Tijdens de grote vakantie, op 28.8.97 werd de kerk van Meise onthoofd. Haan en kruis donderden naar beneden (of was het bliksemden ?) Alles werd veilig opgeborgen, maar via het parochieblad werd alarm geslagen. De haan bleek zoek.

Stel u gerust, nostalgische lezer(es). Hij is terecht en pastoor Bie Boon (Herman de 2^de) stelt hem tijdens elke mis tentoon in de kerk. De belangstelling, vooral van de kinderen, is enorm. Zij vragen zich terecht af, welke snoodaards verantwoordelijk zijn voor de twee kogelgaten die het beestje doorboorden.

De gezangen in de kerk stijgen via de toren ten hemel. Zij ontmoeten op de spits de halve maan die er rest van de bol, waarop het kruis en het haantje troonden. Daar weerklinkt het zachte gejammer van de torenspits : waar blijft mijn haantje toch ? En ja, van op de Hasseltberg lijkt onze kerk sinds de ongeluksdag met wat fantasie op een moskee met halve maan. Af en toe strijkt er een vogel op neer en dat geeft van op onze uitkijk een poëtisch nootje aan de si-bemol van onze treurzang.

Het geweeklaag in de Sint – Martinuskerk van Meise wordt een echte symfonie in si-bemol. Toen haan en kruis naar beneden donderden (en bliksemden) hingen ze vast aan de bliksemafleider. Zo bonkten ze tegen de schaliën van de torenspits en braken een aantal leien op de weg naar beneden. De verluchting van de beiaard werd hierdoor bevorderd. Maar helaas, als het regent worden de klokken nat.

Er wordt onder de toren gefluisterd dat dit te horen is, als de klokken beieren en klepelen. Het is een ware treurzang in si-bemol. Klokken roesten niet, maar als er niet snel opgetreden wordt, zou de schade wel eens onherstelbaar kunnen worden. En wie weet, als het stormt en de wind waait uit het noorden, zou er wel eens meer kunnen naar beneden komen.

Deze morgen zat er een witte kraai op de halve maan die onze St.-Martinustoren kroont. Enkele andere kraaien cirkelden er schijnbaar doelloos rond. Mieke Vogels haar rode wangen zouden er groen van uitslaan, want één van de kraaien had een groene bek. De tweede verloor zowaar een blauwe pluim. De derde droeg een geel halsbandje. Er was er ook een bij met een oranje bek. Maar dat is een merel. Die nestelt zich in de koker, waar het kruis stond. Zij zongen in sibemol de treurzang mee. Want er is nog niets veranderd aan de situatie.

Maar, wij moeten toch één en ander verduidelijken. Het gerucht, dat het haantje spoorloos was, werd ten onrechte in andere tijdschriften verspreid. Het was onze burgervader die, zoals het de behoeder van ons patrimonium past, het haantje in verzekerde bewaring bracht. En hij handelde goed, want ik moet eerlijk bekennen dat iemand de intentie had om de verzameling van ons aller Jean-Luc De Haene aan te vullen.

En hoe staat het met de werkzaamheden ? De dag van het onheil is 28.8.97. De kerkfabriek stuurde een brief naar de gemeente op 9.9.97. De burgemeester liet weten aan de kerkfabriek dat het college van burgemeester en schepenen besliste op 22.12.97 dat de herstelling van de toren zal uitgevoerd worden door BVBA Sani-roof uit Machelen .

Nu het gemeentebestuur besliste, in de acht kerktorens, die onze gemeente rijk is, een nestkast voor kerkuilen te plaatsen , is de band gesmeed. De kerkuil is het symbool van de wijsheid. Als de kasten bewoond zijn, zullen zij de samenhorigheid van op de kerktorens bezingen. Zeven nesten kerkuilen zullen in koor “oe-oe” jammeren in sibemol, met als solist de uil van St.-Martinus Meise. Wanneer komt onze broeder haan weer op zijn plaats ? Als de jonge uilen uitgebroed zijn, zal het weerklinken als een nieuwe symfonie, vanuit het lage land van Rossem, over de Hasseltberg tot bij onze beiaard. En met de beiaardfeesten in mei, zullen onze klokken hun natte klederen droogbeieren. Dat wordt een nieuwe C.D., waarmee we de laatste franken voor onze nieuwe beiaard zullen verdienen.

Als we vanuit de vier windstreken de top van de St.-Martinustoren aanschouwen; valt het op dat we telkens iets anders zien. Je moet het tijdens een frisse lentewandeling eens proberen. Vanuit het noorden is het, zoals reeds gezegd, een schuine, getande halve maan. Langs de overkant lijkt het op een korte, gedraaide dikke slang. Vanuit het westen zie je een cursieve bol en uit het oosten een geopende schelp. Daar zit gewoonlijk een witte parel in.

Toren roept haan 5 : herstellingen

Er is groot nieuws : de gaten in de toren zijn hersteld. Wij waren er als de kippen bij (kippen zijn ook vogels) en de foto drukken wij hiernaast af.
Maar in onze vorige uitgave viel deze passage er helaas uit. Dat is met deze hersteld.

De variatie in de vogelsoorten kent geen grenzen. Doordat het gezang in si-bemol zich uitbreidde over de acht kerktorens van ons bereik, determineerden wij nog heel wat gevogelte. Er is een zwarte kraai komen opdagen met een split in het midden van de staart, zoals bij een billentikker. Hij vertegenwoordigt de spinnen in het web, die onze opbouwende kritiek niet begrepen. Want spinnen hebben acht poten, dus meer mogelijkheden dan insecten die er maar zes hebben. Veelkleurige amazonepapegaaien en valkparkieten cirkelen ook met luid gekrijs uit hun kromme snavel rond de toren. Al dat gekras verstoord echter de harmonie. Wij houden het bij de melodieuze, weemoedige klanken, zoals in de fado’s uit Portugal. De beter besnaarden proberen de krassers te verjagen, maar ze kunnen niet op tegen de overmacht.

Ondertussen blijft er een open koker, geen bol, kruis noch haan. Door het voortdurend met ons gezicht naar de wolken te turen, zouden wij haast vergeten dat er op de grond ook heel wat gebeurt rond de kerk van St.-Martinus. De haantjes bij de ingang van ons dorp worden in en rond de Nationale Plantentuin opgejaagd door een haas.

Naast het gemeentehuis kwam zowaar een Waals haantje uit een eenheidsmouw gekropen. T.F.1 zou terug op de kabel moeten. Wij opteren voor een muziekzender die alleen dierengeluiden in si-bemol uitzendt. Iedereen die ons wat wil opdringen kan daar op de tonen van het lied van de echte Meisenaar een toontje lager leren zingen.

Toren roept haan 6 : kunstsmid

Het haantje van de Sint – Martinustoren is na zijn val niet meer te herstellen, dixit Alex April, de laatste smid in Meise –kerkdorp Imde. Hij kreeg de opdracht om de torenspits in de oorspronkelijke staat te herstellen. Hij zal dus een nieuwe haan bestellen bij een gespecialiseerde firma in Engeland. Alex en ik kozen een fiere haan, met borst vooruit en een weelderige staart. Het is echter eigenaardig dat de Engelsen geen kruisen maken. Onze vriend Alex zal het kruis opnieuw smeden, volgens het origineel, maar hol. Alle teruggevonden stukken van het kruis staan model. Het oorspronkelijke kruis was enorm zwaar en artistiek waardeloos, omdat het gegoten werd en niet gesmeed. De familie April is niet aan haar proefstuk, want de vader van Alex smeedde reeds het kruis van Imde.

Het gevallen haantje heeft ook reeds een andere bestemming. Met de goedkeuring van het Beiaardcomité wordt het een attribuut voor de beiaardfeesten. De nieuwe belleman werd opgenomen in de orde van de si-bemol. De ceremonie werd na zijn keuring aan de toog van het stamcafé van onze reuzen Jan en Mie, opgevoerd (zie de foto van de baardkeuring door Piet De Cuyper - hij vergelijkt de baarden van Jos Lettens, de oude belleman, en kandidaat Jan De Haes ). Voor het stamenee , tussen de reuzen, nam de voorzitter van het Beiaardcomité Lisette Haeck, de eed af met de volgende bewoordingen : “ Ik neem u op in de orde van de sibemol. Vanaf nu zul je een toontje lager, maar luid en verstaanbaar, zingen.” De opname werd bezegeld met het in één teug uitdrinken van een Maes (bij gebrek aan Mort-Subite ) en de voorzitter tikte hem driemaal aan met ons haantje op de staf, op elke schouder en op het voorhoofd. Daarna werd de bel plechtig overhandigd door Jos Lettens met de woorden : “ Ik, Jos de eerste, geef u Jan de eerste, de officiële bel door en benoem u tot tweede belleman van Meise.” Daarna proclameerde de nieuwe belleman de festiviteiten van de beiaardfeesten 1998.

Ondertussen zit het Waalse haantje onder onze kerktoren niet meer alleen. Heel de kroost haantjes met kippen, die de ingang van ons dorp op de Nieuwelaan aan de Plantentuin opfleuren, vluchten ’s avonds in de bomen van de tuin van onze pastoor Herman Boon II. Daar zingen ze elke morgen samen in sibemol en overtreffen het lawaai van het aanstormend geweld op weg naar Brussel op de A12. Hun jubellied dragen ze op aan onze nieuwe belleman Jan De Haes.

Toren roept haan 8 : klokkenluider

Ik heb duidelijk iets met kerktorens.  Is het omdat ik als kleine dreumes ‘s morgens met de “Quasimodo” van Meise, “Poemper va Polienus”, aan het zeel mocht hangen, als hij de klokken luidde ?  Tussen de klokkenluider van de Notre dame van Parijs en die van St.-Martinus bestaat een sprekende gelijkenis.  Hij was wel niet zo lelijk, maar hij liep voorovergebogen, zoals zijn Franse evenknie.  De Meisese volksmond was vrij harteloos in het geven van bijnamen.  Zijn bijnaam “Poemper” was visueel geïnspireerd door het pompen van water aan de waterput.  De op- en neergaande beweging bij het pompen, leek op het stappen van de klokkenluider.  Hij was bezembinder en mandenvlechter in de kleine hoeve, waar nu het Chiroheem staat  (Krogstraat 7).
Hij hakkelde ook wat, maar als hij begon te zingen, was daar niets van te horen.  Hij zong uiteraard in sibemol.
Ik heb duidelijk iets met kerktorens. Is het omdat ik als kleine dreumes ‘s morgens met de “Quasimodo” van Meise, “Poemper va Polienus”, aan het zeel mocht hangen, als hij de klokken luidde ? Tussen de klokkenluider van de Notre dame van Parijs en die van St.-Martinus bestaat een sprekende gelijkenis. Hij was wel niet zo lelijk, maar hij liep voorovergebogen, zoals zijn Franse evenknie. De Meisese volksmond was vrij harteloos in het geven van bijnamen. Zijn bijnaam “Poemper” was visueel geïnspireerd door het pompen van water aan de waterput. De op- en neergaande beweging bij het pompen, leek op het stappen van de klokkenluider. Hij was bezembinder en mandenvlechter in de kleine hoeve, waar nu het Chiroheem staat (Krogstraat 7).      M49

Hij hakkelde ook wat, maar als hij begon te zingen, was daar niets van te horen. Hij zong uiteraard in sibemol.

Een kerktoren is eigenlijk maar een punt van een groot potlood. Maar de variaties die de kerkenbouwers door de eeuwen heen vonden, op deze eenvoudige vorm, overtreffen in grote mate deze van de Kamasutra. Maar de voldoening is uiteraard van een andere orde.

Ik heb zo eens tijdens een vakantie niets anders dan torens gefilmd. Van de Azurenkust tot hier, heb ik toen, deels uit verveling, vanuit de wagen alle kerktorens bekeken en geteld. Het is ongelooflijk hoeveel je er in de verte ziet, en hoe verscheiden de vormen van dat grote poloodpunt zijn. Dat is zeker een grondige studie van een toekomstig architect waard. Of bestaat die al ? Zo ja, laat het ons weten.

En van vakantie gesproken. Tijdens mijn recente reis in Schotland heb ik in de “highlands” in de buurt van monster Nessie (Loch Ness) een interimoplossing voor onze toren gezien. Juist buiten Forres “in bloom” (de titel voor de best bebloemde gemeente) rees hij op : een ongelukkige toren zoals de onze, zonder kruis noch haan. Maar bovenop tronen twee grote bloempotten. Maar iemand vroeg zich reeds de hele reis af hoe ze de bloemen, die ook vrij hoog aan de lantarenpalen hangen, zouden gieten.

Ik heb altijd gezegd dat je Schotland in de regen moet zien. Maar de laatste keer was het niet anders dan regen. Ik blijf bij mijn uitspraak, omdat de kleuren onder een beetje regen zo intens zijn. Maar die regen toewensen, dat zal ik voortaan maar laten !

Op het dorpsplein van Forres in bloom; staan een aantal prachtige buxussen, gesnoeid op meesterlijke wijze in allerlei dieren. Dat was een concrete illustratie van deze geschriften, met alle dieren rond en om onze geliefde St.-Martinustoren. Ik ga zeker nog eens terug om er een foto van te maken, want toen wij er waren was het te donker om een mooie foto te schieten. Moest er iemand hiervan toevallig een foto hebben, drukken wij die graag af. En als je langs de toren met de twee bloempotten erop rijdt, stop even voor een kiekje. Want een aantal lezers denken dat ik fantaseer.

Een buxus- kruis en haan zou ook een goede interimoplossing zijn, maar dan zitten wij met het probleem van het snoeien op grote hoogte. En de brandweer hiervoor inschakelen is uiteraard van het goede te veel.

Toren roept haan 10 : paradijsvogels

Naast de merkwaardige rij van de acht kerktorens van Meise is er nog een buitenbeentje : Westrode , dat een beetje misdeeld werd met zijn miniscuul torentje . Men vertelt dat ze hem binnen zetten als het regent.

Westrode heeft echter een privé toren. Sjoeter, de welbekende torenbouwer , heeft er in zijn tuin zelf een toren gebouwd. Misschien werd hij geïnspireerd door de V.R.T.-serie “de paradijsvogels” , waarin de smid van waterland zelf zijn toren bouwde.

Toen in Vlaanderen vakantieland Meise toeristisch belicht werd, vergaten zij de achtste kerktoren toch wel zeker. Ik heb met Jan, een amateurcineast met ervaring, de vergeten achtste parochie Westrode en een tweede vergetelheid , het Audiovisueel Centrum, bij gefilmd. Toen was de toren van Sjoeter nog niet af. Wij legden hem echter voor het nageslacht vast op video. Later hebben wij deze film kunnen aanvullen met de plaatsing van de toren. Er hangt zelfs een kleine beiaard in. En in “de ring rond ,vanuit de lucht”, op Ring T.V., hebben ze durven zeggen dat Westrode geen toren heeft.

De parochie Westrode bestaat honderd jaar. Dat wordt met grote luister gevierd. Onze bijdrage reikt enkele niet onbelangrijke details aan, om de geschiedenis van Westrode aan te vullen.

Maar Sjoeter heeft nog een droom. Hij zou graag een heuse windmolen bouwen. Die zou niet misstaan in het Neromhof ,of op de plaats van de virtuele windmolen van Meusegem of in Westrode waar er een stond tot in 1920 (pag.644 “Geschiedenis van Wolvertem , J.t’Kint).. Wij doen een warme oproep naar potentiële sponsors om deze wens in werkelijkheid om te zetten. Of is dat iets voor de droomfabriek ?

Alex April beëindigde zijn werk, het maken van het nieuwe kruis voor de St.-Martinustoren, op 15.10.98, en wij kijken nu met hoge verwachting uit naar het moment dat het opnieuw boven Meise prijkt.

Ondertussen werden het nieuwe kruis en de nieuwe haan met de stukken van het oude kruis en de oude haan tentoongesteld tijdens de Wereldcultuurbeurs.

Enkele dagen later kreeg onze burgemeester de eer op Ring T.V. het onheil van onze geliefde toren aan te kondigen : bij hoogdringendheid sluit hij de kerk vanaf 2 november. Wat is er aan de hand ?

Door het Beiaardcomité werd gevraagd een studie van de stabiliteit van de toren te maken door een architect. Toen deze zijn inspectie deed, bleek dat bij het plaatsen van de beiaard in 1951 het onwaarschijnlijke werd aangericht. Een vloer die voor de stevigheid van de toren zorgde werd weggenomen, een steunbalk werd doormidden gezaagd en de trekbalken die de toren met het schip van de kerk verbinden werden weggenomen. Door dit rapport, zwart op wit, restte er onze burgervader geen andere oplossing dan de onmiddellijke sluiting van de kerk te gelasten met ingang op 2 november wegens het gevaar.

De mensen uit de zeven andere parochies van Meise klagen terecht dat er te veel aandacht gaat, in deze rubriek, naar de Sint-Martinustoren. Bij hoogdringendheid konden wij onze intentie niet waar maken, maar daarom gaan we eens het rijtje af, in de volgende aflevering.

Een tweede intentie valt ook in het water. Een aantal lezers, zoals wij allen, nakomelingen van de men(s)apiërs waartussen velen met lange tenen, vroeg mij wanneer ik die “nonsens” in mijn bijdrage stop.
Toren roept haan
Jef De Cuyper
Sib

Hun vraag, betekent, dat ze niet begrepen of verkeerd begrepen. “ Non sens “ betekent “neen “ en “zin”. Maar alles heeft zin en elke aflevering bestond minstens uit 10 zinnen. De fantasie en de creativiteit kent natuurlijk grenzen. Daarom lag het in onze bedoeling, de eerste reeks met het nieuwe jaar te stoppen, te bundelen en uit te geven. Want de zin begrijpen houdt reflectie in : dit is rustig herlezen en laten bezinken. Het ontwerp van proefdruk lag te zien naast de tentoongestelde attributen, centraal in de sportschuur, tijdens de wereldcultuurbeurs. Maar de toren heeft er anders over beslist. Wij beloofden door te gaan tot het kruis en de haan op hun plaats prijken en belofte maakt schuld. Tot dan worden u en ik op de proef gesteld.

Nu gaan we de rij van onze acht kerktorenspitsen af , zoals ze geschilderd werden door onze vriend Julien De Roover op één doek :

Sint-Brixius –Rode krijgt de eer, want pastoor Jan Arnalsteen inspireerde zich in het parochieblad van 24.6.98 op onze rubriek in : “ Gezocht : uilen”. De uilennestkast die er geplaatst is , werd er echter niet gezet door Natuurreservaten Meise zoals de pastoor schreef. Zoals beloofd op het beiaardconcert voor deze vereniging zal ik proberen te achterhalen door wie deze uilenkasten geplaatst werden en wat het resultaat is. De toren van Rode is niet zo hoog en gaat vanaf de onderbouw over in 8 vlakken. Langs de achterkant zien wij een mooie dakkapel waarin een glasraam lijkt te staan. Op het uiteinde van het schip van de kerk staat een tweede kruis. De torenspits is de baken van de eeuwenoude Sint–Sebastiaansgilde van Rode. Wij vragen ons af, of de schutters dezelfde neiging vertonen als de jagers : mikken en schieten naar de haan. Gelukkig niet !

Toren roept haan 14 : Wolvertem

De Romaanse toren van St.-Laurentius Wolvertem is de oudste. Deze stoere toren torst 8 eeuwen dorpsgeschiedenis. Hij lijkt van aan de vier-eiken op een puntig stompje van een duim en reikt zeker niet boven de Hasseltberg. We zouden hem stompie kunnen noemen, ter nagedachtenis van het jonge voetballertje dat in Zuid-Afrika vermoord werd door de lijfwacht van Winnie Mandela. Ik ken een lief beertje dat zeker niet fier is dat deze illustere dame dezelfde voornaam draagt.

Het bekroonde werk van de fotowedstrijd “ Meise anders bekeken” van Bruno Verriest uit Meise in het avCVO in Wolvertem was ook duidelijk geïnspireerd door onze haan. De fotograaf maakte een kiekje van het kippenkraam, waarop “Turbo chicken “ staat afgebeeld op de voorgrond. Op de achtergrond troont de onthoofde toren. Turbo chicken

De laureaat pakte ook uit met een foto van het oude haantje dat naar beneden viel (!?). En verder in de tentoonstelling pakte een andere kiekjesjager uit met een compositie van 4 foto’s : beiaardier, klok, toren en …pikkend haantje op de Brusselsesteenweg.

Julien De Roover uit Wolvertem, de duivel – doet - al van Kunstkring en Natuurreservaten, schilderde als eerste de acht torens. Deze sympatieke man in de schaduw, werker van het elfde uur, stellen wij eens apart voor. Want zij die toch altijd in de belangstelling (willen) staan kwamen reeds aan bod. De hanen die het graan verdienen worden al te vaak vergeten.

De toren van O.L.V.Boodschap Meuzegem is rank en bestaat uit 8 spitse driehoeken. Ze worden versmald door het uitsplitsen van de vier zijden op de onderbouw in 8 segmenten. De bol staat op de spits en daarop tronen kruis en haan. In deze parochie werd onlangs nog een Kerstmarkt gehouden. Zij verdient meer aandacht van de pers.

De kerk van de H.Medardus Gildardus Rossem lijkt verwaarloosd. De spits is dezelfde constructie als die van Meuzegem : 8 driehoeken, maar op de versmalling boven de onderbouw zien wij een val in de plaats van een venstertje. Bol en kruis staan rechtstreeks op de spits, maar waar is de de haan ??? Wij meenden reeds een weergalm te horen, van het lied in si-bemol, vanuit het noorden. Het klonk dus van ver over de Hasseltberg. En het is dus echt : tweede toren roept haan ! De galmgaten met vier openingen staan in het venster van de stenen onderbouw en er groeien warempel struiken in. Waar trok men eens een koe naar boven, om dat groen weg te grazen ?

In de uilenkast in deze toren registreerde “De Wielewaal” 4 jonge kerkuilen. In de andere torens blijken de kasten te laat geplaatst te zijn, om reeds succes te hebben. In de St.-Martinuskerk zouden kerkuilen spontaan broeden. Dus : de twee torens zonder haan worden wel door uilen bewoond !

De toren van St.-Kwinten Imde heeft een spits met acht vlakken. Tussen de vierkante onderbouw en de spits is er een versmalling die het “potloodpunt” van 4 vlakken naar 8 brengt. Er is een klein dakraampje. De haan en het kruis staan op een bol, die op een vrij lange staaf staat, waardoor alles vrij hoog boven de spits uitreikt. Wij beschikken over twee foto’s van de kerk . Op de eerste wordt de klok uit de toren gehaald tijdens de 2^de wereldoorlog. Op de tweede foto staan een aantal parochianen achter de klok, waarop de inscriptie BEL G. A.IV.121. Wie hierover meer weet, zou ons een groot plezier doen, deze info over te maken.

De toren van Westrode is minuscuul en wordt overklast door enkele privé torens in de buurt. Maar er hangt toch een klok in. De kleine spits bestaat uit 4 driehoeken en staat op een schattige houten constructie, waarin drie galmgaten voorzien zijn voor het luiden van de klok. De haan ontbreekt echter op het kruis. U kon reeds het embleem uit het parochieblad van deze actieve parochie bewonderen. Iemand vroeg het reeds ter plaatse aan een autochtoon, of het waar is dat het torentje binnen gezet wordt als het regent. Hij kreeg prompt als antwoord dat, als het zwaar regent, ze zelfs de hele kerk onderdak geven.

St.-Stefaan Oppem, het witte romantische kerkje, waarvan de toren hetzelfde concept vertoont als de meeste andere : 8 vlakken met bol, eenvoudige haan en kruis. De toren is exact 25,5 m hoog. Er is een luik in één van de vlakken van de spits. Hier is de pastoor een telg uit het geslacht Van Doorslaer uit Imde, de beroemde kwekers van het stoere Brabantse trekpaard. Zijn pastorie is een waar museum. En hij is heel fier dat er in zijn kerk nog een communiebank staat. En op die communie komen wij later nog eens terug.

De St.-Martinustoren van Meise tot slot, heeft een bijna ronde torenspits met boven de verbreding, drie galmgaten van waarlangs u de 47 klokken van de beiaard kunt horen. Het is opnieuw dezelfde constructie maar veel fijner afgewerkt, wat op het eerste gezicht op een ronde spits lijkt. Er zijn drie venstertjes. Binnenkort wordt de beiaard uitgebreid tot 56 klokken en neemt onze beiaard weer zijn vroegere plaats in “ in de Rij van de Oude Steden” (pag. 3 Meise Beiaardboekje 10 juni 1951). Maar nog even geduld, want het onheil achtervolgt ons. Er zou zelfs een mol zitten in in het Beiaardcomité of in de VZW Nieuwe beiaard.
Er is ondertussen al heel wat te doen geweest over deze kerk en toren. Er blijft de eeuwige discussie, of de toren nu recht staat of niet. Er zijn er die beweren dat hij loodrecht staat, maar dat de straat niet waterpas ligt. En wie dat niet gelooft, moet dringend naar de schoenlapper : de schoenzolen zullen afgesleten zijn en dan zie je uiteraard niet meer horizontaal of loodrecht.
Ondertussen werd er aan Alpinisme gedaan op onze toren. De bliksemafleider, die door de val van kruis en haan meegesleurd werd, is vernieuwd. Wij waren er uiteraard als de “haantjes” bij om dat op foto vast te leggen. Wij danken onze correspondent ter plaatse voor het telefoontje.

Ondertussen blijven de haantjes inspireren. Zij worden reeds ingezet om de afvalberg te verkleinen. Een gemeentebestuur deelde kippen uit om het GFT in de tuin op te peuzelen. En het werkt! Zij worden ook reeds ingezet om het verkeer te vertragen, door ze vrij te laten op straat. Dat hebben we in Meise al spontaan, aan de ingang van het dorp. Voeder uw kippen aan de overkant van de straat, luidde het. Maar wat zou Michel VDB hiervan zeggen ? En hoe zit het met de veiligheid ? Wij wachten ondertussen op een ander origineel initiatief, in onze gemeente, om haantjes veilig in te zetten voor het algemeen belang

Nu de 8 torens van Meise aan de beurt geweest zijn resten enkele vragen. Welke toren is de mooiste, de hoogste, de oudste,…?
De haan antwoordt graag,. Maar hoe kan hij dat weten of meten ? De mooiste is een persoonlijk gegeven. Dus dat moet iedereen voor zichzelf uitmaken. Of organiseren wij hierover een referendum ?
De hoogste is daarentegen een objectief gegeven. Maar, hoe kunnen wij dat juist meten? Wie bezorgt er mij een correcte meetmethode.
De oudste ? Dat kunnen wij opzoeken in de geschiedenis van Meise, Oppem, Rode, Wolvertem, Meuzegem, Imde, Rossem en Westrode.
De eigenaar van de negende toren, de illustere Jef Moerenhout (nog zo iemand met die korte, volkse en sympathieke voornaam) wil een kerkuil en zwaluwen in en rond zijn toren. Een beiaard hangt er al. Dat konden jullie onlangs weer eens zien op de televisie. Natuurreservaten gaat hem helpen. Jef heeft ook nog een stoel met vier luidklokken staan. Hij zou daar graag een monument van maken. Dat is een idee voor het Beiaardcomité.

Onze haan schrok zich bijna dood met al die kippenmiserie. Maar stel u gerust. Enkel de haan kan de kippen bedwingen.

Toren roept haan 22: kapelletje

Naast de acht kerktorens van Meise zijn er ook heel wat kapellen en kapelletjes. Meestal zijn die ook getooid met een torentje. Maar in ons welluidend en geregistreerd dialect betekent kapelletje ook stamenee. Vroeger vond je er altijd een voor de kerk. Tijdens de begrafenissen gingen de tooghangers hier dan “na de begrafenis”. Na het groeten doken zij in het stamenee. Van aan de toog konden zij dan zien als de eerste mensen buiten kwamen met hun bidprentje. Dat was het moment om aan te sluiten in de rij, waarvan het grootste gedeelte prompt de kerk verliet. En met het gedachtenisprentje in de hand doken zij opnieuw het stamenee in. Hier werden alle verhalen over de afgestorvene verteld.

Volgens de auteur van “ De kapellekensbaan”, Louis Paul Boon, zou een stamenee een plaats zijn waar jonge meisjes bier komen drinken. Een jeugdclub dus ook een stamenee kunnen genoemd worden. Want dat was de uitgelezen plaats waar jonge meisjes zich kwamen laven. En inderdaad : een vooraanstaand lid van de Jeugraad in de jaren zestig, nu helaas lang overleden, bekeef in volle vergadering het bestuur, omdat het zijn dochters pinten betaalde in de plaatselijke jeugdclub. De betrokken meisjes zijn hierdoor niet op het verkeerde pad geraakt. Hun sociaal engagement werd hier echter op punt gesteld.
Een stamenee voor de kerk is een traditie die opnieuw in ere dient hersteld te worden. Het gemeentebestuur geeft het voorbeeld met de bouw van de nieuwe bibliotheek met ontmoetingsruimte. Op deze plaats bevond zich stamenee “Manneke Pis” met de zaal Triomf. Wij hopen dat het nieuwe stamenee elke dag zal open zijn vanaf minstens 10 uur ’s morgens. Dan kunnen de gepensioneerden en wie vrij is, er bij een kopje koffie de kranten en tijdschriften gaan lezen, die elke dag toekomen in de bibliotheek. En als er een begrafenis doorgaat, kan dat wat vroeger. Dan kunnen de mensen die soms van heel ver komen even verpozen voor ze de kerk in gaan. Of ze “na de begrafenis” moeten gaan, laten wij aan hun over.

Toren roept haan 23: uilen

Wij kregen een oproep van de uilenwerkgroep Brabant om drie van de acht uilenkasten in de 8 kerken van onze gemeente te inspecteren.
De toren van Rossem is andermaal de vruchtbaarste gebleken. Het paar kerkuilen dat hier elk jaar broedt, bracht drie prachtige jonge kerkuilen voort. Het resultaat 1999 is dus weer 1 op 8 beoogde broedsels. Jullie konden ondertussen op Ring T.V. de kerkuil bewonderen die in de valse zoldering van onze nationale luchthaven zijn intrek nam. De publiciteit voor deze beschermde vogel is alvast meegenomen.

Op de kerktoren van St.-Martinus mochten wij helaas niet op. De architect verbood elke betreding . De klokken zijn volgens de pastoor reeds losgemaakt en worden uit de toren gehaald. Dan pas kan de herstelling van de kerk beginnen. Wij volgen de werkzaamheden op de voet. Van aan de buitenzijde van de kerk konden wij vaststellen dat de kast opnieuw niet bewoond werd. Wij deden een merkwaardige vaststelling aan de buitenkant van de kerk. Aan de Beauffortstraat spieste een gierzwaluw zich met de bek vast in de gevel van de kerk. Zij hangt daar nu reeds enkele weken. Daar moeten jullie eens naar gaan kijken.

En Sint – Brixius Rode ? Na wat aandringen mochten wij dan toch door een smalle pijp in de toren. Hier moet dringend licht geplaatst worden. De trap is ook aan herstelling toe, want de onderste trede ontbreekt. Maar wat erger is zijn de stoffelijke resten, de uitwerpselen en zelfs eieren van de duiven. Dat blijkt nog steeds een plaag te zijn in alle torens. Onze vogelbeschermers krijgen meestal de schuld. De uilenkasten worden bij voorkeur in een dakkapel op het schip van de kerk geplaatst. En via de opening van de uilenkast, kunnen de duiven niet in de kerk. Dus wij gaan vrijuit! De toren van Oppem zou de vuilste zijn. Wij doen een oproep voor een schoonmaakoperatie.

Toren roept haan 24: restauratie

Op 10 oktober gaf de architect, die de restauratie van de kerk van Meise St.-Martinus begeleidt, een anderhalf uur durende uiteenzetting over de staat van de toren en de kerk. Het “Spinet” (theaterzaaltje aan het zwembad) zat nokvol belangstellenden. De dringende instandhoudingswerken zullen beginnen. De twee zijgevels van het schip van de kerk zullen bij middel van kabels en stuttingen naar elkaar toe getrokken worden. In de zijbeuken zullen gekruiste kabels tussen zijgevel en pilaren het geheel samenhouden. Bovendien zal de draagplaat van de torenspits vernieuwd worden, zodat onmiddellijk met de renovering van de beiaard kan begonnen worden. En de toren helt dus wel degelijk westwaarts over. Dit is in een notendop het verslag.

Iemand van de aanwezigen bleek ergens gelezen te hebben dat de toren niet haaks staat op de rest van de kerk. Dat was in het parochieblad , waar we in het laatste nummer andere dingen lazen : “Als er bij ons ook geen uilen komen, dan is het omdat onze kerk beveiligd is tegen ongewenste indringers.” Hier zijn twee letters te veel aan ! De kerkuil behoort tot de traditionele kerkgangers door de eeuwen heen. Het is bovendien een beschermde vogel. Dat moet dus zeker een vergissing of een grap zijn !

Toren roept haan 25: St.- Laurentius

Ons beloofde eerste bezoek betrof St.-Laurentius Wolvertem. Onze gids, Jef Van den Brande, bij wie het tien jaar geleden was dat hij de toren beklom, was er het hart van in. Wij werden onthaald door een stel reisduiven die door een gebroken raam toegang kregen, met het gekende gevolg. Wij konden zelfs de inscriptie op de grootste , van de drie klokken niet meer lezen. Na ons bezoek vielen wij toevallig in de armen van pastoor Theo De Witte. Wij zijn samen ons verdriet gaan wegdrinken met een kopje moedertroost (koffie).

Een verwoed lezer van ons blad stelde voor aan de biotelers van onze gemeente te vragen van al dat biomest weg te halen. Hij denkt dat daar vraag naar is.

In de Geschiedenis van Wolvertem van J.’t Kint staat op pagina 704 een uitgebreide beschrijving van deze kerk. De toren zou 35 meter hoog zijn. De kerk staat op een motte (natuurlijke heuvel). Hier vindt de nabijgelegen Mottestraat de oorsprong van haar naam. In de toren hangen drie klokken. De kleinste draagt volgend opschrift in oud Frans : I.A.I. :Adon/Anies : MedeMisiele De Montignis MCCC (= 1300). De andere zijn een tweeling, geschonken door Prinses van Turn en Tassis in 1821. Meter was Barones Diert de Kerwerve en peter Baron d’Hoogvorst. De historische band tussen Meise en Wolvertem gaat dus ook via de klokken. De zwaarste klok werd door de Duitsers weggehaald op 21 juni 1943. Deze werd in 1948 vervangen door pastoor Frans Corluy en zijn parochianen. Peter was notaris J.De Smedt en meter Mevr. Dokter Van den Bruel.

Een verdieping lager, in een nis, staat een oud apparaat met trommel en verschillende tandraden. De koster moest vroeger tijdens de prefatie deze automaat gaan opwinden met een zwengel. Zo bleef het torenuurwerk het juiste uur aanduiden.
Toren roept haan 26: O.L.V.Rozenkran

Via het VRT-nieuws kregen wij een voorstel tot oplossing van het duivenprobleem in en rond onze torens. Als wij op elke toren een nestkast voor de slechtvalk plaatsen krijgen wij misschien volgend jaar natuurlijke selectie. De duiven zullen van schrik verhuizen. Maar wat denken onze duivenmelkers hiervan ?
Wij hebben in de toren van Jef van Sjoeter in Westrode een nieuwe uilenkast geplaatst, zoals beloofd. Wij deden dit met het duo dat binnen de uilenwerkgroep van Natuurreservaten hiervoor zorg draagt. Deze toren is 25 meter hoog : 12.5 m metselwerk met een totaal gewicht van 120 ton en 12.5 m houten spits die 12 ton weegt. Er hangen 15 klokken aan de buitenkant. Zij worden bediend door een computer. Zo wordt het uur geslagen en hij kan deuntjes spelen. Toren Sjoeter

Het kerktorentje van Westrode daarentegen heeft één oud klokje dat afkomstig is uit een klooster en weegt 60 kg. Er ligt een klein houten haantje klaar om deze spits af te werken.
Toren roept haan 27: St.- Brixius

In de toren van Rode hangen drie klokken. Zij zijn onderling verbonden en kunnen beieren en luiden. Zij hangen dus alle drie aan een schommelstoel en er hangt in elke klok een klepel. Zij werden gegoten door Michiels Jr. Op de eerste staat : “Mijn naam is Maria” 1953. Op de tweede staat : “ Mijn naam is Brixius. Ik vervang door staatsvergoeding een zusterklok die een gift was van de parochianen ; Peter : Mr. J.Verhasselt, Meter Mevr. Everaerts Praem.-Van Zee…… Pastoor : F.L.De Belder –O …

Op 4 december om 13 uur begonnen alle klokken in ons land te luiden voor het bruidspaar van het jaar : Filip en Mathilde, … behalve de klokken van St.-Martinus Meise. Of toch ? De echten onder ons hoorden met wat verbeelding de zachte weergalm van “Mathilda” van Harry Belafonte, echter in een weemoedige si-bemol. Of de andere zeven torens van onze acht parochies hun klokken luidden is maar de vraag

Toren roept haan 28: O.L.V.Boodschap en St.-Nikolaas

Wij gaan verder met de toren van O.L.V. – Boodschap en Sint – Nikolaas Meuzegem, waarop een gele bol staat die wij op de stafkaarten van het leger terugvinden. Dat is een referentiepunt op een hoogte van 32 à 33 meter. De nieuwbouw van de kerk dateert van 1863. De bakstenen werden ter plaatse gebakken. Oude grafstenen werden verwerkt in de vloer en de drempels. Pastoor De Pauw vereeuwigde de consecratie van de nieuwe kerk in een tekst die we terugvinden in een loden container die ingemetseld werd onder de eerste steen langs de epistelzijde, rechts van het hoogaltaar. Er is tevens een vrij merkwaardig orgel. De klokken werden in 1943 ontvreemd en gingen vermoedelijk in de Duitse smeltkroes. Maar op 20 december 1953 werden twee nieuwe klokken gewijd. De grootste klok (een Si) draagt in de tekst “ Ave Maria” en het wapenschild van t’Kint. De kleinere draagt het beeld van St.-Nikolaas en werd gestemd in re-kruis.

In 1745 ontstond er een rivaliteit tussen Imde en Meusegem. Fr. Hermanus Servaes, pastoor van Meuzegem en Imde vanaf 17.7.1745 vertelt ons in zijn dagboek dat de parochianen van Imde achter zijn rug een request stuurden naar de aartsbisschop in Mechelen om de derde zondag van de maand ook een hoogmis te krijgen. Die van Meuzegem stuurden toen ze dat wisten ook een request op 24.12.1745 om er niet op in te gaan “ aangezien Meuzegem de moederparochie was en Imde maar een gehucht”.

Als we de volledige inventaris hebben, van alle klokken van onze acht kerktorens, kunnen wij misschien alle tonen van de toonladder spelen in samenspel over onze mooie gemeente heen. Dat was een mooi idee voor 4 december, maar het is helaas te laat!

Onze oproep van vorig jaar : “een kerststal onder elke toren” werd enkel opgevolgd in Imde. We zagen ook een kersstal voor het gemeentehuis in Wolvertem en voor de pastorij in Meuzegem. Volgend jaar zullen wij daar iets moeten aan doen.

Toren roept haan 29: St.-Medardus Gildardus

De spinnen in het web hebben hun rooftocht, zoals voorspeld, voltooid. Twee prachtige vlinders vielen hun ten prooi (de Jules Van Campenhoutprijs en de Maurits Naessensprijs). De leeggezogen karkassen hangen als cocons tentoon. Wat zal ervan geworden ? Middelnederlandse verzen borrelen op : “Alle dinghe/Sijn mi te inghe . De haan wil op de toren. Van daaruit kan hij neerkijken op het gewriemel onder de kerktoren : Wat lijken het dwergjes, niemendalletjes!
Maar hij moet verder en bewondert in de verte de horizonten.
Maar waar waren we gebleven ? De toren van Rossem, waarvan in de galmgaten opnieuw een jonge heester bloeit is aan de beurt. Wat er nog rest uit vervlogen tijden is een deel van de toren, die aanzienlijk werd verhoogd. De verbouwingen gebeurden ongeordend, meestal door geldgebrek. Ook hier werd een document in een loden container ingemetseld in 1877. Er is een afschrift in de archieven van de pastorij. De kerk bleef niet gespaard van brand en inbraak. Het orgel komt uit de kerk van Wolvertem. In de toren hangen twee klokken, beide uit 1954, een grote en een kleine. De grootste draagt het wapenschild van t’ Kint en de kleinste een kruis.
En wie eens dieper wil ingaan op het haan kan zich het boek aanschaffen “Een hoop hanen” van Jan De Smet. Dit is een aanrader.

Toren roept haan 30: poëzie

De klokken werden uit de toren gehaald en zouden veilig opgeborgen worden. Laat ons hierbij een liedje zingen :

Het haantje van St.- Martinus

                            Tekst : Jef De Cuyper
                            Muziek : “ Het regent ! “
Het haantje, het haantje,
het viel op de grond,
van boven gevallen
zo plat op de grond.
Het viel er in stukken,
die vlogen in ’t rond
en mensen en dieren
verschrokken zich rot.
En wij nu maar wachten
tot hij weder komt.
Het duurt nu al jaren

Wat maken ze het bont !
Wij treurden, wij treurden
de kerk moest toen toe
Ze stond al een tijdje
heel scheef in de wind.
Het waaide voortdurend,
en ’t regende fel.
En wij daar beneden,
die vreesden de hel.
Maar na een paar maanden
gezwoeg in de zaal
kreeg de school van St-Maarten
terug haar lokaal.

Wij vieren, wij vieren
nu allen te saam
Want Bie wordt nu zeventig,
onze man van het jaar.
En veertig jaar priester,
dat is reeds heel wat.
Daarop gaan wij allen
vandaag toch heel prat.
En mannen en vrouwen
en kinderen saam.
Beleven de vreugde
die Bie ons steeds schenkt.

Toren roept haan 31:                       St.-Kwinten

Er zijn er dezer dagen die zich aan de acht kerktorens optrekken, om een politieke carrière uit te bouwen. Anderen negeren ze, met hetzelfde doel. Een toren zonder klank is echter als een stamenee zonder bier. Wanneer komt onze haan erop en kunnen wij de blijde intrede luiden van 56 (7*8) klokken ?

Maar ter zake …De volgende toren in de rij is opnieuw Imde. In de 12^de eeuw was er al sprake van “het altaar van Imde”. In 1440 werd een nieuwe kapel gebouwd in hout. Een eeuw later werd ze vervangen door een stenen gebouw, dat afgebroken werd in 1839. Op 6 september 1840 kwam kardinaal Sterckx uit Oppem de kerk inwijden. De kerk beschikt over een merkwaardige inboedel : het hoofdaltaar in empire-stijl van 1840, 5 schilderijen, een godslamp van zilver en één van koper in empirestijl, een zilveren wierookvat in empirestijl, een wierookvlootje in Louis XVI en een wijwaterkwast in zilver (empire), een vergulde zonmonstrans met barokmotieven uit 1671, een zilveren kelk uit 1759, een ciborie in Louis XV en een mooie monstrans uit Augsburg 1747, enkele kroontjes en juwelen van O.L.V. en een gerestaureerde ciborie en een neo-gotische kelk in verguld metaal, een antiek kruisbeeld in hout, een oud houten beeld van St.-Antonius, een eigenaardige preekstoel – biechtstoel, een andere eiken biechtstoel uit de 18^de eeuw, een eiken bidstoel in Louis XIII en een eiken kast uit de 18^de eeuw. Er zijn ook twee grafstenen ingewerkt in de vloer onder de toren uit de 17^de eeuw.

In de toren hangen momenteel 2 klokken. De kleine klok is van 1768 en werd geschonken door de prins van Turn en Tassis. De grote klok weegt 525 kg en is een gift van de familie t’ Kint en van alle parochianen. Zij vervangt de klok die door de Duitsers werd weggehaald op 23 juni 1943.

En de torens blijven inspireren. De aanvang van “ Tongkat “ van Peter Verhelst – winnaar van de Gouden Uil en de Jonge Gouden Uil (Zouden dat kerkuilen zijn ?)– draait ook rond de kerktoren. Hij was laureaat van de JVC-prijs 1989 in Meise. Is dat allemaal toeval ?

Toren roept haan 32: zoo

De kleine “groten” van Vlaanderen hebben iets met kerktorens. Jean Luc heeft zijn naam mee en verzamelt kerktorenhanen. En onze tweede minister – president Luc Van den Brande koos als symbool in Mechelen de soliede St.- Romboutstoren.

Tijdens een recent verblijf in een kliniek voor alternatieve geneeskunde in Guilford (Engeland) viel het mij op dat er op de torens geen haan staat. Nochtans was ons aller Alex April (kunstsmid van ons nieuw kruis voor St.-Martinus) verplicht de koperen haan in Engeland te bestellen.
Waar is de logica ?

En in de Efteling (Nederland) staat er op de torentjes gewoon een bol.

Het is zo schattig te zien hoe mensen beeldjes van meestal kleine dieren verzamelen. Buiten haantjes natuurlijk, zijn er die een collectie uiltjes, olifantjes, beertjes, kikkers aanleggen. Onlangs ontdekte ik een nieuwe verzameling : nijlpaarden. Hebben jullie ook de geboorte van het eerste nijlpaard in gevangenschap meegemaakt op de VRT. Ik was juist te laat om het op te nemen. Mijn videocassette staat nochtans altijd klaar om Meise, natuur en .. vast te leggen voor mijn nageslacht.

In de wachtkamer in de kliniek in Guilford bestaat de tafel in de wachtplaats uit een houten nijlpaard verwerkt in een glazen plaat. Een prachtig idee, niet

Toren roept haan 33: St.- Stephanus

Op 7 september 2000, op mijn verjaardag, stierf onze goede vriend Jos Lettens, belleman van St.-Martinus beiaardfeesten, hij die op de titelbladzijde deze geschriften inluidt. Hij rust nu onder zijn geliefde kerktoren van Oppem.

Wij konden de hand leggen op zijn laatste wens. Een van zijn buurmeisjes uit Oppem had voor een eindwerk op school een interview gekozen van inwoners van haar gemeente. Zij heeft dit gefilmd. Hierop zien wij een ontroerende passage waarin Jos de vraag beantwoordt : “ Wat zou jij nog wensen voor Oppem ? “Hij zei dat hij graag eens een volksfeest zou willen in Oppem van aan de parochiezaal langs de kerk tot aan de herberg “De Klos”.

De kerk van St.-Stephanus Oppem is onmiskenbaar de schilderachtigste in de rij van onze 8 kerken. Van een eerste kerkje is reeds sprake in de 9^de eeuw. Zij is tevens verbonden aan de figuur van pastoor Van Doorslaer, de broer van de kweker van de fiere Brabantse trekpaarden uit Imde. De huidige toren en koor dateren uit de XVIde eeuw, het schip en de sacristie uit de XVIIde eeuw en de westgevel, de bijbouw en wijzigingen van het koor uit de XVIIIde eeuw. Het interieur is barok en Lodewijk XV stijl. Er zijn 4 glasramen : H.Guido, H.Isidorus, H.Norbertus en H.Cornelius. In 1630 werd een nieuwe klok gehangen met als meter Geertruyd de Brimen. Het kerkorgel van 1831 werd gebouwd door Antoine Coppin.

Toren roept haan 34: benamingen

In juni 1994 bestond mijn persoonlijke bijdrage na de gemeenteraadsverkiezingen erin, de idee door te drukken om naar de burgers van Meise te gaan of van alle 8 de kerkdorpen . Dit werd in de propaganda aanvaard en was te zien in verkiezingsbrochures in de vorm van een kaartje van Meise waarop de 8 kerktorens.

Bij de start van het nieuwe informatieblad verscheen echter een typisch politiek compromis. De coalitie (VLD – CVP) besloot op de titelpagina hetzelfde kaartje over te nemen, maar het werden 8 rode hartjes i.p.v. de kerktorens die er toch staan.

De maanden erna kon men vaststellen hoe op de correcte voornemens teruggekrabbeld werd. Op brochures en affiches kwam men opnieuw naar buiten met verbasterde namen voor onze gemeente zoals : Meise-Wolvertem, Meise-Wolvertem-Oppem,...

Is het u opgevallen dat in de verkiezingscampagne kandidaten plots tweelingen, drielingen en zelfs vierlingen werden. Er stonden al veel te veel koppen op de platen langs onze straten en dan zetten een aantal kandidaten hun kop tot 4 maal op één plaats of in één tuin. Denken ze zo meer stemmen te halen? Op een kerktoren staat er toch ook maar één haan. En als er op een mesthoop, twee staan, dan jaagt de sterkste de andere weg.

In ’t Cursiefje werd onze rubriek geweerd “omdat er te veel kritiek kwam op deze ongelezen bijdragen”, dixit de redactie (hoofdredacteur en drukker). Dit is typisch een contradictio in terminis ( tegenspraak op zich of in één zin). Als deze rubriek niet gelezen werd, kon er toch geen kritiek op komen.

Ik probeer nu al drie jaar een schattig tafereeltje in onze gemeente vast te leggen op de gevoelige plaat. De haan, de hen en een rij kuikentjes die braaf via het zebrapad de Brusselsesteenweg oversteken aan de Plantentuin. Ik heb er al voor geremd, maar tegen dat men de camera klaar krijgt zijn ze overgestoken.

In Scotland zijn het de schapen en de koeien die voor verkeersremmer spelen.

Ondertussen verschenen aan de andere kant van de Brusselsesteenweg ook een kolonie kippen met enkele trotse hanen. Als dat zo doorgaat krijgen wij in alle acht de parochies, bij de in- en uitrit, een groep hanen en kippen.

Toren roept haan 36: St. - Martinus

De kerk van St.- Martinus Meise staat ondertussen in de steigers.

De parochianen kunnen weer in hun parochiekerk sedert juni 2000. Het was dan toch nog voor deze eeuw. En in de voorlopige instandhoudingswerken werd de toren opgenomen. Hij is nu stevig genoeg om de nieuwe beiaard te torsen. Maar helaas. Administratieve verwikkelingen vertragen nog maar eens ons project. De nieuwe beiaard is al besteld en de overdracht aan de kerkfabriek werd bij de notaris betekend.

Met de bouw van onze huidige kerk werd begonnen in de eerste jaren van de XVIde eeuw. Het koor dateert van omtrent 1500. De middenbeuk werd in 1826 gebouwd, de zijbeuken enkele jaren later.
Sommige historici beweren dat er reeds in de Xde eeuw een kerk moet bestaan hebben, vermits in 1132 er sprake is van de parochie Meise. We mogen veronderstellen dat het oorspronkelijke gebouw, waarschijnlijk in hout opgetimmerd, stuksgewijze vervangen werd door de bouw van de hedendaagse kerk.
Op 11.6.1735 is de kerktoren ten gevolge van een ingeslagen bliksem totaal vernield. Er deed zich geen brand voor. Jullie zien dat de bliksem het op onze toren gemunt heeft!
In januari 1735 waren kerk en toren reeds zwaar beschadigd door stormweer. De toenmalige klokken, één van 3800 pond en de andere 2800 pond, moesten wel een uitzonderlijke waarde hebben. Want in de beloken tijd werden zij uit de toren gehaald en door de Franse soldaten naar het klooster van Sint – Jaak op Koudenberg in Brussel gevoerd.

De kerk bezit enkele waardevolle kunststukken o.a. een prachtige torenmonstrans (1625) en oude gewaden. In 1958 is een van deze kostbare gewaden – een koorkap – verdwenen en niet teruggevonden; ook nog een ciborie met deksel (1627) en een kelk (1627).

Toren roept haan 37: inboedel

De kerk van St.- Martinus is zo uniek, dat wij er enkele afleveringen aan zullen besteden.

In 1882 werd aan de epistelkant van de dwarsbeuk het raam (glazenier Capronnier) met de wapens van Van der Linden geplaatst. Het stelt de H.Leo en de H. Elisabeth voor (naar de schenkers Léon Van der Linden en mevrouw). Het glasraam aan de overzijde werd geschonken door het gezin Amedee de Beauffort – Elisabeth Roose en stelt de patroonheiligen Amedaeus en Elisabeth voor. De kerkdeur werd vernieuwd in 1889 en werd ontworpen door architect Van Assche uit Gent. In 1897 werden het hoogaltaar, 2 zijaltaren, de communiebank, het portaal, de predikstoel, de 2 biechtstoelen, het orgel, geschilderde ramen, de kruisweg, 2 ijzeren hekken, 24 koperen kandelaars en 3 zetels in gotische stijl aangekocht.
In 1826 gaf Mw. Roose 3 rode kussens voor de altaren en Mw Van der Linden een dito schoon geborduurd exemplaar, met in het midden de naam Jezus.
In 1827 gaf zij 2 tapijten voor het koor, liet de ciborie en een kelk vergulden, liet lampen hangen in het koor en gaf zij een schone albe en 3 lampen om de kerk te verlichten in de winter.
In 1829 werd het klavier van het orgel verlengd, een nieuw secreet gemaakt, 2 nieuwe registers bijgevoegd, 2 nieuwe blaasbalgen gestoken.
In 1830 bij het huwelijk van haar jongste dochter met graaf de Beauffort, gaf Mw Roose een schoon zilveren wierookvat met doosje en lepel, twee kostbare ampullen met zilveren schotel, dragend het wapen van het nieuwe paar, 3 rode togen van merinos met witte overrokken voor de choralen en een albe met cingel voor de pastoor.

In 1842 werden 2 klokken (2044 en 1528 pond) aangekocht en de oude verkocht.

Boven het altaar van St.-Jozef, in de rechter beuk van de parochiekerk St. - Martinus, is een muurschildering die het laatste oordeel voorstelt. Onder dit tafereel, linkerhoek, zien we de bekering van St.- Hubertus en het hert met het kruisbeeld tussen het gewei. In de rechter hoek, staat de liefdadigheid van St. – Martinus die zijn mantel deelt met een arme bedelaar, afgebeeld. Boven het altaar van Onze Lieve Vrouw (linkerhoek) is een muurschildering eveneens bestaande uit 3 panelen : het overlijden van de H.Maagd op haar sterfbed met daarrond de 12 apostelen en van de ten hemel opneming van de moeder Gods met enkele mensen die waarschijnlijk de leden van de familie Van Immerzeele voorstellen en de bemiddeling van Maria komen afsmeken. Onderpaneel rechts : Maria ’s boodschap en links aanbidding van de herders.

Op de rechter pilaster van het hoogkoor stond een beeltenis van de H.Petrus geschilderd met in de rechterhand de symbolische sleutel. Op de andere pilaren waren de andere apostelen geschilderd. De schilderingen werden in 1885 bij een restauratie met de kalk afgeschrapt. Voor 1897 werden ze door Jef Middeleer hersteld, behalve deze uiterst rechts en uiterst links.
De commissie van monumenten oordeelde toen dat ze geen bijzondere kustwaarde hadden.

Toren roept haan 39: meer

Onder het koor van de St.-Martinuskerk is een krypte gebouwd. Deze begraafplaats werd niet ingenomen door de “grote” heren Nassau en Grimberghen, die er een andere op na hielden. Ze verviel geheel aan de “kleine” heren van Boechout en Meise, te meer omdat de dorpspastoors naar Grimbergen overgebracht werden. Oorspronkelijk was deze krypte voorbehouden aan de bezetters van het kasteel van Meys. Het is niet uitgewezen wanneer de heren van Boechout de beschikking kregen over het gedeelte aan de kant van het evangelie.

Op 19 november 1950 werd de beiaard met 47 klokken, gegoten door Michiels te Doornik, gewijd door Mgr De Smedt, toen hulpbisschop in Mechelen. De idee van een beiaard is ontloken uit een jeugdopwelling van de donateur Jan Van Geysel. Hij werd ingehuldigd op 10 juni 1951. Staf Nees adviseerde het aantal klokken, de trommel, die om het uur een vrolijk deuntje gedraaid werd en een klavier ononderbroken de beiaardiers concerten gaven. Onze beiaardier werd Jef Rottiers. Hij werd opgevolgd door Eddy Mariën. Pater Feyen uit Grimbergen was regelmatig gastbeiaardier.

De grootste klok, St.-Martinus, weegt 750 kg. De tweede “Maria” weegt 538 kg en de derde “Joannes” en de vierde “Joanna” dragen de voornaam van de peter en de meter, de donateurs, de heer en mevrouw Van Gijsel – De Heu. Het totale gewicht bedraagt 4202 kg.

De beiaard wordt beheerd door de kerkfabriek. Er werd een VZW opgericht : “ De vrienden van de beiaard”, die instond voor het inrichten van de concerten en de vieringen. Later werd een Beiaardcomité opgericht dat deze taak overnam onder voorzitterschap van Lisette Haeck.

Op advies van Eddy Mariën werd een nieuwe beiaard aangeschaft omdat de klank hem niet voldeed. Hiertoe werd de VZW Nieuwe Beiaard opgericht onder voorzitterschap van Stef De Ridder. De fondsen werden ingezameld door verkoop van de oude klokken en een gift van 2500000 BF door Jean Paul Van Gijsel, zoon van Jan.
Toren roept haan 40: 3X

St.- Martinus bestaat nog in de drie betekenissen : kerk, kapelletje en kapel (stamenee).

Carpet 2000 was vroeger een herberg met een danszaal. En nog vroeger was het een brouwerij. De kelders zijn gewelfd, zoals dat vroeger gebruikelijk was. Onder de Brusselsesteenweg liep een gang naar de overkant naar de kelder van de huidige boeken- en platenzaak. De herberg heette Saint – Martin. Wij vonden op de zolder een afbeelding van deze heilige, gezandstraald in glas, maar in een houding zoals Bacchus.

Hier feestten de vrienden van Bobejaan Schouppe bij zijn huwelijk. Ik herinner mij dat de jonge Louis Neefs aan de micro stond.

Maar er bestaat ook een klein St.-Martinuskapelletje, waar de Holleweg (vroeger een markaweg) uitkomt op de Kapellelaan. De oorsprong hiervan ligt in het feit dat er hier vroeger een verzorgingstehuis gestaan heeft. Het staat momenteel onder de bescherming van VTB-VAB Meise. Vroeger werd er op de kruisdagen een processie gehouden die vanuit het dorp, langs de tronk waar een Mariakapelletje op hing, door de St.-Martinusbaan ernaartoe ging. De processie kwam terug via een smal wegje langs de Hazenbos. Dit wegje vormde de verbinding van het centrum met de wijk Limbos. Heel dit gebied dat momenteel volgebouwd is heette vroeger de Carenberg. Je vindt er in de resterende velden keitjes, die afkomstig zouden zijn van de tijd toen de zee nog tot hier kwam.

Toren roept haan 41 : veiligheid

Partijen doen aan politieke vernieuwing, omdat ze achteruit boeren. De reden van het verval is te vinden in het feit, dat ze steeds in dezelfde vijver vissen. Als dat bij ons in de vijver achter de pastorie (gemeentehuis) is, onder onze kerktoren, dan zit er niet veel vis.

Toen de klokken uit de St. – Martinustoren gehaald werden zouden ze veilig opgeborgen worden. Maar nu werden ze verplaatst. De tien grootste werden achteraan in de kerk geplaatst. De overige zouden in de werf van de nieuwe bibliotheek staan. We vrezen vooral voor deze laatste. We hopen dat er geen verdwijnen, want ze zijn betaald door de sponsors, en die rekenen erop, dat ze hun klok krijgen.
Ik kreeg opdracht van het Beiaardcomité om ze te tellen. En inderdaad : wat verwacht werd is geschied. In de kelder van de ontmoetingsruimte in de nieuwe bibliotheek telde ik er met twee getuigen 29 : dus 8 verdwenen!

Toren roept haan 42 : verval

Albert Van Doorslaer, pastoor van Oppem is niet meer. Op zondag 14.1.2001 overleed hij en werd op vrijdag 19.1 ten grave gedragen en bijgezet naast de andere pastoors op het kerkhof van Oppem. Hij werd tot pastoor van Oppem benoemd op 12 december 1963, waar hij op 5 januari 1964 in dienst trad.
Dit is op enkele maanden tijd de tweede volksverbonden figuur die heengaat in het landelijke Oppem.
Zij hebben op een haar na een aanslag op het landelijke en pittoreske karakter van dit idyllische dorpje gemist. Er zou een grote aardappelopslagplaats gebouwd worden naast het voetbalveld. Een heuse tijdelijke vereniging werd opgericht om hiertegen te reageren. En zij haalden eergisteren het nieuws op Ring – TV.
Ze zouden beter iets doen aan het verval van het oudste gebouw in Oppem : de donjon. Deze woontoren is al wat rest van het Hof te Steene dat op het einde van de 16^de eeuw verwoest werd door brand. Hij is helaas privé-eigendom en ligt zoals de bedreigde plaats buiten het beschermde dorpsgezicht.

Toren roept haan 43 : St.-Elooikapel

In de reeks van onze torens is het de tijd om eens de de kapel van Hasselt nader te belichten.

Het is een oude bidplaats in Meise. In 1590 werd in deze toren een klok gehangen. De eigenlijke kapel dateert van 1652. De oudste vermelding vinden wij in een oorkonde van 1197 waarin Daniël de Lyes een mansus (hoeve) overmaakt aan de abdij van Grimbergen.

Binnen was er vroeger een mooi barokaltaar. Verder is de kapel versierd met kunstwerken die door de gezellen gemaakt werden.

De oude St.-Elooiviering werd in een nieuw kleedje gestoken door dichter Bert Peleman. In 1955 zien wij ouderdomsdeken Filibert Lettens, burgemeester Jules Van Campenhout en eregezellen met het oude kenteken, dat gebruikt werd tot 1965. De proost was in die tijd Herman Boon pr.
De nieuwe St.-Elooiviering startte onder impuls van Frans Heyvaert in 1970. Zij gaat elk jaar door op de feestdag van Sint-Elooi. De eigenlijke ommegang met paarden en landbouwvoertuigen gebeurt op de zondag bij 1 december.

Rond Kerstmis zetten de gezellen een metalen kerststal naast de kapel.

Over deze kapel schreef Constant Noppen een boekje. Op dit ogenblik stelt Achiel Bettesone een uitgebreidere versie samen, die naar aanleiding van de 350ste verjaardag van de St.-Elooikapel (1652-2002), wordt uitgegeven.

Toren roept haan 44 : Kapel van Amelgem

Circa 370 zou Amelgem ontstaan zijn als Frankische nederzetting. De naam werd afgeleid van de Frankische stamvader Amalhari die er een heem of hoeve had. De abdij van Lobbes had in de 9^de eeuw reeds eigendomsrechten in Amelgem. In 1154 ontving de abt van Grimbergen tijdens een reis naar Premontré, de toelating van de hoofdabt, tot het installeren van een altaar in Amelgem. Er bestond toen reeds een parochie met bidplaats ( kerk of kapel). In 1179 zou de kapel tot parochiekerk worden verheven. Zij werd bediend door eigen kannuniken van de abdij van Grimbergen. In 1247 werd Amelgem opnieuw vermeld als zelfstandige parochie. Ca 1300 valt de kapelbediening samen met die van Oppem.

De klok in deze kapel dateert van 1607 en draagt als opschrift : “Jan van de Gheyn heeft mij geghoten MCCCCCCVII”.

In 1793 was de Norbertijn pastoor Margé provisor van de abdij. Hij wist via een dubbele boekhouding een gedeelte van de abdij – eigendommen te redden. In 1794 nam hij de benen in burgerkleren, maar vergat zijn witte kousen. Onderweg werd hij hierdoor tegengehouden door vier Franse soldaten, maar wist er zich uit te redden. Verder op zijn vlucht ruilde hij zijn kousen tegen een versleten paar van een boer en gaf deze er nog een fooi bovenop. Toen hij terugkeerde in 1797 werd hij door de vrederechter van Grimbergen echter veroordeeld tot het betalen van negen schellingen aan de boer en 7,5 schellingen voor verlet, doordat de boer beweerde de kousen te hebben geleend.

Onderpastoor Heylen schreef hierover dat de vrederechter nooit zulke dure kousen aan zijn fluiters van benen heeft gedragen. Een schelling was toen meer waard dan een daguur loon.

Toren roept haan 45 : Boskapel in Imde

De huidige bak- en zandstenen barokkapel werd in 1707 gebouwd onder het mecenaat van de prins Turn en Taxis, voor het bedevaartkapelletje van 1695 dat dan gebruikt werd als sacristie. De inboedel bevat een koffer uit de 18^de eeuw in eik en ijzer, zoldering sacristie van 1700, een 25 cm hoog O.L.V.-beeldje in houtsnijwerk van de 17^de eeuw, beeldhouwwerk (eik boven het hoofdaltaar van de 18^de eeuw), gepolychromeerde drapering versierd met engeltjes ui de 18^de eeuw, 7 schilderijen VII smarten van Maria uit de 18^de eeuw, twee driehoekige muurplaten in zilver uit de 18^de en 19^de eeuw, zijaltaren in Louis XV met schilderijen uit de 18^de eeuw, communiebank, predikstoel uit de 18^de eeuw met portret van prins Latour en Tassis uit de 18^de eeuw, eiken biechtstoel uit 18^de eeuw, orgel en uurwerk van de 18^de eeuw, draagstoel van het O.L.V.-beeld in Louis XV, 10 schilderijen uit de 18^de eeuw en een kelk van 1625 in zilver.

Toren roept haan 46 : klokkengieterij

Vandaag 1 maart 2001 trokken de bevoorrechten naar de klokkengieterij “De koninklijke Eysbouts” in Asten op 17 km van Eindhoven in Nederland om de eerste klok van onze nieuwe beiaard te zien gieten. Zoals gewoonlijk werden een aantal mensen niet uitgenodigd.

Volgens het verslag in het parochieblad waren ze met 25. Zij woonden het gieten van de vierde zwaarste klok bij. Gelegenheidsfotograaf Pastoor Bie Boon maakte er enkele foto’s van. De heer van Brussel gaf deskundige uitleg. Misschien heeft deze man zijn naam te danken aan de geschiedenis. Want tijdens de Hollandse bezetting voor 1830 regeerden de Hollanders afwisselend een jaar in Nederland en een jaar in Brussel. Er zijn er hier toen nogal wat blijven plakken. Er is zelfs een naamgenoot van mij bij. Gelukkig heeft onze baron d’ Hoogvorst ze met zijn burgerwachten kunnen verjagen. Want anders was het hier ’s morgens, ’s middags en ’s avonds : “ een broodje kaas”.

De vorm van de klok wordt in klei geboetseerd.

Over deze vorm komt de buitenvorm, iets groter dan de kleivorm, en door het gat boven wordt de vloeibare brons gegoten.

Toren roept haan 47 : geen klokken na Pasen.

Op 9.4.2001 werden eindelijk de 56 nieuwe klokken voor onze beiaard geleverd.

Wij hebben nu 2 beiaarden, een oude en een nieuwe.

De grote oude klokken staan beneden in de kerk. De kleine oude klokken staan in de kelder van de werf van de nieuwe bibliotheek. Als de administratieve perikelen met monumentenzorg voorbij zijn kunnen ze eindelijk naar hun nieuwe eigenaars : de sponsors van de nieuwe beiaard. Enkele grote klokken zouden samen een octaaf kunnen vormen voor een rijdende beiaard op een wagen.

De Hollanders van Asten zijn nu druk in de weer om de nieuwe beiaard in de toren te installeren. Bij een bezoek stelde ik vast dat men de moeite niet genomen heeft om de toren op te kuisen. Overal liggen uitwerpselen van duiven, met hier en daar een kadaver. Onze Noorderburen kunnen dan wel mond en klauwzeer meegebracht hebben. Maar ze zullen zeker met duivendrek aan hun schoenen terugkeren naar Nederland.

Toren roept haan 48 : Stilte

Voorzitter Stef van de V.Z.W. Nieuwe Beiaard verklaarde met een uitgestreken gezicht op Ring-T.V. dat de beiaard niet in de toren mocht. Hij hoopte waarschijnlijk dat de nieuwe beiaard speelklaar zou zijn. Maar dat was buiten Eddy, de beiaardier, gerekend. Hij ging plaats nemen voor het klavier. En wat bleek? Hij zat met zijn kapsel tegen de zoldering. Zo kon hij niet spelen.

De beiaardfeesten 2001 verliepen dan ook in mineur. In plaats van in si-bemol te zingen, zong de beiaard NIET. De reuzen en de belleman ontbraken ook al op het feest. En het volk kwam maar opdagen tegen dat het feest bijna voorbij was. Gelukkig kwam schepen Virginie met de burgemeester de show stelen. Zij speelden Opsinjoorke, tot groot jolijt van wie het benijdt. En zij hielden zelfs een ijskraampje open.

En hoe zou het met de opbrengst van de 2^de nacht van de beiaard zitten? Een groot succes op artistiek vlak dank zij Will Tura. Maar wij hopen dat zij er geen financiële kater aan overhouden, zoals bij de 1^ste nacht bleek, bij het ochtendgloren. En Jaas in Maes? Dit initiatief van het beiaardcomité, werd voorgesteld als van de Cultuurminners. (U begrijpt toch de lettergreepspeling “min-ners”). Die willen de Jazz-maraton van Brussel de loef afsteken, maar eindigen niet eens in si-bemol, maar drie octaven lager.

Laat ons niet negatief eindigen. Volgende keer : anders en anderen, en vooral beter.

En plots ... op 6 juni 2001 om 11 uur, hoor ik onze geliefde beiaard plots spelen. Droomde ik of was dat werkelijkheid? Dat inspireerde mij tot het schrijven van een liedje op de tonen van de topper van Meisenaar John Tera “ De dag dat...” :

De dag, dat de beiaard weder speelt.
Dat de zon opnieuw verscheen.
Die vergeet ik toch nimmer meer.

Wij hebben er zo lang op gewacht.
Dag en nacht naar gesmacht.
Tot hij eindelijk klinkt als verwacht.

Het kruis, dat ontbreekt nog op de top,
van de toren bovenop.
In mijn keel van verdriet nog een krop.

’s Namiddags stoof ik voor alle zekerheid en vliegensvlug de toren in, met mijn fototoestel. Ze waren er gelukkig nog. En de toren was eindelijk wat opgekuist. Een splinternieuwe beiaard op een bedje van duivenshit verdient een grondige schoonmaakoperatie. Maar niet getreurd. De klokken hangen. De rammel speelt om het uur zijn gekend deuntje. De luidklokken beieren weer.

Toren roept haan 50 : Alarm

Op 13.8.2001 sloeg mijn tipgeefster in het centrum van Meise alarm. Ze zouden de haan op de toren aan het plaatsen zijn. Viegensvlug kroop ik mijn fiets op en vloog naar het dorp. Er stond inderdaad een kraan, er zat een acrobaat op de torenspits en ... een grote, lelijke, kartonnen haan prijkte scheef op de spits.

De vooraanstaanden van de parochie waren present : pastoor Bie, Jean Degroof van het kerkfabriek, Zuster Dominica, Theo Janssens en uiteraard Lisette Haeck, prima donna van het Beiaardcomité, op post voor de frituur.

Bij nader inzicht ging het om een enscenering te gaan voor een nieuwe film : “Het festijn van de bidsprinkhaan”. Dit wordt een film van Marc Levie met als chef – cameraman niemand minder dan Michel Van Laer van Pauline en Paulette. In deze film komt een scène, waarin de acteur de scheve haan op een toren moet recht zetten. Heel de filmcrew zat rustig te pic-nikken op het plein voor de kerk. Ring-T.V. was ook present. Wij hebben van deze gelegenheid gebruik gemaakt, om ons ongenoegen te uiten, over de recente bijdrage van over Meise. Die trok op geen “kloten”. Onze pastoor zou deze uitspraak milderen tot : “ dat trok op geen hemelsferen”.

Toren roept haan 51 : internet

Onze beiaardfeesten staan op het www. We stuurden de foto van de eerste inauguratie in Sibemol (de orde van de autochtonen) in bij Yucom. Nu staat dit prachtig tafereel op het internet op de website www.Yucom.be.
Op de foto staan de straatmuzikanten voor onze reus Jan. Dan ondervoorzitter Kamiel De Vos, beiaardier Eddy Mariën, die in een schaal van Maes een Mort Subite opving. Dit heerlijk vocht werd over zijn nek gestort door voorzitster Lisette Haeck, die achter hem verborgen opgesteld staat. Toenmalig burgemeester Frans Kerremans wrijft zich de baard bij al dat Meises geweld. Paul Cleynhens, toen nog schepen en omroeper van dienst, staat met ondergetekende voor reuzin Mie. Dit gebeurde voor dat de beiaardfeesten ingepalmd werden ten dienste van de politiek.
Maar eerstdaags verschijnt er meer nieuws op het internet. Open eens mijn webstek : www.jef.de.cuyper4.yucom.be. Je vindt er 7 rubrieken, onderverdeeld in 7 items.

Van nu af kun je deze bijdragen van het internet halen. Klik de rubriek “Toren roept haan” en je kunt via e-mail uw favoriete afleveringen aanvragen

Toren roept haan 52 : Vampieren.

De internationale nacht van de vleermuis, op vrijdag 14.8.2001, kende in de Plantentuin van Meise een enorm succes. Liefst 457 deelnemers daagden op voor uitleg en een bezoek aan de ijskelder van het historische, verdwenen kasteel van Meysse. Onder de Diana tempel hebben de vleermuizen hun winterverblijfplaats gekozen. We dachten dat deze tempel gerestaureerd werd ter nagedachtenis van de prinses van Wales. Maar het is voor de Romeinse Diana, de jachtgodin, die in de Griekse mythologie Artemis heet.

In de zomer komen de vleermuizen er normaal niet. Maar ze hebben waarschijnlijk naar Ring -TV gekeken. Voor de gelegenheid hing er een watervleermuis en een grootoorvleermuis, toen de eerste groep afdaalde. Maar de stijging van de temperatuur deed hun vluchten. Dat zorgde voor nogal wat hilariteit bij enkele dames die duidelijk hun schrik overwonnen. Gelukkig vond een van de bezoekers nog een exemplaar in een spleet tussen twee stenen. Zo kreeg iedereen naast de opgezette vleermuis, een levend exemplaar te zien. De fantasie kent echter geen grenzen, want sommigen namen een slak, anderen een blad, voor een vleermuis.                               vleermuis

Aan de vijver voor de Oranjerie konden de bezoekers met hun zaklamp deze zoogdieren – insecteneters in actie zien. En via de bat-detector konden ze hun ultrasone geluiden horen.

Aangezien het donker was misten ze bij het verlaten van de ijskelder het prachtige zicht tussen de bomen, op onze onthoofde kerktoren. Mijn eerste poging om dat de gevoelige plaat vast te leggen mislukte. Er was te veel tegenlicht.

Toren roept haan 53 :                       Chiro

We zitten opnieuw zonder belleman onder onze toren. Onze laatste was bij de verkiezingen zodanig ontgoocheld over zijn voorkeurstemmen, dat hij er de brui aan gaf. Wie is de volgende kandidaat voor deze belangrijke functie ?

We zouden een wedstrijd kunnen inrichten. In de jaren zestig deden wij dat eens uit verveling op een zaterdagavond na de leiderskring. We testten de welluidendste stem van Meise van uit het geopende venster in het leiderslokaal. Maar bij de derde kandidaat overstemden wij reeds het gitaargetokkel en het krijsen van flamenco ‘s door proost Herman Boon I in de pastorij in zijn geelgeschilderde kamer. Die kwam ons in allerijl tot bedaren brengen. Wie het meeste decibels creëerde is nooit geweten : hij of wij ? Er stonden toen nog geen geluidsmeters voor vliegtuiglawaai, zoals nu.

Is het toeval of niet dat de huidige generatie chiroleid(st)ers hun heem in dezelfde kleur schilderden als het hoofdkwartier van Herman I ? De inspiratie komt uit het archief van de bouw van het chiroheem van 4.1.1958 tot de opening op 13.9.1959. We zien op deze foto groepsleider Frans De Cuyper (ook een lange, zoals de huidige hoofdleider Dries) en erachter Herman Boon, Mgr. Schoenmaeckers (verstopt), pastoor Brams en gewestproost Engelen. Chiro M159,5

De huidige groep leid(st)ers zie je hier :

Toren roept haan 54 : religieuze kunst

Ik heb de kunstwerken in het Chiroheem onder mijn bescherming genomen en waar ik kon gerestaureerd.

Het laatste oordeel, muurschildering van Jan Beeckman.

Mariakapel

Metaalstructuur op de gevel van Karel Meert uit Asse

Kruisbeeld in ceramiek van Joost Maréchal

Kruisbeeld in ceramiek van Van de Weghe

Lieve Vrouw met kind, 3 tegels in ceramiek van Joost Maréchal
Foto’s 4 5 6

Het laatste avondmaal, muurschildering is verloren :

Het zou prachtig zijn als een van onze kunstenaars dit doek herschildert. Wie doet dit voor onze jeugd in onze parochie ?

Toren roept haan 55 : ramp

Het is nu reeds 4 jaar geleden dat onze haan van de toren viel.

Het noodlot achtervolgt ons. Op 24.9.2001 stortte een deel van de voetgangersbrug over de A12 ter hoogte van de Hendrik Van Dievoetlaan in. Een vrachtwagenchauffeur trok een deel van de brug van de peilers met zijn open laadbak.

En ’s anderendaags verkondigde burgemeester Roger Heyvaert op Ring-T.V. dat de haantjes en de kippen bij de ingang van ons dorp weg moeten. Ze zullen gevangen worden en gebruikt voor “natuurremmende” maatregelen. Met deze blooper bedoelde hij eigenlijk verkeersremmende maatregelen. Maar dan moeten ze toch blijven lopen.

De eigenares van restaurant Napoleon stelde voor van ze klaar te maken voor hongerigen. Ze kan misschien Poverello uitnodigen voor dat festijn. Indien ze klaargemaakt worden voor het eetfestijn van een politieke partij krijgen ze alleszins met mij te doen! Groen, rood, blauw, oranje, zwart – wit, mij om het even !

We deden een nuttiger voorstel dat Gaia zal plezieren. Schenk ze weg aan inwoners van onze gemeente om huishoudelijk afval te recycleren. Met wat geluk krijgen ze ook nog kakelverse eitjes op tafel. Dit scenario werd reeds eerder opgevoerd in een andere Vlaamse gemeente. En het werd weerhouden ! Met dank van alle dierenliefhebbers uit Meise.

Toren roept haan 56 : Decroly

Ik telde deze week nog 8 kippen aan de ingang van de Plantentuin van Meise. Aan de kerk van Oppem zat een haan te pikken in de graskant. Die komt van de ’t Schooltje van Oppem (Montessori). Deze dieren worden in het onderwijs geïntegreerd volgens de methode van deze Italiaanse pedagoge.

Onze eigen bekendste pedagoog Decroly deed het met konijnen in de klas. De eenvoudige regel voor alle onderwijs geldt : geef geen les over een dier met een foto, een afbeelding of een tekening als je het levend in de klas kunt brengen.

Ondertussen is “De Zonnebloem”, gemeenschapsschool in Wolvertem, overgeschakeld naar het Freinet-onderwijs.

Of methodenscholen het beter doen is maar de vraag. Zij proberen het alleszins anders te doen. Volgens mij integreert een goede school het beste van de methoden die ze leerden in dze historische pedagogiek en didactiek, automatisch. Alles hangt af van de leerkracht en vooral van zijn (haar) kracht en inzet.

Decroly

Een goede leerkracht weet op elk ogenblik precies van alle leerlingen, hoe ver ze staan en integreert permanente research in zijn opdracht. Dank zij het internet is de reikwijdte van de leerkracht bijna oneindig. Met demogelijkheden, die de multimediale middelen ter beschikking stellen, zijn de mogelijkheden voor de leerlingen ook onbeperkt.

Alles moet natuurlijk in de juiste context en verhouding verwerkt worden, zoals de haan ook op zijn juiste plaats dient te staan : “on top!”

Toren roept haan 57 : comité

Het Beiaardcomité wordt op voorstel van de ondervoorzitter grondig vernieuwd. Eigenlijk zijn er drie verenigingen :

VZW De vrienden van de beiaard – Les amis du carillon, met nog één overlevende van de oorspronkelijke beheerders : mevrouw Irma Claes. Volgens de statuten is baron Jean-Paul Van Gijsel voorzitter.

Het Beiaardcomité, voorzitter Lisette Haeck, werd later opgericht en zorgde voor de concerten. Piet De Cuyper, startte op vraag van Bert Van Thienen met de beiaardfeesten. Kamiel De Vos nam later het initiatief voor de rommelmarkt. Jaas in Maes of Jazzz in Maas werd er door Piet aan toegevoegd, maar ging onder druk van de Culturele Raad een eigen leven leiden.

Bij de planning van de nieuwe beiaard wilden enkelen per-sé een nieuwe VZW De Nieuwe Beiaard. Deze zou opgedoekt worden als de beiaard operationeel is. Maar ze geraken maar niet uit de problemen. Monumenten en Landschappen wil de oude en nog enig bewaarde beiaard gegoten door Michiels in Doornik, speelklaar bewaren. Ze stellen voor van hem in de Ijzertoren te hangen als er in Meise geen plaats voor is. De enige toren die nog vrij en stabiel genoeg is staat in het kasteel van Bouchout. Bij informele contacten onthaalde directeur Rammeloo deze optie met enthousiasme. Maar in het Beiaardcomitié werd dat verworpen. De oude beiaard wordt een monument in de binnentuin van de nieuwe bibliotheek. En de sponsors krijgen geen oude klok. Ze bieden hen een nieuwe aan die speciaal zal gegoten worden.

Koningin Paola zou naar Meise komen voor de officiële inhuldiging van de nieuwe beiaard op 28 september.

Toren roept haan 58 : Halle

De toren van Halle is aan restauratie toe. En wat gebeurde er ? Zoals in Meise, werd bij de werkzaamheden ontdekt, dat het bovenste van de toren niet meer stabiel is. Zoals bij ons is het gevaar groot, dat een rotte balk het begeeft. Op ring – T.V. zagen wij het haantje van de toren van Halle op straat, wachten tot de hijskraan het bovenste torentje van de spits tilt. Dus voert men hier ook dringende instandhoudingswerken uit. De belastingbetaler van Halle zal wat dieper in zijn geldbeugel mogen schieten. Want daar hadden ze niet op gerekend.

In Halle werken ze alleszins sneller dan in Meise. Op 10.4.2002 werd het torentje met haan en kruis er weer opgehesen. Bij ons moet dat jaren duren ?!

Op het gemeentehuis van Wolvertem prijkt sedert de geboorte van prinses Elisabeth, onze toekomstige koningin, een grote ooievaar tegen de gevel. Hij houdt in zijn snavel een mandje met baby. Een snuggere inwoner van onze gemeente pikt zo reclame mee voor doopsuiker. Onze burgervader beloofde 10 kg doopsuiker voor de scholen die komen intekenen in het wensregister voor Mathilde en Filip

Elke dag lopen er onder de toren van Sint – Martinus studenten voorbij van de sporthumaniora van Wemmel. Hun training gaat rond onze plantentuin.

Ze doen de kippen schrikken rond “de moeder van Meise”, “de rustende boerin” of “de vruchtbaarheid” van Henri Lenaerts aan de dorpsinkom. De naam van het kunstwerk varieert volgens de bron. Er zijn er zelfs, die het werk toeschrijven aan Jan Wellens. Die noemen het : “ de moeder van Jan”. Uitsluitsel volgt na een gesprek met de kunstenaar.

De kippen lopen altijd een eindje mee. Want ik telde er nog zeven. Die zijn ontsnapt aan de kippenvangers. Enkele dagen later telde ik er nog 8. Dat is voor elke kerktoren van Meise nog één in supplement!

Toen ik onlangs naar Brussel reed kwamen de joggers van Wemmel weer afgelopen. Ze liepen vrij verspreid over het traject. En voor “ de Kabberdoes” deden er vier autostop. Je moet het maar durven. Indien het lukte kregen ze toch maar een lift tot aan “Napoleon”. Ze misten dan enkel het gemakkelijkste deel van de run. Voorbij onze toren, een de steile bergaf van de pastoorsberg, begint het maar pas met de zware klim van de August Van Doorslaerlaan. Deze straat werd genoemd naar een schepen van Meise. Wij zouden die beter naar zijn bijnaam “kapaf” noemen.

Laat ze maar wat afzien op die helling. Dat zal ze leren, de stiekemerds.

Toren roept haan 60 : lawaai rond de toren

Voor de gemeenteraad van eind november 2001 werd er betoogd tegen het vliegtuiglawaai.

Het moment was slecht gekozen, door de problemen van Sabena. Een van de getroffenen, een inwoner van onze gemeente, wou het spandoek verscheuren. Het kwam tot een handgemeen. Na de interpellatie op de gemeenteraad over het onderwerp, zat het er weer op. De tegenbetoger wou het woord nemen, wat niet mag in openbare zitting. Hij moest hardhandig verwijderd worden door de politieman van dienst. Boven de trap werd het gevecht beslecht, in het voordeel van de handhaver van de orde.

De zitting duurde tot na middernacht, door de oersaaie vragen en interpellaties van de oppositie, die wou scoren bij het talrijke publiek. De mensen waren opgekomen n.a.v. de geplande verkaveling langs de St.-Elooiweg. Hiermee ging de toenmalige meerderheid naar de verkiezingen met Meise 80.

Maar verder over het lawaai. Ik ken iemand in Grimbergen die het vliegtuiglawaai mist. Hij woont aan het vliegveld. Toen de A12 klaar was, konden een aantal aanpalenden niet meer slapen, bij gebrek aan het lawaai. De enige raad die we de betogers kunnen geven luidt : laat dat geen obsessie worden. Want hoe meer je je er op concentreert, hoe erger het wordt.

In de jaren 70 kenden wij dat probleem reeds. Jos Chabert was toen minister van verkeer. Ik heb toen eens genoteerd hoeveel vliegtuigen er over vlogen. Deze statistiek lag aan de basis van de Chabertroute. De geluidsoverlast werd onmiddellijk stilgezet. De manifestanten stellen deze route soms in een negatief daglicht.

Zorg dat Isabelle Durant naar Meise komt wonen! Misschien raakt het probleem zo opgelost.

Toren roept haan 61 : streekboek

Mijn streekboek “Meise, onder de toren van Sint – Martinus” verscheen op de verjaardag van koning Boudewijn, tevens mijn verjaardag en de dag van de opening van onze nieuwe bibliotheek. Op een glazen paneel werd deze datum vereeuwigd.

Het werd een activiteit van deze bibliotheek. De voorzitter Louis Becq leidde het gebeuren in. Gastspreker bij de presentatie van mijn boek, op zaterdag 10 november, was Herman Boon I. Mijn acties ter bescherming van de kunstwerken in het Chiroheem hebben ons terug samen gebracht. De week ervoor heb ik het record “persoonlijke publiciteit” van Jos Chabert kunnen overtreffen, door een samenloop van omstandigheden. Ik verscheen drie maal op één week in dezelfde krant : Het Nieuwsblad.
Bie Boon, Jef De Cuyper, Herman Boon

Door het optreden van deze eminente spreker kon ik ontkomen aan mijn geplande lezing, die toch doorging op een powerpoint presentatie, op mijn computer. Want de geleende apparatuur van het avCVO deed het niet. De intekenaars op mijn boek konden ook een tentoonstelling zien van eerder verschenen boeken over Meise, mijn eigen collectie. Ik telde er 36, enkel over St.-Martinus. Over de fusiegemeente maakte ik een excel-bestand van 69 dat ter beschikking is. Ik maakte ook een nieuwe gegevensbank van alle artikels die in Berla verschenen over hetzelfde onderwerp, ook in excel.

Herman Boon pr. gaf 4 opdrachten : ik moet zo voort doen, Piet het toneel, Frans de geschiedenis van de Chiro en Marie-Jeanne het verhaal van haar 3 broers.
Toren roept haan 62 : haaien

De haan van Rode moet zich een bult geschrokken hebben.

We zagen reeds eerder de installatie van de aqua-verloskamer op Ring-T.V. Juf Ilse Pauwels van het 6^de leerjaar van Sint-Brixius Rode werkte in het Sea – Life center in Blankenberge. Zij kreeg zo het voorrecht in haar klas een aquarium te plaatsen met de bevruchte eieren van Noordzeehaaien : kathaaien en hondshaaien. Deze laatste worden aan zee verhandeld als zeepaling, nadat ze onthoofd worden en ontdaan van hun kieuwen.

Op 29 november 2001 was het zover : het eerste kathaaitje zag het levenslicht.Ik reed er vliegensvlug naartoe. Maar helaas! We waren te laat. Ze waren al opgehaald.

We konden dan toch nog meester Jan De Doncker uitwuiven op zijn laatste werkdag. Hij gaat in pré-pensioen. Hij begon zijn loopbaan in de Leertuin in Meise-centrum. Hij stamt uit de “kliërkas in Roi”. Dat is het stuk Rodeweg achter de Mechelsebaan. Daar woonden : “broek, sapon en schaaver”. Vandaar de bijnaam en het feit dat hij de kleinzoon is van “schaaver”, een oud-strijder van 1914-18.

Zo wordt het korps van de school een generatie jonger. Enkel de haan trotseert de eeuwen.

Toren roept haan 63 : cultuurlaureaat

Er kwam een uitnodiging voor de opening van de nieuwe cultuurzaal.

Toen ik de kaart las ging er een schok door mij heen. Het adres luidt : Brusselsesteenweg 65C. Dat was het adres van het Audiovisueel Centrum. Deze ene letter “C” ontroerde mij. Hoeveel brieven zou ik al die jaren niet gekregen hebben op dit adres, uit heel de wereld?

Toen ze het talenpracticum, de opnamestudio, 2 lokalen en mijn bureau afbraken voelde ik mij gewist. Dat moet de acteur in “No where man” ook gevoeld hebben. Daarbij kwam mijn uitsluiting uit het bestuur van Berla en de Cultuurraad. Wie moeilijk (lees : recht voor de raap) deed moest er uit. Vrije meningsuiting is weer een prioriteit!

Groot was mijn verbazing toen Monica mij meldde dat ik aanwezig moest zijn op vrijdag 7 december om de Cas en Joeber-trofee in ontvangst te nemen, als cultuurlaureaat voor 2001. De haan op onze toren begon in mijn fantasie een toontje hoger te zingen. Hij hief een jubellied aan.

Die fameuze C stond voor avCentrum en nu voor Cultuur. Daar kan ik mij alleen maar over verheugen. Want ik heb hemel en aarde bewogen d.w.z. de ronde van het schepenkollege en betrokkenen gedaan, om ze te overtuigen de Cultuurzaal op anderhalf hoog (’t schoon verdiep met Cornelis-auditorium) in het Kindje Jezusinternaat over te brengen naar mijn talenpracticum. Die eerste cultuurzaal was maar de helft groter dan het practicum.

Zo zie je maar : “eind goed, alles goed “ of “ toren hersteld, haan erop”.

Tijdens de Europese top in Laken op 13 december kwam het weer tot rellen. De organisatoren verklaren doodleuk, voor de manifestatie, dat ze kordaat en hard, maar vreedzaam zullen betogen. Nadat ze vochten als kemphanen (staan niet op de kerktorens) schuiven ze de brutaliteiten in de schoenen van herrieschoppers van buiten uit. Maar ze voegen er toch aan toe, dat het optreden van de politie niet nodig was.

Er verschenen opnieuw vlaggen van Natuurpunt in de stoet. Die zijn daar niet op hun plaats. De grootste natuurvereniging willen worden en opkomen tegen globalisering is een contradictio in terminis.

De groep van 11.11.11 hoort daar volgens mij ook niet thuis. Die zouden beter, zoals Artsen zonder Grenzen, zich buiten de politiek houden.

Ze zouden beter een voorbeeld nemen aan de Vietnamese monnik Thây. Die lanceert een nieuw begrip in het Boeddhisme : het tussenzijn. Het komt hierop neer : niet tegen of niet voor iets zijn, maar er tussen in staan.

Dat is de beste plaats om aan kwaliteitsverbetering te doen.

Zoals de haan boven op de toren vreedzaam midden de mensen hoort te staan!

Terwijl ik naar de Kerstboodschap van de paus kijk op de R.A.I. glijden mijn gedachten af naar onze gemeente.

Onze plaatselijke verantwoordelijken hebben een belangrijke gebeurtenis, als een beker droesem aan zich laten voorbijgaan : de nieuwe gemeente Meise bestaat 25 jaar. Inderdaad ! Op 1 januari 1977 werd Armand Vanvuchelen de eerste burgemeester van 2 oude gemeentes : Meise en Wolvertem en daarbij een stuk van een derde gemeente Brussegem : Oppem. Zijn voorganger baron d’Hoogvorst, had hem dat reeds reeds in 1807 voorgedaan, maar met een nog ruimer gebied. En de kerk deed het nog beter : Meise was tot 1132 moederparochie van heel de streek, Grimbergen inbegrepen, tot de Berthouts er zich mee bemoeiden.

In de aanloop naar de fusie konden wij kiezen uit nog een andere mogelijkheid : fusie met Strombeek. Er waren echter maar 3 voorstanders in het conclaaf dat deze keuze kon maken.

Het is nu tijd dat de oude vetes begraven worden. Of gaan we 100 jaar wachten, zoals in onze Nederlandse zustergemeente Waalre, waar ze de fusie met Aalst nog steeds niet verteerden.

Daarom moet het duidelijk zijn : onze gemeente is voor allen Meise. Maar ik roep op tot respect voor de eigenheid van wie onder één van de 8 kerktorens leeft : Westrode, Rode, Imde, Wolvertem, Meuzegem, Rossem, Oppem en Meise. Als je dus een deel van onze gemeente aanspreekt is het één van deze 8. Voor het volledige grondgebied telt alleen Meise.

De Kunstkring van Meise geeft n.a.v. haar groepstentoonstelling van 1 tot 17 februari 2002 het voorbeeld. Zij verdienen daarvoor de gouden Sib van het jaar
2001.

Wij wensen u een zilveren jubileum, zonder begripsverwarring, en een helder nieuw jaar. De zes resterende hanen op onze kerktorens zullen erop toezien.

Een cultureel web is een paraplu met veel gaten in.

Dat doet denken aan onze toren, toen het er binnen regende, kort nadat de haan eraf viel. Het verschil tussen een paraplu en een toren noopt tot bezinning.

Op een paraplu staat geen haan noch kruis. Als daar gaten in zijn, zoals in een web, regent het erdoor. Al wat erdoor komt kunnen wij informatie-instroom noemen. De uitstroom, in de vorm van de weinig originele kaartjes voor de uitnodigingen, is niet recht evenredig met het artistiek niveau van ons auditorium.

Vinden jullie cultuurzaal ook geen banale benaming voor een cultuurtempel ? Auditorium klinkt toch veel sjieker! Daar komen de managers op af, om colloquia in te richten. En dat brengt geld in het laatje!

Als je een web betreedt blijf je plakken. Dat zien we regelmatig na de recepties, die er gewoontegetrouw bij horen. Als je dan niet meer weet van welke parochie je bent, heb je de keuze tussen de 8 van Meise. Wij zouden er een vogelpik kunnen hangen, met de omslag van ons infoblad, met de 8 hartjes die in de plaats staan van onze 8 kerktorens. Men tracht dan één van de 8 hartjes te doorboren. Eens boven zijn of haar theewater, gooit men vogelpik. Het Bob-busje zet je dan af onder de getroffen toren.

Toren roept haan 67 : vrijwilligers

De oude boeken van onze nieuwe bibliotheek worden verkocht. De commissie stelde voor een halve euro te vragen per boek en de opbrengst in de bib te houden. Maar dat was buiten de waard gerekend. Het schepencollege besliste : € 1, ontvangsten in de gemeentekas en er helpen geen bedienden. Dat slikken de vrijwilligers uiteraard niet.

Wat ervan komt zullen we zien na de beiaardfeesten. Hiervoor zijn de vrijwilligers uitgenodigd op de vergadering. Ze hopen de verenigingen massaal te laten meewerken. Of dat zal lukken hangt af van de vriendelijke aanpak en klare afspraken. Bovendien is dit het eerste jaar, dat de subsidies aan de verenigingen, uitgerekend voor het jaar van de vrijwilliger, buiten het begrotingsjaar uitbetaald werden. Om precies te zijn : op maandag 29 januari 2002 : subsidie voor 2001. Of dat de vrijwilligers gaat inspireren, betwijfel ik.

Maar van waar komt al dat doemdenken. Kan het niet wat positiever ? O, ja !

Ondertussen werd beslist de oude boeken te verkopen tijdens de beiaardfeesten. Ze horen inderdaad op de rommelmarkt. En de oproep van het Beiaardcomité weekte toch initiatief los. Op de vergadering van 5.2.2002 kwamen 21 kandidaat-verenigingen uit de bus om uit te pakken op het grootste openluchtevenement van Meise.

De Chirojeugd van Meise telt 22 leid(st)ers en daar zit pit in. Zij verdienen momenteel de nodige centen, om ons heem verder op te knappen. Deze jongeren verdienen meer dan een ruggensteuntje.

Op zaterdag 02.02.2002 trouwde Willem Alexander, prins van Oranje, met zijn Maxima Zorieta, een volbloed Argentijnse.

Wat een contrast met het huwelijk van Filip en Matilde!

Uit de televisiebeelden pikte ik een onopvallend detail. Het gewone, jonge volk was buiten aan het vieren met een fles jenever : De Kuyper, oranje. Inderdaad, er bestaat zo een lekkere jenever met alle varianten in Nederland. Er zit zelfs een cognac in het gamma. Deze wordt gedistilleerd door een zijtak van het oude adellijke geslacht De Kuyper (de Cupere). Mijn naamgenoten brachten in 1995 een boek uit over hun bedrijf : “Drie eeuwen De Kuyper 1695 – 1995”. De oranjegekte kan met dit lekkere vocht enkel hoogtepunten scoren.

Er was ook een taart met oranje sinaas. En wat dacht je van de slipjes met een kroontje ? Dat bracht me op een origineel idee voor het avCVO. De publiciteitskleur is daar ook toevallig oranje. Het logo van het vlaggeschip van onze gemeente zou daar ook niet op misstaan.

Maar de apotheose was toch de kus. Dat was nu eens een echte kus. Hoe kan het anders met een warmbloedige Argentijnse?

Ik wil niet negatief doen, maar dat schaapachtig glimlachje en het bijpassend eerste communiekanten kusje van ons koppel, staat in schril contrast. Ik vind dat ze dat eens moeten overdoen, en deze keer goed. Ondertussen is Filip in de leer geweest bij Venus Williams, nog wel op T.V., op de Diamond-games. Maar meer dan twee aanrakingen, kaak tegen kaak, werden het niet. Venus was er wel van in de wolken. Dat belooft dus, als de prins verder zijn best blijft doen.

De tango op het feest van het Hollands koppel werd ons onthouden. Daar hadden we eens kunnen zien of Maxima het Europese bekken van de prins, al wat leniger kreeg. Ik twijfel er niet aan, dat dit ook zal lukke

Ik werd deze morgen opgeroepen door de 94 jarige Leopoldus Robberechts, erevoorzitter van de Landelijke gilde van Sint – Brixius Rode, voor foto’s voor mijn 2^de boek : “Meise, van onder de toren van Sint – Brixius Rode.

Zoals u ziet, is de idee van de kerktorens en al wat eronder gebeurt, ook in andere kringen springlevend. Deze groepering reikt echter over de grenzen van onze gemeente : Beigem, Grimbergen, Humbeek, Kapelle op den Bos, Meise, Rode, Nieuwenrode, Ramsdonk en Verbrande Brug. De afbeelding stond op de uitnodiging voor het 14^de gewestelijk boerenbal op zaterdag 7 april 1984. Als dat zonder onderbreking elk jaar doorging, zouden ze nu aan hun 32^ste editie moeten zijn.

De boeren hebben het tegenwoordig niet onder de markt met Vera Dua : na het mestdecreet, nu de kwetsbare gebieden. Maar die van Meise herrijzen : ze nemen opnieuw hun plaats in op de beiaardfeesten.

Onze haan kan er helaas nog niet op neerkijken, maar (de mest)hoop doet leven

Enkele weken geleden viel de V.T.M.-ploeg het gemeentehuis binnen.

Zij stelden de vraag waar Imde ligt en hoe dat geschreven wordt. Dat onlokte de gemeentesecretaris de uitspraak : “ Als ge naar “um” vraagt, dan weten ze het allemaal”. Op de meeste verkeersplaten staat dat foutief als Impde. De juiste schrijfwijze is zonder “p”.

Deze morgen viel het mij op, dat de foutieve aanduidingen overplakt zijn met blauwe tape.

Er is nog een tweede foutieve schrijfwijze te melden voor St.- Brixius-Rode. Een afkorting eindigt altijd met een punt en tussen Sint en Brixius hoort bovendien een streepje. Kijk maar eens op de Kapellelaan en tel het aantal fouten. Iemand poogde enkele jaren geleden om de correcties aan te brengen met witte tape : vierkantjes voor de punt en rechthoekjes voor de ontbrekende streep. Maar dat was niet bij te houden. Die verkeersplaten worden om de haverklap omvergereden en op de nieuwe platen staat steevast opnieuw een fout. En er zit zelfs geen systeem in.

Hetzelfde geldt voor “Meusegem”, dat regelmatig met een “z” te zien is. De kruisweg in de kerk van Rode staat ook vol taalfouten : zware dt – fouten.

De betrokken hanen staan met rode kaken op hun toren, om wille van deze taalfouten. En een haan met een rode kop is toch maar niets. Rode lellen is rood genoeg !

Zoals boven op een kerktoren de haan pronkt, staat er bovenaan de vlaggen ook altijd iets.

De vlag van de Koninklijke Maatschappij der Gewezen Soldaten van het Belgisch Leger 1903 is getooid met een gouden leeuw. Dat was het eerste nationale symbool. De driekleur eronder vertoont ook een eigenaardigheid : de kleurbanden liggen zoals op de Duitse vlag. Maar dat was ook zo bij de voorganger van onze huidige Belgische driekleur.

Ik ontdekte een St.-Martinus, die op de vlag van de fanfare De Verenigde Broeders zou gestaan hebben. Dat klopt echter niet. Want op de oude foto’s van de fanfare zien we een leeuw, zoals op de vlag van de gewezen soldaten.

De tweede vondst van de week was een foto van onze haan, toen hij nog nieuw was. Jules Van Campenhout pronkt ermee, midden de bouwploeg van de herstelling van onze kerk. Er stond toen een stok onder, zoals nu. Maar erbovenop prijkt een kruis. Dat zet ik er wel op.

Toren roept haan 72 : Jan Beekman

Via een fax vroeg Jan Beekman, de schilder van de muurschildering “De Verrijzenis” in ons Chiroheem, het adres van de 3 die in het Laatste Nieuws op de foto stonden.

Deze week kregen wij een uitnodiging voor een vernissage van Jan bij de Stichting Veranneman in Kruishoutem.

De 3 (blokbeesten) ontbraken op het appel. Maar groepsleider Dries had 3 reserven opgetrommeld : Astrid, Stijn en Gunther in keurig uniform. Enkel op Astrid viel iets aan te merken : zij vergat haar rokje.

In een ware winterstorm voerde Dries ons naar de tentoonstelling. Dat was een gezellige bedoening onderweg. De 3 quizzten de hele heenreis over namen van internationaal zangtalent. Een Duitse zangeres wiens naam begint met een C, onlokte mij Conny Froebes, ons idool in de jaren 60. Maar de huidige leiding kent ze niet.

Wij hadden een aangenaam gesprek met Jan Beekman, zijn zoon en dochter. Hij beloofde te komen kijken. Hij was verrast, dat er zoveel kleur in zijn werk van toen zat, toen hij de foto zag. Hij herinnerde zich vaag veel grijze tinten. De twee electriciteitsleidingen erover op de muur, vond hij maar niets. We beloofden ze er zo vlug mogelijk af te halen.

En de galerij Veranneman? Dat is nu eens een prachtige tentoonstellingsruimte. Ze wordt privé uitgebaat. De uitbreidingsruimte van onze nieuwe bibliotheek, waar deze week 7 jonge kunstenaars van “Ultra” tentoonstelden verdwijnt daarbij in het niets.

Toren roept haan 73 : frank

Op 28 februari 2002 sloegen de laatste uren van de Belgische frank.

Om klokslag 24 was het gebeurd : het einde van een monetair tijdperk. De tijd dat de matrijzen om munten te slaan, nog met de hand gegraveerd werden, is reeds veel langer voorbij. Er bestond hiervoor een opleiding in het technisch onderwijs in de “Arts et métiers” aan het zuidstation in Brussel. De gekendste ateliers bevonden zich dan ook in de buurt. Er was ook een concentratie in Liège.

Frank De Boosere verklaarde in het weerbericht dat de frank om middernacht verdween, maar dat hij er ’s anderendaags weer zou staan.

Uitgerekend vandaag werd Frank VDB betrapt op het bezit van stimulerende middelen. Zijn come-back overmorgen in de omloop Het Volk staat hierdoor op de helling. Het zou met hem ook wel eens kunnen gedaan zijn.

Frank V. van de Zillion zit nog steeds achter de tralies.

Wat is dat toch allemaal met die franken ? Onze haan heeft ze alle(n) nodig of zij hem. Er zullen nog vele vervangers van de frank (euro’s) nodig zijn om onze haan terug op de toren te zetten. Frank D. heeft onze haan nodig voor zijn weerbericht. Als Frank V.D.B. nog zal rijden, moet hij zich op onze haan kunnen oriënteren. En Frank van de Z. zal een zucht van verlichting slaken als hij opnieuw onze haan of die van Sint – Brixius zal kunnen bewonderen.

Toren roept haan 74 : uitsterven

De tweede jacht op de haantjes onder de toren van Sint – Martinus werd ingezet. Ring – TV berichtte met schepen van leefmilieu Jos Emmerechts. Deze keer werd duidelijk beloofd dat enkele van deze natuurlijke verkeersremmers zullen blijven.

Ondertussen viel de nieuwe versie van ons infoblad in de bus. Wat opviel zijn de reeds gebruikelijke taalfouten : geen voorbeeld voor onze jeugd, die leert schrijven. Op de omslag werd het prachtige initiatief van de 8 kerktorens, vervangen door de acht hartjes, genadeloos weggeveegd. Als ze nu nog acht foto’s uit de acht entiteiten van Meise in de plaats zetten, zou onze haan tevreden zijn. Maar de geometrische vier prenten, op de achtergrond van verbleekt paars, is wel tekenend voor deze tijd.

De Jef Burmprijs stierf ook een stille dood, door het afhaken van de sponsors ? En wat zou het hoog beraad, op initiatief van het ACW, over het cultuurbeleid opgeleverd hebben ? Wij hopen dat het tanend initiatief van de verenigingen o. i.v. de overdadige inrichtingsijver van het centrale bestuur, voldoende in de verf gezet werd. Want het initiatief hoort onder de mensen genomen te worden en dus niet van bovenuit opgedrongen. Sedert het verdwijnen van de Berlijnse muur waaien de communistische ideeën al maar meer naar onze contreien over : gemeente - of staatscultuur van een beperkte groep “verlichte” geesten.

Dat brengt mij bij de Standaard der Letteren van deze week. De cover toont ons de reuzenalk, die voor het laatst waargenomen werd in 1844, toen een van de sterke mannen van Meise, baron d’Hoogvorst, nog regeerde over onze gemeente. Het boek “A gap in Nature” van Tim Flannery behandelt een ontdekkingstocht langs uitgestorven diersoorten.

Zouden er ook uitgestorven soorten hanen zijn. Die van Sint – Martinus is er niet meer, maar verrijst zoals de Feniks uit zijn as. Maar wanneer ?

Toren roept haan 75 : dierenbevrijdingsfront

Onze schepen van leefmilieu kreeg een anonieme brief, na zijn optreden op Ring – TV i.v.m. de nog resterende kippen, hanen en kuikentjes, in en om de plantentuin van Meise.

Dat pamflet ging uit van het zogeheten D.B.F. Nochtans had de Jos niet de intentie van de diertjes kwaad te berokkenen. Hij drukte het, in tegenstelling tot de burgemeester eerder, correct uit : “niet alle verkeersremmers zullen verwijderd worden”. Hij gaf ze zelfs een tijdelijke thuis in eigen tuin, waar ze kunnen afgehaald worden door adoptie(h)ouders. De pummel, die de brief schreef, verdient de prijs van de langste ezelsoren. De gemeente kan deze prijs uitloven op het evenement op 31 maart van de “Prijzen van Meise”.

Onze haan staat alleszins boven alle verdenking. Hij is momenteel getooid met een oranje kruis, zoals het origineel. En de nieuwe haan staat nog steeds te wachten in het bureau van de ontvanger van onze gemeente. Hij staat daar in het gezelschap van een oude vlag van de oud-strijders van 1914-18, die er door onze betreurde vriend Toon Mollemans opgeborgen werd. Het is Toon die mijn idee van de Si-bemol wou vereeuwigen in de klok van de Gewezen Soldaten.

Volgens Louis Amerijckx spreekt men nu niet meer van Si-be-mols, maar zegt men eenvoudig Si-mol. Maar we gaan dat niet veranderen, want dat klinkt niet goed! We kunnen onze Toon toch ook niet Si-Mollemans noemen.

Het schepencollege plantte een geboortebos naast het Neromhof. Alle gelukkige ouders van het voorbije jaar kunnen de naam van hun nieuwe telg opdragen aan een jong boompje dat aangeplant wordt. De locatie is een betere plaats dan in Grimbergen, waar ze een overstromingsgebied naast de Malebeek kozen. Als het aantal geboortes hierdoor niet in stijgende lijn gaat, zullen het aantal bomen in elk geval stijgen.

Toren roept haan 76 : vijgen na ...

Het is de 5^de keer vijgen na Pasen voor ons haantje van St.-Martinus, want hij staat nog steeds in de oude pastorij, het kantoor van de ontvanger.

De klokken zijn op deze Paasdag 31.3.2002 in staking, want de eieren worden nu door CD&V aan de sportschuur in Wolvertem bedeeld. Daarmee volgt deze partij het voorbeeld van coalitiepartner VLD, die elk jaar uitpakt met een blauwe Sinterklaas. Nu nog een rode Kerstman en een groene geest met Pinksteren. Spirit heeft nu al zijn barbecue op 11 juli. Voor de andere splinterpartijen kunnen er nog een paar hoogdagen bij, liefst inclusief een vrije dag voor alle overwerkte Belgen.

Wij fans van haantjes, kippen en kuikentjes vinden dat deze evenementen in de parochiale sfeer thuishoren, achtvoudig : onder elk van de acht kerktorens van Meise.

Vandaag worden opnieuw de prijzen van Meise uitgereikt. Wij zijn er niet bij, omdat wij nog steeds vinden dat de originele initiatiefnemers onrecht is aangedaan. De breuklijn tussen het eigenlijke initiatief en de huidige edities ligt bij de Jules Van Campenhoutprijs na de 15^de editie en bij de Maurits Naessensprijs na de 4^de (de 9^de prijs plastische kunst).

Wij wensen u een spiritueel Pasen in vervoering (klinkt beter in het Engels !).

Toren roept haan 77 : multiculturele haan

Wij vernamen een interessant initiatief via de T.V. van Koen Van Mechelen. Die kruist al vijf generaties kippen met hanen, rasbeestjes van alle continenten. Hij hoopt zo de universele en multiculturele haan te kweken.

Hij begon met een Mechelse koekoek en een Franse de Bresse. Het huidige resultaat mag gezien worden. En hij zorgt zelfs voor het pensioen van de uitgekweekte hoenders. Daarvoor kocht hij een weide aan, waar de hanen en de hennen rustig gescheiden hun oude dag kunnen doorbrengen. De overledenen worden opgezet door een bedreven taxidermist (iemand die dieren opzet). Hij maakt van de prachtigste exemplaren ook kunstwerken. Illustratie Knack 2 vechtende hanen rood

Want het geheel gaat onder de noemer kunst n.a.v. de dag van ons cultureel erfgoed in het teken van verzamelen.

Ondertussen lopen er opnieuw enkele klokhennen met kuikentjes onder onze kerktoren. De haan gaat ongestoord door !

Toren roept haan 78 : parochie

De provincie Vlaams Brabant richtte “Dorp in de kijker” in en op 4 en 5 mei mocht Beigem de spits afbijten.

Dit initiatief wil de aandacht op het dorp verscherpen en accentueren : de authentieke eigenheid van de kleine leefgemeenschap rond en onder de kerktoren met bruisend verenigingsleven promoveren. Zo zeggen het de anderen! Zo doen wij het!

Op hetzelfde moment gingen de open natuurdagen door in ons natuurreservaat “De Birrebeek” onder en rond de kerktoren van Sint – Brixius Rode. Dat grenst aan Beigem.

De regen was de spelbreker en dit één week voor de beiaardfeesten in Meise. Het slechte weer wordt een traditie bij deze evenementen. Op 12.5.2002 zal , hopelijk met goed weer, het eerste beiaardconcert gespeeld worden op onze nieuwe beiaard, door de vaste beiaardier Eddy Mariën. Het programmaboekje van de concerten is op de valreep klaar. De verantwoordelijke voor de concerten werd andermaal gepasseerd. Van voetbalfanaten kun je uiteraard niets anders verwachten.

Zo is een uitstekende kans om enkele tradities in ere te herstellen verkeken :
- een nieuwe omslag met zinvolle illustratie
- kans voor verenigingen om een concert aan te vragen
- foto ’s van de gastbeiaardiers naast hun c.v.
- beiaardbezoek een uur voor het concert
- gelegenheidsgedicht of -illustratie
- voorwoord door de voorzitter van het beiaardcomité of de schepen
- correcte info over beiaard en klokken o.a. legering

Bij de plaatsing van onze nieuwe haan zullen wij daarop toezien.

Toren roept haan 79 : Pim

Op 6 mei werd Pim Fortuyn, Nederlands hoop, onnederlands en ongenadig, doodgeschoten.

De Vlaamse media konden het niet laten hem een geestesgenoot van Filip De Winter te noemen. Iedereen kon merken hoe onze pers tendentieus omging met deze moord tot de dader gekend was. En daarna konden ze het niet laten om denigrerend te doen. Op de radio hoorde ik op de dag van zijn begrafenis : “hoe moet het nu met de lijst Fortuyn min 1”.

In de Nederlandse pers was het nog erger. Dat soort onverdraagzaamheid creëerde de sfeer waarin deze moord mogelijk werd. Enkele dagen voor zijn dood waarschuwde Pim nog klaar en duidelijk : “Als er mij wat gebeurt zijn zij mede verantwoordelijk. De politiek en de pers moeten dan niet doen alsof ze er geen schuld aan hebben. Door mij te demoniseren schept zij het klimaat waarin het mogelijk wordt dat er iets gebeurt.” Het bloed van Pim kleeft aan vele handen.

Het effect hiervan is niet te overzien. Voor het eerst zullen de Nederlanders massaal op een vermoorde lijsttrekker stemmen. Zij doen dit niet uit medeleven, maar in de vaste overtuiging dat het moet veranderen. Resultaat : 26 zetels!

Grafiek zetelverdeling

Als de vrije meningsuiting op die manier moet betaald worden, wordt onze democratie een gevaar voor zichzelf. Laten wij hieruit op tijd de lessen trekken voor hier bij ons.

Toren roept haan 80 : klok

Op 12 mei om 18 uur legde ik met mijn vriend Jan een historische gebeurtenis digitaal vast : het eerste beiaardconcert op onze nieuwe beiaard.

Hierbij past een gedicht :

Klok en klepel klinken klingelend klankenkleuren.
Beierend en bonkend, tokkelend en stampend,

bruisend brons briest bronstig
Tovert Eddy beiaardklanken
dwarrelend over onze hoofden heen.

Eddy op 12.4.2002 : 1^ste bespeling

Het programmaboekje van de concertencyclus 2002 was tijdig klaar. Maar een nieuw kleedje voor deze gelegenheid kon er niet af. Een kleine historiek ware op zijn plaats : van de Vrienden van de beiaard, over het Beiaardcomité en de tijdelijke VZW Nieuwe Beiaard. De rol van Jules Van Campenhout, pastoor Brams en Jef Claes zou eens via nieuwe beiaardbanken gevisualiseerd moeten worden. Een en ander zullen wij rechtzetten op de programma’s die we bij de concerten uitdelen.

Stef schrijft in zijn voorwoord : “En binnenkort hebben we in Meise zelfs twee beiaarden! De oude wordt namelijk een monument dat in de binnentuin van de bibliotheek een plaats zal krijgen. Een monument waar muziek uitkomt, want het is de bedoeling om de oude beiaard opnieuw speelklaar te krijgen”. Hij vermeldde niet dat dit de voorwaarde is om het akkoord te krijgen van Monumenten en Landschappen. Hopelijk raken de 47 oude klokken daartegen ook weer terecht!

Want een onvolledig monument is als een toren zonder haan en kruis.

Voor het eerst is de uilenkast in de toren van Westrode van Sjoeter bewoond en hoe ? Vier jonge kerkuilen werden er geringd door Michel van de Uilenwerkgroep van Natuurpunt.
Dit is de enige van onze 9 torens waar de kast in de toren staat. In de kerktorens staat de uilenkast in een dakvenstertje in het dak van de kerk. Dit is met enig speurwerk te zien aan het vierkante gat in het deurtje of venstertje. Tot nu toe hadden wij enkel resultaat in Rossem, maar met nooit meer dan 3 juvenielen. Westrode spant dus andermaal de kroon. Sjoeter wil er Ring-TV bijhalen.

Nazicht van de andere torens leverde niet veel op. Meise is nog niet toegankelijk. In Wolvertem lagen twee eieren. De uilenkast van Rode kreeg bezoek, maar was nog leeg. De kerkuil van Rossem werd doodgereden op de Veilinglaan : dus geen broedsel! Deze toren staat op de laatste plaats inzake netheid. Het is er een chaos van jewelste. In Imde vonden wij ook niets. En “last but not least” Meusegem : noppes.

Volgend jaar beter !

Toren roept haan 82 : Toscane

Eindelijk kreeg de laureaat van de man van 1999 zijn millenium cruise. Dank zij een dubbele trekking door VTM kon de Knack-winnaar niet gaan. Het duurde tot nu, eer het alternatief kon opgenomen worden , via een waardebon met het overeenkomend bedrag.

Het werd dus een reis naar Italië, in het wondermooie Toscane. Ik kan u de torens uiteraard niet onthouden.

Vanaf de San Gottardo – tunnel, in Zwitserland, worden de torens typisch voor de streek.Sommige hebben een klok als spits en andere een soort tulpenbol. Twee torentjes stonden naast een oude watertoren.

Maar eens in Italië verandert alles nog eens grondig. In alle kleine dorpjes vind je torentjes die los staan van het kerkgebouw.Als de aarde beeft, wat hier regelmatig gebeurt, wordt de schade (indien ze vallen) beperkt. De spits kan zo niet in de kerk neerkomen, zoals hier in Londerzeel eens gebeurde.

Maar o wee ! Nergens zie je een haan op de toren. Er staat meestal enkel een minuscuul kruisje op een nog kleiner bolletje of schijf. Na heel wat turen zag ik eindelijk ons eerste haantje, op een heel klein torentje, op een privé woning, ergens tussen Forenze en Pisa.

Op FR3 in “Des racines et des ailes” kon je op 10 juli twee uur op bezoek in Firenze. Wat mij opviel, was de leeuw op de toren in deze prachtige stad. Een leeuw in de plaats van een haan ! En in Bevagna laten ze de Middelleeuwen herleven via een wedstrijd tussen de vier wijken.

En dat allemaal op de vooravond van de 700^ste verjaardag van de Guldensporenslag, waar de toenmalige Vlaamse gemeentelegers, ondersteund door Zeeuwse en Naamse milities, het ridderleger van Filips IV de Schone versloegen.

Toren roept haan 83 : onderhoud

In Tienen hebben ze de haan en het kruis van de toren gehaald en teruggeplaatst, na een grondige poetsbeurt. Op regelmatige tijdstippen is dat nodig. Anders blinkt hij niet meer.

Als onze haan en het kruis eindelijk op de toren zullen staan, zullen de vrienden van de St.-Martinus (toren, kruis en beiaard) erop toezien dat hij ook zijn regelmatig onderhoud krijgt.

Want niettegenstaande het aandringen van Eddy (beiaardier) bij de gemeente, gebeurde het onvermijdelijke. Na het stevige onweer van enkele dagen terug, staat het beiaardklavier onder water. Als dat zo door gaat zullen wij een verroeste beiaard moeten inhuldigen.

Wij gingen op alle 8 torens (en ook die van Sjoeter) om de kerkuilen te ringen. De top tien van de vuilste toren geeft voor 2002 : 1. Rossem, 2. Imde, 3.Meuzegem, 4. Meise, 5.Rode, 6.Wolvertem , 7. Oppem en 8. Westrode (privé toren).

In Tollenbeek in het Pajottenland was de haan op de toren eens vermist. De pastoor verspreidde het gerucht, dat als de tien beste hanen van de boerderijen, geslacht werden voor Sint – Maarten (11 november), hij terug zou komen. En zo geschiedde. Om dit te herdenken zien wij een haan in een stenen monument .. en aan het Urbanusbeeld is hiervan ook iets te zien.

Toren roept haan 84 : Pio

Pater Pio werd op, 16.6.2002 heilig verklaard. Dat is de 758^ste heilige op de kalender van de Rooms Katholieke kerk. Vroeger verguisd door de paus, belette niet dat onder druk van de gelovigen, hij vereerd kan worden. Er kwamen problemen om wille van zijn stigmata (de wonden van de gekruisigde Christus). Wie nu nog beweert dat het er in de kerk niet democratisch aan toe gaat, moet hierover eens nadenken.

Er zijn in ons land groepen bedevaarders, die naar Bergamo in Zuid-Italië trekken, om deze heilige te vereren.

Kapucijnen behoren niet tot een hanensoort. Er is wel een duif die deze soortnaam draagt.

In de omgeving van Huy bevindt zich in het kasteel van Famelette een heus hanenmuseum.

Toren roept haan 85 : processie

In het kader van de activiteiten rond de kerktoren verdwenen de laatste jaren de processies.

Mijn aandacht werd hierop gevestigd bij mijn reis naar Toscane. Daar ging nog een traditionele processie uit na de hoogmis van 10 uur aan de Dom. De mannen stonden uiteraard op het dorpsplein, onder een andere toren, zich te laven op de terrasjes. Achter de priester met twee misdienaars in habijt, stapten allemaal vrouwen op, achter het heilig sacrament. In de staart van de optocht zagen wij echter enkele pantoffelhelden met kleine kinderen, die achter de vrouwenschaar aantraden.

In Arezzo was er dan een jaarlijkse processie van een tweehonderdtal monniken in het wit, van hun kleine ordekerk naar de grote dom.

Dichter bij ons, in Ossel, gaat de processie nog jaarlijks door op de laatste zondag van juni op de Sint-Jansfeesten. Ik beloofde aan José Anne de Molina, kasteelheer van deze actieve parochie, mee te gaan. Ik trok dus zondagmorgen tegen 10 uur naar ginder om de hoogmis bij te wonen. Maar groot was mijn verbazing. De processie kwam reeds toe onder de toren. De hoogmis is daar al om 9 uur en de processie onmiddellijk daarna. Het zijn daar vroege vogels in Ossel.

Op 14 juli bezocht ik de 7-jaarlijkse Kroningsprocessie in Tongeren. De devotie voor Onze Lieve Vrouw is er uitzonderlijk. Tien procent (10%) van alle inwoners van Tongeren , 3000 stappen mee op. Achter het trompetterskorps en de vlaggengroep beelden zij achtereenvolgens de Onbevlekte Ontvangenis, de Boodschap , Bezoek, Geboorte, Opdracht, Vinding, Afscheid, Bruiloft, Kruiswegontmoeting, Verrijzenis, Pinksteren en Verheerlijking uit. Hierachter volgt het Biddend Volk, de Zingende Maagden en de Edelknapen. Het genadebeeld Oorzaak – Onzer – Blijdschap en het Heilig Sacrament worden hierachter meegedragen met de relikwieën en andere attributen, gevolgd door een groep kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders, waaronder abt Piet Wagenaar van de abdij van Grimbergen.

Toren roept haan 86 : Scotland

Wij waren voor de 3^de keer in Scotland en ik had me voorgenomen de toren met bloempot te fotograferen in Forres (zie aflevering .)

Maar helaas ! Dat was toen een éénmalige stunt om de Britse bebloemingsprijs te veroveren. Dit jaar viel een ander Schots stadje de eer te beurt : Braemar. Wij boekten daar een B.B. (bed and breakfast) bij Julie en Steven Heyes in hun Schiehallion House. Dit koppel zag het jachtige leven enkele jaren geleden voor bekeken. Nu baten zij rustig hun “guesthouse” uit. De man doet het op zijn Amerikaans, want hij begroet iedereen met “guys”.

’s Avonds aten wij in de plaatselijke golfclub, waar het eten goedkoper en beter was. Bovendien schonken zij ons een overheerlijke “wee dram” uit na het eten. Dat is het kleinste maatje van hun eigen malt Whiskey. Ik ontdekte de fameuse “Whiskey measure”, want bij de fles hoort uiteraard het ceremonieel van het inschenken met de originele attributen. Pas vier dagen later slaagden wij erin een exemplaar van het kleinood te kopen in de kelder van een grootwarenhuis “Arnod’s” in Inverness.

Braemar ligt in de “highlands” juist voor Balmoral castle. Maar na ons vertrek waren wij het kasteel voorbij zonder het te zien. Het ligt er verscholen in de bossen. En queen Elisabeth kwam enkele dagen later toe. Wij misten haar net op onze laatste dag in Edingburgh, waar ze de “tattoo” bijwoonde n.a.v. haar gouden jubileum als koningin.

Op zondag 8 september vierde de broederschap van Sint – Elooi : 350 jaar St.-Elooikapel (1652 – 2002) en O.L.V.Ter Hasselt in de Sint - Martinusparochie.

Achiel Bettesone beschreef deze geschiedenis in de jubileumuitgave met dezelfde titel naar aanleiding van deze viering. Voor de gelegenheid kwam kardinaal Danneels de mis opdragen in openlucht voor de kapel. Hij zegende tevens het nieuwe Sint – Elooibeeld van kunstenaar Paul Grégoir in.

Magister Frans Stoffelen en pastoor Herman Boon II concelebreerden met hun grote baas. Frans Heyvaert, de coördinator van de Sint – Elooifeesten, was in zijn nopjes. Want alles liep gesmeerd. Jan Van den Broeck maakte een prachtige video van deze gebeurtenis.

De Capella tot Hasselt ontstond tussen de 7^de en 8^ste eeuw. Toen trokken St.-Amandus en St.-Eligius langs de streek aan de Schelde. Op de Hasseltberg, een kruispunt van verschillende belangrijke wegen, ontstond de Capella tot Hasselt. Waarschijnlijk stond op die plaats tot dan een heidens offeraltaar. De Capella werd toegewijd aan Onze Lieve Vrouw.

Ten gevolge van de pest in onze streken werd de verering van Maria verdrongen door de verering van de heilige Eligius. In 1652 vergrootte Frater Bart Gijsens de kapel en werd ze opgedragen aan Maria en St.-Elooi.

De lindebomen rond de kapel duidden op een bidplaats.

Toren roept haan 88 : inhuldigingen

De apotheose nadert met rasse schreden.

Op 28 september, 17 dagen na haar verjaardag, komt koningin Paola onze nieuwe beiaard inhuldigen.

Wij hopen dat daartegen alles in orde is d.w.z.

1.     de oude beiaard kompleet (47 klokken) met rammel en klavier speelklaar naast de bibliotheek

2.     de toren ontsmet en proper

3.     de haan en het kruis op onze waterdichte toren

We gaan toch niet opnieuw meemaken dat Meise zijn oude reputatie van half af (halve stoelen, tafels en W.C.’s) herhaalt. Want anders kunnen wij deze cursiefjes niet beëindigen.

De politieke tenoren trokken de aandacht met een dankwoord aan zichzelf. Dit is onuitgegeven. De haan kroop van schaamte achter de mestvaalt.

Piet De Cuyper, ondertussen eindelijk uit de politiek gestapt, gaf “Meise en zijn beiaard” uit met bijpassende CD-rom van Jef De Cuyper (Sib 7.9.2002).

Maar laat ons met een positieve noot eindigen. Als de haan opnieuw op zijn plaats prijkt, strijken wij de pluimen glad en maken hem op voor een nieuw decennium in het teken van de ampersand. Het lied van de broederschap, de Europese hymne, die in feite de internationale van de echte Christen democraten zou moeten zijn, kan nu luid klinken in “Si”, een halve toon hoger. Dat klinkt vrolijker dan een treurzang in Si-(be)mol.

De haan kraait luid en roept alle bedplassers op om de klotboeren te vervoegen om op bedevaart te gaan bij Sint-Martinus, om van het ongemak af te raken.

Het onveiligheidsgevoel krijgt grote gevolgen. Het verval van vertrouwen, rust en zekerheid veroorzaakt angst. Dit kan tot depressie lijden. Anders zitten wij met een post traumatisch stress syndroom.

Onze haan zal daar , laat het ons hopen, niet onder lijden. Want anders vervalt hij opnieuw in fado-gekraai.
In september 2002 werd het 278^ste album van Suske en Wiske voltooid.

Geef toe, tegenwoordig is er veel te veel te doen op dezelfde dag. Onze haan, die ongeduldig zit te wachten om opnieuw op de toren te staan, scharrelt graag in alle rust onder de toren. Maar met de recente drukte tijdens het weekend van 14 september lukt hem dat niet zo goed.

Er was open monumentendag met als thema Archeologie. Ook de dag van de landbouw vond plaats. De mooiste boerin van het land woont in Diksmuide. Ze is 23 jaar jong en heet Katleen Baeteman De grote leerweek werd bekroond met een wandeling langs de plaatsen waar volwassenen kunnen leren in Meise. Via een grote omweg werd ik aangezocht om voor mijn avCVO te gidsen. Ik week een klein beetje af van het parcours en toonde een kleine groep waar we met de school begonnen, in het huis Janssens Brusselsesteenweg 50,
met een uitbreiding toen het met 640 studenten te klein werd naar het Chiroheem op de Krogstraat. In 1972 verhuisden wij naar het Willy Van den Berghecentrum, toen Brusselsesteenweg 65c, nu Cultuurpaleis. We breidden toen ook uit met de dagtaallessen op initiatief van Cecile Chabert – Boon naar de muziekschool en de Snipper. Toen kregen wij de kans om in Jette te beginnen, eerst in Essegem en later in het HRIPB. Noodgedwongen verhuisden wij in 1986 naar de Stationsstraat 29 in Wolvertem en er zaten toen reeds meer studenten in Jette dan in eigen gemeente. En op de dag van mijn pensioen namen we eindelijk onze intrek in de Stationsstraat 15. Van een kalvarietocht gesproken! Dat was er een.

Op zondag vierden de mensen van Amelgem Maria in hun kapel. Natuurpunt verkende N.W. Meise (Rode en Westrode). Het was zoals gezegd zondag en bovendien kermis in Wolvertem, met ’s namiddags kriebelloop voor kinderen. Ze wachten daar nog altijd op mijn duel met de burgemeester. Ik vrees dat het er nooit komt, tenzij er een mirakel gebeurt.

Een raad van onze haan : je kunt pas een duel aangaan in het lopen als je een levende haan kunt vangen.

Zondag 28 september : groot feest in Meise. De koningin komt bij gelegenheid van de wijding en inhuldiging van de nieuwe beiaard.

Het voorspel speelde zich af in het restaurant Van Looven. De
Vlaamse Beiaardvereniging hield er haar najaarsbijeenkomst met als thema Jef Rottiers. Eddy Mariën, pleegzoon van Jef en zijn opvolger als onze beiaardier, schetste het leven en werk van Jef. De voorzitter van de Internationale beiaardvereniging, Adrian Patrick Gebruers uit Ierland onthulde de jeugdjaren en connecties van Jef Rottiers met Ierland.

Ik mocht mijn CD-rom en het boek van mijn broer voorstellen aan deze vergadering.

Om 15 uur stond de Brusselsesteenweg vol met driekleurzwaaiende mensen, want onze koningin arriveerde. In de kerk mocht ze symbolisch de nieuwe beiaard starten. Zij werd gefeliciteerd met haar 65^ste verjaardag. Hierbij pinkte ze enkele tranen weg en het vernoemen van haar leeftijd zinde haar zichtbaar niet. Onze koningin is een heel mooie vrouw, die geen spoor toont van het verval dat haar landgenoten vertonen op die leeftijd.

Het dorpsplein stond vol volk (2000 mensen). Of die voor de gratis drank kwamen of voor de rest blijft een raadsel. De koningin onthulde het beiaardmonument met 39 van de 47 klokken van onze oude beiaard. Baron Van Gijsel had het onmiddellijk in het oog, dat er klokken ontbraken. Hij mocht het borstbeeld van zijn vader onthullen.

Na het vertrek van de koningin konden de Meisenaars in het domein Drijtoren terecht voor een volksfeest. Deze traditie werd in ere hersteld.

Toren roept haan 92 : evaluatie

Het feest bij de inhuldiging van de nieuwe beiaard mag als geslaagd heten, maar spijtig genoeg was alles niet in orde.

Resultaat op de officiële wijding en inhuldiging op 28.9.2002 :

Wij hoopten dat dan                                                      Resultaat

1.het kruis en de haan op de toren zouden staan,             niet

2.het torenuurwerk zou werken,                                     niet
3.de toren waterdicht en grondig gekuist zou zijn,           half werk
4.galmgaten hersteld,                                                    zonder schalies
5.monument met plaats voor 47 klokken,                       O.K.
6.klavier en trommel van de oude beiaard geplaatst,       niet
7.oude beiaard speelt weer.                                            nog niet

Dat is dus 5 op 10 als we het monument voor 4 punten tellen.

Pas als alles in orde is zullen wij opnieuw met opgeheven hoofd kunnen luisteren naar het Meiselied van wijlen Jef Rottiers en de Europese hymne van Beethoven waarin de vrede en de vriendschap luid bezongen wordt.

Ik ga dus door met deze cursiefjes, zoals beloofd, tot de haan opnieuw op onze toren prijkt.

Toren roept haan 93 : cartoons

In het parochieblad maakte pastoor Bie Boon op een originele wijze publiciteit voor onze beiaardconcerten 2002. Hij deed dit met de prachtige cartoons van Stef Van Nijverseel ...

Het kruis staat op dit kerkje, maar een snaak plukt er een grote gekroonde haan af. Ik heb deze tekeningen opgenomen in mijn CD-rom “Beiaard Meise St.-Martinus”.

Op de Cultuurbeurs 2002 werd een infostand voorzien voor verenigingen. Tot mijn verbazing stelde ik vast, dat er een was op mijn naam. Ik heb er Artsen zonder Grenzen, Child Focus en mijn publicaties gepromoot. De firma IZYZ stelde mij een beamer ter beschikking. Zo kon ik voor de tweede maal, op een professionele wijze, mijn presentaties showen. Elke organisatie die presentaties op topkwaliteit wil presenteren, zou over een beamer moeten beschikken. De computerbeelden zijn prachtig en haarfijn. Toen ik in 1967 met het avCVO begon, deden wij dat nog met overhead-projectoren. We schreven met vetpotloden op rollen plastiek. In de taallessen projecteerden wij microfilms. Helaas ! Nu dat allemaal via ICT veel eenvoudiger en op een prachtige wijze kan, werd het avsg-materieel naar de archeologie verwezen. Ik zal een museum moeten beginnen.

Maar ik blijf erbij : dat is de beste methode voor absolute beginners. Het is ontzettend jammer voor de kwaliteit van ons talenonderwijs dat het materieel niet meer in de handel is.

Als men in het brandpunt van de belangstelling en aan de top van de kwaliteitsrevolutie wil staan, zoals een haan op een prachtige toren prijkt, dan is het beste nauwelijks goed genoeg

Ik ben dol op hanen, ezels en Schotse hoogland koeien.

Dit rund graast in onze natuurreservaten en knapt zo heel wat werk op dat anders door vrijwilligers op de dag van de natuur moet gedaan worden. Het past dus in de rij van de nuttige dieren, naast de hanen en hennen, die gft opruimen.

Maar de ezel is een geval apart. Jef Aerts, de drijvende kracht achter Judoclub Mansio, bezat een prachtige ezel. Maar op een bepaalde dag was het dier ontsnapt. Het wandelde gezapig de Rooststraat af naar Grimbergen. Daar werd door een angstige bewoner alarm geslagen. Twee rijkswachters kwamen toegesneld en hielden het dier in bedwang met de mitraillet in de hand. Jef, zelf een rijkswachter toen, kwam aangelopen. Maar de ezel ontsnapte prompt. Zijn collega’s vroegen hem of hij wist van wie dat beest was. Jef heeft wijselijk gezwegen, want zijn huisdier had de weg terug gekozen en was voor hem thuis.

Toren roept haan 95 : Daelemans

Onze haan heeft opnieuw een inhuldiging van het zoveelste standbeeld gemist. Van in het bureau van de ontvanger, waar hij in de hoek staat te wachten tot hij op de toren geplaatst wordt, moet hij toch iets gehoord hebben.

Op zondag 20 oktober, na de hoogmis van 10.30 uur, togen de gelovigen en de gelegenheidsmisgangers, naar de tuin aan de bibliotheek. Voor de ingang van de stripoteek, naast het tuinhuisje prijkt het borstbeeld van monseigneur Alfred Daelemans. Hij was jaren lang de grote baas van het katholiek onderwijs in de Guimardstraat. In onze gemeente was hij magister van de broederschap van Sint – Elooi. Voor zijn buren op de Brusselsesteenweg was hij een minzame, vriendelijke buur.

Het beeld is van kunstenaar – leerkracht Adelin De Craene uit Hertsberge (Oostkamp). Hij wou een beeld maken van de monseigneur, die hij altijd als zijn mentor beschouwd had. De huishoudster mevrouw Van de Putte vernam dit en zo werd het beeld gemaakt voor zijn geboortedorp Puurs. Het bronzen beeld in Meise is een copie van het origineel.

Zo staan Jan Van Gysel en Alfred Daelemans als stille getuigen met hun aangezicht naar de toren, met ons te wachten tot de haan eindelijk op zijn rechtmatige plaats terugkeert.

Op donderdag 6 november 2002 was er weer wat te zien rond onze kerktoren, schreef pastoor Bie Boon (Herman de 2^de).

En inderdaad : in de voormiddag nam Monumentenwacht de spits van onze toren onder handen. Het kruis, de bol en de haan kwamen er om allerlei redenen nog niet op. Ze verwijderden wel de opengebroken bol die er uitzag als een halve maan. De spits werd helemaal toegedekt, zodat er geen regen meer binnen sijpelt. Dat was dringend noodzakelijk. Want vocht is slecht voor het torengebinte en het zeer dure beiaardklavier was al eens nat geworden.

Van op onze uitkijk in de living van de familie De Donder kun je zien dat de plaats voor onze haan klaar is. Onze ongelukkige gevederde vriend wacht nu ongeduldig in het bureau van onze gemeenteontvanger, die binnen kort op pensioen gaat, op het plechtige moment dat hij eindelijk op zijn troon kan. Het schijnt dat, als je ’s avonds op de beiaardbank voor het gemeentehuis gaat zitten, je het zachte klagend gekraai in si-bemol kunt horen. Hoe lang gaat men dat beestje nog laten treuren?

En gaat de nieuwe ontvanger wel gediend zijn met een haan in zijn bureau. Dat moeten wij nog afwachten.

Dichter Leonard Nolens schrijft in “Archaïsch” (gedichten 2002 DF) :

De gouden draaikont van de torenhaan
Is uitgedanst en leeggebloed en legt
Zijn windei, daar, die ondergaande zon.

Hier zitten enkele tegenstrijdigheden in. Hij is uitgedanst en leeggebloed, maar legt zijn windei. Een haan legt geen eieren, laat staan windeieren. In het dichten is uiteraard alles mogelijk. Maar wat mij treft is, dat deze dichter geïnspireerd is door de haan, zoals ik trouwens.

Welke Vlaamse en andere dichters inspireerden zich op deze draaiende vederkont ? Voor de ingediende werken voor de originele en enig echte J.V.C.-prijs (edities 1981 tot en met 1998, tot de vervreemding en de ontaarding) zal ik eens nagaan of er andere gedichten over onze pluimentrots gemaakt werden.

Als einde van deze reeks cursiefjes had ik graag zelf deze verzen gedicht. De dichter eindigt zijn gedicht met :
De haan is naar de maan.

Wisten jullie dat op de grens tussen Meise en Grimbergen in de Rooststraat een standbeeld prijkt van dichter Karel Van de Woestijne, een van onze klassiekers. Hij behoorde tot de beweging “Van Nu en Straks” 1893 – 1914. Hij kon de “ziel tot lied omtoveren”. De gedenksteen staat er maar troosteloos bij. Het groen errond overwoekert en verbergt het monument. Een plaatje met uitleg zou niet misstaan.

De tekst op de “grafsteen” luidt :

Mijn vriend
Gij hebt een der schoonste
sterren
van Brabant
gezien en
die ligt aan
de poorten
van Brussel.

De vraag is : wat is “een der schoonste sterren van Brabant” ? De parel van Brabant of het keizerlijke Meise ?

De werk(st)ers van de broederschap van St.-Elooi kregen vandaag een nieuwe look. Zij dragen nu zoals de vrouwelijke schepenen een sjerp over de rechter schouder. Het is een groen-witte met embleem van de bestuursleden van St.-Elooi. De kleuren van het oude Meise worden zo in ere hersteld. Dat verdient de trofee van de orde van de sibemol.0

Onze sympathieke filmer Jan Van den Broeck werd opgenomen in het gezelschap, naast schepen Virginie De Clippel, prof. Herman Suy (VAB), Vlaams parlementslid Sonja Becq en een aantal anderen.

Onze beiaardier Eddy Mariën ontbrak op het appel, maar werd toch opgeroepen om zijn kenteken van gezel in ontvangst te nemen. Wat er misliep weten wij voorlopig niet. De beiaard bleef stom toen de karavaan van de kapel naar St.-Martinus trok.

Op de parking aan het zwembad kregen de deelnemers boterhammen met kip-kap (ten onrechte kop genoemd door de inrichters) en een witteke St.-Eloy. Dat opwarmertje is een kruising tussen pompwater en een flauwe Hollandse jenever. Hij kan niet tippen aan De Kuyper.

Volgend jaar maken we bij deze gelegenheid zeker publiciteit voor onze beiaardconcerten, als Eddy ten minste speelt. We dromen ook van een karretje met ezeltje. Want de dapperste viervoeter die deelnam was niet groter, maar zijn oren waren te kort. Dan kunnen wij een haantje laten meerijden. Want nu was er een kar, waarop achteraan een golden retriever, rustig zijn roes uitsliep.

Op 5 december was het Sinterklaasbijeenkomst van de regionale vrijwilligers voor Child Focus bij de coördinator in Asse. De nieuwe kaart werd er overhandigd en een geschenk van de Sint. Door het invoeren van het nieuwe attest voor goed zedelijk gedrag moesten de legitimaties herzien worden.

Daar werd ook over hanen gesproken. Het blijkt dat het in Groot-Bijgaarden verboden is om een haan te houden, wegens nachtlawaai. Wat voor een raar volkje woont daar ? Als ze daar al last van hebben verhuizen ze beter naar het stadscentrum. Daar kunnen ze zich dan ergeren aan het verkeer, de sirenes en ander onnatuurlijk geluid. De bestuurders, die dat gemeentereglement invoerden, zijn geen haar beter en verdienen zeker geen pluim. Ze moesten er Michel Van den Bossche met zijn brigade van Gaia op afsturen.

In de Noordrand is er ook weer heel wat te doen over het nachtlawaai. Door de concentratie van het luchtverkeer slaapt men er slechter. Het schijnt dat de vliegroute via de kerktorens gaat : Grimbergen – Meise.

Als onze haan uiteindelijk op zijn rechtmatige plaats zal terugstaan zal hij hieraan moeten wennen. Hij kan dan het voortouw nemen voor het protest, waarin zijn onderbuur, onze pastoor, duidelijk stelling nam.

De tenen van ons haantje kregen het koud in dit winters weer. Maar plots kreeg hij het toch te warm. Zijn pluimen gingen plat liggen op zijn rug en met de bek open verlaagde hij zijn temperatuur met ongeveer 1 graad. Meer is onmogelijk.

Hij riep : “On m’a mordu, dans mon qu !” Het was zo erg dat het er in het Nederlands niet uit wou.

Van waar al die heisa? Ondergetekende moest bewijs leveren van het 100 jarig bestaan van de K.M.G.S.B.L. Meise, ingevolge zijn vraag aan het schepencollege om dit (wapen)feit gepast te vieren op 26 januari 2003. De beslissing werd uitgesteld, tot het bewijs geleverd wordt. Geloven zij hun eigen volk niet meer ? De aanvraag gebeurde nochtans op papier met hoofding, waarop duidelijk staat : “gesticht in 1903”. Bovendien staat in het boek “ “Meise, onder de toren van St.-Martinus” op pagina 57, dat de vereniging gesticht werd in 1903. Dit boek wordt als relatiegeschenk geschonken aan belangrijke bezoekers van onze gemeente. Het kan toch niet dat zij dat zouden schenken, als ze er aan twijfelen, dat wat erin staat correct is.

Dus toog ik voor de tweede keer, met de bewijsstukken, naar de zolder van Cultuur. Het is hoog tijd dat hier een lift geplaatst wordt, dit in het kader van de toegankelijkheid van de openbare gebouwen. Een fragment uit het historisch document “Reglement der Oud-Soldaten Afdeling Meysse”, met de datum erop, liet ik kopiëren. Want als ze mij niet betrouwen, betrouw ik hun ook niet. In mijn achterhoofd dacht ik aan het lot dat de verdwenen klokken van onze beiaard beschoren werd, toen ze onder de hoede van de gemeente naar Wolvertem verhuisden. Een lidkaart kan ook als bewijs dienen.

Toen ik onze oude pastorij verliet ben ik in het kantoor van de gemeenteontvanger de nieuwe haan gaan troosten. Want die staat daar nog altijd zielig in zijn hoekje. Hij was toch al afgekoeld.

Toren roept haan 101 : misbruik 2002

Op Kerstavond zapte ik, zoals gewoonlijk, naar de RAI om de middernachtmis van onze paus te zien.
Het was nog te vroeg en ik kwam terecht in een Kerstconcert van een Italiaans kinderkoor. Het was prachtig. De nochtans kleine kindjes straalden van geluk. Iedereen genoot heel ontspannen.

Enkele dagen later bekeek ik het kerstconcert in het koninklijk paleis. Wat een contrast. Geen lachende kinderen! Ze keken allen heel ernstig en waren suf en moe. Het duurde dan ook volle 50 minuten. We kunnen dit een vorm van zachte kindermishandeling noemen. Ik denk dat de norm van 20 minuten van de Raad van Europa wel degelijk genoeg is. De volwassenen zagen er ten andere ook niet al te vrolijk uit.

Enkele dagen later kreeg pastoor Jozef Verstraeten van Wezembeek-Oppem zijn kerstgeschenk van kardinaal Danneels : ontslag. Als het waar is dat betrokkene niet eens gehoord werd en zich niet kon verdedigen, lijkt dit sterk op miskenning van mensenrechten.

En Herman Boon pr. mag de gebroken potten gaan lijmen. Hij hoopt dat hij er niet zal crashen. Dat iemand op die leeftijd dat nog als opdracht krijgt lijkt ook sterk op ouderenmishandeling.
Waar gaan we naartoe in deze wereld. Daar komt beslist nog een staartje aan. Dat wordt zowaar een hanenstaartje.

Toren roept haan 102 : co-habitation

Vanaf 1 januari 2003 zijn er 2 directeurs in het AVC CVO. De huidige directeur kan genieten van TBS 58 : d.w.z. dat hij tot zijn 58 halftijds mag werken. De andere helft wordt ingenomen door adjunct Ria Cauchie.

Onze haan is benieuwd hoe dat allemaal zal aflopen. Want in het hoenderhok is er best maar 1 haan.

Lydia Trap, halftijds adjunct wordt voltijds. Dat is een verlies voor de afdelingen Duits en Engels, tenzij zij haar talenten als leerkracht kan overzetten op de jonge aanwinsten die haar zullen vervangen. Het zal mede haar taak zijn, om in team-work met de nieuwe directrice, het didactisch profiel waarop onze taalafdelingen groot werden, in stand te houden en erover te waken dat de kwaliteitsverbetering verder gezet wordt. Want zorg om de kwaliteit is een revolutie die nooit eindigt in de permanente zorg in de kleine dingen.

Het wordt er niet gemakkelijker om. De vervanging van de originele avsg metode door andere, dreigt de meerwaarde van de school aan te tasten, indien er niet daadwerkelijk en alle dagen op een gerichte wijze aan gewroet wordt. Het talenpracticum dat nu in P.C.’s kan werken blijft een permanent te bewaken zorgenkind. Want Divace Duo, zoals het nieuwe product noemt, lijkt niet vlot te werken. De leerkrachtvriendelijkheid van het systeem, via vlot invoeren van oefeningen die gesproken zijn door native speakers, is enkel gecompliceerder geworden. Een heel leger informatici zullen hieraan weinig kunnen verhelpen. Het is de leerkracht zelf die het zal moeten doen. Het product ontsnapte helaas niet aan de globalisering ( het verhuisde van Finland naar Duitsland) en dreigt te verdwijnen in de vernieuwingsdrift van ondoordacht beheer. Het opstartscherm vertoonde zware didactische fouten. Er is hun op gewezen, maar de impact van een individu op een multinational is helaas te verwaarlozen.

Wat we zelf doen, doen we beter, luidt de slogan. Daar hopen wij via de oefeningen op internet http://www.avc.be van het avCVO geruststelling te vinden.

Toren roept haan 103 : Kleikleur

Van 18 januari tot zondag 2 februari 2003 stelden mijn twee dochters tentoon in de uitbreidingsruimte van onze nieuwe biblioteek. Ik was zo trots als een haan op de kerktoren en schreef prompt een gelegenheidsgedicht :
Waar kleur en klei
mekaar ontmoeten
en woorden vrij
maar vrank begroeten.

Aarde en pigment
raken in elkaar
verstrengeld met de taal,
genetisch afgestemd.

Van bruin naar zwart,
de zinnen tart
het oog mag strelen
op snaren spelen.

Het werd een groot succes. Ik was uiteraard van dienst in de loop van de week, want mijn dochters werken. Bij de bezoekers noteerde ik enkele onverwachte gasten. Zo daagde onze eerste laureaat van de Jules Van Campenhoutprijs voor schilderkunst 1981 op : Jos Decordier uit Asse. Zij was studente Engels bij Raymond Van Herrewege. Ik zei haar, ten onrechte, dat zij toen de laureate was van de Prijs Plastische Kunst van het Audiovisueel Centrum. Maar toen ik er de publicatie “Poëzieoogst 1981”, waar als illustratie haar bekroond werk in staat, op nasloeg stelde ik vast dat zij gelijk had. In de jury zaten toen Liline De Roy, Willem Rosiers (+), Jozef Plaskie (+) en Maurits Naessens (+). Naar deze laatste werd de prijs Plastische Kunst, zoals we hem later noemden, herdoopt op 22 maart 1991, tien jaar later. De laureaat was toen Sam Dillemans uit Borgerhout met “ Zelfportret” en “Sylvie Plessy

Wanneer krijgen wij eens een gelegenheidstentoonstelling over alle soorten hanen ?

Toren roept haan 104 : eeuw 26.1.2003

Onze haan schrok zich een kam, in zijn hoekje in het gemeentehuis onder de toren van St.-Martinus. Mgr Daelemans en Jan Van Gijsel keken omhoog. Want plots weerklonk het stamlied van de Oud-Soldaten van Meise vanop de toren met enkele krachtige Sibemols en luid gejubel van onze klok (nr. 5 en ’t is helaas een fa).

Eddy Mariën had het gepresteerd. Op mijn vraag speelde hij een passende beiaardgroet toen de feestelingen uit de kerk kwamen om het eeuwfeest van hun vereniging te vieren. Ana was erbij. Ik had haar zeker gevraagd om een onvervalste Portugese fado te tokkelen, ter ere van Miel De Knop, onze voorzitter, die twee dagen voor hij het welkomswoord wou uitspreken, plotseling overleed. Maar dat gebeurde zo onverwachts dat wij allen de kluts kwijt raakten op het uur H.

Er is een gelegenheidsbrochure met C.D.-rom beschikbaar over deze vereniging. Als het Vlaams Blok heden ten dage zijn drie V’s opvoert, houden wij het bij overkoepeling van tegenstellingen, plezier en ontspanning in eigen kring, verbondenheid, samenwerken en samen gaan.

De tiende strofe van ons stamlied luidt :

Nu is het ons eeuwfeest,
dat wij vieren saam.
In goed’ en kwade dagen,
feestten wij voorwaar.
Zij die ons verlieten zingen mee,
van ginder boven bij onz’ Heer.
En heerlijk klinkt het daar :
hoera, voor d’ honderd jaar. 26.1.2003

Manneke Pis, in Brussel, kreeg het uniform van de burgerwacht aan. We misten echter het gelegenheidkiekje. De kleuren zijn groen en wit, zoals de kleuren van het oude Meise. Een van de denkpistes over het ontstaan van onze vereniging is de burgerwacht van baron d’Hoogvorst. De twee andere zijn : de lotelingen en de oorlog van 1870.

Onze haan geraakte er zowaar opgewonden van. Maar eenzaam en alleen kon hij enkel dromen van die prachtige hennen op de Brusselsesteenweg

Toren roept haan 105 : racisme

Twee rode rukkers haalden 2 dagen na elkaar denigrerend uit naar de CD&V, in het programma van Friedl Lesage, op radio 2.

Deze dame met de zwoele stem kon het ook niet laten. Zij liet haar voorkeur kennen, maar even omfloerst als haar stem. Wij werden bij herhaling weer Tscheeven genoemd. Als ze dat zouden doen tegenover Islamieten, heet dat racisme. Dit is omgekeerd racisme, tegen eigen volk. De Iman zou zeer snel een Fatwa uitroepen. Wij hoeven dat ook niet meer te nemen. Wie legt er klacht neer bij pater Leman ?

Deze journalisten, zoals ze zich noemen, hebben deze gedragswijze overgenomen van de politiek. Zij gaan duidelijk te ver. De teloorgang van de ethiek en de waarden wordt hier duidelijk gedemonstreerd. Hoe zit het trouwens met het leervak ethiek in Communicatiewetenschappen. Wordt dat niet meer gedoceerd ? Journalistiek hoort waardenvrij bedreven te worden.

Onze Herman Boon pr. gaf het voorbeeld van verdraagzaamheid in de luchthaven van Zaventem. Onder zijn impuls werd er voor alle erkende ideologieën een kapel opgericht

Bijna dagelijks doen we ons rondje in de wondermooie Plantentuin van Meise, onder de desolate haanloze toren van Sint – Martinus.

Zo’n wandelingen brengen een mens op ideeën. Hier zou de natuur opnieuw de poëzie moeten omarmen. Want tijdens de Vlaamse poëziedagen van 1965 tot 1970 beleefden wij hier literaire hoogdagen. Ik herinner mij nog duidelijk een evenement in dit kader, aan de oranjerie, op het terras. Wij zijn toen moeten vluchten voor een windhoos, die roet in het literaire voer kwam blazen.

Als ze in Watou een literaire zomer kunnen uitroepen, kan dat ook in Meise in de plantentuin. Wat dacht u van een selectie uit de Jules Van Campenhoutprijs van gedichten uit de jaarlijkse poëzieoogst van 1981 tot 1998. Daar zitten passende gedichten tussen. We zouden ze kunnen laten voordragen van op de beeldloze voetstukken van de gestolen beelden her en der in de plantentuin.

J

Na de voorstelling kunnen de gedichten op of voor de voetstukken geplaatst worden, zodat de wandelaars daarna ook nog kunnen genieten van de teksten in verband met de natuur.

Een greep uit de voorraad : In mijn handen bloeit een appelboom van Fernand Florizoone, Buddingh beweert dat mieren ons niet zien... van Monique Veyt, Tuin der aarde van Koen Foubert, februari van Anne Van Herreweghen, Dat alles is voortdurend van laureaat 1982 Gery Florizoone (+), Wat is het heerlijk de rug tegen een boomstam van C.Vandervelde, De vlucht van de vleermuis van Dirk Verbrugghen, Een boom... van laureaat 1984 Jules Van Meenen, Sloot van Fernand Florizoone, oktober van J. Van de Weghe, “Zomerkamp” van Frans Deschoenmaeker, “Het jaartij van de jacht” van Paul Demets, Pastorietuin van Ina Stabergh, Kastanjes van Marc Tritsmans, “Gedicht 12” van Geert Verbeke, “Knotwilg” van Renaat Van Leuven, en “Jij de eik” van Jan Nies.Op 11 juli 2003, in het teken van de poëzie, heb ik 7 gedichten van de beste laureaten van de JVC-prijs in het uitstalraam van Carpet 2000 en Boeken en Platen De Cuyper gehangen.

Onze haan was hiermee blij en kraait het zeker uit, als de voetstukken terug ingenomen worden, bijvoorbeeld in 2006, als de prijs 25 ja
Toren roept haan 107 : terug

Henri Lenaerts is terug in Meise. Op zaterdag 5 april 2003 werd, in samenwerking tussen het Cultureel Web en de Plantentuin van Meise, een retrospectieve tentoonstelling geopend “Henri Lenaerts 80”.

Deze bekende kunstenaar maakte het beeld “Zittende boerin” (“De vruchtbaarheid” volgens Herman Boon I) aan de kleine ingang van de plantentuin. Aan het standbeeld van baron d’Hoogvorst staat ook nog een bronzen Mariabeeld van zijn hand. De eerste Maria van het kapelletje van het Kasteelveld op de Van Doorslaerlaan, maakte hij ook, maar het werd helaas gestolen.

Ik leerde Henri kennen in 1948 toen hij als jong kunstenaar introk in een klein huisje achter de schoenmakerij in de Boechtstraat (nu nr.26) Achter het poortje was vroeger een kleine weg. Daar tekende de kunstenaar mij als kleine jongen van 7 jaar in houtskool. Mijn moeder was toen kwaad, omdat ik mij vooraf niet gewassen had. Maar een ravotter zoals ik, met vuile knieën en wilde haardos, was een goed model.

Later verhuisde hij naar de Vilvoordsesteenweg. Wij woonden toen wat verder in de Mechelsebaan. Ik heb daar dikwijls staan te gluren in de Oude Vilvoordsebaan, waar zijn atelier op uitgaf. Later was ik zijn spoor bijster, maar bij het lezen van de verzorgde biografie die door Guido De Henau uit het Frans vertaald werd, begreep ik waarom.

Samen met meester Rosiers en schilder Rondia stichtte hij een kunstkring in Meise.

De tentoonstelling in de ontmoetingsruimte werd een succes. De prachtige bronzen beelden in de Plantentuin waren een wandeling waard. En Henri zag er als een haantje op zijn best uit op zijn 80^ste

Toren roept haan 108 : kinderbeiaardconcert

Op 25 mei 2003, 20 jaar na dit eerste initiatief, houden wij een beiaard-kinder-concert en dit naar aanleiding van de eerste kommunie van de kinderen in Sint – Martinus en de tweede internationale dag van de vermiste kinderen.

Op 28 mei 1983, helaas om 20 uur, hield beiaardier Marc Knops een speciaal kinderprogramma op onze oude beiaard. Eddy Mariën zal met deze traditie aanknopen op onze nieuwe beiaard. Hij zal hiervoor de liedjes die onze kinderen sedert die dag leerden zingen, aanpassen voor onze nieuwe beiaard. Child Focus zal van de partij zijn, want Kaat deelt zoals vorig jaar “Vergeet hen nietjes” uit.

Het kinderconcert bestaat uit 2 delen : om 9.30 uur speelt Eddy de klassiekers uit de jaren 60. Ik leerde die nog zelf aan, aan de huidige grootouders : Jan mijne man zou ruiter worden, Zagen, zagen, Ikkeltje Kramikkeltje, Vingertjes spel, Hoe zaait de boer zijn graan, Allemansverdriet, Slaap kindje slaap, De klepperman, Een hoedje van papier, Twee emmertjes water halen, Bim bam beieren,Klein klein kleutertje, Laat liederen horen, De poppenstoet, De boer had maar ene schoen, Verhaaltje vertellen, Handjes draaien, Sa kindje opgepast, Suske en Wiske en Patliedje.

Na de mis volgt dan het tweede deel met hedendaagse kinderliedjes, alhoewel wij er een aantal terugvonden bij de klassiekers : Old Mac Donald, Si si toenata, If you’re happy, Il a tout dit, Donna, Een Nederlandse Amerikaan, Drunken sailor, My bonnie, Please listen to me, De zevensprong, Roodkapje, waar gaat gij heen ?, Vader Abraham, ‘k Zag twee beren, In de maneschijn, In een klein stationnetje, Hinky, Pinky, De boom staat op de bergen, Van Noord naar Zuid, Geef me de vijf en Kom leg je hand.

Als orgelpunt kraaide onze haan drie maal vanuit zijn hoekje rechtover de kerk

In de Boechtstraat 28 (nu Dexia) ; (vroeger Kuiperstraat) stond het laatste lemen huisje van Meise, met op het erf een volbloed haan met dito kippen.

De bewoners waren vrijgezellen : Louise (Wis) en Laurent (Rang) Criau (va kriaal). Hier groeiden ook Jozef en Elisabeth Criau op, maar deze twee huwden en verhuisden. Wis overleed onlangs als laatste op 23.4.2003 op de gezegende leeftijd van 96.

Naast het beter bekende lemen huisje van bezembinder en klokkenluider Jan Leemans (poempër va Polienus) op de Krogstraat 17 werden de huizen toen allemaal zo opgetrokken.

Tegenwoordig is het in de mode bij de ecologisten deze draad weer op te nemen. Het zou gezonder leven zijn tussen muren van stro, klei en paardenpis.

In mijn boek “Meise, onder de toren van Sint - Martinus”staat deze foto met nog enkele woningen uit die buurt (zie pagina 26). Het boek is helaas uitverkocht maar ik heb een CD-rom en bijhorende tekst ter beschikking. Het voordeel van deze modernere versie is, dat er verbeteringen en aanvullingen bij zijn. Want een werk als dit is nooit af en kwaliteitsverbetering hoort doorlopend te gebeuren

De verkiezingen van 18 mei 2003 werden gewonnen door een rood haantje, stamëneebaas en dorpsfilosoof met eigen rekenkunde : Steve.

Hij werd door het rode huis van wantrouwen, onze V.R.T., op onze kosten en met een aantal van zijn volgelingen geteletubbied. Bertje den blêter werd in zijn zog meegesleurd en geraakte zo, na afbraak van zijn vorige partijen (Volksunie, Idee en Spirit) bij het heir van de linksen. Maar wees gerust : hij zal ook deze vesting op termijn slopen. Ik zag zelfs priester Staf Nimmegeers mee juichen in het hol van de anticlerikalen, het Cultuurstamënee van de V.U.B. Die heeft op een handige manier voor een dik pensioen geöpteerd en laat zijn parochianen in de steek. Waar gaan we toch naartoe ???!!!!

Agalev werd van de kaart geveegd. Ik heb als echte groene denktank altijd gezegd dat deze partij sympathie opwekt als zweeppartij in de oppositie. Deelname aan de macht werd haar fataal. Over het al dan niet opgeven van een aantal terechte groene principes door haar ministers, gaan we nooit het fijne weten. Zij zijn geringeloord door de blauwe garde en het rode front. Zij hadden beter meer vertrouwen betoond in de Christen Democraten. Dat is hun grootste misrekening.

Voor mij is de echte overwinnaar van deze verkiezingen het dochtertje van Malcorps van Agalev, dat erin slaagde haar vader te doen kiezen voor het belangrijkste in het leven : het gezin.

Het Vlaams Blok won ook : de tiende keer op rij. De grote verdedigers van de vrije meningsuiting volharden ondertussen in de boosheid en houden het cordon in stand en leveren ons zo opnieuw over aan de machtswellustelingen van de andere kant van de taalgrens. Daar zullen ze in hun vuistje lachen, want verdere staatshervorming wordt zeker begraven. Ik vernam dat zelfs Leo Peeters daarvoor voor de bijl ging bij de socialisten om wille van zijn omzendbrieven van destijds.

Dat de NVA gereduceerd werd tot 1 man in de senaat, die wordt afgeschaft, hebben ze zelf gezocht. Ze waren beter tot inkeer gekomen en teruggekeerd naar de ware schaapstal.

Want de haan zal weer op zijn vroegere plaats komen, : op de kerktoren.

Onze haan tooide zich zondag in groen – wit, zoals de volgelingen van onze baron d’Hoogvorst.

La Louvière, in groen- wit, versloeg Sint - Truiden, in blauw – geel, in de bekerfinale. Het was hoog tijd dat blauw – geel het moest afleggen voor groen – wit. Meise, groen- wit tegen Wolvertem, blauw – geel, zijn ook aan een revanche toe..

’s Avonds was er echter een minpunt. In de Pappenheimers werd een grove fout aan het publiek en de deelnemers voorgeschoteld. Zij vroegen welke Wolvertemse baron fietsen verkoopt. Tot nader orde is de man een Brusselaar die in Rode kwam wonen. Merckx is Meisenaar geworden en woont niet in Wolvertem, maar in Rode. Deze fout duikt om de haverklap op in de pers, o.a. bij de gouden fietsfinale. Het vertrek van deze koers is voor de fabriek van onze wielervedette in Rode, en niet in Wolvertem. Deze kwakkel werd waarschijnlijk door een rabiate Meisehater de wereld ingestuurd. Hij (of zij) moet een verplichte inburgeringscursus gaan volgen over de gemeente Meise.

M.C. Gemeente Meise https://forms.office.com/r/nQgCJjjMiy
Parochie Meise https://forms.office.com/r/nQgCJjjMiy

Tijdens een Cultuurbeurs in Wolvertem in de gemeente Meise, nam ik eens een multiple – choicetest af over onze gemeente. De toenmalige politieke voormannen kwamen daar nogal bekaaid uit. Er namen 55 bezoekers deel aan de test van 30 vragen. Ze behaalden een gemiddelde van 18. Voor je een gemeente zou willen besturen, is het maar normaal dat je ze tenminste kent.

Onze haan zijn devies luidt : kijk eerst eens in eigen verenkleed, voor je een papegaai gaat vlooien.

Twee kogels doorboorden onze haan toen hij nog trots op onze toren stond.

Eindelijk is de kogel door de kerk, na zoveel maanden. Van de € 997.840 die de restauratie van de St.-Martinuskerk zal kosten, neemt Monumenten en Landschappen 60 % voor haar rekening. Het Provincie komt voor 20 % tussen en de gemeente en de kerkfabriek elk voor 10%. We kunnen dus van een splinterbom spreken, in de plaats van een simpele kogel. Want zoveel Euro’s vallen in onze schoot, om onze kerk opnieuw haar rechten te geven, met de nieuwe haan op het kruis, als orgelpunt. Hoe lang zal het nu nog duren voor de uitvoering ?

Want bij de nieuwe regeringsvorming van Verhofstadt II (paars I) volgens deze verlichte geest, werden veel intenties opgenomen. Vooruitschuiven heet dat, maar wanneer voert men uit. De nieuwe CD&V – voorzitter noemde het praatkracht, maar geen daadkracht. En rode Stef stunt(te)elde, dat dit het groenste regeerprogramma ooit is.

Maar ter zake! Op het laatste beiaardconcert in juni, dat druk bijgewoond werd en niet over de beloofde zitjes beschikte, stelden geïnteresseerden terecht de vraag of de toren nu scheef staat of niet. De pastoor werd erbij gehaald. Deze beweert dat daar niets van in het restauratiedossier staat. De bezoekers bleven bij hun standpunt en op hun honger.

Toren roept haan 113 : Albert II

Nationale feestdag en viering 10 jaar koning Albert. Dat doet ons onwillekeurig denken aan de viering van onze 2^de haan, als hij uiteindelijk op de toren zal belanden. Het is te hopen dat hij ondertussen niet verdwijnt, zoals de 8 klokken van onze oude beiaard.

Op het Te Deum in de kerk van Wolvertem was het maar een povere vertoning. De pastoor moest in Rode optreden en zijn taak werd overgenomen door drie dames. Het werd een mis zonder consecratie en sermoen. Het Te Deum werd gelezen i.p.v. gezongen. In Wolvertem zijn de leken alleszins klaar, om de taak van de pastoor over te nemen. Dat is een voorbeeld voor de andere 7 parochies.

De burgemeester ontbrak ook op het appel. De gestelde lichamen bestonden zo uit twee schepenen, twee afgevaardigden van de parochie, één gemeenteraadslid, de voorzitster van het O.C.M.W. en 3 afgevaardigden van de V.V.V waarvan 1 met Belgische vlag, maar die geen uitnodiging ontving. Dat was alles. Wij vinden dat er wat meer burgerzin past in onze gemeente. Het is de verdomde plicht van alle gezagsdragers, ten zij heirkracht, om aanwezig te zijn. Daarom een oproep tot beterschap.

Voor het priestertekort lieten wij ons inspireren door de bijbel : als Mozes niet naar de berg kan, moet de berg maar naar Mozes gaan. Waarom niet het Te Deum in een andere parochiekerk in Meise houden, waar wel een priester celebreert. Wij hebben toch 8 kerken. Een beurtrol, zoals voor de vaderlandse plechtigheden misschien.

Na de plechtigheid werd het vaderlands lied (oude versie) gespeeld en de Vlaamse Leeuw. De Europese hymne ontbrak. Wij vinden dat ze alle drie moeten of slechts 1. Ik denk niet dat op de 11 juliviering ook de Brabançonne weerklinkt.

De pastoor van Wolvertem daagde op bij Cambrinus waar hij ons vergastte op enkele smakelijke moppen. En na enkele pinten kon ik terugkeren onder de toren van Sint – Martinus, zonder haan en kruis, en misschien scheef.

Toren roept haan 114 : Mechelen

Op het plein, onder de Sint – Romboutstoren, staat op de spits van een oude woning een gouden haan. Het gebouw draagt volgend opschrift : “In het haentjen 1773”. Voor het gebouw, naast de ingang, staat een oude waterpomp.

Toen de Russische beiaardierster Nevskaja vorig jaar onze beiaard bespeelde, ging ik haar enkele dagen voor het concert fotograferen op de St.-Romboutstoren. Zij speelde toen op maandagavond in Mechelen. Ik was vrij laat en besteeg de toren in allerijl. Toen ik de 586 treden overwonnen had, stelde ik vast dat de kunstenares nog beneden was.

Het was een vreemd gevoel daarboven. Er woedde een stevige bries. Op de houten trappen, die naar het klavier leiden, had ik het gevoel alsof ik zachtjes heen en weer gewiegd werd.

Ik vraag mij af of onze haan dezelfde ervaring zal hebben, als hij, wie weet wanneer, terug boven op onze toren zal prijken.
We zouden het plein het dierenplein kunnen noemen, want er staat ook een beer, een leeuwke, een varken en een vos. Er stond ook “De gulden valk”, de “Dobbele Arend”, “Groot lam”, Klein lam, Rooden hond, kat en zwaan.
Dat is een hele dierentuin!

Zou de haan een rol gespeeld hebben in de Griekse mythologie ?

De VRT zond een film uit op zondagmiddag, waarbij ik mij deze vraag stelde. Daar was sprake van Ioclus, de oom van Pelias. Hij vermoordde zijn broer de koning en pikte zijn moeder in.

Ioclus stond bekend om het gretig innen van belastingen. Zou Verhofstadt tegenwoordig bij hem zijn inspiratie zoeken voor zuiver paars ? In Ecolo kringen noemen ze onze premier reeds Veroftax.

Pelias werd beschermd door de godin Hera tijdens zijn zoektocht naar het gulden vlies. Hij slaagde erin, met een zootje ongeregeld, om zijn doel te bereiken. Dank zij een tomeloze inzet en slaagdrift lukte dat. Idas, de cartograaf, leidde hun. Orpheus zorgde voor hemelse muziek. Phineus, Hercules en de anderen spanden samen.

Op een bepaald ogenblik draagt Pelias een oud vrouwtje over de rivier. Zij helpt hem door een later moeilijk moment in de film. Hieruit zijn enkele lessen te trekken.

Dat deed mij denken aan een gelijkaardig fragment, waarover ik een gedicht schreef :

Charon
De helleschipper vaart
schimmen tegemoet.

Stux ligt lam
de doden in de onderwereld
ijzig kil.

Go Jim
ga ronkend onder.
Spiegel ebt tot zand

Ik had eens graag alle hanen van de pelgrimstocht naar Santiago bekeken, maar toen ik klaar stond om te vertrekken per fiets, kreeg ik een kwaal in de schouder. Ik moest noodgedwongen thuis blijven. Was ik maar in de auto meegegaan.

In het AVC liepen de studenten Spaans het traject van 1000 km in 5 jaar, telkens 200 km. Dat intrigeerde mij uiteraard. Maar ik ben nooit meegegaan.

Ik las dan maar het boek van Paulo Coelho en vernam dat er 4 camino’s zijn : Santiago de Compostella, graf van Petrus in Rome, Heilig graf van Christus in Jeruzalem en een geheime pelgrimstocht van de RAM.

De tocht van Coelho start in de Pyreneeën in Saint Jean Pied de Port en gaat via Roncevalles, Puente de la Reina, Lagrono, Santo Domingo de la Calzada, Foncebadon, Ponfzerrado, Villafranca del Bierzo, Tricastela.

Na elk hoofdstuk beschrijft hij een ritueel : de oefening van het zaadje, de oefening van de snelheid, de oefening van de wreedheid, het ritueel van de boodschapper, het oproepen van de intuïtie, het ritueel van de blauwe sfeer, de oefening van het levend begraven worden, de ademhalingsoefening van RAM, de oefening van de schaduwen, de luisteroefening en de dansoefening.

Op het einde van het boek staat e-mailadres, waarlangs je je kunt registreren als fan van de schrijver : arbeiderspers@wpguitgevers.ne .

Op 31 augustus 2003 huldigden wij een nieuw monument in. Stef De Ridder liet een zware blok graniet bewerken in China. De namen van de sponsors van de nieuwe beiaard werden erin gekapt. Momenteel zijn ze quasi onleesbaar. Maar de voorzitter van de VZW Nieuwe Beiaard beloofde dat de letters zullen verguld worden. Hij overhandigde aan het blinde koppel Gunther en Manuela een cheque voor een blindengeleidehond. Er daagden echter weinig sponsors op, maar de vaste luisteraars van de zondagavondconcerten kregen als slot een glas echte Champagne van uitstekende kwaliteit.

De steen staat voor de oude beiaard, met de inscripties naar de klokken gericht. Hij past beter bij de nieuwe beiaard. Er was ten andere gezegd en geschreven, dat de lijst van de sponsors achteraan in de kerk zou gehangen worden. Maar dit exemplaar krijgen ze niet weg, noch kapot.

Irma Claes is niet de laatste overlevende van de vrienden van de beiaard. Zij werd nooit aangesproken voor de nieuwe VZW. Dat blijft een grote flater. Bij grondige nalezing van de statuten van de vrienden van de beiaard, stelde ik vast dat baron Jean Paul Van Gijsel de nieuwe voorzitter is. Art. 7 is hieromtrent zeer duidelijk : “De heer Jean – Baptist Van Gijsel, schenker van de beiaard, is levenslang beheerder. Bij zijn dood, ontslag of indien hij in de onmogelijkheid is zijn voorzitterschap uit te oefenen, gaat dit van rechtswege over op Mevr. Jean – Baptist Van Gijsel – De Heu en na haar op de heer Jean – Paul Van Gijsel.”

Zoals u kunt merken op de linkse foto is
de luisterplaats en het beiaardmuseum, die wij vroegen, nogal klein uitgevallen (onderaan links, achter de fietsrekken). Onze regelmatige luisteraars op zondagavond moesten her en der op de grond zitten. Wij zullen blijven aandringen en denken nu in de richting van een overdekte kiosk, tussen het gemeentehuis (pastorij) en de bibliotheek.

Wij wensen de kwaliteit van de omkadering van onze concerten te verbeteren met :
- een overdekte luisterplaats tussen de bibliotheek en het gemeentehuis
- een beiaardmuseum bij de oude beiaard (met de ontbrekende 8 klokjes, klavier en automatische speeltrommel)
- geluidsinstallatie voor informatieverstrekking aan de luisteraars
- zichtbaarheid van de beiaardier in actie op T.V. achteraan in de kerk.

Wij vroegen dat aan de gemeente, MAAR er zijn blijkbaar andere prioriteiten.

Edward Saïd, Amerikaans – Palestijns essayist, pleit meer dan ooit voor een humanistische benadering van de problemen van de Arabische wereld, 25 jaar na zijn werk “Oriëntalisme”.

Hij verklaart hoe in het Westen de Arabische wereld misbegrepen wordt en omgekeerd. “ Nooit had men oog voor het immense bezinksel van de geschiedenis en de duizelingwekkende verscheidenheid van volkeren, talen, ervaringen en culturen. “ De oplossing is zeker niet te vinden in een eenheidsworst voor heel de regio. Men moet van elkaar leren en met elkaar samenleven. Het menselijk individu en subjectieve intuïtie zijn belangrijker dan macht. Maar macht is soms nodig.

Dat is ook op kleine schaal toepasselijk op onze gemeente. Toen wij bij de fusie gedwongen werden onder een naam te gaan samen leven, woekerden frustraties aan beide kanten. De oplossing komt uit het benaderen van de verscheidenheid in de 8 kerkdorpen.

In nachtwacht confronteerde Jan Leyers, Abou Jaja met prof. Etienne Vermeersch. Hieruit viel enkel te leren dat de twee partijen vastroestten in hun gekende standpunten.

Het recent verschenen boek van Samira Belli, een beurette (van Noord – Afrikaanse afkomst), “ Dans l’ enfer des tournantes” doet ons onder ogen zien wat schuldig verzuim betekent in heel deze problematiek. Want onze democratisch maatschappijen zijn medeplichtig aan de onderdrukking en de mishandeling van vrouwen in de immigrantengemeenschappen, in naam van respect voor de andere “culturen”. Zij betekent een grote steun voor het collectief “ni putes, ni soumises” dat opkomt voor de emancipatie van de Maghrebijnse vrouwen. Voor haar is het dragen van de sluier’ dat in Frankrijk opnieuw uitbreidt, geen uiting van godsdienstigheid, maar wel van onderwerping.

Toren roept haan 119 : laureaat

Onze haan stak zijn borst nog eens goed vooruit en kraaide luidkeels, want de cultuurlaureaten 2003 werden gelauwerd in de “Muze van Meise”.

Twee verenigingen vielen de eer te beurt : Vakantiegenoegens in de persoon van Frans De Smedt en de toneelklas van Frans Van der Aa, voor de originele opvoering van “de vaas van Soissons”. De acteurs stalen de show door de manier waarop zij opdoken uit de zaal en een fragment opvoerden van een deel uit hun opvoering.

Voor de inzet voor cultuur kreeg José De Greef de trofee. Zij werd voorgedragen door de KBG als hun voorzitter en de Oud Soldaten van Meise waar zij eredame is. Haar grootvader, stiefgrootvader, vader en nonkel legden de link als opeenvolgende voorzitters voor deze jubilerende vereniging, die dit jaar tot 13 december haar eeuwfeest viert.

Buiten categorie en voor een lange periode van inzet werd Roger Moerenhout bekroond. Hij was de drijvende kracht achter de 11 julivieringen die ter ziele gingen, het regionaal cultuuroverleg, het Davidsfonds, Berla en als uittredend voorzitter van de Cultuurraad.

En toch werd 11 juli in Meise stiekem gevierd. De bekroonde gedichten van de beste laureaten van de Jules Van Campenhoutprijs werden voor het venster gehangen in het centrum van Meise. Dat is misschien ongemerkt voorbijgegaan. Maar als ze een steek laten vallen staat de orde van de Sibemol klaar om onder de toren van St.-Martinus de draad op te nemen.

De aankondiging van de nieuwe benaming van de cultuurzaal gebeurde toch. Er is echter dubbel gebruik, want het gemeenschapscentrum van Drogenbos draagt dezelfde naam. Waar komt die drang toch vandaan om aan alles nog een supplementaire naam te geven. Een kat vindt er haar jongen niet meer in. Of is het de haan die met de hen haar kuikentjes niet meer ziet in die wirwar. Noem dat kortweg CC zoals in Strombeek of Wemmel. Ze kunnen de benaming nu afkorten in MM. Geef toe : CC, MM, GC, CZ, wie kan daar nog aan uit.

En de nieuwe voorzitter, die volgens Guido nog nat is achter zijn oren, onderging hetzelfde lot als onze haan. Door in de wind te staan droogde het vocht vanzelf op.

Toren roept haan 120 : wedstrijd

In afrit 9 zagen wij een variante op het vinken zetten. Inderdaad : het gaat hier om hanen.

De bezitters moeten echter het aantal keren dat de haan zal kraaien voorspellen. Zij noemen dat “slagen” en dat draait rond de 40. Voor de rest lijkt het allemaal zeer sterk op de vinken zetten. De hanen zitten in een kooi en hebben wel visueel contact. Na de wedstrijd worden zij in een te kleine kooi gestopt. Zij zitten daar opgeplooid in. Er is wel een opening gelaten achteraan voor hun staart. Dat pronkstuk mag niet beschadigd worden.

Ringspel

’s Anderendaags in het parochieblad werd een nieuw initiatief van Vakantiegenoegens beschreven. Hier gaat het om Toeren Tussen Torens. De torens zijn deze die rond de luchthaven van Zaventem liggen : St. - Martinus Zaventem, Sint -Niklaas Perk en de St.-Catharina & St.- Corneliuskerk Diegem als voornaamste. Er wordt ook halt gehouden in O.L.V. van zeven smarten Diegem - Lo, waarnaast Herman Boon I de pastorij betrekt. En in Perk wordt het sprookjesachtige St. – Catharinakerkje van Hummelgem bezocht. Dit herinnert ons aan de V.R.T.-serie Het Pleintje. St.-Lambertus Nossegem sluit de rij. Zo komen wij aan 6 torens. In Meise kun je er 8 bewonderen via de achtkerkenloop. Dit bewijst weer eens hoe uitzonderlijk dat is.

Zaventem heeft dus dezelfde patroonheilige als Meise. Hier zijn prachtige sculpturen te zien van beeldhouwer Hellemans van de heilige als bisschop van Tours, soldaat en monnik. In de Z.W. zijkapel stoten wij op een verguld houten reliekschrijn van St.-Martinus van Filip Dussart uit 1735. Antoon Van Dijck penseelde anno 1621 “De liefdadigheid van St.-Martinus”.

Onze haan was deze week verontwaardigd voor zoveel dierenleed bij zijn soortgenoten.

Inderdaad, het gaat hier om de gouden kiekenpootworp in Londerzeel. Zakjes met kiekenpoten worden over de massa gegooid. De gelukkigen vinden in hun zakje een briefje waarmee zo’n 200 braadkippen verdeeld worden. De ultieme winst gaat naar wie het winnende briefje vindt. Dit geeft recht op een gouden juweel met de afbeelding van een kiekenpoot. Fo hanenpoot

Gelukkig maar dat het geen hanenpoot is.

Onze klokkenworp tijdens de beiaardfeesten heeft een vreedzamer imago. De koekjes werden vroeger gratis gebakken door bakker Van Malderen. Door de sluiting van dit bedrijf, waren wij genoodzaakt over te stappen naar de enige bakkerij die ons nog rest onder de toren van St.-Martinus : Seynave. In tien klokkenkoekjes zit een nummer. Hiermee winnen de gelukkigen een prijs.

In Ieper kennen ze de kattenworp. Ik hoop dat ze daar knuffeltjes van het belfort gooien. Want een kat valt dan wel altijd op haar poten, maar op een mensenzee zou dat nogal een ravage aanrichten.

Onze eerste burger van het land drinkt elk jaar levende visjes, naar aanleiding van de Krakelingenworp. Daar werpen ze koekjes, zoals in Meise. Het zijn daar wel plaatselijke delicatessen : mastellen.

In de stad van onze opperhaan Jean-Luc worden er bij karnaval paardenkoppen geworpen. In Gooik is er jaarlijks hamertjesworp of pareltjesworp en in Halle houden ze op carnaval de krotworp.

In Asse is het hopbellenworp op de Hopduvelfeesten. Ze werpen ook nummertjes, waarmee men een prijs krijgt. De eerste prijs is een hoppegriet, geen levend exemplaar, maar een beeldje.

In Turnhout is er een Gheyntjesworp.

Onze haan viel alleszins niet ver van de kerktoren, maar niet op zijn poten, maar in het zachte gras.

Op 19 oktober 2003 werd tijdens de feestelijkheden van het vijfentwintig jarig ambtsjubileum van Z.H. Paus Johannes Paulus II moeder Theresa zalig verklaard.

Op VRT spraken ze van “de non”. Waarom kon die aankondiging niet eerbiediger. Als ze voor hun rode broeder Stevaert de loftrompet blazen, zeggen ze toch ook niet “de ober”.

De zaligverklaring was omstreden in India, waar zuster Theresa zo lang tussen de armsten der armen in Calcutta werkte. Zij is een Albanese en trad toe tot een Ierse kloosterorde, voor ze haar eigen orde stichtte. In 1979 kreeg zij de Nobelprijs voor de vrede.

Vroeger werden er 7 mirakels vereist. Dat aantal werd teruggebracht tot 1 voor zalig en 2 voor heilig. Koningin Fabiola woonde de plechtigheid in wit ornaat bij. Zij leek wel een vrouwelijke, magere variant van de paus.

De mijter van de paus stond zo scheef, als de stand van onze haan op de toren, bij zijn laatste dagen.

Op donderdag 27.11.2003 werd 20 jaar Gros gevierd met een optreden “México y Cuba en sueno”.

Pastoor Bie Boon bleef met een dubbel gevoel zitten. Dit totaalspektakel was volgens hem het mooiste wat we in Meise al te zien kregen. Maar hij voelde zich niet goed opnieuw te moeten zien hoe men de spot drijft met al wat te maken heeft met de kerk. Hij staat hiermee niet alleen. Wat je tegenwoordig allemaal moet slikken via de media, zogezegd onder de noemer humor, is hemeltergend. Zeg hetzelfde over de Islam en je wordt onmiddellijk aan de schandpaal geklonken.

Wij trokken reeds vroeger van leer tegen het overdadig vieren in verenigingen. Kon men niet wachten tot een zilveren jubileum ? Want stilaan wordt er om de 5 jaar gevierd. Ter ere van wie?

Als dan nog eens een deel van het geld dat bestemd is voor de derde wereld, zou besteed worden aan dergelijke vieringen, dan schiet men zijn doel voorbij. Wat is het resultaat van deze manifestatie ? Hoeveel euro bracht het op voor het uiteindelijke doel : projecten in en voor de derde wereld.

Het is ook hoog tijd dat alles eens herzien wordt. Er komt sleet op het reglement dat ondertussen 20 jaar onverbeterd bleef. Kwaliteitsverbetering is echter een must, waarmee men best altijd bezig blijft.

Professor Piet Emmer bracht ons in Nachtwacht op enkele frisse ideeën. Volgens hem moet er dringend een onderscheid gemaakt worden tussen noodhulp en ontwikkelingshulp. Wat Artsen zonder Grenzen doet valt alleszins onder noodhulp.

De tweede categorie zou niets uithalen. Het is zelfs geen druppel op een heten plaat of geen zandkorrel in de woestijn. “ Het geld dat niet in de zakken van een paar rijke Afrikanen belandt, komt terecht bij niet-gouvernementele organisaties die dure adviezen voor westerse regeringen schrijven”. Wij doen aan ontwikkelingshulp om ons geweten te sussen. De idee van schuldaflossing, omdat het Westen in het koloniale tijdperk Afrika heeft leeggeroofd, is een hardnekkige mythe die op niets steunt.

De prof. verwacht heil van een systeem van rotatiearbeid. Daarin kunnen ze hun eigen vermogen om verkoopbare producten te maken ten volle benutten, en zoals Taiwan en Zuid-Korea uit hun armoede geraken.

Recenter werd het onderscheid gemaakt tussen crisisopvang en basisgezondheidszorg als missie van Artsen zonder Grenzen. Die vallen uiteraard onder noodhulp. Nood moet altijd gelenigd worden, onmiddellijk. Daar bestaat geen discussie over.

In 2004 brachten ze een veelzeggende folder uit :

Onze haan is uniek in zijn soort, streekeigen en raszuiver.

Op het internet kun je op www.sle.be alles te weten komen over streekeigen rassen bij de dieren. Onder de rubriek hoenders vinden wij het Brabants hoen. Dat is een prachtige haan die in 1903 in een speciaalklub gekoesterd werd. Maar met het uitbreken van wereldoorlog I werd zijn opmars bruusk gestopt. Ik denk nochtans dat onze haan van dat ras is.

Het Brabantse hoen is het enige lid van de kuifhoenders. Het is ook gekend onder de naam Brabançonne, Topman of Houpette. De haan heeft een grote rechtopstaande kam en de kuif valt nauwelijks op, en bestaat uit slechts enkele fijne veren die de lijn van het achterhoofd volgen.

Toren roept haan 125 : guiness

Broeder haan van St.- Brixius Rode kijkt neer op moderne communicatie tegen een geklasseerde achtergrond.

Inderdaad. Het was vroeger mooi, maar nu is het geen zicht

We zien achtereenvolgens :

1.     een verkeersbord

2.     een gemeenteplan

3.     een brievenbus

4.     een telefooncel

5.     een toeristische wegwijzer

6.     een vuilnisbak

7.     een verdeelkast voor teledistributie

Alle goede dingen bestaan uit zeven, maar hier krijg je toch de averechtse situatie. Ze is een vermelding waard in het Guiness Book of records.

Deze info met foto komt uit het parochieblad. Laat ons een goede managementtheorie toepassen. In hetzelfde blad vinden we misschien een oplossing. Bie Boon verwijst naar de benedictijn - bedrijfskundige, theoloog, dieptepsycholoog en veel gevraagd adviseur voor topmanagers - Anselm Grün en zijn boek Menschen führen - Leben wecken. Het verscheen in 3^de druk onder de titel “Bezielend leiding geven”. Ik neem het zeker op in mijn “Collegium Linguarum”. Maar ondertussen kunnen we de raad van een andere goeroe, Tom Peters volgen : Just do it !

De gemeente kan onmiddellijk punt 1, 2, 5 en 6 verwijderen en verplaatsen, naar de hoek van de Broekstraat. De andere punten vallen onder andere diensten. Die kunnen er ook snel komaf mee maken.

Anders moeten we op een of andere manier de ideeën van Anselm Grün en Tom Peters in het brein van onze plaatselijke managers inplanten.

Ondertussen heffen wij een goed glas Irish Guiness (te drinken in “In den Boomgaard”) op onze zichtbare en gevallen hanen op de 8 kerktorens van onze mooie gemeente. Ik proefde reeds voor jullie in de brouwerij, bij mijn deelname aan de marathon van Dublin in 1984. Maar hier smaakt dat bier beter dan in Dublin.

Toren roept haan 126 : Ruyslinck

Het was maar goed, dat onze haan nog niet op de toren stond. Want hij zou zeker weggevlogen zijn, toen ze de katten van de Ward op de kerkmuur projecteerden.

De viering van onze gereputeerde schrijver, als aanhef en thema van de maand van het woord 2004, startte in het CC (dubbelgenoemd “De Muze”) met een receptie. In het auditorium schrikkelde GVdT – CF alles aan elkaar op deze extra dag in dit schrikkeljaar. Met een goede ceremoniemeester erbij zou alles nog beter verlopen zijn.

Schepen Belgrado betrok bescheiden zijn fietsen in zijn hulde. Hij feleciteerde Ward liever drie maal 25 dan in totaliteit. Michel Van den Bossche van Gaia verklaarde in zijn laudatio de band tussen hem en zijn vriend Ward met zijn zes katten. Wij gaan hier terug tot het ontstaan van de vereniging voor dierenrechten in Gent met professor Jaap Kruithof (die van “Jeugd tegen de muur”).

Een verrassing van formaat bracht Monica Florescu op vleugelpiano met een virtuoze uitvoering van Sonate opus 58 van Chopin, de lievelingscomponist van de auteur van “Het Reservaat” en “Het Ganzenbord”. Een overdonderend applaus bekroonde haar optreden.

Daarna dankte de directeur uitgever van Manteau, geflankeerd door de gevierde en burgemeester Roger Heyvaert, de initiatiefnemers. Hij verontschuldigde hun aller Angèle. Het huldeboek (feitelijk een liber amicorum) werd overhandigd aan de feesteling en getoond aan het publiek. In zijn dankwoord trad Ward Ruyslinck even uit zijn geliefde schaduw in het licht.

Daarna trok heel de meute door de verduisterde dorpskom naar de uitbreidingsruimte van de bib (het Moment). In stamenee Kadedder zat een koppel voor het uitstalraam met een stevige poes op de schoot. Wat verder bleef iedereen staan voor de computerwinkel. Maar dat was een misverstand, want het was Monica, het meisje van Cultuur, dat er met een taart stond. Over de fameuze projectie op de kerkgevel hadden we het reeds. Wat ontbrak en zou gepast hebben was een tafereel bij De Donder, onder het thema kleuren. Want het boek heet toch : “De kleuren van de schrijver”. En aangezien deze zaak ondergronds verbonden is met boekhandel DC, was een band tussen de twee erg origineel geweest. Men kan uiteraard niet aan alles denken.

Bij de tentoonstelling en een tweede receptie kreeg iedereen een zakje kleur en woord. Er heerste wel verwarring in verband met de inhoud. Was het nu doopsuiker of waren het badkorreltjes ? Geen van beide ! Schik de steentjes rond een kaars als ornament.We bleven wel met een kater zitten na twee recepties.

Wij zijn nog niet aan vier recepties, zoals in Grimbergen.

Als onze haan opnieuw op de toren zal staan, zal hij neerkijken op onze bibliotheek.

Dit boekenparadijs wordt beheerd door de bib-commissie. Daar worden bewarende en vernieuwende ideeën gelanceerd tot verdere bloei en uitbouw van dit cultureel patrimonium.

Wij vinden dat het in stand houden van gelijkaardige initiatieven, zoals wijkuitleenposten niet mag ten koste zijn van de centrale bib. Wij stellen vast dat onze mooie bib onvoldoende open is. Een vergelijking met Londerzeel leert ons dat onze bib zou moeten open zijn alle werkdagen van 10 uur tot 19 uur.

Toen de uitleenpost Wolvertem moest opgedoekt worden kwam er heel wat weerstand op gang. Nochtans gebeurde dit. Dat is maar goed ook, als dit aanvullende openingsuren voor de bib opleverde. De nood die oprees bij het sluiten van de post werd ondertussen gelenigd. Het O.C.M.W. levert aan huis bij de mensen die zich niet kunnen verplaatsen naar de hoofdbib

Er blijft echter de communicatie en de informatie over het aanbod. Ik kan momenteel de bib van de Dalaï Lama in Dahremsala in India via het internet inzien. Maar de Meisenaars krijgen niet de kans om op hun P.C. te zien welke boeken in onze bibliotheek voorradig zijn. Ondertussen zullen de bibliotheken wel verplicht worden hun aanbod ter beschikking te stellen in heel Vlaanderen. Waar staan we toch ?

Dit jaar mogen de kinderen voor de eerste keer mee bepalen welke jeugdauteur de “Gouden Uil” krijgt. Alle kinderen zouden in de bib de kans moeten krijgen en er toe aangezet worden om te stemmen. Maar de alibi’s halen het weer op de prolibi’s.

Toren roept haan 128 : Kursaal

Vroeger hadden wij onder de toren van St.-Martinus een heuse danstempel. Het huidige Carpet 2000 was vroeger een stamenee met prachtige danszaal, één van de lokalen van fanfare Concordia (de ëzzels).

Bij verbouwingen legde men onlangs het prachtige parket van de dansvloer bloot. Dit zal gerestaureerd worden.

Waar vroeger het podium stond kwamen naïeve muurschilderingen te voorschijn. Zij werden waarschijnlijk aangebracht als decor voor één van de toneelstukken die er opgevoerd werden. Op het tafereel staat op een huisje : “Rainer Tipping Painters”.

Daarover vinden we meer in “Het toneelleven in Meise” van Piet De Cuyper, lid van de orde van het gulden masker. Piet richtte daar zijn “Ontdek de ster” – wedstrijden in. Hij deed er eens een act met een ladder met Wilfried De Goeyse als partner. Hij beklom de ladder en moest eraf vallen. Wilfried, die hem moest opvangen, draaide zich op het cruciale moment om, en Piet kwam plat op de planken terecht. Gelukkig zonder ernstige gevolgen. Ik ben toen opgetreden met Michel Verbeeck, met acrobatie. Wij hebben daar ook eens poppenkast gespeeld voor de komplete Chiro met de ouders en sympathisanten. We speelden “de wraak van de rode hand”. Het spel werd opgefleurd met het ontsteken van Bengaals vuur, als de hand verscheen.

Boven de danszaal is de thuishaven van de reuzen Jan en Mie van Meise. De originele reuzen stonden daar ook, tot ze na een ruzie in de fanfare, verkocht werden aan iemand die aan de zee zou verblijven. Na een ruzie in het Beiaardcomité plaatsten we ze weer op hun oorspronkelijke lokatie. Maar de huidige reuzen zijn een replica in isomo.

Toen Bobejaan Schoeppe huwde en die toen in Meise woonde in de d’Hoogvorstlaan , hield hij een volksbal in het Kursaal van Meise. Ik heb toen alles meegemaakt. Het was wijlen Louis Neefs die de presentatie van de artiesten opnam.

Het pand was sedert 1906 eigendom van burgemeester Puttemans die onze gemeente bestuurde van 1914 tot 1933, toen Jan Van den Eynde de sjerp overnam.

Puttemans baatte er een brouwerij uit : brasserie Saint – Martin. In de prachtige gewelfde kelder, ontdekten we een tunnel, die naar de overkant van de straat liep in de kelder van “Boeken en C.D.’s De Cuyper”. Dat gebouw diende als pakhuis van de brouwerij. De werklui rolden de vaten door de tunnel.

Toen de riool aangelegd werd op de Brusselsesteenweg, werd de tunnel onderbroken.

In 1933 baatte de vader van Marcel De Vroede het stamenee uit en hield varkens, waar nu de GB zich bevindt.

Later kocht Henri De Donder, de vader van Dirk en Hugette, het pand en liet het stamënee en de danszaal uitbaten door achtereenvolgens Louis Scheers met Leona en Alida. De volgende uitbater was Armand De Cock. Daarna kwam Roger Janssens erin en later tapten Eva en Guy van achter de toog.

Henri De donder kocht in die tijd regelmatig faillisementen op. Dirk zit moementeel nog met een stock van o.a. platiek zakjes van een firma die overkop ging.

In 1970 werd het magazijn (nu GB) een opslagplaats voor hout tot 1975.

Op de Krogstraat is er onder de danszaal een ingang naar twee kleine lokaaltjes. De Chiro vond er onderdak in 1958 voor de Jong Knapen, de jongsten van de jeugdbeweging. Na de bouw van het Chiroheem wat verder, huisde er een tijdje een frituur in. Momenteel is het een kleine woning.

Onder het terras is een ingang naar de kelder. Die werd bijgemaakt toen er een tijdje een dancing in ondergebracht werd.

Toren roept haan 129 : Guernica 11.3.2004

We leven in een tijd van terreur. Het terrorisme slaat overal toe.

Bij de aanslag in Madrid op 11.3.2004 leek het op een inferno. Picasso beeldde reeds in 1937 de chaos uit, die het resultaat was van een aanslag op de Baskische hoofdstad. Het werk hangt op 100 m van het station Atocha in de Reina Sofia.

In Irak zagen wij de aanslag op 4 Amerikaanse aannemers in Falluja. De Irakezen ontaarden totaal, toen ze stenen gooiden op de brandende auto met de vier slachtoffers. Dit zinloos geweld leek nog onvoldoende. Als echte barbaren sleepten zij de verbrande slachtoffers door de straten, gevolgd door de joelende meute. De finale werd opgevoerd toen de verbrande lijken opgehangen werden aan een brug. Lachende en juichende kinderen poseerden op dit gruwelijk tafereel.

Dieren doen dit ook, als ze een prooi verslinden en jacht maken op de grootste brokken. Maar die doen dat uit voedselnood. Waarom verlagen de Irakezen zich tot onder beestenniveau ? De oorlog kan zo iets niet rechtvaardigen.

Toren roept haan 130 : meerwaarde

Op de website van Meise ontbreekt onze haan : zowel de eraf gevallen oude als de nieuwe!

Wat onderscheidt onze mooie gemeente van andere dorpen ? Waar mogen wij terecht fier over zijn, omdat we iets hebben waarover de meeste gemeenten niet beschikken?

Eerst onze twee beiaarden. De oude beiaard werd een monument met borstbeeld van de milde sponsor Jan Van Gijsel. Tussen de bibliotheek en het gemeentehuis werd een luisterplaats ingericht. En, het schijnt dat onze nieuwe beiaard met zijn 56 klokken veruit de mooiste klanken voortbrengt. Onbegrijpelijk maar waar : het Cultureel web wil de beiaard niet als 7^de locatie. Het enige wat zij zouden doen is een bladzijde algemene info opnemen in de jaarlijkse brochure. De vrienden van de beiaard bereikten dan toch dat er 4 pagina’s kwamen. Het volledige programma van de beiaardconcerten voegden wij er in fotocopies tussen.

Tweede meerwaarde is het avCVO. Sedert 1967 ontwikkelde zich dit volwassenenonderwijs tot een gespecialiseerde talenschool, waar men op een functionele wijze in een recordtempo de Europese (en recent ook andere) talen leerde gebruiken. De vier pijlers waar dit op berustte waren : de audiovisuele- structureel globale methode, het interactief talenpracticum, een specifieke methodiek, baanbrekend en uniek, en permanente kwaliteitsrevolutie. Sedert 1986 werd het aanbod uitgebreid met huishoudelijk naaien, informatica en extra initiatieven. Ondertussen beschikt de school over een eigen webstek waarop de kandidaten info krijgen en de studenten naar hartenlust kunnen inoefenen, wat hun aangeleerd werd.

De beiaardfeesten 2004 gaan de geschiedenis in zonder haan op onze toren!

Het beiaardconcert kwam in de verdrukking te staan door het Zuiders tintje dat de beiaardfeesten meekregen met de Caraïbische sfeer die geschapen werd. Als klap op de vuurpijl werden de klokjes geworpen vanop de kraan die de firma Saerens gratis ter beschikking stelde en waarop de hele namiddag de durvers aan hun trekken kwamen via een death- ride.

Stef zorgde voor een verrassing. De hoofdprijs bij de klokkenworp was een gouden klokje aan een halsketting.

Ondertussen werd een werkgroep opgericht in de schoot van het Beiaardcomité : vrienden van de beiaard. Zij gaan de promotie van de concerten op zich nemen. Danny Devolder sponsort dit jaar het beiaardboekje. Hij zorgde tevens voor affiches en programma’s voor de eerste concerten. De verzorgde lay-out werd geapprecieerd.

Op 25 mei, de Internationale dag van de Vermiste Kinderen, verzamelden de leerlingen van Sinte-Maarten rond de kerk. Zij luisterden naar het tweede kinderconcert, met uitsluitend kinderliederen. Het programma bestond uit de klassiekers die hun ouders ook aanleerden op school.

Volgend jaar zal het concert vroeger voorbereid worden en het zal korter zijn. Bovendien kunnen de kinderen zelf het programma samenstellen. Maar zij moeten ons dan wel de titel en de partituur (liefst met akkoorden) bezorgen. Het concert 2005 zal voorbereid worden in een vergadering met de 7 basisscholen in Meise.

Op de rommelmarkt stond de postbode van Jean –Luc De Haene. Hij had twee zilveren vechthanen te koop. Hij wachtte op de kandidaat voor Europa, maar die zat op de bekerfinale Brugge - Beveren. Ik heb ze dan maar gekocht om mijn persoonlijke collectie uit te breiden.

Toren roept haan 132 : verkiezingen

Politiekers vertonen dikwijls haantjesgedrag, vooral tijdens verkiezingen. Dat geldt voor mannen en voor vrouwen.

De toptien van onze plaatselijke politici bij de recente Vlaamse verkiezingen ziet er als volgt uit :
Sonja Becq :                            16828
Marie-Elise Leemans : 5108
Roel Anciaux : 4384
Roger Heyvaert : 3983
Marie-Jeanne Thaelemans : 2469
Totaal : 32772

De origineelste affichage was deze van onze burgemeester :

Er doken ook weer tweelingen en meerlingen op. Zouden ze onze plaatselijke politici al klonen ? Of was dat gezichtsbedrog ? Het is alleszins verspilling van papier. Bovendien komt het sympathieker over als er een koppel hangt (zie de affichage van ons aller Roger). Dat geeft tevens blijk van team spirit.

De hamvraag voor de komende weken blijft : spelen wij onze enige Vlaamse volksvertegenwoordiger kwijt ?

Onze haan zou er alleszins om treuren, dat een haantje daar de oorzaak zou van zijn.

Het zij zo! Want Sonja werd ondertussen adjunct-kabinetschef van Yves Leterme

Toren roept haan 133 : 5^de linie

Humbeek heeft een nieuwe vlag, met een prachtige haan erop.

Zaterdag 3 juni werd de 5^de Linieweg in Humbeek (Grimbergen) officiëel geopend. Twee peletons van het 5^de linieregiment openden de stoet. De fanfare Rumolduszonen zorgde voor de nodige muziek.

Dit alles gebeurde in het kader van de kanaalfeesten. In het kanaal voeren amfibievaartuigen, waarvoor speciaal een slipway aangelegd werd. Zo kunnen de auto’s, die ook kunnen varen, in en uit het kanaal. Kapitein Zeppos werd er verwacht, maar of hij opdaagde, bleef voor mij een open vraag.

De vlag van de Oud-Strijders van Wolvertem was aanwezig. Die van Imde bleef thuis gezien de vakantie van de eredame en het conflict tussen haar en de secretaris van de V.V.V. De Oud-Soldaten waren volgens de collega’s van Beigem niet gewenst. Maar tot onze grote verrassing was hun vlag en ook die van Strombeek present. Onze honderdjarige vlag van de Oud-Soldaten van Meise, ontbrak dus op het appel. Maar wij waren toch met een afvaardiging van 4 aanwezig en de voorzitter van Berla, onze heemkundige kring, bleek ook interesse te vertonen voor vaderlandslievende activiteiten.

Michel bleek nog onder de indruk van de belangstelling die hij daags voordien genoot in de pers, naar aanleiding van zijn aangekondigd vertrek, als openhouder van het wat men een bibliotheekfiliaaltje pleegt te noemen, in Westrode (Meise). Alles bleek een berekende zet te zijn vanwege het schoolhoofd, die naast zijn school, een eigen restje bib en persbelangstelling wenst te behouden. Het standpunt van de bibliotheekcommissie werd niet vermeld. Dit ontlokte uiteraard een rechtzetting uit in twee kranten.

Hanen hebben zo hun trots, weet je.

Toren roept haan 134 : jobstudenten

Deze morgen leek het erop dat er vier haantjes aan het scharrelen waren onder de toren van Sint – Martinus. Bij nader toezien bleken het vier jobstudentes te zijn, die de paaltjes in de dorpskom aan het opkalfateren waren.

Femke Vandeputte, An Van den Bossche, Els Van Hoorebeeck en Evelien Bogaerts

Hier en daar mogen onze straten en al wat erbij hoort eens onder handen genomen worden. Een aantal kapelletjes zijn aan verval toe, en hebben dringend een opknapbeurt nodig. Aan de Mariakapel van Henri Lenaerts knaagt de tand des tijds ongestoord verder. Het metaal roest weg.

Tijdens het week-end van de Hawai-fuif van onze jeugdclub kreeg het standbeeld van baron d’Hoogvorst, zoals vorig jaar (meloenen) “versieringen “ bij. Op zijn linker schouder prijkte een bierbak en op zijn hoed stond een potje bloemen. Er hing echter geen affiche op van het festivalletje. Onze jeugd gaat dan ook vrijuit. Ik heb de attributen verwijderd, want als we op een actie van de gemeente (versterkt met jobstudenten) moeten wachten, zijn we enkele weken verder. Mijn onkosten zijn gedekt met de opbrengst van de lege bierbak. DSCF0127

Toen ik zondagmorgen na de storm een foto wou gaan nemen van het ongeval, waarbij de oprit van de A12 afgesloten werd, inspecteerde ik de kapel. Volgens pastoor Boon valt die onder de jurisdictie van de plantentuin van Meise. Daar zou ook een en ander moeten hersteld worden. Toren DSCF0129 tot 131

Er is een barst boven de deur in het metselwerk. Een stuk van de houten lambrizering is afgebroken, maar staat in de kapel. De deur is geforceerd en staat alle dagen open. Een kasseisteen houdt ze dicht. Binnen is het niet beter. Een laagje verf zou wonderen doen. Een van de metalen versieringen is afgebroken en verdwenen. Op het altaar liggen twee gebroken heiligenbeeldjes. Wij hebben in onze gemeente dan wel een heemkundige kring, die toch in zijn de zorg voor ons historisch erfgoed draagt. Maar die zitten met hun neus in stoffige boeken. Ze zouden in de buitenlucht dat stof kunnen laten wegwaaien en enkele frisse ideeën opdoen.

Ik ga niet opnieuw beginnen over onze oude beiaard, want die wacht nog steeds op het klavier en de metalen speeltrommel, die staan te verkommeren in de loods in de Stationsstraat. We hopen met onze haan dat deze onschatbare delen van de oude beiaard niet verdwijnen zoals de 8 kleinste klokjes.

Toren roept haan 135 : poëzie 1.7.2004

Voor de tweede keer konden de passanten onder de toren van St.-Martinus de gedichten lezen van de laureaten van de Jules Van Campenhoutprijs 1981 tot en met 1998.

Er werd ook verwezen naar de Vlaamse Poëziedagen in Meise van 1965 tot en met 1970. Tegen de volgende Vlaamse feestdag hoop ik er de laureaten van die periode aan toe te voegen.

In de Cultuurraad wordt daarover gepalaverd zoals de bantoes in Afrika dat al jaren doen. De initiatiefnemers van het eerste uur doen het, zonder discussie.

Het decor in het uitstalraam wordt ingenomen door zangeres Anastacia bij het uitbrengen van haar nieuwe single “Left outside alone”. Dit is haar come-back na een zware ziekte. Deze zangeres heeft een eigen webstek : www.anastacia.com.

In het Josaphat park in Schaarbeek moeten alle dieren weg, behalve de ezel Siska, die de mascotte is van deze Brusselse gemeente.

Tussen de ongelukkigen liep een prachtige haan. Zijn silhouet doet denken aan dat van onze nieuwe haan, die nog altijd op wacht staat, achter de kast in een hoek van het bureau van onze nieuwe gemeenteontvanger. Deze ambtenaar past op onze langverwachte.

Toren roept haan 137 : Van de Woestijne

Wisten jullie dat op de grens tussen Meise en Grimbergen in de Rooststraat een standbeeld prijkt van dichter Karel Van de Woestijne, een van onze klassiekers. Hij behoorde tot de beweging “Van Nu en Straks” 1893 – 1914. Hij kon de “ziel tot lied omtoveren”. De gedenksteen staat er maar troosteloos bij. Het groen errond overwoekert en verbergt het monument. Een plaatje met uitleg zou niet misstaan.

De tekst onderaan, op de “grafsteen” is onleesbaar en luidt :

Mijn vriend
Gij hebt een der schoonste
sterren
van Brabant
gezien en
die ligt aan
de poorten
van Brussel.

De vraag is : wat is “een der schoonste sterren van Brabant” ? De parel van Brabant of het keizerlijke Meise ? Meise met zijn keizerin Charlotte was tot 1132 moederparochie, ook van Grimbergen en Strombeek. In dat jaar werd door toedoen van de Berthouts het patronaat of begevensrecht overgedragen aan de abdij van Grimbergen. Zo werden de rollen omgekeerd en kreeg Grimbergen de bovenhand.

Door de invloed van de abdij blijft de impact op de omliggende parochies gedurende jaren gelden. Sint – Brixius Rode kreeg gedurende vele jaren een Norbertijn als pastoor. Reeds in 1249 gaf Nicolaas, bisschop van Kamerrijk op 8 december toestemming om een kloosterling van de abdij van Grimbergen als pastoor te benoemen in Rode. De laatste was pastoor De Belder die er van 1947 tot 1973 de kwispel zwaaide. Hij kwam ook regelmatig assisteren bij begrafenissen met 3 heren naast pastoor Brams en met onderpastoor Verstraeten in Meise. Ik was toen misdienaar en moest hem regelmatig wakker duwen als hij in slaap viel.

De kapel van Amelgem viel ook onder de abdij. In Imde kregen we pater Feyen als pastoor. Die speelde regelmatig op de beiaard van Meise, zonder medeweten van de beiaardier Jef Rottiers.

Toren roept haan 138 : beiaardvrienden 29.8.2004

Zoals alle jaren sluiten wij de beiaardconcerten af met een receptie zonder haan, maar met een drink op zondag 29 augustus.

Bij deze gelegenheid worden de zes nieuwe beiaardbanken op de luisterplaats ingehuldigd. Zij krijgen een naamplaatje zoals de andere banken. Nu worden de vrienden van de beiaard niet vergeten. Hun namen prijken voortaan voor de Sint – Martinuskerk, naar de beiaard gericht : Jef en Irma Claes, pastoor Brams, dr. Jan Van den Eynde, familie Van Gijsel – De Heu (Jan Van Gijsel, mevrouw Van Gijsel – De Heu en Jean – Paul Van Gijsel) en Jules Van Campenhout. Daarbij komen nog Staf Nees, die adviseerde voor onze oude beiaard en Jef Van Hoof, een bekende componist en vriend van onze Jef Rottiers. Als outsider kozen wij nog voor J. Lettens. De J. staat voor twee personen : de dichter Jef en de belleman Jos. De filosoof Phil Lettens rekenen wij daar ook bij.

De plaat van dr. Jan Van den Eynde, die er reeds was, zou moeten vervolledigd worden met de tekst : “Vrienden van de Beiaard”.

Als je nu goed telt krijgen we 7 plaatjes voor 6 banken. Er blijft dus een plaatje in reserve voor de zevende bank, als de luisterplaats uitgebreid wordt. Wij rekenen alleszins op uitbreiding tot 14 banken, want de zitjes waren altijd volzet en enkele luisteraars moesten vrede nemen met de trappen voor de stripoteek.

Een week vroeger was er ook al een receptie met oude Porto. Onze sponsor Danny De Voldere van A R C zorgde voor enkele flessen godendrank. Hij verzorgde dit jaar ook de programma’s van de zondagavondconcerten en de affiches, waarvoor onze dank.

Op 1 en 11 november, mogelijk op 4 december (voor St.-Elooi) en alleszins op 25 december “klinken klankenkleuren” nog uit onze toren zonder haan noch kruis.

Toren roept haan 139 : culinair

Tijdens de tour de France kwamen de renners in de streek van de Cahors. Daar is een streekgerecht op basis van opgelegde hanenpoten. Castelsarrasin – La Mongie. Bij ons zijn gekookte varkenspoten een goede remedie tegen de hoge bloeddruk. Maar wat valt er nu te peuzelen aan hanenpoten ?

De Franse voetbalploeg noemen ze de “haantjes”.

Op het boerenerf in Gijsensele loopt er een haan te pronken.

De achtentwintigjarige Hilde De Sutter werd de mooiste boerin van Vlaanderen in 2004. Zij is zelfs bereikbaar via e-mail : vierhoekhoeve@pandora.be. Dat is een kinderboerderij, waar zij mee te maken heeft.

Onze minister-president van de Vlaamse regering heeft onze mooiste boerin ook opgemerkt. Zij zou voor de Vlaamse regering gaan werken, om de belangen van de Vlaamse boeren te verdedigen. Hij beweert dat zij niet alleen mooi, maar ook heel verstandig is. Hilde liet het niet aan haar hart komen. Zij beweerde in een interview, graag te melken, omdat de uier van een koe zo een aangenaam gevoel geeft bij het melken.

De eerste haan van Groot – Britannië, Tony Blair, moest zijn verwaterde status binnen de Labour Party opkrikken tijdens het recent congres.

Buiten twee betogers in het halfrond, die door deze handige politicus vlot gecounterd werden, viel het mij op dat er toch iets mis is met onze democratie. Buiten werd betoogd door duizenden tegen … het afschaffen van de vossenjacht. Het bloedige vermaak van de aristocratie brengt meer mensen op de been, dan protest tegen het dagelijks, bloederige inferno in Irak.

Blair had wel gelijk als hij beweerde, dat er bij hem tenminste openlijk kan betoogd worden. De misnoegden werden wel hardhandig buiten gezet. Maar het argument, dat de wereld veiliger is zonder Saddam Hoessijn, had hij overgenomen van de Texaanse rancher, president Bush. Wat zij er niet bij vertellen is, dat zij veel eerder en zonder bloedvergieten komaf hadden kunnen maken met de Irakese dictator, zonder bloedvergieten.

Maar onder onze kerktoren gebeurt op kleine schaal hetzelfde. Betogingen voor eigen vermaak of persoonlijk ongemak lokken meer volk, dan voor ernstige zaken van algemeen belang. Berichtgeving gebeurt selectief. Volledige intellectuele analyse is uit den boze. Op de kortste keren wordt men tegengewerkt of buitengewurmd. Gelukkig komt er bij ons nog geen bloedvergieten aan te pas. Maar de achterliggende scheeftrekkingen van ons democratisch denken zijn wel duidelijk aanwezig.

Leg de vinger op de wonde, en het hele systeem treedt op een geraffineerde wijze in werking. Misschien is dat heel natuurlijk, zoals de mechanismen die in ons lichaam in actie treden bij een allergie. Maar daar komt het intellect niet tussen.

                                                         Omslag boek

Ik beveel dan ook de lectuur aan van : “Een brief over tolerantie” van John Locke (Damon).

Haantje, zet je poot goed op het nest. De kippen zullen kakelen, uiteen stuiven en eventueel over de omheining vliegen. Maar jij kunt e nkel van de mesthoop tuimelen.

Toren roept haan 142 :                                 Bodrum                                    9.2004

Tijdens mijn recente reis naar Turkije ontkwamen we er niet aan. Ik bedoel niet de diarree en de verkoudheid, maar de haan in de kunst.

Buiten Efese liggen enkele keramiekateliers. Twee hanen werden meesterlijk afgebeeld :

Na een bezoek aan het huisje van Maria, waar zij haar laatste dagen doorbracht, bezochten wij de site van Efeze. Dit bezoek loont werkelijk de moeite. Vooral de bibliotheek met er rechtover het bordeel spreken tot de verbeelding.

Onze gids bleek een oud onderwijzer te zijn, die een stage van 6 jaar in Antwerpen volbracht. Al wie je daar tegen komt blijkt kennissen te hebben in Vlaanderen, vooral in Antwerpen.

De eerste dag liet ik mij verwennen in de Hammam. Deze reinigingsbeurt, na het uitzweten op een groot stenen plateau, is ronduit zalig. Ik ben van plan van mij regelmatig te laten verwennen in de Turkse gemeenschap in Brussel, waar een dergelijk origineel ceremonieel moet te vinden zijn.

Een bezoek aan de kapper in Bodrum voor € 5,00, haarsnit, scheren en oren branden inbegrepen, was eveneens een genot op zich.

De boottocht naar Kos viel nogal tegen. Het begon al met onze reisgezel, die zijn kaart die nodig is om het land in en uit te kunnen, vergat. Bovendien had hij een nagemaakte identiteitskaart bij. De originele lag in het hotel. Wij zijn er toch geraakt. Buiten een treintochtje door het historische centrum en een wandeling langs de ontelbare winkeltjes, viel er niet veel te beleven. De katten op de oude sites, bleken nog het meeste belangstelling te genieten.

‘s Avonds moesten wij nog anderhalf uur wachten eer we voltallig waren, om terug te reizen naar ons hotel.

Heb je ooit een haan in het Frans horen kraaien of een leeuw in het Vlaams horen brullen ?

Ik verschoot mij rot, toen TAK het verkeerde gemeentehuis bestormde. Zij droegen een spandoek en vreemde vlaggen. Ik houd van onze Vlaamse leeuw, maar zie niet graag zwarte katten of katers.
Vooraf hadden ze de naam van de gemeente beklad met de slogan : “Meise, commune à facilités”. Het straatnamenbord moest er ook aan geloven. En de historische muur voor de aloude pastorij werd met affiches bedekt.

Onze burgervader mag dan al een ongelukkige uitspraak gedaan hebben, maar onze gemeente verdiende dat niet. Ze hadden bovendien hun frustratie in Wolvertem moeten gaan botvieren.

Wij doen al sedert 1967 ons uiterste best om anderstaligen op de beste en snelste manier Nederlands te leren. Wie deed ooit beter ? Al die andere nieuwe initiatieven, o.a. huizen van het Nederlands, waarnaar de woordvoerder verwees, halen bovendien niet veel uit. Ze zorgen wel voor tewerkstelling van enkele gunstelingen van ons politiek bestel.

Het onthaal van anderstaligen moet uiteraard in het Nederlands gebeuren. Maar als blijkt dat de persoon in kwestie zich niet kan verstaanbaar maken, dan staat de bediende voor een verscheurende keuze tussen barbaarsheid of hoffelijkheid. Er zouden dan misschien vrijwilligers moeten klaar staan, om te helpen. Dat zou een opbouwende taak kunnen zijn voor TAK.

Ondertussen werd er een bericht gehangen in 4 talen, dat men in het Nederlands bediend wordt en dat men bij onmacht een tolk mag meebrengen.

Men kan natuurlijk niet streng genoeg zijn, om het Nederlandstalig karakter van onze gemeente te behoeden. Anderstalige affiches zijn uit den boze. Zo stelde ik vast dat aan de Christy’s, onder onze geliefde St.-Martinustoren, de mosselen in het Frans goedkoper aanbevolen worden dan er rechtover in het Nederlands. Onlangs kreeg ik nog ééntalige Franse reclame in de bus van een sportvereniging die opereert in de Sportschuur in Wolvertem. Dat kan niet en daar moet onmiddellijk paal en perk aan gesteld worden.

De splitsing van Halle-Vilvoorde-Brussel moet onmiddellijk, zonder tegenprestatie. Maar ik zou ook graag in Vlaanderen ééntalig “Namur” willen zien en in Wallonië enkel “Antwerpen”. En dat ze Brussel voor mijn part maar ééntalig “Bruxel” noemen. Daar kan iedereen zich in vinden. Waarom moeten steden hun identiteit prijsgeven aan een vertaling, die enkel verwarring zaait voor de toeriste

Toren roept haan 144 : speelgoed

In het meest gelezen tijdschrift in Vlaanderen, het Parochieblad, dat de laatste tijd op kwalitatief vlak, reuzensprongen vooruit maakt, vond ik deze foto.

De bijpassende afkeuring, voor deze speelgoedmoordmachine loog er niet om!

Waar is de tijd dat we speelden met bikkels, knikkers, tollen. De zelfgemaakte tolletjes van de eikels van de Amerikaanse eik genieten mijn voorkeur. Onlangs ben ik ze gaan rapen onder de eiken nabij de Mariakapel van Henri Lenaerts, rechtover het standbeeld van baron d’Hoogvorst. Onder de boskapel in Imde (parochie Wolvertem) lagen ze ook gezaaid. Want deze herfst was de oogst overdadig. Steek er bovenaan, mooi in ’t midden, een lucifer in en draaien maar. Mijn kleinzoon heeft er alvast een chronometer uit mijn loopverleden bijgekregen. Zo kan hij met zijn vriendjes in St.-Jan Berchmans, wedstrijden organiseren.

Ik ben altijd tegen speelgoedwapens geweest. Maar onze kleinkinderen zijn er zo dol op. Een executiespeeltje gaat echter veel te ver. Dat is niet goed te praten en doet mij denken aan de kindsoldaten die gewapend door de jungle trekken. Waar staat het hoofd van onze Westerse pedagogen die zoiets barbaars bedenken.

Met de computergames is het al niet beter. Je kunt daar naar hartelust anderen neerknallen en omverrijden. Ik wil de moraalridder niet uithangen, maar er zijn toch opbouwende spelletjes te verzinnen.

Gelukkig zien onze verstandige kinderen dat dikwijls sneller in dan hun overstreste ouders.

Reactie van Herman Boon pr. :

lieve Jef, je zou ook kunnen herinneren aan ‘het spelen’in onze Chiro,spelen om meer groep,gemeenschap te worden,in eerbied voor elkander,en tegelijkertijd persoonlijke vaardigheden ontwikkelen en je eigen grenzen zien .,ook ingaan tegen de geest van ‘winnen’maar blij zijn samen te spelen,geen pijn doen, kunnen vergeven, je verblijden over wat de andere kan …..enz heel de pedagogie van Chiro schrijf daar maar eens over vanuit je eigen ervaring ……’plezant’tussen al die andere elektronische popjes je geschrijf te lezen …..genegen gezegend, Herman pr.

Toren roept haan 145: haantjesgedicht

Haantje met je vaantje

Baardje rode lel

Staartje vlaggenstok

En nog een klokjesgedicht dat in de Kersttijd als communielied gekozen werd, door onze religieuze parochiale werkgroep :

Luid klokjes, klingelingeling
luid klokjes kling.

Doe de boodschap horen :                           Aan de groene bomen
Jezus is geboren.                                        Ben je nu gekomen.
Voor die blijde klanken                              Deel aan allen mede
willen wij God danken.                              ’t Engelenlied van vrede.

Luid klokjes, klin gelingeling
luid klokjes kling.

Heel lang geleden, toen het haantje nog op onze toren stond, zat ik in de kleuterschool van Sinte – Maarten.

Toen waren er de zusters van Braine l’ Alleud. Ik was de lieveling van zuster Mechtilde, want ik mocht altijd de weefmatjes onder haar hoge lessenaar aan haar voeten leggen. Dat was een voorrecht en ik was daar heel fier over.

Soms mocht ik eens langs het koertje, waar nu het bureau van de directrice is, tot aan de privé vertrekken van de zusters. Daar hing steeds een geur van wat ik dacht dat heiligheid was. Ik kwam er steeds ingetogen van terug.

Bij het begin van mijn carrière in de jongensschool, waren het zusters Annunciaten van Heverlee in de meisjesschool. Het was vooral zuster Veerle die mij imponeerde. Ik heb mijn jongste dochter naar haar genoemd. Waarom was zij trouwens niet aanwezig op de viering van de zusters ? Ze zit toch niet opnieuw in Kikwit, waar ik mijn beste vrienden verloor, toen ze met Jef Moens op bezoek gingen in de missie.

In Wolvertem leerde ik een andere orde kennen : de dochters van Maria van Breendonk. Die hebben jaren gewerkt in onze deelgemeente Wolvertem. Dank zij zuster Jeanne heb ik ons avCVO kunnen onderbrengen in het internaat Kindje Jezus. Ik heb daar het Jezusbeeldje nogal oneerbiedig vervangen door het logo van onze school. Maar de zusters hebben mij altijd gemogen. Ik was de enige die een gehandicapte langs de lift, die in hun verblijf was, naar de hoogste verdieping voor de informaticalessen mocht begeleiden.

Zuster Dominica heeft mijn twee dochters in hun kleutertijd excellent begeleid. Ik kon in die periode trouwens op hun hulp rekenen toen we jeugdfilmen draaiden in de parochiezaal.

Zuster Lydia is de zus van een van mijn klasgenoten uit de Normaalschool St.-Thomas. Bij haar deden Katleen en Veerle het 6^de leerjaar.Zuster Marita is er later bijgekomen. De contacten met haar waren eerder op verdere afstand.

De zusters zullen altijd een deel zijn van de geschiedenis van onze parochie.

Zonder hen zou Meise er helemaal anders, en zeker niet beter, uitzien. Dank u.

Onze bevolking lijdt onder dit syndroom : not in my back yard.

Hierover bestaan vele voorbeelden. Het duidelijkste is de houding tegen verkeersremmers. Er moeten veel asverschuivingen, verkeersplateaus, zone 30, komen …maar niet voor mijn deur. In het centrum veel parkings, maar niet voor mijn deur of in mijn buurt. Vliegtuigen ja, maar het lawaai niet boven mijn hoofd. Blikvangers ja, maar niet daar! En ga zo maar door …

Het struisvogelsyndroom geeft hierop een ander zicht. Toen pater Versteylen de slogan : “anders gaan leven” lanceerde en de nieuwe partij de slogan : “inspraak en informatie” hanteerde, voelde ik aan dat dit tot Nimby zou leiden. Ik werkte toen een managementtheorie uit, na mijn ontmoeting met Tom Peters en zijn ideeën rond kwaliteitsrevolutie : het struisvogelsyndroom.

Toren roept haan 148 : Walschap

Canvas zond een documentaire uit over deze Londerzeelse schrijver.

Hij is het zoveelste voorbeeld van wat zij zelf Jezuiëtenslachtoffers noemen. Ik vind dit een flauw excuus om een maatschappijvisie te verantwoorden. Laat staan dat men die moet verantwoorden! Als men de medaille omdraait, zoals het hoort in de binaire filosofie, dan zoekt men de oorzaak eerst liever bij zichzelf. Dat garandeert vooruitgang in de goede richting. Wat nederigheid mag ook. “Van alle fouten van de opvoedelingen , is de opvoeder de oorzaak” lezen wij dan wel in het Mierenboekje van Salzman, maar deze pedagoog heeft niet gezegd, dat het nawerkt gedurende het verdere leven.

Als ik in Meise sommigen hoor verklaren, dat zij zonder hun meesters niet zouden geworden zijn wat ze nu zijn, dan vind ik dat toch een negatief zelfbeeld. Met alle bewondering en dankbaarheid voor hen, durf ik toch wel stellen, dat een individu zich dank zij en ondanks zijn meesters zelf voltooit. De leerkrachten zijn de bevoorrechte getuigen en de begeleid(st)ers van de ontwikkeling van de mens, meer niet.

Momenteel ben ik de werken van Walschap aan het herlezen. Het eerste boek heet Houtekiet. Zou de schrijver zich niet vergist hebben in de titel. “Hetekloot” karakteriseert het hoofdpersonnage volledig en beter. Want hij wordt opgevoerd als wat wij in Meise “ në parochieraar” noemen. In de biodiversiteit hoort dat bij de spreiding van genetisch materiaal om het ras te verbeteren.

Wat mij opviel is dat het karakter van Houtekiet een blauwdruk blijft, een vage schim. In het hele boek worden wel de effecten van het personage op het ingebeelde dorp Deps geschetst, maar niet zijn eigen psychologie. In “Het nieuwe Deps” wordt het hoofdpersonnage beter ontleed.

Bovendien vielen de 3 toetsstenen voor deugdelijkheid op :

Een goede grond
goed in ’t vat gestoken zijn
gezond verstand.

Of Jan op zijn kerktoren een kruis en haan plaatste ontging mij. In Westrode zette Sjoeter er alleszins geen op.

In Londerzeel , deelgemeente Sint Jozef , is de oude gemeenteschool ( Sint Jozefstraat ) omgevormd tot het Gemeenschaps-en Cultuurcentrum Gerard Walschap . Het plein aan de kerk van Sint Jozef & pastorie draagt nu de naam van Gerard Walschapplein omdat het geboortehuis ( café) van Gerard Walschap er ook gelegen is op de hoek met de Sint Jozefstraat . Het staat op dit moment leeg en vraagt om dringend onderhoud. Het staat te koop en de poging om het huis te doen kopen door de gemeente Londerzeel is niet geslaagd.

Toren roept haan 149 : beiaardier 2.11.2004

Op “Man bijt hond” lieten zij deze week een beiaardier naar mijn hart aan het woord.

In de rubriek “ Een jaar later”, werd Pieter Van Ingelgem opgevoerd. Een jaar geleden begon hij met het beiaardspel. Nu toonde hij dat hij ondertussen een volwaardig beiaardier geworden is. Hij beleed zijn voorliefde voor de Si-(be)mol. Deze zwaardere klok laat een intensieve warmte luiden, die de beiaard volledig maakt. Zij klinkt volgens de kersverse beiaardier warmer en je voelt dat in je buik.

Het gemis aan deze klok was in het keizerlijke Meise de aanleiding om een nieuwe beiaard te installeren. De “true story” staat in de annalen van de geschiedenis van onze beiaarden gegrift. De aanwezigheid van de klok van de KMGSBL 1903, is er de stille en soms luide getuige van. Want sedert het eerste klokkenspel op onze nieuwe beiaard, klinken de tonen van onze klok warm, vol en intens over het prachtige groen van onze keizerlijke Meisese plantentuin.

In Grimbergen ontbrak de bes-klok ook. Hier opteerde men voor een aanvulling van het instrument. Een fiere Rien en Jean Pol glunderden dan ook toen de klok in hun toren gehesen werd.

De eerste sessie van onze beiaardschool in de Muziekacademie, werd een flop. Er waren geen kandidaten en volgens de afscheid nemende directeur was er geen plaats voor het oefenklavier. Onze beiaardier beweert echter dat er een kandidaat is uit de streek. De cursus zou nog starten in januari 2005. Misschien kan Pieter V.I. zich komen vervolmaken, want het was niet duidelijk of hij de cursus in Mechelen volgde.

Ik sta al klaar om de nieuwe beiaardier, als een fiere haan, te fotograferen als hij zijn eerste concert tokkelt op onze nieuwe beiaard.

Toren roept haan 150 : ereburgers

Een haan voelt zich misschien als een ereburger op zijn toren.

De ereburgers van onze gemeente staan echter voor 8 torens. De eerste echter slechts voor 2. Want toen Eugène Hemeleers de eerste ereburger werd van de gemeente Meise, bestond onze gemeente nog uit St.-Martinus Meise en St.-Brixius Rode. De toekenning van het ereburgerschap gebeurde omwille van zijn inzet als directeur-generaal van de Kleine Landeigendom (later Nationale Landmaatschappij), voor de sociale woningbouw in onze gemeente. Samen met wijlen burgemeester Jules Van Campenhout en secretais Frans Van den Boeynants, realiseerde hij de Tuinwijk (omgedoopt tot Kasteelveld) en later de wijken van Eversem.

De tweede, Eddy Merckx, werd bekroond omwille van zijn sportieve carrière, als beste wielrenner van de vorige eeuw. Hij is in feite een Brusselaar. Hij vestigde zich onder de kerktoren van Sint - Brixius Rode.

Op 25 september 2004 was het de beurt aan Jef Burm. Culturele verdienste wordt zo vertegenwoordigd, door een inwijkeling in Eversem. Hij kreeg naast de oorkonde een schilderij van Pol Mara. Door zijn rol als Rietje Rans in de Paradijsvogels, symboliseert hij tevens de volksfiguren, zoals wij die rond de tweede wereldoorlog onder de kerktoren kenden.

Het lijkt mij een goed idee van op termijn, een ereburger te kiezen, van onder de zes resterende torens.

Een vraag die mij onwillekeurig bekruipt luidt echter : welke criteria worden in aanmerking genomen om iemand ereburger(es) te maken? Want zo een selectie lijkt mij een delicate aangelegenheid. Ik vind persoonlijk, dat de keuze zou moeten gelegitimeerd worden door een referendum bij alle ingezetenen van de gemeente.

Als men er vroeger aan zou begonnen zijn konden wij mijns inziens niet voorbij baron d’ Hoogvorst, keizerin Charlotte en Jan Van Gijsel. Bij de kunstenaars zouden Henri Lenaerts en Jan Beekman kunnen overwogen worden. Bij de industriëlen belanden wij ongetwijfeld bij Jan Vits.

Voor een haan is het echter allemaal overbodig. Het feit haan te zijn, verheft hem op de torenspits, tot spijt van wie het benijdt.

Het Vlaams Blok is niet meer! Lang leve Vlaams Belang!

Deze vreugdekreet had kunnen weerklinken in de congreszaal. Er klonken echter andere kreten.

Gerolf Annemans had zijn bedenkingen over de uitspraak van het Hof van Cassatie. Als het vonnis beïnvloed zou zijn door politieke overwegingen, dan heeft hij gelijk. Maar wie kan dat ooit weten ?

Het grote succes van hun slogan, dwingt ons tot een analyse.

Eigen bloed = familiale verbondenheid

Eigen familie

Eigen dorp - Sib

Eigen gemeente

Eigen volk

Eigen land

Eigen werelddeel

Er was echter inconsequentie bij het Vl. Bl. in de lijn van de slogans. Zij wilden niet verder gaan dan het eigen Vlaams volk!

Wat is de oorzaak van het feit dat 25% van de burgers kiest voor het V.B. ? Vele analyses zijn gemaakt. Wat echter systematisch over het hoofd gezien wordt is het verval van waarden versus de verdoezeling ervan in onderwijs, opvoeding en media. Waarden worden gecamoufleerd. Zelfs eigen identiteit wordt versluierd en dat leidt tot een vermindering van zelfrespect.

Volgorde van kunstmatige verbondenheid : huwelijk (partner), adoptie, vrienden, multiculturaliteit.

Een van de religieuze kunstwerken die in ons Chiroheem op de Krogstraat in opdracht van E.H.Herman Boon I geschilderd werd is verdwenen onder een laag mortel.

“Het Laatste Avondmaal” toont in zwart - wit de twaalf apostelen met Jezus die bediend worden door Maria. De schetsen van onze proost ter voorbereiding ervan, zijn gered uit de archieven van de Chiro (gedeponeerd in het parochie-archief).

Wie waren die twaalf apostelen in die periode ? Het schilderij stond op de muur van het lokaal van de aspirant - leiders. Volgens mij waren dat : Jan Bogaerts, Roger Cooreman, Jos Van Nieuwenhuyzen, Raf Meyskens, Jef De Cuyper, Frans Heyvaert, Oscar Wellens, Jef Van Gompel, Wilfried De Goeyse, Jean Potums, Hugo Ooms en Paul Van de Velde.

Wij speelden in die periode eens het passiespel. Ik was in dat stuk de apostel Joannes. Mijn broer Piet beschrijft in zijn : “Toneelleven in Meise” zeker deze opvoering. Of de andere “apostelen” ook een rol speelden en wie van de twaalf, zou ik graag achterhalen.

Ik nam onlangs contact met het CRKC om het bestaan van deze religieuze kunstwerken te signaleren, indien onbekend. Want ik blijf het onderstrepen, dat het werk van Jan Beekman een enorme waarde heeft. En dat is niet alleen financieel. Het is het moderne equivalent van de muurschilderingen (versie oud testament vooraan rechts), maar dan volgens het Nieuw Testament.

De gevallen haan is veilig opgeborgen. Laten wij ook zorg dragen voor de andere relicten, oud of jong, uit ons verleden!

De opperhaan van het avCVO zag het met lede ogen aan, dat één van de vier objectieve meerwaardes o.i.v. de commercialisering van didactische middelen, teloor ging.

De sgav, de internationale organisatie van de structureel-globale audiovisuele methode, kent echter een heropleving. Ik stootte op het internet op hun nieuwe website. www.sgav.org christine.mestre@sgav.org

Via een e-mail naar professor Renard in Mons vernam ik al meer.

Dit is goed nieuws voor alle CVO’s die zich geroepen voelen om op een efficiënte wijze vreemde talen te integreren of hun meerwaarde te hernemen of te bereiken. Gekoppeld aan inoefenen in het AV.A.AC.ZC-talenpracticum (de tweede objectieve meerwaarde) zitten wij weer op het goede spoor.

De individuele gebruikers van CD-roms kunnen op eigen houtje (ondanks de leerkracht) ook hun weg vinden, als ze via afstandsonderwijs bijvoorbeeld, de herwerkte originele avsg-methodes krijgen via powerpoint.

De didactische techniek is eenvoudig. Men ziet een beeld en hoort de bijpassende zin (uit dialoog). De module AV.A.AC.ZC. geeft hem de gelegenheid in te oefenen volgens de beproefde schema’s : S..S..S..S/, S..R..R..R..R/ of S..R..S..R/ of nazeggen/antwoorden – vergelijken – verbeteren tot 95 % resultaat.

In de KUB gaf D.Markey op 14 december een uiteenzetting over “ Nieuwe Europese instrumenten voor het leren van moderne talen” , een internationaal project met steun van Europa. www.dialang.org

Hier kun je je niveau, (schrijven en lezen), bepalen volgens de huidige Europese normen qua niveau. Het avCVO heeft echter een testsysteem, waarbij ook spreken en luisteren geëvalueerd wordt.

Toren roept haan 154 : Himalaja

Canvas zond een prachtige reeks uit in 6 afleveringen van . Palin over de Himalaja. Ik heb ze op video geregistreerd en ga ze op CD-Rom zetten.

In de levenswijze op grote hoogte vergelijkt hij leven naar het B(ruto)N(ationaal)P(product) met wat hij leven volgens het B(ruto)N(ationaal)G(evoel) noemt.

Zwartnekkraanvogels vliegen er vanuit de Himalaja naar het reservaat in Buthan als ze terugkeren eerst rond het klooster. De Buthanezen zien dat als een verbondenheid tussen religie en natuur.

Er was eens, lang geleden, heel lang voor dat onze haan van onze toren viel, in alle scholen een canon van verplichte literatuur.

Die zou opnieuw moeten ingevoerd worden vinden wij. Hij zou samengesteld moeten worden door een multidisciplinair en onafhankelijk team.

Ik heb in mijn normaalschooltijd de liefde voor literatuur gekregen dank zij mijn leerkracht Emiel Veevaete. ’s Maandags, tijdens het laatste lesuur, las hij voor uit de meesterwerken van onze Nederlandse literatuur. Mijn medestudenten op de laatste rij lagen dan met hun hoofd op de bank hun roes uit te slapen, ingevolge de uitspattingen van het week-end. Maar ik zat op de eerste rij en heb zo volop genoten van de pareltjes die ons ten gehore gebracht werden. “Het schamel moederken” , een novelle van Ernest Claes is mij altijd bijgeleven.

Onze handboeken waren van de beste. “Literatuur en stijlstudie” van W.Kramer, uitgegeven bij Wolters, was er een van. “De bron”, 5^de deel van de Nederlandse bloemlezing met literatuurgeschiedenis door dr. L.Debaene, Lic. Janssens en lic. Verbiest was de topper. Ik heb die tijdens de lange wachttijd voor de examens eens op het bord samengevat uit het hoofd. Dit standaardwerk is uit 1958 en zou een nieuw hoofdstuk of een bijlage moeten krijgen voor de waardevolle werken van de laatste 50 jaar. Ik ben er zelf alvast aan begonnen. Maar ik vind dat prof dr. Hugo Bousset, de voorzitter van de jury van de originele Jules Van Campenhoutprijs 1981 tot en met 1998 en oud-leerkracht van het avCVO, dat beter kan. Tijdens de boekenbeurs 2004 stelde hij 37 boeken voor uit het Vlaams Fonds van de Letteren op Radio I. Hij is er dus reeds mee bezig, maar ziet het ruimer dan dat.

De leerkrachten in het eerste leerjaar zouden de kinderen die kunnen lezen i.p.v. een vodje papier opnieuw een lidkaart van onze bib kunnen geven. Als die dan meer open is, zoals in de naburige gemeenten en er info kan ingewonnen worden via internet, zijn we op de goede weg.

Helaas! Dat zal minstens nog zo lang duren, als we al op onze nieuwe haan wachten.

Toren roept haan 156 : ontwikkelingshulp

In ’t Cursiefje werd de begroting voor Ontwikkelingssamenwerking gepubliceerd
Enkele bedenkingen :

1.     Wij worden van overal overspoeld met informatie over de zin van ontwikkelingssamenwerking. Er zouden in Meise nog meer “activiteiten die bijdragen tot een derde-wereld-vriendelijke” mentaliteit” nodig zijn. Ik ervaar nochtans dat onze gemeente als voorbeeld gesteld wordt. Te veel vorming, altijd over hetzelfde, krijgt andere proporties.

2.     Het deel dat daarvoor uitgetrokken wordt zou mijns inziens beter rechtstreeks naar de 3^de wereldlanden gaan. Dat budget betekent 2 projecten minder. Bovendien werd het vaak besteed om onrechtstreeks culturele projecten te ondersteunen.

Budget

50000

100%

Vorming

5570

11,14

%

Projecten

44430

88,86

%

3.     Bij Artsen zonder Grenzen, waarvoor ik gedurende 10 jaar actief was in onze gemeente, wordt elke ingezamelde Euro overgemaakt. De verenigingen hebben geen eigen rekening en moeten een verklaring ondertekenen, dat alles belangloos gebeurt.

Toren roept haan 157 : … van …

Op 11 december 2004 werd mijn 2^de streekboek “Meise, van onder de toren van St.-Brixius-Rode” voorgesteld.

Het kleine woordje “van” werd bewust in de titel geschoven. Want Rode, Eversem en Limbos behoorden tot aan de fusie van gemeenten in 1976, bij de keizerlijke gemeente Meise. Het verenigingsleven liep steeds uit, tot onder de toren van St.-Martinus.

Op de kaft van de luxe-uitgave staat de mi-bemol om aan te duiden dat dit het tweede deel is van hetzelfde boek. De spreker Bie Boon (Herman Boon II) was de ideale keuze om het boek in te leiden. Want het eerste deel werd door Herman Boon I voorgesteld. Dit is uiteraard een gelukkig toeval, twee priesters te hebben in een parochie, met dezelfde naam. Ik heb ze beiden vereeuwigt op een foto, met mij ertussen.



Louis Becq fungeerde als gastheer, in naam van het beheersorgaan van de bibliotheek. Zij stelden het lokaal ter beschikking, waarvoor mijn dank.

Waarom Si-bemol en mi-bemol ? Bij de oprichting van de orde si-bemol rekende ik er de overige 7 parochies met kerktoren in. (artikel in het Nieuwsblad van voor 21.3.1990).   Ik wou een muzieknoot koppelen aan elke kerktoren. De rij is nog niet af. Er resten nog genoeg noten, om de cirkel rond te maken.

De inwijkelingen in onze gemeente kregen ook een plaats. De betreurde Constant Noppen, auteur van “De heren van Boechout en hun waterburcht te Meise”, werd als eerste symbolisch opgenomen in de orde.

De keizerlijke status van onze gemeente wordt hierin beschreven via de bewoonster vanaf 1879 : keizerin Charlotte van Mexico. Het boek is nog verkrijgbaar in de winkel van de Plantentuin van Meise.

Mijn boek is te koop bij mijn zus in boekhandel –compact discs De Cuyper in Meise, onder de kerktoren die verder wacht op kruis en haan !

Moest onze haan jullie een Kerst-en Nieuwjaarsgeschenk geven, zou hij zeker opteren voor dit boek, alleen al om zijn licht-oranje kaft.

Er staat nog net geen logo op van het AVC. De titel luidt : “Waarom een buitenboordmotor eenzaam is.” Van Joke van Leeuwen, uitgegeven bij de Stichting Ons Erfdeel 2004.

Wat kan ons daarin aantrekken ?

Wij doen zo graag geleerd. Hoe ingewikkelder en vreemder de theorie, hoe aantrekkelijker iets lijkt. Vooral in het domein van de pedagogische wetenschappen en de filologie. Leerkrachten vergeten vaak, dat het beter loont, als men wat bescheiden blijft en de eenvoudige dingen incalculeert. Want die worden vaker dan we willen toegeven over het hoofd gezien. En dan gaat de regel, dat we de fouten van onze studenten eerst bij ons zelf moeten analyseren, zeker op.

Toren roept haan 159 : tsunami

Voor de tweede keer moeten wij een catastrofe verslaan. Nu zijn het niet de terroristen, maar de natuur zelf, die toesloeg.

Na een zware aardschok in de Indische oceaan, werd het water torenhoog naar de kusten gedreven. De beelden waren afschrikwekkend en behoeven geen commentaar. Zij blijven in ons netvlies gegrift..

Het woord tsunami is afkomstig van twee Japanse woorden : Tsu voor golf en Nami voor haven. Voor een behoorlijke tsunami is een aardbeving met een kracht van ten minste 7 op de schaal van Richter nodig. De meeste tsunami’s worden veroorzaakt door zeebevingen. Ook landverschuivingen en vulkaanuitbarstingen kunnen er een genereren.

National Geographic zond hierover een documentaire uit. Want dit natuurverschijnsel bedreigt ook andere kusten. Hij kan ook enorme proporties aannemen.

De maximale hoogte van een megatsunami bedraagt 520 meter. In 1958 trad de tot nu toe hoogste tsunami op in Lituya Bay in Alaska.

Zo weet men dat als een deel van de vulkanische eilanden, zoals de Canarische eilanden en Hawaï, met grote snelheid de oceaan inschuift dat een vloedgolf kan veroorzaken. Als de vulkaan Cumbre Vieja instort ontstaat in de Atlantische Oceaan een cirkelvormig golfpatroon. In het slechtste geval zijn dan de golven, die de Canariche eilanden overstromen honderden meters hoog. Ook West-Afrika krijgt dan zijn deel. Spanje en Groot-Brittanië kunnen rekenen op een bescheiden vijf tot zeven meter. De golven die de oversteek maken zullen op het Noord-Amerikaanse continent eerst New Foundland bereiken. Op hetzelfde moment treffen de golven Zuid-Amerika en het Caribisch gebiedmet een golfhoogte tussen 15 en 20 meter; Nege uur later bereikt de tsoenami Florida met golven van 20 tot 25 meter en kunnen New York en Boston zwaar getroffen worden.

Aan onze kust is dat onmogelijk volgens de experts.

De publieke response voor hulpverlening is enorm. Het moet mij echter van het hart, dat bij het nummer 000-0000012-12 Artsen zonder Grenzen ontbreekt. Ik beveel dan ook het nr. 000-0000060-60 van Artsen zonder Grenzen aan. Zij waren opnieuw als eersten ter plaatse op de meest afgelegen gebieden, buiten de schijnwerpers, waar de nood het hoogst was.

Toren roept haan 160 : Schriek 12.2004

In de Schriekstraat richt de gemeente een Natuur- en Milieutrefpunt in, om het natuurreservaat “De Birrebeek” te ontsluiten. Er wordt een vijver aangelegd. Er komt een hoogstamboomgaard, een gemengde haag, een zit- en spreekhoek waar men kan leren composteren, … en een fietsenstalling. Een en ander past niet onmiddellijk in een reservaat.

In … signaleerde een bestuurslid van natuurreservaten dat een terrein te koop stond in St.-Brixius Rode, aan de wipweide van St.-Sebastiaansgilde. Het bewuste terrein viel onder het jachtrecht, maar de verkoper, een nazaat van burgemeester August Everarts (1939-1945) bood ons het Essenbos aan. De gemeente gaf de beloofde financiën niet, maar kocht het bos zelf. Bij de ondertekening van de beheersovereenkomst met natuurreservaten kregen wij het Velaertbos bij in beheer. Ondertussen kocht Natuurpunt heel wat aanliggende percelen. Recent werd het knuppelpad opengesteld. Dat is werkelijk prachtig en een bezoekje waard.

Het zou blijk geven van grondigheid als heel de zone van aan het Neromhof aansluiting krijgt met het Essenbos en zo verder tot in Nieuwenrode.

Natuurreservaten vroeg enkele jaren geleden om van het poorthuis van het Neromhof, een bezoekerscentrum te maken. Met de zichtbare ligging aan de A12 zou dat prachtig geweest zijn. Maar de gemeente bestemde de woning om migranten op te vangen. Daar is al een hoogstamweide en de mogelijkheden zijn er aanwezig om van een park over te gaan naar een echt reservaat langs de Birrebeek.

Toren roept haan 161 : Oeso 12.2004

In het Oeso-rapport over onderwijs en vorming 2004 stonden onze leerlingen van het secundair onderwijs zoals haantjes aan de top voor Wiskunde.

In de pers werd echter weinig melding gemaakt over de vreemde talen. Daarin zouden wij, rekening houdend met de situatie in ons land “numero uno” moeten zijn. De bijna gedwongen tweetaligheid was altijd onze troef, ondanks het feit dat er geen geëigende didactiek voor talen aan anderstaligen bestond in het secundair onderwijs. Bovendien werden er te weinig lesuren aan besteed en moesten de leerlingen zo nodig ook Engels en Duits onder de knie krijgen. Van alles wat, leidde tot magere resultaten in alles. Ik heb daarvan gedurende 29 jaar in het avCVO de resultaten ontvangen. Ik blijf er ook fier over in onze school het anders en vooral beter te laten doen, dan elders. Onze meerwaarde was objectief en niet te weerleggen.

Voor een taal die men op de verkeerde wijze aanleerde is het een bijna onmogelijke opdracht, de fouten eruit te halen. De resultaten die wij boekten via “tabula rasa”, vertrekkend van het 0-niveau en dank zij de avsg methode gekoppeld aan meestal het enthousiasme van de leerkrachten, zorgde voor buitengewone taalbeheersing. Dit geldde voor de Vlamingen vanaf de vijfde taal (meestal Spaans of Italiaans). De inspecteurs van onderwijs vonden de resultaten zo alles overtreffend, dat zij als ze de tijd vonden, zelf bij ons inschreven. Het inoefenen in het unieke talenpracticum zorgde bovendien voor blijvend resultaat. Enkel de onderhoudscursussen ontbreken in het aanbod. Wij probeerden na afstuderen, dit fenomeen op te vangen via extra-initiatieven. Maar die werden niet gesubsidieerd. Het inschrijfgeld schrok soms af, niettegenstaande dat de studenten in de privé cursussen tien keer meer betaalden.

Toren roept haan 162 : maretak 1.1.2005

Natuurpunt deed een oproep om de plaatsen in kaart te brengen, waar deze magische plant voorkomt.

Ik was er zoals de haantjes (of kippen) bij om de maretak, in een zware Canada (populier) in de Buitenweide, te signaleren. Van vooraan in de Kleine Wouwer, kun je hem van op afstand bewonderen, tot de jonge bladeren hem terug aan het zicht zullen onttrekken. Voor alle zekerheid heb ik vandaag deze foto overgemaakt.

Als ze mij niet geloven zal ik hen uitnodigen om er eens te gaan onder staan. Maar dan sta ik niet in voor de gevolgen. Want jullie weten ongetwijfeld wat dat betekent. In lang vervlogen tijden groeiden ze op eiken. De druïden oogstten ze daar met een gouden sikkel. De traditie van “kissing under the mistletoe” komt uit de Angelsaksische landen.

Maretak in combinatie met Meidoorn en Look, wordt in de Fitotherapie (natuurgeneeskunde) aanbevolen als bloeddruk verlagend middel. Maar begin daar zeker niet op eigen houtje mee te experimenteren.

De Maretak is een half parasiet die sappen haalt uit het watertransport. Hij doet aan fotosynthese, waardoor hij groen blijft. We vinden hem vooral nog op appelbomen en populieren.

Toren roept haan 163 : Kerst 4.1.2005

Het zal zo ver komen, dat op onze kerktoren een rood mannetje met een zak op de schouder, gesignaleerd wordt.

De plaats van onze haan wordt bedreigd door een oprukkende rode apensoort, die je overal als voorbeeld voor inbrekers ziet verschijnen. Het is een echte rage geworden. Ik pleit met onze pastoor, voor de authentieke Kerstbeleving. Want het was Bie Boon ook niet ontgaan. Hij schreef in het parochieblad over die rode mannetjes, die onze eigen Kerstsfeer concurrentie aandoen. Iedereen heeft het over de overdreven invloed van reclame en commercie. Maar via goedkoop aanbod (in de twee betekenissen van het woord) lopen de meesten er toch steeds in.

Ik heb dan ook mijn ronde gedaan naar onze acht kerken, om de kerststallen digitaal vast te leggen. Vrijdag bezoek ik bovendien de kerststallententoonstelling in de basiliek van Koekelberg. Ik zal een zwaarder geheugen in mijn digitaaltje moeten stoppen om die oogst vast te leggen.

Mijn droom in dit verband bestaat uit een Kerststal onder de toren van St.-Martinus met de “langë va Criaal”, “dikke Fidel” en “zwettë Pië” * als de drie koningen. De foto’s, waarvan de gezichten moeten geboetseerd worden, zijn in mijn bezit. Dit is misschien een opdracht voor ’t Verloren Uurke.

Ik blijf er echter ook bij, dat wat men “sterzingen” noemt naar zijn eigen, onvervalste Meisese naam moet terugkrijgen : “draakeuningëzingën ”.

schrijfwijze dialect Meise : zoals je ’t hoort en doffe e = ë

Toren roept haan 164 : kleuters 21.1.2000

De kleuterafdeling van de Fusieschool van Wolvertem werd officiëel geopend. Wij waren er als de kippen bij (onze haan staat er nog steeds niet) om deze gebeurtenis voor het nageslacht vast te leggen.

Toen deze nieuwe gebouwen 16 jaar geleden ingehuldigd werden, was het plan door de V.U.-schepen verkleind. Hadden ze dat toen niet gedaan, had ons dat vandaag heel wat belastingeld bespaart. Maar het zij zo! Het toeval wil, dat dank zij de nood aan meer ruimte voor de Wolvertemse kleuters, de lokalen van Sancta Maria aangekocht werden en ook het avCVO zo een waardig onderkomen vond. Ik kon toen na 29 jaar knokken voor ruimte en lokalen, met een gerust gemoed de fakkel doorspelen aan de huidige directeur. De vleugel die nu door de kleuters verlaten werd, wordt de computerafdeling.

Enkel de zaal zou polyvalent gebruikt worden. Waar wacht de schepen van de jeugd op om er een fuifzaal van te maken. Just do it !

Het wordt tijd dat de Fusieschool een originele naam krijgt. Ik stelde ondertussen aan de directeur voor, dat over te laten aan de creatieve inbreng van de kinderen. Dan zal naast “De Leertuin” en “De Klimop” de derde gemeentelijke basischool een originele naam hebben. Rode zal dan wel snel volgen.

Volgens schepen Belgrado telt deze scholengemeenschap nu reeds 1200 leerlingen. Daarin zijn dus niet de leerlingen van Sinte-Maarten (vrij onderwijs) en de methodenscholen “De Zonnebloem” en “’t Schooltje van Oppem” niet inbegrepen.

De nieuwe school is alleszins een juweeltje en alle kinderen zitten na 8 jaar scheiding, weer allen samen in uitstekende omstandigheden

Kunstenaar Koen Van Mechelen wil een universele kip maken door hoenderen van alle rassen en uit alle landen te kruisen.

De tegenvoeter, de oerkip loopt vandaag nog in de Himalaja rond. Deze oerhoen, de bankiva, is een kleine vechthaan en is monogaam. Mijn vriend Joan zou ze gezien hebben tijdens zijn trekking in Nepal. Dat is de “Gallus gallus”, zoals ze in de systematiek van Linnaeus heet. Ze gedijde in sterk verschillende biotopen, van de diepe jungle in het Noorden van India en de Terai in Nepal, tot op de halfopen vlaktes in het zuidoosten van Azië en het huidige China.

Het succesverhaal van de symbiose tussen mens en kip zou dateren van 7000 jaar geleden. Zij bereikte Europa bij het begin van de bloei van de Griekse beschaving omstreeks 800 voor Christus.

Het genoom van de kip is ongeveer 60 % kleiner dan dat van de mens. Het telt zo’n miljard bouwstenen of basenparen. Bij de mens zijn dat er ruim 3 miljard.

Kip en hond zijn evolutionair intelligenter dan de mens. Niet conservatie omwille van de exploitatie, maar voortdurende transformatie lijkt voor de evolutie een primordiaal gegeven. Kruisen en muteren is een oerinstinct om te overleven. Dat lijkt de moderne mens te vergeten.

De Amerikaanse bioloog Steve Jones gelooft niet dat de mens in het centrum van de exploitatie staat. Gezien het onmetelijke succes van de gedomesticeerde soorten is het de mens die gebruikt wordt en die beloond wordt met hun opbrengst.
Eos 2.2.2005 Cosmopolitan Chicken

Een kooktip mag toch niet ontbreken in deze reeks. Niet dat wij nu wensen dat alle hanen in de kookpot belanden. Maar een “Coq au vin” valt toch niet te versmaden.

Neem een lekkere Bresse-kip, snijd ze in stukken en laat deze 12 marineren in rode wijn. Een goede streekwijn volstaat.

Bak stukjes spek in de pan met een olijfolie (bij voorkeur eerste persing als je die kunt vinden). Voeg er de stukken kip bij. Laat lichtjes bakken. Voeg er een glaasje wijn bij.

Ondertussen zijn de groenten klaar : wortel, ui, look en champignons, met de kruiden : laurier, thijm en peterselie. Alles wordt erbij gevoegd en daarna overgoten met het vocht van de marinade.

Naar smaak zou en peper toevoegen en anderhalf uur zachtjes laten koken.

In de Dordogne eten ze dat met lookbrood.

Dit recept heb ik genoteerd tijdens de uitzending van “Gentse Waterzooi”. Ik heb mij echter eens laten verleiden met een reeks fiches met recepten. Dat recept, dat er grotendeels mee overeenstemt, heb ik herhaaldelijk uitgeprobeerd.

Smakelijk eten, op de gezondheid van onze nog altijd niet geplaatste haan op de toren van Sint – Martinus.

Toren roept haan 167 : muziek 28.2.2005

Zondag werd Janpieter Biesemans uitgewuifd door de muziekacademie.

Het werd een totaalspektakel gebaseerd op het verhaal van de kleine, getalenteerde musicus, op zoek naar zijn muze. Zo werd de traditie van de Poëzieshows van onze betreurde Boudewijn Van de Voorde hernomen. Het was ontroerend hoe alle leerlingen en leerkrachten, van klein tot groot en van jong tot oud, samen het Concert in K groot als eerbetoon op poten zetten. Het enige minpunt was het programmablaadje. Dat had volgens mij in kleur gemogen, in de plaats van in zwart – wit, tenzij dat een symbolische betekenis had..

Zou de benaming “muze” van ons CC iets te maken hebben met het onderwerp van de vertoning ?

Het feestvarken kwam niet op het podium, maar bleef atypisch, zoals hij is, achteraan rechts. Ze hadden wel een zitje en een schijnwerper voorzien om hem te belichten.

De muziekschool werd in 1966 op advies van de Jeugdraad opgericht door schepen Jos Chabert. De eerste directeur Leopold was tevens bevoegd in Wemmel. In 1973 werd een fusie overwogen met Strombeek. Ik richtte toen een afdeling op van het avCVO in het CC in Strombeek en de muziekschool van daar, zou de hoofdschool worden met Meise als onderafdeling. Willy Claes was toen minister en blies heel de zaak af.

Dertig jaar geleden trad Janpieter aan. Hij doorstond de achtereenvolgende vernieuwingen door de opeenvolgende ministers van Cultuur. Dat steeds maar herbeginnen is een slechte gewoonte gebleven van de Vlaamse excellenties. Voortbouwen op het goede blijkt haaks te staan op verbetering. Dit is een schromelijke vergissing, als je ’t mij vraagt.

De Academie was naast het AVC lang het gediscrimineerde broertje. Want wij moesten ons tevreden stellen met oude overschotjes van lokalen. Er werd zelfs overwogen om het AVC onder te brengen in het oude gemeentehuis in Meise, waar de Academie nu zit. Zij zouden in onze plaats verhuizen naar Kindje Jezus, het internaat, in de Stationsstraat. Maar Janpieter weigerde. Ik heb mijn carrière in 1996 afgesloten met de intrede in de lokalen van Sancta Maria. Zo een afscheid had ik Janpieter vandaag ook graag gegund. Maar zijn opvolger zal, wie weet, ooit nieuwe lokalen krijgen?

Hij kreeg alleszins de muze voor zijn deur. Ik heb daar met mijn broer een steentje toe bijgedragen. De zaal staat op wat eens de lokalen van het AVC (talenpracticum) waren.

Het enige, wat aan de Academie ontbreekt, zoals een haan op de toren, is een afdeling Schone Kunsten.

Toren roept haan 168 : Brabanders 2.3.200

De Hollanders zijn weer in Meise, naar aanleiding van een tentoonstelling “ Meise en Waalre, waar Brabanders thuis zijn”.

Dit is een initiatief van de heemkundige kring Berla uit Meise en de Stichting Waalres Erfgoed in het kader van het 25 jarig jumelage – akkoord.

Er zou eens een opzet moeten zijn louter over de raakpunten tussen Waalre en Meise :

1.     baron d’ Hoogvorst

2.     beiaard gegoten in Asten

3.     jenever De Kuyper

4.     …

Ondertussen worden wij elke dag beïnvloed voor de keuze van de grootste Belg. Mijn eigen grootste Belgen zijn alvast mijn eigen moeder en vader, die in moeilijke omstandigheden, tijdens de oorlog 40-45 erin slaagden hun 4 kinderen groot te brengen. Voor de rest moet dat volgens mij blijken en niet bevestigd worden.

De criteria voor de keuze ontbreken. Interne uitstraling, genialiteit, moed, menslievendheid en moraliteit zijn beter dan populariteit, bekendheid en externe uitsraling. Bovendien is het onmogelijk om zonder categorieën te werken. Hoe kun je Eddy Merckx, keizerin Charlotte (staat niet op de lijst en is nochtans de hoogste Belg in rang), pater Damiaan en Ovide Decroly (onze grootste pedagoog) vergelijken.

Toren roept haan 169 : kankerbos

Op de voormalige site van de breekwerf van Haviland in Eversem (parochie Rode – gemeente Meise) werd een bos aangeplant naar aanleiding van Kom op tegen Kanker.

Ik heb op de markt in Meise mijn best gedaan en verkocht 50 pakketjes. Het totaal voor Meise overschreed 700. Er werden nochtans maar 600 pakjes geleverd. De overschrijding is te wijten aan giften van firma’s, die maar betaalden dan de gevraagde € 5,00.

Op het plantevent waren de politiekers paraat met twee blindegeleidehonden. Zij poseerden voor hun groepsfoto voor de vlag van Natuurpunt. Julien De Roover had nochtans een gelegenheidsplaat geschilderd. Hier werd de officiële foto genomen. Wat later werden de werkers samengeroepen voor DE foto van de dag.

Duchaux

Streep wil racen Racing stripes Zebra-circus in Kentucky (volbloedpaarden)

De haan zegt : “ wij hebben er heel de boerderij op verwed”

Chicken busters in Miami
2 maal per maand gaan vrijwilligers met netten de loslopende kippen vangen. De arme bevolking van de wijk protesteert. Want zij vangen regelmatig zelf een kip, die dan in de kookpot belandt, misschien voor een Coq au vin ?

De vrijwilligers hebben er al 4500 gevangen. Dat is heel wat meer dan aan de Plantentuin van Meise. De opbrengst gaat naar het goede doel.

Misschien kunnen wij zoiets organiseren ten bate van onze haan, die verder treurig wacht, tot hij teruggeplaatst wordt.

Toren roept haan 171 : Boon + 5.5.2005

De haan van St.-Martinus treurt om het verlies van zijn beste vriend : Herman Boon pr.

Toen ik het nieuws vernam heb ik onmiddellijk twee noveenkaarsen aangestoken in de kerk. Die brandden tot na zijn uitvaart.

Ik ben Herman gaan groeten in het funerarium met Jos en Yvonne, die mij contacteerden. Het toeval wil, dat Herman Boon mij een kaartje stuurde in de kazerne van Arlon op 28.8.1962 met het adres van Jos bij de soldaten in Duitsland.

Na de begroeting in Zaventem heb ik met zijn zus herinneringen opgehaald van toen zij op de leiderskring in Meise verscheen. Herman Boon wou eens zien hoe wij ons gedroegen in gesprek met zijn zus. Hij heeft toen vastgesteld dat er nog veel werk aan de winkel was, om zijn doel te bereiken : “ons omvormen tot fijnbesnaarde , jonge Vlamingen””. Meer hierover op http://blogs.seniorennet.be/hermanboonpr

De uitvaart woonde ik bij met Jef Aerts, de bezieler van Judoclub Mansio. Die heeft ook zeer goede herinneringen aan hem.

Ik kreeg nog een e-mail van Herman Boon op 28.4.2005, een week voor zijn dood, waarin : “Hoe langer ik mag leven nog – mijn grenzen voelend – ik word 75 in mei – hoe dieper en duidelijker het is : het is ja of neen aan Jezus, God mens geworden”.

Enkele dagen later kreeg ik via de post een brief uit Rome met een kaart van zijn “Brandend Braambos” uit de St.-Rafaëlkapel met : “genegen gezegend Herman Boon pr. Roma 19/23.04.2005” en het verslag van het 12^de internationaal seminarie van de aalmoezeniers en hun medewerkers van de burgerluchtvaart en een tekst en een gedicht (wellicht zijn laatste).

Toen Herman Boon I mijn eerste boek voorstelde, gaf hij een opdracht mee, eigenlijk voor mijn broer Frans. Hij vroeg de geschiedenis van de Chiro te schrijven. Ik zal zijn geschiedenis als onderpastoor in Meise schrijven. De teksten staan op de hoger vermelde website. Ik roep iedereen die hem mocht meemaken op om mijn verhaal te vervolledigen.

Hij krijgt ook een plaats op de beiaardbanken met een eenvoudige tekst, die hij altijd zelf schreef onder zijn geschriften :

Herman Boon pr. °23.5.1930 – 1957 – 1968 - +5.5.2005

Alle haantjes op de torens van Europa vertonen de neiging om nog lager te gaan zingen dan in Sib.

Zouden de referenda in Frankrijk en Nederland over de Europese grondwet daar voor iets tussen zitten ?

Eens te meer wordt bewezen dat het “ieder voor zich” en “voordelen zonder de nadelen” de doorslag geeft. Een proteststem zonder voorkennis is toch idioot. Dat bewijst eens te meer hoe broos de democratie is.

Als alle niveaus, het onderliggend niveau eens ernstig namen en minder met structuren en ambten en meer met de inhoud en de communicatie ervan zouden bezig zijn, dan konden wij samen het Europese volkslied aanheffen.

Wat meer vertrouwen in onze beleidsmakers zou van pas komen. Maar als we een ernstige analyse maken van de argumenten die men ons voorlegt, is het dikwijls bedroevend en zelfs beschamend.

Alhoewel! Het imago van onze Europese politici kent deze dagen een zelfde neiging. De vertoning op 15.6.2005 was niet denderend. Ze raken er op de top in Brussel niet uit. Blair plooit zich terug op zijn Tatcher bonus. De profijtelijke Hollanders willen minder geld investeren. De Fransen willen niet zien raken aan de landbouwsubsidies.

Toren roept haan 173 : interactie

De haan waakt over de democratie zoals Job op zijn mesthoop.

Bijna overal waar ik nog kom in verenigingen en raden, stel ik vast dat het democratisch werken zoek is. Verlichte individu’s in gemeentelijke diensten werpen zich op als vertrekpunt en eindpunt van initiatieven, die de schepen dient te nemen en zet alles naar zijn (haar) hand.

Ik pleit zeker niet voor het omgekeerde. Als de verantwoordelijke politicus een “einzelganger” wordt, die denkt dat hij het warm water moet uitvinden, zijn we er ook niet.

Ik pleit voor interactieve democratie, doorgetrokken tot in de kleinste details. Een dienst informatie, die niet openstaat voor kwaliteitsverbetering, manipuleert en informeert bekrompen. Iedereen moet kunnen meespelen. Waarom geen netwerk opstarten van burgers, die met de nieuwe middelen die de ICT ons biedt, zaken aanbrengt. De dienst moet een kanaal zijn naar de verantwoordelijken, waarlangs een veelvoud van informatie stroomt. Op een objectieve en afstandelijke wijze moet die info gekanaliseerd worden en terugkomen bij de burgers.

Als de leden van een raad van bestuur kandidaten opgedrongen krijgen door één individu en niet de kans krijgen zich kandidaat te stellen voor openvallende functies, dan is men verarmend bezig.

Als men de mond gesnoerd wordt, omdat een beheersorgaan door één persoon verondersteld wordt enkel het onmiddellijk haalbare en wat in zijn eigen kraam past, te notuleren, dan is men slecht bezig.

De haan voelt zich alsof hij op de muur van Berlijn de verkeerde kant moet uitkijken, omdat zijn draaisysteem verroest is.

Toren roept haan 174 : disaster 7.7.2005

Op 7.7.2005 werden alle hanen in London opgeschrikt door een zware ontploffing.

De terroristen sloegen toe met het opblazen van 3 metrostellen in de subways King’s cross, Liverpool station, Edgware road en Russell square en 1 dubbeldekker op Tavistock square.

Dit gebeurde uitgerekend op de dag van de G8 en daags na live8. Daags voordien had premier Blair nog zijn triomf gevierd met het binnenhalen van de Olympische spelen voor London in 2012.

Het is zoals Churchill schreef in “Triumf and tragedie”. Die twee liggen benauwelijk kort bijeen.

Het barbaarse optreden van de terreur kent geen grenzen meer. Het is van een ongehoorde wreedheid, onschuldige burgers te doden of te verwonden voor een zogezegd hoger doel.

Toren roept haan 175 : feest 11.7.2005

De haan kraaide luid en de leeuw brulde nog eens oorverdovend in Wallonië, want wij vieren de Vlaamse feestdag in mineur.

Dit had de grote triomf moeten worden naar aanleiding van de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde.

Wilfried Martens, de architect van het federalisme, mocht het nog eens komen uitleggen. Want wij vieren 25 jaar federale staat, waarbij ons land of wat dat ook mag wezen, opgesplitst werd in 2 gemeenschappen en 3 gewesten voor economie, leefmilieu en ruimtelijke ordening (de persoongebonden materies) en cultuur en onderwijs. Dat de Waalse politici ons de verdere confederalisering ontzeggen toont ons hun ware aard : nooit genoeg, geen greintje respect voor eerdere afspraken en profitariaat op grote schaal. Wie zal dat stoppen in 2007 ? Onze premier vond het nodig nog eens extra te buigen voor de echte heersers in dit land door aan te kondigen dat alles voor na 2007 is. Hopelijk is dat zonder hem, want anders zal er niet veel van in huis komen.

Pieter De Crem zal deze dagen balen. Is de opvallende gelijkenis van deze Flandrien met Edwig Van Hooydonck jullie al opgevallen.

Wij vieren alleszins ook 10 jaar Srebrenica waar de begrafenis van de 600 vermoorde burgers de waanzin van de wreedheid nog eens bovenhaalde.

De zoete liedjes van Bram Vermeulen, o.a. gebracht door zijn dochter Katrien, n.a.v. de verjaring van het overlijden van deze zanger kunnen al dat leed niet verzachten. En dan zagen we nog de stierenkoers van de 12 in Pamplona voor San Fermin. De reporter merkte terecht op dat er naakt opgeroepen werd voor dierenrechten, maar dat er van het front van de mensenrechten niets gehoord werd. Want de toetakeling van de toeristen of burgers, al dan niet deelnemend aan loop, richt toch ook heel wat mensenleed aan.

De avond werd besloten met de gulden ontsporing op de grote markt in Brussel, waar voor de gelegenheid de zee nog eens tot daar kwam.

Laat ons toch niet te hoog van de toren kraaien met de gulden ontsporing, want volgens historica Anne Morelli de “De mythen van de Belgische geschiedenis” was ook de verdienste van Walen en Zeeuwen in de Guldensporenslag, niet gering!

Bij het lezen van de drie bestsellers van Dan Brown moest ik vaststellen dat de haan ontbrak in de codes die hij belicht.

Bij de Da Vinci code raad ik iedereen aan van “De geheimen van de Da Vinci code” van Simon Cox ernaast te nemen. Dat geldt ook voor “Het Bernini mysterie” waarvoor ook een gelijkaardig boekje uitgebracht werd. Het Juvenalisdillema vond ik het minste van deze drie boeken.

Ik zou ze als volgt ranschikken : 1. Bernini, 2. Da Vinci en 3. Juvenalis.

Als voorbereiding op deze lectuur past ook “Ridders van nu” een Epo dossier van André Van Bosbeke. Het handelt over occulte genootschappen en ridderordes in de 20^ste eeuw.

Enkele ridderordes hebben vertakkingen tot bij ons in Meise. Belgo Hispanica met zijn Itenerario Artistico stelde in Meise ten toon. Deze organisatie schonk ook jaren studiebeurzen aan minder bedeelde studenten Spaans in het AVC.

De voorzitter en penningmeester van de Belgische afdeling van de “Orde van de roos en het kruis van Jeruzalem” wonen in Meise. Het extreem-rechts gedachtengoed waarmee ze in dat boek geassocieerd worden is zwaar overdreven. Op dit ogenblik staat de organisatie op non-actief.

Het is wel juist dat de Belgo Hispanica een van de telgen van de Habsburgers die in het Europees parlement zetelt, op de Europese troon wou krijgen.

Het zou eens interessant zijn een Da Vinci speurtocht te organiseren in Meise. Dit is misschien een opgave voor “Meises erfgoed”, een werkgroep van Berla, die onze monumenten grondig bekijkt, inventariseert en beschermt. Bij een recent bezoek aan enkele kerken ontdekte ik toch 2 codes van Da Vinci.

De aanhangers van de complottheorieën hebben hier alvast een kluif aan. Maar vergeet de hanen niet !

Toren roept haan 177 : correct

De oplossing komt opnieuw vanuit de natuur. Natuurpunt heeft een afspraak gemaakt rond de problematiek van gemeente en parochie (of deelgemeente). De officiële naam van de gemeente wordt recht gedrukt en de delen cursief. Zij gebruiken dat bij het onderzoek waar ze met kilometerhokken werken. Om die correct te situeren was dat noodzakelijk.

Voor onze gemeente is dat dan :

Meise Oppem Rode Rossem Meuzegem Imde Westrode Wolvertem

De twee postzones 1860 en 1861 blijven uiteraard. Waar de grenzen ervan liggen en of die samenvallen met de gemeente – en parochiegrenzen is mij echter een raadsel.

Toren roept haan 178 : jongeren

De wereldjongerendagen in Köln kenden een overdonderend succes.

Onze paus Benedictus week in zijn eerste buitenlandse reis naar zijn vaderland, af van de traditie van zijn voorganger om de grond te kussen. Hij wist echter het enthousiasme van de katholieke jeugd te wekken.

De VRT legde in interviews weer een negatieve trend. Vooral de onverschilligen en critici werden geïnterviewd. Dat is uiteraard goed, maar vertekent het beeld, omdat er te weinig echt geëngageerden geïnterviewd werden.

Het embleem van de WJD vraagt uitleg. De gele ster wijst op het licht en Afrika. De blauwe blauwe C staat voor Jezus-God en Azië. De blauwe sikkel beduidt water en Australië. De twee rode torens verwijzen naar de dom en Amerika. Het rode kruis tot slot ..

In de slotmis zaten de jongeren volgens mij te ver van de paus. Tussen de massa en de troon zat een leger priesters. Die hadden ernaast kunnen zitte zodat de jeugd korter bij het altaar zou zitten.

Toren roept haan 179 : vertrouwen

Prof. Ignace Glorieux deed een onderzoek naar het vertrouwen in een aantal beroepen in Europa en specifiek in België. We gaan er sterk op achteruit.

Ons vertrouwen werd onderzocht voor : dokters, leerkrachten, leger, geestelijken, politici (10 %), journalisten (47 %).

Als onze plaatselijke politici al hun gemeente kennen kan dat al het verschil maken. Daarom stel ik voor, dat de kandidaten voor het bestuur van onze gemeente, buiten de normale voorwaarden ook enkele andere verplichtingen zouden opgelegd krijgen.

De naam van de gemeente kennen en consequent gebruiken

Erkenning van de 8 parochies

Respect betonen voor de objectieve meerwaarden van onze gemeente

Intellectuele eerlijkheid t.o.v. de bevolking door objectieve informatie

Attitude van sympathie voor autochtonen en nieuwkomers

Attitude van bezetenheid tot kwaliteitsverbetering

Kennis van plaatselijke realisaties uit het verleden om op voort te bouwen

Ik ben bereid een inburgeringscursus in die zin gratis te geven. De infrastructuur moet mij uiteraard gratis ter beschikking gesteld worden. De onkosten voor deelname mogen er zijn, maar worden rechtstreeks gestort op rekening van de school van de Dalaï lama in Dharamsala.

De indruk die ik onbewust wek van het beter te weten is niet juist. Want bezetenheid tot kwaliteitsverbetering is essentiëel. De lesgever zal er ook in bijleren

Kieshervorming
1 lijst
onbeperkt aantal kandidaten ev. Bovengrens per partij ?
conscensus, geen conflictmodel

Wanneer is een kandidaat erover

Toren roept haan 180 : klimmen

Onze haan zal uit zijn as verrijzen zoals de Feniks hem dat voordeed.

Over dit fenomeen, dat ik zelf ooit meemaakte, schreef ik een gedicht. Het werd voor de eerste keer voorgedragen in het publiek op de Cultuurbeurs in het Willy Van den Berghecentrum door voordrachtkunstenares Chris Philips .

Vleugellam

Geslagen,
neergedrukt
vleugels geknipt,
dwangbuis om de lenden,
versteend, verstijfd, verdwaasd,
en platgewalst Maar ik zal opstaan !

Toen ze voor het C.C. van Meise (de Muze van Meise, want er is een andere Muze in Drogenbos) de voorzijde van de school in het centrum van Meise mmen

afbraken voelde ik mij uitgewist. Mijn bureau, studio en talenpracticum moesten eraan geloven. Dat is ook zo’n moment.

Hanen staan op de kerktorens sedert de bouw van de kerken. Dat is dus zeker sedert de 17^de eeuw.

In de rij van 100jarigen beginnen zich een aantal fanfares te nestelen. Zo ook de fanfare “De Eendracht” uit Westrode. Voor die gelegenheid brouwden ze een nieuw bier “Het paviljoenbier” Het zou een veredelde Pils die op Palm lijkt benaderen. De naam is afgeleid van de de kelk van een bastuba, waar de klank uitkomt. Deze fanfare stamt ook uit een zangvereniging, waarvan ze de naam overnamen.

Er zijn heel wat fanfares die ouder zijn. Hun oorsprong is dikwijls ambigu. Zo claimt de fanfare “De Verenigde Broeders” uit Meise haar oprichting in 1875 Maar toen was dat een zanggroep, de “Soepzakken” genaamd. De tweede fanfare uit Meise is “Concordia”. Zij werd gesticht in 1876. Het was daar zoals in de politiek en de televisie toen, er werd overgelopen van de ene naar de andere.

De derde fanfare in Meise was een gelegenheidsfanfare, die speelde op de feesten van de Oud – Soldaten uit 1903. Mijn vader was daar muziekchef van. Daarin speelden leden van de twee concurrerende fanfares broederlijk samen.

De muziekkapel van de Chiro is dan wel geen fanfare, maar zij mocht ook gezien worden. Herman Boon pr. zaliger startte daarmee in de jaren 60. Op dit ogenblik zit de Chiro echter met een probleem. Er zijn maar . ruiterijtrompetten speelklaar. Er zijn nog 6 grote trommen, 3 halve trommels en 10 roffels. Daar moet dringend iets aan gedaan worden. Zij willen 6 lansknechten, 3 halve trommen en 5 roffels bijkopen.

De beoogde bloei van de fanfares bij de oprichting van een muziekschool in Meise, leidde niet tot resultaat. De Drie fanfares komen niet meer buiten. Jammer! Als je dan eens de campagne in Steenhuffel bezoekt met alle muzieklessen en andere activiteiten, dan zie je dat meer mogelijk is. Het paradepaardje daar is de C.B.S. of Concertband Steenhuffel. Het is een verademing om daar concerten te beluisteren van deze groep, bestaande uit muzikanten van alle leeftijden.

De dirigent staat voor zijn muzikanten zoals een haantje op een toren.

Toren roept haan 182 : hout 11.9.2005

Open monumentendag 2005 ging niet over hanen of ezels, maar wel over hout.

Her en der kon men terecht om monumenten die anders niet toegankelijk zijn te bezoeken. Ik ga het anders aanpakken. Ik begin op 20.9. een cursus houtsculptuur, want Athena geeft die cursus nu ook overdag. Als het in de genen zit of in de naam, dan komt dat wel goed. Er is namelijk een De Cuyper, restaurateur – houtsnijder, die de kneepjes van het vak kent. Met hem zou ik graag een cursus opzetten in de Plantentuin in Meise. Er was al een mondeling akkoord, de specialist houtsnijder ging akkoord, maar we wachten nog op de praktische uitvoering van het project.

Vier jaar geleden was het inferno in New – York. Dat wordt er herdacht. In Sint – Niklaas is het Reuzendag en in Brussel ging er ook een reuzenstoet uit ter nagedachtenis van Pieter Brueghel. Onze reuzen zijn op rust, op de zolder van De Donder. Na een opknapbeurt kunnen ze weer buiten komen. Maar dan liefst met een officiële belleman. Want onze tweede belleman gaf er de brui aan, na een ontgoocheling in het politieke milieu.

Ik ben door de slijk van de overstroming van de Malebeek in de Nekker gaan foto’s nemen van de struisvogels op de farm. Deze foto heb ik op mijn website gezet, als illustratie voor het struisvogelsyndroom.

Het feit dat onze haan nog steeds niet op de toren staat, kan ook met dit syndroom te maken hebben!

Laat er geen twijfel over bestaan : deze haan heeft geen enkele connectie met de rode Waalse haan, behalve zijn soort.

Deze week worden de Waalse feesten gehouden. Een koorddanseres waant zich een haantje op een toren als ze 7 km aflegt op een koord, zonder beveiliging. Hopelijk kan ze ook vliegen, moest er iets mis gaan.

De feesten worden afgesloten met vuurwerk boven de Maas. Is dat niet van het goede te veel, als men een Marshall-plan voor ogen heeft in de regio ? Maar misschien wil de traditie dat, aangezien na W.O.II er her en der ook feestvuurwerk was.

De koning en de koningin komen er op bezoek op 18.9.2005. Wij hopen dat dit bezoek onze zuiderburen aanzet tot meer burgerzin en dat ze eindelijk onze terechte eis voor splitsing van Halle-Vilvoorde mee realiseren, zonder toegift voor hun grootse plannen.

Toren roept haan 184 : Edelweiss

Robert Wise is niet meer. De filmmaker van “The sound of music” en “West – Side story” ging heen.

Zijn monumenten blijven bestaan. Ter zijner ere zullen wij in het kinderliederenprogramma van onze beiaard “do – re – mi “ opnemen.

Meise was de hele week aan de beurt op Ring-TV. ’s Namiddags werden de oude foto’s versus nieuwe hernomen en konden wij een wandeling maken langs onze 8 kerktorens via de helikopter. Er sloop echter een storende fout in de reportage. Westrode heeft wel degelijk een torentje.

’s Avonds in Tourné générale verrastte Tom Serkeyn ons opnieuw. , In “Rare mensen” kon Frank Robberechts uit Wolvertem zijn collectie muziekspelers tonen en ons landbouwmuseum. ’s Anderendaags, waren de Jachthoornblazers van Westrode aan de beurt. Ik mocht de legende van de Duivelschuur vertellen in het kader van een aflevering over Amelgem. Het werd een prachtige audiovisuele reportage, waaraan ik graag meewerkte. Het inspireerde mij zodanig, dat ik een poppenspelversie van de legende schreef. Er is ook een toneelversie van Jef Verbesselt in het Meises dialect. En Constant Lindemans schreef hierover ook reeds een toneelstuk in 1925.

Is jullie het uniek torentje opgevallen op de kapel van Amelgem ?

De week werd afgesloten door Janpieter Biesemans, de eredirecteur van de Academie van Meise, die recent met pensioen ging.

Ter ere van Robert kraait onze haan luidkeels, echter in sibemol : “Do do do een wiegelied, Re een hert zie je dat niet, Mie dat zegt men voor Marie, Fa ’t begin van fantasie, Sol dat is de Spaanse zon, La een lach die net begon, Si een symfonie voor jou en dan zijn we weer bij do.”

’s Zondags ’s morgens, als ik mijn Schots ontbijt neem, luister ik steevast naar Tit(h)aantjes. En het gaat altijd over “haantjes” de voorste.

Vandaag 9.10.2005 ging het over Ronny Herreman, de man die de afdeling fotografie aan St.-Lucas in Brussel opstartte. Half fotograferend Vlaanderen volgde bij deze man les.

Abstracte kunstgoeroe Jan Hoet vertelde over zijn vriend, dat hij geen kunstenaar is. Hij zou het niveau missen waarbij er abstractie opduikt in de foto’s, wat ze universeel maken. De man in kwestie sierde zijn bescheidenheid door het ermee eens te zijn. Ik ben het daarmee oneens op filosofisch vlak. De fotograaf beleeft zijn vak tussen de mensen. Dat is lovenswaardig. Want als een “would – be” kunstenaar begint te zweven, zoals de lama’s boven de Himalaja (maar die doen dat om andere redenen), dan mag hij voor mijn part de boom of de berg in. De verbondenheid met het eenvoudige is voor mij essentieel in ware kunst. Elitekunst, zoals Jan Hoet ( die ik voor de rest overigens bewonder), belijdt hoeft voor mij niet. Het is vooral dank zij de vanzelfsprekendheid dat kunst echte KUNST wordt.

Het viel mij ook op dat mensen zoals Herreman nogal vaak dwepen met dezelfde musici. Vooral Brassens valt hierbij op. Ik kan een hele rits vooraanstaande mensen in alle disciplines, (van onze generatie uiteraard) noemen die Brassens graag horen. Brel doemt er ook meestal bij op. Aznavour hoor ik minder.

Het is niet omdat ons haantje op de toren staat dat hij niet zou uitsteken boven de massa. Het verschil zit hem hier, dat hij vast staat op de torenspits, als het ware diep geworteld in de fundamenten van eeuwen geschiedenis, wat hem verheft en doet opvallen.

N.a.v. de erfgoeddag in Oppem op zondag 23.10.2005 haalden wij herinneringen op over vroegere tijden.

Aan de zes wegjes (ten onrechte dikwijls 5 wegjes genoemd door wie niet verder dan 5 kan tellen) was vroeger een steenbakkerij. Er lagen grote hopen vettige klei, waarmee de boerkens gevormd en gebakken werden. In het GNOP van Meise zien we dat die bedrijvigheid in een strook Assiaan ligt. Assiaan begint met een tamelijk grove, zeer glauconietrijke zandlaag en vervolgens de glauconiethoudende, eerder zandige klei van Asse, die geleidelijk zwaarder, homogener en glauconiethoudend wordt. In de holleweg was trouwens een zandwinning, maar die zou in het zandige Tongeriaan liggen.

De jeugd van Meise en Oppem verzamelde hier om de invasie van de jeugd van Wolvertem tot staan te brengen. Daar werden herhaaldelijk veldslagen uitgevochten. De munitie bestond uit aardkluiten (in het dialect klottën, waaruit de bijnaam klotboeren). Velen danken hieraan builen en blauwe plekken.

Een beetje verder op de Heirbaan was wellicht de eerste vrije radio in Vlaanderen gevestigd : radio Conférence. En tot een grote zomerstorm alles neermaaide, was er iets verder een hoppeveld. De ranken draaiden zich langs telefoonpalen in de lucht. De hoppehoeve Van Roy bevindt zich iets lager op de Strooistraat.

Julien De Roover, conservator van de Beemden was te laat voor zijn eerste gidsbeurt, want hij moest gaan toezien op de bevalling van een van de Schotse Hooglandkoeien in de Beemden in Wolvertem.

Het werd een prachtige eersteling voor Natuurpunt Meise. Die dieren zijn ingehuurd om het grasland kort te houden. Zij zijn speciaal gekozen, omdat zij ook in de ruwe Schotse highlands hun plan trekken en niemands hulp nodig hebben. En zo geschiedde. Zonder enige hulp wierp de koe het kalf. Toen Julien de kleine wou knuffelen moest hij snel de biezen pakken, want dat was niet naar de zin van de moeder. Die verdedigt haar kroost zonder medelijden, voor de man die haar dagelijks bezoekt en voor vers water zorgt.

Ik vraag mij af wie de peter en de meter worden. Want bij een geboorte horen beschermers van de zwakken. We gaan hem alleszins Julienke noemen.

Had onze haan een peter en een meter gehad, zou hij niet zo lang van zijn troon gehouden geweest zijn.

Toren roept haan 188 : namen

De populairste namen werden bekend gemaakt van het jaar 2004.

Er was een verschil tussen de regio’s.

Vlaanderen : Emma en Noah

Wallonië : slecht geluisterd, wie helpt mij eraan

Brussel : Sara en Mohammed

Er zijn heel wat koppels die een unieke naam kiezen. Zo ken ik een Gillion. Dat benadert Gideon, een van de kerkrechters uit het oude testament.

Zou ons kalfje in de Beemden al een naam hebben ? Ik hoorde, dat men hem Julienke zou noemen, naar zijn oppasser – conservator van de Beemden in Wolvertem.

De populairste naam voor een haan is misschien Cantecleer. Het appartementsgebouw dat ons het zicht ontneemt op de Berenput draagt die naam. Het kan niet de bedoeling zijn, hiermee Walen naar Meise te lokken.

Toren roept haan 189 : ophokken

O wee ! Er breken slechte tijden aan voor onze gevederde vrienden.

De ophokplicht werd uitgevaardigd omwille van de vogelgriep A5N1. Alles hierover kun je vinden op : www.favv.be .

Onze haan is ondertussen al jaren opgehokt. Als je precies wil weten hoe lang, moet je “Toren roept haan 1” lezen in deze reeks.

In het Brugge van Cyriel Buysse werden de zwanen, die gedomesticeerd blijken te zijn, binnen gezet. Wat gaan ze in de Plantentuin van Meise aanvangen. Onze vederkonten ter plaatse zijn alle wild of ongeveer. De Canadese ganzen zouden niet onder de wet vallen. De enige knobbelzwaan met de originele naam “Knobbel” loopt gevaar. En wat gaat er gebeuren met de talrijke meerkoeten, eenden, nijlganzen, waterkippen, grauwe ganzen brandganzen?

De ophokplicht geldt alleszins 1 km rond de Plantentuin van Meise. In het Kasteelveld, de eerste wijk van de Kleine Landeigendom van destijds, zullen ze het geweten hebben. Want in de voorwaarden om in aanmerking genomen te worden voor deze goedkope woningen, stond dat de bewoners kippen en konijnen moesten houden. Hun terrein is daarom zo groot, dat ze er inbreiding overwegen.

Onze vrienden van het vogelopvangcentrum in Malderen zitten ook in de misérie. In het “Kakelende kippenmuseum” in Diksmuide met zijn 100 soorten daarentegen zitten ze in dezelfde situatie als wij met onze kerkhaan.

Toren roept haan 190 : pompoen

Wij hebben in Meise de langst opgehokte kerkhaan, geen meerwaarde maar een niet zo fraaie reputatie.

In Kasterlee wonen de pompoenpapeters. Elk jaar is er het kampioenschap van de zwaarste pompoen. Het record bedraagt 485,5 kg, maar dit jaar haalde hij maar 475,5 kg. De kampioen wijt zijn record aan de kwaliteit van zijn duivenmest. Die zal erop achteruit gegaan zijn. Het verband met het ophokken van zijn duiven kan niet de oorzaak zijn, want de wet kwam na het kampioenschap. Maar voor volgend jaar vrezen we het ergste. Als de duiven niet meer uitvliegen zal de kwaliteit van het mest erop achteruit gaan.

Deze pompoengekte valt samen met het heidense Halloweenfeest. Ik moet echter bekennen dat wij in Meise daar ook al aan meededen als kleine jongens. Wij gebruikten echter rapen of bieten, die we uitholden en voorzagen van kleine stompjes kaarsen. De kaarsjes pikten wij in de kerk voor de heiligenbeelden of thuis. We zetten onze kleinoden op de hoge muur rond de kerk. Toen het kerkhof verwijderd werd hebben wij eens de schedels gebruikt die bleven slingeren. Dat waren ook uitstekende voetballen, als ze genoeg vergaan waren. Een penalty op het gebit bezorgde ons blauwe tenen. Wij verdienden echter een zwaardere straf voor deze wandaden. Maar wij wisten toen helaas niet beter!

Ondertussen is n.a.v. 50 jaar Jommeke op 30.10.2005 de 231^ste strip uitgegeven. Ik zou ze alle eens moeten doornemen om te ontdekken wat er in staat over pompoenen, ezels en hanen.

Een haan is polygaam van nature. Bij de mens ligt dat enigszins ingewikkelder.

Ik las in de krant een artikel over relatieproblemen en hoe je ze kunt vermijden, onder de titel “Zeven keer tot mislukken gedoemd”. Het heilig getal 7 wordt hier weer eens misbruikt en de uitdrukking ‘gedoemd om te mislukken’ klinkt zeer negatief.

De zeven komt echter van de 7 categorieën liefde : narcistische, virtuele, eenrichtings-, driehoeks-, verboden, seksuele en androgyne liefde. Alon Grath heeft er zelfs een boek aan gewijd : “Als liefde kon denken. Gebruik je verstand om je hart te leiden”.

Volgens recent biologisch onderzoek van prof. Tim Spector (London) zou ‘vreemd gaan’ voor 40 % bepaald zijn door de genen. Chromosomen 3, 7 en 20 zouden de schuldigen zijn. Psychologe Susan Scoycoc daarentegen beweert dat zo’n gedrag aangeleerd wordt.

We zullen aan bioloog Dirk Draulans eens moeten vragen hoe dat bij de hanen ineen zit.

Toren roept haan 192 : 11.11.11

Als je mijn naam intikt in google/zoeken krijg je o.a. “creator van de Cactuskring”. Dat is uiteraard fout. Ik denk dat wie verantwoordelijk is voor deze fout een vergissing maakte met “startte als voorzitter van Jeugdraad Meise met 11.11.11 in Meise”.

Toen ik in 1966 voorstelde een 11.11.11 inzameling te houden stootte ik op heel wat weerstand. Ik heb dat toen maar gedaan met mijn leerlingen uit de gemeentelijke jongensschool en de Patclub (open jeugdzorg 6 tot 14 - jarigen. De resultaten waren achtereenvolgens :

1966 : 15.150 BF
1967 : 35.142 BF
1968 : 33.960 BF
1969 : 40.360 BF
1970 : 34.884 BF
1971 : 35.838 BF
1972 : 31.540 BF
1973 : 32.580 BF
1974 : ?
1975 : ?
1976 : ?
1977 : ?
1978 : ?                brief Jef Moens
1979 : ?

Toen de Chiro in 196. weigerde mee te werken, als er geen volwassenen kwamen, bekwam ik dat ze voor elke volwassene een Chirojongen of meisje zouden leveren. Dat schoot in het verkeerde keelgat bij Jef Moens zaliger. Hij reageerde schriftelijk en kwam helpen. Hier werd de aanzet gegeven tot zijn inzet voor ontwikkelinghulp, die uitgroeide tot het parochiaal Rigufonds.

Milleniumdoelstellingen   2015 De tijd loopt.

De 8 doelstellingen:

1.     Armoede en honger halveren

2.     Elk kind naar de basisschool

3.     Gelijke kansen voor mannen en vrouwen

4.     De kindersterfte verminderen

5.     De gezondheid van moeders verbeteren

6.     Aids, malaria en andere ziektes wereldwijd bestrijden

7.     Toegang tot water voor iedereen – actief werken aan een duurzaam milieu

8.     Werken aan een wereldwijd partnerschap voor ontwikkeling

Ik zag toevallig op “The national geographic” een programma dat handelt over taboes in de voeding. In het Zuiden van India maken de vrouwen uit gemengde huwelijken (met Engelsen) ‘tuttipi’. De basis bestaat uit de foetus van geiten. Bereid met o.a. curry zou dat overheerlijk smaken.

In Afrika stond rat op het menu. Deze vuilnisverslinder doet menige maag omkeren, bij de gedachte alleen al!

In mijn jeugd aten wij hersenen van het varken en sjoezel. Dat was ook een lekkernij die niet zo vaak gegeten wordt.

In Spanje kun je een lokale lekkernij op je bord krijgen “Criadillos” of stierenkloten.

Bij ons in de Rupelstreek staat er waterkonijn op het menu. Dat is het vlees van de muskusrat

En wat doen ze allemaal niet met haantjes ?

Maurits Coppieters is overleden. Deze onkreukbare ex. Volksunievoorman bleef zijn Vlaamse idealen trouw – totterdood.

In zijn toespraken maakte hij het onderscheid tussen carrièrezucht en idealisme bij politiekers. Daar zouden onze huidige bewindsvoerders zich eens moeten over bezinnen.

Hij noemde de economie de regulator van de politiek.

Samen met de socialist De Batselier richtte hij het Signaal op, een aanzet tot progressieve frontvorming. Maar deze poging leidde tot niets. Of toch ? Tot het uiteenvallen van de Volksunie misschien ?

Hij doorliep alle stadia van gemeenteraadslid, kamerlid, senator, Voorzitter van de Vlaamse Cultuurraad tot Europees parlementslid.

Toen hij tegen de dotatieverhoging van het koninklijk hof stemde, op het ogenblik dat de arbeiders moesten inleveren, toonde hij zijn moed, vastberadenheid en consequentie. Dat zou hem een ministerpost gekost hebben.

Veel langer, zolang als België, leeft reeds Harriet, de reuzenschildpad in Australië. Darwin zou haar nog kunnen ontmoet hebben op de Galapagoseilanden. Zij kreeg een reuze verjaardagstaart op haar verjaardag.

Ik hoop dat de twee schildpadden van Julien : Jefke en Julienke het minstens even lang zullen trekken. Een torenhaan kan het nog langer uithouden.

De Europese richtlijn over de bescherming tegen chemische stoffen en hun invloed op mens en milieu is gestemd.

REACH staat voor :

Registration : Registratie
Evaluation : Evaluatie
Autorisatie : Autorisation
Chemische stoffen : CHemicals

De richtlijn beslaat 1200 pagina’s en handelt over de 30.000 chemische stoffen. Zouden ze de bomen nog in het bos zien ? Of zullen ze de speld in de hooiberg moeten zoeken ? Ik hoop dat de haan nog zijn hen vindt in zo’n kippenhok.

Ik ben eens in behandeling geweest bij een osteopaat, die op basis van de weerstand van de spieren stoffen in het lichaam of hun invloed op het lichaam testte. Dat wordt Kinesiologie genoemd in het jargon. Toen ik een radiografie had laten nemen vond hij uiteraard radioac tiviteit.

Op 17.11.2005 was het 70 jaar geleden dat onze geliefde koningin Astrid verongelukte in Küssnacht in Zwitserland in 1935.

Luc Demeester schreef de biografie van onze koningin voor amper 1 jaar. In het kasteel Belle-vue loopt een tentoonstelling over haar.

Ik ken iemand die op dezelfde dag verjaart. Bovendien wil het toeval dat ik verjaar op dezelfde dag als koning Boudewijn destijds.

Onze keizerin Charlotte werd geboren op 7 juni 1840 en overleed in Meise op 19 januari 1927. Ze verbleef er vanaf 1879.

Toren roept haan 197 : filosoof

Bij “De Morgen” kun je ’s woensdags de grote filosofen aanschaffen voor een prikje.

Ze beginnen uiteraard met Socrates, Plato, Aristoteles de grote Griekse drie. Daarna volgt Aquino.

Thomas Hobbes, een minder gekende filosoof uit Engeland is gekend voor de uitdrukking : “homo homini lupus” of “de mens is voor de mens een wolf”.

Hij schreef in het Latijn en in het Engels. Vele werken van hem zijn nooit vertaald uit het Latijn. Descartes is wereldberoemd met zijn latijnse spreuk : “Cogito, ergo sum” of “Je pense, donc je suis”.

Spinoza, Leibniz, Hume, Kant, Hegel,Schopenhauer, Kierkegaard, Marx volgden.

Nietsche, Heidegger, Wittgenstein, Popper, Sarte en Levinas sluiten de rij.

De reeks kwam tot stand via een studie van Oxford.

Voor wie aan de universiteit filosofie kreeg is dit een fijne opfrisser. Een B.V. geeft in de krant enkele visies over de filosoof van de dag. De keuze van die B.V. is niet altijd duidelijk in verband te brengen met de denker. En in de boekenbijlage wordt er nog eens dieper ingegaan op de voornaamste standpunten.

Toren roept haan 198 : voorstel

De bestuursvergadering van de Cultuurraad (van 7.11.2005) vond het een leuk idee om het standbeeld van de baron rechtover ’t Moment van Meise aan te kleden met een kerstpak n.a.v. de opening van een kerststallententoonstelling op 9.12.2005.

Zonder overleg op het Beiaardcomité is er ook plots wel geld voor een extra beiaardconcert bij deze gelegenheid. Dat is wel een goed idee dat ik postuum zal steunen.

Ik reageerde onmiddellijk per e-mail bij de werkgroep Erfgoedcel Meise en noemde het ‘ een belachelijk en wansmakelijk idee’ en stelde voor ‘ het zwaard van het beeld te herstellen’.

Prompt kreeg ik 4 reacties, die het initiatief verdedigden. Het werd zelfs verpakt in een cultureel kleedje : ‘anderen doen het ook (Ambiorix)’, ‘ridiculiseren van iconen is volkscultuur (?)’ en ‘aspect van iets alledaags wijzigen in iets speciaals (Fabre, Delvoye en Panamarenko). Mijn antwoord : ‘na-apen lijkt op gebrek aan ideeën’, ‘ridiculiseren doe je niet fysisch op monumenten’ en ‘een kerstmanpakje aandoen is niet creatief en zeker geen moderne kunst’ ; alternatief : ‘presentatie foto’s kerststallen 2005 Koekelberg’ of ‘beelden maken van volksfiguren voor de kerststal aan de kerk’.

Ik kreeg ook een storm van protest tegen het opzet : ‘vaderlandse geschiedenis moet je met hand en tand verdedigen en als erfgoed koesteren’, ‘slecht voorbeeld voor hooligans’, ‘connectie met Kerstmis is misplaatst’, ‘ kerstmannetjes overal aan de huizen wijzen de weg aan inbrekers’, ‘invoer van Angelsaksische gewoonten ten nadele van onze eigen vokscultuur’….

De schepen van cultuur wist van niets en stelde zijn veto. Het ging niet door tot genoegdoening van iedereen. Een les : beter doordenken.

Zie je onze haan al op de toren staan met een Moliérepakje aan ?

Na de viering van St.-Elooi op 1 december werd de nieuwe abt van Grimbergen eregezel. In de receptie achteraf zwaaide Frans Heyvaert nogal fel met het wierookvat over de verdiensten van Grimbergen in Meise. Hij vergat echter dat tot 1132 Meise moederparochie was, ook van Grimbergen.

Dit gebeurde naast de plaats waar ons haantje van St.-Martinus opgeborgen werd. Ik hoorde hem kraaien uit protest. Onmiddellijk heb ik een en ander recht gezet.

De abt twijfelde omdat de Berthouts al in 1128 op de burcht in Grimbergen huisden. Na verificatie heb ik gelijk. De Norbertijnen hebben hier ook een rol in gespeeld. Dat zou door Berla eens in detail uit de doeken moeten gedaan worden. Daar is toen niet gevochten, alhoewel er ooit een Grimbergse oorlog gestreden werd.

Tegenwoordig begin ik alle natuurwandelingen in Grimbergen met de correcte uitleg over 1132. Regelmatig vechten wij ook een verbaal robbertje uit over deze kwestie met vooraanstaande Grimbergenaars. Ik laat geen enkele gelegenheid voorbij gaan om de rol van onze parochie Meise op het voorplan te brengen.

De grootste Belg werd pater Damiaan. Hij blonk uit in de 5 criteria waaraan de grootste belg moet beantwoorden : moed, genialiteit, internationale uitstraling, nalatenschap en mernslievendheid.

Hij stond al weken op nummer één in de toptien. Ondanks de capriolen van Marc Uytterhoeven bleef zijn plaats onaangetast. Dokter Jansen kreeg zilver en Merckx terecht brons. Het siert onze grootste wielrenner aller tijden, dat hij zelf zei dat hij daar niet op zijn plaats was.

Het ritje dat burgemeester van Meise Roger Heyvaert opvoerde op Ring-TV en in de kranten, in volledige Eddy Merckx – uitrusting en op Eddy Merckx – fiets, mocht niet baten. Roger verdient wel de tweede plaats na Marc, als grootste verdediger van onze eigen wielerkampioen.

In Meise is ook een Damiaanactie die ik kon opstarten als voorzitter van Jeugdraad Meise. Onderwijzer, later adviseur van het gemeentelijk onderwijs, Leo Luypaert was de eerste medewerker en zet zich nog altijd in voor onze grootste belg.

Pater Damiaan heet Jozef De Veuster. Wij plaatsen hem dan ook graag in de eregalerij van de “Jeffenclub “. Misschien is dit een gelegenheid om deze virtuele club leven in te blazen in Meise. Jef Burm is de voorzitter en ikzelf coördinator.

Ik vrees dat het niet lang zal duren, eer ze in Meise de grootste Meisenaar zullen verkiezen. Voor mij is dat keizerin Charlotte van Mexico, die ontbrak en waar niemand de nek voor uitstak in de grootste Belg. Baron d’Hoogvorst staat voor mij op nummer twee.

Een verkiezing van de grootste haan of de grootste ezel, is misschien wat hoog gegrepen ?

Toren roept haan 201 : Jeugdraad

We vieren 41 jaar Jeugdraad Meise. Men maakt er helaas 20 jaar van.

De Jeugdraad in Meise werd gesticht op 6.9.1965 op initiatief van Herman Boon pr. Alle jeugdverantwoordelijken stapten toen naar de gemeenteraad (toen nog in de huidige muziekacademie). Wij vroegen toen 100.000 BF voor de jeugd, de prijs van het verplaatsen van 1 telefoonpaal. Wij verkregen toen wat we vroegen.

Guido Erard werd de eerste voorzitter. Op 15.2. 1967 stopte hij en Jef De Cuyper nam de fakkel over. Ik was eerder verantwoordelijke voor de open jeugdzorg van 6 tot 14 jarigen. Onder Jos Chabert, eerste schepen voor de jeugd, kenden wij een enorme bloei. De kersverse schepen aanvaardde alle initiatieven van de Jeugdraad. Daar werd zo goed als niet over gediscussieerd, omdat hij ervan uitging dat wij prima werk leverden. Dat werkte soms nogal op de zenuwen van de collega’s en de oppositie.

Naast de Patclub waren er ook Jongerenklubs (open jeugdzorg 14 tot 18) en Jeugdgemeenschap Knodde (18 tot 25). De Patclub presenteerde een palet van activiteiten : vrije dinsdag zwemmen, woensdagnamiddag spelen en eens in de maand film of toneel, Jeugdatelier Crea, Jeugddienst Natuuronderzoek (later Groencomité o.l.v. Ernest Petit en Michel Silverans. Tijdens de vakanties werden de activiteiten doorgetrokken en werden thema’s uitgewerkt zoals het Circus Pat. We speelden ook zelf toneel : “Kabouters in de stad”en “De Sint in kabouterland”. Wij hadden eigen postbodes die elke maand een infoblaadje in de bus staken in 607 postbussen (Meise en Rode ).

Mijn periode eindigde in 1973 met een eerste groot optreden van “The Georges Baker selection”. Wij misten op een haar na “The Cats”. Dat gebeurde in de sporthal in Meise.

Ik stelde een memorandum op over het jeugdwerk toen.

Jaak Olbrechts nam over op 14.2.1973. Daarna volgden 6.2.197 Jo Claes, 12.11.1976 Paul Verdoodt, 9.6.1977 Patrick Wallijn, 21.3.1978 Luc Busseniers, 1.4.1980 Hugo Nica, 27.9.1983 Edwin Smedts, .. .. 1986 Marc Vertongen, .. .. 1989 Yannick Hebbelynck, …… Jeremy Van den Steen

Toren roept haan 202 : Amnesty

Op 10 december 2005, de Internationale Dag van de Rechten van de Mens, speelden 33 beiaardiers “Oscar for Amnesty” van Dirk Brossé. De beiaard van Meise bleef echter stil.

Ik heb destijds voor het behalen van de graad van licenciaat in de Criminologie een les gegeven over Amnesty International en een over de doodstraf. Ik heb mij toen grondig gedocumenteerd en was zelfs gemotiveerd om vrijwilliger te worden. Maar dat is er uiteindelijk niet van gekomen.

In Meise is het echtpaar Olemans bedrijvig voor deze organisatie. Ze werden gesignaleerd bij hun verkoop, in de bijtende koude, aan de Okay op de Brusselsesteenweg. Gelukkig zijn er nog vrijwilligers zoals zij.

Ik zou graag hebben dat de Internationale Beiaardvereniging op 21.5 mei kinderliederen laat spelen in de hele wereld op alle beiaarden voor de Internationale Dag van de Vermiste Kinderen van Child Focus. Ik contacteerde de voorzitter Adrian Gebruers uit Ierland. Ik ontving volgend antwoord :

Dear Colleague,
I've received your email regarding the playing of carillons on May 25 for the Internationale Dag van de Vermiste Kinderen voor Child Focus. I should imagine that such a decision would be up to individual carillonneurs and / or the national carillon guilds of which they are members. However, I feel it is really not a matter on which the WCF can issue a directive.
Regards : Adrian P Gebruers KSG President: World Carillon Federation.

Toren roept haan 203 : horoscoop

Het jaar 2005 eindigt in schoonheid. Het wordt door Geert Hoste afgesloten met zijn nieuwe show : “Het jaar van de haan”.

Wij hopen dat deze artiest, die bij zijn debuut als mimespeler in Meise optrad, deze show in het C.C. van Meise brengt.

In 1982 was hij te gast op de poëzieshow, bij gelegenheid van de uitreiking van de J.V.C.-prijzen. Toen won Gery Floryzoone de poëzieprijs en Walter Philips won de prijs plastische kunsten. Maurits Naessens zat toen nog in de jury P.P.K. en Antoon Van Wilderode zat de poëziejury voor. Ons thema was : Orpheus in dessa.

Ik heb daar nog een video, een powerpointpresentatie en een reeks foto’s van. Eentje springt eruit : Geert met Piet Cleynhens aan de toog in de overdekte speelplaats van de toen Gemeentelijke Jongensschool.

Volgens de Tibetaanse horoscoop is 2005 het jaar hout – vogel. Aangezien een haan een vogel is, opteren we voor een houten vogel. In “Het derde oog” van T.Lobsang Rampa staat hierover meer.

De Chinese horoscoop, die Geert Hoste volgt, is preciezer voor wat de haan betreft. Meer hierover vinden jullie in de reeks “Chinese dierenriem” ‘Haan’ van Caterine Aubier (Bosch&Keuning nv, Baarn)

Of we dit jaar van de haan onze haan op de toren zullen zien betwijfel ik ten stelligste.

Dietse Warande en Belfort is 150 jaar jong. De hoofdredacteur Hugo Bousset liet 150 Vlaamse en Nederlandse schrijvers een boodschap plaatsen in het gelegenheidsnummer.

En ja, Koen Peeters schreef Haan, in het jaar 2155.

Hugo Bousset was een van de pioniers van de afdeling Engels in het Audiovisueel Centrum. Toen hij professor werd aan de K.U.B. was hij bereid voorzitter te worden van de jury van de Jules Van Campenhoutprijs, wat hij deed van 1981 tot en met 1998 – de periode van de authentieke prijs verbonden aan het AVC.

In 2000 heeft de Cultuurraad van Meise de prijs ingepalmd, zonder dat de voorzitter van de jury er kennis van had, noch een dankwoordje voor kreeg.

Op mijn website http://www.jefldc.webs.com staat de samen gevatte “true story” over de prijzen. Wij blijven het betreuren dat de huidige inrichters niet de intellectuele eerlijkheid aan de dag leggen, om te zeggen dat er fundamenteel iets veranderd is. Dat uit Daar is de jury nu van lokaal belang met plaatselijke kunstenaars. zich vooral in de jury’s. Bij de J.V.C.-prijs bestond die uit experten inzake poëzie o.l.v. Hugo Bousset, hoofdredacteur van Dietse Warande en Belfort. Voor de M.N.-prijs waren dat de experten van het Mercatorfonds. Wij hebben daar verder niets op tegen, want dat was de wens van Maurits Naessens zelf!

Op de website van de kinderboerderij Direboe : www.direboe.be is het embleem een haan op een stok.

De haan is traditioneel de baas op het erf, na de boer uiteraard. Bij de dieren op dat erf vallen de Poitoe – ezels op. Ik kende deze soort niet, maar bestudeer ze bij de eerste gelegenheid. Want hanen en ezels zijn mijn favorieten.

In de fotogalerij van de educatieve boerderij staan de namen bij de verkeerde dieren. Dat is misschien een spelletje, om de kinderen nieuwsgierig te maken.

Naast de kinderboerderij van de mooiste boerin van vorig jaar, medewerkster van minister – president Yves Leterme, is in onze streek het Neerhof in Dilbeek bekend. Ik had de eer en het genoegen de opening van uit mijn functie in de N.C.C. (nu V.G.C.) Brussel te openen. Ik was daar van 1974 tot 1977 (1979) bestuurssecretaris Jeugd, Sport en Speelpleinen. Door de wet op de cumulatie, werd ik van 2 kanten verplicht te stoppen. De wet De Croo beperkte de cumulatie in het onderwijs. De wet Tindemans stelde een einde aan de cumulatie van 2 hoofdambten.

Chiro 1945 - 1958

De Chirojeugd van Meise werd opgericht in 1945, onmiddellijk na de 2^de wereldoorlog. Chiro kwam al sedert 1934 langzaam tot stand, met duidelijke idealen.

Als je in oude films over Duitsland de jeugd ziet opstappen, zie je veel gelijkenis met de uniformen van de Chiro toen : bruin hemd, gele das, donker-blauwe korte broek, 2 paar grijze kousen en hoge schoenen. Dat bracht in Meise zo kort na de oorlog, heel wat herrie teweeg. De stichters hadden uiteraard alleen de positieve elementen van jeugdwerking overgenomen, maar de link werd toch gelegd. Het mag een meesterzet genoemd worden dat E.H.Verstraeten de kinderen van Jean De Cuyper uit de Rozenboom in de Chiro kreeg, en zo de roddels stopte. Mijn vader runde het lokaal van de Oud Soldaten, een gelegenheidsfanfare waarin de beide fanfares samen speelden. Die luisterde de Vaderlandse plechtigheden van de Oud – Strijders op. Ik herinner mij dat als de Chiro voorbij marcheerde, klanten in de herberg riepen : “ de zwarten zijn daar”. “Zwarten” was de scheldnaam voor collaborateurs. Mijn vader zette die oproerkraaiers prompt op straat.

Miel Van der Veken

E.H.Verstraeten, onderpastoor, stichtte Chirogroep - jongens St.-Martinus Meise.   Het waren toen vooral de onderpastoors in de parochies die het initiatief namen. De leiding werd toen nog bestuur genoemd en er was in feite geen hoofdleider zoals nu.

   In het begin waren er 2 vendels:

                   De vossen: Frans Keppens, Emiel Van Campenhout, Miel Vanderveken

                   De leeuwen: Jean Huysmans, René Jacobs, Xavier Olbrechts

Dat bestuur bestond uit : Frans Keppens, Xavier Olbrechts (+), René Jacobs (+), Emile Van der Veken, Jean Huysmans, Roger Lafon, Jean Robijn (kwam er later bij), Emile Van Campenhout …(Verslagboek 11.4.1946 tot 29.1.1948).

E.H. Pastoor Teophile Brams hield zich met de meisjes bezig. Aanvankelijk waren dat eerder samenkomsten van de Eukaristische kruistochten (retraites en spelnamiddagen). Maar op het einde van 1945 vroegen de meisjes zelf om Chiro te worden, wat ook gebeurde. Zij sloten zelfs officiëel vroeger aan in 1946, eerder dan de jongens in 1947. Liza De Smedt (onderwijzeres in St.-Maarten), Paula Huygens, Clairette Huygens, Ghislena Keppens, Jeanine Leemans,   Clothilde Maes, Lina Verbelen, Denise Van Campenhout, Leona Verhest, Christiane Keymolen, Josén Moerenhout, … namen het voortouw.

De jongens hebben een tijd lang een huis van Jan Van Gijsel kunnen gebruiken. Dat werd echter afgebroken toen de A12 gelegd werd. De meisjes pendelden tussen klassen, schoolzolder, gehuurde huisjes, de kelder onder de parochiezaal, enz.

In het begin gingen ze samen op bivak met de groep uit Wezembeek – Oppem. Mijn eerste bivak was toen ik 6 jaar was. Mijn moeder had een uitzondering op de leeftijd kunnen verkrijgen, om zo van haar jongste bengel 10 dagen verlost te zijn. Tijdens het nachtspel was er paniek. Men vond mij niet meer. Ze hebben toen het bos uitgekamd, maar tot hun grote verrassing vonden, ze mij in de armen van de bivakmoeder in de kooktent. Die vond mij te klein en had zich zo om mij bekommerd.

De bivakken gingen door in 1945 in Bonheiden, 1946 Brasschaat, 1947 Godinne, 1948 Bövingen (GR.H.Luxemburg), 1949 Gompel, 1950 Laforêt –Vresse, 1951 Rijmenam, 1952 …, 1953 Sart-lez-Spa,

Ik herinner mij ook de bivakplaats in Godinne aan de Maas. Wij moesten ons wassen in de stroom en er werd gegeten op de grond op de koer van de school, waarin wij sliepen.

Bij een uitstap in Liezele vochten ze een zeeslag uit in bootjes op de vijver. Onderpastoor Verstraeten waagde zich in de boot en hij werd in de vijver gekiept. Wij kwamen er wel achter dat hij onder een lichte zwarte regenjas ( de priesters hadden toen nog een zwart kleed) een zwembroek aan had. Het was allemaal opgezet spel.

Naar het eerste bivak gingen de meisjes nog met de tram in Wezembeek – Oppem. De volgende bivakken zijn momenteel onbekend;

De opeenvolgende groepsleiders waren : Frans Keppens, Rik Leemans, Miel Van der Veken en Paul Van Gompel tot 1958. Bij de meisjes was het Liza De Smedt opgevolgd door Paula Huygens tot de jaren 60.

In Vremde hebben ze een haan die Robert noemt en een ezel die luistert naar de naam Gust. Zij verblijven in de B&B die we vinden op internet : www.tpa.be

Je komt echter terecht op de toeristische site van Antwerpen, Scheldeland, Mechelen en Antwerpse Kempen. De intro van deze website is uitstekend. Maar de B&B vinden vergt heel wat zoekwerk.

Om destijds te weten, waar ze de kerk zouden bouwen, lieten ze een ezel los. Op de plaats waar onze vriend rustte hebben ze hun tempel neergepoot. Daar moet ik zeker eens op af. Want hanen en ezels blijven mij achtervolgen en imponeren. Het is tijd dat ik er mij eentje aanschaf. Want in de stoet van St.-Elooi ontbreekt de ezel totaal.

Toren roept haan 208 : muzikanten

In “Een jaar gratis”, waar Marc Galan zijn beste Spaans boven haalt, vroeg zijn broer Herman Van Molle wie de Bremer Stadsmuzikanten waren.

De ezel, de hond, de kat en inderdaad de haan treden hierin op als straatmuzikanten.

Bij ons heb je “De Straatmus”, opgericht door mijn broer, die in het “buitenland” woont : Wallonië. Hij trad daarin op met billentikker en ingedeukte hoge hoed. Zij hebben een eigen tijdschrift : ’t Blafetuurke”. Dit dialectwoord betekent vensterluik.

Ik betreur het, dat de zangers van dit groepje, niet in het autentiek Meises dialect zingen. Ik heb eens aangeboden om hun teksten om te zetten. Want ik ben de zegsman voor ons dialect bij de Brabantse dialecten. “Dialect van Meise” werd door mij beschreven.

Ik droom ook nog van een cursus om dit mooie dialect te leren spreken.

Noodgedwongen moet het dialect ook opgeschreven worden. Dat is niet eenvoudig, want dialecten werden enkel gesproken. Fonetisch schrift blijkt te moeilijk. Ik opteer voor een schrift dat zo eenvoudig mogelijk weergeeft wat je hoort. De gekende tekens uit andere talen kunnen hierbij dienstig zijn. Voor Meise zijn dat : ê en de doffe e kan zo : ë. Voor de rest schrijf je het zoals je het hoort.

In de uitzending ging het ook over vogeldialect : het verschil tussen de Vlaamse (Suskewiet) en de Waalse vinken.

Zouden hanen ook anders kraaien in Wallonië? De politieke alleszins!

Toren roept haan 209 : genesis

In de rubriek “van pluimen en braakballen” – lezers schrijven (van het C.V.N.) las ik een interessante bijdrage over het Darwinisme versus Creationisme. Chantal Alenus, collega natuurgids CVN Antwerpen, schetst hier hoe een evenwichtige verhouding tussen deze twee stellingen hoort te zijn. Ik kan ze hierin bijtreden.

De geschiedenis van ons ontstaan kent uiteraard ontelbare varianten. Zij verschillen volgens de streek, de tijd of de ideologie. In het boek “Nooit meer slapen” van Willem Frederik Hermans staat hoe de Lappen dat zien. In de Edda beweert Snorre Sturlason dat in de oertijd Niflheim en Muspelheim geschapen werden. Waarvan ? Staat niet in de Edda, vraag het niet aan Snorre. Tussen Nilfheim en Muspelheim gaapte de grote kloof Ginnungagap, waarin de koude stromen die uit Niflheim kwamen, toe ijs verstarden. Uit Muspelheim vielen vonken op het ijs en uit de paring van ijs en vuur ontstond de dubbelgeslachtelijke reus Ymir.

Ymir ging slapen en Ymir zweette in zijn slaap. Zodoende ontstonden onder zijn linker oksel een man en een vrouw.

De ene voet van Ymir paarde met zijn andere voet en daaruit ontstond Bor. Die verwekte bij reuzin Besla drie zonen : Odin, Vili en Ve.

Wat ze niet beweren in al deze verhalen is, wat de herkomst is van het materiaal. Ze vertellen alleen wat de ene of andere god ermee gedaan heeft.

Toren roept haan 210 : receptie

De nieuwjaarsreceptie voor het gemeentepersoneel in Meise lokte maar een half auditorium. Op het ritme dat de 6 mandaatsjaren verstrijken, zie je de opkomst steeds afnemen.

Het schepencollege pakte nochtans uit met een nieuwigheid. Elke schepen moest van dienstdoende moderator de gemeentesecretaris een andere schepen voorstellen. De volgorde en het doel werd door het lot bepaald. Volgens de secretaris moest er geïmproviseerd worden. We zagen echter enkele schepenen hun tekst aflezen ?!

Dat was toch eens iets anders dan de jaarlijkse loflitanie over de eigen bestuurinitiatieven. Het personeel werd uiteraard in alle toonaarden bejubeld, want de verkiezingen naderen met rasse schreden.

In het decor kregen we een powerpointpresentatie voorgeschoteld over het CC de Muze van Meise. Deze overigens artistieke productie werd echter ontsierd door een verschijnsel dat telkens bij de verkiezingen opduikt : misbruik van meerlingen (T.r.h. 132). Als onze kandidaten zich op die manier zullen klonen op hun affiches zien de kiezers er niets meer van. Het gemeentewapen werd op de dia’s als randdecoratie gebruikt. Hoeveel maal was niet te tellen.

Dus 1 goede raad : uw foto 1X en zo groot mogelijk op 1 affiche.

Op een kerktoren staat toch ook maar 1 haan te pronken, als hij er niet afgevallen is en nog steeds niet teruggeplaatst werd

Toren roept haan 211 : Zwitsers

Dit jaar bestaat de Zwitserse wacht 500 jaar.

Op 22.1.1506 trokken 200 vrijwilligers op vraag van de toenmalige paus te voet naar Rome. Paus Julius II recruteerde deze huurlingen zoals ook wereldlijke vorsten deden, om over elitetroepen te beschikken. Zij hebben ondertussen 42 opeenvolgende pausen gediend.

Gedurende 6 maanden worden hierrond feestelijkheden georganiseerd, die vandaag begonnen met een mis in de Sixtijnse kapel. Zij moeten nu instaan voor de beveiliging van het vatikaan en de bescherming van de paus. Zij vormen een indrukwekkende verschijning in hun blauw, rood, gele uniformen.

In onze kerken zie je soms nog een "suisse". Deze kerkwacht waakt over de orde in onze kerk, meestal gewapend met een hellebaard. In St.-Martinus Meise heb ik dat nooit gekend. Er was wel een kwezeltje dat, als er lawaai was, een sissend pssst liet horen. Ze werd in de volksmond "naikkë pssst" genoemd

Deken Jan Lagae heeft zich overtroffen tijdens de Eucharistieviering op zondag 19 februari 2006 onder het thema : “Je geeft me vleugels” in de parochie Wolvertem (gemeente Meise).

Zij blonk uit door haar interactieve kindvriendelijkheid. Het hartje met vleugels was een uitstekend symbool, dat me deed terugdenken aan “Mensen met vleugels” van de pastorale monitor van onze deken in zijn seminarietijd : Herman Boon pr. (http://blog.seniorennet.be/Hermanboonpr ). Kindvriendelijkheid is de rode draad in de parochies van onze dekenij. Ik weet niet of de kinderen onze deken al ‘nonkel Jan’ noemen. Die van St.-Martinus kennen ze alleszins als nonkel Bie (pastoor Boon).

De berichtgeving van de gemeente in het gemeentelijk infoblad kwam andermaal te laat. Bij de foto van de St. – Laurentiuskerk - Wolvertem viel een lay – out onnauwkeurigheid op. Het kruis en de haan ontbraken. Dat was toch niet om hem in harmonie met die van St. – Martinus - Meise te plaatsen, hoop ik ?

Voor €15,00 kun je een ezel adopteren in Engeland, je krijgt een certificaat en twee keer per jaar een rapport : www.thedonkeysanctuary.org

Ongeveer 6000 jaar geleden, vroeger dan paarden, werden ezels tam gemaakt. Het zijn woestijndieren. Dat merkt men aan de vraatzucht : zolang ze groen gras hebben blijven ze maar eten, om reserves op te doen. Dat geeft heel wat problemen, als ze op de weide blijven staan.. Ze zijn ook niet goed tegen regen bestand. Hun vacht laat vocht door en hun hoeven kunnen er slecht tegen.

De ‘Miniature Mediterranean’ is een zeldzaam ezelras van mini – ezels,, niet hoger dan 1 meter. Hoe groot zou de grootste ezel worden ?

Een ezelsdracht duurt ongeveer 12 maanden, maar een olifant heeft het record bij de zoogdieren met 22 maanden. De buideldas draagt dan weer niet langer dan 12 dagen.

Op 13 augustus 2006 is de tweede nationale ezelsprijskamp van de Belgische +Ezel Vrienden in de Ezelstal van de Verbrande Hoeve in Sint – Kathelijne Waver.

Zou er ook zo iets bestaan voor hanen ?

Toren roept haan 214 : voetafdruk

De slotmeeting van “Groene Voeten Brabantse Kouters” bracht een 40tal mensen samen in het gemeenschapscentrum Gerard Walschap in St. – Jozef Londerzeel.

De normale weg vanaf de A12 was onderbroken door rioleringswerken. De verkeersplaten waren waarschijnlijk uitgeput, want er stond geen enkele aanwijzing voor omleiding. Dat zorgde voor enige vertraging.

Dit project van Ecolife motiveerde via een website de deelnemers om milieubewuster te leven door de natuurlijke bronnen te sparen. Dit wordt uitgedrukt in de groene voetafdruk in ha. Via een vragenlijst kan men zijn belasting van het milieu meten en verbeteren.

Er waren slechts 63 deelnemers, met 53 starters waarvan 36 het einde haalden (3 metingen). De oudste deelnemer was 72 jaar. De groep behaalde 1,6 ha wat beter was dan het Vlaamse gemiddelde. De laagste regio scoorde 2,9 ha en de hoogste 11,4. De Limburgers liepen achter. Zou dat iets te maken hebben met hun traag spreken ?

Meise met 3 deelnemers moest helaas de duimen leggen voor Grimbergen met 11. Ik heb zelf propaganda gevoerd in Oppem op de erfgoeddag. Alle bezoekers met een groen imago werden aangesproken. Maar als ze de daad bij het woord moeten voegen blijven ze aan de zijlijn. Is dat geen veeg teken ?

Wij breien er in Meise alleszins een vervolg aan. Want de Grimbergenaars werden vanwege hun gemeentebestuur bedacht met een geschenkbon van € 10,00.

Onze haan, in zijn hoekje, moet fier zijn op ons !

Toren roept haan 215 : kans

We dromen allen wel eens om het grote lot te winnen.

In Euro Millions heeft men 1 kans op 76 000 000 om de grote buit binnen te halen. In de Lotto is dat slechts 1 op 5 000 000.

Hoe groot zou de kans zijn dat onze haan en het bijpassend kruis nog dit jaar op hun plaats komen ? Ik schat ze nog veel kleiner, want de definitieve restaurering van de Sint – Martinuskerk is nog niet voor morgen. Ik werd ondertussen al wel gecontacteerd voor de restaurering van de glasramen : http://carolavandenwijngaert.web-log.nl . Meise staat op deze website. Ze zoeken hiervoor ooggetuigen. Ze hebben mij bereikt via mijn weblog : http://blog.seniorennet.be/erfgoedmeise

Ondertussen heeft een gezin uit Brussel 75 miljoen euro gewonnen bij Euro-millions. Dus : nooit opgeven en er blijven in geloven is het ordewoord.

Op een dag zullen wij ontwaken en zal de schaduw van het kruis en onze haan terug over het dorpsplein schuiven.

Als ik Euro Millions zou winnen verwezenlijk ik mijn droom : een eigen taalschool in Andorra of in Liechtenstein.

Op het centrum voor kindermishandeling in Leuven wordt een beeld geplaatst : Golum.

Het is van de kunstenaar Koen Van Mechelen. Kinderpsychiater Peter Adriaensens lichtte een en ander toe op de T.V. Er zou een luik in voorzien zijn waarin de kinderen tekeningen en brieven kunnen deponeren. Die kunnen in het beeld gisten en vergaan, als een soort catharis.

Catharsis of bevrijding komt uit de psycho – analyse van Sigmund Freud.

Vroeger gingen de gelovigen biechten in de kerk. Dat moet ook bevrijdend gewerkt hebben, want mijn ouders en voorouders hadden geen psychiaters nodig. Of toch ?

Is dit geen cyclische beweging waarin wij teruggaan naar vroeger, maar onder een andere vorm.

Bij het biechten werd uiteraard gesproken. Mijn schoonmoeder vertelde mij dat zij in de biechtstoel de prijzen van de mis afdong. De onderpastoor werkte volgens haar goedkoper dan de pastoor. In de biechtstoel was aan de kant van de gelovige een gleuf, waarlangs de geldbriefjes doorgegeven werden. Er was ook een rond gaatje voor de munten. Ik heb dit geverifieerd en dat klopt. Of dat gebruik algemeen was weet ik niet.

De haan op de toren zal wel gelachen hebben toen de onderpastoor zich alweer liet rollen van mijn gehaaide schoonmoeder, die nochtans uitermate gelovig was.

Toren roept haan 217 : verkeerskunde

De eerste dokter in de verkeerskunde promoveerde aan de universiteit van Hasselt : Mark Keppens.

Hij pleit voor herziening van de stunt van het gratis busvervoer en vergelijkt dat met de jaarlijkse solden. Want uiteindelijk betalen wij allen het gestuntel van de politiekers. In de agglomeraties zou hij 30 km per uur veralgemenen i.p.v. 50 km, maar de inwoners zouden dat moeten beslissen. Op de autostrades daarentegen vindt hij 140 km per uur buiten de spits een goede zaak. Voorts dringt hij aan op intelligente systemen in het verkeer.

Toen ik promoveerde als licentiaat in de Criminologie met als eindwerk “Verkeersdelicten van 16 – 18 jarigen stelde ik - tolerantie voor en een opvoedende benadering van die jongeren met onmiddellijke maatregelen. Want uit mijn onderzoek bleek dat ze veel te laat gestraft werden als ze een vertreding of misdrijf pleegde
Toren roept haan 218 : geest

In Indonesië wordt de haan afgebeeld als God van de onderwereld op de geestenpaalwoningen. De haan staat dan wel op de spits van de torens bij ons, maar hem tot Godheid verheffen lijkt mij toch overdreven. Maar ja, andere culturen, andere ideologieën.

Andere dieren beginnen ook af en toe een prominente rol te spelen in ons leven. De paashaas bijvoorbeeld, die om commerciële redenen de Paasklokken begint te verdringen. Dat zouden ze moeten verbieden. De Kerstman en Halloween zijn ook zo’n voorbeelden, maar zonder dierenmisbruik.

Ondertussen stootte ik op de hanenkraaiwedstrijd. De trotse bezitters van onze verderkont zetten hun troeteldier in een duister hokje. Zij moeten dan het aantal keren dat hij zal kraaien voorspellen. Het zijn de “Lustige zangers” die dat bedachten. Zo kraaide een van die hanen 42 maal en zijn baasje gokte er maar twee naast.

Gisteren zag ik aan de Plantentuin in Meise, niettegenstaande de ophokplicht drie trotse hanen met twee hennen oversteken. De vossen van de Plantentuin zullen echter niet op straat komen en ze zullen dus nog een hele tijd rondscharrelen.

Dat ze onze haan nu maar snel terug plaatsen. Voor mijn part mag hij dan regelmatig bij zonsopgang luid kraaien.

Het Renaissance – ideaal was de virtú

(met accent op de u!). Dat stond voor deugd, moed en kracht. Ik las dit in “De ontdekking van het weten. Een andere geschiedenis van de wetenschap” van Chunglin Kwa, dat ik aanvroeg in de bibliotheek van Meise. Zeer snel werd ik verwittigd, dat ze dat merkwaardig werk aan de collectie hadden toegevoegd.

Toen ik enkele jaren terug in Toscane vertoefde en het museum bezocht van de Medici, begreep ik niet onmiddellijk de samenhang. Nu kreeg ik er inzicht in. De filosofie bekleedde toen een superieure plaats in de maatschappij. Wetenschappen stonden op het niveau van de ambachten en de kunst. Humanisme stond in contrast met virtuositeit.

Ondertussen leende onze pastoor Bie Boon zich voor een foto rond : "Wat is een kerk nu zonder haan ?". Stef De Ridder, voorzitter van het Beiaardcomité zette daarmee de toon. Zijn initatief in Goeiedag met het oog op de gemeenteraadsverkiezingen spreekt de bevolking aan : korte teksten en foto's waarop duidelijk wat men wil realiseren!. Een foto van de kerktoren, met een oranje vierkantje waar de haan en het kruis komen, zou niet misstaan.
Toren roept haan 220 : Gigha

Aan de westkust van Schotland hebben de inwoners van een klein eiland dat toebehoorde aan de laird van Achamor House, hun eiland gekocht en onder mekaar verdeeld. In een steen hebben ze de spreuk : SAORSA GU+BRATH d.w.z. “Vrijheid voor altijd” , ingebeiteld.

In Achamor House is nu een Bed and Breakfast ondergebracht.

Of ze er hanen en kippen hebben weet ik niet. Evenmin is het mij onbekend of er een kerktoren staat, maar ik merkte vroeger op dat de kerktorenhanen geleverd worden uit Groot Brittanië, maar dat ze ze zelf niet plaatsen.
Het is alleszins een bezoek waard !

Toren roept haan 221 : C.M. cartoon

In het tijdschrift van de CM verscheen een originele cartoon i.v.m. het ophokken.

Een kerktorenhaan wordt omgeven met een kooi door een priester die uit de voor – conciliaire eeuw komt. De kooi is echter niet conform, want ze is niet afgedekt bovenaan. Een verbaasde duif komt een kijkje nemen.

Elio de Rupo, de rode haan van Wallonië, vond het dit weekend op zijn congres nodig om de Vlamingen nog eens te jennen. Hij pleitte voor de uitbreiding van de Brusselse agglomeratie.

De uitspraken van de Waalse politici over de rel rond onze kroonprins liegen er ook niet om. De Vlaamse politici worden bij de ondernemers geplaatst, die de prins aanvielen. Zij zouden samen de sokkel onderuit halen waarop onze Belgische staat steunt. Ze vergeten echter dat als ze verder rond Brussel dwars liggen, dat veel sneller, wat ze zogezegd niet wensen, versnelt.

De nieuwe rode paus Elio I, zou beter zwijgen en de grondwet laten toepassen!

Toren roept haan 222 : cultuurdame

Het enige persorgaan dat de prijzen van Meise 2006 versloeg, sloeg er bovendien nogal naast.

Ze vertikten het van een volledige briefing te geven van de uitslagen van de verschillende prijzen. Enkel de recentste, zonder traditie (kortverhalen) werd geproclameerd. Deze prijs werd genoemd naar een levende figuur Ward Ruyslinck. Dat werd eerder vertoond met de Jef Burmprijs voor toneel. Een ongeschreven wetmatigheid gebiedt om dat voor prominente en verdienstelijke overledenen voor te behouden, zoals bij de Maurits Naessensprijs en de Jules Van Campenhoutprijs.

De reporter van dienst wakkerde in het gewraakte artikel ook een politieke splijtzwam aan. Kritiek van onze burgemeester werd aangehaald i.v.m. een palmares van 100 pagina’s.

De reporter van dienst lacht ook met het zichzelf bewieroken van de culturele Muzeketeers. Tot slot : wie hij tot de culturele dame van het jaar uitroept laat hij in het midden. Als het zo moet, zwijg er dan over a.u.b.

Op de tentoonstelling in ’t Moment viel mij een P.R. – fout op . De publiciteit van de verkeerde sponsor was te zien en van de echte niets. Ik hoorde ook klagen dat de verdiensten van de Kunstkring niet vernoemd werden. Het haantje staat andermaal in een duister hoekje.

Toren roept haan 223 : zingeving

In het kader van de bescherming van de religieuze kunstwerken van het Chiroheem had ik een interessante discussie met enkele leid(st)ers.

Mijn uitspraak : “Als de Chiro wil bewijzen dat ze beter is dan de Scouts moet ze het kruis bewaren”. Een jonge chiroleider vroeg zich af of de Chiro nog wel katholiek is en of dat dan wel moet. Hij vroeg zich ook af of de, keramieken in het heem wel waardevol zijn. Ik antwoordde met de vraag : “Wat is katholiek ? Het volk in de kerk ?” Toen vertrokken ze op bivakverkenning en de discussie viel stil.

Ik zou dit debat willen heropenen. Als uitgangspunt zou de Tibetaanse spreuk van vandaag kunnen dienst doen : “Zoals voor alle planten en dieren de aarde en de grond de basis voor hun bestaan vormt, zo is voor de yogi de basis een deugdzaam leven, waarin hij de vijf hoofddeugden beoefent : geloof, kracht, bewustzijn, concentratie en wijsheid.”

Wat we hier moeten aan toevoegen is, dat de yogi ook zoals alle levende wezens ook de aarde als basis hebben.

Wij leven helaas onder de dictatuur van het relativeren.

Ik zit tegenwoordig tot over mijn oren in de herinneringen aan Herman Boon pr. , onderpastoor in Meise van 1958 tot 1968. Zijn “Liber amicorum” is ver klaar. Als de sponsor toehapt wordt het een stijlvolle brochure, die te koop zal aangeboden worden ten voordele van het Chiroheem, in het kader van 60 jaar Chiro Meise in september.

Zo zouden we haast vergeten dat de andere Herman Boon (pastoor in Meise) 75 jaar werd en zijn gouden priesterjubileum viert op 6 juni. Hij is de pastoor van Meise van 1987 tot 2006. Er zal veel volk zijn in de kerk om 16 uur. Wie hem wil danken via een geschenk stort zijn bijdrage op rekening 734-1460003-65 van V.P.W. Gewest 1315, Sint – Martinus Meise. Bie, zoals wij hem noemen, heeft de wens uitgedrukt dat ons geschenk ten goede komt aan een project van de witte paters in Afrika voor de oprichting van een Geloofs- en Ontmoetingscentrum in Lusaka (Zambia).

Pastoor Herman Boon zei mij eens dat ik moest ophouden met hem Herman Boon II te noemen. Hij vond dat hij geen koning is. Ik heb hem toen wel gecorrigeerd : koningen betekent : Herman I en II, zonder Boon. Ik heb echter in de geschriften van Herman Boon pr. de oplossing gevonden. Die ondertekende alle teksten met deze benaming : Herman Boon pr. Onze huidige Herman Boon kunnen we dan ook beter pastoor Herman Boon of kortweg pastoor Bie Boon noemen.

De twee Boontjes kennen mekaar van in de lagere school in Jette. Toen verscheen hun foto eens in Zonneland (tijdschrift voor kinderen van de abdij van Averbode). Het lot besliste dat zwart Bever Boontje (zijn roepnaam bij de scouts) bij de blanken bleef en dat wit Boontje witte pater werd in zwart Afrika.

Ik ben er ook fier over, dat ik de twee Hermannen Boon op dezelfde foto kreeg, met mij ertussen. Dat gebeurde op mijn vraag bij de voorstelling van mijn streekboek “Meise, onder de toren van St. – Martinus”, dat ingeleid werd door Herman Boon pr., die dat allemaal beleefde. Pastoor Herman (Bie) Boon presenteerde het tweede deel “Meise, van onder de toren van St. - Brixius – Rode”. Zo was de cirkel van het keizerlijke Meise rond, met twee uitzonderlijke figuren die het hedendaags Meise kleurden en haar positieve uitstraling mee gestalte gaven.

Wij zouden nog een sluitstuk moeten maken “Meise, na 1976”, waarin pastoor Herman (Bie) Boon in het hoofdstuk parochie een prominente plaats zou innemen.,

Toren roept haan 225 : voorakkoord

Wij gaan er prat op dat wij leven in een democratie. Wij willen ze zelfs met de wapens verdedigen en ze desnoods opleggen.

Maar ondertussen worden de kiezers bedot. Want de partijen zijn druk bezig met voor de verkiezingen bestuursakkoorden te sluiten. Is dat geen kiezersbedrog ?

Kennen deze bestuurslieden het spreekwoord niet : verkoop nooit het vel van de beer voor hij geschoten is. Dit betekent m.a.w. in de politieke terminologie: sluit geen bestuursakkoorden voor de verkiezingsuitslagen bekend zijn !

Dit heeft te maken met ethiek. Van de partijen die de ethiek hoog in hun vaandel dragen zou je verwachten dat ze de stem van de kiezer afwachten. Maar niets is minder waar. Als het om de macht gaat schijnt alles veroorloofd !?

Het is al erg genoeg dat verkozenen met slechts een honderdtal stemmen, schepen worden in een gemeente. Die leggen hun wil en die van een te verwaarlozen procent kiezers op aan de meerderheid van de bevolking. Verander het systeem, en laat de spontane meerderheid besturen .

Dit wil niet zeggen dat men geen rekening moet houden met elke uitgebrachte stem en elke mening. Dat kan via enquêtes, inspraakorganen en adviescommissies.

Verkoop de pluimen van de haan niet, voor hij terug op de toren staat.

Op 24 april 2006 werd de opgeknapte atletiekpiste in Meise ingehuldigd. Het werd dan wel geen tartanpiste, maar de vernieuwde steenslag zal voor de lopers meer komfort bieden.

Dank zij de financiële inbreng van de gemeente en de sportraad kon men deze klus klaren. De voorzitter van de sportraad Edward Pelicaen was dan ook zo fier als een gieter toen hij het woord richtte tot de joggers van de kersverse club “Sparta meelopers Meise”.

Deze club is ontstaan uit de “Start to run” actie van de sportdienst van Meise. Voorlopig is Dany Geyssels voorzitter, Ingrid Heymans is secretaresse en Lieven Van Campenhout neemt het penningmeesterschap waar. Op zaterdag 17 juni leggen de kleine 200 leden hun 5 km test af. Dat wordt de bekroning van hun inspanningen.

Alle politiekers waren uiteraard op post bij de inhuldiging en Ward nodigde hun dan ook uit om een toertje mee te lopen. De schepen van sport Virginie De Klippel trok in haar zog het hele lot politiekers mee, na een korte toespraak.. Ik heb er maar eentje opgemerkt die zich afzijdig hield.

Het grote succes van deze nieuwe sportrage is voor een groot stuk te danken te danken aan het programma van Evy Gruyaert op de VRT. Er was ons gesignaleerd dat zij op de Kapellelaan woont. De inspanningen van de sportdienst om haar op de ionhuldiging te krijgen mochten echter niet baten, want de tip bleek niet correct.

In de jaren tachtig heette de toenmalige Joggingclub Meira (van Meise tot Ramsdonk). Toen was het ook een rage dank zij een actie van het Gemeentekrediet (nu Dexia) en de Vlaamse Atletiekliga. Eerstdaags wordt de wedstrijdklok en uitslagregistratiekit overgemaakt aan de kersverse club.

Nog een raad : haantje de voorste lopen is fout. Traag en geduldig is het motto en de rest volgt vanzelf. Voor info : www.meise.be of sport@meise.be

Toren roept haan 227 : genetisch

Op het seniorenfeest van Meise liep het Willy Van den Berghecentrum weer vol voor het jaarlijkse feest.

De politiekers stonden netjes in de rij om handjes te schudden . Het viel op dat er enkele buiten stonden.

Er was te weinig plaats voor de prominenten die plaats namen aan de middenste tafel. De ouderen werden vergast op een broodje kaas, een sandwich met hesp en twee koffiekoeken. Koffie en drank was ‘à volonté’.

Het programma was op niveau ? Men zou het de genetische afwijkingenshow kunnen noemen. Een Skippi trad op. Je weet wel : de bush kangoeroe. Hij leek wel niet op de president, maar zijn staart hing vooraan. Er kwam af en toe wel een schattig jong uit haar buidel piepen.

De danser met de drie benen was ook al zo’n afwijking, die wel voor de nodige leute zorgde. Vader Abraham was een valse en Mieke een travestiet. Gelachen werd er en gezongen ook !

Een haan met een genetische afwijking zou wel eens een leeuwenkam kunnen dragen.

De pastoor van Meise, ons aller Bie (Herman) Boon, nam afscheid van zijn parochie tijdens de mis van 16 uur op 6 mei 2006.

De parochieploeg overtrof zichzelf met een prachtige feestpoort voor de ingang van de kerk.

Bie Boon, witte pater van Afrika en prof. Estetica aan de K.U.B. kwam naar Meise in 1974 als onderpastoor in opvolging van pater Leonard Pluymers. Deze werd pastoor van St.-Brixius – Rode tot aan zijn dood in 1986.

Op zaterdag 24 oktober 1987 werd hij plechtig aangesteld als pastoor van Meise, als opvolger van Louis Geysen, die met pensioen ging. De aanstelling gebeurde reeds op 25 september door kardinaal Daneels.

Bie was een kindervriend. De kinderen noemden hem nonkel Bie. Hij was ook een bijzondere vriend van de zieken. Zijn passie voor klassieke muziek weerklinkt alle dagen in de kerk. Tijdens zijn misvieringen viel het dan ook op, dat er luid meegezongen werd onder impuls van onze pastoor – zanger.

Wij signaleerden al een uitwuifconcert op onze nieuwe beiaard. Want de parochianen onder de kerktoren van St.-Martinus protesteerden luid, omdat de beiaard niet speelde op het afscheid. Wanneer dit speciale concert er komt hangt af van het beiaardcomité. Of dat er zal zijn voor het boekje van de beiaardconcerten 2006 er is, betwijfelen wij. Onze pastoor ergerde er zich terecht over, op het kinderbeiaardconcert dat het programma ontbrak. Hij zei dat hij het volgend jaar zelf zal maken en ik wil hem, met de vrienden van de beiaard, daarbij zeker graag helpen.

Er was slechts een valse noot op de viering : er hing een zwarte kater i.p.v. de officiële Vlaamse leeuw voor de kerk. ’s Anderendaags merkte ik op dat die deskundig weggenomen werd op het ogenblik dat de vaderlandse stoet voor de viering van 8 mei naderde.

Er is de laatste tijd nogal wat commotie rond het zinloos geweld, dat zich hier en daar afspeelt.

Niettegenstaande de oproep van de slachtoffers, zijn er partijen die trachten garen spinnen uit deze tragische gebeurtenissen. Zij proberen stemmen te winnen of af te nemen. Dat is ethisch niet verantwoord.

De kiezers zijn echter wijs genoeg om de prietpraat van die politiekers te doorzien.

Een tweede vaststelling is dat men zoveel heisa maakt als de slachtoffers allochtonen zijn en de daders blank. In het omgekeerde geval lijkt dat een normale fait divers. Het probleem dat zich hier voordoet is, dat het in de twee gevallen even erg is. Zinloos geweld kan niet, maar is er helaas bij in de maatschappij. Respect voor alle mensen zonder onderscheid is de basiswaarde die met alle middelen moet gepromoot en desnoods afgedwongen worden.

Het behoort tot de 3 grootste uitdagingen voor de politiek.

In eerste instantie is dit een zaak die de individuele verantwoordelijkheid aangaat. Iedereen moet eens in eigen boezem kijken. Respect voor de anderen, zonder onderscheid is de basisattitude. Dat neemt niet weg dat er verschillen zijn en dat we die mogen opmerken. Het loopt verkeerd als we daar een houding van minachting uit volgt.

Geweldloosheid zoals ze door de dalai lama beleden wordt is een voorbeeld. Wapenverkoop moet beteugeld worden. Maar de internationale wapenverkoop moet eveneens verboden worden. Dat men daar maar eens werk van maakt. In Nepal worden mensen doodgeschoten met wapens die gefabriceerd zijn in Wallonië. Die levering werd door ons federaal parlement goedgekeurd. Dat zij die hiervoor stemden maar eens in eigen boezem kijken.

Voor moederdag zagen wij een interessant initiatief : “Houthulst prikkelt” met Paula Semer, Lieve Blancquaert, Anne Provoost, Hielde Van Mieghem en Goedele Liekens.

Deze B.V.-s lazen voor in het groen. De kwaliteit van de teksten was er, maar het decor kon mijns inziens beter. Stapels stro stelden het podium voor en bussels dienden als banken. Dood, droog stro verborg het prille, frisse en wat laat ontluikend groen. Het poëtisch tintje dat door deze wonderen van de natuur ter plaatse als meerwaarde kon gebruikt worden bleef verscholen. Zij hadden dat beter in een boerderij gesitueerd.

Wij hopen er in Meise, op 21 maart 2007 op de Wereldpoëziedag, iets beters van te maken!

Ik pleit in deze reeks voor het authentieke. Laat de Jan Hoeten van deze wereld maar moderne kunst bedrijven met de gekste dingen, die dikwijls helemaal niet bij mekaar passen. In hun context kan ik dat wel appreciëren.

Maar … op een kerktoren hoort toch geen varken, maar een haan. Wij wachten in Meise al sedert 1997.

Het Verloren Uurke in Meise kreeg zilver.

Een tentoonstelling in ’t Moment (uitbreidingruimte nieuwe bib.) bekroonde deze viering. Op de gelegenheidsfoto ontbrak Cecile Chabert – Boon, de initiatiefneemster als toenmalig schepen van Cultuur. Daarna namen in opeeenvolging Magda De Hollander, Martin Schacht, Marc Daniëls,, William Van der Taelen en Monika Macken over.

Toen ‘Cilleke’ mij fier vertelde over haar initiatief heb ik haar geprezen, maar ik bleef trouw het oorspronkelijke plan tot afbraak en volwaardige afwerking van de plannen rond het Willy Van den Berghecentrum. Had men toen uitgevoerd, wat gepland was en de historische Careelhoeve (Haeck) aan de overkant gekocht, had men nu voldoende plaats gehad om alle disciplines aan bod te laten komen. Bovendien heeft men er jaren de bibliotheek bijgeduwd en zelfs een ontmoetingsplaats voor oud – strijders, waar ze duchtig konden ruziën.

Ik betreur tevens dat men nooit is willen ingaan op mijn voorstel om de kinderen tijdens de dag, ook toe te laten in die infrastructuur. Want in 1966, reeds 40 jaar terug, werd het Jeugdatelier Crea opgericht. In Meise gaf de jeugd toen de toon en de richting aan in Cultuur!

Dit neemt niet weg dat het ondertussen geklasseerde Bokrijkhoevetje een waardevol stuk erfgoed is. Maar er zijn mooiere hoevetjes afgebroken om commerciële redenen.

Ondertussen is er ook een natuuratelier in de Plantentuin en komt er binnenkort een atelier in Eversem, het Linde AmateurKunsten, in het door de Jeugdraad aangekochte chalet van Infoster.

Alleszins een dikke proficiat voor de haantjes (voor eenmaal ook vrouwelijk) van het Verloren uurtje.

In de plantentuin werden de examens afgenomen van plantentuingids. Ik mocht met oude getrouwe Michel Silverans en Alida Proost de droogtekas gidsen. We moesten 7 woorden gebruiken : water, epifyt (vestigt zich op andere planten zonder ervan te profiteren zoals parasieten), Lithops (levende steentjes), bergketens, conservatie, plantentuinen en inheemse volkeren.

Ik vergeleek als inleiding menselijk gedrag in de woestijn met de aanpassingen van de planten : zich afdekken, schuilen, drinken opslaan en conserveren. Mijn aanvangszin luidde : Welkom in de droogtekas van de keizerlijke plantentuin van Meise. Jullie zullen een lid van de inheemse bevolking zeker enig chauvinisme gunnen, anders trek ik mij terug zoals een Lithop in de bergketen van de Mankevos, mij lavend als een epifyt aan het goed geconserveerde water in de Buitenweide

Na de geleverde inspanningen gingen wij de zaak beklinken bij een lekkere kriek van ’t vat in de Oranjerie. Plots bemerkte ik drie metalen hanen in het gebinte van deze oase in het groen. De uitbater beweert dat het Waalse hanen zijn. Hij zou beter moeten weten, want de Waalse vederkont is rood en die in de Oranjerie zijn roestbruin. Bovendien is de Plantentuin gelegen in Vlaams Brabant.

Onze haan schudde hierbij meewarig met de kop, want hij begint te denken dat zijn terugplaatsing wel eens even lang op zich zou kunnen laten wachten, als de splitsing van Brussel – Halle – Vilvoorde.

Toren roept haan 233 Binair

Een haan staat op de toren of hij staat er niet. To be or not to be, that’s the question!

Vlaanderen beschikt nog niet over de cultuur van de Kwaliteitsrevolutie. Dat stel ik dagelijks vast in mijn omgeving. Hints voor kwaliteitsverbetering worden afgedaan als kritiek. Als je aandringt wordt je al snel voor zaag versleten. Dan maar afwachten en met veel geduld zie je enige tijd later je voorstellen toch uitvoeren. Maar ondertussen is er veel tijd verloren gegaan en werd er aan efficiëntie ingeboet.

Verlichte geesten weten het altijd beter. Kijk maar naar de meeste ministers, die altijd maar opnieuw het warm water uitvinden. Ze zouden beter consequent verder bouwen op het verleden en constant de kwaliteit bewaken en verbeteren. Vlaanderen zou er anders en vooral beter uitzien.

Noem het binaire filosofie of zelfs ying en yang. Het komt erop aan de twee kanten van de medaille te bekijken. De keuze maak je zelf en in een aaneenschakeling van de steeds opnieuw betere keuzes, komen we vanzelf vooruit.

Dan kunnen we zoals een haan op zijn toren, fier zijn over ons presteren.

Toren roept haan 234 : processie

Achiel Jacobs zaliger verzamelde alles over de kapelletjes in Meise.

Rond de Historische wandeling in de Pantentuin rees er discussie over de St.-Antoniuskapel, waar een Mariabeeldje in staat. In de St.-Annakapel staat ook een Mariabeeldje. Het zou eens goed zijn moesten de oorspronkelijke beeldjes of een replica teruggeplaatst worden.

De tekst over de kapelletjes wordt door Berla gebundeld.

Jean Vandiest ging voor 1940 regelmatig mee met de processie uit Meise. Die stoet ging volgens hem langs de kleine ingang aan het dorp de Plantentuin in, langs de Oranjerie en achter de vijver naar het kasteel. De keizerin verscheen op het kleine balkonnetje van de rechtse toren. Onderaan werd een altaar gemaakt en de pastoor stopte er en gaf er de zegen met de monstrans. Daarna ging het via de hoofdingang naar de St.-Annakapel. Een stop aan de St.-Antoniuskapel herinnert hij zich niet.

Lisette Haeck beweert dat de processie eerst langs de St.-Annakapel, via de hoofdingang naar het kasteel ging. Een stop aan de St.-Antoniuskapel herinnert zij zich niet. De benaming van deze kapel is wel correct. Dus er moet dringend een Antoniusbeeldje inkomen.

Andere zegslieden van onder de toren van St.-Martinus, nog zonder haan noch kruis, bevestigen de versie van Lisette.

Toren roept haan 235 : Knobbel

Er was deze week nogal wat beroering onder onze gevederden onder de kerktoren van Meise. De oppergevederde, onze haan, kon alles helaas niet overschouwen, want hij staat nog steeds te wachten op plaatsing. De gemeenteraad besliste reeds en legde de uitgaven vast. Maar : de administratieve molen maalt zo langzaam, al zit er nu wat schot in met de komende verkiezingen.

Maar ter zake! Waarom al dat geprotesteer ? Er werd besloten de overbevolking in de plantentuin aan te pakken. Vorig jaar werden de legsels grondig geschud, zodat er weinig kleintjes kwamen. Dat hielp echter niet! Dan maar de drastische methode : vangen en elimineren. De regelmatige bezoek(st)ers waren er het hart van in. Een gespecialiseerde firma ving massaal gevederde vrienden. Nu is er duidelijk minder hinder.

De enige knobbelzwaan en de witte zwaan, die bij de vaste bezoekers zeer geliefd waren, waren reeds eerder verdwenen.

We mogen echter niet voorbijgaan aan de vaststelling dat diegenen die buiten de winter voederden de overbevolking bevorderden. De Canadaganzen, brandganzen, grauwe ganzen, Nijlganzen, … behoren niet tot de streekeigen fauna. Gevaar voor botulisme was niet veraf. Een ingreep was noodzakelijk. Het verbod op voederen is terecht!

Het natuurhulpcentrum zou moeten ingrijpen voor een Canadese gans op een poot, een manke grauwe gans en een toegetakelde Nijlgans die er al jaren zo bijlopen. .

De vrije meningsuiting in de Plantentuin kreeg een plaats in het kasteel van Boechout, waar een koppel vaste bezoekers hun mening geven op video. Zij hebben het over evenwicht.

Wat ik zeker afkeur is de manier waarop de zogezegde dierenliefhebbers de jobstudenten uitmaakten voor SS’ers en nog heel wat fraais.

Had onze haan dat allemaal kunnen meemaken, dan zou hij mij zeker bijgetreden zijn.

In “Torenhoge ontmoetingen” worden een aantal concerten georganiseerd op diverse torens met medewerking van Dirk Brossé.

Orgel en beiaard zijn verwant. Want wie het orgel bespeelt leert zeer snel het beiaardspel. Het is toch jammer dat we in Meise geen jonge orgelist vinden. In de Academie is er nochtans een opleiding voor. Ondertussen zou dat tijdelijk verholpen zij (dixit onze via het beiaardspel uitgewuifde pastoor Herman (Bie) Boon). Deken Jan Lagae zal er alleszins werk moeten van maken.

Rien Aarssen, de beiaardier van Grimbergen, leidde de jongste beiaardier op : Birgit Ceuleers uit Steenokkerzeel.

We zouden in Meise toch moeten kunnen komen tot regelmatige concerten op de twee beiaarden en op het orgel. Want ons orgel mag er wezen! En onze haan zou er o zo fier over zijn!

Toren roept haan 237 : Göteborg

Wij waren allen zo fier als een haan toen onze Kim Gevaert Europees kampioen werd op de 200 meter. Zij wordt al de koningin van de Europese spelen in Zweden genoemd.

Ik heb er een haiku voor gemaakt :

Slanke gazelle
lopend als een impala
amandelogen

Als parel op de kroon werd Tia Hellebaut ook Europees kampioen.

Op de 4 maal 100 meter liep het helaas fout.
De vrouwen spanden alleszins de kroon. Zoals in het tennis blijven de mannen achter. Wanneer zal het tij keren ?

Toren roept haan 238 : bivakmoeder

“Een grote vrouw is heengegaan .”

In de gezegende leeftijd van   92 jaar is Augusta De Vlieger deze nacht in het H.Hart rusthuis te Grimbergen overleden.

De begrafenis heeft plaats in haar parochiekerk Sint - Martinus op vrijdag om 11 uur en de begroeting geschiedt donderdag bij Pauwels van 19 tot 20 uur.

Haar echtgenoot   “ Rik de Kasseier “ is reeds sinds 1988 overleden en ligt begraven op het kerkhof van Meise , naast die andere grote aannemers uit onze gemeente Stallaert en Moens.

Met haar echtgenoot Rik stichtte zij de’ BVBA De Ridder’.

Het gezin De Ridder heeft 3   zonen en 4 dochters, telt 19 kleinkinderen en 22 achterkleinkinderen.

Augusta De Vlieger was voorzitter van de ‘Boerinnenbond’, stichter van de ‘ Jonge Moeders ‘-voorloper van de latere ‘Bond van de grote en jonge gezinnen’, jarenlang was zij bivakmoeder ,lid van de bidkring’ De Kleine Zielen ‘, gezellin van de Broederschap St Elooi.

Zij was jaren lang de bivakmoeder van de Chiro van Meise. De oud – Chiroleiders en leidsters zullen haar gedenken als een doorgoede, minzame en vooral bezorgde bivakmoeder, die kon koken als een chef – kok en die ons op bivak liet likkebaarden op elk eetfestijn.

Wij bieden de familie onze deelname aan in hun christelijke rouw.

Toren roept haan 239 : gemeentehuis

Op 30 augustus 2006 legde Meise de eerste steen van het administratief centrum. Miel De Boeck, opperhaan van de administratie, zal er blij mee zijn, maar zal er niet kunnen van genieten. Want hij gaat met pensioen in september. Toch zal zijn naam verbonden blijven met dit prestigeproject, dat er zal mogen zijn.

Want het is ondankbaar uw administratie te moeten leiden met verschillende gemeentehuizen : oude pastorij in Meise en gemeentehuis in Wolvertem. Ik kan mij dat goed voorstellen, want met het avCVO, waar in de publiciteit recent het authentieke logo verdween, maakten wij hetzelfde mee, maar dan met 4 vestigingsplaatsen en in lokalen van anderen. Ook ik nam nooit mijn intrek in het eigen gebouw, al was dat aangekocht en niet nieuw gebouwd.

Miel is ondertussen kampioen van België wielrennen voor secretarissen en hij duwt de CD&V-lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen. Hij kreeg alvast het luidste applaus bij de voorstelling van de lijst in de Lindenboom in Imde. Hij kwam op een strategisch moment binnen en de aankondiging van zijn kampioenstitel was niet vreemd aan de sterkte van het handgeklap. De Eddy Mercxvrienden hebben zo een grote troef.

Maar de kiezer beslist. Ondertussen duiken ze weer op in het straatbeeld : tweelingen, drielingen .. Dat is verspilling van affiches. En een collega van dezelfde of een andere lijst zou er beter overkomen.

Wat mij bijzonder verheugt is, dat de CD&V uitpakt met de 8 parochies, mijn stokpaardje. Dit voorbeeld verdient navolging, want alle mensen in alle kleuren en gezindheden zijn even belangrijk. De hanen op die kerktorens zullen luid kraaien als ze dat consequent volhouden. Maar op de website van de partij nationaal zien we het anders. Ik heb gevraagd om dat te verbeteren.

Toren roept haan 240 : geslacht

György Konrad wil niet dat hanen treuren voor een geslachte kip.

Deze Hongaarse schrijver brengt ons levensinzichten uit Hongarije in zijn boek “Het verdriet van hanen” vertaald door H.Kammer en uitgegeven bij De Bezige Bij, Amsterdam.

Hij schrijft altijd over hetzelfde, maar er komen telkens andere elementen boven, wat zijn werk boeiend houdt. (S.d.L.2825)

“Laat ik de bejaarde wandelaar in wiens huid ik tijdelijk wil kruipen, het alter ego uit wiens gezicht ik, al schrijvende, de wereld wil beschouwen, Kalligaro noemen.”

Zijn held Kalligaro laat zich meelokken door zijn gedachten die onderdeel zijn van een groter geheel. Dit gebeurt in het kader van de holocaust of beter de gevolgen ervan in zijn leven : zijn Joodse vriendjes keerden niet terug. In de aanhef van zijn boek treuren twee hanen om de kip die zonet door de kokkin de nek werd afgesneden. Kalligaro laat hen weten dat het nog altijd geoorloofd is om lekkere maïskorrels te blijven pikken.

Later in zijn leven kantte hij zich tegen het communisme waartegen hij zich als dissident schrijver verzet.

“ Kalligero schrijft alleen voor zichzelf, hij vraagt zich nooit af of al wat hij allemaal tijpt, wel aan de wensen van de anderen beantwoordt.”

Uit het literaire front vernemen wij dat de Turkse schrijver Oran Pamouk Nobelprijswinnaar werd voor literatuur 2006. Hij schreef o.a. ‘Sneeuw’, ‘Ik eet karmozijn’ en ‘Istanboul’.

Toren roept haan 241 : misverstanden

In “Het grote lexicon van hardnekkige misverstanden. 1000 kapitale blunders, vooroordelen en denkfouten” van Walter Krämer en Götz Trenkler (vertaald door Maaike Post en Arjen Mulder, Bert Bakker vinden wij een alfabetische catalogus van misvattingen over historische feiten, de dierenwereld, de economie, onze gezondheid …

Het doet mij onwillekeurig denken aan “De mythen uit onze Vaderlandse Geschiedenis” van

Anne Morelli waarin uit de doeken gedaan wordt hoe mensengroepen geschiedenis naar hun hand zetten. In de lagere school kregen wij zo tendentieuze lessen, die hier ontluisterd worden. Zij waarschuwt ook voor nieuwe mythen en symbolen : Waalse, Vlaamse, Belgische en zelfs Europese.

Dr. Gert Ausloos gaf ons in de cursus plantentuingids 100 plantenfeiten. Die misstaan zeker niet in dit rijtje.

Ik zou zo iets willen opmaken voor Meise;
De verstedelijking van Meise werd gestopt door wijlen Jef Claes, die voor de fuzie met het landelijke Wolvertem opkwam en het haalde, en niet door de groenen.

De Jeugdraad werd opgericht in 1965 en niet in 1986, zoals men in de doos op de zolder van het gemeentehuis vond.

De Cultuurraad, de Sportraad en het Groencomité werden opgericht door de Jeugdraad.

Meise bestaat uit 8 parochies, 8 kerken en niet uit 3 of 2.

Meise was moederparochie van Grimbergen en Strombeek tot 1132.

Imde wordt zonder p geschreven en Meuzegem met een z.

Een haan is een vogel en geen politiek rood dier.

De 11.11.11.-actie werd vanaf het prilste begin in Meise gevoerd door de Patclub met de leerlingen en de meester van het 1^ste leerjaar in de Gemeentelijke Jongensschool (nu Leertuin).

Er stonden in de Plantentuin 2 kastelen : kasteel te Meysse (d’Hoogvorst) en Bouchout (keizerin Charlotte).

Het avCVO is een correctere benaming voor AVCCVO en bevindt zich in de gemeente Meise in de Stationsstraat (A12, afrit Meise, richting Wolvertem)

De eerste verbroedering van de vaderlandslievende verenigingen was een initiatief van de Oud Soldaten Roger Deforche, Antoine Mollemans, Jan Lombaerts en Jef De Cuyper en niet van Simon Février.

Er zijn in Meise geen 2 ereburgers, maar 3 : Jef Burm, Eddy Merckx en Eugeen Hemeleers.

Het AVC CVO Meise staat er momenteel bij als onze toren zonder haan.

Het alomgekende en geprezen logo verdween uit de publiciteit en de platen. Het algemeen logo van de CVO’s nam de plaats in, maar werd vergeten op de blauwe, wazige platen. Maar dat logo lijkt wel een grijze muis. Aangezien het staat voor alle CVO’s is dit normaal.

Op het eerste zicht lijkt dit een logische beslissing. Het talenpracticum werd op de achtergrond geschoven en de sgav methode wordt niet meer gebruikt. Het effect hiervan zal later blijken. Het lijkt wel het einde van een tijdperk.

Afstandsonderwijs nam de plaats in. Het is een multimediaal project met interactieve taaloefeningen i.s.m. CLT Leuven.

Het logo, dat mijn intellectuele eigendom is (Sabam), staat voor een pedagogisch systeem dat beantwoordt aan de hoogste kwaliteitsnormen. In mijn rubriek cl (collegium linguarum) leg ik dat ten overvloede uit. Het logo is dan ook een kwaliteitslabel voor talenonderwijs aan anderstaligen, volgens een geëigend pedagogisch systeem dat beantwoordt aan de noden van de studenten.

Het is ontzettend jammer dat voor de programmatie van Chinees in de streek niet gekozen werd voor de avsg – methode. Het aggiornamente van deze methode ontsproot nochtans in China. De CVO’s programmeren zonder onderling overleg. De vereniging Belgo-Chine geeft cursussen volgens de SGAV – methode. Want de auteur, die ik ontmoette in het internationaal congres van de SGAV in Toulouse, ontwierp ze. De CVO’s van Meise, Grimbergen en Merchtem geven Chinees, maar op een traditionele manier. Aan de VUB start men met Chinees in het kader van een startende onderneming met studenten economie en een Chinese lesgeefster.

Een avCVO, met kwaliteitslabel, gebruikt die methode, maar vult ze aan met het didactische profiel van dit pedagogisch systeem.

Ik voel het persoonlijk als een drama aan dat niemand , zoals mijn collega in China, zelf het heft in eigen handen nam en met de huidige mogelijkheden op multi-mediaal gebied een eigen werk presenteerde, beter dan alle andere. Dit had zeker voor Nederlands gekund! Men zou helaas kunnen concluderen dat alle inspanningen qua bijscholing niet het beoogde effect hadden. Nochtans nam ik voor zowel de sgav als het talenpracticum mijn voorzorgen. Die inspanningen leverden niet op wat ik ervan verwachtte in het veld. Over de redenen hiervan wens ik niet uit te weiden. Het zij zo!

Je kunt van een kip geen haan maken.

In de rij van haantjes de voorste, uitzonderlijke figuren uit mijn jeugd, past zeker Jan Heuninckx.

Op de jaarmarkt in Merchtem werden de resterende werken van mijn tekenleerkracht uit de Sint - Thomasnormaalschool Jan Heuninckx, zaliger, tentoongesteld en verkocht.

Dat was eens wat anders dan amateurwerken. Het technische meesterschap van de kunstenaar sprong er als het ware uit. Ik was ook verrast door zijn veelzijdigheid : landschappen, plakkaatverf- en olieverfschilderijen, aquarels, mytisch half abstract werk, tekeningen van bloemen en landschappen …

Ik kocht drie tekeningen van Mazenzele, waar hij geboren werd op 11.12.1918. Die werkjes spraken mij aan omdat de technieken die hij ons aanleerde, er duidelijk in uitgewerkt werden. Dat is zo een aangename herinnering aan hem. Perspectief in gebouwen en landschappen zijn er perfect in verwerkt. Zijn handboek : “Gradueel tekenen en schilderen” heb ik bewaard en grijp er regelmatig in terug.

In Ossel in het zaaltje van ‘stamënee’ Ossel Star, bij mijn vrienden, maakte Jan glasraampjes die door verschillende belichting de vier seizoenen uitbeelden in dit landelijk idyllisch dorpje. Ik heb hem toen hij dit uitvoerde op een haar na gemist. Want ik had hem graag eens bezig gezien en herinneringen opgehaald.

Onze tekenlessen kregen wij op een enorme zolder met verschillende klassen samen. Er hingen daar enorme borden en wij oefenden er bordschetsen. Terwijl Jan in de andere zaal was, schetste onze beste tekenaar naakte vrouwen op een bord. Een medeleerling stond dan op de loer en als hij terugkwam werden de schetsen vliegensvlug afgeveegd. De brave man heeft dat nooit geweten, dachten wij.

Op de weg terug zag ik een troep prachtige ezeltjes met kruis op de rug. Ik begon er haast van te kraaien van bewondering.

Toren roept haan 244 : pastorij

Na de pastorij van Oppem pakt Erfgoedcel Meise nu uit met de pastorij van Meuzegem, op de jaarlijkse kermis.

De hanen van de O.L.V. - hoeve keken verrast op toen wij de wandeling, die voor deze gelegenheid afgewerkt werd, verkenden. Het einde van de wandeling werd echter ontsierd door een inkijk in het stort dat in de achterbouw een veilige haven inhoudt voor ratten en muizen.

Op de lege sokkel voor de pastorij ontbrak het originele beeld. Ze zouden dat terug plaatsen, maar dat gebeurde niet. Ik heb er dan maar een act ten beste gegeven met de uitbeelding van diverse ideologieën. Dat zijn alle bewegingen die gemaakt worden met de hand in allerlei bewegingen : de Chirogroet, de Scoutsgroet, de groet van de verzuring, de hand op het hart (in het midden!) zoals bij het Amerikaanse volkslied en nog enkele bruine varianten.

Ik legde ook de nodige contacten bij de deken en de kerkfabriek om de schat aan historisch erfgoed, waarin duchtig gegraaid werd, te inventariseren en te bewaren. In het parochieblad las ik dat men op dit ogenblik nationaal acties onderneemt om dat overal te doen. Want te veel gaat verloren.

De organisatoren vonden dat er te weinig volk opdaagde. We mogen echter spreken van een prima geslaagde dag. De kwaliteit was er en dat is toch het voornaamste.

Hanen worden toch ook gekeurd op kwaliteit en niet op de kwantiteit!

Ze waren er weer, de meerlingen! Heb je ooit al eens meerdere hanen op één torenspits gezien ?

In de politiek is alles mogelijk. Met de verkiezingen in zicht doken her en der weer de affiches met de koppen van de uitverkorenen op. Ik kies bewust het woord “uitverkorenen”, want als je dacht dat je je zo maar kandidaat kunt stellen, vergis je je schromelijk. De kandidatenlijsten worden nog steeds in intieme kring samengesteld. Bij ons althans !

En dan al die platen met affiches, die ons straatbeeld ontsieren! Een is zelfs niet genoeg. Op één plaat zag ik zeslingen, vierlingen en tweelingen. Ze hebben klaarblijkelijk affiches te veel en willen ze zo kwijt. Van daar die plotse opstoot van al die meerlingen.

Ze klonen zichzelf op die affiches vertikaal of horizontaal.

Anderen pakken uit met grotere koppen, zelfs artistiek bijgewerkte. Bruine ogen worden blauw. Alle vrouwen worden missen. Ik geef uiteraard mijn voorkeur aan mooie vrouwen, eerder dan aan lelijke mannen.

De mooiste affiche in Meise was ontegensprekelijk die van Virginie De Klippel. Er was nogal wat kritiek op de blauwe ogen. Ik heb dat gekontroleerd op de natuurdag in de Birrebeek. De kritiek is onterecht. Haar ogen zijn inderdaad blauw, met bruine tikkeltjes.

Toen ik bij die gelegenheid aan een van de vierlingen vroeg, waarom hij al die affiches verspilt, kreeg ik als antwoord, dat de platen te groot waren. Als je die platen in vier zaagt, kun je er vier panelen van maken en ben je te zien op vier verschillende plaatsen.

Dominique Galand kwam in “Man bijt hond” als originele sandwichvrouw naast een reuzengrote rode potlood aan het Rondplein in Meise. De burgemeester stuurde er de politie op af om te constateren dat er niets onwettelijks gebeurde. Hebben die niet wat beters te doen ? Ondertussen hing in de Landbeekstraat een vierling aan de reuzenkraan!?

En over dat klonen …op een toren zet men toch ook geen zeven hanen omdat hij te groot is!

Toren roept haan 246 : zorgcentrum

Eindelijk was het zover. Het O.C.M.W. van Meise opende het nagelnieuw zorgcentrum op zondag 1 oktober 2006 in deelgemeente Wolvertem. Voorzitter Rita Verbesselt was terecht fier op deze realisatie en er werd dan ook een gedenkplaat ingehuldigd met de namen van de huidige raad.

De aanwezigen kregen een stuk taart aangeboden in een grote tent. Daar konden ze rustig keuvelen en wachten op het vertrek van de rondleidingen. We kregen een keurige brochure met de geschiedenis van het Godshuis, gebouwd via een legaat van mej. Anne Marie Van Horick in 1908 tot de huidige "Residentie Van Horick". We hebben zeer lang moeten wachten, maar dat loonde de moeite. De trend in de rusthuizen is zodanig geëvolueerd, dat zij die vroeger bouwden een rusthuis kregen dat veel weg heeft van een hospitaal. Hier is dat niet zo : verzorgde wooneenheden van 8 personen, maken het wonen er alleszins gezelliger. De kamers zijn uitgerust met moderne technologie en de architect slaagde erin om het maximum te puren uit de individuele kamers.
Pastoor Theo De Witte vonden wij in de stille ruimte, die hij ondertussen omvormde tot een stijlvolle kapel. De gangen werden opgefleurd door Kunstkring Meise en enkele moderne beelden tooien de binnenkoeren.
Rusthuisdirecteur Peter Peeraer en zijn personeel zullen ervoor zorgen dat de opvang en de begeleiding van onze ouderen optimaal verloopt. Het kader, waarin dat zal gebeuren, is geschapen. Ga gerust eens kijken. Het loont de moeite.

Ondertussen werd aan de bank gevraagd het resterende bedrag op de rekening van de V.V.V. (Verbroedering, maar nog steeds ruziënde Vaderlandse Verenigingen) door te storten aan het OCMW zodat het geld kan gebruikt worden voor hulpbehoevende erkende oud strijders (in de ruimste betekenis van het woord). De helft van dat bedrag werd verdiend door 5 jonge studenten van de Erasmus hogeschool in het kader van een project. Een passend geschenk !

Dit letterwoord staat voor : Linde Amateur Kunstenaars.

In het lokaal van Infoster huist nu een open atelier voor amateur – kunstenaars. Het is momenteel open op donderdag van 19 tot 21 uur. Het is een initiatief van beeldhouwer en sculpteur Frans Tonnelier, Marcel Cloots en Marijke Sleebus. Iedereen kan aansluiten en vrij komen werken.

Ik wou reeds lang een atelier voor houtsculptuur. Aangezien er in het Verloren uurke geen plaats voor is wendde ik mij tot de Plantentuin van Meise. Daar was een Natuuratelier voor kinderen werkzaam. Wegens gebrek aan belangstelling is dat momenteel gesloten. Daar kon toen een atelier bij voor alles wat met natuur te maken heeft, beperkt tot overdag. Mijn naamgenoot De Cuyper … was bereid er les te komen geven. Er sloot zich zelfs een aquarelliste bij aan en iemand die bloemschikken wou doen. Het is er echter niet van gekomen.

Ondertussen volgde ik dan maar een opleiding in Athena Brabant bij An Wouters. Maar daar sta ik momenteel op de wachtlijst. Het initiatief van de Linde was dan ook welkom. Het wil zich niet concurrentieel opstellen. Daarom is er een nauwe samenwerking qua afspraken met de Kunstkring en het Verloren Uurke. Zij gaan ten andere samen tentoonstellen tijdens de beiaardfeesten en de kunstenaarsroute werd erin opgenomen.

Op de open deurdag van de gespecialiseerde zaak in Beernem, waar men alle benodigheden kan aanschaffen om hout te bewerken, ontmoette ik Marten Lierman, een poppenspeler uit Brugge. (f) Ik ga voorstellen om deze man met zijn theater op de beiaardfeesten te krijgen.

Ondertussen hoop ik eerstdaags tijdens de dag het atelier open te houden voor houtbewerkers. Iedereen die geïnteresseerd is kan zich bij mij aanmelden via e-mail.

Canvas zendt momenteel een driedelige reeks uit over de Galapagos – eilanden.

De universiteit van Cambridge heeft het volledige werk van Charles Darwin gedigitaliseerd. Ze hoopt de unieke collectie tegen 2009, wanneer we de 200^ste verjaardag van zijn geboorte vieren, volledig op het net te zetten en voor iedereen toegankelijk te maken.

Het idee kwam van historicus John van Wyhe die toen hij aan de University of Asia studeerde, er niet in slaagde toegang te krijgen tot het werk van Darwin, die toch een van de grootste wetenschappers aller tijden is. De voorbije vier jaar verzamelde Van Wyhe meer dan 50.000 pagina's tekst van en over de naturalist. Ook digitaliseerde hij ruim 40.000 beelden van originele publicaties, waaronder enkele unieke stukken, zoals een opmerkelijk notitieboekje dat in de jaren tachtig werd gestolen, maar waarvan de tekst toen al op microfilm was gekopieerd. Het boekje bevat aantekeningen die Darwin maakte op de Galapagoseilanden en waarop hij later zijn baanbrekende ideeën over natuurlijke selectie zou baseren. Alle info op darwin-online.org.uk (bron EOS)

Ik miste het tweede deel. Wie kan het mij bezorgen op CD-rom ?

Ik heb Julien De Roover voorgedragen voor dit initiatief van de Koning Boudewijnstichting en de regionale T.V.’s.

Jullie herinneren zich wel dat vorig jaar deze onderscheiding te beurt viel aan de asielzoeker – vrijwilliger in het rusthuis in Kapelle-op-den-Bos. Ik ben ervan overtuigd dat het in 2006 de beurt is aan een vrijwilliger uit Meise.

Julien is een minzame zeventiger. Hij is de vriend van iedereen en staat steeds paraat om te helpen. Hij is de onbaatzuchtige conservator van het natuurgebied De Beemden in Wolvertem. Vorig jaar heeft hij de Galloways (Schotse koeien die de beemden begrazen) alle dagen gaan water geven te voet. Want hij heeft geen rijbewijs en verplaatst zich met de fiets of het openbaar vervoer. Hij was er het hart van in, toen een van de grazers ontsnapte en de Vlaamse koeien vervoegde rond de pilonen in Imde. Wij hebben het kalfje, de eerste boorling in de Beemden, naar Julien genoemd : Julienke. Ontelbaar zijn de natuurwandelingen die hij gratis gidste voor de kinderen van de lagere scholen in Meise, zowel in de Beemden als in de Birrebeek. Onlangs gidste hij een regionale fietstocht met als thema zwaluwen. Want Julien woont in de bekende witte wijk in Wolvertem en zorgde voor een grote huiszwaluwenkolonie in zijn wijk.

Julien is ook de drijvende kracht achter Kunstkring Meise. Als oprichter kan ik getuigen dat met iemand zoals Julien men een vereniging met zijn tweeën kan runnen. Hij zoekt er geen functie, noch gewin, maar vriendschap in samenwerking!

Hoeveel verenigingen uit onze keizerlijke gemeente zouden op Julien geen beroep gedaan hebben voor het schilderen van hun publiciteitsplaten voor hun jaarlijkse etentjes en andere activiteiten.

Julien is geen haantje de voorste, zoals er velen onder de kerktoren lopen. Maar hij is een bescheiden werker : een werker van het elfde uur!

Toren roept haan 250 : diamant

Op Allerheiligen 2006 past het even stil te staan bij wat als we dit leven verlaten.

In de Morgen vond ik een goed idee voor een uitvaart. De firmaAlgordanza (herinnering in het retro-Romaans) België maakt van onze resten na crematie een diamant. Elke week maakt men er reeds een diamant van een dode. Het is echter een dure aangelegenheid : € 3195,00 tot € 13095,00. Of dit een all-inclusive prijs is kan men uitzoeken op hun website www.algordanza.com

De Tibetanen die op een plateau leven boven 4000 m lossen het natuurlijker op. Aangezien ze daar maar drie weken op een jaar kunnen graven en er geen brandhout voorhanden is hakken ze hun lijken in stukken. Ze gebruiken bepaalde delen voor natuurlijke medicijnen. De rest wordt op een rots gelegd en opgegeten door de vogels.

Ik bedacht eerder voor mezelf een asvaart op de Maalbeek in mijn geliefd Meise. Na crematie zou mijn as in een klein bootje te water gelaten worden op de grens met Wemmel, bij de watermolen. Zo kan ik dan nog eens door onze keizerlijke plantentuin varen. Mijn nabestaanden kunnen dan snel naar het brugje aan de molen van Amelgem gaan postvatten, als ik voorbij vaar en Meise verlaat op weg naar de Zenne. Ik hoop echt dat ze dan niet treuren, maar een blije nagedachtenis bewaren. De diamant lijkt mij echter een alternatief.

Vooraanstaanden laten hun as nogal eens uitstrooien op zee. Maar als de wind niet goed zit lukt dat niet zo goed en keren de familieleden met restjes as terug naar huis.

Ik dacht ook al eens aan een video-show door mijzelf geänimeerd. Mijn audiovisuele carriére zou dan zijn apotheose kennen en wat van belang is : je houdt alles zelf in handen. Maar of onze kerk of de crematoria daar reeds rijp voor zijn, weet ik niet.

Als je je haan voelt en graag op een toren prijkt, doe je het anders dan alle anderen, maar vooral beter!

De eerste vrouwelijke lijsttrekker bij de gemeenteraadsverkiezingen in Meise wordt schepen van Leefmilieu, Ouderen, Mobiliteit en Gelijke Kansen.

Het gaat hier om Marie – Jeanne Thaelemans voor Groen! Louis Becq vestigde hierop mijn aandacht en aangezien zij tot mijn vriendenkring behoort, zet ik dat graag in de verf. Als de verf te oranje wordt, moet men dat er maar bijnemen. Besef dan wel dat dit pigment het oranje is van de Chabertijnen : dus in de sfeer van de Jeugdraad in de jaren zestig in Meise. Louis is momenteel de politieke geschiedenis van Meise aan het schrijven.

In de jaren zestig, toen ik nog onderwijzer was in het eerste leerjaar heb ik Joan, de echtgenoot van Marie – Jeanne leren lezen en schrijven. Enkele jaren later richtte ik als 2de voorzitter van Jeugdraad Meise een jeugdclub op voor 16 – 18 jarigen. Daar leerde Joan zijn Marie Jeanne kennen. Zij waren enthousiaste fans toen de Georges Baker selection optrad in de sporthal in Meise. Dat was het eerste pop-concert in onze gemeente. Zij waren de promotoren achter de Jeugdclub Gypsy, voor 16 – 18 jarigen die achter de Academie huisde en onder mijn voorzitterschap van Jeugdraad Meise opgericht werd.

De kranige 98jarige grootmoeder van M.J. woont in Wolvertem bij haar dochter. De vader van M.J. is echter afkomstig uit de wijk Amelgem bij de Duivelschuur in Oppem.

Haar moeder is zeer actief in Okra – Wolvertem en zetelt voor deze vereniging in de Ouderenadviesraad.

Onze nieuwe schepen voltooide haar humaniora in Sociale Wetenschappen en werkt in de verzekeringssector.

Zo liep ik met Joan de 20 km van Brussel in de T-shirt van deze verzekeringsmaatschappij GAN. Want onze contacten verliepen via onze gemeenschappelijke hobby : lange afstandslopen.

Toen ik voorzitter werd van Natuurreservaten (nu Natuurpunt) heb ik Joan in het bestuur gehaald en reden wij samen naar al onze vergaderingen. Mijn politieke vrienden vroegen zich toen af of ik nu bij de groenen aansloot. Ik heb echter altijd het verschil proberen duidelijk te maken tussen echte groenen, groene actiegroepen en politieke groenen.

Op dit ogenblik loopt een tentoonstelling in de Plantentuin van Meise onder de naam “The lake” op zijn einde.

Het idee komt uit de poëzie van William Wordsworth. Deze dichter woonde in The Lake district. Over de streek schreef hij “Guide to the lakes” en deze beroemde natuurdichter is zeker op zijn plaats in het kasteel van Bouchout.

Het evenement werd geopend tijdens een nocturne in het kasteel van Boechout. Enkele danseressen dansten rond het kasteel. Stef Bos trad op bij de opening en directeur Rammeloo gaf de openingsrede ten beste.

De drie kunstenaars zetten we even op een rijtje. Marijke De Cuyper, die destijds geselecteerd werd door de originele jury (Mercatorfonds) voor de Maurits Naessensprijs met haar schilderijen. Kunstfotograaf Roland Van Rompaey maakte een aantal gelegenheidsportretten in en rond de vijvers om het thema te illustreren. Wilfried Jacops plaatste prachtige beeldhouwwerken voor en in het kasteel.

Deze confrontatie van schilderijen, fotografie en beeldhouwwerk, met her en der een vleugje poëzie past zeker in onze keizerlijke Plantentuin van Meise.

Onze haan is er fier over.

Toren roept haan 253 : Ebrugogo

Een haan op een toren is kleiner dan hij lijkt.

De vondst van kleine mensen : Ebrugogo werpen een nieuw licht op de evolutie van de mens.

Toen ik mijn eerste stappen zette was ik één van de kleinsten van de klas. Ik was ambitieus en wou overal de eerste zijn.

Kleine mensen hebben onbewust de drang om op te vallen, groter te zijn en uit de band te springen. Maar mogen wij dat veralgemenen?

Is het u ook al opgevallen dat kleine mensen meer lawaai maken, dan grotere. Hun zicht op de omgeving gebeurt uiteraard vanuit een kikkerperspectief. Zij bevinden zich in een fictieve ondergeschikte positie. Dat kan de reden zijn waarom ze zich tegen alles en iedereen afzetten.

Als zij het schoppen tot een vooraanstaande plaats verergert dat vaak. Zo ken ik een voorzitter van een vereniging die daarvan het prototype is. Die wil in alles de eerste viool spelen. Heel de zaal, het gevolg, zwijgt en luistert. Bij elke inbreng volgt een stortvloed van woorden, die dikwijls niets met de zaak te maken hebben. Die verschieten dan als hun volgelingen steeds maar uitdunnen. Want zelfs als ze ‘het werk toch maar doen’ komt de tijd dat men er de brui aan geeft.

Is een haan ook geen klein dier

Toren roept haan 254 : leeszaal

Pal onder de toren van St.-Martinus zou ons haantje nu kunnen neerkijken op een nieuw initiatief.

De gemeente is er dan toch in geslaagd ’t Moment in uitbating te geven.

Zo vervallen de plannen om er een leeszaal en ontmoetingsplaats binnen de bibliotheek te maken. Het beperkt de educatieve mogelijkheden van de bib.

De uitbaatster, een autochtone Meisenaar, nam echter enkele goede initiatieven. Op dinsdagnamiddag is het kaart dag voor de senioren en zij die vrij zijn. Dit zou echter kunnen uitgewerkt worden tot meer en beter. De kranten en tijdschriften van de bib zouden er ter beschikking kunnen liggen. Een P.C. kan toelichting geven voor gebruikersproblemen.

’s Zaterdags bij de markt kan men er ontbijten. Zo kunnen de marktbezoekers vroeger komen en na een stevig ontbijt de ommegang van de markt beginnen.

Aan de muur werden de foto’s van twee oude figuren uit het volksleven van Meise tentoon gesteld. René van Haeck, die zijn carrière als boerengast in de Careelhoeve volbracht roept er herinneringen aan vervlogen tijden op. Hij is mij nog altijd een biggetje schuldig, van toen hij mij als kleine jongen uitdaagde. Als ik een biggetje van een kwaaie zeug durfde wegnemen zou ik het krijgen. Ik heb hem voor zijn overlijden nog herinnerd aan het feit dat ik na mijn heldendaad, het roze diertje toch nog moest inleveren, en dat het maar normaal was dat ik voor die trofee in zijn testament zou komen. Maar helaas!

De tweede volksfiguur is Pit Van Campenhout, kozijn van burgemeester Jules Van Campenhout en broer van Sus V.C. . Hij woonde in de Mankevosstraat naast onze laatste veldwachter Staf.

De vier oude benamingen van deze 'stamënee', werden op een beschilderde tekst uitgevoerd door kunstschilder Frans Keppens. Ze zijn : 'A la cantine, 'Au Manneke Pis', 'In 't Oud Meysse- Au vieux Meysse' en "Triomf'. Dat is hier ook op zijn plaats. Ik stelde aan onze nieuwe burgemeester voor dit aan de uitbaatster te schenken.
Na het plaatsen van de haan, kunnen wij beneden herinneringen ophalen uit de oude tijd

Toren roept haan 255 : Mandela

Het portret van Nelson Mandela dat kunstenaar Jan Beekman, afkomstig uit Meise, maakte naar aanleiding van zijn vrijlating in 1990 siert binnen kort het V.N.-gebouw in New – York.

Jan is volgens pastoor Bie Boon verrast en trots (‘als een haan’). Hij vindt dat het daar op zijn plaats hangt, als oproep tot verdraagzaamheid. De schilder is ondertussen 77. Hij woonde vroeger op de Kapellelaan en verhuisde naar de U.S.A.

Herman Boon pr. overhaalde hem destijds om na de bouw van het Jongens – Chiroheem, in het leiderslokaal ons lot na de dood te vereeuwigen volgens het Nieuw Testament : “God is Liefde”. Het was een reactie op de toen waardeloze muurschilderingen in de kerk : “Het Laatste Oordeel” volgens het Oud – Testament : de vergelding!

Jan zou zijn monumentaal werk, dat hij zich in zwart – wit herinnerde, komen restaureren met zijn Beekman – Foundation. Maar het zou dringend beschermd moeten worden. Ik vroeg aan schepen van de jeugd Virginie De Klippel hierop de aandacht te vestigen bij de inspectie van de brandweer. Ik hoop dat zij dat deed voor ze binnen enkele weken de fakkel doorgeeft aan haar opvolger.

In T.r.h. 72 wijdde ik reeds een aflevering aan mijn ontmoeting met Jan in Kruishoutem.

De Verbroedering van Vaderlandslievende Verenigingen werd opgericht door Simon Février.

Dat was een politieke ingreep van blauw en de vertrouwelinge van burgemeester Vanvuchelen werd voorzitter. Emancipatie is goed, maar een vrouw als voorzitter van een mannenbastion was van het goede te veel. Dat zou later blijken.

De eerste verbroedering werd echter op gang getrokken door de Oud Soldaten (Gewezen Soldaten van het Belgisch Leger uit 1903). De rode draad door het kluwen van een wirwar aan verenigingen, die de verdienste opeisen van vaderlandse trouw, is dat zij allen soldaat geweest waren. Toen waren daar nog geen vrouwen bij. Het initiatief werd genomen door kolonel Deforche, Jan Lombaerts, Antoine Mollemans en ikzelf.

Wat mij hierin dreef, was een stukje nostalgie. Als kleine jongen heb ik dat allemaal meegemaakt? Want bij ons in het “stamënee” zaten de twee concurrerende fanfares broederlijk samen onder de vlag van de Oud Soldaten. Voor de vrienden van mijn vader heb ik ervoor gezorgd dat ze hun 100^ste verjaardag konden vieren in 2003. Bij ons was ook het lokaal van de Oud-Strijders 1940 - 45 en 1914 - 18.

Frans Van Beneden, voorzitter van de Strijders 40 – 45 uit Meise, werd voorzitter. Voorzitter van de twee zou snel tot onenigheid leiden. De interne twisten van de verenigingen, werden in de verbroedering uitgevochten. Ik begreep er steeds minder van. In Brussel zaten de gedecoreerde heren samen en in Meise kwamen ze niet overeen, of toch …?

Wijlen Frans nam ontslag en werd opnieuw opgevolgd door de vrouwelijke voorzitter van O.S.Imde. Toen die het beu werd en zich ook terug trok, werd ik gevraagd. Ik heb mij geëngageerd om te zorgen dat er een lijst kwam met alle mensen die nog geïnteresseerd zijn in de plechtigheden. Tweede taak was het in orde zetten van de statuten versus vertegenwoordiging van de verenigingen.

Toen in Wolvertem de secretaris van de V.V.V. uit de vereniging gezet werd, niettegenstaande hij een van de weinigen was met een nationale erkenning, nam die ook ontslag in de V.V.V. en verkeerde de verbroedering in staat van liquidatie en ontbinding.

Er stond toen nog ongeveer €599,00 op de rekening. Door een misverstand werd daar nog eens €600,00 bij gestort, verdiend door 5 jonge studenten die een initiatief namen ten voordele van de Oud - Strijders van Meise.
Statutair moet dat geld nu besteed worden aan behoeftige erkende "oud - strijders". De ondertekende statuten maakte ik over aan de bank, met de ondertekende opdracht het geld te storten aan het O.C.M.W. van Meise d.i. de enige officiële instantie die kan oordelen over behoeftigheid. Het is nu afwachten geblazen. Anders blijft de som geblokkeerd op de rekening, want de gemachtigden voor financiële verrichtingen kunnen of willen niet meer.
Eendracht maakt macht zei de haan en hij viel van de toren.

Toren roept haan 257 : Taiohée

De Kerstvieringen op televisie 2006 waren anders.

De protestanten schotelden een multicultureel palet voor, achter het altaar. Daar stond een bonte bende kinderen in alle kleuren en van alle oorden. Dit was zichtbaar het thema verbroedering tussen alle volkeren.

De katholieke Kerstviering ging het verder zoeken. Dit was Eurovisie vanuit de Stille Oceaan op de Markiezeneilanden. Op dit Franse protectoraat werd Jacques Brel begraven. Zes eilanden zijn bewoond en wij waren te gast in Taiohée.

De kerkelijke organisatie van dit gebied wordt verzorgd door 1 bisschop en 5 priesters. In de verschillende parochies worden die bijgestaan door lekenverantwoordelijken, die aangesteld worden. Het is echter geen gewijd ambt.

De kerststal op het plein voor de basiliek was een typische markieswoning. Binnen vielen de prachtige houtsculpturen op in een donkerbruine houtsoort. De lezenaar was een arend. Maria en het kind en de kruisweg zijn ook staaltjes van houtsnijkunst.

De gelovigen vielen op door hun outfit : iedereen in het wit met groene sjaals (stof of bladeren). De gezangen werden niet gedirigeerd. Daar geven de trommels het ritme aan en het koor neemt af en toe over.

Onze haan waande zich voorwaar in het oude Meise, want onze kleuren waren toen ook groen – wit.

Toren roept haan 258 : cascade

Een haan op de kerktoren is als een champagneglas op de spits.

Adviesraden zouden zich bij de aanvang van 2007 eens kunnen bezinnen over de kwaliteit van hun werking.

Ideologisch horen zij kleurloos te zijn zoals het water uit een bron, waaruit onophoudelijk gedachten stromen, zuiver ten gunste van het algemeen belang.

Organisatorisch is de structuur zoals een cascade van champagneglazen. Als men het edele vocht in het bovenste glas giet, loopt het over in de onderliggende en zo verder tot de onderste laag. Dat is de belangrijkste : de achterban of de leden. Van hieruit moet, zoals bij een fontein in de tuin een tegenstroom komen, die de glazen opnieuw vult tot de top.

Zonder onderbreking komt dan een voeding van gedachten op gang in twee richtingen.

Iedereen die zich geroepen voelt het volk te vertegenwoordigen, hoort zich bewust te zijn van inspraak en informatie. Maar dat brengt ook verantwoordelijkheid mee. Hypocrisie en struisvogelgedrag (zie struisvogelsyndroom) horen hier niet thuis.

De haan moet stralen en plots luid de hemel in spatten, zoals de vuurwerken die her en der ontstoken werden, bij ons zelfs om twee uur ‘s nachts op 2 januari.

De beiaard in onze toren begeleidt de virtuele hanenzang.

Ons haantje was de figuur bij uitstek bij de laatste verkiezingen in Meise. Stef wierp hem met de pastoor erbij, in de verkiezingsstrijd.

Toch werd Virginie De Klippel verkozen door Nieuwsclub.be tot figuur van 2006 in Meise met 73 stemmen. Onze nieuwe burgemeester moest het afleggen tegen deze miss, die niet aan haar proefstuk is, met 21 stemmen. Zij werd destijds druivenkoningin in Overijse en verschijnt er nog regelmatig in groot ornaat op de jaarlijkse verkiezing. De vorige burgemeester Roger Heyvaert behaalde 4 stemmen, Stef Verdict 1 stem en Ellen De Clerc, de laureaat van het examen voor gemeentesecretaris in Meise, ook 1 stem.

Ik vroeg aan de organisatoren de lijst van de kandidaten en de criteria die in acht genomen werden om op de lijst te staan. Want het is altijd beter dat men weet waarvoor men kiest en dat men zicht heeft op de representativiteit van deze steekproef. Objectief bekeken is die er niet!

Wij hopen dat Stef de daad bij het woord voegt en dat onze haan en het kruis (in het atelier van Alex April) eindelijk op hun plaats komen. Dit kan ter ere van alle figuren uit Meise. Onze nieuwe burgemeester heeft een en ander onmiddellijk recht gezet : hij trof een regeling om de bouwgrond in het centrum van Wolvertem toch nog te kunnen verkopen aan bouwlustigen uit onze gemeente.

Kwaliteitsverbetering vereist : just do it, in excellency.

Toren roept haan 260 : roken

Een haan heeft geen label nodig om hem te (h)erkennen.

Een school in Vlaanderen voert opnieuw de ezelsoren in, in een nieuwe vorm. Zij die nog roken worden gelabeld. In de sociologie verdiepten wij ons in de labelingtheorie. Dat ruikt sterk naar discriminatie. Want zich labelen houdt een individuele keuze in en mag zeker niet ontaarden in verplichting.

Om het roken te bannen gebruikt men beter de 0 – tolerantie, maar dan ten gronde. Wat de regering uitdokterde voor de restaurants is mossel noch vis. Een algemene maatregel is hier op zijn plaats.

Weinigen labelen zichzelf via een burgerkenteken. We zien nog de Vlaamse leeuw, Rotary of andere service – clubs en hier en daar een kenteken van een politieke partij. De arrogante Antwerpenaars zetten een rood plaatje met A op hun kraag!
De syndicaten doen het met vuilniszakachtige outtfits : groen, rood en blauw. Er is wel een positieve trek aan. Jozef Ratzinger zette zich destijds af tegen de dictatuur van het relativeren. Men toont niet meer waarvoor men staat. Herkenbaarheid bevordert nochtans de dialoog en de verstandhouding.

Of dat dan via een uitdrukkelijk symbool moet, zoals een haan op een toren, laat ik in het midden. Zeggen wat men denkt volstaat voor mij voorlopig.

Toren roept haan 261 : centrum

Waar is het centrum van een lokaliteit ? In een parochie is dat de kerktoren. De haan is dan ook de richtbaken en diende vroeger als het ware als “Tom – tom” of GPS.

Bij ons is er nogal wat betwisting over het centrum van de gemeente. Na de fusie vonden velen, met een verborgen agenda, dat het centrum zich bevond waar zij het dachten of hoopten.

Neem een passer en een kaart en zet een cirkel binnen de grenzen van uw gemeente. Het middelpunt van de cirkel is de plaats van het passerpunt. Dat is het geografische centrum van de gemeente. In Meise is dat het rondplein. Dit is bovendien een kruispunt van de A12 en de N Aalst – Vilvoorde.

Als men echter de bevolkingsdichtheid als criterium neemt, dan komt men tot een ander beeld. Zo maakte ik recent een discussie mee over de slechte plaats van onze bibliotheek. Als men dat geografisch bekijkt kan dat juist zijn. Maar als men de echte functie, de bereikbaarheid voor de lezers, in acht neemt, ligt die nog niet zo slecht. Dat geldt ook voor het postkantoor, het AVC en het nieuwe gemeentehuis.

Er moet echter een blijvende bezorgdheid zijn voor de kleine entiteiten, waar de parochianen onder de toren leven en gemeenschap vormen.

Onze acht haantjes op de 8 torens kijken erop neer (letterlijk althans).

Toren roept haan 262 : democratie

Een haan lijkt op een toren te staan als een dictator, eenzaam of toch niet.

In 1748 publiceerde Montesquieu zijn “ De l’ esprit des lois”, waarvan onlangs de vertaling verscheen « Over de geest van de wetten » van Jeanne Holierhoek. Dit werk is de basis van onze democratie met de scheiding der machten : rechterlijke, wetgevende en uitvoerende.

Democratie houdt echter meer in. Er is ook inspraak en informatie, met als correctie het model uit het struisvogelsyndroom. Informatie houdt vrije meningsuiting in. Inspraak moet gebeuren zoals ik het beschreef in deze afleveringen 258.

De werking van een adviesraad werkt volgens een mini - democratie. Het dagelijks bestuur handelt als een uitvoerende macht, maar op basis en gecorrigeerd door de vergaderingen. Openbaarheid van bestuur kan hier ook van toepassing zijn. Het werkt echter niet zonder bestuur en degelijke voorbereiding. In de praktijk worden adviesraden vaak gerund in kleine kring. De ideeën van een beperkte groep worden dan door het strot van de niets vermoedende leden geduwd en verkondigd als democratisch verworven.
Onze haan staat in alle openbaarheid (nog niet ) op zijn toren.

Toren roept haan 263 : vrouwendag

Op 8 maart was het internationale vrouwendag. Niet zo direct iets voor hanen zou je denken! Niets is minder waar!

In geen enkel land kunnen wij spreken van gelijke kansen voor de vrouwen. Zweden staat bovenaan en Jemen bengelt aan de staart voor vrouwvriendelijkheid. Ruanda scoort beter dan België, dank zij het invoeren van quota.

De indicatoren zijn :

% vrouwen in technische functies, parlement, regering : veel te weinig vrouwen!

Economische aktiviteit d.w.z. inkomenskloof en tewerkstelling : vrouwen verdienen nog steeds 15 % minder dan mannen.

Opleiding

1/5 van de vrouwen is slachtoffer van fysiek geweld.

In Malawi hebbende seropositieve vrouwen een wet afgedwongen tegen huishoudelijk geweld. Want de mannen zetten daar gewoon hun vrouw op straat als er sprake is van Aids.

De K.A.V. pakte uit met een verkoop van 11000 krokusplantjes ten voordele van Guinée. Ontwikkelingshulp is overal in ! Het wordt een wildgroei en wij hopen dat een haan er zijn kuikentjes nog tussen vindt.

Toren roept haan 264 : publiciteit

Hanen duiken her en der op in de publiciteit.

Zo werd tijdens de recente modeshow van Galiano een haan opgevoerd tussen de graatmagere modellen. Als aanvoerder van het erf misstaat een haan daar zeker niet. De ontwerper zelf, is eigenlijk de haan op de catwalk.

Bij sleepy ligt de haan in bed met de slogan : geen haan zal er naar kraaien. Het is uiteraard te lande de haan die ons ’s morgens wakker kraait. Als het al niet de tortels of houtduiven zijn, die met hun geflikflooi ons ontwaken opvrolijken.

Pine apple pakt uit met mokken met hanen op.

In DSM of De Standaard Magazine besloeg de kaft een foto van Kippenkunstenaar Koen Vanmechelen in Venetië. Alain Coninx bezocht hem omdat hij de wereld aan het veroveren is met zijn Cosmopolitan Chicken – project. In zijn tweede thuis , het glaseiland Murano in Venetië, ontmoetten ze Silvano Signoretto in zijn vetreria. De bekende grillige kip met twee koppen van Van Mechelen werd er in glas geblazen.

In de étalages van Berengo vinden wij sobere glazen eieren. Adriano Berengo liet zich inspireren door onze kunstenaar toen hij zijn glazen eieren met ijzeren poten zag.

Maar wij moeten zo ver niet reizen. In Antwerpen in het Troubleyn/Laboratorium staat een foto van Ab Ovo (de oerkip uit Nepal) die je recht in de ogen kijkt zoals de Mona Lisa.

Op 21 april in Lommel komen Koen Van Mechelen en Silvano Signoretto en kunnen we de werken van de kunstenaar bewonderen in het Glazen Huis.

Toren roept haan 265 : manipulatie

Het manipuleren van de bevolking neemt als maar grotere vormen aan.

Verhofstadt pakte recent uit met zijn nieuw boek 8JV in een ware propagandastijl. Hij denkt dat hij de nakende verkiezingen nog kan beïnvloeden met een stunt. Hij is in de leer geweest bij Janssens in Antwerpen. En na zijn optreden in Gent met frêle Freya, smaakte dat naar meer. Geef mij dan maar het ongezouten debat van de Van Hooydonck van de kamer.

Het getouwtrek achter de schermen, met plaagstoten in het openbaar, rond de splitsing van Brussel – Halle – Vilvoorde duurt ook maar voort. De grondwet en het arrest van de Raad van State zijn nochtans duidelijk. Of telt de wet enkel voor eenvoudige lieden, zoals wij ?

Binnen het verenigingsleven is het al niet beter. Hypocrisie tiert welig. De regel : woorden zijn luchtverplaatsing blijft, maar interpretatie van wat in statuten staat wordt nogal vaak anders geïnterpreteerd volgens de situatie. De afgevaardigden vertonen symptomen van het struisvogelsyndroom. Zij worden gestuurd door de schaduwafgevaardigden, die zich niet durven vertonen, maar hun instructies meegeven. Zelfs handtekeningen worden volgens een andere inbreng genegeerd.

Verslagen worden ook vaak voorgekauwd en vermelden enkel wat in het kraam past. Objectieve inbreng wordt niet vermeld.

Een blog zoals dit geeft dan weer ongekende mogelijkheden. Men kan er zijn mening in kwijt. Wie geïnteresseerd is komt op bezoek en kan reageren. De anderen blijven weg. Wie schrijft, die blijft! Wie blogt, ontstoft!

Toren roept haan 266 : 50

Wij vierden 50 jaar verdrag van Rome op 25 maart 2007.

Euromunt geeft een speciale dubbele Euro uit voor de gelegenheid. Dat las ik in het parochieblad. De munt vertoont het document van het verdrag, tegen een achtergrond die herinnert aan de Piazza del Campidoglio, ontworpen door Michelangelo, waar het verdrag ondertekend werd. Na de twee Euro met het Atomium en het koningsduo Albert – Filip, kunnen de verzamelaars opnieuw hun collectie aanvullen.

Bij deze gelegenheid had men toch eens uitvoerig mogen bevlaggen. De niet correcte Vlaamse leeuw zie je overal. Nu ook al op de straatnaamborden van Meise. Laat ons toch eens vooruit kijken en eendrachtig onder de twaalf sterren van Europa pronken. Dat neemt niet weg dat we onze duidelijke eigenheid moeten bewaren. Liefde voor zijn roots mag niet bekrompen zijn!

De Europese hymne zou ook overal moeten klinken. Ik riep reeds op om elk beiaardconcert op onze beiaarden te beëindigen met deze prachtige klassieke hymne van het einde van de negende symfonie van Beethoven die de “Ode aan de vreugde” van Friederich von Schiller (1785) gebruikte. De bekende dirigent Herbert von Karajan zogde voor drie arrangementen in 1972 en in 1985 werd het uitgeroepen tot het officiële volkslied van de Europese unie.

In het AVCcvo in Meise fleurde ik destijds de lokalen van het oude internaat Kindje Jezus op met de vlagjes van de 12 landen die toen reeds toetraden. Wij namen toen ook de optie de Europese talen te onderwijzen met de avsg – methode. Wij hielden toen reeds een Europese week, waarvoor een oud-studente aan de desk van de promotie voor Europa, ons het materieel bezorgde.

Moest onze haan kunnen kraaien, hij zou het doen op de tonen van “alle mensen zijn broeders en zusters…!

Toren roept haan 267 : huwelijk

Gelukkig hoeft een haan niet te trouwen met de kip. Zo blijft hem heel wat herrie gespaard.

In Sint – Niklaas werd de vraag van drie echtparen om door een andere schepen in de echt verbonden te worden aangegrepen voor een massamanifestatie voor verdraagzaamheid.

Ik twijfel niet aan de goede bedoelingen van de overigens sympathieke schepen … Maar de politieke machine die erachter zit roept vragen op.

De manier waarop de VRT berichtte over het racisme van de drie trouwers staat ook ver van waardenvrije berichtgeving. De klant is koning. Wie wenst te huwen kan overal zijn voorkeur voor een bepaalde ambtenaar uiten. Dat kan met volledig respect voor de gemachtigde mandataris. Op het einde van het nieuws verklaarde een deskundige dat een klacht wegens racisme onontvankelijk zou verklaard worden omwille van de keuzevrijheid van de burger.

De democratisch verleende macht die de verkozen schepen krijgt om huwelijken af te sluiten, houdt niet in dat elke burger verplicht is zich door die ene mandataris te laten huwen. In de meeste gemeenten doet de burgemeester dat. Die laat zich dan ev. vervangen door een andere schepen als het gevraagd wordt of het hem niet past.

Ik zag deze week een fiere haan in Grimbergen de steenweg oversteken. Hij droeg een rode kam!

Toren roept haan 268 : paalklassen

Binnen kort heeft onze haan uitzicht op een nieuwe attractie, als hij op de toren geraakt.

In de Leertuin komen ingevolge plaatsgebrek heuse paalklassen. Rond de palen kunnen eventueel als er geen school is sessies paaldansen ingericht worden door Sport & Recreatie.

Dit initiatief doet denken aan de bewoning in onze streken door de oude – Belgen. In de moerassen leefden die in paaldorpen.

De optie – een nieuwe dojo voor Judoclub Mansio werd andermaal verworpen. Dat was destijds ook ons voorstel, toen het AVC uitbreidde. Jef Aerts zou nochtans opgetogen zijn met een judotempel op het gelijkvloers. Waarom niet in de leegstaande zaal van het AV C C VO in Wolvertem (gemeente Meise).

Gaat men het nooit leren ? Wordt de politiek van halve stoelen en tafels verder gezet? Alles kan beter! Onze jeugd verdient kwalitatief betere oplossingen.

Als men dan twee hanen in een klap kan realiseren, zoveel te beter!

In Affligem bezocht ik destijds met mijn goede vriend Jaak Santermans de hobby van een bevriende aannemer : hanen.

Die man had in zijn grote tuin een collectie van wel 100 levende koppels gevederde vrienden. Dat ging van de kleinste Engelse kippen tot de grote Braziliaanse vechthanen. Er waren zelfs hanen bij met haar in de plaats van pluimen. Die bestaan echt!

Dat is alleszins wat anders, dan de verzameling kerktorenhanen van Jean Luc en Celie. Als onze ex – premier stopt als burgemeester in Vilvoorde kan hij misschien ook levende haantjes kweken. Of zou hij Brabantse trekpaarden gaan stoeten.

De verre voorloper van de kip zou de terranausaurus zijn. Ze kunnen in Affligem misschien een evolutiehok opzetten, naar het voorbeeld van de evolutiekas in de plantentuin in Meis

Toren roept haan 270 : bestuur

Een vereniging of adviesraad zonder bestuur, is als een toren zonder haan en kruis.

In een aantal verenigingen denkt men dat het democratisch werken gediend is met het opdoeken van het bestuur. Zo valt het beslissingsrecht in de algemene vergadering en kunnen meer mensen aan de besluitvorming meewerken, denken ze.

Niets is minder waar. Deze verenging van de voorbereiding van de vergadering leidt tot macht in minder handen. De toon wordt dan aangegeven door de voorzitter en de mandataris. Minder personen, minder betrokkenheid en engere sturing.

Wij opteren voor het cascade model (T.r.h. 258).

Een bestuur is zoals een haan (=windwijzer op de toren. Het geeft de richting aan waarin de beweging gestuurd wordt. Een degelijke leiding, waarin de geledingen vertegenwoordigd zijn, kan alleen maar zorgen voor kwaliteitsverbetering.

In de algemene vergadering daarentegen moet men met open vizier spreken. Iedereen moet in alle openheid weten waarvoor men daar zit. Duidelijkheid is hier op zijn plaats. Dubbelzinnigheid en verdoken inmenging moet vermeden worden. Monoplievorming door één geleding is uit den boze. Manipulatie door individuen, zoals het uit gemakzucht nogal eens voorkomt, leidt tot verstarring en verarming.

De haan moet in al zijn glorie pronken op de toren, gestuurd en gevoed zoals een champagnecascade.

Er stond eens een fiere Italiaanse populier in onze wijk, bewoond door een koppel eksters. Zoals een haan op de toren glinsterde het nest boven de wijk uit.

Helaas! De wortels van de boom duwden de afsluiting van de buur omhoog. Want hij stond te dicht bij de buur. Onmiddellijke kapping was noodzakelijk. Er werden prompt twee eiken geplant. Eigen boomsoorten eerst! Een boom is ook maar een mens, zou je zeggen! Maar bijna aanplanten in het midden van het plein zorgt voor burenrust, maar sluit de planning volgens het verkavelingsplan uit.

Nochtans staat deze wijk model voor hedendaags en progressief beleid, als men wil.

Er zijn twee minireservaatjes (Berenput en Buitenweide), een kinderspeelplein, een speelweide Het sportplein werd door de verkavelaar gratis afgestaan 40 jaar geleden. Maar daar bleef het bij. Nochtans stond op het verkavelingsplan een tennispleintje getekend. Onaangepaste wetgeving zorgde ervoor dat het jaren lang verwaarloosd bleef liggen. Het ontaardde tot een ‘schijtplein’ voor de honden. Het voetwegje ernaast kan men strontwegje noemen. Want stiekem deponeren de buren met hun hondjes de drollen.

Ik wandel er ook met mijn hondje. Dat inspireerde mij tot een ludieke wenk voor de buren :

Hou je van je hondje.

Doe dan je burenrondje,

Maar raap op ’t strontje!

Dat klinkt toch beter dan de campagne van de politiezone met affiches :

Op wandel ?
Ruim op die handel.

Ik vrees dat bij gebrek aan rijmvaardigheid de inspiratie uitbleef bij de maker van dit rijmpje.

De verkavelaar plaatste een afsluiting en het wegje errond werd aan de verkeerde kant aangelegd. Het stond zelfs eens te koop als tuin voor een gefortuneerde. Dit is niet het eerste plein dat bijna verkocht werd.

Er kwam echter beterschap in april 2010. In het gemeentelijk infoblad verscheen een artikel onder de titel “bang voor hondenpoep”. Het logo of de afbeelding erbij laat twee honden zien naast een dampend hoopje. Dat is zeker niet de natuurlijke situatie! De tekst luidt :
“een hondenkakje hoort in het zakje” wat alvast beter is dan de vroegere slogan!

Toren roept haan 272 : evolutiekas

De hanen kenden ook hun evolutie. De voorloper van de kip zou de terranausaurus zijn. Dat stelde ik vast in het museum voor Natuurwetenschappen, tijdens een bezoek met de Plantentuingidsen Meise.
Ondertussen verscheen in EOS (juli 2013) een artikel over recente vondsten. De Arcaeopteryx werd aanzien als primitiefste vogel en is 147 miljoen jaar oud. Maar volgens Pascal Godefroit, een Belgische paleontoloog, werd in het N.O. van China in Liaoning

Onze vriend in Affligem kan misschien een evolutiekooi opzetten, naar het voorbeeld van de Plantentuin. In het Natuurhistorisch museum in Brussel weten ze alles over de dino’s. de fossielen gevonden van de Auroris Xui (dageraad van de vogel) en die dateerden ze 10 miljoen jaar vroeger.

Maar de evolutie gaat zelfs verder terug dan de planten. De torenhaan zou iets kunnen te maken hebben met een ajuin. Want hij bestaat uit lagen plaatijzer. Je kunt er die met het nodige gereedschap afpellen zoals bij een ajuin.

Geef toe. Mijn fantasie begint uit te schuiven. Dat komt omdat ik morgen moet gidsen met witte paters van Afrika. Zij vragen een ludieke gids. Of ik daarvoor geschikt ben zal morgen blijken. Ik zal mijn best doen. Het werd een succes. Bij de St.-Antoniuskapel liet ik hen uitzoeken wat daar niet klopt : het Mariabeeld uiteraard! En op het einde was ik er twee kwijt. Zij lagen te slapen in de warme woestijnkas op een bankje. De leider van de groep trok met iedereen naar de bus, waar ze wachtten tot de twee opdaagden.

Het is jammer dat pastoor Bie Boon er niet zal bij zijn, of toch ? Hij zou met vakantie zijn. Onze nonkel Bie was jaren witte pater in Burundi.

Herman Boon pr. (Zaventem) heeft daar niets mee te maken. Die is wel verantwoordelijke geweest voor Missio van 1971 tot 1988. Hij gidste ook een vijftigtal bedevaarten naar Palestina. Daarom heb ik hem op zijn levenswiel, op de cover van “Het leven is te kort om klein te zijn”, afgebeeld met de typische Palestijnse sjaal. Het is spijtig dat de sponsor afhaakte. Want ik zou graag dit liber amicorum uitgeven en laten verkopen ten voordele van zijn Chiroheem in Meise. Dan zullen de religieuze kunstwerken die hij er plaatste beter tot hun recht komen.

Ja! Zoals een nieuwe haan op de toren hoort te prijken.

Toren roept haan 273 : pers

In de krant zou een artikel verschenen zijn over de uiteindelijke plaatsing van de nieuwe haan en het kruis op de St. – Martinustoren. Dat is helaas niet gebeurd voor de beiaardfeesten “do Brasil”.

Ik heb de nieuwe bewindslieden reeds aangepord. Want de parochianen onder de toren hebben de verkiezingspropaganda gezien en vergeten ze niet. Onze vorige pastoor werd er zelfs opgevoerd. Daar werd beloofd “onverwijld” tot plaatsing over te gaan. Maar er zouden begrotingsremmers optreden. Ik bedoel uiteraard de procedures die hierbij moeten gevolgd worden. En ik kan getuigen dat dit niet eenvoudig is, niettegenstaande we een staatssecretaris voor administratieve vereenvoudiging hebben. Die is paars uitgeslagen door het effect van zijn inspanningen.

Ik zelf heb gedurende 36 jaar tijdens mijn carrière de administratieve perikelen ondergaan. Ik kan er dus als bevoorrecht getuige van meespreken.

Opa Marcel, onze nieuwe burgemeester, pakt dat anders aan. Inzake betaalbare woningen nam hij onmiddellijk bij zijn aantreden initiatief en kocht gronden in het centrum van Wolvertem. Hij zou zelfs met een appartementsgebouw uitpakken in de Stationsstraat. Besturen is handelen, consequent. Just do it ! But do it in excellency! Dus : vooral beter!

Toren roept haan 274 : vent

De herstelling van de Mariakapel van Henri Lenaerts aan de kerk, rechtover het standbeeld van baron d’Hoogvorst is een feit, dank zij schepen Jos Emmerechts, die ik destijds leerde lezen en schrijven in het eerste leerjaar in Meise. Ik stuurde de gemeenteraadsleden, uit mijn e-mail bestand, een felicitatie met uitnodiging om mijn blog http://blog.seniorennet.be/erfgoedmeise te bezoeken. Ze kregen ook twee foto’s : voor en na de restauratie. Ik voegde er een oproep aan toe om nu de St.-Annakapel aan te pakken (oprit A12 aan de Plantentuin). Ondertussen werd deze kapel afgesloten wegens instortingsgevaar!

Ondertussen vond ik nog twee grappige zaken over mijn lievelingsdieren.

Een vent is volgens Van Daele (5debetekenis) een gecastreerde ezel. Zou die in falset balken ? In de optocht van Jan en Mie, de reuzen van Meise, zou een ezel niet misstaan. Hij kan fungeren als zuipdrager met het Beemdendrupke (jenever met sleedoorn, geoogst in de Beemden Wolvertem door conservator Julien De Roover).

Een gecastreerde haan is een kapoen. Zou die ook in hoge tonen kraaien ? Een koor van kapoenen kan een duo concert opvoeren met onze beiaardier, als we de haan terug zetten.

Wanneer ? Dat is wat anders! Maar laten wij niet wanhopen.

Een beiaardconcert, ter ere van de nieuwe haan bij de plaatsing in combinatie met een koor van ‘venten’ en ‘kapoenen’. Dat zou eens wat anders zijn.

Toren roept haan 275 : China

Al wachtend op de plaatsing van onze haan op onze toren, las ik een interessant boek uit onze bib : “China. Geschiedenis. Cultuur. Wetenschap. Kunst. Politiek.” Van Cheng Shan-Hwei en Jan Willem Nienhuys, Veen Magazines, Diemen 2006..

Dit is een vlot leesbaar boek, dat een vrij duidelijk beeld geeft van China, door de ogen van een Chinese. Ik vond het alleszins het lezen waard.

We lezen het verhaal van een opeenvolging van dynastieën, die al twee millenia het ideaal nastreven van één enkele centrale leiding. Het Chinese schrift dateert van de Shangdynastie. Het is niet op uitspraak gebaseerd. Daardoor hielp het mee het land en de cultuur bij elkaar te houden.

Na de 4 meibeweging kwam de ‘baihua’ of spreektaal opzetten. De romans van toen zijn anti – imperialistisch, anti – traditie en pleiten voor modernisering. De fonetische schrijfwijze dateert van 1913 en heet het bapomofo systeem van Zhang Thayen. Het zijn eenvoudige karakters, waarmee de 407 Chinese woorden konden opgesplitst worden met 21 beginklanken en 1 of 2 van de 17 eindklanken.

Het laatste hoofdstuk over Tibet geeft wel een enigszins andere visie op deze regio, dan deze door de Dalai-lama verspreid. Nader onderzoek dringt zich op en dan liefst door een onafhankelijke instantie.

Toren roept haan 276 : 30-50-70

Er is opnieuw een hanengevecht bezig in een nieuwe werkgroep : de begeleidingscommissie verkeer.

Deze verkeersregeling werd ingevoerd vorig jaar en dient geëvalueerd te worden. Wij dachten dat het de bedoeling was alles te vereenvoudigen en vooral veiliger te maken. De overdadige verkeerstekens zouden uit het straatbeeld verdwijnen. Als we ingaan op de suggesties in de vergadering, dan komen er een reeks borden bij.

Want voor mijn deur : alle beperkingen. En even verder : volle gas!

Aan de invalswegen van onze gemeente staan de platen die de 30 – 50 – 70 zone instellen.

Van daar gelden nog drie snelheden : “bebouwde kom” met de gekende grijs – zwarte plaat met het silhouet van een gebouw : 50 km maximum.

Aan scholen staat de verbodsplaats 30 km maximum. Intelligente platen zouden beter zijn, want anders geldt die dag en nacht en zelfs tijdens vakanties.

De andere stroken mag er maximum 70 km per uur gereden worden.

De andere stroken mag er maximum 70 km per uur gereden worden.
Surf eens naar http://www.ikbenvoor.be . Daar kun je vrijwilliger voor verkeersveiligheid worden!

Eenvormigheid tussen gemeenten dringt zich op. Want sommige gemeenten nemen de bebouwde kom nogal breed, zelfs over de grote banen.

Een haan is een haan zou je zeggen. Niets is minder waar, want hun kammen verschillen nogal vaak.

Toren roept haan 277 : gevecht

Wie wordt opperhaan of opperhen van Cultuur in Meise.

De Streekkrant promoveerde reeds een anonieme dame tot deze erefunctie. Ondertussen is de beroering met de pers gaan liggen. Maar er verschijnen geen beiaardconcerten meer .

Bij de tentoonstelling tijdens de beiaardfeesten bleken drie kandidaten te dingen naar de opperkam : het Verloren Uurke, de Kunstkring en het Linde Amateur Kunstenaarscollectief met zijn Kunstenaarsroute.

In de prijzen van Meise, die er weer aankomen, werd destijds de trend gezet. Alles moest onder één haan komen, toren of niet! En het kruis was voor de outsiders. Wat bleek ? De prijzen van het Verloren Uurke moesten niet integreren en gaan op eigen houtje verder. De andere prijzen werden ingepalmd door “de Muze van Meise”.

Er is dringend nood aan een uitgebreide tentoonstellingruimte in Meise. Zou men eens niet gaan praten met de Plantentuin. Daar is plaats genoeg en worden stijlvolle initiatieven op een hoger niveau georganiseerd, onder het administratiegebouw of in het kasteel. Of kan men niet terug naar de gangen van het AVC CVO, waar alles vertrok. De vorige directeur heeft alleszins in de gangen belichting voorzien. Een privé galerij zoals in Kruishoutem is misschien te hoog gegrepen.

De sponsor van de Maurits Naessensprijs had destijds liefst gehad dat we in het kasteel van Boechout (Plantentuin Meise) bleven. Had ik die raad maar opgevolgd! Maar daar moeten tentoonstellingen nu verband houden met natuur en plantentuin.

Via de onaangekondigde recitals roept de St.-Martinustoren de haan op.

Toren roept haan 278 : hypocrisie

Een haan hoort in het brandpunt van de belangstelling te staan : op de toren. Hoge bomen vangen echter veel wind.

In D.S. van 16.6.93 lazen wij wat de geestelijke leider van de Tibetanen de Dalai Lama overkwam in Wenen.

De hypocrisie van onze internationale instellingen wordt hier sterk belicht : China versus andere grootmachten.

Terwijl in Mogadishu het materieel van een rebel platgebombardeerd wordt in naam van de internationale rechtsorde. Ik leerde dat internationaal recht een illusie is als het niet kan afgedwongen worden. Een schuchter begin is al iets. Maar als enkel Oostenrijk protesteert tegen de Chinezen is het toch hypocrisie troef !

Ondertussen maakten wij recent twee maal dezelfde hypocrisie mee in België, onder minister De Gucht en Verhofstadt, toen Z.H. bij ons wou komen.

Achter het Tibetaans boedhisme zit nu ook een marketing strategie. Dat is een kwestie van harde valuta. Scheurkalenders zijn daar een voorbeeld van. De spreuken van de dalaï – lama zijn een goede inspiratiebron, maar die van 12.6 vond ik helaas niets bijzonders.

De haan kan niet alle dagen op de toren gezet worden, zoals de blauwe puntjes op de blauwe i, heden ten dage.

Toren roept haan 279 : orchidee

Wij hadden het reeds over de hanensoorten in de wereld.

Wisten jullie dat de grootste plantenfamilie ter wereld de orchideeën zijn.

De Vlaamse orchideeën, voor zover je die Vlaams kunt noemen, zijn niet zo talrijk. Volgens Herman Dierickx, de groene goeroe van Natuurpunt N.W. Brabant zijn ze nog met 5 :

Gevlekte orchis

Brede wespenorchis

Rietorchis

Bijenorchis

Grote keverorchis
https://www.youtube.com/watch?v=B5SaaNX00NM

In de Berenput hebben wij alvast een brede wespenorchis gevonden. Dat werd bevestigd door de drijvende kracht achter Natuurpunt Plantenwerkgroep Anne Ronse, op foto. (f.279). In de Buitenweide heb ik er vorig jaar met de werkgroep bijna een vertrapt. Ze stond uiteraard niet in bloei, en dan is het niet zo gemakkelijk ze tussen het groen op te merken. Julien heeft er zelfs in zijn tuin staan in Wolvertem.

In de Plantentuin is er een Orchideeënserre, maar die is niet toegankelijk voor het publiek.

En onze haan ? Die staat nog steeds te wachten.

Toren roept haan 280 : territorium

Zoals een haan zijn ren verdedigd, zien wij eksters, mezen, houtduiven … in een bitter gevecht voor hun territorium.

Bij mensen is het niet anders. Vooral in de politiek komt dat tot uiting.

Politiek is daar een goed voorbeeld van. Men claimt wat ze hun territorium noemen zoals een volleerd kemphaantje.

Er was bijvoorbeeld, voor Agalev bestond, reeds een oranje congres onder het motto “Milieu, natuurlijk!” Toen werd de basis gelegd voor een groene dynamiek, ingebed in het beleid, maar ik stelde vast dat de communicatie van deze thema’s achterwege bleef. De congresresoluties werden uitgevoerd en voor wie erbij was is het duidelijk dat de resoluties uitgevoerd worden.

Nieuwkomers maken echter handig gebruik van drukkingsgroepen van ontevredenen en zwijgen over het aandeel van de echte groenen. Die drukkingsgroepen worden zelfs gesubsidieerd door de overheid via VZW’s en tewerkstellingsprojecten. Dat ontaardt vaak in hara – kiri strategie en vormen van zelfkastijding als men de moeite doet om er dieper op in te gaan. De groene thema’s worden op een strategische wijze doorgedrukt.

Inspraak en informatie werden echter formaliteit. Een deel van het verhaal wordt verzwegen en de burger wordt via doemdenkverhalen, die slechts gedeeltelijk kloppen, bewerkt en klaargestoomd.

De burger met gezond verstand heeft dat gelukkig door. Een haan op een toren heeft meer overzicht vanuit zijn positie.

Toren roept haan 281 : pluralisme

In De Standaard van 24.2.93 las ik toen de lezersbrief van Georges Monard over Pluralisme.

Ik reageerde daar toen via een lezersbrief op als volgt :

Ik ben het bijna eens met de secretaris-generaal. Neutraliteit echter bestaat niet. Iedereen heeft een mening.

Een ambtenaar of verantwoordelijke voor een heterogeen publiek stelt zich pluralistisch op. Want noch pluralisme, noch neutraliteit zijn een ideologie. Zich pluralistisch opstellen vertrekt van verdraagzaamheid en respect voor verschillende ideologieën. Ik vind het bijzonder jammer dat zij die deze deugden hoog van de toren blazen steeds opnieuw moeten schieten op mensen die het goed menen.

Ondertussen heb ik geleerd en ondervonden dat in inspraakorganen niet uitgekomen wordt voor de eigen achterban. Hypocrisie is troef. Bovendien wordt men buiten gekeken, als moeilijke mens afgedaan en voor zaag versleten, als men voor zijn standpunt uitkomt en ervoor vecht. Verlichte geesten halen de bovenhand en initiatieven vaak worden doorgedrukt zonder argumentatie en ondoordacht.

Sedert de muur van Berlijn viel, rukt de dictatuur steeds meer op naar het Westen. Onze paus had het over de dictatuur van het relativeren!

Er is dringend nood aan een revival of een aggiornamente van de vrije meningsuiting, maar vanuit universeel denken en alle ideologieën.

Toren roept haan 282 : reclame

Een haan op een toren kan soms wanstaltige vormen aannemen, maar is zeldzaam.

Op één zien we heden ten dage absurde publiciteit. We vragen ons af of de creativiteit van de makers de verkeerde kant opgaat.

Neem nu het bloederig tafereel waarin met een naald en draad een gebreid vodje in de nek van een medemens genaaid wordt. De link met gelijke kansen is zoek.

Groen pakte uit met ‘zeiknatte vooruitzichten’. Dat is nogal plat en negatief.

Blauw daarentegen bulkte van arrogantie.

Waar dat frituurvet heengaat mag Joost weten. Alleszins in de goot. Maar de boodschap verdwijnt mee in de riool.

En de ham van ‘Meesterlyck’ maakt de sukkelaar bewust als zijn vrouw zwanger is van een andere vent. Of als hij zijn baan verliest. Dat is toch ver gezocht!

De slak stond symbool voor de vluchtelingenproblematiek. Hier wordt de traagheid van het hoog comisariaat gelaakt. Dat gaat nog.

Op straat is het al niet beter met de affiches tegen hondenpoep. Maar daar hadden wij het al eens over in aflevering 271.

De Antwerpse rode haan zou misschien beter terug keren naar zijn vorig beroep. Want daar was hij goed in. Of dat voor ’t Stad beter zou zijn laat ik in het midden.

Toren roept haan 283 : Chikentales

Een boek met dergelijke titel interesseert ons uiteraard.

Ondernemen zoals vrouwen het zien : wat pikken mannen in pakken van Natalie Bekx en Rob Benjamens vertelt ons zinnige dingen op een andere manier van benaderen over management en ondernemen.

In tien hoofdstukken wordt een en ander uiteengezet :

1. Leg een ei.
2. Pik een graantje mee.
3. BBB(borsten, buik & billen).
4. Drie kippen en een coup.
5. Zoveel eieren, zoveel mandjes.
6. Hanen in het hok.
7. Let op je eieren.
8. De veren terug overeind.
9. Kippen met een klare kijk.
10. Sla je vleugels uit.
Er is ook een website : www.chickentales.eu met een online kippentypetest : batterijkip, haantje de voorste, scharrelkip,slachthaan,pronkkip,windhaan, koekoek.

Met wat fantasie, inzicht en doorzettingsvermogen kan een kip proberen haan te worden en op de spits te geraken.

Een haan op een toren is feitelijk kleiner dan je denkt. Maar hij staat alleszins groots in de belangstelling.

Ik had een lief, klein hondje. Het was de moeder van Boomer, waarover ik het reeds had in bijdrage … van het merk poedel. Haar naam Beauty van Meise. Het hondenhaantje dat voor dat nageslacht zorgde toen hij nog maar 9 maanden oud was heette Jekyl, een raszuiver Leeuwhondje, autochtoon Vlaams ras.

'Beauty of Meise' is een nieuwe halfhangende, grootbloemige Fuchsiacultivar met als kenmerken een dubbele bloem met oudroze kelk en phloxpurperen tot lavendelpaarse kroon.
Ze werd geselecteerd door een particuliere fuchsiakweker Marcel Michiels uit Koningshooikt. Ze is tevens de hybride van de fuchsiacultivars 'Jef Vander Kuylen' en 'Hilda'. Op 16 september 2006 werd ze erkend door de Nationale Belgische Fuchsiakeuringscommissie en geregistreerd onder het nummer 6550 van de American Fuchsia Society.
Op 24 juni 2007 werd ze gedoopt in de Oranjerie van de Plantentuin van Meise met als doopmeter actrice Vanya Wellens en als dooppeter zanger Jo Vally. Vanya is de dochter van de gereputeerde kunstenaar Jan Wellens, die zelf enkele jaren bloemen tekende in de Plantentuin van Meise.

Ik kocht een exemplaar van de ‘Beauty of Meise’ aan en volg nu dagelijks zijn ontwikkeling. Daarbij denk ik vaak terug aan de Vlaamse Beauty van Meise.

Zou er ook ergens een haan met dezelfde naam te vinden zijn ?

Toren roept haan 285 : wereldwonderen

Er werd gestemd voor de nieuwe wereldwonderen, om de lijst van wat er nog overschoot aan te vullen.

De oude lijst bestond uit :

piramide Cheops

vuurtoren Alexandrië

tempel Artemis Efeze

kolos van Rhodos

mauseleumHalicarnassus

beeld Zeus Olympia

hangende tuinen Babylon

De nieuwe lijst gaf na stemming via http://www.new7wonders.org :

The great wall, China

Petra, Jordan

Christ Redeemer, Brazil

Machu Picci, Peru

Chichèn Itzà, Mexico

Roman Colosseum, Italy

Taj Mahal, India

Kunnen wij de 7 wonderen van Meises erfgoed distilleren uit onze lijst ?

het kasteel van Bouchout

het kasteel van Imde

het poorthuis van het Neromhof

het standbeeld van baron d’ Hoogvorst

de acht kerken van Meise

de drie kapellen en vele kapelletjes

het natuurreservaten Birrebeek en de Beemden

Dit is mijn persoonlijke voorkeur. Ik lanceer het voorstel om de burgers op ruimere schaal zelf te laten kiezen. Ik hoop dat voorstel on - line af te werken : wereldwonderen versus welke wonderen in het erfgoed van Meise kiezen wij tot de 7 uitverkorenen!

Ik vertrek van de volledige lijst van een 60 tal. Hieruit komt een long- list van 21, waaruit er uiteindelijk 7 gekozen worden.

Nederland stelde een canon op voor het geschiedenisonderwijs. http://www.entoen.nl met 50 hoogtepunten uit de geschiedenis.

Uit Meise van Achiel Bettesone zouden wij iets dergelijks over de geschiedenis van Meise kunnen puren.

684Houten kerkje in Meise (versus Strombeek)
1095 Hertog van Brabant Godfried I (met de baard) richtte de vierkante toren Boechout op
1132 Meise verliest zijn statuut van moederparochie van de streek
1212 Kasteel van Meysse Rengot – Arnold de Menza
1412 Stichting St.-Sebastiaansgilde St.-Brixius – Rode
1799 Wolvertem wordt hoofdplaats van het kanton
1881 Keizerin Charlotte van Mexico in het kasteel van Boechout
1903 Oud Soldaten Meise opgericht
1938 Nationale Plantentuin Meise
1958 Bouw Chiroheem
1967 Oprichting van het Audiovisueel Centrum
1986 De fusie van Meise, Wolvertem en Oppem
1996 AVC in eigen gebouwen Stationsstraat 1
2000 Nieuwe Bibliotheek Meise
2008 (5) AVC wordt CVO Meise

Toren roept haan 287 : pikorde

Bij hanen en kippen bestaat een welbepaalde pikorde.

In de Ronde van Frankrijk spreken zij daar ook van. Als de sprint aangetrokken wordt voor onze kampioen Tom Boonen wordt er op voorhand een pikorde afgesproken. Hier verschilt die nogal eens volgens de conditie van de renners.

Bij kippen ligt die tot de dood vast.

Mensen gebruiken dit natuurverschijnsel, dat te maken heeft met de “survival of the fittest” ook in andere organisaties. Zie maar in de politiek. Nationaal wordt er binnen de partijen een bepaalde volgorde erkend, als de postjes moeten bedeeld worden. In de plaatselijke politiek zie je een rangorde van burgemeester, naar eerst schepen enz.

In de oude ‘stamënees’ zie je naast de toog een ronde tafel. In Luxemburg noemen ze dat de ‘stamtisch’. Daar nemen de ingewijden of vrienden van de baas plaats. Dus hier is ook een rangorde opgebouwd.

Toren roept haan 288 : uitschuiver

Als je zoals een haan boven op de toren staat, in het brandpunt van de belangstelling is het gemakkelijk voor gehaaide veelschrijvers (of zijn het vuilschrijvers?) om u te pakken.

Wat onze Yves Leterme overkwam is een vuile Waalse scheet in een glas water.

Zijn uitspraak over de kennis, of liever de bereidheid tot integreren van het Nederlands door de Walen wordt nog dagelijks uit zijn context gerukt. Dat is povere journalistiek!

Het niet weten waar onze Nationale feestdag voor staat is vrij normaal voor alle Belgen. Wat was het begin van België ? Het arrangement om een Habsburger ter bescherming van de dwerg tussen de grote staten aan een troon te helpen ? Het plaatsen van de bevolking voor dat voldongen feit is een slecht voorbeeld van democratie en mag men voor mijn part veranderen. De overwinning van de burgerwacht op de Hollanders in Brussel is een beter wapenfeit!

Dat Yves de Marseillaise zong i.p.v. het Belgisch volkslied vind ik een fijne grap. Hij mag er zo alle dagen tappen, zeker tot de Walen en Brusselaars bereid zijn om de grondwet te respecteren. Had ik er gestaan, dan zou ik de Europese hymne gezongen hebben. Dat is tenminste muziek en geen getangel op een verroeste ijzerdraad of kattengejank via de darm van het arme beest.

Ik heb destijds tijdens een Cultuurbeurs in Wolvertem, de toenmalige prominenten van Meise een multiple – choise test laten afleggen op een P.C. over hun kennis van hun eigen gemeente. Dat was toen ook alles behalve denderend. De resultaten bezit ik nog steeds.

Ik heb een nieuwe versie gemaakt op http://www.surveymonkey.com en op Excel.

Toren roept haan 289 : Beemdendrupke

In “Seasons” vond ik een recept om deze wonderdrank te maken. Hij wordt er echter “sloe-gin” genoemd.

Nodig :

500 g sleedoornbessen

350 g suiker

1 liter brandewijn

Er zijn twee bereidingswijzen :

De bessen in verhouding mengen met de brandewijn.

In flessen laten rusten gedurende 3 – 6 weken

Daarna de bessen scheiden

400 g suiker koken in 2 dl water tot een suikerstroopje

Laten afkoelen en bij de brandewijn voegen

Goed schudden en afsluiten

Een jaar laten rusten

Men kan ook :

De bessen koken,

kapot wrijven door een zeef

verwarmen

suiker toevoegen

moes vermengen met brandewijn vb. 1 deel moes en 2 delen brandewijn

afkoelen

een jaar laten rusten

Julien plukte voor mij de sleedoornpruimpjes in de Beemden. Het is dan ook aangewezen dat we deze sterke drank noemen naar zijn herkomst.

Hij is ten andere een streekproduct uit Voeren, waar ze hem “Voerens drupke” noemen.

Toren roept haan 290 : samenvatting

In de Standaard der letteren las ik interessante dingen over dit onderwerp.

Er zijn auteurs die boeken samenvatten in één haiku.

Anderen geven ingekorte versies uit van standaardwerken uit de wereldliteratuur. De uitgeverij Orion startte zo’n project dat 100 bewerkingen moet omvatten. De Engelsen noemen dat : literaire liposuctie. David Copperfield, Anna Karenina, Mill on the floss van George Eliot, Moby – dick van Melville, Vanity fair van Thackeray en Wives van Elisabeth Gaskell and daughters gingen al voor de bijl of onder het mes.

Joep Leerssen slaagde erin in zijn “Literatuurgeschiedenis : een hoorcollege over de geschiedenis van de Europese letteren (Home Academy) om in 500 minuten 1000 jaar literatuurgeschiedenis samen te vatten.

Ik heb in deze reeks ergens een gedicht gemaakt van de titels van de werken van Ward Ruyslinck toen er een hommage gehouden werd in Meise.

Kort leest sneller en wordt sneller gelezen.

Maar ondertussen duurt het toch maar langer, eer onze haan op de toren komt. En dat is niet meer samen te vatten.

Toren roept haan 291 : ordenen

Op Wikipedia en andere data –basen staan lijsten van rubrieken, waarlangs alles geordend wordt. De artikels worden ondergebracht in rubrieken, zoals hanen en hennen in hokjes.

Dat is zoals de faculteiten aan de universiteit. Die dragen alle een naam en de te behandelen materie of discipline wordt erin ondergebracht. Alles is gelabeld.

De ordeningen zijn meestal niet doordacht. Als men al een systeem volgt, wordt het meestal niet efficiënt door getrokken. Het valt op dat de meest briljante geesten, nogal eens ordenen volgens de chaos – theorie. Misschien zit dat in hun genen.

Zo kun je van abstract naar concreet, of van algemeen naar gedetailleerd gaan.

Een vrij grondige ordening van planten vinden wij in de Flora van Heimans. Maar aangezien deze op uiterlijke kenmerken gebaseerd is, werd het systeem onderuit gehaald door DNA – onderzoek. Het klassieke systeem vinden we in "Species plantarum" van Linnaeus. Van daar de uitdrukking "God schiep de dingen, Linnaeus ordenende ze".

Begin maar eens je bezit te ordenen of je persoonlijke bibliotheek. Dan zul je vrij snel merken dat, als je al een systeem hanteert, het vrij snel in duigen valt.

Hanen worden ook geordend in soorten volgens afkomst.

De gouden leeuw was de eerste Belgische vlag. Op de oude vlaggen staat zo een exemplaar op de vlaggenstok, meestal in hout gesculpteerd.
In het gemeentehuis (vroeger pastorie) in Meise staat een houten beeldje met een marmeren wereldbol voor zijn muil, op de leuning van de trap. Iedereen die er voorbij moet neemt met de linkerhand het leeuwtje vast.

Het blinkt dan ook zoals de beelden elders, waaraan miraculeuze feiten toegedicht worden zoals op de grote markt in Brussel blinkt het koperen beeld van de ’t Serclaes.

Op de markt in Mons staat een aapje te pronken, zoals Elio. Hij draagt wel geen strikje zoals zijn rode baas. De voorbijgangers strelen even het beeldje bij het voorbijgaan. Welk voordelen dit opbrengt weet ik helaas niet.

Er zijn zeker nog tal van voorbeelden van.

Toren roept haan 293 : koningin

Ik was erbij op 2 september. Velen togen, zo fier als een haan of hen naar Laken voor het verjaardagsfeestje van koningin Paola.

Zij was wel enkele dagen te vroeg, want zij wordt 70 op 11 september.

Wij mochten parkeren met een vrijkaart in het park, rechtover het koninklijk paleis. De happy few kreeg wel een kaart voor het paleisdomein. Bij de grote oversteek met nagenoeg 800 genodigden die zich vrijwillig of beroepsmatig bezig houden met de bescherming van kinderen in moeilijkheden, werkzaam met en voor kinderen, keken de bestuurders van de opgehouden auto’s raar op.

De massa trok te voet het domein in en door de enorme ronde inkomhal ging het voor een wandeling door het prachtige park. Dat op zich is al een bezoek waard.

Voor de serres moesten wij wel lang wachten op de komst van het vorstenpaar. Maar prins Laurent met Claire en de tweeling mengden zich tussen de wachtenden.

Eindelijk was het zover. “Les baladins du Miroir” tooiden de Oranjerie van het kasteel van Laken. Dit optreden klonk nogal ééntalig Frans, maar zij deden toch de moeite van een in het dialect gezongen ballade, afgewisseld met hun moedertaal te brengen.

Onze koningin is erevoorzitter van Child Focus en bedankte in een gelezen toespraak in keurig Nederlands en in het Frans de aanwezigen voor de attenties. Mits meer praktische oefening, ik hoorde dat reeds bij haar aantreden, toen ze een duo – toespraak hield met de koning, zou ze toch als voorbeeld kunnen fungeren qua beheersing van het Nederlands voor de Waalse politici met hun kromtalig Nederlands.

Ik heb ondertussen Emma De Roos, vrijwilligster van het eerste uur in het Rode Kruis van Meise en graag geziene gast in het Home Jan Van Gijsel, voorgedragen voor “De Pluim” aan de Koning Boudewijnstichting voor Ring-TV.

Poot is dood! Maar de Mater dolorosa prijkt in Vilvoorde en Grimbergen.

Het beeld, werd ten onrechte als replica aangekondigd in de pers, die zich beter moet informeren. Een bronzen beeld mag gegoten worden in 6 originelen. Ik kan mij moeilijk inbeelden dat het exemplaar van pater Gereon het zevende was. Zijn goede vriend Rik Poot balde het verdriet van de ouders van verdwenen, misbruikte en vermoorde kinderen ten tijde van de zaak Dutroux samen in brons.

Rinus Aarssen, mijn oud – student Spaans aan het AVC, speelde bij de gelegenheid van de inhuldiging voor de basiliek op 31.8 op de beiaard. Marc Van Cleemput componeerde dit weemoedig stuk, dat klonk als een fado, voor zijn goede vriend als ‘In memoriam Rik Poot’.

Ik heb de drie betrokkenen samen gebracht op de foto. Marc Van Cleemput verklaarde zich bereid kinderliederen aan te passen voor de beiaard en Rien Aarssen zal ze volgend jaar op 25 mei spelen in Grimbergen.

Want in Meise, waar ik verschillende jaren voor de internationale dag van de vermiste kinderen kinderliederen liet spelen, zwijgt de beiaard al voor het tweede jaar op rij.

Dat is jammer! Maar het is ook jammer dat de beiaardiers voor Amnesty International gelijktijdig kunnen spelen en niet voor ons doel.

Maar ik geef niet op. Marc Herremans zegt dat ook : never give up! Op mijn blog hoor je de klanken van mission impossible.

Op de jongste gemeenteraad van 31 augustus werd beslist het kruis en de haan terug te plaatsen op de toren van onze geliefde St.-Martinuskerk.

Stef De Ridder gaf de haan nooit op. Zijn onverdroten inzet zal hopelijk zo snel mogelijk tot resultaat leiden. Want de administratieve molen draait o zo langzaam. Af en toe moet je eens “bureaucratiekraken” zoals Tom Peters dat in zijn “Kwaliteitsrevolutie” zo mooi verwoordt, om schot in de zaak te krijgen. Ondertussen verscheen de foto van Stef met het nieuwe kruis in Goeiededag.

Ik hoop dat bij gelegenheid van de plaatsing de beiaard zal spelen. Ik durf zelfs blijven hopen dat de oude beiaard dan ook in zijn oude glorie zal hersteld zijn : 8 klokjes, unieke wekkering en klavier in de binnentuin van de bib. Achter glas. Onze voorzitter van de “Vrienden van de beiaard” Jean Paul Van Gijsel zou hiervoor zeker nog eens zijn duit in het zakje doen!

Ik ben ook bereid deze reeks bij die gelegenheid feestelijk af te sluiten. Ofwel ga ik door! Maar de titel “Toren roept haan” die klinkt als “Man bijt hond” zou dan wel misschien moeten aangepast worden in “Toren riep haan” of “Acht torens van Meise roepen de hanen op”. Misschien : “Oude beiaard roept wekkering, 8 klokjes en klavier”. En later “Oude beiaard zoekt onderdak”.

Wie weet ? Ik denk er diep over na en als de muze op bezoek komt, vind ik er wel iets op.

Haan kraait weldra weer op kerktoren

MEISE - Tien jaar heeft het bijna geduurd, maar volgens schepen van Openbare Werken Jos Emmerechts (CD&V) zullen de haan en het kruis weldra weer op de toren van de kerk van Meise prijken. 'De aanbesteding is gegeven, en het plaatsen op de kerktoren zal zo'n 22.000 euro kosten. Het is nu een kwestie van enkele weken. Zodra de aannemer kan, staat de koperen haan terug op de kerktoren', zegt schepen Emmerechts.

In augustus 1997 werd de kerktoren van Meise door een bliksemschicht getroffen. De koperen haan werd toen samen met het ijzeren kruis van twee meter hoog, van de toren gebliksemd. Voorzitter van het Beiaardcomité Steven De Ridder (CD&V) en pastoor Bie Boon ijverden ervoor om de haan terug op de kerktoren te krijgen en na tien jaar lijkt dat dus nu te lukken. Nog voor eind dit jaar zou de haan terug op de toren moeten prijken.

Voor de kerk van Meise zelf is een subsidiedossier voor restauratie opgesteld. Die restauratie zal zo'n 1,5 miljoen euro kosten. Daarvan wordt 60 procent gefinancierd door het Vlaams Gewest. De provincie Vlaams-Brabant komt voor 20 procent tussen, en de gemeente en de kerkfabriek betalen elk 10 procent. (jhw)

Toren roept haan 296 : huifkar

Brixius 100 was in feest.

Het begon met een tentoonstelling in de school van Rode van de verenigde kunstenaars. LAK stal de show met een houtsculptuur van het thema : de vier elementen aarde, vuur, lucht en water.

Op 7 september, mijn verjaardag, werd het feestweekend ingezet. ’s Zondags gidste ik op een huifkar, die de rondrit deed rond het centrum van Sint – Brixius – Rode. Als voorbereiding las ik de geschiedenis van Rode van pastoor De Pauw eens grondig. Ik heb heel wat bijgeleerd. Ik zal deze oud – pastoor van Rode vragen om mij een digitale versie te bezorgen. Dan kan ik ze verspreiden en ev. aanvullen. Dat is ondertussen gebeurd en zij is ter beschikking.

De database van Achiel Bettesone over Meise bevat ook degelijke gegevens. Maar de samenvatting staat in mijn streekboek “Meise, van onder de toren van St.-Brixius – Rode”. In het tijdschrift Berla nr.89 (register code 07.89.15) stond een samenvatting van de geschiedenis van Rode van C. Stallaert.

Ondertussen voerde Kris – Kras, of was het een groep rond Maurice Peeters op de trappen van de kerk een historische evocatie op.

In de gids werd uitleg verstrekt door leden van de Erfgoedcel

Toren roept haan 297 : duidelijkheid

Een haan staat klaar en duidelijk op een kerktoren. Niemand gaat eraan denken om er een gans bij te zetten, tenzij hij of zij kunstenaar is.

Had men in ons land van in het begin duidelijkheid geschapen, dan hadden wij nu al lang een federale regering.

Het canvas programma over de situatie in Zwitserland, waar het nog moeilijker ligt, maakte duidelijk dat duidelijkheid en consequentie de toverwoorden zijn die oplossingen in houden.

Zo herhaal ik dat Liège voor mij maar één naam heeft (ééntalig Frans) en dat dit ook voor Antwerpen (ééntalig Nederlands) telt.

De grondwet voorziet Vlaams-Brabant en Waals-Brabant na het arrest van het arbitragehof van 26.5.2003 : 4 jaar later : regeling BHV! De verkiezingen van 10.6.2007 zijn strikt genomen ongrondwettelijk. Brussel moet apart en kan desnoods in het Belgisch Bruxel heten. Maak er de multiculturele hoofdstad van Europa van, maar blijf van onze regio af.

Menselijkheid in de contacten is van een andere orde dan politieke strategie. In die begrippen is ook verwarring troef. Het enige doel is zijn eigen gelijk halen.

Professor Paul Van Orshoven, expert in publiek recht, zegt duidelijk : de politici zetten de rechtsstaat op de helling : “Bij herhaling heb ik geschreven dat politici eigenlijk aan de burger vertellen dat de rechtsstaat niet voor hen geldt.” “Een status quo, zoals de Franstaligen voorstellen, houdt dus geen steek, want de omstandigheden zijn gewijzigd. Hun stelling dat ze demandeur de rien zijn, klopt daarom niet want in gewijzigde omstandigheden niets vragen, is in feite erg veel vragen.”

Onze haan op de kerktoren is niet zo arrogant als de Waalse haan. Gelukkig maar !

Toren roept haan 298 : Brabant

Er rijpte een hanenfictie in onze verwarde geesten bij het bezoek van de Ouderen uit Waalre aan hun zustergemeente Meise.

De conversatie in het restaurant Napoleon ging uiteraard over de moeilijke regeringsvorming op federaal niveau.

Als we nu eens in de aanval gaan en de groot Brabantse gedachte propageren : Vlaams Brabant uitbreiden tot Breda. Want onze vrienden uit Waalre beweren dat een hereniging met gans Nederland niet te doen is. De Walen kunnen dan de groot Boergondische gedachte van het Verdinaso beogen, enkel naar het Zuiden. De man die deze laatste gedachte in Meise jaren lang onderwees, is onlangs in alle stilte gestorven

De gelegenheidsfoto werd genomen voor het standbeeld van baron d’Hoogvorst (nog steeds zonder lemmet aan zijn zwaard). Na het poseren heb ik er onze vrienden aan herinnerd dat de baron de aanvoerder was van de burgerwacht, die in 1830 een einde stelde aan de Hollandse bezetting. Daaruit volgde de idee, dat als België uiteenvalt, dit kan hersteld worden.

De ontvangst van de seniorenraad Waalre in Meise op 25.9 was bovendien uitermate geslaagd. Ze kregen na een ontbijt in 't Moment een doordachte uiteenzetting over het O.C.M.W. door voorzitter Sonja Becq. Bij het bezoek aan het zorgcentrum in Wolvertem werd door Rita Verbelen met bezieling uiteengezet wat de ouderen er als mogelijkheden in de praktijk hebben. Na de lunch op de vertrekplaats kregen ze een algemene rondleiding in onze Plantentuin van de gids vrijwilliger, lid van de seniorenraad voor de onafhankelijke senioren. Daarna werd er dus getafeld in het restaurant Napoleon waarbij voorzitter Corbijn dankte voor Waalre en schepen Marie Jeanne Thaelemans voor Meise. Burgemeester Marcel Belgrado vereerde ons met zijn aanwezigheid.

Toren roept haan 299 : déjà-vu

Op de gemeenteraad van september had ik een ‘reeds-gezien’ ervaring : gemeenteraadsleden met bruine vuilniszakken op de borst (en).

Destijds onder een ander bewind betoogde de CD&V met dezelfde zakken, maar over hun hoofd. De marathonlopers gebruiken die op dezelfde manier, maar om niet af te koelen en tegen de regen. Dat lukte ook bij de oppositie, want het debat ging in alle hevigheid. Het punt werd omwille van ‘verkeerde informatie’ afgevoerd.

’s Anderendaags zag ik een fotobewerking van het standbeeld van baron d’Hoogvorst met dezelfde vuilniszak omgord. Dat was ook een déjà-vu. Want in de jaren zestig tooide de plakploeg van Jos Chabert onze eminente aanvoerder van de burgerwacht met zeeptonnetjes beplakt met het hoofd van ons aller Jos. Zo was het alsof Jos Chabert himself daar prijkte. Hij is echter nooit burgemeester van Meise geworden. De reden waarom zullen wij nooit achterhalen. Hierover doen diverse verhalen de ronde.

Deze twee acties waren niet wansmakelijk, zoals de vandalen die pompoenen en half-lege bierglazen deponeerden op het standbeeld. De geplande Kerstactie van de Cultuurraad om onze baron, ex-burgemeester van heel de streek, een Kerstmanpakje om te doen werd gelukkig afgeblazen.

Want respect voor ons erfgoed is een indicator voor de kwaliteit van het bestuur.

Ik bleef alleszins met een wrang gevoel zitten na de vertoning in Wolvertem. De menselijke verhoudingen, die mij het meest interesseren, bleken ook een déjà – vu, maar deze keer omgeslagen. De rollen zijn omgekeerd en de strategie evenzeer.

Niets is wat het lijkt of is alles wat het is ?

Ik hoop dat tegen de publicatie van dit cursiefje onze haan op de toren zal prijken, want ondertussen heeft onze burgemeester mij ook bevestigd dat het weldra zover is.

Toren roept haan 300 : vogelen

Wat de haan voor mij betekent, betekent de goudvink voor Marcel Belgrado, onze burgemeester in Meise.

Tot mijn grote verbazing kon ik op Ring-TV zijn optreden aanschouwen, waar hij aankondigde een week vrij te nemen voor zijn jaarlijkse vogeltentoonstelling in Wemmel. Hij liet zich vervangen door Jos Emmerechts, 1^ste schepen.

Marcel is al 40 jaar voorzitter van “De Goudvink” Wemmel. Hun wedstrijd lokt jaarlijks hele horden vogelliefhebbers naar de parochiezaal in Wemmel. Maar deze kleinoden moeten beschermd en verzorgd worden, ook ’s nachts. Daarom blijven de vrijwilligers bij de vogels slapen.

Enkele jaren geleden riep pastoor Theo in Wolvertem de gelovigen op voor dit evenement.

Hij deed dit in correct Nederlands met de woorden “ Wie deze namiddag wil gaan vogelen, kan terecht in Wemmel in de parochiezaal”. Dat lokte wel nogal wat hilariteit op bij de gelovigen.

De 43^ste editie van de “Nationale Vogelshow” was andermaal een groot succes. Het eindklassement gaf 27 exposanten met Verbelen Wesley als laureaat op nummer 1.

Ik vraag mij wel af, indien onze haan een goudvink was, of het zo lang zou geduurd hebben eer hij opnieuw op zijn plaats stond.

Masochisme is nooit ver weg. Ik zit op 10 jaar (sedert 28.8.1997) aan aflevering 300 van "Toren roept haan".
De bedoeling was : 1 foto met bijhorende tekst per maand en dat zouden er 122 moeten zijn. Maar hoe moeilijker het werd om nieuwe inspiratie te vinden, hoe vlotter het ging. Zo heb ik mijzelf overtroffen, met meer dan het dubbele van wat ik in een opwelling van euforie beloofde.
Afleveringen 1 tot en met 21 verschenen in ’t Cursiefje, waarvan ik de editie Meise met Joris Herpol en de drukker oprichtte.

Fo Cursiefje en goede dag
Ondertussen is Goeiedag op de proppen gekomen. Daar vinden jullie af en toe een bijdrage van mijn hand.
Wat ik hierbij positief ervaar is, dat ik zo leren cursiefjes schrijven heb. Herhalen en inoefenen is de boodschap!
Ik dacht een nieuwe reeks te beginnen over de unieke wekkering en het klavier van de oude beiaard. Want deze historische stukken mogen wij niet vergeten!
Maar er rezen problemen bij de toewijzing van de opdracht om de haan terug te plaatsen met het kruis. Zo ben ik moreel verplicht de reeks 301 … op te starten.
Ik heb de volledige reeks van 1 tot 300 met bijpassende foto’s (wel afzonderlijk in een fotobestand) op CD-R.
Op 23 september 2016 publiceerde ik nr.761. volgend jaar ben ik 20 jaar bezig!

Ongeveer 60 jaar geleden stonden in de kerken voor de prominenten kerkstoelen met kussen en hun naam erop. De notaris, de dokter, de graaf … kregen zo een voorbehouden plaats in onze kerken. Het plebs mocht erachter plaats nemen.
Ik heb dat dikwijls overschouwd van op het hoogzaal. Want ik was het daarmee niet eens en daarom nam ik een letterlijk hogere positie in, zoals in het dierenrijk.
In 1960 verzocht Herman Boon pr. de gelovigen in Meise, na de zegen in de zondagsmis, om de gelabelde stoelen mee te nemen naar huis. Er werden voor iedereen dezelfde nieuwe meubelen gezet. En dat was maar goed ook! Iedereen gelijk in de kerk!
Tot mijn verbazing gaan ze in de theaterwereld deze oude gewoonte opnieuw invoeren voor het geldgewin! In het stadstheater van Antwerpen kunnen de salonsocialisten en anderen voortaan een naamplaatje laten aanbrengen met hun naam erop. Er zijn B.V.-’s die daar niet voor moeten betalen. Daar wordt ter wille van de promotie ook reeds ongelijkheid gehanteerd. Iedereen ongelijk in het theater!
En hoe is het met de wet gesteld. Iedereen gelijk voor de wet ? In de cursus rechtsfilosofie leerde ik aan de V.U.B. dat dit een fictie is.
Zouden hanen gelijk zijn op de torens ?

Op deze website staat een evaluatie van de websites van steden en gemeenten.
Om aan de rangschikking te komen moet men wel eerst inschrijven. Maar de VRT lichtte toch al een tipje van de sluier.
Ik had minstens verwacht dat onze gemeente, Meise, op de eerste plaats zou staan. Want sedert de oprichting van de afdeling Informatica in 1989, meende ik dat we dat aan onszelf verplicht waren. Het feit dat we toonaangevend zijn voor heel de streek, zou moeten doorgetrokken worden op alle toepassingen. Maar zoals vaak elders, verkoos men dure systemen i.p.v. in eigen kracht te geloven.
De criteria voor classificatie van de top 10 van de websites heb ik dus niet kunnen inkijken. Het voorbeeld van de beste webstek, die op de VRT getoond werd, leek mij toch vrij ingewikkeld. Eenvoud siert! En ik vind dan ook dat toeters en bellen, naast overtollige info negatief zouden moeten beoordeeld worden.
Voor mijn gemeente blijf ik het betreuren, dat we nog steeds niet het bibliotheekbestand zelfs maar kunnen inkijken. De website van de gemeente www.meise.be zou permanent moeten bijgestuurd worden op kwalitatief gebied. Een permanente stuurgroep zou op regelmatige basis de kwaliteit moeten opvoeren. Dat is de essentie van vooruitgang!
Ik droom ondertussen van een bevragingsitem, voor alle mogelijke vragen in alle mogelijke vormen, gebaseerd op eva.cl, ons eigen AVC-evaluatiesysteem.
Eva-cl, het haantje on top!

M.C. Gemeente Meise https://forms.office.com/r/nQgCJjjMiy
Parochie Meise https://forms.office.com/r/nQgCJjjMiy

De nieuwe kerstverlichting in Meise kostte 13.000 euro
Ze zochten naar een goedkopere oplossing'. De dorpskernen zelf vroegen iets nieuws. Daarom gingen ze samen met de middenstand van Meise en Wolvertem rond de tafel zitten om na te gaan welk voorstel ze konden uitwerken. De verlichting zou met eigen mensen van de gemeente opgehangen worden.
Her en der staan nu kerstbomen op het voetpad. Ze zijn onderling verbonden door een heus tapijt. Daar hoorde ik reeds kritiek op van de kant van de ontwikkelingsorganisaties : pure verspilling. Individuele winkeliers voegden er een persoonlijke toets aan toe. Zo vielen de laarzen op, waarin een kleine kerstboom. De verlichting valt ook mee. Maar de gelijkberechtiging van de 8 parochies blijft een probleem. De sparren zullen geplant worden in het Neromhof en volgend jaar worden ze opnieuw gebruikt. Hoeveel maal ze deze operatie zullen overleven valt af te wachten.

Bovendien gaven de handelaars een naaktkalender uit. Zij kwamen hiermee op Ring – TV, toen ze hun project aan de man brachten op de markt. De opbrengst gaat naar Levedaele in het Neromhof.
Hoe zou een naakte haan eruit zien ? Geplukt ?

Solzenitsyn repeated in his speech when he received the Nobel price what Dostojewski wrote : “Beauty will save the world”.
That is the inverse from what is plausible.
I think at “Man bites dog” (Television program in Flanders) and “Tower calls cock” (My own short stories) and see “Beauty saves world”.
I made the Christmas drawing in my youth.
The flower, Passiflora caerulea, was planted in my garden. But whe hardly have seen a flower. Certainly because I placed a pile of wood. But plants survive obstacles. He wriggled himself trough the barrier by the neighbours. He went where it look better.
But everything is coming back.
We where surprised when he growed in our garden-cot. A few weeks later I made the photo.
We wish you a lot of beauty in 2008, even if you pushed them ignorant down and came it back.

Look at “Man bites dog”

Think at “Beauty saves world”

Read “Tower calls cock”

Solzenitsyn heeft in zijn rede bij de uitreiking van de Nobelprijs herhaald wat Dostojewski geschreven heeft : “De schoonheid zal de wereld redden”.
Dat is het omgekeerde van wat aannemelijk is.
Ik denk aan “Man bijt hond” en “Toren roept haan” en zie “Schoonheid redt wereld”
Het kerstafereel is een tekening uit mijn jeugd.
De bloem, Passiflora caerulea, werd in onze tuin aangeplant. Maar wij hebben amper een bloem gezien. Zeker omdat ik in de buurt een stapel brandhout opsloeg. Maar planten overwinnen obstakels. Hij wurmde zich door de afsluiting bij de buren. Hij ging waar het beter leek.
Maar alles komt terug!
Tot mijn grote verbazing had de plant via een omweg een opening gevonden in mijn berghok. Enkele weken later kreeg ik dit resultaat dat ik fotografeerde.
We wensen u veel schoonheid in 2008, ook al had je ze onwetend afgestoten en kwam ze weer.

Kijk naar “Man bijt hond”
Denk aan “Schoonheid redt wereld”
Lees “Toren roept haan”

Neuhaus bestaat 150 jaar (sinds 1857) en heeft nog steeds een winkeltje in de Koninginnegalerij in Brussel.
De stichter kwam van de universiteit van Neufchatel in Zwitserland. De oorspronkelijke pralines zijn handwerk op basis van authentieke recepten. Men gebruikt geen andere plantaardige vetten dan cacaoboter in de chocolade.
Vroeger werden ze verkocht in puntzakjes, later in een doosje “ballotin”.
Enkele bekende pralines hebben connecties met de koninklijke familie, in 1938 Astrid, in de groep Gianduja met troïka, pagode, millénaire, koffie, bloc en cornet doré. Later volgden Paola en Albert. Die behoren tot de ‘pralinés’ waaronder ook satan, méphisto, dubbel noot, dollar melk en zwart, sapho, hartje, bonaparte, napoleonette, madison en euro zwart en wit. Zij zijn zoals u ziet in goed gezelschap.
In 1958 werd ook tentation gemaakt. Andere zijn : caprice en manon (6 varianten). Dan heb je nog de snobinettes (champagne, capuccino en noisette en de passiepralines en pralines met 70 % cacao. Ze maken ook 6 soorten truffels, 6 marsepeinpralines en varianten op basis van likeur en fruit.
In het doosje stak een foldertje, waarin ze alle afgebeeld staan met uitleg in 3 talen en een samenvatting zelfs in 7 talen.
Een haantje, zelfs geen Waals, was er niet bij ! Schaal Crème Chocolade 9 topchefs

Ik droeg Emma De Roos voor bij de Koning Boudewijnstichting voor de pluim 2007. Na Julien De Roover uit Wolvertem, paste het een vrouw de eer te gunnen.
Dit jaar stond in het teken van de “long live achievement”. Daarvoor is Emma een uitstekende kandidate. Zij was bij de vrijwilligers van het Rode Kruis bij de oprichting van de afdeling Meise, samen met Alice De Boeck, Clara Clarijs, Lutgard De, Decker en José Bogaerts. Ze bleef actief tot nu. Zij was er steeds bij op sportmanifestaties, simulaties van rampen, promotie op de beiaardfeesten en stickerverkoop… en noem maar op.
Bovendien was zij de hulpvaardige kracht in het home Van Gijsel op de Krogstraat, waar ze om de veertien dagen voor animatie zorgde.
Vanaf 23 december werden de 5 geselecteerden uit de long-list van 26 kandidaten voorgedragen op Ring-TV. Dan moet er gestemd worden.
Wij hopen dat onze kandidate uit Meise het haalt, want een vrouw zou niet misstaan in de rij mannen die de vorige jaar de trofee in de wacht sleepten.
Maandag 3 december stond alles klaar om het optreden van Emma te registreren op DVD. Maar i.p.v. onze kandidaat werd Jan Smeyers voorgesteld.
Ik ontving van zijn promotor wat volgt :

Mijn naam is Steven Bladt.
Al 25 jaar loop ik hier op deze wereld rond, en nog steeds heb ik er niets van gezien.

Acht jaar geleden is buurman Jan Smeyers toevallig in mijn leven gestapt en die heeft me eerst door Windows en ook door het internet geloodst, daarna door het Brusselse verkeer en tenslotte door de volledige lerarenopleiding. Jan heeft me een mens laten zijn, daarvoor ben ik hem heel dankbaar. Het hele verhaal en de belevenissen hoe Jan me heeft begeleid om me te laten meeleven in de sterk visueel ingestelde samenleving, hebben we neergeschreven in ons boek met als titel: “Ik zie het wel - Blind door het leven” (uitgeverij Van Halewyck).
Jan verdient “De Pluim”. “De Pluim” is een initiatief van de Koning Boudewijnstichting en de tien Vlaamse regionale TV-omroepen.
Tijdens het vele omzetten van mijn cursussen naar een voor mij leesbare (braillevriendelijke) versie, heeft Jan zijn “zeefregels” geschreven. Als men met deze nuttige tips bij het opmaken van digitale teksten rekening houdt, kan iedereen, zonder enige kennis van het brailleschrift, braillevriendelijk schrijven naar iedere braillist - zie: www.bloggen.be/braille. Voor zijn “zeefregels” die alle personen met visuele beperkingen ten goede komen, verdient Jan ook een dikke pluim. Om de zienden aan te sporen braillevriendelijk te worden hebben we samen de vzw “Braille op blad” opgericht.
Ik heb hem geantwoord,dat, als Emma het niet haalt, ik mijn netwerk zal vragen voor Jan Smeyers te stemmen. Uiteindelijk is het Jan geworden, maar hij haalde de hoofdprijs niet, zoals Julien vorig jaar.
Ondertussen heeft Sonja Becq de groep vrijwilligsters van het Rode kruis gehuldigd. Heeft het haantje haar geïnspireerd ?

Vroeger was ik de echte rattenvanger onder de toren, toen nog met haan, van St.-Martinus Meise. Mijn vangsten beschreef ik in “Jeugdherinneringen van een straatrat” dat te vinden is op telenet blog.
Als men ondoordacht de rattenvanger volgt, weet men waar men terecht komt.
Zo zie je om de haverklap via petities volgelingen opduiken die meestal enkel hun eigen belang dienen. Verlichte geesten maken daar handig misbruik van. Politiekers vinden dat vaak de gemakkelijkste weg voor stemmenwinst.
Maar ernstig beleid houdt meer en vooral beter in. Als er te veel druk op de ketel komt, worden te nemen beslissingen verkennende gesprekken genoemd.
Verenigingen bezondigen zich ook vaak aan ‘achterna lopen in de stoet achter de rattenvangers’. Zo trok ik reeds van leer tegen actiegroepen waarbij verenigingen met een goede reputatie ondoordacht mee opstappen, zelfs met hun vlag. Vooral bij Natuurpunt trof mij dat diep.
In de gemeentepolitiek duiken tal van voorbeelden op, die bovendien ook de regionale buis ontsieren. Moesten daar dan nog de kwakkels, die de wereld in gestuurd worden, recht gezet worden, zou kwaliteitsverbetering een kans krijgen. Dan zou men pas vooruit gaan!
Ondertussen zou ik de politiekers graag horen zeggen, als het over uitgeven van geld gaat, dat het hier om ons zuur verdiende belastinggeld gaat.
Ondertussen stelde Meise een echte rattenvanger aan : Christian Houthuys. Hij moet vooral het ongecontroleerd verspreiden van rattenvergif, waarvan ook andere dieren het slachtoffer worden, tegengaan. De milieudienst zal inwoners die met een rattenplaag kampen, naar hem doorverwijzen. Hij zet gifbuizen in tegen ratten. Dat zijn regenpijpen van 110centimeter met een vernauwde diameter van vijf tot zes centimeter waar alleen ratten door kunnen. In het midden van de buis zit een gat waar het vergif in gegoten wordt. Om de twee dagen worden de buizen gecontroleerd en bijgevuld tot er niet meer van gegeten wordt. Daar het gif in de lange buizen steekt, kunnen bijvoorbeeld honden er niet bij en het dus ook niet opeten. Er zijn al vijftien gifbuizen klaar. Houthuys is voor 8uur per week aangeworven en begint deze week.
Over een hanenvanger heb ik nooit iets gehoord …of toch ? Aan de Plantentuin.

Dit paradijseiland in een overbevolkte natie, een ijskoude oase in het noorden van Japan, is een prachtig stuk natuur.De oorspronkelijke bewoners , de Ainu, sculpteren er de fauna in houtsnijwerk.
Ook deze oorspronkelijke cultuur werd het slachtoffer van de modernisering.
Zij bevolkten sedert het jaar 700 het eiland. De natuur was voor hun een geschenk van God en de dieren waren de incarnatie van de goden. Daarom mochten ze niet afgebeeld worden. Waar hebben wij dat nog gehoord ?
De mooiste is de Japanse kraanvogel. Zoals overal werden ze door overbejaging bedreigd en er schoten er nog slechts 20 over. Ze werden een beschermde diersoort.
Wilde witte zwanen komen hier ook overwinteren. Volgens de Japanners dragen ze de winter in hun veren. Er huizen ook twee spectaculaire roofvogels : de Stellers zeearend en de zeearend.
Moesten deze dieren verdwijnen, dan sterft een stukje Japanse ziel af.
Dat is zoals een toren zonder haan : gebrek aan ziel!

Zoals de haan van onze toren verdween, vertrok Infoster in stilte uit Rode.
Nog lang bleven de openingsuren van de bib vermeld in het gemeentelijke Infoblad. Gelukkig verdween deze foute info recent.
We kunnen nu naar Grimbergen om de sterrenhemel te aanschouwen, tenzij we zelf een telescoop installeren.
Maar het neusje van de zalm vinden wij in Chili. In de Atacama woestijn op 2635 m hoogte, gelegen hoog en droog tussen de Atlantische kust en het Andesgebergte, vinden we de sterrenwacht van de Eso met de Very Large Telescope. Hij bestaat uit 4 sterrenkijkers met een spiegel van 8,2 m.
Ze kregen hun naam via de taal van de oorspronkelijk Mapuche indianen : Antu (zon), Kuegen (maan), Melipal (zuiderkruis) en Yepun(avondster). Het samenspel van deze vier levert heel scherpe beelden.
Maar alles kan beter. Ze dromen dus reeds van een Extra Large Telescope van 42 m.
Alles staat beschreven in het eerste nummer van 2008 van Eos.
Het is waarschijnlijk geen toeval dat ik het boek “Fantastisch” van Kris Verburgh liet aanschaffen in de bibliotheek. Dat gaat over het verband tussen universum, evolutie en brein. De eindconclusie luidt, dat wij maar een uitwas zijn van de evolutie en verdoemd om te verdwijnen. Enige bescheidenheid past daarbij dan ook!

Virgilius beschreef in zijn Aeneis de onderwereld.
De vraag bleef overeind : zou die echt bestaan ?
Volgens enkele archeologen zou de ondergrond van Baia ten Zuidwesten van Napels opvallende gelijkenissen vertonen met deze beschrijving. Enkelen houden vol dat het tunnelnetwerk een ondergrondse installatie was om stoom en vulkanische dampen naar de bovengrondse termen te leiden.
Twee Britse onderzoekers beweren dat het een door mensenhanden gemaakte onderwereld is, waar religieuze toeristen hun overleden familieleden konden bezoeken en hun toekomst laten voorspellen. Temple schreef er een boek over ‘Netherworld’ en bouwde hierbij verder op de bevindingen van de andere Brit Paget. Levenden zouden in ruil voor veel geld in contact kunnen treden met doden. Zoals in het Griekse Ephyra, waarin Homeros schreef, werden de bezoekers grondig voorbereid. Eerst verbleven ze drie dagen in een ruimte met taferelen van wat hun te wachten stond. Ze kregen een dieet dat hallucinaties opleverde en het waarnemingsvermogen grondig verstoorde. Er volgden uitgebreide offers van ooien en reinigende baden. Daarna konden ze door een tunnel naar een ondergrondse rivier, waar ze met een boot naar het Sanctuarium werden gebracht. Daar wachtte de dode hen op.
Baia was het Saint – Tropez van het Romeinse rijk dat door Seneca beschreven werd als een poel van verderf.
Wegens instortingsgevaar blijven grote delen van het complex ontoegankelijk voor toeristen.

Er is eindelijk een gerechtelijke uitspraak : hanengekraai is geen lawaaihinder.
Wat is er romantischer dan het ontwaken door het gekraai van de haan op de boerderij van een Bed and Breakfast in Schotland of Ierland ?
Maar als de haan zijn bioritme verstoord werd is dat wel anders. Zo hadden wij in de straat een haan die in het holst van de nacht begon te kraaien. We wonen dan wel in de buurt van de Duivelschuur, maar het was niet te wijten aan vrouwelijke tussenkomst, zoals in dat verhaal.

Over de Duivelschuur bestaan twee toneelstukken en een poppenspel. Het eerste in ABN is van E.H. Constant Lindemans, een Brabants spel in drie bedrijven van 1920. Jef Verbesselt maakte een moderne toneelbewerking in het dialect. Er bestaat een opname van die ik onlangs op DVD zette, samen met het lied “In de nuuvë wêrëlt” ook van Jef.
En naar aanleiding van mijn optreden in Tourné générale op Ring TV over Amelgem, schreef ik een senario voor een poppenspel.
Het zou pas origineel zijn, als de nieuwe haan op de toren van St.-Martinus zou kraaien! Maar de wekkering neemt dat over en zet de beiaard in gang, om een deuntje te spelen. Op de oude beiaard was dat om het half uur, wat uniek is. De nieuwe beiaard is computergestuurd en dan is alles mogelijk.
Op het einde van maart zou onze haan en het kruis uiteindelijk op de toren van St.-Martinus geplaatst worden. Het nieuwe” beiaardseizoen kan dan feestelijk ingekraaid worden!

De populairste honden van 2007 werden verkozen.
Ze zijn in volgorde : 1. Jack Russel, 2. Chicua en op 3. Bichon.
Ik houd het alleszins bij mijn Faffifournik : Belgisch ras een ‘Leeuwhondje’ of in het Frans ‘Bichon à poil frisé’. Toen wij hem kochten was onze Boemer, bijgenaamd ‘Jangske’ ingeslapen. Dat zwart hondje was een kruising tussen een grijze vrouwelijke poedel Beauty en een mannelijk Leeuwhondje Jeckyl. De vader was amper 9 maanden oud toen het gebeurde. Onze veearts had nochtans gezegd dat paren nog te vroeg was. Maar de natuur besliste er, zoals vaak, anders over!

Wij hebben een tijdje vader, moeder en zoon in huis gehad. De zoon werd opgeleid door zijn vader, luisterde perfect zonder dressuur. Als het eten geserveerd werd, moest hij zijn beurt afwachten. Beauty, het grijze poedeltje, mocht eerst gaan. Daarna kwam Boemer aan de beurt en de alfa, Jekyl, at als laatste. Zo’n roedel in huis is merkwaardig, maar ik raad het jullie niet aan. Regelmatig werd er gevochten en geplast.
Toen ik onze Faffi, kocht, werd hij ons gepresenteerd in een mandje met twee Shih Tzu’s, en een Maltheser. Het kleinste kroop weg achter de anderen, maar haar oogjes konden ons bekoren. Je zag zo dat het een uitzonderlijk slim hondje is. Haar schrik werd echter recht evenredig met haar ego. Als ik dagelijks de toer van de wijk doe, vertoont ze een suprematie zonder weerga. Ze voelt zich het haantje van de wijk.

Is een haan op het kruis op de toren belangrijk ?

F Mankevosstraat
In het verkeersbeleid gaat volgens werkgroepen allerhande de zwakke weggebruiker voor. Maar is een boom een weggebruiker, laat staan een zwakke.
Op de voetpaden ziet men bomen en lantaarnpalen in de weg staan. De voetgangers moeten dan de rijbaan op om door te kunnen.
Op vele lanen ontbreekt de trottoir volledig. Aan beide kanten zijn wel fietspaden of fietssuggestiestroken.. Wie of wat heeft hier voorrang ?
Het gezonde hobby fietsen trekt veel volk. Onvermijdelijk denken politiekers hier veel stemmen te kunnen rapen. Stemmen eerst zou ik zeggen. En ja, dat uit zich ook in het verkeersbeleid.
Een maatstaf voor voetpaden is, dat een rolstoel of een kinderwagen zonder hinder moet kunnen evolueren op deze strook. Neem de proef op de som en je zult wat meemaken!
De gehandicapte Dorien uit Thuis deed het ons voor in Leuven. De uitzending loog er niet om. Ik vroeg aan het BIVV wat zij aanbevelen : 1.5 m breedte obstakelvrij!
Toegankelijkheidsoverleg Vlaanderen houdt zich met deze problematiek bezig. Maar een website van deze organisatie vond ik niet.
Van op de toren zou onze haan een mooi overzicht hebben en het geklungel in de straten kunnen overschouwen.
De haan op de toren is een symbool, maar het belang ervan zegt veel over het beleid ten aanzien van onmondigen.

De hanen en de leeuwen vechten een strijd uit voor het territorium en de pikorde.
Ook de discussie tussen creationisten en darwinisten laait steeds feller op.

Fo Evolutiekas – Wollemia
Gaan de fundamentalisten in Amerika en in de Islam mekaar vinden? Want zij verdedigen elk van hun kant het creationisme.
Zo verscheen de gratis en ongevraagde encyclopedie ”Atlas of creation” van ene Harun Yahya. De auteur en zijn achterban hopen dat lezers, zonder kritische zin, alles zo maar zullen aannemen. Zij gebruiken hiervoor absolute uitspraken in combinatie met een indrukwekkende presentatie. Er staan duizenden zeer mooi ogende foto’s in, in een volledig willekeurige volgorde, zonder enige aandacht voor biologische systematiek.
Ze verzwijgen bovendien dat het hele verhaal van het leven begint vanuit het universum meer dan 4,5 miljard jaar geleden. Ik kan de twijfelaars dan ten zeerste een bezoek aan de evolutiekas van de Plantentuin van Meise (of in Kew) aanbevelen.
De planten hebben er een geschiedenis van 500 miljoen jaar op zitten! Want alle leven begon daar. De ééncellige eukaryoot Euglena garcillis, was van historisch belang in de classificatie van het leven aangezien het organisme zowel dierlijke (vb. beweging en voeding) als plantaardige (fotosynthese) eigenschappen vertoont.
Of daar een God aan te pas kwam is een kwestie van geloof, niet meer of niet minder!

Ik zou eens een “bucket list” willen maken van literatuur waar hanen in voorkomen.
Want de canons zijn terug in. Je weet wel, de lijsten met te lezen literatuur van Vlaamse schrijvers.

Fo De Bron
In Nederland zijn ze de jongste jaren populair. In 2006 kreeg het land een historische canon met 50 namen en feiten.
In Vlaanderen wordt gewoontegetrouw getwist over , of het nu een Nederlandse of een Vlaams canon moet zijn. Als men consequent is, moet er een komen per stad of provincie, want wat is Nederlands ? Leg dat eindelijk eens vast. En als men dan aan provincialisme wil blijven doen, in het verenigd Europa, laat het dan maar liever een Vlaamse canon zijn.
De SDL pakt uit met het pantheon van de Vlaamse literatuur met 14 onsterfelijken : Louis Paul Boon, Cyriel Buysse, Hugo Claus, Hendrik Conscience, Willem Elsschot, Guido Gezelle, Marnix Gijsen, Maurice Gilliams, Virginie Loveling, Stijn Streuvels, Herman Teirlinck, Karel Van de Woestijne, Paul Van Ostaeyen en Gerard Walschap.
Er hoort ook een lijstje “runners-up” bij : Anton Bergmann, Gaston Burssens, Hubert Lampo, Ivo Michiels, Richard Minne, P.F. Van Kerkckhoven, Jan Walravens en Eugeen Zetternam.
Ik kijk met belangstelling uit naar de mening hierover van mijn twee vrienden Jozef De Leu van “Ons Erfdeel” en Hugo Bousset van “Dietsche Warande en Belfort”.
Ik ga alvast de tijdschriften inzien in de bibliotheek onder de toren, nog altijd zonder haan, van St.-Martinus Meise.

Einstein beweerde : “Er zijn slechts 2 dingen oneindig : de menselijke domheid en het heelal. Ik ben alleen over het eerste zeker.”

Fo Tekening kopvoeter
Intelligentie werd vastgelegd in de klokcurve van Gauss, met aan beide zijden 5 %
Ondertussen spreekt men van allerlei soorten intelligentie. Emotionele intelligentie maakte haar opwachting via het boek van Coleman in 1995. Sociale intelligentie was zijn volgende bestseller.
Ik berekende in het begin van mijn carrière de schoolrijpheid van kinderen in de hoogste kleuterklassen met de Mannetjestest van Goodenough. Ik ben daar een tijdje geleden terug mee begonnen. Op het internet zocht ik de schaal, want ik ben die nog steeds kwijt. Een hele stapel tekeningen wachten op verwerking en berekening. Het enige wat ik vond is een thesis “Kindertekeningen als een diagnostisch middel”van I. Tijsseling.
De test was vrij eenvoudig. Laat het kind een tekening maken met potlood van een mannetje. Volgens de details die het kind tekent is zijn I.Q. hoger of lager.
De test dateert al van 1926. Tegenwoordig vraagt men 3 tekeningen : een jongen, een meisje en zichzelf. Er is ook een test waarbij men een huis, een boom en een kind tekent.
Ter aanvulling deed ik een boom tekenen, waaruit karakteriële elementen kunnen afgeleid worden. Het sluitstuk was de links – rechts test van ogen, oren, voeten en handen. Die is van belang voor het leren lezen. Er zijn weinig kinderen met een totale linkse voorkeur : linkshandig, linksvoetig, linksorig en linksogig. Voor rechts is dat ook zo. De meesten zijn gemengd. En als oog en hand gekruist zijn kunnen er problemen komen, die echter zeer gemakkelijk, mits inzicht verholpen kunnen worden.
Zouden hanen ook links of rechts geöriënteerd zijn. Op de toren draaien ze volgens de windrichting.

Bij de rondrit in China op Man bijt hond zagen wij een hanengevecht.

Fo Terracota beeldje
Voor dat de beestjes in de arena komen worden ze grondig gewassen. Dat doet de eigenaar opdat ze niet verhit zouden raken in de tweestrijd. Na de kamp worden ze opnieuw gewassen en uit de keel wordt het slijm gehaald, dat ze in de inspanning produceerden. Ze worden ook gemasseerd, zoals echte topsporters.
In tegenstelling tot andere landen worden er geen sporen gebonden aan de poten van de haan. Dat is alleszins minder bloederig en getuigt van respect voor onze gevederde vrienden.
Op Canvas loopt ondertussen al een hele tijd “China voor beginners”. Dirk Draulans was gisteren te zien, op zoek naar Panda’s. Het is opmerkelijk, wat ze zoal kunnen afleiden uit de uitwerpselen van deze bedreigde diersoort. We zouden eens een biologische studie kunnen maken van de uitwerpselen van de kippen en de hanen aan de Plantentuin, want ze zijn er nog steeds.
En op The National Geographic toonden ze een documentaire over de reuzenpanda in China met jong.
De heuvel, waaronder de schatten van de keizer, ligt er nog steeds onaangeroerd bij. Het terracota-leger krijgt er binnen kort een dimensie bij.
Europalia China 2009 werd niet behandeld in de Plantentuin in Meise. Hierover zouden ze geen experten in huis hebben.

Anderlecht zit in de achtste finale van de Uefa-cup, na 5 jaar afwezigheid. De”haantjes” van deze club bakken er eindelijk weer wat van.

Bij KFC Meise bereiden ze zich al een hele tijd voor op het jubileumfeest rond 75 jaar KFC Meise. Volgens de coördinator van de feesten Frank Peeters zal een overzichtstentoonstelling worden opgezet rond de geschiedenis van de club. Daarom roepen we iedereen op om oude foto's of krantenknipsels en dergelijke uit te lenen voor de tentoonstelling. Alle materiaal van vroeger is welkom.
De heemkundige kring Berla verleende zijn medewerking en ze kwamen ook reeds bij mij terecht voor oude foto’s. Ik stuurde hun ook naar de oude gloriën van de klub : Louis Philips, Marcel De Vroede,Mw. Louis De Smedt, Mw Michel Wijns, mevrouw Van Fraechem …
Het uiteindelijk resultaat van de publicatie over KFC Meise kon beter. De haantjes van de club verdienen beter!
Het feest zelf zal doorgaan op zaterdag 24 mei 2008, met een reeks wedstrijden. Zo staat er na 25 jaar ook een derby van de lage landen op het programma met de topper Meise-Wolvertem. Men kan die echter bezwaarlijk zo noemen, want Meise ligt in Midden-België en Wolvertem in Laag-België. Er is de hele dag door animatie met activiteiten van de scouts, schmink, noem maar op. 's Avonds zal het feest verder gaan in de grote tent die in het centrum van Meise met de Beiaardfeesten wordt opgezet. Naast een barbecue is er een optreden van Woinke en een fuif met deejay Junne.
Ondertussen kreeg Anderlecht een pandoering van 5 – 0 tegen Bayeren München maar zitten ze wel in de finale voor de Beker van België.

Op 22 februari kregen de nieuwe natuurgidsen van het CVN hun brevet.
Zij startten met een 30tal, waaronder 5 uit Meise. Op maandag 28.1 verschenen er 14 voor de 8 natuurgidsen uit vroegere lichtingen om een evaluatiegesprek te houden over hun terreinstudie en hun gegidste wandeling. De Kock Marianne bestudeerde DeBilt in de Plantentuin van Meise. Zij wordt een beloftevolle aanwinst voor de Plantentuin. Een tweede kandidate uit Meise vroeg uitstel. De drie anderen gaven het op.
Ik begeleidde de oudste deelnemer, André De Keersmaeker. Hij inventarieerde de Berenput in Meise en deed zijn wandeling in Kobbegem. Zo zal Natuurpunt Meise over een grondige studie beschikken van het stukje natuur tussen het dorp en Oppem.
André is de brouwer van de Mort Subite, baat een groot landbouwbedrijf uit en is tevens jager. Dat is een unieke combinatie en zal zeker bijdragen tot een redelijke verstandhouding tussen deze actoren op het terrein en Natuurpunt in de regio Asse. Hij zetelde ook voor de Wildbeheerseenheid in Regionaal Landschap Groene Rand.
De Streekkrant en ’t Cursiefje vonden het niet nodig, dit bericht en de bijpassende foto te publiceren. Ze kunnen een voorbeeld nemen aan Goeiedag en Het Laatste Nieuws, waar foto en bericht toch verschenen.
In de Buitenweide, op hooguit 500m van de Berenput, werden vossen gesignaleerd. Zij hebben al ravage aangericht op de aanpalende ganzen- en kippencollectie. De eigenaar strooit nu mensenhaar van bij zijn kapper aan de grenzen van zijn eigendom. De St.-Hubertuskring zou hem dat aangeraden hebben.
Haantjes, let op uw hennen!

Het oud gemeentehuis van Meise (http://blog.seniorennet.be/erfgoedmeise/14 ), de historische pastorie, van Meise kan worden omgevormd tot cultuurhuis. Later kan er ook een dienst toerisme komen. De naam moet, zoals het gerestaureerd gebouw, intact blijven!

De erfgenamen van de Meisese kunstenaar-beeldhouwer Henri Lenaerts willen aan het gemeentebestuur nog zes beelden schenken', boven op de 4 die reeds in het centrum prijken. Voorwaarde is dat die in een permanente tentoonstelling worden getoond. Ondertussen worden de beelden tentoon gesteld in het Aministratief Centrum in Wolvertem. Ik had ze liever in de pastorie St.-Martinus gezien, want Henri Lenaerts had niets met Wolvertem gemeen.
Vroeger werden reeds “De vruchtbaarheid” aan de ingang van de Plantentuin (centrum Meise) en het Mariakapelletje aan het standbeeld van baron d’Hoogvorst geplaatst. In de Plantentuin staan er ook twee. Het is echter jammer dat alle beelden niet hetzelfde identificatieplaatje dragen.
De sokkel onder het beeld van Mgr.Daelemans werd betaald door onze burgemeester Marcel Belgrado. De kunstenaar wou er geen bordje op, want de aandacht moet naar het beeld gaan. Daarom werd de tekst in de zuil gegrift.
De glazen inscripties op de beelden van Lenaerts zijn moeilijk leesbaar. Zo kijkt men ook direct naar het beeld en pas daarna leest men de tekst.
Wij blijven pleiten voor een leeszaal in de bib., beneden, achter het monument met de oude beiaard, eventueel met binnentuin, zoals in het oorspronkelijke plan voorzien werd. Mits een kleine uitbouw, zonneranda, kan dan de wekkering en het klavier geplaatst worden en kunnen ze voldoen aan de eisen van ‘Monumenten en Landschappen’.
Bovendien kan de heemkundige kring dan eindelijk volwaardig intrekken in de bibliotheek en moeten de senioren niet naar boven voor de leeszaal.

Gisteren op donderdag 8 mei, de feestdag van de bevrijding, zijn ze eindelijk begonnen aan de verlossing van een last die we reeds 3906 dagen torsen : de werken vingen aan, om het kruis en de haan terug op de toren van de St.-Martinuskerk te plaatsen..
De haan donderde van de toren op 28.8.1997. Ik publiceer vandaag het 322^ste cursiefje in verband met dit onderwerp. Want in een vlaag van euforie beloofde ik aan mijn vrienden, onder de toren, om elke maand een cursiefje te schrijven op grond van een foto en een recente ‘fait divers’ uit ons dorp. Ik breidde snel uit naar de 8 kerktorens die onze gemeente rijk is. De eerste afleveringen verschenen in de editie “Meise” van “’t Cursiefje” dat ik met Joris Herpol en drukker Leleu oprichtte. Maar zoals het “Schoon Meise” verging, staken de verkiezingen en politiek vertoon een kink in de kabel. Ik haakte af en schreef verder, want belofte maakt schuld. Toen Pascal Vyncke het Seniorennet opstartte, was ik er als de kippen (of was het een haantje) bij om mijn cursiefjes onder te brengen in een blog. Elke vrijdag publiceerde ik van toen af een aflevering.
Vandaag wordt het kruis geplaatst en wij trommelden de pers op. Ik hoop voor de kranten een tafereel uit de oude doos te ensceneren: de oude haan naast de nieuwe, zoals hij op de oude foto’s gepresenteerd werd toen de toren van galmgaten voorzien werd.
Op de nieuwe haan moeten wij nog wat wachten, want hij moet nog verguld worden. Op de dag van de plaatsing van de nieuwe haan zal ik een extra tekst plaatsen

De prijzen van Meise werden weer uitgereikt. Die passen niet in de palmares van de originele J.V.C.-Prijs en M.N.-Prijs. Want de andere inrichters wijzigden ook het opzet, de inhoud en de jury. Intellectuele eerlijkheid gebiedt ons dit te vermelden. Sedert 2000 is alles grondig veranderd. En laat ons niet klagen, want de Maurits Naessensprijs beantwoordt nu aan wat deze mecenas – zaliger verwachtte : kleinschalig voor en door de kunstenaars van Meise en omgeving.

De twee andere prijzen hebben geen verleden. Daar is dat dus niet van toepassing.

Maurits Naessensprijs :
Hoofdprijs : Greet Van Autgaerden uit Mechelem met “Portret 3”.
Prijs van de Cultuurraad Meise : Josephine Van Dam uit Turnhout met “Kielzog”.
Prijs ’t Verloren Uurke : Marie-Claire Janssen uit Kasterlee met “Winter op het Kraanslot”
Prijs van de Kunstkring : Nadia Hostie uit Brasschaat met “Peinzend”.
Jongerenprijs Roger Van der Stock : Karen Vermeiren uit Gent met “Vettig”.
Jules Van Campenhoutprijs :
Eerste prijs : David Troch uit Bonheiden voor het gedicht “Doorgewinterd”.
Tweede prijs : Patrick Cornille uit Lichtervelde voor het gedichtt “Chambord, Loiretcher”.
Derde prijs : Erwin Evens uit Dworp voor het gedicht perspectief
Ward Ruyslinckprijs :
Eerste prijs : Wim Cassier uit Vilvoorde voor het kortverhaal “Een Tinnen Soldaatje”
Tweede prijs : Max Dusseldorf, pseudoniem voor Hans Declercq uit Brussel voor kortverhaal “De Geur van Hennep”
Derde prijs : Peter Lus, pseudoniem voor Rebecca Vercauteren uit Avelgem voor het kortverhaal “Geluksdag”.
Jeanne Streulensjuweel : Het Jeanne Streulensjuweel gaat naar Theater KREATIE uit LonderZeel St-Jozef met de voorstelling “A Shayna Maidel”.
De prijs voor de beste acteur in hoofdrol gaat naar Bart Robijns van toneelvereniging WILLEN IS KUNNEN.
De prijs voor de beste acteur in bijrol naar Andy Decae van toneelvereniging KREATIE UIT Londerzeel St-Jozef.
Gisteren werd het kruis op de toren van St.-Martinus geplaatst. We haalden Ring-TV, Radio2, Het Nieuwsblad en de Standaard. Dinsdag wordt de haan en de wereldbol geplaatst.

“Nostalgie”. is de titel van het boek dat Monika Van den Brande uitbracht op 25 april over de ‘stamënees’ in Wolvertem. “Proef de ziel van Wolvertem” is de ondertitel van het werkje met verhalen over meer dan zestig cafés. Vandaag zijn er daarvan nog vier authentieke over.
“Bij Jeanne (1902), Café Benelux (opgericht in de jaren vijftig), 't Stamineeke en Bij De Perre (1901), zijn de laatste vier échte ‘stamënees’ -zonder eetmogelijkheid- die in Wolvertem zelf overblijven' Dit past in het kader van het jaarthema ‘Oud en Nieuw’. Zij wilde eerst heel de gemeente in beeld brengen, maar toen ze met Wolvertem was begonnen, bleek dat er snel zestig waren.”

De bruine retrostijl van de kaft en de foto’s weerspiegelt het gevoel dat de mensen hebben, wanneer ze hun verwanten zoeken op de foto’s. Het begrip stamënees is overeind gebleven. Het stamt af van het Franse “estaminet”; wat klein café betekent.
“Ik heb een vijftigtal getuigenissen kunnen optekenen, vaak van mensen tegen de tachtig; en kon zo 160 foto's verzamelen. Een selectie daarvan zal verschijnen in ons boekje waarvan een 300-tal exemplaren zullen worden gedrukt Er zijn ook tal van anekdotes die er zich afspeelden Wist je bijvoorbeeld dat bij de vorige uitbater Bob, in 't Stamineeke, zelfs een paard is binnengelopen, en langs achter is buitengegaan. Ondertussen stond de schlager Er staat een paard in de gang op. Dat zijn hilarische momenten die niet mogen worden vergeten worden” weet Monika.
Op zondag 27 april van 12 tot 19uur volgde de apotheose met de verschillende standen van verenigingen en een heuse spiegeltent. En dat werd een groot succes.
Nostalgie, De Ziel van Wolvertem, is verkrijgbaar bij de Cultuurdienst van Meise.

Twee datums mogen wij zeker niet vergeten.
Tot 1132 was Meise moederparochie van heel de streek. Toen werd door toedoen van de Berthouts het patronaat of het begevensrecht van Meise overgedragen aan de abdij van Grimbergen. Zo verloor Meise zijn bevoorrechte titel van moederparochie. Sedert die dag is het nooit meer goed gekomen tussen de autochtonen van Meise en die van Grimbergen.
In 1312 werden de tempeliers ontbonden door paus Clemens V. Zo leren we het uit de nieuwe 8delige reeks “Het mysterie van Avignon”. Het zou eens nuttig zijn “Het Mysterie van Meise” te schrijven. Dit is misschien iets voor onze eigen jeugdschrijver Herman Van Campenhout. Want zijn thriller over het domein van Boechout werd niet gepubliceerd.
Wij troosten ons echter met een andere datum : 5 april 1879, toen keizerin Charlotte van Mexico haar intrek nam in het kasteel van Boechout. Zo kunnen wij ons de titel “keizerlijk”, toeëigenen.
De parel van Brabant, titel die Grimbergen zich toeëigende, maar ook Gooik verdwijnt daardoor in het niet. Achiel Bettesone sprak al van de Brabantse smaragd.
De “stamënee” van de drie tantes van mijn vader, noemde niet voor niets “Laiterie impériale”. Zij verkochten destijds foto’s van de keizerin en postkaarten van het domein van Boechout . Ik kreeg van hun de reeks, toen ik onderwijzer werd. De kleine boerderij met ‘stamënee’ bevond zich waar nu het funerarium gevestigd is.
28.8.1997 is de datum waarop onze haan en het kruis van de toren van St.-Martinus donderden, en de bol eronder splitste in een halve maan. Op 13 mei verrijst de feniks uit zijn as en prijkt hij weer op zijn terechte plaats. Pastoor, geef mij 3911 dagen. De toren heeft 325 afleveringen geroepen op de haan.

Pastoor geef ons 3906 dagen klonk het op 8 mei toen het kruis opnieuw op onze St.-Martinustoren geplaatst werd.
Vandaag zijn we 3921 dagen ver. Wij hadden gehoopt dat 4 dagen later de bol en de haan, flink verguld tegen het gure weer, op hun plaats zouden staan. Helaas! De haan zal niet kraaien op de beiaardfeesten.
F Dinosaurussen
We bezochten met de gidsen van de Plantentuin van Meise het Natuurhistorisch museum in Brussel.
Deze dino’s splitsten zich op in 2 takken : ornithopoden en theopoden. De enige nog levende groep die hieruit ontstond zijn de vogels. Dus de haan is in feite een geëvolueerde dinosaurus
Een van de kenmerken is dat de vertering van hun voedsel op gang gebracht wordt door maagstenen. Dat wordt in het museum gedemonstreerd met een oude wastrommel. Kippen en hanen slikken bij het scharrelen steentjes in, die zoals bij dino’s voor de vertering zorgen.
Ondertussen kregen wij de berichtgeving over P.C.B.’s in scharreleieren over ons heen. Als de kippen niet meer mogen scharrelen, is dat ongezond voor hun vertering. Hoe krijgen ze anders de nodige steentjes in hun maag ?
In ‘De Morgen’ stond een andere thesis. De kip zou mogelijk afstammen van de Tyrannosaurus Rex’. Ze leidden dat af uit onderzoek van resterende eiwitten bij gevonden fossielen.
Onze dino staat nog niet op de toren. Onze titel zou kunnen luiden : toren riep dino!

Op zondag 25 mei 2008, Internationale Dag van de Vermiste Kinderen van Child Focus was het hoogdag vanuit de toren van Sint – Servatius in Grimbergen.
Het kinderbeiaardconcert, dat destijds in Meise ontstond op 25 mei 2003, week uit omdat de beiaardfeesten in Meise op dezelfde dag vielen dit jaar en er geen plaats was voor kinderliederen. Zo verrees de Feniks weer eens uit zijn as. Het werd een recital voor en door kinderen!
Tiffany Ng
De liederen werden geselecteerd via een vragenlijst in de verschillende scholen. Hiervoor nodigde beiaardier Rien Aarssen Dina Verheyden uit om de selectie te vertolken. Maar hij zorgde tevens voor een meerwaarde. Het beiaardklasje van Elena Sedina, van de Koninklijke beiaardschool uit Mechelen, was op post. De kinderen speelden hun favoriete kinderliedjes en er klonken zelfs enkele duetten. Timothy Couck, Larisa Desbuquois, Arsham Makarian, Merel Makarian, Merel Meersman, Eliza Makariam, Nikita Tarantsov, Nikita Gratchev en Andrej Lavrenov, gaven het beste van hun gulle talenten. Het waren composities of bewerkinden door Jo Haazen, E.Sedina, O.Rostovskaia en O.Jacobsen. Het waren composities of bewerkinden door Jo Haazen, E.Sedina, O.Rostovskaia en O.Jacobsen.
Het Grimbergs net was op post om alles te filmen. Het viel op dat de kinderen met hun kleine handjes, er toch in slaagden om zelfs op virtuoze wijze, het klavier te behameren. Want hier is geen sprake van tokkelen, want het is hard labeur!
Dit was een prachtige apotheose en een hulde aan alle vrijwilligers die zich inzetten bij Child Focus voor de vermiste kinderen.
Het recital werd afgesloten met een receptie op de luisterplaats in de abdijtuin in aanwezigheid van abt Erik De Sutter,de schepen van Cultuur Patrick Vertongen, de coördinator van Brussel-Halle Vilvoorde en haar vrijwilligers en de Beiaardvrienden van Grimbergen.

Toren riep haan
Eindelijk staat onze nieuwe haan te pronken op de St.-Martinustoren van Meise, na 3934 dagen en 328 cursiefjes.
Hij viel op 28.8.1997 en werd terug geplaatst op 5.6.2008. De Boeddhistische scheurkalender geeft als spreuk : “Elk moment is uniek en we kunnen de tijd niet terug draaien”.
’t Cursiefje vermeldde in zijn verslag (in mijn bus op 5.6) dat ik ermee stop!? Maar ik heb de smaak te pakken en wil mijn 15886 lezers en lezeressen niet teleur stellen. Ik ga op mijn élan door onder een gecorrigeerde titel : toren riep aan.
“Haan roept wekkering” zou ook niet misstaan. Want een andere uitdaging dringt zich op.
Toen koningin Paola de nieuwe beiaard kwam inhuldigen werd de oude als monument geplaatst voor onze nieuwe bibliotheek. Maar “Monumenten en landschappen” eiste dat de beiaard, als laatste volledige ‘Michiels – beiaard’ , compleet zou blijven en dat hij nog zou spelen.
Ik ga nu vechten voor de uitvoering hiervan, met dezelfde hardnekkigheid als mijn vorige reeks.

Als symbool zouden wij de eeuwenoude hulst kunnen nemen, achter de pastorij (momenteel nog gemeentehuis) van Meise. Regionaal landschap Groene Corridor wil dit levend monument (Ilex aquifolium) redden. Regelmatig komen bussen wetenschappers naar deze unieke groenblijvende boom kijken.
Dit is een voorbeeld van hoe het moet! Helaas! Het had veel eerder moeten gebeuren!

328 : Ijsland

Op Vlaanderen vakantieland zagen wij een reportage over Ijsland.
In het Zuiden, in een protestants kerkje, toonden ze een Vlaamse luster met een haantje erop. Dat dient om de mensen wakker te houden. Of het haantje dan kraait, hebben ze niet gezegd.
Enkele wetenschappers van de Plantentuin van Meise deden onderzoek op Groenland. De oorspronkelijke bewoners, de Inuits noemen de anderstaligen Eskimo’s. Dus het is een misvatting de autochtonen ginder Eskimo’s te noemen. Het is omgekeerd.
Als ze in het AVC CVO na een ander logo, ook een andere naam zoeken, komt Eskimo misschien in aanmerking. Qua originaliteit kan dat alleszins tellen.
Helaas zij beslisten anders. De gemeenteraad besliste op 29.5.2008 dat de school voortaan CVO Meise heet. Nadat de publiciteit onder de verkeerde naam gevoerd werd, niettegenstaande de beslissing van de gemeenteraad, beliste de gemeente opnieuw voor een andere naam : CVO Meise – Jette. Het nieuwe logo is weinig creatief. Het doet denken aan het gecontesteerde decor van “ De Laatste Show” op Eén. Het past beter bij Kerk en Leven met al die kruisjes; De didactische inhoud ontbreekt. Het toeval wil dat hetzelfde motief in mijn vloermat te vinden is. Mijn bezoe(st)ers vegen daar hun voeten aan af!
Ik stel mij toch ernstig de vraag van wat er over blijft van ons didactisch profiel, waarmee wij ons onderscheidden van alle anderen en een objectieve meerwaarde vormden.
Ondertussen werd mij verteld wat het nieuwe logo betekent. Het stelt een fietsketting voor om de samenhang en de samenwerking te illustreren. Maar waarom zijn de schakels vierkant ? Hopelijk draait alles niet vierkant! Het is alleszins beter dan de lege hoedendoos van de CVO’s.

Afbeeldingen uit de mythologie, waarbij verschillende dieren in een beeld verenigd worden zijn Chimera’s. Zo zag ik een leeuw, een geit en een slang tot een nieuwe diersoort gekunsteld.
In de genetica gebruikt men de term “microchimerisme” voor het overleveren van een vreemd gen naar de nakomeling. Dat gebeurt via de moeder naar de foetus of via een medische interventie toevallig. Dit is dus een evolutief gegeven.
Een leeuw met een hanenkop, met een lelie in de muil of bek zou een nieuw Belgisch symbool kunnen worden. Een haan met een leeuwenkop zou ook niet mis staan. Of beter : een gouden leeuw (eerste Belgisch symbool) met een gouden hanenkop!
Wat zou ons de mooiste combinatie opleveren ? Een zeemeermin staat zeker vooraan. De Sfinx in Egypte zie je soms op de oprit naar onze garages.

Fo Villa Salu achter
De griffioen is ook bekend : een leeuw met vleugels. Een giraf met een kop van een papegaai kan ook tellen. Een dikkop met pootjes, voor hij verandert in een kikker is echter een natuurlijk fenomeen.
In het Darwinjaar mogen wij ook niet de spotprent van deze baanbrekende Wetenschapper niet vergeten : Darwin met een apenlijf!
Ondertussen staan de 39 resterende klokken van de oorspronkelijke 47 (oude beiaard) te wachten op de wekkering en het klavier! Beiaard roept wekkering en klavier!

In Kerk en Leven verscheen een klein verslag onder de titel “Haan waakt weer op de kerktoren”.
Het is eerder : haan wijst weer op de kerktoren de windrichting aan. Maar dit ter zijde! Hij staat niet op het hoogste punt van ons dorp, want de St.-Elooikapel op de Hasseltberg staat veel hoger! En inderdaad : we weten nu van waar de wind komt, maar nog niet hoe laat het is. Want het torenuurwerk laat op zich wachten, evenals het gaas om de duiven buiten te houden. Als de gaatjes te groot zijn vliegt de duivenshit er gegarandeerd door!
De snavel van de haan staat tegenwinds en wijst dus aan van waar de wind komt.
Dat in de Middeleeuwen de haan het symbool was van waakzaamheid, over Gods kinderen waakt en zorgt voor warmte en vruchtbaarheid is voor mij nieuw. Het is daarom misschien dat de Walen de rode haan kozen.

Het kruis staat dus altijd Noord - Zuid. Die vraag werd gesteld aan de plaatsers.
Ik hoorde kritiek op het veel te luide beieren van de klokken bij begrafenissen. Dat geluid zou het vliegtuiglawaai sterk overtreffen! Kan daar eventueel niet iets rustigers op gevonden worden. Want inderdaad : ik hoor dat tot in de Mankevos!

“De reis is nog niet gedaan,
ook al zien we nu kerk
en toren staan”
komt uit een spreekwoord van P.P.Breughel, de oudere.

Fo Gemeenteraad
Toen wij de 8 kerktoren natuurwandelingen lanceerden vanuit Natuurpunt, illustreerden wij dit spreekwoord door de kerktoren als merkpunt te nemen voor het vertrek van de natuurwandeling. Om zich te oriënteren nemen de mensen meestal de kerktoren als richtbaken. Het kruis staat altijd Noord – Zuid, zoals het parochieblad berichtte.
Met de GPS en binnen kort Galilei kwam daar verandering in. Er is echter een groot nadeel. Wie met zijn ‘Tom-Tom’ of ander speeltje de weg zoekt, wordt langs de vreemdste omwegen geleid. Zo werd ik om naar huis te gaan vanaf de A12 in Wolvertem de baan naar Asse op gestuurd. Langs de kerk van Oppem en de ‘6 wegen’ werd ik omgeleid.
De software van het systeem voorziet correcties via de gebruiker. Ik gaf dat onmiddellijk door. Maar de omleiding is er om een of andere bizarre reden gebleven.

Toen ik de jaarmarkt van Wolvertem bezocht viel mij een politieke baken op. In de verte stak een wit – glanzende kruin boven de koppen. Het bleek onze burgemeester Marcel Belgrado. Die weelderige haardos is een lichtpunt of een richtpunt in het centrum.

De drie idealen van de Olympische spelen werden via de vlam in Peking gebracht op
31.3 .2008 : uitmuntendheid, vriendschap en respect.
In Tibet denken ze er anders over dan in de rest van de wereld. Alhoewel!? Er werden betogingen aangekondigd overal waar de vlam gedurende haar tocht zal voorbij komen.
De Chinezen hadden er wat op gevonden. De T.V.-beelden vertrokken met een minuut vertraging, zodat ze gemanipuleerd kunnen worden. Betogingen worden eruit gefilterd. Waar zijn we dan nog zeker van, heden ten dage ?
Misschien kan onze nieuwe haan een toorts in de bek nemen, om het Olympisch ideaal boven Meise te etaleren.
Bij de uitreiking van de prijzen van Meise had men het derde ideaal kunnen op de voorgrond zetten en eens duidelijk en publiek zeggen en vooral schrijven, wat er veranderd is sedert 2000.

Bij onvoorzichtig zagen met de decoupeerzaag was ik bijna mijn duim kwijt.
Dank zij de goede zorgen in het UZ VUB in Jette en de dagelijkse verzorging van de thuisverpleegsters van het wit-geel kruis, valt het nog wel mee.
Ik denk hierbij onverwijld terug aan mijn duimloze leermeester Erich J. Ley, die mij de knepen van het talenpracticum leerde. Hij was ongelooflijk handig in het terug plaatsen van een opnameband op de spoel, ondanks zijn handicap.
Castreren doet men echter met opzet. Zo noemt men een gecastreerde haan een ‘kapoen’. Een gecastreerde bok is een weer.
Een gecastreerd paard daarentegen is een ‘ruin’. Hoe zouden ze een gecastreerde ezel noemen? Ingewijden vertelden mij dat dit een ‘vent’ is. Dames, zeg dus tegen je man nooit vent!
Een castraatstem is niet de stem van een gecastreerde man, maar een zanger die de hoogste tonen aankan.
Onze oude beiaard werd ook gecastreerd! Door de opberging in de open werf van de in aanbouw zijnde bibliotheek, verdwenen de 8 kleinste klokjes. Hier doet zich het omgekeerde voor : de hoge tonen zijn eruit!
Ik zet me nu onverdroten in voor het herstel van onze oude beiaard in zijn eerdere glorie en volgens de vereisten van Monumenten en Landschappen. Want zeg nu zelf! Het is al geen zicht een gecastreerd levend wezen. Bij een man is dat een binair klokkenspel. Onze oude beiaard mist er 8! Het instrument, penseel van de heldere beiaardklanken, ontbreekt : wekkering en klavier!
De haan verloor zijn spoor!

In de Sint-Laurentiuskerk bij pastoor Jan Lagae in Wolvertem bespeelde de 11-jarige Inne Wyns het orgel tijdens de vormselviering. Een andere vormeling Jan Friso speelde gitaar.
Inne volgt al vier jaar piano in de Academie van Meise. Zij erfde haar gave mogelijk via haar mama Greta Plas,die altijd saxofoon gespeeld heeft bij fanfare Sint-Cecilia.
Catechist Pol Aerts bezocht zoals elk jaar met alle vormelingen de kerktoren. Inne Wyns begon op het orgel te spelen. Het is prachtig wat zo'n klein meisje uit zo'n groot instrument haalt. Van het één kwam het ander, en ze mocht tijdens het Vormsel plaatsnemen achter het grote kerkorgel.
Ze gaat nu niet alle weken op het orgel spelen tijdens de misviering, maar het was wel een leuke ervaring.
Zouden wij haar niet kunnen stimuleren om orgelvirtuoos te worden, wat een opstap is naar beiaardspel Een vrouwelijke beiaardier in Meise, dat zou eens wat anders zijn.
We nodigen haar en Paul Aerts alvast uit op het kinderbeiaardconcert in Grimbergen op 25 mei (dag van de vermiste kinderen Child Focus).
Zij daagden echter niet op en misten het beiaardspel van de kinderen van de beiaardschool van Mechelen dat te zien is op de website http://www.grimbergs.net

Er was maar één haan. Er is maar één wekkering die dringend bij de oude beiaard moet geplaatst worden.
In de rij van : laureaat van de arbeid, cultuurlaureaat, sportlaureaat, ereburger van de gemeente … is een nieuwe telg ontsproten : handtekening in het gulden boek.
Het eventuele reglement hiertoe , met bijpassende criteria voor toekenning, zou openbaar moeten zijn.
In MEISE werd gemeenteraadslid Emiel De Boeck (CD&V) gehuldigd als eresecretaris.
Gemeentesecretaris Ellen De Clerck, het comité Brixius 100, Herman Boon, Jef Heyvaert, de vertegenwoordiger van Brixius 100 en het comité '350 jaar Boskapel' mochten ook het guldenboek tekenen.
De voorzitter van het Beiaardcomité deed een oproep om enkele vrijwilligers van de beiaardfeesten in tegenwoordigheid van de leden van dit comité te laten tekenen.
Ik heb er hun op gewezen van met dergelijke initiatieven zeer omzichtig te werk te gaan. Want de rij van de mensen die zich voorbij gestoken of vergeten voelen is veel langer dan men denkt.
Vaak worden prijzen toegekend om de verkeerde redenen. Zo werd ik cultuurlaureaat om wille van mijn bezoldigd ambt. Daarvoor werd ik toch bezoldigd! Mijn inzet voor pure culturele initiatieven werd genegeerd.

De Floresmens, door zijn kleine gestalte ook wel hobbit genoemd, vertegenwoordigt dan toch een nieuwe soort in het geslacht Homo. Het is geen nieuwe soort, maar een ondervoede variant van de Homo sapiens.

De acht skeletten die in 2003 in een grot op het Indonesische eiland Flores werden opgegraven, stelden de paleoantropologie voor een raadsel. De volwassen individuen zouden tussen 120.000 en 10.000 jaar geleden geleefd hebben en zouden sterk op de moderne mens (Homo sapiens) gelijken, alleen hadden ze een veel kleinere gestalte (1m) en schedelinhoud o.i.v. tekort aan jodium in de zwangerschap (cretinisme). De Homo floresiensis, of populair ‘hobbit’, zou volgens sommigen een nieuwe mensensoort vertegenwoordigen die zelfs nog een tijdje naast de moderne mens heeft bestaan. Anderen meenden dat de individuen gewoon een groepje fysiek ‘achtergestelde’ Homo sapiens waren.
Op http://www.johnhawks.net/weblog vinden we hierover meer. Hij ontkracht de recente stelling van drie Australische paleontologen als zou het meest complete hobbitfossiel, dat in 2003 gevonden werd, toebehoren aan een moderne mens met ‘cretinisme’, een vorm van dwerggroei en achterlijkheid.

Na mijn bezoek ’s morgens aan het draaiorgelfestival in Asbeek bezocht ik de St.-Annakapel in Brussegem. Dat is een prachtig beeld van de heilige Anna ten drieën.
Ik heb thuis een beeld klaar staan, voor de Sint – Annakapel in Meise. Die is momenteel in restaurering en als dat klaar is plaats ik het beeld. Wij hopen dan eens een processie te houden, zoals vroeger, want ik moet al naar de moederparochie Ossel of naar Toscane om nog eens in de processie te lopen!
Andere Anna’s in mijn leven wil ik toch ook eens belichten.
Anna De Meuter was bediende op het gemeentehuis in Meise op de dienst financiën en begroting. Zij heeft echter het paleis dat er nu staat nooit kunnen zien, want zij is voortijdig en in stilte naar de eeuwige jachtvelden vertrokken. Zij was een deskundige bediende, een voorbeeld voor allen die na haar kwamen!

Mijn eigen tante Anna De Cuyper zette mij voor haar dood op weg in het stamboomonderzoek. Zij schonk mij een oud misboekje, stevig beduimeld, waarin de overlijdensprentjes staken van ons voorgeslacht. Toen ze de 80 reeds lang overschreden had sprak haar zus, Maria over haar als dat oud mens. Die was echter slechts 3 jaar ouder.
In de kerk in Meise werden wij regelmatig ingetoomd door “Naikkë pssst”. Dat was een kwezel eerste klas, pilarenbijtster in St.-Martinus. Als wij het als kinderen te bont maakten in de kerk, draaide zij zich om en liet een vermanend en sissend psssst horen met de vinger op haar mond.
Ana Elias uit Portugal tenslotte is beiaardier in Porto en vormt met haar zus Sara het vierhandige beiaardduo “LVSITANVS”. Zij bespeelden vaak de beiaarden van Meise, maar de laatste jaren, zonder beiaardboekje, is ze niet meer opgedaagd.
Ondertussen is er een prachtexemplaar bijgekomen : ons adoptiekleinkindje Hannah.

338 Penis

Op 6.8.2008 al begon de grootste ‘bloem’ ter wereld, de reuzenaronskelk of Amorphophallus titanum aan haar apotheose.
Op de eerste foto die ik kon nemen, zie je het schutblad dat zich onderaan rond de bloeikolf ontvouwt. Het ‘moment suprême’ begint wanneer dat helemaal rood verkleurd.
Na het persbericht was het dan ook een komen en gaan van nieuwsgierigen, want de spectaculaire bloei duurt maar 72 u. De parkeerplaatsen volstonden niet om deze vloedgolf bezoekers tegen te houden. Om de geur waar te nemen moesten ze wel hun neus tegen de plant houden. In de natuur zou je die tot 800 m kunnen rieken.
De volledige ontwikkeling van de plant wordt afgebroken. Want het risico tot afsterven is te groot. De knol moet voldoende reserves houden om opnieuw te bloeien over 3 jaar ev.
Komt er geen nieuw blad na de bloei dan is het afgelopen met de plant.

Tot slot nog een kleine statistiek van de bloeiwijze : Hoogte van de bloeiwijze:

28 juli: 110 cm - 29 juli: 121 cm - 30 juli: 129 cm - 31 juli: 136 cm - 1 augustus: 143 cm -
2 augustus: 147 cm - 3 augustus: 149 cm - 4 augustus: 153 cm - 5 augustus: 155 cm -
6 augustus: 156 cm

In de bossen en aan de randen ervan bij ons zien we de “Aronskelk” en de “Gevlekte Aronskelk” nu bloeien. De oranje kolf met zaden is een mooie decoratie tussen het groen. Maar de meeste worden onderaan de stengel rot en sterven af.

Onder deze benaming drinken wij een lekker abdijbier onder de toren met haan (?) van Chimay.
Maar wat heeft dat met Meise te maken? Op 18 juni 1695 legde prinses van Chimay, Anna Verreycken, van het kasteel van Imde de eerste steen voor de Boskapel en deed de droom van pastoor De Munck in vervulling gaan. Maar toen ontsproot tevens een geschil tussen beide, een machtsstrijd als het ware , over het beheer van de kapel. Die strijd zou duren tot de prinses er genoeg van kreeg en al de eigendommen van de baronnie verkocht aan de prins van Tour en Taxis in 1700.
Aan sterke vrouwen heeft het in Imde nooit ontbroken. Neem nu de weduwe Van Assche – De Prins, afkomstig uit Westrode, maar gehuwd met hoofdonderwijzer van Assche van Imde. Het is dan wel geen kasteel, maar zij betrekt, als een kasteelvrouw, de schoolgebouwen van Imde in de Beekstraat. Zij is voorzitter van de Oud – Strijders van Imde, afgescheurd van de Oud –Strijders 1940 – 45. Dank zij eresenator Février bracht zij het destijds tot voorzitter van de Verbroedering van Vaderlandse Verenigingen van de gemeente Meise. Hier was ik de stille getuige van een aantal conflicten en vetes die werden uitgevochten. Want de oud – strijders zetten hun machtsstrijd voort onder mekaar, wat werkelijk stof biedt voor een soap.
Zij komt zo in het spoor van de prinses van Chimay als sterke vrouw in Imde. Je moet het maar doen op haar leeftijd. Zij zet alleszins de traditie verder. Op 24 augustus leidt zij opnieuw de viering van de Slag van Imde , ook met haar gepensioneerden. Want zij claimde ook de scepter in de Bond van Gepensioneerden uit Imde.
De haan op de toren van Imde mag dan van het mannelijke geslacht zijn. Maar de heren van Imde bestaan niet : het zijn de sterke dames van Imde die de broek dragen!

'Het nieuwe administratief centrum in Wolvertem is het grootste project dat bij mijn weten ooit in Meise is gerealiseerd', zei schepen van Openbare Werken Jos Emmerechts
'Het kost ons rond de 10 miljoen euro, de volledige inboedel inbegrepen. Die middelen komen volledig van de gemeente zelf. Fo Administratief Centrum
Ze hebben lang genoeg mogen wachten in de oude gemeentehuizen in Wolvertem en Meise. Ze dat zijn een zestigtal personeelsleden van de verschillende diensten. Ook het onthaal van de lokale politie en het Huis van het Nederlands krijgen er een stek.
Gemeentesecretaris Ellen De Clerck koestert grote plannen om de werking van de gemeentediensten te bevorderen. Hopelijk voor Meise slaagt Ellen erin een duidelijk management te voeren dat onze keizerlijke gemeente geeft waar het recht op heeft : kwaliteitsrevolutie!

Ik bezocht het paleis een tijdje geleden. Het is inderdaad overweldigend. Wij hebben er lang moeten op wachten, maar het resultaat mag er wezen! De keizerlijke gemeente Meise verdient dat. De eerste vergadering van de gemeenteraad in de nieuwe raadzaal was gisteren, op donderdag 28 augustus. De zes schepenen, met in het midden de waarnemende secretaris, zaten dus met zeven, fier als een pauw aan de eretafel. De raadzaal is echter iets te kort om alle gemeenteraadsleden op de foto te krijgen, met een doordeweeks digitaaltje.
Aan de perstafel, voor het publiek, was niemand van de reguliere pers te bespeuren. Hebben zij deze historische afspraak gemist ? Enkel twee senioren, waarvan een actief op het seniorennet, maakten de happening van nabij mee.
Buiten wat gehakketak over futiliteiten, viel er niet veel te beleven. Het enige wat opviel was iets dat tussen de mazen van het net, ervoor zorgde dat unaniem bakzeil gehaald werd. De beslissing van de gemeenteraad van 29.5.2008 wijzigde de naam van het Audiovisueel Centrum CVO in CVO Meise. De school voerde echter haar propaganda onder de naam CVO Meise – Jette (Behoort Meise nu bij Jette, of is het omgekeerd?). Gisteren werd dan in punt 13 de beslissing van het kollege van 7.7.2008 bekrachtigd).

341 Krokodillen

Een krokodil is een amfibie met 4 poten en een lange muil.
Politieke krokodillen hebben meestal een grote mond, en liggen klaar om toe te slaan.
Ze ontstaan vaak uit een actiegroep, waar ze nog sympathiek ogen. Maar eens ze op een lijst gestaan hebben zie je ze zo veranderen.
Ze verliezen plots de cultuur van kwaliteitsverbetering, die voortbouwt op wat goed was.
Samenwerking met de achterban is ook snel zoek.
Binnen de politieke groep tel je niet mee, als je niet op een lijst gestaan hebt. Dat leidt tot verarming en verval.
Elke schepen zou een groepje geïnteresseerden achter zich moeten scharen, waaronder deskundigen, die hem of haar kunnen adviseren. Dat zou zelfs kunnen met niet partijgenoten.
Een andere vorm is via e-mail gericht adviseren aan alle verkozenen. Een rondvraag op regelmatige basis, maar goed doordacht lijkt mij ook een goed idee.
Digitaal kan men een persoonlijke website uitbouwen of bloggen. Je kan ook een netwerk uitbouwen via bijvoorbeeld www.facebook.be of www.plaxo.com
Een gemeente van deze eeuw, zoals de onze, moet bestuurd worden volgens de modernste managementstrategieën. De “Kwaliteitsrevolutie” van Tom Peters kan als leidraad dienen. Tot 1996 werd het AVC zo gerund! Dat leidde tot anders, maar vooral beter, dan alle anderen!

Vorige week heb ik het recept van mijn moeder voor stoofcarbonnaden geprobeerd. Ik had dan wel geen oude geuze meer, maar het resultaat was er toch! Ik heb er een Grimbergen in gekapt. Dat was uiteraard zonde voor een Meisenaar, maar Gereon zal het mij wel vergeven! Ondertussen weigerden de paters van de Westmalle deze week meer te brouwen van hun heerlijk vocht. Er werd hun gevraagd meer te brouwen, omdat de vraag stijgt. Maar zij willen niet inboeten op de kwaliteit.
Er zijn abdijbieren en trappist. Er zijn wereldwijd 102 trappistenkloosters, waarvan er slecht 7 brouwen, 3 in Vlaanderen (Westvleteren, Westmalle en Achelse kruis), 3 in Wallonië (Chimay, Orval en Rochefort) en 1 in Nederland . De beste blijkt Westvleteren te zijn.
De trappisten, eigenlijk cisterciënzers, leven volgens de kloosterregel van Benedictus. De naam is afgeleid van het Franse cisterciënzenklooster La Trappe, waar abt de Rancé in de XVIIde eeuw Benedictus regel strikt wilde beleven : gebed, geestelijke lezing en handenarbeid.
Grimbergen is een abdijbier, gebrouwen door Scottisch Newcastle (opgeslorpt zoals Mort Subite en Maes).
Nochtans is Tripel Karmeliet door een internationaal proeverspanel verkozen tot het beste bier ter wereld in de categorie van de hoge gistingsbieren in een wedstrijd georganiseerd door 'Beers of the World', een Brits magazine voor bierliefhebbers uit de hele wereld. Brouwerij Bosteels brouwt de Tripel Karmeliet sinds eind 1996 volgens een recept uit 1679, dat gevonden werd in het vroegere Karmelietenklooster in Dendermonde. Basis: drie graansoorten gerst, tarwe en haver.
Geef mij toch maar een echte Scotch van ’t vat. In ’t Moment, onder de toren van St.-Martinus - met prachtige haan, maar nog zonder uurwerk – schenken ze donkere en bleke. Spijtig dat je er de sigarettenrook gratis bij krijgt!

Slakken!? Bêêêê!

Fo Engelse escargot ???

Nochtans heb ik ze leren waarderen bij de “gamine” aan de Ourthe. Dat is de uitbaatster van een klein gastronomisch restaurant, waarvan ik de naam helaas vergat. Haar escargots zijn een pure delicatesse voor fijnproevers.
Met paling in ’t groen had ik dezelfde ervaring. De eerste maal at ik die in Nederland. De smurrie had een wrange grondsmaak. Dat zou ik nooit meer bestellen. Maar zeg nooit “nooit”. Want enkele jaren later heb ik ze opnieuw gegeten “in de Groenen Dijk “ aan de Schelde met Jos Lettens en onze Piet. Daar waren ze overheerlijk!
Toen ik naar Parijs reed om ons A.A.AC.ZC.- talenpracticum op P.C. te krijgen met een Franse firma, fulmineerde de vertegenwoordiger van de firma naar de Hollanders met caravan. Hij noemde ze escargots. Want die slepen zoals de slakken heel hun huis mee op verplaatsing.
Een moderne variant bemerken wij als het skiseizoen begint. Dan rijden de uitverkorenen rond met een kunststof bak op hun auto, om hun ski’s op te bergen.. Die blijft er dan na de skivakantie meestal nog maanden op prijken, om ons eraan te herinneren dat ze op de latten stonden!
Als kleine jongen ging ik slakken met huisje vangen op de muur rond de St.-Martinuskerk. Ik verzamelde die in mijn broekzak. ’s Avonds hing mijn broek naast de stoof op een stoel. ’s Nachts kropen de slakken eruit en zaten tegen ’s morgens op de zoldering van de keuken. Dit tot grote ontsteltenis van mijn moeder.

Ongelofelijk. Nog geen maand nadat, voor de allereerste keer in België, een reuzenaronskelk (Amorphophallus titanum) bloeide, kondigt zich de bloei aan van zijn tweelingbroer : Hercule. Eén groot verschil: de knol van deze plant weegt 18 kg en is bijna dubbel zo zwaar als zijn voorganger. De ‘bloem’ werd dan ook navenant : 1,9 m. Dat is al goed voor een basketter.

De bloem leek te wachten tot mijn verjaardag : 7.9 , maar ze begon zich enkele uren vroeger te ontplooien. Er kwamen felicitaties uit o.a. Gabon, Ivoorkust, Denemarken en Japan waar onze reuzenaronskelk het nieuws haalde. Er werd over gesproken in Kameroen en op de weblog van de wijnbouwers van Carcassone.
In het persbericht stond :
Een veiligere toekomst

In het wild is de reuzenaronskelk een bedreigde plantensoort. Het verspreidingsgebied beperkt zich tot het regenwoud van Sumatra. De helft van het eiland werd reeds ontbost. De populatie orang-oetans is daardoor al met 80 % afgenomen en de reuzenaronskelk is er niet beter aan toe... Toch is dit al de zevende reuzenaronskelk die deze zomer in botanische tuinen in bloei komt. In de botanische tuin van Leiden (Nederland) is op 24 augustus een exemplaar van de reuzenaronskelk in bloei gekomen en in juli bloeide er ook een in de Amerikaanse Plantentuinen van Illinois, Connecticut, Northampton en Seattle. Je zou bijna denken dat er niets zeldzaams meer aan de bloei van een reuzenaronskelk is. Van de 2500 botanische tuinen ter wereld zijn er echter slechts een 40-tal die de plant in hun collectie hebben. Binnen het internationaal netwerk dat ze vormen, geven ervaren tuinen jonge knollen en kennis door aan nieuwkomers op dat vlak zoals Meise. Dat dit aantal de laatste decennia toeneemt kan de toekomst van deze zeldzame plantensoort enkel maar ten goede komen.

De post lanceerde een actie om de smurfpostzegels samen te krijgen. Moppersmurf, Brilsmurf, Lolsmurf, Muzieksmurf en Knutselsmurf en zijn vriendjes zullen erbij zijn. Omdat ze 50 jaar zijn, zorgde de post voor een collectors item van 10 smurfenzegels.

In de reeks ontbreekt echter de AVC-smurf.

Dit was een geschenk van onze betreurde voorzitter van de studentenbond Louis Carleer, bij ons tienjarig bestaan in 1977. Deze smurf onderscheidt zich van alle andere, omdat zijn kleur oranje is. Hij draagt bovendien een micro – hoofdtelefoon. Hij integreert, zoals het cmFTAcl – logo, het talenonderwijs aan anderstaligen volgens een eigen didactisch profiel. Dit werd uitgeroepen tot kwaliteitslogo voor dat onderwijs, dat anders en beter is dan alle andere systemen.

Het prijkt zoals onze haan op de toren en geeft de didactische richting aan. Het overschouwt het gewriemel onder de toren en vangt storm en bliksem op. Er is echter maar één weg : kwaliteitsrevolutie!

Letterwoorden misleiden vaak. Dat gebeurt dan in positieve of in negatieve richting.

Zo dachten heel wat studenten van het AVC, dat dit iets te maken had met het ACV. AVC staat voor AudioVisueel Centrum en heeft niets met de vakbond Algemeen Christelijke Vakbond te maken.

Een plezierige en gelijkaardige omkering heb je bij KBG of Kristelijke Bond voor Gepensionneerden. Dit wordt nogal vaak verward met KGB of Kommunistische Geheime Dienst. Zo werd een werknemer in een sportcentrum KBG genoemd. Hij speelde spion, naar eigen zeggen, voor de politie. Hij was echter nogal klein van gestalte en zijn afkorting – bijnaam - betekende dan ook ‘kort bij de grond’.

Ik ben echt lid van HET K.G.B. : het “Kriminologisch Genootschap Brussel”, de vereniging van de oud – studenten Criminologie van de V.U.B. Brussel.

De seniorenbonden veranderden ondertussen van naam en heten OKRA. Hierbij kun je ook gemakkelijk vergissen met Orka of walvis. Okra is echter een Afrikaanse groente.
Welke dubbelzinnige benaming kunnen wij verzinnen voor het letterwoord h.a.a.n ?

Onze pastoor Jan Lagae gaf mij goede raad : Jef, zoals je vroeg kan H.A.A.N. staan voor

HOED AF voor ANDERMANS AANZIEN, NEDERIG blijven.

Het CVO in Brugge geeft het Westvlaamse dialect aan anderstaligen.

Gekker kan niet! Ze zouden beter Algemeen Nederlands leren spreken. Maar dat bestaat helaas niet. Het ABN is bovendien uit de mode.
Mia Doornaert van De Standaard trok terecht van leer tegen dit initiatief. Zij had het over gebrek aan respect van autochtonen tegen de migranten, door het Nederlands dat ze leerden niet te spreken. Maar welk Nederlands ? In Frankrijk kan dat geen probleem zijn, want het standaard gesproken Frans werd in de tijd van De Gaulle vastgelegd.

Dialect is eigen aan de autochtonen. Het is echter zodanig in verdrukking geraakt dat men misschien beter het dialect van de streek aan de Vlaamse autochtonen zouden aanleren. Als er dan al een anderstalige, op eigen initiatief aansluit, kan daar niets tegen zijn.

Dat CVO zou zich beter bezig houden met beschaafd Nederlands te geven aan de Bruggelingen. Voor Vlaanderen kunnen wij misschien het Nederlands van omroepster Martine Tanghe als standaard nemen. Want het Hollands is ook maar niets!
Ik wacht ondertussen nog steeds op een update van de avsg-methode Nederlands aan anderstaligen. Elke goede leerkracht moet in zijn zevende jaar in staat zijn om die zelf te maken.

Twee witte abelen (Populus alba L.) uit de wilgenfamilie werden op 24.9.2008 geveld in de O.L.Heerweg. Dat was noodzakelijk omdat ze op het voetpad stonden. Het is jammer voor deze prachtige bomen, maar de zwakke weggebruiker gaat hier alleszins voor.
Hij was flink uit de kluiten gewassen. Nochtans had ik hem niet opgemerkt toen ik mijn examen als natuurgids deed en er mijn gegidste wandeling hield met de leerlingen van het 6^de leerjaar van de Leertuin. Ik kreeg dan ook bij de evaluatie de opmerking dat ik deze autochtone boomsoort had moeten zien. Dat was reden genoeg om het nooit meer te vergeten!
In de eerste van de “8 kerktoren - natuurwandelingen” die vertrekt aan de St.-Martinustoren in Meise moeten wij dan ook deze twee bomen schrappen. Dat is een verlies voor deze tocht, die in het teken van het water staat. Want in feite volgen we de loop van de O. L. Heerbeek bergop. Momenteel is men daar iets lager dan de kapping, een gebouw aan het optrekken. De funderingen vereisen er zware ingrepen. Zo zijn ze al enkele weken het overvloedige water dat hier onder de grond voorbij loopt aan het wegpompen. Ik vrees dat dit dweilen met de kraan wordt!
De wandeling gaat naar de laatste 2 ‘wilde plaatsen’ in het Centrum van Meise : de Buitenweide en de Berenput. Een derde ligt in de Plantentuin van Meise : de Bilt, die prachtig beschreven werd door kersverse natuurgids Marianne, vrijwilligster ter plaatse.

Een oud kruispunt van wegen in Meise staat op de kaarten aangeduid als de vijf wegjes. Wie dat opmaakte kan niet tellen, want er zijn er 6. Nu ontving ik een overlijdensbericht uit de krant, waarin sprake van een overledene die bij de 7 wegjes woonde. Het getal 7 mag dan al een heilig getal zijn, maar men moet toch niet overdrijven.

De zes wegjes liggen op de grens tussen wat men ons in de lagere school aanleerde als laag en midden België. Er loopt een oude heirbaan door, van waarop je een prachtig panorama kunt bewonderen van Brussel. Noordwaarts kun je bijna tot in Antwerpen kijken, bij klaar weer weliswaar.

Daar richtten wij ook een 10tal keren een jogging in, met start in Ossel. Ik beklaag mij nog steeds dat ik toegaf aan een aantal salonlopers, die het oorspronkelijk parcours als een veldloop betitelden. Hij heette toen “Natuurloop”, of de 10 hellingen van Oppem.
De mountain – bikers kunnen er zich nu op uitleven op de Miel Van Cauter – mountain – bike route, die start op de Heirbaan in Oppem.

Het eeuwenoude, levend monument, achter de pastorij van Meise St.-Martinus kent een revival.

De geklasseerde hulst vertoont massaal vruchten. Met de bladeren is het niet zo goed gesteld. Deze groenblijver behoudt zijn stekelige bladeren in de winter. Maar door de ouderdom en de behandeling door de boomchirurg, op initiatief van schepen voor senioren Marie Jeanne Thaelemans, staan er heel wat nieuwe scheuten in bloei, aan de voet van het monument. Maar er doken ondertussen ook overvloedig zwammen op. De Tonderzwam kondigt het verval aan!
Maar dat zal niet volstaan. Er is nog steeds parkeermogelijkheid onder de boom. Volgens een expert van Monumenten en Landschappen, is de grote boosdoener de auto onder de boom!
Leven eindigt ooit! Ook bij de planten is dat zo. Eens zal deze boom afsterven.
Bij de mensen ligt dat enigszins anders. Wij zijn dan wel een verder gevorderde loot in de evolutie van het leven, maar eens ouder geworden, voert men ons af. Of beter gezegd : wij tellen niet meer mee en worden vervangen. Die oude knarren worden gerangeerd.
Wij leven ons dan uit op dit seniorennet, met flitsen van onze onuitputtelijke creativiteit en luchten onze geesten.
De bescherming van de geklasseerde hulst haalde de pers en verscheen in de “Machoechel”, het personeelsblad van de Plantentuin van Meise.
Weer iets waarover onze haan fier kan zijn

Ik heb het nieuwe boek van Dimitri Verhulst “Godverdomse dagen op een Godverdomse bol gelezen.
Dit boek stak gratis bij de Humo, dat ik ‘het vuile boekje’ noem. Niet dat ik overdreven preuts ben, maar ze komen daar nogal plat uit de hoek of ‘uit de broek’.
Het boek is gemakkelijk samen te vatten. Het hoofdpersonage is onzijdig en heet “’t”. In een woordenstortvloed behandelt Dimitri in zijn eigen stijl de evolutie van alles, van in de oertijd tot ongeveer nu. Het is een oerknal van taal.
Het is niet enkel de evolutie in de biologie, maar ook de evolutie van de wetenschap en de andere disciplines.
Zoals gewoonlijk neem ik nota van dingen die mij raken. Zo noemt hij een papegaai een ‘pluimbeest’. Ik vond eerder al in een gedicht ‘vederkont’. Dat vind ik wel poëtischer.
Regelmatig gooit de schrijver er vreemde woorden tussen, die een woordenboek vereisen. Hij doet dit uiteraard opzettelijk, om zijn tekst te kruiden.
De uitdrukking “tripartite ziel” is een goede vondst. Het gaat uiteraard over de Katholieke ziel. Maar hij spaart God nog klein pierke!

Ondertussen kregen wij een reclame te zien met de schrijver die zegt : ‘Ik ben de eikel in de boom ….
Ik heb het na “De helaasheid der dingen”, dat mij deed terug denken aan Houtekiet van Gerard Walschap, met plezier gelezen.

Het was dan wel geen haantje dat zich te pletter vloog tegen het paleis in Wolvertem.

Elke dag kwam een fazant 's morgens naar het administratief centrum. De vogel heeft geen enkele dag een bezoekje aan het gemeentehuis gemist. En altijd 's morgens vroeg op hetzelfde uur, zo rond een uur of acht. Maar zaterdag is het fout gelopen. De fazant is te pletter gevlogen tegen één van de ramen van het administratief centrum. Burgemeester Belgrado, vogelkenner, vond deze afstammeling van de dino’s, maar kon hem helaas niet meer reanimeren.

De fazant lag bij een leeg blikje red bull. Misschien heeft de vogel er zich aan tegoed gedaan, en kreeg die zoveel kracht in z'n vleugels dat hij tegen hoge snelheid tegen het raam is gevlogen', grapte schepen Jos Emmerechts.

Helaas! De realiteit is anders. Deze vogel werd waarschijnlijk gevoederd, waardoor hij altijd maar meer zijn natuurlijk territorium verlaat. Voeder de vogels en andere dieren enkel bij in de winter.
In Rode goten ze zelfs de Zilverlinde voor de kerk. Die heeft dat niet nodig en dat was niet de oorzaak van het verval, zoals gemeld in het parochieblad. De larven van de insecten hebben de bladeren afgevreten.
Ik heb ons bestuurspaar alleszins smakelijk eten gewenst, met de raad van rond de fazant vet spek te binden voor het bakken. Anders droogt hij uit.

In “De laatste wildernis” van Robert Macfarlane behandelt de auteur een reeks woeste en onherbergzame restanten van echte natuur, die overgebleven zijn in Schotland, Engeland en Ierland. De titel in de vertaling is misleidend, want oorspronkelijk luidde het “The wild places”.

Fo : kaft boek

Hij verwijst hierbij regelmatig naar literatuur over de natuur. Zijn achtergrond is hier niet vreemd aan, want hij doceert aan Cambridge en publiceert in de Observer, Times Literary Supplement en de London Review of Books. Er werd dan ook een selecte bibliografie opgenomen in het boek.
Oorspronkelijk is het boek in het Engels en ik las een recensie waarin in de overtreffende trap het fijne Engels van de auteur geprezen werd. Maar in onze bib. is enkel de vertaling beschikbaar. Ik gaf mijn kleindochter dan ook de opdracht de Engelse versie voor mij te kopen in London.
Aangezien de oerbossen verdwenen zijn, behandelt de auteur achtereenvolgens het beukenbos, een eiland, de vallei, het veen, het woud, de riviermonding, de kaap, de top, het graf, de bergrug, de holle weg, het stormstrand, de schorren en een rotssculptuur. Hij verzamelt op al die plaatsen relicten (stenen, skeletten, takjes…) en slaapt in open lucht om ten volle te kunnen genieten van de rust en de interactie met de natuur onder, rond en boven hem.

Wij zouden kunnen beginnen met de laatste stukjes puur natuur in onze dorpen te verkennen. Ik deed dat voor Natuurpunt in Meise. Daarom kon ik mij zeer intens inleven in het boek. Het stimuleert mij tevens om terug op stap te gaan in Scotland, maar deze keer te voet, trekkend langs de lochs door de venen, met af en toe een opschrikkende korhoen op mijn pad. Als dat een haan is, zal ik mij er nog meer thuis voelen.

Wij verwezen reeds eerder naar het feit dat de haan afstamt van de dinosauriërs.

Daarom willen wij u de laatste vondsten niet onthouden.

Chinese onderzoekers hebben in het binnenland van Mongolië een dinosaurus opgegraven, die bedekt was met veren, maar niet kon vliegen. Hij heet Epidexipteryx, Grieks voor ‘baltsveren’. Het beest had vier opvallend lange staartveren om mee te pronken. Ook was zijn huid bedekt met een laag veren, maar omdat die geen pennenschacht hadden, kon de Epidexipteryx niet vliegen. Wetenschappers denken dat de Epidexipteryx representatief is voor de overgang naar onze geverderde vrienden.
De Epidexipteryx leefde 150 miljoen jaar geleden, in het jura. Het beest was zo groot als een duif en woog slechts 160 gram. Het dier had een langwerpig hoofd en opvallend lange voortanden.

Een en ander vonden wij in EOS.
Voor de Plantentuin van Meise is de kolonie kippen opnieuw sterk in opmars. Dit kan ter ere zijn van de Evolutiekas, het pronkstuk van deze prachtige wetenschappelijke instelling. Maar daar beperkt men zich tot planten. Voor de dino’s ga je best naar het natuurhistorisch museum in Brussel.

De Plantentuin van Meise is bekend voor zijn wetenschappelijk onderzoek en kweekprogramma van de Rubiaceae of koffieplanten. Robusta
Recent vonden zij een koffiesoort die cafeïnevrije koffie oplevert. Dit is van groot belang, want het zal dan niet meer nodig zijn, om koffie cafeïnevrij te maken. Het is dan gedaan met de residu’s, die schadelijk zouden zijn voor de gezondheid.
Een tweede ontdekking leverde een zelfbestuivende soort op.

Deze volledige collectie bevindt zich in de kweekkassen, die niet publiek toegankelijk zijn. Je kan echter de koffieplant aanschouwen in de serre Mabundu. Hier staan de planten met economisch belang gegroepeerd.

Heel wat onderzoek wordt ook gedaan in het herbarium op gedroogde planten. Die verliezen hun mogelijkheden niet en men kan er DNA uit halen. Studie van planten begint hier. De Plantentuin beschikt over een van de grootste verzamelingen in de wereld.

Wij zijn daar uiteraard apetrots (of is het hanentrots) op.

Ik herinner mij de dood van president Kennedy. Ik was onder de kerktoren van St.-Martinus op het dorpsplein. Daar vernam ik het nieuws.

Toen Obama verkozen werd sliepen wij, omdat het tijdsverschil ‘prime time’ uitsluit. Zijn verkiezing kan historische genoemd worden. Voor het eerst krijgt de U.S.A. een zwarte president. Jackson was tot tranen toe bewogen. Martin Luther King had dit nog moeten meemaken, maar … het zwaard van Damocles! Laat ons hopen dat het nu zo niet meer loopt.

De levensloop van de nieuwe president bewijst dat de ‘American dream’ nog kan. Zijn slogan “Yes we can!” slaat aan en over.

Hij werd geboren in de tijd van de rassenscheiding.

Zijn moeder is afkomstig uit Kenia en hij werd opgevoed door zijn oma, die helaas juist voor zijn verkiezing overleed.

De leidraad die hem op de troon van de wereld bracht heet verandering. Dit heeft effect gehad omwille van de angst die leefde voor het inkomen, de jobs en het spaargeld.

Ik vraag mij af of hij de mosterd bij Tom Peters gehaald heeft. Want die sprak in zijn “kwaliteitsrevolutie” reeds van “love change”. Maar verandering moet kwaliteitsverbetering inhouden. Just do it ! But do it in excellency!

Multiculturaliteit krijgt nu een uitzonderlijke kans in de U.S.A.

Het nieuwe jaar is ingezet, met onze fiere haan op de toren. The sky is the limit. 2009 wordt het jaar van de heropstanding, als 2008 het jaar van de val was!

De eersten die het nieuwe jaar inzetten waren enkele piepkleine eilandjes in de Stille Oceaan, gevolgd door Nieuw Zeeland, reeds om 13 u. op 31.12!
35.000 Europese jongeren kwamen samen in de expo aan de Heysel voor hun ‘Pelgrimage van vertrouwen op aarde’. Ik ontving twee Roemenen als gastgezin en nam deel aan de discussiegroepen met een getuigenis over mijn Tibet - projecten met Sporters voor Artsen zonder grenzen. Bij deze jonge mensen zijn is een verademing! Het is jammer dat slechts enkele jongeren van onze gemeente opdaagden. Gelovig of niet, ze zaten allen samen in vertrouwen, respect en geloof.
Wat viel er zoal in 2008? De Vlaams Progressieven veranderden in SLP. Daar zou een klinker bij moeten, maar …. SLIP (van wie?), SLAP (dat is het zeker!), SLOP (daar zitten ze zeker in), SLEP (?) en SLUP(?).
De Adviescommissie van het avCVO Meise en Jette bestaat ook al niet meer. Er kwam, voor zo ver ik weet, niets in de plaats.

Laat ons met een positieve noot en in evenwicht eindigen : Slovakije vervoegt de Eurozone en ik kan mijn Eurocollector uitbreiden tot 16. Er komt ook een nieuwe Euromunt naar aanleiding van de 10^de verjaardag van onze munt. De verzamelaars zullen zich wel een nieuwe collector moeten aanschaffen. Ik zag er een als het rad van het fortuin!

Op Youtube staat een filmpje over de tramlijn Londerzeel – Brussel : “Brussels Tram L tot Londerzeel”. Je kunt er duidelijk op zien langs waar de tramlijn liep.

Mijn vader en zijn broer (mijn dooppeter en naamgenoot) waren beiden “receveurs” op de oude tram. Receveur was de gangbare benaming voor de man die de kaartjes gaf en uw geld ontving. Dat waren toen kleine tickets in boekjes gebonden. Zij droegen die in een kleine tas die ze op de buik droegen. Bij hun uitrusting hoorde ook een kleine koperen hoorn, waarmee ze het sein gaven aan de watman om aan de haltes opnieuw te vertrekken.

Deze verbinding wordt nu gevolgd door de bus 250 en 251 van de Lijn. Dat is niet meer hetzelfde.

In 1958 reed de tram door de tunnel aan de expo. Aan de halte Meise was een voetgangersbrug over de Nieuwelaan, toen de A12 nog niet aangelegd was. Daar was ook de verbinding naar het goederenstation aan de Kasteeldreef en die lijn liep tot Grimbergen.

Men vertelt dat er zelfs een brug was op de Hasseltberg en dat de tram door het Neromhof liep.

Zagen jullie de miniserie Windkracht 10. Het is een vervolg op de film, met nooit eerder uitgebrachte beelden.

Onrechtstreeks is Meise hier vertegenwoordigd door de eigenlijke baas van het 40^ste smaldeel Search and Rescue.

Hans Heyvaert ontsproot op de Hasseltberg in de schaduw van de St.-Elooikapel, waar zijn ouders de drijvende krachten zijn van de jaarlijkse vieringen. Hij werd piloot naar het voorbeeld van 2 buren. Hij is nu anderhalf jaar baas van het 40ste smaldeel in Koksijde.

In 2011 krijgen ze daar nieuwe helikopters : de NH-90, de helikopter die de legendarische Sea Kings vervangt. De film en de miniserie over zijn eenheid waarheidsgetrouw, al zijn ze dikwijls dramatischer dan in de realiteit.

Ik herinner mij dat regelmatig een helikopter boven onze tuin scheerde. Hans kwam toen zijn ouders, onze nabije buren groeten. Die stoven dan als de bliksem de tuin in om te wuiven. De kippen en de hanen schrikten op en stoven uiteen naar alle hoeken van de tuin. Die wisten, zoals de haan op onze toren niet wat er gebeurde.

Een prominente Meisenaar, zoon van een oud-strijder 1914 – 18 en alfabetisch eerste in de “répertoire” van de Koninklijke Maatschappij der Gewezen Soldaten 1903 is niet meer.
Jean stond samen met zijn echtgenote Josée Dours (72) ruim een halve eeuw achter de toog van ‘stamënee’ Kadedder. Ze gaven de fakkel in 2007 door aan hun zoon Marc.
Jean Asselberghs, alias 'Kadedder', werd geboren in Meise op 26 maart 1933 en overleed vrijdag 20 december 2009.
De naam Kadedder heeft hij geërfd van zijn overgrootvader. Zijn voorouders waren Walen en verstonden amper Nederlands. Ze kwamen hier bieten telen en toen zijn overgrootvader hier in het dorp passeerde, zeiden de mensen bonjour kadei tegen hem. Op de duur werd hij kadedder genoemd en zijn zoon werd ‘daane va kadeddër’. De naam Kadedder werd zo doorgegeven.' Zijn mooiste momenten beleefde hij door voor de stamgasten ambiance te maken met 'zijnen trekzak' (accordeon). Zo animeerde hij de jaarlijkse verorbering van kalfskop met groene saus in het zaaltje dat het lokaal was van de oud – soldaten van 1993 tot de 100^ste verjaardag in 2003. Het stamlied waaraan elk jaar een nieuwe strofe werd toegevoegd, werd dan luidkeels gezongen door de leden.
Hij schonk de archieven van zijn geliefde fanfare Concordia aan de heemkundige kring Berla. Zijn trommel kreeg de Chiro en de vlag van de oud – strijders van de 1^ste wereldoorlog ligt achter het schrijn met de geschenken van keizerin Charlotte in de bibliotheek te wachten op een beslissing van ons Kollege om ze met twee vijzen in de muur te bevestigen.
Ik zal de leden van de KMGSBL 1903 op kwartierstaten voor onze orde van de autochtone Meisenaars Sib vereeuwigen in een bestand x bekende ev. autochtone Meisenaars. Ze staan ondertussen bij http://blog.seniorennet.be/erfgoedmeise .

In de Seniorenraad deelde een van onze leden De Buyser Louis oude stickers uit van de tijd van toen.

Het gaat om een publiciteitsitem voor de 5 torens – cross in Wolvertem uitgaande van de socio – culturele raad. En ik die dacht dat wij de eersten waren met een “acht – kerkenloop” langs de torens van Meise.

Een tweede feit wordt hierbij recht gezet. Wij dachten dat enkel het oude Meise in de jaren 60 een Cultuurraad had, toen opgericht in de schoot van de Jeugdraad van Meise, onder mijn voorzitterschap. Ik ga de brave man interviewen en wil hierover meer weten. Ik hoop hem ook achter mijn actie voor de promotie van de meerwaarden van onze keizerlijke gemeente Meise te krijgen. Want ik blijf mij daar onverminderd voor inzetten.

Het groot dictee der Nederlandse taal werd weer gewonnen door een Vlaming.

Het werd deze keer opgesteld door Kristien Hemmerechts en het bulkte van spitsvondigheden, waarvan men zich afvraagt waartoe die kunnen dienen. Zeker als men weet dat in het onderwijs , in de pers en op T.V. men het niet zo nauw meer neemt. Taalfouten tieren welig. Ik ken een CVO, waar men halsstarrig 28 taalfouten (de afkorting van uur : u.) liet staan op de voordeur! Onlangs werden de fouten gelukkig verbeterd! Maar ze hebben er veel te lang gehangen.

Er zou een dictee moeten komen voor eenvoudige mensen zoals u en ik, waarin dagdagelijks correct taalgebruik de hoofdmoot van is! Als de computer dan al een antwoord, biedt op de vrije opvoeding van weleer, dan moeten wij daar dan ook op inhaken.

Wij zijn niet ver van het stadium waarin men taalfouten zal beschouwen als creatieve spelling.

Denk maar aan het S.M.S. – verkeer van onze jeugd.

En over de uitspraak van correct gesproken standaard Nederlands zullen we maar zwijgen! Want dat bestaat nog niet.

Kunnen we geen prijs bedenken voor correct taalgebruik? Of wordt daar al rekening mee gehouden in de “Wablieft prijs” van de CBE’s ?

Mijn slogan is alleszins

Verba volent

Scripta manent,

emendatus et plenus!

De Mankevos in Meise is feitelijk een wijk, gelegen tussen Oppem en Meise, ten Westen achter de Hasseltberg. De Mankevosstraat leidt u van de Brusselsesteenweg naar de 6 wegjes, het fameuze kruispunt aan de Heirbaan. Van hieruit heb je een prachtig panorama van Brussel.

Het restaurant de Manke Vos is algemener bekend, omdat het zichtbaar gelegen is aan de afrit van de A12 naar Meise.

Restaurant Manke Vos wordt 'Baradouz' en Vincent Vanderhasselt (27) wordt de nieuwe uitbater. Hij is opgegroeid in Wolvertem en woont er nog steeds. De zaak zal worden omgevormd tot een loungebar met deejay en kleine snacks.

'Baradouz' is de nieuwe naam van de zaak. Bar a Douz is 'Bar aan de A12' in het Frans, maar ik heb van 'Douz' de 'e' laten vallen, omdat dat anders iets te Frans zou klinken. Belangrijker is dat 'Baradouz' ook Bretoens is voor 'het paradijs', en bovendien is 'Bara' ook een vertaling van '12' in het Indisch. Over de naam is dus wel duidelijk nagedacht.'
Er gaat hier wel veel veranderen aan het interieur. Zwart en wit zijn de kleuren die zullen primeren. Het wordt een bar met een lounge-beach-fusion-sfeertje. Het plafond zal zwart worden.

Langs de buitenzijde zal uiteraard de lichtreclame van de Manke Vos en het logo aan de muur verdwijnen, maar de houten planken tegen de gevel blijven behouden en worden in het zwart geschilderd. De gevelsteen krijgt een likje verf in het beige en op de eerste verdieping zal één groot raam komen. Er komt een videoprojectie met info over de Baradouz.'
Hij gaat open in de zomervakantie. Er ook een mooie plaats voor een terras van negentig vierkante meter aan de zuidkant. Voorts is er binnen nog een zaaltje boven van veertig vierkante meter dat zal dienen voor privéfeesten of voor de uitzending van voetbal op groot scherm. Naast de toog in het café (70m2) op het gelijkvloers, krijgt de deejay -die vooral hedendaagse muziek zal spelen- z'n eigen stek.

Er wordt tegenwoordig nogal wat geschreven over onze ecologische voetafdruk of de mate waarin wij de planeet belasten. Vele verenigingen lanceren websites, V.Z.W.’s, colloquia, studies… Dit is weer een sector waar een kat haar jongen niet meer in vindt. Of is het waar een haan zijn kippen en kuikens niet meer in vindt?

Zo een studie rangschikt 11 soorten niet-fossiele energiebronnen volgens hun ecologische voetafdruk en hun impact op onze gezondheid. Ze werd uitgevoerd door Mark Jacobson van het Atmosfeer- en Energieprogramma aan Stanford University. Ze duidt windenergie als de beste energiebron aan. Biobrandstoffen op basis van maïs en plantenresten eindigen helemaal onderaan in de lijst, samen met kernenergie en ‘schone’ steenkool.
De energiebronnen die de beste perspectieven bieden, zijn in dalende volgorde: windenergie, geconcentreerde zonne-energie (spiegels die een watertoren verwarmen), geothermische energie, getijdenenergie, zonnepanelen, golfslagenergie en hydro-elektriciteit.

Om de energievormen te vergelijken, berekende Jacobson de impact die ze zouden hebben als ze werden gebruikt om het volledige wagen- en vrachtwagenpark van de VS van energie te voorzien.

Dat zou een windturbinepark van 3 vierkante kilometer vergen.

Lees meer op www.eosmagazine.eu

365 Bospoeper

In de T.V. –serie “Van vlees en bloed” op Eén was er een haantje van een beenhouwer actief bij zijn wandelingen in het bos. Dat lokte het gevleugeld gezegde uit : we zitten met een bospoeper in de familie. In Nederland heeft bospoepen echter een andere betekenis. Om dwars te liggen, geven zij voorrang aan de andere opening. Of is het de uitgang?

’s Avonds verwees de broer van Tom Van Dijck, een gedragsbioloog, naar seksuele evolutie. Want de broer – professor was te gast in de Laatste show naar aanleiding van het Darwinjaar.
Deze evolutiegoeroe werd op 12 februari 1809 geboren. Op Wikipedia vinden jullie een levensbeschrijving : http://nl.wikipedia.org/wiki/Charles_Darwin

Over hoe het leven op aarde ontstond, is er echter geen enkele aanwijzing! De oudste fossielen zijn 3.5 miljard jaar oud, maar de aarde is 4.5 miljard jaar oud.

Ondertussen kregen wij de nodige instructies voor gidsen in de Plantentuin. Want wat wij willen benadrukken is, dat de planten ook hun plaats hebben in het verhaal van de evolutie en dat Darwin daar zelfs 6 boeken aan wijdde. Dat is te weinig bekend. Ook daarom werden twee infopanelen bijgeplaatst in de Evolutiekas. Hij bouwde zelfs een netwerk uit met alle bekende naturalisten in de wereld over zijn duizenden waarnemingen op planten.
Ik vat dat samen, voor een stukje geïnspireerd door het Tibetaans Boedhisme in : een plant is ook maar een mens. Parafraserend zou ik ook kunnen zeggen : een plant is ook maar een bospoeper.

366 Tai’chi

Sedert enkele maanden volgen wij deze Chinese discipline in De Spil.
Reeds lang wilden wij dat inrichten in Meise, onder de toren van St.-Martinus, van waarop onze prachtige gouden haan goedkeurend neerkijkt. Dat dit nu in Wolvertem gebeurt, is geen probleem. Het dienstencentrum is er voor heel de gemeente Meise. De geesten even op nul zetten in een heterogene groep, bevordert de vriendschap en de verstandhouding, moest die er niet zijn.
Wij zullen de 24 vormen in de yang-style aanleren. Dat gaat zeer traag en iedereen kan later inpikken, want alles wordt hernomen.
Het beoefenen van Tai’chi zou zeer terapeutisch werken.

Voor meer info http://www.taiji.de met Duitse en Engelse versie, waar video’s kunnen bekeken worden van Chinezen in actie.
Onze leerkracht behoort tot het Vlaams Wushu Instituut http://www.vwi.be
Centrumlogo en Boebs propageren een andere website : http://www.tai-chi.start.be

Ondertussen kraait de rode haan verder in Wallonië. De blauwe haan begint in de verkiezingskoorts barsten te vertonen. Vlamingen op een MR- lijst kan niet volgens de Brusselse Vlamingenhater Maingain. Wanneer houdt dit eens op ? Een gouden haan in Wallonië biedt misschien de oplossing.

367 Sneeuwklokje

Wisten jullie dat er 18 soorten sneeuwklokjes zijn. Ze zijn niet inheems, maar werden massaal uit Zuid-Europa ingevoerd en verwilderden in onze parken. Op de winterwandeling van de Plantentuin kunnen jullie er alvast enkele van onderscheiden.
Zoals bij de inlandse bomen kunnen we echter nogal moeilijk de cultivars van de echte onderscheiden, in een wildgroei van wel 4 à 500. In Engeland en Scotland is de verkoop van het Sneeuwklokje big-bisiness geworden!
De soort werd in 1735 vastgelegd door Linnaeus bij het genus Galanthus nivalis. Dodoens had ze eerder in 1544 reeds bij de bolplanten geklasseerd.
Stefan Vidts gaf hierover een uiteenzetting, gevolgd door een wandeling in de Plantentuin van Meise voor de vrijwilligers. Als kunsthistoricus zocht hij met de hulp van enkele vrijwilligers het verschijnen van het Sneeuwklokje in de kunst op. De afbeelding zou op schilderijen vervormd zijn tot 5 kroonblaadjes o.i.v. de katholieken. Er zou ook een grondig verschil in benadering zijn met Nederland.
We leerden hoe we de Sneeuwklokjes kunnen verspreiden in de tuin. Bemesting is uit den boze. Ze houden van schrale grond en veel licht, zoals alle voorjaarsbloeiers.

368 Spook

Ik had het reeds over verlichte geesten in de samenleving.
Die denken dat ze de waarheid in petto hebben en dringen ongegeneerd en zonder verifiëring hun visie op. Manipulatie en zelfs machtsmisbruik zijn niet ver af. Maar erger is het negeren van het gezond verstand en van doordachte argumenten.
Ze doen mij onwillekeurig denken aan Antigoon uit de Suske en Wiske strip. De geest van Lambiek, of was het van zijn vader, kwam uit de fles.
De geest in het sprookje van Ali Baba en de zeventig rovers kan hiervoor ook doorgaan. Hier komt de geest uit de kruik als je erop wrijft.
Meestal komen er luchtbellen uit de fles. Dat is alleszins zo bij champagne of cava. Die zijn niet te doorprikken. Maar zeepbellen kun je wel zoals ballonnetjes uiteen doen spatten.
Als een haan op een ballon pikt ontploft die.

369 Onheil

Chicken little is een animatiefilm van Mark Dindal (VS – 2005), waarin een haantje beweert dat de aarde zal vergaan en daardoor voor heel wat paniek zorgt. Door zijn alarm wordt Oakey Oaks bijna vernield.

In de Laatste Show op Eén werden ook een aantal theorieën uit de doeken gedaan over het einde van onze aarde. Lieve Scheire van “Neveneffecten” voerde die met een geestige noot en wetenschappelijk onderbouwd op. Hij gebruikte daarbij de modernste presentatietechnieken
Er zijn nogal wat mensen, meer dan je denkt, die even grote doemdenkers zijn. Zo kreeg ik een mail over het einde van de wereld in mei 2008. Er was zelfs een website waarin kaarten van het overstromingsgebied, dat toevallig samen viel met de grenzen van BHV. Dat probleem zou daardoor letterlijk van de kaart verdwijnen.
Dat daarmee gehaaide doemdenkers geld uit de zakken halen van goedgelovigen is wel een brug te ver. Men kan even slecht een varken op de torenspits plaatsen!

370 Tibet

De opstand in Tibet werd herdacht op 10 maart 2009.

Mijn interesse voor Tibet kwam er na het lezen van “Het derde oog”, de onthullingen van de Tibetaanse monnik T.Lobsang Rampa.

Ik ben van toen af alles wat ik vond over Tibet beginnen verzamelen.

Ik bracht toen een bezoek aan het Boedhistisch centrum in Hoei. Daar vond ik een cursus Tibetaans, die gebaseerd is op religieuze teksten. Dat is om didactische redenen volledig in tegenstrijd met de principes van efficiënt leren.

Men vroeg mijn hulp om Jingme, een jonge Tibetaanse student geneeskunde, zo snel mogelijk Nederlands te leren. Ik stelde hem een individueel apparaat met Nederlandse oefeningen ter beschikking, een draagbare set die gebruikt werd voor demonstraties voor ons talenpracticum. Hij volgde tevens les bij de onlangs overleden Fons Fraeters in het ILT in Leuven.

Toen ik aansloot bij de Sporters voor Artsen zonder Grenzen en deelnam aan de Marathon New-York 1992 in het kader van 25 jaar AVC Meise startte AZG in Tibet. De ingezamelde gelden voor mijn gelopen kilometers werden dan ook aan Tibet besteed en kreeg een vervolg in 10 jaar projecten (tot AZG zich terugtrok uit Tibet) in en rond Lhasa. Wij stonden toen ook elk jaar op een stand op de Aziëmarkt in Wemmel.

Op grond van een boek over Tibetaanse geneeskunde maakte ik een Power Point Presentatie.

Toen ik bij AZG een Frans woordenboekje Tibetaans vond, nam ik in NEcl Tibetaans op.
Mijn ultieme droom, naar Tibet reizen, ging echter nog niet in vervulling.

Ik ben ondertussen mijn collectie videobanden over Tibet aan het omzetten op DVD. Dat wordt een fameuze reeks.

371 Barbie

Het slanke poppetje werd 50. De droom van elke vrouw, er zo uitzien op die leeftijd, krijgt overdreven aandacht.
Wij hebben geen AVC Barbie (cfr. AVC Smurf). Er is ook nooit protest geweest, in het kader van gelijke kansen, omdat we uitpakten met een mannelijke smurf als mascotte. Maar toen waren de dames leerkrachten reeds een grote meerderheid.
Hun Barbie – gehalte bepaalt zeker niet de kwaliteit van het les geven, alhoewel dit toch ook een rol speelt. Wie volgt er niet graag les bij een aantrekkelijke lerares. Als die dan ook nog beantwoordt aan het profiel van de kwaliteitseisen voor degelijk volwassenenonderwijs is dat leuk meegenomen.
Ondertussen is de publiciteit van het CVO Meise veranderd. Er hangt een spandoek met een zwartharige schone met bruine ogen. Ze lijkt op één van de sterkouders van het CVO : Myriam Duyck, leerkracht Frans. Hadden ze haar foto gebruikt was dat even goed en het kostte bovendien misschien niets! Myriam was in mijn tijd de emanatie van de slogan van onze school : . Zij wist een perfect evenwicht te vinden tussen ontspanning en inspanning.

372 Planeet

De haan kraait lustig voort op het erf, van op de mesthoop.
Milieubewegingen roepen op ‘om de planeet te redden’. Hoe arrogant zijn wij als we denken dat we een planeet moeten redden die al 4.5 miljard jaar zichzelf redt ?

Een van de grote misverstanden over CO2 is dat dit de temperatuur stuurt. Dat is niet zo. De temperatuur stijgt of daalt, en vervolgens volgt CO2.
De reeks over de Amazone afvaart van Bruce (BBC) liep op haar einde op Canvas. Daar konden wij kennis maken met de grote bedreigingen van het regenwoud. Als onze groene aardlong zou verdwijnen wordt het gevaarlijke goedje niet meer afgebroken en dat zou nefast kunnen zijn. Daar halen ze alleszins hun gelijk. Maar het volledige plaatje verdienen we wel.

Actiegroepen zouden volledige informatie moeten geven. Intellectuele eerlijkheid gebiedt alles te zeggen. Anders glijden we af naar toestanden in het Oosten van voor de Berlijnse muur afgebroken werd : desinformatie en manipulatie.
In het verhaal van de evolutie moet men zo durven vertellen dat de kennis reikt tot 3,5 miljard jaar terug, maar dat de aarde een miljard jaar langer bestaat volgens de astronomen. Over dat miljard jaar weten wij dus NIETS. Dat kan op voer lijken voor het Creationisme, maar als we dat niet durven zeggen vallen we terug op gelijkaardige fouten.

373 Park

De dag van het park gaat dit jaar door op 31.5.2009 met als thema “de liefde”.

Wij kunnen aanknopen met een initiatief uit het verleden : poëzie in de Plantentuin.

poëziewandeling op 31 mei om 15 u. van op het terras van de Oranjerie

enkele liefdesgedichten uit “A joy for ever” van Prometheus

in enkele Europese talen talen aan te brengen op enkele plaatsen in openlucht rond de Oranjerievijver in de romantische Plantentuin

De Plantentuin in Meise ontving reeds eerder het kruim van de dichters uit Vlaanderen. De Vlaamse poëziedagen vertoefden in Meise van 1965 tot en met 1970. De uitreiking van de prijzen gebeurde vaak in de Oranjerie op het grote terras.
Het AVCcl Meise nam in 1981 de draad op en de uitreiking van de Jules Van Campenhoutprijs voor poëzie en de Maurits Naessensprijs voor plastische kunst ging door in het kasteel van Boechout. Toen we onze eigen lokalen hadden verhuisden we naar Wolvertem. Ik heb daar nu spijt van. We waren beter in de keizerlijke Plantentuin gebleven. Het kader is er subliem en dat zou misschien verlichte geesten ervan weerhouden hebben, om met de Cultuurtrofee te gaan lopen.
Er werden 21 gedichten, 3 per taal aangebracht worden rond de Oranjerievijver. Om 15 u. zullen ze voorgelezen worden ter plaatse door Lieve Van Schel (Nederlands), Mary O’ Donnel (Engels) en Rik Degraef (Frans). Voor Spaans, Italiaans en Duits vonden wij geen native speakers.
Mary O’Donnel zorgde voor de kers op de taart met een Iers gedicht in het Gaelic over een kikker in de vijver. Ik filmde dit en maakte een fotoreportage.

374 Fantasie

De hoofdbibliotheek van Meise-centrum aan de Brusselsesteenweg organiseerde een verteluurtje voor kinderen van 4 tot 7 jaar. Het thema was 'fantasie'.

Allen daarheen zou ik zeggen. Grote kinderen hebben daar meer nood aan dan kleine. Want fantasie is de basis voor vernieuwende ideeën. En die ontbreken al te vaak.

Als elke man dan al om de zoveel minuten aan seks denkt, krijgen sommigen om de zoveel seconden een nieuw idee.

De zuiverste gedachten komen in ons brein los tijdens het lange afstand lopen. Minister president Peeters heeft dat ook al ondervonden. Er stelt zich echter een probleem. Je kunt dat tijdens de inspanning moeilijk noteren zonder te stoppen. En na de inspanning verdwijnen de ideeën als sneeuw voor de zon. Een secretaresse per fiets achter de sporter aan, om nota te nemen, biedt misschien een oplossing.

In de speciale nummers van EOS over ons brein kunnen wij daar wat dieper op ingaan.

375 Namenchaos

Wij kloegen reeds de verbale aanslag op een geklasseerd monument, Pastorij St.-Martinus aan. In het kader van openstelling van kerkelijk erfgoed, werd de oorspronkelijke benaming, “pastorij St.-Martinus” weggelaten.
Open kier corrigeerde de documenten. Maar nu verscheen er in het kader van de LAK Amateurkunstenaarsroute een zwart – wit opschrift “ ’t Cultuurhuis” aan de gevel. De oude plaat “Gemeentehuis” zorgt nog steeds voor de nodige verwarring. Ze zou reeds lang op het “paleis” in Wolvertem moeten geplaatst zijn. Tenzij dat men het, om de verwarring kompleet te maken , NAC (Nieuw Administratief Centrum) zou gaan noemen. Het nieuwe is er vlug af!
Het viel ons op dat “ ‘t” ervoor staat. Dat is onzijdig, schimmig en onbenoemd. Dimitri Verhulst voert dit op als hoofdpersonage in zijn boek “De helaasheid der dingen”. Maar daar heeft het lidwoord een literaire betekenis.
En over de gemeentenaam Meise gaan we zwijgen. Alle politieke partijen in Meise zijn op dat vlak in hetzelfde bedje ziek.
Noem een kat, een kat, … of noem een haan een haan!

376 Cern

In het CERN in Genève ontstond 20 jaar geleden het World wide web.
Het waren de Beld Robert Calliau en de Amerikaan Tim Renard Lee die op het idee kwamen om info uit te wisselen via de virtuele snelweg.

www.robertcalliau.eu

Freedom of speech bereikt zijn hoogtepunt. Zij die op het web komen zijn welkom. De anderen missen kansen. Wie zijn mening ventileert via het net, kan dit vrij en ongebonden. Zijn reikwijdte is haast onbeperkt.
Ik had vroeger een assertieve leerkracht in mijn ploeg die eens beweerde dat ik mijn carrière zou beëindigen met het schrijven van tekstjes op gekleurde W.C.-papiertjes. Dat was kritisch bedoeld. Ik contacteerde hem onlangs en kon vaststellen dat hij de boot van het www mist. De computer is aan hem niet besteed, wegens te oud.

Wie had er toen kunnen denken dat ik mijn “ei” kwijt zou kunnen op het internet? Het is helaas geen “ei” meer, maar een reeks “kleine eitjes” zoals onze meesjes ze nu druk aan het leggen zijn in de nestkastjes.

De combinatie van een website, blogs en foto- videoblogs is verrijkend en ver reikend.
Zoals een haan op de toren ver kan zien!

377 Draaiorgel

In De Spil stond een demonstratie met een draaiorgeltje op het programma.
Een Nederlander pakte er uit met zijn zelf gebouwd exemplaar. En het mocht er wezen. Met engelengeduld had deze kranige knar een prachtstuk afgeleverd.
Hij baseerde zich hiervoor op de bouwbeschrijving in “Kistdraaiorgel” van Ing. Johan de Vries.

Ik zoek al lang een draaiorgeltje op een karretje. Ik zou dat laten trekken door een ezeltje. Het zou alleszins een meerwaarde betekenen voor onze optocht met de reuzen Jan en Mie op de beiaardfeesten, die dit jaar samen vallen met de dag van het park. De kledij van onze reuzen werd opgeknapt. Zij zullen van de partij zijn, zoals het hoort.
Op de avondmarkt in Wolvertem treedt er ieder jaar een oude draaiorgelspeler op.
Naast een ezel hoort een haan, een kater en een … zoals in de Bremer Stadsmuzikanten.

378 Zon

Om de 28 jaar doen de orthodoxe Joden hun gebed voor de zon : “Birkat Hachama”.
Dit gebeurde op woensdag 8 april in het stadpark in Antwerpen. Dit evenement gaat terug tot het begin van de Joodse jaartelling 5769 jaar geleden. Het valt onder het sterrenbeeld lam. De vrouwen mochten enkel toezien. Zoals in alle godsdiensten wordt de vrouw een tweederangs rol toegedicht.
Bij de moslims mogen ze niet binnen in de moskee. Bij de Katholieken kunnen ze geen priester worden. ’t Zal in elke godsdienst wel iets zijn zeker.
Wanneer zal dat eens ophouden?
De hanen hebben het voor het zeggen, de hennen volgen.

379 Legkippen

Onder de titel “De haan heeft het gedaan” verscheen een artikel in EOS over een manier waarop onderzoekers proberen dat legkippen minder mannelijke nakomelingen produceren.
Genetisch is het vrouwelijk geslacht al aan de top. Nu gaan ze nog ingrijpen ook! Mannelijke eendagskuikens zouden vergast worden. Waar hebben we dat nog gehoord en gezien ?
Vroeger het geslacht bepalen in het ei zou ook een oplossing bieden. Maar dat betekent een aanzet tot selectieve sterfte tijdens de vroegste embryonale ontwikkeling.
Een andere methode is sekseomkering. Een haan in wording zou dan een hen worden die gewoon eieren legt.
Dan is er nog de methode van de dubbeldoelkip. De hennen gaan richting legsector en de hanen worden opgekweekt tot slachtkuiken.
Waar gaat dat naartoe ? Waar zijn we mee bezig ? Laat de natuur toch zijn of haar gang gaan.
Man, let op uw eieren! Haan let op uw kippen!

380 Vergissingen

Kinderen worden helemaal niet hyperactief door suiker, ook al zijn bepaalde ouders daar rotsvast van overtuigd.
Toen ik nog een kleine jongen was, kregen wij veel suiker in ons eten. Of dit mijn hyperactiviteit, die ik zeker had en nog heb, bevorderde, weet ik niet. Een ding is zeker : onze hersenen hebben suiker nodig, op jonge leeftijd. Nu beperk ik dat zoveel mogelijk.
Kerststerren zijn helemaal niet giftig, zelfs niet in hoge dosissen.
Ik heb ze nog niet geproefd. Maar een chemische analyse kan hier uitsluitsel geven.
Een kater bestrijden kan je alleen door hem te vermijden, dus door niet of met mate te drinken.
Middeltjes hiervoor zijn er in overvloed. Een aspirine bijvoorbeeld. Maar de origineelste is uiteraard is, het kwaad met het kwaad bestrijden. Een stevige pint zou helpen.
Lees meer op www.eosmagazine.eu

381 Taalfouten

Over mijn jacht op de verkeerde schrijfwijze van de afkorting van het woord uur, heb ik het reeds gehad.
Op de voordeur van het CVO is het uiteindelijk verbeterd. Je mag dus nooit wanhopen en volhouden. Wie volgt er dit goede voorbeeld ?
Op de VRT zijn ze, niettegenstaande de taalrevisor, hervallen. Ring – TV volhardt in de koppigheid.
In het Informatieblad van Meise zie je enige verbetering. De foute afkorting van uur werd vervangen door het woord voluit te gebruiken. Maar de hoofdletters staan er nog steeds niet. Moest dat consequent aangehouden worden in de ganse krant, zou je van een vorm van moderne lay-out kunnen spreken. Maar dat is het helaas niet. Er is nochtans een redactiecomité, waarvan de namen vermeld staan.
Onze keizerlijke gemeente verdient deze kwaliteitsverbetering. Onze haan zal dan zijn borst vooruit steken en luidkeels kraaien.

382 Gewicht

Mensen verdikken alleen omdat ze meer calorieën opnemen dan ze verbruiken, en het tijdstip waarop ze eten heeft daarbij absoluut geen belang.
De vasten is de aangewezen periode om iets aan het gewicht te doen. De inspanning is niet evenredig aan het resultaat. Alhoewel !? Snoep laten is al een begin. Wat minder eten helpt meer.
Bewegen helpt zeker. Trainen is nog beter. Maar ’s morgens is het effect groter dan later op de dag. Daarom ga ik alle dagen om 8 uur met mijn viervoeter Faffifournik een half uur wandelen. Dat is een zodanige routine, dat het beestje treurt als het eens niet kan.
Gevaarlijke zwaarlijvigheid werd recent onderzocht :
Amerikaanse wetenschappers stelden vast dat hoe dikker je nek is, hoe meer je risico op hartproblemen de hoogte in gaat. Volgens de onderzoekers wijst een dikke nek op vet in het bovenste deel van je lichaam, waar ook je hart zit.
Mijn neuroloog beweerde dat ik geen nek heb. Dus heb ik zeker geen dikke nek. Dat kun je ook in de figuurlijke betekenis bekijken. Pretentie kan mij dus nooit verweten worden!
We kregen onlangs een kartonnen BMI (Body Mass Index) metertje thuis van Jean Luc Dehaene. Die wil er dus duidelijk iets aan doen. Het blijft er echter anders uitzien. Zijn verkiezingsaffiche loog er ook niet om : Tom die de buikomtrek van ons Brabants trekpaard meet.
Een haan heeft maar een smal nekje.

383 Verzet

Op 30.11.1943 werd S/Sgt Higgins neergehaald in Neer, juist over de Hollandse grens aan de goed kant van de Maas.
Drie vluchtroutes drongen zich op. Zo vlug mogelijk terug naar Engeland was uitgesloten, aangezien zijn vliegend fort tot schroot werd herleid. Dan maar de grens over naar het Zuiden, om aan de Spaanse grens te geraken.
In Meise werden hij opgevangen door het verzet André en Paula Verheyden in de Van Dievoetlaan. Toen hij ingezet werd om te helpen bij een voetbalwedstrijd, wist hij niet dat er gespeeld werd door twee ploegen van de Wehrmacht. Enkele dagen later vluchtten ze, juist voor een Duitse inval in hun verblijf. Het warme en overhaast opgemaakte bed ontsnapte gelukkig aan de aandacht van de Duitsers.
Het volgende onderduikadres was in Brussel. En vandaar ging het via “lifeline” naar Spanje. Maar halverwege werd de koers gewijzigd en zo belandden zij in Zwitserland. Daar werd hun wedervaren opgenomen in het boek “Aviateurs - Piétons vers la Suisse 1940 – 45” van Editions Secavia.
Ik vertaal deze pagina’s en ze zullen opgenomen worden in mijn blog “erfgoedmeise” en in het tijdschrift Berla (heemkunde Meise).

384 Landen

Tijdens mijn legerdienst lag ik in Landen in de Mob kern 22. Ik kwam na 4 maanden van de Infanterieschool in Arlon over en bracht het tot soldaat. Ik leerde er rijden met de vrachtwagen en de jeep. De kolonel wou mij testen en ik moest, na een korte opleiding, naar het kamp van Leopoldsburg. Bij de start ging het al fout. Ik liet hem instappen door het deurtje van de jeep open te gooien van achter het stuur. Ze hadden mij de ceremonie niet aangeleerd. Ik vroeg hem hoe je zo’n onding start, want ik had er nooit mee gereden. Tot overmaat van ramp reed ik de hele weg met de lichten aan. Onderweg heb ik een hond dood gereden. Het beestje kwam uit de boerderij voor mijn wielen gelopen. Ik kon hem niet ontwijken. Ik hoor nog zijn beenderen kraken. Als fervent hondenliefhebber heb ik daar grote spijt van. Maar ik kon er niets aan doen.
Ik werkte op de personeelsdienst bij de S1 en stelde tot mijn verbazing vast, dat de waakhonden van onze kazerne ingedeeld werden bij de sergeanten. Ik had dus in feite een sergeant dood gereden.
Maar landen in de politiek, betekent een compromis bereiken., In het vliegwezen heb je de variant bij het einde van de vlucht. Had ik bij de luchtmacht zo leren vliegen, zoals mijn rij-opleiding, dan had ik misschien een haan van de kerktoren gevlogen.

385 Melijn

In het huis van Melijn in Tervuren loopt nog tot december een tentoonstelling over keizerin Charlotte van Mexico.
Na een bezoek keerden wij gefrustreerd terug naar Meise. De heemkundige kring van Tervuren heeft naast deze expositieruimte nog een eigen lokaal in de buurt. Bij ons nemen ze hun intrek op de eerste verdieping van de bib. en moeten zij het lokaal delen met de leeszaal van deze bibliotheek. De pastorij ernaast blijft maar leeg staan, buiten enkele tentoonstellingen.
Ik had vernomen dat de tentoonstelling in Tervuren niet veel zaaks was. Het tegendeel is waar. Zij misten uiteraard de kans om samen te werken met de Plantentuin van Meise of met onze heemkundige kring Berla. Misschien kunnen wij later eens samen iets opzetten in de Plantentuin.
Buiten enkele titels van boeken over de keizerin, kwam ik terug met een foto van het afgebrande kasteel (Oranje…) in Tervuren waar de keizerin verbleef. Een mooie stamboom van onze Koninklijke familie viel eveneens op.
Dit bezoek stimuleerde mij om nog eens werk te maken van mijn eigen verzameling. De resultaten vinden jullie op mijn blog http://blog.seniorennet.be/erfgoedmeise/123

386 Kruisingen

Bij bepaalde plantensoorten is het nog moeilijk om een zuivere soort te vinden. In de Plantentuin in Meise bakenden ze een perk af, toen ze de Ardense dravik uitzaaiden. Want zonder omheining zou deze soort zeer snel kruisen met de omliggende grassen.
Van de populieren is geweten dat er bijna geen originele te vinden zijn.

Bij de dieren is het enigszins duidelijker en beter in de hand te houden, maar je krijgt er ook varianten. Zo lopen er in onze Plantentuin nogal wat varianten rond van de grauwe gans en bij de eenden is het al niet beter.

Als je een paard met een ezel kruist krijg je een muilezel.Een schaap met een geit heet een scheit. Een tijger en een leeuw noemt men een lijger.

Bij de mens is het door de multiculturele samenleving ook zo. Een zwarte en een blanke noemde men in de volksmond een “café au lait”. Dat was niet om ermee te spotten. Het was zelfs goed gevonden. Als je in New York of in London eens goed rond kijkt zie je ook heel wat geslaagde varianten. Qua uitzicht kun je van een verfijning spreken.

Het zou ook goed zijn voor de biodiversiteit. Want inteelt leidt tot afwijkingen.
En wij zouden uiteindelijk evolueren naar een éénkleurige mokkakleur, volgens de laatste aflevering van de reis met de Beagle.

387 Chocolade

Het woord ‘chocolade’ is van oorsprong Mexicaans, samengesteld uit de Azteekse termen voor geluid ‘tchoco’ en water ‘atle’. Zij maakten hun chocolade door geroosterde en geplette cacaobonen en water te mengen. Ze voegden er pigment, honing, muskus, kaneel en soms ook maïsmeel aan toe.
In de serres van de Plantentuin in Meise kunnen we de cacaoboom bewonderen in Mabundu. Dat is de serres, waar de economische panten samen staan. Planten in ons leven van alle dag, zou je kunnen zeggen. Op de T.V. in “Villa Van Thilt” kregen we uitleg van een chocolade-expert. ER zouden in Mexico vele soorten Cacaoplanten bestaan. Op wereldschaal zal dat nog veel meer zijn.
Wij verbruiken per jaar per Belg 8,7 kg chocolade en staan zo op de derde plaats in Europa. Dit energierijk voedingsmiddel bevat gemiddeld 65 % koolhydraten en 30 procent vetten. 100 g is goed voor 550 calorieën.
Naast het bierverbruik staan we dus ook in de topposities voor het verbruik. Als dat maar geen verslaving wordt!
Wij combineren best met bewegen. Evi Gruyaert is het beeld van een nieuwe CM-actie : http://www.zetjeinbeweging.be

388 Reuk

Dat de vrouw de man kiest en niet omgekeerd, zit gebakken in de evolutie.

Liefde is niet alleen blind, ze tast ook het reukvermogen van hevig verliefde vrouwen aan.

Canadese onderzoekers vermoeden dat door verliefdheid seksuele signalen van andere mogelijke partners worden tegenhouden.

Achter dit fenomeen schuilt volgens de onderzoekers een algemene strategie die zich in de menselijke evolutie heeft ontwikkeld: hoe ongevoeliger een verliefde vrouw is voor andermans seksuele signalen, zoals geur of uiterlijk, hoe groter de kans dat de relatie blijft duren.(EOS)
Als je ze ziet staren naar de bezwete bovenlijven van de lange afstandslopers weet je genoeg. Het omgekeerde is ook waar. Marcel vroeg in villa Van Thilt aan de zoon van An Christy en zijn andere gasten of zij naar vrouwen kijken. Het antwoord was uiteraard ja.
De mooie items uit onze natuur moeten bekeken worden. Het bewonderen van de schoonheid van een plant, dier of mens hoort erbij. Meer moet dat niet zijn. De rest komt vanzelf, maar het is waar dat dit via subtiele signalen gebeurt.
De binaire keuze is ook belangrijk. Onze maatschappelijke verhoudingen worden bepaald, door een aaneenschakeling van kleine keuzes : ja of neen. Zoals in een computer. Het eindresultaat kan gigantische proporties aannemen.

389 Fuif

De jeugdhuizen en de jongerencultuurwerking organiseren in samenwerking met de gemeente een eerste testfuif in de oude veiling van Meise.
In 1974 organiseerden wij, bij het einde van mijn mandaat als voorzitter van de Jeugdraad
de eerste grote fuif in Meise in het Willy Van den Berghecentrum met The Georges Baker selection.
Ondertussen is er al veel water naar de zee gevloeid en is er lang gepalaverd, zoals de Bantoes in Afrika doen.
De Jeugdhuizen 't Sloefke, Den Droes en Knodde moeten hier het voortouw nemen.
Er daagt echter een kaper op de kust : FaMuze. De naam kan beter!
De bedoeling is waarschijnlijk om de zuur verdiende centjes te kunnen gebruiken als sponsoring voor
het GC De Muze. Het voormalige AVC en de Gros werden hiervoor ook reeds ingezet. Het overzicht en het doorzicht gaat hierdoor echter teloor!
Op 5 september wordt de vroegere veiling in Wolvertem een echte fuifzaal. De fuif is een
testfuif en heet 'de Testfuif'. Daar is niets origineels aan!
Elk jeugdhuis zal een dj leveren Jarhead (Den Droes), Dj Koenius ( 't Sloefke),
Discobaars (Knodde) en Brake Failure. FaMuze of beter De Muze incasseert.
Of deze formule op advies van de huidige Jeugdraad ingevoerd werd weet ik niet.

390 Tegenstellingen

Tijdens deze crisis komen de tegenstellingen weer boven. Letterlijk betekent dit winst of verlies.
Hiermee gaan er andere gepaard. Plezier tegenover pijn, zijn dikwijls het gevolg van winst of verlies.
In de bank krijgen de winstmakers lof en de anderen kritiek. En de bank zelf oogst roem of schande.
Onze basisexpressies : geluk, angst, verbazing,walging, boosheid en verdriet hangen hiermee samen, en veruitwendigen ons gevoel.
Ik zag onlangs een mooi kenteken met Jing - Jang. Wit en zwart staan ook tegenover elkaar. De positieve en negatieve energie beïnvloeden mekaar. De energiebalans is zeer belangrijk. In de Shiatsu therapie brengen de therapeuten die balans in evenwicht en tot een niveau dat de energie optimaal rendeert. Dat is belangrijk voor onze gezondheid.

391 Regelschijter

Leo Neels haalde in De Morgen hard uit naar een bepaalde journalistiek, bedreven door janhagel uit de gespecialiseerde bladen, zoals hij die noemde.
Zij gaan inderdaad vaak hun boekje te buiten. Platte commercie met jacht op lees- en kijkcijfers haalt het op normen en waarden. Waar is de waardenvrije journalistiek, aangeprezen door de wetenschappelijke instituten.

Journalistiek is het métier om maatschappelijk relevante informatie naar voren te brengen, de kunst van het verifiëren van feiten rond de grote publieke debatten en ook zorgvuldigheid om andermans rechten en reputatie te ontzien..

Maar waar ligt de grens. Jonge “regelschijters” zoals zij in het jargon genoemd worden, moeten het nog leren door schade en schande. Minder bedeelde schrijvers menen het te moeten halen door te provoceren of door goedkoop succes te boeken. De beste journalisten worden door hun redactie soms te zwaar onder druk gezet om te scoren.
Hij hekelde vooral de berichtgeving rond de dood van Jasmien.
We kregen deze week nog een voorbeeld in Villa Van Thilt rond het boek van Jacky Lafon.

392 Betweter

Betuttelen is uit den boze.
Dat ontaardt nogal vaak in beter weten omwille van zijn status. Als dat niet gegrond is leidt dit tot chaos.
De remedie hiertegen is levenslang bijleren. Herman Boon pr. (+2005) gaf mij die raad reeds in 1960. Word niet zoals uw collega’s, maar studeer verder. Dat was de raad die hij mij gaf en die ik voluit gevolgd heb.
In het management spreekt men van kwaliteitsverbetering, die nooit eindigt en die voort schrijdt in minuscule stapjes.
De slogan van de Vlaamse regering luidde : levenslang leren!

393 Toren

In Halle is het niet “Toren riep haan” maar “Basiliek riep toren”.
Op 1 jaar tijd stond de toren terug op zijn plaats. Bij de restaurering van de basiliek werd vorig jaar de toren met een reuzenkraan opgetild en eraf genomen. Hierover berichtte ik eerder in T.r.h. 58 De restaurering kan nog 10 jaar aanslepen. Traag maar zeker zou ik zeggen.

In Meise zou de restaurering van de St.-Martinuskerk (reeds aangekondigd in T.r.h. 55) in de steigers of op de planning staan. Hierover contacteerde Ring-TV mij. Zo kreeg ik de gelegenheid om over de muurschilderingen van de kerk uitleg te verschaffen. Ik greeg de gelegenheid om de parallel te trekken tussen “Het Laatste Oordeel”, vooraan rechts in de kerk, en “God is Liefde, de monumentale muurschildering van Jan Beekman in het Chiroheem.
De uitzending was in H.D. en ronduit prachtig. De vergeten paalschildering van de H. Petrus op de kolom vooraan rechts werd geknipt. Ik gaf ook aan dat er vroeger op elke paal een apostel stond afgebeeld. Maar enkel Petrus heb ik als kind gezien.

394 Apenverdriet

De Araucaria araucana KOCH of apenboom staat bij mijn buur in de voortuin. Het is een prachtexemplaar en hij staat momenteel in volle bloei. De kegels lijken op kokosnoten en er prijken vijf exemplaten langs de zuidkant bovenaan.

Zijn Nederlandse naam heeft deze conifeer te danken aan de” scherpe stekels. Het lijken eerder schubben van een dinosauriër of een krokodil. De apen kunnen daardoor niet in de boom klimmen en vandaar de naam.

395 Victoria

De laatste glasplaat werd gelegd op het dak van het Plantenpaleis, het grote publieke kassencomplex van de Plantentuin in Meise. Dan kan eindelijk de Victoria waterlelie, het embleem van de Plantentuin, weer bloeien. Directeur J.Rammeloo was haast onherkenbaar onder zijn grote zonnenhoed.
Dit is een belangrijke stap in de volledige renovatie van één van de grootste kassencomplexen ter wereld. De collectie van 10.000 tropische plantensoorten vinden we in dit Plantenpaleis, netjes ingedeeld volgens de biomen. Het is een uniek wetenschappelijk onderzoeksdomein. In de huidige context van biodiversiteitcrisis en klimaatsveranderingen is dit zeer belangrijk.

Slechts een twintigtal plantensoorten voedt het grootste deel van de wereldbevolking. Honderden andere soorten kunnen als voedselplant dienen. Een betere wereldwijde basiskennis van de planten ontbreekt momenteel.
In de kweekkassen van de Plantentuin wordt vooral koffie bestudeerd. Er is ook een collectie bonen. Daar is ook een zaadbank, waarin de zaden bewaard worden.
Dat het Vlaamse dak op de Nationale grondvesten troont, was een rake grap van de grote baas.

396 47

De oude beiaard met zijn 47 klokken is tijdelijk vervolledigd.
Er verdwenen 8 klokken na de plaatsing van de nieuwe beiaard. De gemeente had die in de kelder van de open werf van de nieuwe bibliotheek opgeborgen.
Monumenten en Landschappen legde in 22.4.2002 de verplichting op dat de oude beiaard volledig en eigendom moet blijven van de kerkfabriek en dat hij moet spelen.
Ik pleit al jaren voor een grotere rol van de Kerkfabriek in het Beiaardcomité. Die wachten echter af, want het is de gemeente die betaalt.
Toen Jan Goovaerts initiatief nam om met hamertjes een uitvoering te geven van enkele nieuwe composities stelde hij vast dat het niet de 8 kleinste klokjes zijn die verdwenen zijn, zoals eerder gedacht. Tussen de kleinste op de tweede rij ontbreken er 2 en op de bovenste rij 2 maal drie. Hij nam dan ook contact met de firma Michiels uit Mechelen (de oude beiaard is een unieke Michiels beiaard) die de ontbrekende klokjes uit een andere reeks tijdelijk ter beschikking stelt. Want op 11 oktober na de erfgoedwandeling van Klara speelt de beiaard weer, zij het op een a-typische wijze.

De tijd is nu rijp om het instrument definitief te vervolledigen. De wekkering, uniek in de wereld en het klavier kunnen terug geplaatst worden. Als de binnentuin van de bibliotheek afgesloten wordt kan via een kleine uitbouw in de vorm van een zonneranda alles mooi afgewerkt worden, met weinig kosten.
Jan Van den Broeck filmde het evenement en het staat op DVD.

397 Damiaan

In Meise verschenen recent twee boeken over pater Damiaan. Jeugdschrijver Herman Van Campenhout schreef een atypisch boek over de grootste Belg : Damiaan@godmail.com. Piet De Cuyper (uit Daverdisse) daarentegen pakt uit met een monografie. De tekst is beschikbaar voor de plaatselijke Damiaanactie die gevoerd wordt door Sinte-Maarten.
Jan De Volder, De geest van Damiaan. Een heilige voor onze tijd. Lannoo
Hilde Eynikel, Hotel Molokaï. Lannoo
Johan Ballegeer, Damiaan. Kamioano is liefde. Altiora
Dirk Musschoot, Damiaan. De held van Molokaï. Lannoo.
In 1936 bracht de Mercator vanaf Panama het lichamelijk overschot over naar Antwerpen. Daar werd het opgewacht door de massa en ging het via Tremelo naar Leuven, waar het bijgezet werd in de grafkapel van St.-Antonius. Hij was 47 jaar eerder overleden en via een brief van Leopold II aan president Roosevelt, kan na heel wat verzet van de leprakolonie onze missionaris thuis gebracht worden.
Tine Ruysschaert toert met een opvoering over Damiaan.
Er is een tentoonstelling : http://www.zeilschip-mercator.be
www.damiaanvandaag.be
www.damiaanheilig.be
www.santegidio.be
www.tinnenpot.be

398 Wapper

De Lange Wapperbrug is een van de megaprojecten voor Antwerpen. De Antwerpenaars weten blijkbaar niet wat ze willen. De politiek speelt daar handig op in. Of ze daar wel gaan bij varen moet nog blijken.
Want de burger wil daadkracht. Na een lange voorstudie en een beslissing is het niet meer aan de straat om een oplossing ongedaan te maken. Een referendum hoort er te zijn voor de planning. Actiegroepen moeten de gelegenheid krijgen (en kregen die meen ik) om hun visie toe te voegen. Maar eens de beslissing gevallen is, moet men daar niet meer op terug komen.
‘t Stad is ten andere gul bedeeld . Het provinciepaleis was er lang voor dat van Leuven. Daar moest het dan zo nodig nog grootser. Het justitiepaleis liegt er ook niet om! Ondertussen pronken ze ook met het paleis op de Meir, een reeks nieuwe musea en het Osteriethuis.
Als de overheid verder de mening van de straat onder de leiding van enkele heethoofden achterna loopt, leidt dat tot anarchie.

399 Vlaggen

In het gemeentepaleis in Wolvertem staan in de hal 5 vlaggen.
Links staat de Belgische prompt naast die van Meise. Rechts staan Europa, Brabant en Vlaanderen samen. Als we in de ordening rekening houden met het niveau, zou de gemeentevlag beter bij Brabant en Wallonië passen.
Op de toekomstige nieuwe straatnaamborden staat het gemeentewapen en de Vlaamse leeuw, deze keer de echte. De vlag van Europa zou er ook bij passen.
Als we dan voor België origineel willen zijn past de gesculpteerde gouden leeuw, want die was in 1830 het Belgische symbool. Daarom zie je die op de oude Belgische vlaggen van de vaderlandslievende verenigingen.
V alt het jullie op, dat onze Belgische instellingen het constant vertikken van de Duitse taal te gebruiken. Op de Belgische concerten ontbrak de taal van de Duitstalige gemeenschap ook al. Ik vraag mij af waarom ?
Als je navraag doet krijg je als antwoord dat ze geen medewerk(st)er hebben die het Duits machtig is. Werd dan ieamand met die eigenschap aan! Duits staat reeds sedert 1967 op het palmares van wat vroeger AVC Meise heette.
Moesten ze in Europa zo handelen dan zou het een Europese toren van Babel worden. Daar hebben we het over 23 talen!

400 Games

Het bestuur van onze gemeenten doet ons soms denken aan de Highland-games.
Wie bestuurt wie ?
Deskundigheid wordt in de adviescommissies over het hoofd gezien. Ofwel laat men zich blind leiden door een ambtenaar, die dan in feite de macht heeft.
Binnen de partijen doet men als het ware aan touwtrekken : ieder voor zich trekt het laken naar zich toe en gunt de anderen geen score! Want bij de volgende verkiezingen zou de pikorde wel eens kunnen veranderen!
Op het niveau van de coalitie gaat dit verder tussen de partijen. Ook in de schepenkolleges, waar de opdracht luidt : kollege vormen ten bate van het algemeen belang, wordt dit verder gezet. En finaal op de gemeenteraden wordt een vertoning opgevoerd die ver afligt van goed bestuur!
Andere gelijkenissen met de fameuze spelen uit Scotland zijn stoer doen en macho(a)gedrag. Als dat zo voort gaat zullen ze nog met de schoenen kloppen zoals Kroetsjov destijds. Of ze gaan mekaar te lijf zoals in Azië.
Is dat overal zo ? Noemt men dat niet haantjesgedrrag ?

401 Kat

Dag en nacht sluipen er katten onder de toren van St.-Martinus.
Deze viervoeter wordt gehaat of geliefd door de mensen. Als je er allergisch aan bent, zoals ik kun je ze ook nog graag zien, maar buiten.
De wilde kat Felis silvestris is de voorouder van de 60 kattensoorten die we kennen. De domesticatie zou 10000 jaar geleden gebeurd zijn in het Midden Oosten.
Kattenrassen verschillen evenveel van elkaar als Fransen verschillen van Italianen. De bekendste zijn : de Koratkat, de Siamese kat en de Birmese kat. Deze rassen werden reeds door Boedhistische monniken beschreven in 1350 in de Tamara Maew of boeken met gedichten over katten.

De kattenkweek voor de mooiste kat kwam vooral op gang in het Verenigd Koninkrijk tijdens de 19^de eeuw. De Perzische kat werd miss Felis en de Siamese was de publiekslieveling.
De verwilderde katten zijn in het straatbeeld een echte plaag. Ze kweken als konijnen. Daarom werd door de kattenvriend(inn)en een sterilisatieprogramma opgezet.
In de Plantentuin van Meise moest er een kattenkwekerij en voedingsplaats in de buurt van de Oranjerie opgedoekt worden. De Brusselaars kwamen daar een misplaatste kattenliefde botvieren!

402 Wutte

De supportersclub van K.F.C. Meise heet de “wuttekes”.
Ik vestigde hun aandacht op : “ Als fervent supporter van KFC Meise, mijn kleinzoon Gilles speelt er, valt mij op dat het bestuur (de supportersclub) de "wuttekes" heet. Betekent dit dat het om jenever gaat? Zo ja, dan wil ik er jullie aandacht op vestigen dat graanjenever De Kuyper van in 1695 gedistilleerd wordt. Hij is verkrijgbaar bij Bottles in bottles in Grimbergen (ondertussen opgedoekt!). Ik maak er als hobby "Beemdendrupke" van op basis van sleedoorn geplukt in de Beemden in onze gemeente.”
Ik kreeg prompt, na verspreiding van dit bericht door vriend Frans een reactie van vriend Louis : De " Wuttekes" drinken alleen "Wutte" van Hoegaarden en geen jenever!!!!!!!!!!! Ik hoop dat ze ook eens een lekkere kriek of Scotch proeven. Waarop ik antwoordde : “Spijtig! Witbier kun je bezwaarlijk bier noemen. Dat lijkt mij eerder suikerwater, maar smaken variëren! ”
De “wutte” in Meise was Wilfried De Goeyse en ik meen te weten dat de “wutte van Bogaerts” speler was bij K.F.C. Meise. En de “wutte van Zichem kent iedereen”.
Zou er een witte hanensoort bestaan ? Zeker!

403 Koala

Er is nu een rode koala opgedoken naast de rode haan in de politiek en na het rood patertje van Hasselt.
De koala is een van mijn lievelingsdieren. In Planckendael ga ik ze af en toe bezoeken. De rust die ervan uitstraalt is een levensles voor ons. Onthaasting zie je daar in levende lijve.
Na de dolfijn, was dat dan ook het onderwerp voor een houtsculptuur. Botte vijlen en gutsen kwamen echter roet in het eten gooien. Slijpen had men ons niet geleerd in de opleiding houtsculptuur! Tot overmaat van ramp stak ik er zijn oren af. Zo is het een moderne koala geboren, zonder oren. Zijn lievelingshouding is, gezeten in de vork van een boom. Hij omarmt de stam en draait zijn hoofd naar het publiek. In de Plantentuin verkopen ze een prachtige wenskaart met een afbeelding van de snoezige kop van ons beertje.
Mijn eerste werkstuk de dolfijn schaatst op zijn achtervinnen op de golven, de kop gedraaid. Daar mag ik terecht fier op zijn dacht ik. Een haan heb ik nog niet gesculpteerd. Dat kan nog, als ik mijn beitels scherp krijg.
Maar mijn voorkeur gaat momenteel naar een beeld van de heilige Anna. Op basis van de luchtwortels van de Moeracipres in de Plantentuin, zou ik een modern beeld kunnen sculpteren. Er zitten modellen genoeg tussen die wortels, maar helaas geen voor een moderne haan.

404 Fluit

Trek er u geen fluit van aan, zegt het spreekwoord. En er is ook : het is een fluitje van een cent!
Van een vliertak kun je op een eenvoudige wijze een fluitje snijden. Dat doet men best in de winter. Dus is het moment aangebroken. Vlierstruiken vinden wij overal in de natuur. Dikke en lange takken geven lage tonen en korte en dunne hoge. Dus de lengte en de dikte van de tak zijn belangrijk.
Ik verzamel fluiten. Een artikel over een fluitje van een cent, een klein metalen fluitje, inspireerde mij. Ik denk dat het hier om de tin whistles uit Ierland gaat. Ik schafte mij er dan ook een aan, toen ik de marathon van Dublin liep in 1984. Er hoort een kleine handleiding bij : “How to play the Irish tin whistle”.

Ik bezit ook enkele stenen fluiten afkomstig uit Zuid – Amerika. Hier is het mondstuk ingebouwd in de hoed van een of andere godheid. De gaatjes staan waar de knopen horen in de jas.
Herman Boon pr. zaliger (+ 5.5.2005). schonk aan al zijn leiders in de Chiro eens een houten blokfluit. Hij dacht ons muziek te leren in het Chiroheem in Meise. Die koester ik uiteraard.
De dwarsfluit is dan weer een van mijn favoriete instrumenten. Ik betreur echter dat ik wel muziek grondig studeerde, maar nooit een instrument bespeelde.
Wies Pée, onze muziekleerkracht in de Normaalschool, leerde ons alle toonaarden. Met het eindexamen moesten wij zelfs een klein stukje componeren. Maar een instrument bespelen kan ik helaas niet!

405 Maïs

Voor 5 Euro kun je tegenwoordig in de tuinwinkel van de Plantentuin in Meise enkele werken kopen, die enkele jaren geleden uitgegeven werden.
Een merkwaardig boek is dit over Mexico, dat naar aanleiding van Europalia in 1993 aangeboden werd bij een tentoonstelling over de planten in Mexico. Het werd samengesteld door L. Klipper en bevat ook een tekst van An Ronse en directeur J.Rammeloo. Dat deze tentoonstelling opgezet werd in de Plantentuin heeft uiteraard te maken met de band die er bestaat tussen onze wetenschappelijke instelling en de aanwezigheid van de keizerin Charlotte van Mexico in het kasteel van Boechout tot 1927. Regelmatig zijn er nog contacten op wetenschappelijk niveau met o.a. Liberalismes met Mexico.
Bijna nergens spelen planten een zo belangrijke rol in het dagelijkse leven. Het boek is dan ook een inspiratiebron voor gidsing in de Mabundu serre, waar men de planten die gebruikt worden in ons dagelijkse leven terug vindt.
De godin “Kostbare bloem” baarde 9 maanden na een vrijpartijtje in een grot een kindje “Welgeliefde” genaamd, maar het stierf snel. Uit het dode lichaam van het god-kindje werd een onuitputtelijke en steeds terugkerende overvloed aan leven geboren : planten die aan de basisbehoeften van de mens voldoen. Uit zijn haar sproot katoen, uit zijn oren zaaddragende planten, uit zijn vingers bataat, uit zijn neus een koortswerende plant, uit zijn vingernagels maïs. Zo wordt het ontstaan van de enorme biodiversiteit aan planten in Mexico beschreven in de etnobotanie.
Maïs is de spil van het dagelijkse leven in modern Mexico.

406 Agave

In de Plantentuin in Meise kun je een 100 tal Agave soorten bewonderen. In Mexico vindt je er een 300 tal soorten van.
De Mexicanen maken er drie soorten geestrijke drank van.
Tequila is de bekendste en gaat tot 55°. Het gegiste sap van de Agave wordt 2 maal gekookt zonder bladeren en wortels en daarna gedistilleerd.
Mescal wordt van groene Agave gemaakt, vooral in Oaxaca en gaat tot 45°. Het sap wordt slechts 1 maal gekookt en daarna gedistilleerd.

Bij Pulque wordt het gegiste sap van de Agave niet gedistilleerd en deze gaat tot slechts 5°. (sotol).
“Las plantas medicinales de México” van Martinéz 6^de editie uit 1990 is een uitstekend naslagwerk voor de flora van dit prachtige land.

407 Doornen

Een doorn is een omgevormd plantendeel. Bij de cactus is dat van het blad, bij de Acacia van de tak en bij bamboe van de wortel.
Het spreekwoord “geen rozen zonder doornen” is dus onjuist. “Een doorn in zijn oog” is dan wel correct, want de link met de roos wordt niet gelegd.
De scherpe uitsteeksels van rozen zijn stekels, uitgroeiingen van de epidermis.
Doornen en stekels bieden bescherming voor de plant en staan er niet zo maar als versiering aan.
In de woestijn houden de doornen op de stammen van de schaarse bomen, de dieren weg. Zij zouden anders de schors afvreten en op de korst mogelijke tijd de, boom kapot krijgen.
Alles in de natuur heeft een functie.
Mevrouw Van Rompuy kwam in de Plantentuin een nieuwe rozensoort “Passiflora” voorstellen bij de aankondiging van de tuinbeurs Passiflora. Bij die gelegenheid stelde zij één van haar haiku’s voor :
Satijn oranje
O zoete Passiflora
Een pracht vol dorens.
De gebruikelijke fout werd hierbij gemaakt. Rozen hebben geen dorens, maar stekels. Als het woord vervangen wordt klopt het.
Haar favoriet Europees haantje de voorste, schrijft dus niet alleen haiku’s in de familie.

408 Muur

Wij vierden de val van de Berlijnse muur.
Een leerkracht Duits in het AVC leerde rond dit onderwerp maanden aan één stuk Duits met dit onderwerp. Zijn creativiteit stond helaas ook voor die muur. Hij had deze figuurlijke muur beter zelf afgebroken. Want steeds van hetzelfde verveelt snel.
In China kennen wij de grote muur, die de waarborg moest zijn voor de eenheid van China en het buiten houden van vreemde invloeden. Alle ouders die een klein Chineesje adopteren, moeten de muur, naast andere bezienswaardigheden bezoeken, voor ze met hun schatje naar hun land terug mogen.
De Hadrianus wall in Engeland werd door de Romeinen gebouwd.
De verdeeldheid tussen Palestina en Israël wordt helaas door een nieuwe muur geuit.
Tussen Mexico en de USA dient ze om de migranten buiten te houden en om de drugskoeriers tegen te houden.
En tussen België en Nederland werd tijdens WOII het neutrale land afgesloten van het bezette. Zelfs in Meise is er een muur tussen de Plantentuin en het dorp. Vroeger was dat sociale scheiding tussen die van 't kasteel, de “ressën” en de gewone mensen, de “ëzzëls. Dat waren de twee dorpsfanfares.
Tussen N – Z Korea is er ook geen doorkomen aan. En ga zo maar door…
Nochtans hebben creatievelingen altijd een doorgang geforceerd. Haal ze neer die muren, ook de virtuele!
Zalig wit Kerstfeest, autentiek met stal en al!

409 Kerstsfeer

Wij hadden eindelijk weer een witte Kerst, want dat was al van in 1986 geleden dat het sneeuwde op 25 december.
Het Lak, of liever de gebroeders Tonnelier en Marcel Cloots, onze fervente en verfijnde houtsculpteurs, maakten prachtige houten beelden voor de Kerststal van St.-Brixius-Rode.
Sint-Jozef is 1.6 hoog. De beelden van Rode zijn echter pure houtsculpturen. Dat vergt ook veel tijd geduld en verfijnde kunstzin.
Eindelijk is er een hoogstaand initiatief genomen, dat niet moet onderdoen voor Grimbergen. Daar maken ze in de basiliek elk jaar een monument of een geklasseerd gebouw na. Dat trekt dan heel wat kerkgangers naar de Norbertijnen. Dit initiatief is eerder ambachtelijk. Hier wordt alles minutieus en op schaal uigevoerd. Het was te zien tijdens de televisiemis, die uitgezonden werd vanuit de basiliek met de gebruikelijke en prachtige Gregoriaanse gezangen.
Voor deze reeks cursiefjes heb ik eens de verschillende parochiale initiatieven in onze 8 parochies gefotografeerd (zie T.r.h. 163). Ik kwam niet ver. Er is de stal in Meise, die dit jaar schoner is dan de vorige. Aan de St.-Elooikapel verzorgt de broederschap elk jaar een metalen stal. In Wolvertem en Imde stond er ook een.
Ik ben zelf een miniatuur aan het maken van de verdwenen hoeve aan de molen van De Waet aan de Maalbeek. De basis bestaat uit houten doosjes van thee.
De schoonbroer van onze schepen van openbare werken, Jos Emmerechts, maakte voor mijn broer een maquette van de pastorij St.-Martinus voor zijn 45^ste huwelijksverjaardag.

410 Ardi

In Aramis in Ethiopië vond een Japanse antropologiestudent een oude kiestand in 1992. Dit is de belangrijkste ontdekking in de menselijke evolutie van vorige eeuw. Er werd een skelet en een schedel van een vrouwelijke mensachtige die 4,4 miljoen jaar geleden leefde – dat is ruim een miljoen jaar eerder dan de Australopithecus afarensis Lucy, blootgelegd. De ‘nieuwe’ mensachtige heet Ardipithecus ramidus. De anatomie van deze vondst haalt de recentste inzichten in de evolutie van de mens onderuit.
‘Ardi’ kon rechtop lopen, maar ook in bomen leven. De gelijkenis met onze moderne chimpansee is er niet. Ze liep niet op de knokkels, had een rechtopstaand hoofd en een rechte rug. De voorouders van de mens leken dus helemaal niet op moderne chimpansees.

411 Monument

Schepen van het erfgoed Dirk Snauwaert uit Westrode stond zoals een haan te glunderen onder de toren van St.-Martinus, omdat de minister groen licht gegeven had voor de restaurering van de kerk.
Geen kwaad woord over de schepen, want hij blinkt uit door zijn dossierkennis. Maar ik had daar liever het voltallige schepencollege ev. aangevuld met de schepen die in 1998 de zaak beredderde en de kerkfabriek gezien.
De premie voor de 'beschermde' kerk uit de 16de eeuw bedraagt 609.533,05 euro (60 procent). Eerder zegde de provincie Vlaams-Brabant een subsidie toe van 219.524,76 euro (20 procent). Het hele restauratiedossier van de Sint-Martinuskerk, bedraagt 923.535 euro, inclusief BTW.
Het schepencollege besliste om de openbare aanbestedingsprocedure op te starten. Na een grondige analyse van deze offertes weten we wellicht tegen eind februari welk bouwbedrijf de kerk zal restaureren. Zij hopen snel de restauratiewerken - onder de deskundige leiding van architect Dirk Geeroms - te kunnen beginnen. Het dossier staat al sinds 1998 op het lijstje van te restaureren monumenten in de regio. De restauratie is nodig, want de kerk moest omwille van de stabiliteit verankerd worden. Een vijftal jaar geleden werd vastgesteld dat de kerk niet langer stabiel was, en de zijbeuken en de toren uit mekaar werden geduwd. Daarom werden de muren verankerd om de kerk voor de parochianen open te kunnen houden. Zij hopen voor het einde van deze legislatuur de zaak rond te krijgen.
Elf jaar staat onze haan al te wachten, maar er staan heel wat gebouwen in de wachtrij.

412 Zwart

Als wij naar de haan op de toren kijken, dan staren wij naar de wolken. Sterrenkundigen en amateur astronomen zitten ook met hun ogen tussen de wolken. Hierover las ik :Zwaartekracht speelt een permanente rol in ons sterrenstelsel. Het houdt de materie bijeen.
De sterren bewegen echter zeer snel. De donkere materie houdt dat met haar extra kracht onder controle.
Er zou nog een andere kracht in het spel zijn die zorgt voor de wisselwerking tussen donkere en gewone materie. Als dat klopt vervalt de huidige kennis over de zwaartekracht of moet ze op zijn minst herzien worden. De wetten van Newton en Einstein zouden dan niet meer gelden. Hongsheng Zhao van de Leidse universiteit zegt : ‘Het is alsof we een dierentuin hebben gevonden, die vol staat met dieren die allemaal een even zware schedel hebben. De kracht zou het raadsel van de expansie van het heelal kunnen oplossen.’
In “Nature” staat een en ander uitgeschreven.

413 Strip

Toen de Stripotheek van Meise opgenomen werd in de bibliotheek, was ik erbij in de Bibliotheekcommissie. De optie was : als zelfstandig onderdeel functioneren tot er geen vrijwilligers meer te vinden zijn. Ondertussen zijn dat negen pure vrijwilligers, die zich drie maal per week vrijblijvend inzetten voor ons. Dat verdient een trofee : Cultuurlaureaat 2010 of misschien De Pluim!
De Stripotheek “De negende Kunst” startte 25 jaar terug in Jeugdhuis ’t Sloefke met een verzameling strips van de leden. Ze groeide uit tot een van de grootste van het land en dit op enkel vrijwilligerswerk. Ze telt momenteel 600 leden. De databank bevat 1968 series, 101 collecties en 12855 albums.

In 2010 wordt het zilveren jubileum heel het jaar gevierd. Elk 25^ste nieuw lid kan gratis ontlenen. In september volgt de apotheose.
Ik leerde lezen in de krant ‘Het Laatste Nieuws’ in de strip “Eric, de Noorman” bij onze overbuur, beenhouwer Michel Van der Veken in de Boechtstraat. Enkele jaren terug kocht ik in ’t Boektiekske in Mechelen (ondertussen verdwenen) na een tip de quasi volledige reeks. Dit werd één van mijn verzamelingen, die ik koester.
Ik hoop dat het gemeentebestuur van Meise het lang gevraagde lokaal naast de Stripotheek eindelijk ter beschikking stelt en dat ze ook een gratis internetverbinding krijgen in de kelder van de bibliotheek.

414 Kwaliteitsverbetering
Het Nieuwsblad pakt uit met een forum om lezers te lokken. Ze gebruiken daarvoor voorstellen en reacties onder het motto “Wat wil u veranderen in uw gemeente?”. Beter is : “Hoe realiseer je kwaliteitsverbetering in je gemeente ?”. Want dagelijks worden goede realisaties afgebroken, ondergraven en naar de prullenmand verwezen door betweters.
Goed bestuur vereist consequentie en voortbouwen op realisaties, gedragen door de meerderheid van de bevolking, over de partijgrenzen heen.
Verkeerssnelheid
Meise heeft een goede regeling met de zone 70, 50, 30, maar hou het eenvoudig en zeker niet “à la tête du client”!
Geen industriepark in Westrode, maar wel een windmolenpark/bos.
Consequentie in goed bestuur is belangrijk. Dat is beslist en moet uitgevoerd worden. Dat sleept al veel te lang aan, ten nadele van onze tewerkstelling. Een windmolenpark kan, maar zonneënergie is er al een voorbeeld. Natuurpunt werd betrokken bij voorstellen om het industriepark milieuvriendelijker te maken.
Coördinatie wegenwerken : verkeersinfarct duurt nu al 2 jaar.
Hier worden twee dingen door elkaar gehaspeld : verkeerscoördinatie (laat dat maar over aan deskundigen en niet aan de straat!) en het fileleed (oplossen).
Verplicht parking voorzien bij opstarten van zaak.
Dat is een goed voorstel, maar niet overdrijven. Geen parkeerplaatsen om de verkeersplaatsen!
Meer festiviteiten, onze gemeente raakt stilaan dood.
Er is een overdaad aan festiviteiten in onze gemeente. Velen lopen met een blinddoek op. Coördinatie en jaarplanning zijn een must!
Wegwerkzaamheden vlugger doen verlopen.
Dat heb je niet altijd in de hand, maar alles kan beter!
De wegenwerken die gans het dorp plat leggen.
Dilemma : straten en voetpaden verbeteren, maar zonder hinder voor mijn deur. Dat kan niet! Geduld is een goede deugd, maar goed informeren!
Het verkeer dat steeds 's ochtends naar Brussel gaat en 's avonds van Brussel komt, buiten het centrum laten omrijden.
Dat is een oud zeer en een schoolvoorbeeld van hoe het niet moest! Met beter bestuur was dat al 50 jaar opgelost.
De gemeentebelasting verminderen.
We kunnen altijd naar Knokke verhuizen of naar Andorra. Kwaliteitsverbetering met minder kosten is hier op zijn plaats.
De criminaliteit.
Dit is een zaak voor de politie. Daarover wordt veel geklaagd als ze er niet bij zijn, in raden en verenigingen. Ga de dialoog aan!
Kwaliteitsverbetering eindigt nooit en gaat via kleine stapje. Inspraak en informatie is niet te verwarren met bestuur!

4 15 Polyvalent

Er is heel wat te doen geweest over onze nieuwe kardinaal Léonard uit Namur.

Een haan zou er vergeten bij te kraaien.
In de kerk is er een tegengestelde beweging mogelijk. De gebouwen lopen leeg en worden voor andere doeleinden gebruikt. Dat gaat te ver! Asielzoekers krijgen toegang tot de kerken, soms tegen alles en iedereen in. Kerken worden omgevormd tot Culturele Centra. Ik was ooit in Brugge aanwezig voor een Middeleeuws spektakel, met wijlen nonkel Wally, in een kerk.
Maar waarom zouden wij dan de kerken niet openstellen voor andere religies. Dat zou een enorme besparing zijn voor iedereen en een praktische les in eenvoudige naastenliefde. En als de kerk dan toch open staat voor iedereen, is het maar rechtvaardig dat het ook voor andere religies telt. Maar de haan zal eerst drie maal moeten kraaien, vrees ik.

416 Haïti

Bij de N.G.O’s is er ook een ware wildgroei. In Haïti zouden er 17 actief zijn. Bij de actie op VRT-VTM kreeg je een onoverzichtelijke reeks organisaties die meededen. Artsen zonder Grenzen en het Rode Kruis deden niet mee en vroegen afzonderlijk sponsoring.
Ondertussen gaan overal te lande initiatieven van start. De Sporters voor Artsen zonder Grenzen bezetten het Koning Boudewijnstadion en lieten hun gelopen km sponsoren.
Het uiteindelijke doel moet zijn dat de ingezamelde gelden integraal ter plekke geraken en dat ze daar zinvol besteed worden!

417 Beagle

De panelen over Darwin zijn al een tijdje opgeborgen. Ondertussen zitten we op Canvas in de reis van de Beagle reeds voorbij de Galapagos eilanden. Deze week ging het over DNA, het biocode project in Maurea (Haïti). Wat opviel was de levensboom, die zich oneindig vertakt. Maar af en toe lopen twee takken ineen.

Bij de meeste diersoorten vertonen mannetjes consistenter en voorspelbaarder gedrag. Dit uit zich vooral in ouderzorg, agressie en risicogedrag.
Het gedrag van de vrouwtjes vertoont meer variatie.
Dit is te verklaren door seksuele selectie. De strijd om de partner en de partnerkeuze illustreren deze evolutionaire eigenschappen. Pauwenveren en grote geweien bij herten zijn daar een voorbeeld van.
Ik las deze week ook dat meisjes even knap kunnen zijn in Wiskunde dan jongens. Dat hangt af van de studiekeuze en de omstandigheden.
Dat vogels een prominente plaats innemen in de evolutie heb ik reeds vroeger toegelicht en toegepast op de hanen.

418 Haggis

In de Spil werd op “mardi gras” de Schotse week ingezet met het serveren van het nationaal gerecht van Scotland.
Dit oer-Schots gerecht vereist een sterke maag. Het recept luidt als volgt : ingrediënten : een schapenmaag, 500 g schapenvet, 500 g schapenlever, een schapenhart en longen.
Neem een droge pan en rooster er fijngewreven havermoutvlokken in. Hak het schapenvet fijn met een ajuin.
Kook vervolgens de lever, hart en longen in water. De lever moet wat vroeger uit het kookvocht genomen worden dan de rest.
Fijn hakken. Meng alles met de havermout, een halve liter bouillon, een koffielepel cayennepeper, een koffielepel gemalen piment, zout en peper en stop alles in de schapenmaag. Die mag nooit meer dan halfvol zijn en wordt dichtgenaaid. Een paar gaatjes in prikken en 4 à 5 uur laten koken.

Haggis wordt opgediend in een zilveren schaal. Er hoort uiteraard een doedelzakspeler in kilt bij en je drinkt er een lekkere malt whisky bij. Deze kers op de taart ontbrak, maar niet getreurd, want er volgt een Whisky – tasting.

419 Opwarming

De klimaatconferentie van Kopenhagen stelt de opwarming van de aarde centraal. De rol van de mens wordt daar op het voorplan gebracht.
Maar aan een medaille zijn altijd twee kanten. We moeten ook nadenken over een mogelijke “global cooling”. De variaties in zonneactiviteit spelen een veel grotere rol. Tussen 1645 en 1715 situeren we het Maunderminimum d.i. een volledig gebrek aan zonnevlekken. Dat valt samen met de koudste periode van de kleinste ijstijd. Sinds 1950 kennen wij opnieuw een globaal maximum aan zonnevlekken. Het is dus misschien niet toevallig dat we nu in een warme periode zitten.
Ik wil hiermee geen afbreuk doen aan de rol van de mens. Verspilling van energie is uit den boze! Mijn ouders hebben mij dit bijgebracht. Maar de luxe van tegenwoordig is toch wel een hinderpaal. De scholen doen wel inspanningen, maar het zal toch van de ouders moeten komen.

420 Arrogantie

Na de scouts kwam de Chiro op het voorplan, zoals de haan op de kerktoren. Maar ik vrees dat ze er beide afvielen, zoals in Meise de haan van de kerktoren viel.

De Chiro protesteert in een leegstaand kerkgebouw tegen een verklaring van de paus. Kent onze grootste jeugdbeweging haar plaats niet meer. Moest zij zo nodig een kerk ontheiligen, om in de pers te komen!? Vergat zij de normale gang van zaken : hiërarchisch handelen. De persoon tot wie ze zich moest richten lijkt mij onze nieuwe aartsbisschop Léonard.
Hun arrogantie is opvallend. Ze zijn zo arrogant als de groenen, die de mens sterker achten dan de zon in het klimaatdebat! Die houden er ondertussen twee tegengestelde opvattingen op na. Want als het over kernenergie gaat is hun geloof in de mens en de wetenschap nihil.

421 Ann

Het heeft geen haar gescheeld of Ann Christy werd virtueel op de acht kerktorens van Meise geplaatst.
Ann Christy zou eeuwig met Meise verbonden worden, maar dan virtueel. De vijentwintigste verjaardag van haar dood werd gevierd met de inhuldiging van haar eigen plein aan het Willy Van den Berghecentrum (CC De Muze) in Meise.
Free Souffriau mocht het naambord onthullen, in aanwezigheid van Anns zoon Benjamin en kleindochter Julie en vaste tekstschrijfster Mary Boduin. Free startte zo haar Een beetje Annders-tournee. Na één jaar stopt de tournee, om het Ann Christyproject niet uit te melken. Het eerbetoon moet háár muziek blijven. Zij geeft deze prachtige liedjes aan een volgende generatie door.

Dergelijke initiatieven zouden meer doordacht moeten genomen worden. Ann Christy woonde eerst in de Zonnelaan en daarna op de Brusselsesteenweg. Daar zou een herdenkingsplaatje kunnen passen. Een foto in het CC zou ook niet misstaan met de vermelding van wat het verleden van Ann Christy in Meise betekende. Misschien kan de foto van de 6 urenloop in het centrum van Meise, waar Ann met Eddy Merckx het startschot gaf gebruikt worden. Dan is een ander oud zeer van onze vorige burgemeester ook van de baan.
Die frustratie hield in dat hij een standbeeld wil voor Eddy Merckx. Ondertussen is dat beslist in de gemeenteraad. Het zou aan het “paleis” of beter A.C. (Administratief Centrum) komen. Maar er is geen geld voor! Zoek een sponsor! De Eddy Merckxvrienden kunnen dat misschien betalen!

422 Willem

Willem Vermandere werd 70. Deze zanger van verrukking en verbijstering, zoals hij dat zelf zegt, verdient onze lof.
Zijn motivering om door te gaan ligt in het zich laten grijpen door anderen. Hij viert dat met een nieuwe CD “Alles gaat over”.
Het ICT-tijdperk is hem ook niet ontgaan. Hij voelt zich een analfabeet, als hij zich naast zijn kleinzoon aan de computer zet. Dat is helaas nog het geval voor de meeste zeventigers, tenzij ze door een toeval of door inzet inwerkten in de materie.
Ik heb geluk gehad. Door het oprichten van een afdeling Informatica in het AVCvoMeise leerde ik de computerwereld beter kennen gedurende de laatste tien jaar van mijn carrière. Mijn opvolger werd in die periode mijn adjunct. Ik had dus maar te knippen en ik werd geholpen, ook door de leerkrachten. Mijn schoonzoon is bovendien een specialist in netwerken. Dat heeft wel als nadeel dat men afhankelijkheid inbouwt.
Die zweren echter bij Apple en Linux. Hou het a.u.b. simpel! Het is al ingewikkeld genoeg!

Begin maar eens met geluid, foto’s en filmen. Het omzetten van de oude dragers naar P.C. zou veel eenvoudiger moeten kunnen.
Je hebt uiteraard de nodige aansluitingen nodig. Maar als die er zijn moet dat via een muisklik kunnen! Een haan zou er echter zijn pluimen bij uitpikken, zoals papegaaien doen, van frustratie!

423 Oorlog

Naar aanleiding van het boek “Oorlogsgebeuren tijdens wereldoorlog 1940-45 in Meise – Wolvertem – Oppem” (van Jef Heyvaert en Jef Van den Branden, enkele bedenkingen.
Van dergelijke werken zou een elektronische versie moeten berusten in de bibliotheek in het archief van de heemkundige kring Berla. Dan kan er permanent verder aan gewerkt worden. Want kwaliteitsverbetering eindigt nooit!
De titel met Meise – Wolvertem – Oppem, gesitueerd in de tijd klopt ongeveer. Oppem maakte deel uit van Brussegem en staat dus niet op hetzelfde niveau als Meise en Wolvertem, die toen zelfstandige gemeenten waren. Beter was dus : de 8 parochies van de huidige gemeente Meise.
In het kader van mijn slogan “emendatus et plenum” kan reeds op pag. 40 vermeld worden dat de gedenksteen op het kerkhof van Meise er kwam op initiatief van Frans Van Beneden, voorzitter van de V.V.V. De tekst op het glazen bovenstuk werd gemaakt door ondergetekende op basis van een publicatie van wijlen Jan Van den Eynde over onze helden. De sokkel werd door de gemeente aangebracht, maar de glazen plaat met tekst werd geschonken door All-glas in Grimbergen.

Op de foto op pag. 41 staan de Gewezen Soldaten van het Belgisch Leger (gesticht in 1903), waar alle soorten vaderlandslievenden broederlijk naast elkaar staan en terecht konden.
Bij dit tweede boek van de auteur werpt de dienst Cultuur van de gemeente zich andermaal op als uitgever.
Op vraag van de burgemeester leverde ik informatie over de gedenkstenen in de gemeente.
Ondertussen schreef mijn goede vriend Jean Van Diest een nieuwe brochure : “Helden. Verhalen over de waanzin van de oorlog”.

424 Herman

We gaan het hier niet over een haan of een genetisch gemanipuleerde koe hebben.
Herman Van Campenhout is een gedreven jeugdschrijver uit onze gemeente. Hij is geboren en getogen Meisenaar, van onder de kerktoren van St.-Martinus, waar hij zijn jeugd doorbracht in de Boechtstraat, waar nu de fietsenzaak gevestigd is. Dat was een boerderijtje, uitgebaat door het echtpaar Van Campenhout – Van Campenhout. Zijn moeder was de zus van burgemeester Van Campenhout Jules. Later verhuisden ze zoals wij uit onze geliefde “Kuiperstraat” naar de parochie Rode, wij naar de Mechelsebaan en zij naar Osseghemstraat.
Hij heeft een persoonlijke website : www.hermanvancampenhout.be

Tot nu toe schreef hij volgende boeken :

Petr Ginz
De Blinde Koning
Sarajevo
Bittere Thee
Lentel
De Driehonderdste
Avontuur in Cyberia
Koning zonder Letters
Een Kei in een Rivier
Koning Jani
Het Verhaal van Joran
Ferguut
De Stille Soldaat
Pikadon
Muziek in haar Hoofd
Winnaar in Olympia
Voetballen of Vechten
De Hoofdprijs
De Zaak Toetanchamon
Muziek in haar Hoofd
De Droom van de Farao
Labyrint
damiaan@godmail.com
marcus@godmail.com

De zaak Boechout

425 Moslim

Het haantje van de Nederlandse politiek Wilders behaalde succes met zijn politiek tegen de Islamisering van Europa.
In 680 ontstond het grote schisma in de Islam naar aanleiding van de opvolging van Mohammed als heerser, ofwel kalief, voor de gelovigen. Die splitste zich op in soennieten (90 %) en sjiieten (10 %). Sjiieten volgen de bloedlijn op immans, die van Mohammed afstammen. Soennieten slaan de Koran hoger aan dan welke geestelijke leider ook.
Dan heb je nog de derde speler : Iran. In de 16^de eeuw werd de Sjiitische Safavidische dynastie gesticht.
Het is overal hetzelfde : strijd om de macht en het aanzien. Geef mij dan maar het Boedhisme. Dat is evenwel geen godsdienst.
De hanengevechten gaan ondertussen onverminderd voort zogenaamd in de naam van de Koran! Het spreekwoord : “boer pas op uw kippen” is dan ook dringend van toepassing.

426 Moment

Ooit zou de ontmoetingsruimte van de bibliotheek een echt ontmoetingscentrum worden. Maar de gemeente besliste ze uit te besteden omdat een werking met vrijwilligers niet zou blijven duren. Bij het ontslag van de uitbaatster n.a.v. een geschil rond het rookverbod was er een nieuwe kans. Ondertussen was in de Spil bewezen dat een werking met vrijwilligers in die formule wel blijft duren.
Vanaf 1 mei opent het “cultuur- en ontmoetingscentrum ’t Moment”, opnieuw haar deuren, met een nieuwe uitbaatster. De formule biedt kansen om toch het oorspronkelijke project te realiseren.
De bedoeling is om een ontmoetingsplaats aan te bieden waar ruimte is voor een gezellige babbel bij een frisse pint of heerlijke koffie, alsook een trefpunt voor mensen die onze gemeente komen bezoeken.

In eerste instantie voorzien zij openingsuren op:
vrijdag van 11 tot 23 uur voor de gezellige 'After Work'- babbel
zaterdag van 10 tot 20 uur marktdag in Meise
zondag van 10 tot 19 uur voor een aangename invulling op sportief of familiaal vlak
Zij streven ernaar om zo snel mogelijk onze openingsuren en aanbod uit te breiden !
Naast deze openingsuren kan 't Moment in overleg met het gemeentebestuur en uitbater gereserveerd worden voor:
* vergaderruimte voor onder andere talrijke (sport-)verenigingen van Meise en deelgemeentes (Wolvertem/Imde/Westrode/Rode/Oppem/Rossem/Meusegem/Meise)
* activiteiten / recepties voor talrijke verenigingen, gemeentebestuur en anderen
* koffietafels...etc.
Hier passen tevens lezingen en presentaties bij in samenwerking met de bibliotheek en de erfgoedinitiatieven.
Het ligt alleszins in de bedoeling om via creatieve aanpak een toegevoegde waarde te bieden aan het gemeenschapsleven van Meise en hier een gezellig ontmoetingskader aan te bieden.

427 Mc Rae

De cellist van de groep Mc Rae is de zoon van onze vrienden uit Guilford (Engeland). Gisteren traden ze op in het Koninklijk Circus in Brussel. De zanger Tom Mc Rae is een dichter. Hij koos de moeilijke weg en geeft niet toe aan commercialisering. Kwaliteit in zijn teksten is prioritair, zoals het in feite hoort. We zagen hem reeds aan het werk in de AB en regelmatig keert hij terug in de “Botanique”. Daar is hij eerder in de Waalse cultuurkringen actief. Hij is echter eerder in Vlaanderen bekend. Een van zijn grootste fans is nieuwsanker op de VRT Freek Braeckman.
Als je eens betere popgroep aan het werk wil zien, dan ben je hier terecht.
Olliver Kraus wordt door Tom Mc Rae een genie op cello genoemd. De combinatie van dit instrument, naast andere, die we meestal enkel bij klassieke concerten zien is uniek. Hun promotie via http://www.tommcrae.com is fantastisch. De teksten zijn schitterend.
Olliver is in feite componist en woont in New York. Zijn composities worden door bekende artiesten gebruikt.

428 Sheherazade

De vriendin van dit meisje vroeg in ca. 900 haar een verhaal te vertellen. Dit was de oorsprong van een fantastisch Midden – Oosters epos : “De verhalen van duizend – en – een nacht.”
De bedrogen koning Shahryar wil zich wreken op alle vrouwen door iedere nacht een nieuwe vrouw te huwen en te executeren. Sheherazade huwt met hem, maar weet haar terechtstelling en dat van andere vrouwen uit te stellen door hem iedere nacht een verhaal te vertellen en het slot hiervan uit te stellen tot de volgende nacht.
Op dit verhaal bestaan veel varianten in de verschillende culturen van India, Perzië, Turkije en Egypte. Ze inspireerden andere schrijvers en ook componisten zoals Tsjaikovski en Rimski-Korsakov.
De “Duivelschuur” is ook zo een verhaal, echter van bij ons. Daar bestaan ook veel variaties op en andere plaatsen claimen ook de oorsprong.
De haan van Meise eist echter zijn bruidschat op!

429 Roman

Voor 1010 bestond de Japanse literatuur hoofdzakelijk uit gedichten, mythologische geschriften en legendarische kronieken. Murasaki Shikibu bracht daar verandering in door het eerste boek uit te brengen : “Het verhaal van Genji”. Dit is de eerste prozaroman ter wereld en behoort tot de wereldliteratuur.
De schrijfster behoorde tot het dagelijkse gezelschap van de keizerin. In dat milieu vond zij haar inspiratie voor deze stap voorwaarts.
Ondertussen is er een vervlakking aan de gang in de Nederlandse literatuur. Van klassiekers wordt al niet meer gesproken, laat staan dat ze op de literatuurlijst zouden staan van de studenten.
Ik blader nog regelmatig in “De Bron”, onze cursus Nederlandse literatuur uit de normaalschool. Een vervolg op dit standaardwerk zou dringend moeten geschreven worden.

430 Dorpsdichter

In Meise volgen ze “Man bijt hond”, want er is een initiatief dat perfect bij “Mijn dorp” kan aanleunen : “pennenstoefer”. Het is echter jammer dat ze dat niet per parochie doen, want dan hebben we er 8. Wie zal het doen : een in onze keizerlijke gemeente geboren en getogene of een inwijkeling?
Op het eerste gezicht is “pennenstoefer” een woord dat bestaat uit een ABN-woord pennen en een dialectwoord stoefer (snoeven, opscheppen,…). De negatieve connotatie van stoefer moet je erbij nemen. Want een stoefer heeft in het Meises dialect een negatieve bijklank.
Dat woord is dus een verbastering tussen beschaafd Nederlands en dialect. Tenzij de dikke Van Daele “stoefen” en afgeleiden reeds opgenomen zou hebben.
Dit initiatief haalde in april 2010 de krant en Ring TV. Ondertussen stond het reglement in het infoblad. De inzendingen worden beoordeeld, maar door wie ? Deskundigen of amateurs ? Wij hopen dat het ten minste in correct Nederlands zal gebeuren.
Een en ander zou gebeuren in het kader van het thema “Meiseum”. Nergens blijkt duidelijk wat dit is. Een onduidelijk logo met een barcode brengt geen verheldering!
De creativiteit van de bedenkers kende blijkbaar haar grenzen. Want als originele variante van dorpsdichter of dorps P.R. lijkt mij dat weinig aantrekkelijk. Tenzij men zich op het niveau zou bewegen van de komische “Mijn dorp” woordvoerders van Woestijnvis.
Het initiatief biedt misschien een alternatief voor de “goed nieuws show met kritiek op de anderen” van de partijen. Objectieve berichtgeving is helaas zoek!
Als je op de haan op de toren schiet, schiet je best niet met scherp. De oude haan is al genoeg gehavend, maar herrijst als de fenix uit de as!

431 Haiku

Ik schrijf al een hele tijd haiku’s,( lang voor onze Europese president) en opende hiervoor een blog http://blog.seniorennet.be/ikoe . Ik tracht ze ook te vertalen in andere Europese talen. Ik maak ze ook in het Engels. Een handicap hierbij is dat ik geen autochtone Engelsman ben en mijn Engels niet zo denderend is. Maar bij het lezen van het boek “The wild places” van Robert Macfarlane was ik zodanig in de ban, dat ik het niet kon laten. Ik heb gelukkig een oude getrouwe gevonden, leerkracht Engels van het eerste uur in het AVC, die mij wil helpen. Voor de vertaling naar het Nederlands zorg ik uiteraard zelf.
Toen ik onlangs 10 dagen noodgedwongen moest gaan “logeren” in Vilvoorde kreeg ik bezoek van de kinderen van mijn broer. Een ervan week uit naar Duitsland en de kinderen gaan al vanaf hun kleutertijd in een Duitse school. Zij zijn bereid de Duitse vertalingen te doen. En … inderdaad. Ik kreeg reeds een eerste reeks, nadat ik hun als voorbeeld “Wild places” en “Plantentuinhaiku’s” meegaf op vakantie.
Gisteren stelde Herman Van Rompuy zijn boek “Haiku” voor in de zaal van het federaal parlement. Hij inspireerde zich via de priester - dichter Bart Mesotten, die aanwezig was. Jooris Van Hulle, auteur en vriend, overtuigde hem om ze uit te geven. De uitgeverij Van Halewijck zorgde voor een verzorgde uitgave. Herman wil niet opvallen om op te vallen, maar was duidelijk trots over zijn haiku’s.
Zou het geen goed idee zijn een selectie van zijn haiku’s te vertalen in alle gangbare Euopese talen.
Ik heb ondertussen een exemplaar aangeschaft. Herman heeft hulp gekregen van het Poëziecentrum uit Gent. Het origineel staat op de rechtse bladzijde en links de vertalingen in het Frans, Engels, Duits : tot hier vrij Belgisch! De Latijnse vertaling vind ik erover! Wie leest dat nog en zelfs in de kerk wordt Latijn zeldzaam. Nu moet ik nog een handtekening van de auteur te pakken krijgen. Dit gebeurde ondertussen op een CD&V-seniorencongres in “De Schelp” van het Vlaams parlement, waar Herman sprak.

432 Markt

Ik ben mijn video’s over het leven in, onder en rond de toren van St.-Martinus aan het overzetten op DVD. Ondertussen worden ze vertoond op de schermen van ’t Moment.
Hierbij stootte ik op verborgen schatjes. Bij de start van de markt in Meise kwam Sinterklaas langs. Voor de ezel zorgde Luc Moisson. Het duo Jos Lettens, onze belleman en ikzelf als boerke, trokken mee op met wijlen Frans Van Beneden (voorzitter handelaars en uitbater van de Mercedes garage aan het kruispunt Kapellelaan – Vilvoordsesteenweg destijds).
Toen de ezel niet vooruit wou greep Jaak Gillisjans hem bij de ballen. Hij zette er aanstonds vaart achter. Wij trokken alle winkels van het centrum binnen met de ezel, tot achter de toog. Voor de deur van “Wis va Criaal” haar hoevetje (nu Dexia) voerden wij een nummertje op. Jos zei : “In de week ben ik de boer en onder ’t weekend mijnheer” en ik zei : “In de week ben ik de mijnheer en tijdens het weekend de boer”.
Voor de deur van de boeken- en platenhandel van mijn zus besteeg ik de ezel. Daar verscheen ook een tweede Sinterklaas. De kinderen geloofden hun ogen niet!
Enkel de haan, de kat en de hond ontbraken op het appel om de rattenvanger van Hamelen (of is het die van Meise) uit te beelden.

433 0

In het volwassenenonderwijs in Vlaanderen heeft het lang geduurd eer ze onder druk van het AVC Meise het 0 – niveau erkenden in het talenonderwijs aan anderstaligen. Hierover meer in http://blog.seniorennet.be/cl
In de geschiedenis werd het getal 0 erkend als hoeveelheid in het jaar 500 door Aryabatha (Noord – Indiase Gupta rijk). In 520 werkte al-Khwarizmi zijn ideeën over getallen uit en publiceerde die. De vertalingen van zijn werk brachten het concept 0 bij de Europeanen.
In onze lessen Tai’chi leren wij ons verstand op 0 zetten. Dat is heilzaam voor de geest en het lichaam. In allerlei disciplines van meditatie wordt dit beoefend.
In het Boedhisme maakt men de geest leeg, het verstand op 0. De Shunyata is de absolute leegte. Vele termen zijn in het Sanskriet, de moeder van alle talen.

434 Vos

Hanen worden door vossen opgegeten, als Rijntje de kans krijgt.
Het Grupetto-ensemble o.l.v. Valentijn Biesemans pakte uit in de Muze van Meise op 9 mei 2010 met Reynaert. In de hal zorgde Julien voor een Natuurpuntstandje over de vos. Een opgezet exemplaar sierde zijn tafel. Naast de ingang stond een reus met een vossenkop. Dit was een prachtig kader.
Enkel “Le corbeau et le renard” ontbrak, met ev. de Nederlandstalige versie. Dat bleek niet te mogen!? De symboliek werkt misschien averechts op sommige culturele actoren.
De muzikanten en acteur Frans Van der Aa waren uitgedost in Middeleeuwse pijen à la Franciscus van Assisi, de grote dierenvriend.
Ondertussen kregen we cijfers over de vossenplaag in onze contreien. Verschillende inwoners, zelfs in Meise-centrum, kregen nachtelijk bezoek. Hun kippen werden ongenadig afgemaakt. En de haan kon er enkel op toekijken en eventueel mee afgeslacht worden.
Als de natuurbeschermers, die blijven beweren dat er niets aan de hand is, ook eens ’s nachts bezocht worden door Reintje, dan zullen ze anders kraaien!

435 Ronde

Op 26 juni 1960 kwam de ronde van Frankrijk reeds in Meise. Het was een tijdrit. Toen werd de Chiro ingezet. Zij verzamelden aan Napoleon, toen nog een “stamënee”. Met als sponsor “Het Volk”, mochten wij de uitslag van de vorige rit Rijsel – Brussel verkopen ten voordele van onze jeugdbeweging en specifiek voor het naderende bivak in Basseilles. De verkoop was in handen van de Knapen en de grootste Burchtknapen). Een blad kostte 1.5 BF, waarvan 45 centiemen in onze kas belandden. De groteren (leiders, aspiranten en kerels) verkochten frisco’s aan 5 BF.
En op zondag 4 augustus is het weer zover. Deze keer kost het de belastingbetaler van Meise een aardige som geld : … Euro. Overal langs het traject worden verkoopsstandjes ingericht, waarvan de opbrengst vooral voor eigen vertier dient.
Het initiatief kwam in feite uit de Plantentuin. Of die meedoen valt af te wachten. Zij wilden een tentoonstelling over Eddy Merckx of een uitbeelding in bloemen van de naam van de grootste aller tijden met een fiets, uitgebeeld in bloemen, op het grote grasperk aan het kasteel van Boechout. Maar de Sportraad nam het initiatief op gemeentelijk vlak over.
De gouden jaren 60 waren alleszins nuttiger. Als we de chaos van de laatste dagen erbij nemen, waarbij een nieuwe laag asfalt aangebracht werd op de Kapellelaan en de Nieuwelaan, alweer op onze kosten, doet dat wel even nadenken in tijden van besparingen.
Het zou fijn zijn dat de reuzen van Meise aan het restaurant Napoleon betere tijden gedenken. Onze haan zal hiervoor luid kraaien, in koor met de haantjes die nog steeds rond het restaurant kuieren.

436 Bobbejaan

Ik herinner mij Bobbejaan Schoepen uit mijn jeugd. Ik was zelfs op zijn trouwfeest in Meise in de Kursaal (nu Carpet De Donder). Louis Neefs zorgde daar toen voor de animatie. Alle inwoners van Meise waren uitgenodigd op het volksbal. Collega’s zangers traden er op. Ik mocht met mijn ouders mee en keek toe van op het “hoogsaal”, dat was de promenade op de eerste verdieping. Via een trap kon je die bereiken en die liep heel de zaal rond, behalve over het podium.
Ik trad daar op de feesten van de Chiro zelf ook op met Michel Verbeeck in een nummertje acrobatie en we speelden er poppenkast voor een hele zaal.
De fotograaf van Het Laatste Nieuws zocht het huis waar onze sympathieke zanger woonde. Dat is in de d’Hoogvorstlaan nr.23 Radio 2 kwam ook op de proppen en interviewde burgemeester Belgrado en mij voor deze woning.
Op de tweede halve finale van Eurosong werd verteld dat Bobbejaan ons land vertegenwoordigde in 1957 met “Straatdeuntje” en dat hij hiermee de 8^ste werd.
Schelmen uit Meise noemden hem ook “Schobbejak Poeppe”. Je moet dit eerder als een koosnaam beschouwen, want de humor van de autochtone Meisenaars kent geen grenzen.
We zullen Bobejaan blijven herinneren in “‘k Zie zo gêre main doivëkot”, “De jodelende fluiter” en “Café zonder bier” of was het “Stamënee zonnër bie”?

437 Streber

Dit is wel geen Nederlands woord, maar het zegt wat ik bedoel! Een haan zou je een streber kunnen noemen, maar in de politiek vind je ze zeker. Eigenlijk illustreert het natuurlijk gedrag, maar …
Mensen die zich profileren ten koste van anderen : in dat bedje zijn de titularissen van alle politieke partijen ziek. Het wordt echter zielig als de kopman eraan lijdt!
Vriendschap bestaat niet onder hen. Zij doen alsof! Maar als het erop aan komt : ieder voor zich. Eigen profijt voorop! Hypocrisie is de leidraad!
Eerlijkheid, de grootste waarde, is hol en leeg. Ieder zijn of haar waarheid, met als doel : eigen heerlijkheid!
Wie laat zich daar nog aan vangen?

438 Banken

In de Seniorenraad werd een oproep gelanceerd om de resultaten van het Ouderenbehoeftenonderzoek van het OCMW via een werkgroep uit te voeren. Dat is de beste manier om iets niet te doen.
Maar wanhoop nooit. Want er werd wel gezegd dat rustbanken onmiddellijk konden geplaatst worden. Ik heb voor onze wijk Mankevos enkele plaatsen aangeduid. Enkele dagen later stonden ze er. Op de heuvel aan de weide naast de St.-Elooistraat, op het uiteinde van de Ammanstraat kun je nu rustig van op de bank genieten van het unieke uitzicht op Meise-dorp. Die is ondertussen weer weggenomen en ik vraag mij af waarom! Een tweede bank kwam er aan het einde van de Mankevosstraat, voor de 6 wegjes, met eveneens een mooi zicht op de Berenput en Meise-dorp. Op de speel- en sportplein werden er ook geplaatst. Maar daar stond er een die op vraag van omwonenden weg genomen werd, omdat er jongeren rond hingen, met overlast als gevolg. We gaan toch niet naar het Amerikaans systeem evolueren met streng bewaakte woonwijken voor senioren?

Er zijn rond die banken drie soorten initiatieven met drie soorten resultaten gegroeid. Er was een initiatief van de Cultuursector. De Seniorenraad pakte er ook mee uit zoals gezegd. Maar in Wolvertem staan op de Karel Baudewijnslaaan banken die te hoog zijn. Pastoor Theo bekloeg er zich over op een ouderenbijeenkomst. Als hij er uitrust hangen zijn voeten te bengelen! Dat zijn wel luxe banken, maar ze werden door Aquafin geplaatst! Kan dat allemaal niet eens gecoördineerd worden, want we kunnen binnenkort een bankenwandeling organiseren, waar de senioren en anderen de verschillende soorten banken kunnen observeren. De quiz-vraag zou zijn : hoeveel verschillende soorten banken (ont)sieren onze gemeente of parochie.
Wij zouden bijna de banken van de luisteraars van de nieuwe beiaard vergeten. Maar tussen de Amerikaanse eiken voor het restaurant Van Looven, staan de banken van de oude beiaard.
In onze Plantentuin staan nog banken van de tijd van keizerin Charlotte. Onlangs werd er een gemolesteerd door een omgevallen boom. Wij hopen dat deze historische bank hersteld en teruggeplaatst wordt.

439 Irena

Onlangs stierf de 98-jarige Irena Sendler . Gedurende WOII werkte zij in Warschau in het getto. Ze wist als Duitse wat de nazi’s van plan waren met de Joden. Ze smokkelde 2500 kinderen buiten.
Haar hond was getraind om te blaffen als Duitse soldaten in de omgeving waren, zodat die het geluid van de kinderen niet konden horen.
Ze werd echter opgepakt, men brak haar benen en armen en sloeg haar vreselijk. Zij hield de namen bij van de kinderen die ze buiten smokkelde en stak ze in een glazen pot en begroef deze onder een boom in haar tuin. Na de oorlog heeft ze geprobeerd om de ouders te zoeken en dat lukte enkele keren. De meesten waren nochtans verast in de verbrandingsovens. De kinderen die ze kon redden plaatste ze in pleeggezinnen of liet ze adopteren. In 2009 werd ze voorgedragen voor de Nobelprijs, maar ze werd niet geselecteerd.
63 jaar later : We zijn nu meer dan 60 jaar na de tweede wereldoorlog.
We herdenken alle doden, verkrachten, vermassacreerden, verbranden, vergasten en diegenen die een hongerdood stierven, terwijl het Duitse en Russische volk de andere kant opkeek. Nu meer dan ooit, terwijl Irak, Iran en anderen beweren dat de holocaust enkel een mythe is , is het zeer belangrijk dat de wereld dit nooit vergeet, want er zijn anderen die klaar staan om hetzelfde te doen.

Een ander voorbeeld is Schindler’s list. Deze film werd herhaald op de T.V. en vertelt ons ook het verhaal van iemand die toch zijn verantwoordelijkheid opnam.

440 Congo

Onze Plantentuin vierde het internationale jaar van de biodiversiteit en 50 jaar Congolese onafhankelijkheid, langs enkele boeiende Afrikaanse planten.
In de serres vinden we dadelpalmen uit Egypte, protea's uit Zuid-Afrika, levende steentjes uit Namibië of de ingrediënten van moambe.
Een circulaire nam je mee langs de wonderlijke plantenwereld van de Sahara tot het Congolese Evenaarswoud van 24/04/10 tot 09/01/11.
Afrika is een prachtig continent en enorm divers.
“Door het koloniaal verleden van ons land heeft de Plantentuin al meer dan 100 jaar een nauwe band met Afrika. Ook vandaag lopen er nog samenwerkingsprojecten met botanische tuinen of onderzoeksinstellingen in Congo, Madagaskar en Gabon. Samen met lokale medewerkers onderzoekt de Plantentuin de Afrikaanse plantensoorten. We leveren inspanningen om deze flora te bewaren en overtuigen we de plaatselijke bevolking van het belang van de aanwezige wilde planten.”
In het voorjaar van 2010 ondernam een multidisciplinair team van wetenschappers en journalisten een afvaart op de Congostroom. Daarover liep er een programma op Canvas.
Nu de superhaantjes wedijveren in Zuid-Afrika voor de wereldbeker voetbal, komt dit alles juist op zijn tijd.
Wij hebben op 21 juli de verjaardag van een vriendin, 50 jaar Congo en de nationale feestdag gevierd in Ukkel. Ik had er de eer van een “djembé performance” te plegen voor de multiculturele gemeenschap, waarvan het merendeel Congolezen.

441 Bloot

Natuurpunt beheert in de Beemden, gelegen tussen Wolvertem en Imde, iets meer dan 10 hectaren. Het beheer is voornamelijk gericht op het 'natuurlijk' beheren. Dat betekent dat er niet meer bemest wordt, dat de weilanden extensief begraasd en/of gemaakt worden en dat het bos spontaan kan verder evolueren. De begrazing gebeurt deels met eigen dieren (galloways) en deels met runderen van lokale landbouwers. Natuurpunt herstelt ook actief het landschap door het onderhouden van oude knotwilgenrijen, het opnieuw aanplanten van wilgen, elzenrijen en houtkanten en het graven van poelen. Zo krijgt de natuur hier weer alle kansen.

Ontdek de Beemden via het Blotevoetenpad van 19 juni tot 26 september 2010. Het is een wandeling van om en bij de 4 km. Deze extra wandellus werd aangelegd in 2005 om de wandelaars de kans te geven om één van de poelen van dichterbij te observeren. Het is net deze lus waarop het Blotevoetenpad van ongeveer 350 m lengte werd aangelegd. Voel de verschillende ondergronden als kiezels, zand, klei, modder, gras, boomschors, water, ... en leg zo de Beemden bloot!
De Beemden vind je tussen Wolvertem-centrum en Imde; parking aan Sportschuur, Populierenlaan of Neerpoorten.

Dit initiatief kende een overdonderend succes. Ik stelde voor op de jaarvergadering van Natuurpunt Meise, om het traject te bewaren in het Neromhof of aan De Spil. Helaas alles is ondertussen weg!
Meer info: www.natuurpunt-meise.be

442 Verkeersbord

De Vlaamse regering liet een databank opstellen van verkeersborden. Om de 5 m werd een panoramische foto gemaakt in alle straten van Vlaanderen. Deze reuzenonderneming duurde enkele jaren en werd op 15 juli 2010 tot een goed einde gebracht.

De verkeersborden staan in de verkeerswetgeving en zijn gelimiteerd. Het is tijd dat ze eens komaf maken met de wildgroei van platen her en der. Kleine drukkingsgroepen slagen er echter in, van als je gemeente er iets aan doet, bijvoorbeeld met de 30,50,70 regeling om toch nog af te wijken en het oorspronkelijke doel eenvoud te omzeilen.
Men slaagt er zelfs in van nieuwe borden uit te vinden, die lijken op de wettelijke, maar niet op de lijst staan. Op de Brusselsesteenweg staan er zo twee : één tegen de hondenpoep en één tegen de skaters. In Grimbergen staat er een voor de ingang van het gemeentehuis : honden niet binnen!
Ondertussen werd op initiatief van de Mobiliteitscommissie de 70 km regeling omgezet naar nog trager : 50 km! Dit betekent een ondoordachte verdubbeling van de borden! Wat een verspilling!
Een haan moet al een hoge mesthoop beklimmen om het overzicht te bewaren.

443 Gulliver

In 1726 verscheen “Travels into several remote nations of the World” door Lemuel Gulliver. Dit vierdelig werk was van Jonathan Swift. Nu is het bekend als Gullivers reizen. Het is een politieke satire en een parodie op literaire reisverhalen.
Voor dit succes leidde Swift een armoedig en zwervend bestaan. Hij werd niet aanvaard in literaire kringen in London o.a. omwille van zijn banden met de falende conservatieven.
Zijn inspiratie sproot hieruit voort : zijn onvrede met de politieke corruptie en de onderdrukking van Ierland. Zijn boodschap is dat winst ten koste gaat van de machtelozen en dat macht corrumpeert.

444 Everest

Jordan Romero, 13 jaar, bereikte met zijn ouders de top van de Mount Everest. Hij is de jongste die de 8850 m hoge top te besteeg.
In die streek leeft de Buthaanse dichter Jumi Doji. In de reeks over de Himalaja van Palin VI staat een liedje door hem gezongen op 1.55.
Er zijn er heel wat die de top willen bereiken, ook in andere disciplines.
Wat is de zin van deze onmenselijke inspanning om de bergen te bestijgen ? Velen gaan er ook aan ten onder. Zoals onlangs de jonge wereldkampioene die 600 meter diep viel.
Ze zoeken de oorzaak ervan ook bij de opwarming van de aarde. Maar hoe valt dat te bewijzen ?
Herman Boon pr. (+ 2005) vatte het zinvolle van het beklimmen van een berg naar de top ervan samen in het thema van onze Aosta reis met 16 – 18 jarigen in 1966 : “Alles wat klimt komt samen.”
De haan staat alleszins op de top van onze kerken!

445 Jef

De jongste telg uit het geslacht De Cuyper van de generatie jaren 40 heette Jef. Het is mijn helaas overleden peter die verhuisde naar Grimbergen.
Ik ben de jongste van de volgende generatie.

De waarschijnlijk laatste en jongste telg van de generatie na mij heet Gilles. Ik had gehoopt dat het een Jef zou worden. Maar ik kan mij troosten met de naam van mijn petekind.
De naam Josephus, Jozef, Jos … en andere varianten sterft stilaan uit. Er moet dringend een revival komen : het aggiornamente van de naam Jef!
Wie looft er een geschenk uit voor de jonge moeders die hun jongen Jefke noemen?

446 Kamiel

De Noordelijkste parochie van Meise heeft een merkwaardige nieuwe inwoner : Kamiel. Deze ezel werd geadopteerd door Karien Denil op de veilinglaan in Rossem. Het arme dier moest op bevel van de vrederechter wegens nachtlawaai weg uit de wei in Boortmeerbeek.
Kunnen die lichte slapers dat ook al niet meer verdragen? Komt er nu ook al een werkgroep tegen het nachtlawaai voor de geluiden van de dieren van het neerhof? Een klacht tegen spelende kinderen is ondertussen al in Asse! Dat gaat toch te ver!
Onze vriend Kamiel heeft nu vrienden : ezel Jefke, pony Flor en bok Jip. Dat kan tot een nieuw verhaal leiden : de Rossemse parochiemuzikanten. Zijn eerste nacht stond hij nog alleen op een aanpalend perceel. Maar een fikse sprong over de afsluiting bracht hem snel bij zijn nieuwe vrienden.

Rossem heeft er zo een toeristische attractie bij. Want na berichten in de kranten en tijdschriften weet iedereen in de streek Kamiel wonen.
De tweede ezel is ten andere niet het enige dier dat Jef heet. Julien heeft een schildpad met deze mooie uitstervende naam.
Ik ben momenteel voor de www.ezelsvrienden.nl een tekst van Herman Boon pr. aan het tijpen over “Vier bijbelerels” uitg. Emmaüs. Zij zullen die publiceren op de website.

447 Gedenksteen

Het monument van het 3de Jagers te voet die betrokken waren bij de slag van Imde op 24.8.1914 werd ’s nachts geramd door een wagen. De dader pleegde vluchtmisdrijf.
De gemeente zou een nieuwe steen aanbrengen met de gedenkplaten, voor de viering van 22 augustus 2010-08-06. Het monument is privé-eigendom van gravin Martine Le Grelle. Elk jaar worden er op de zondag voor de 24ste augustus bloemen neergelegd ter herdenking van de slachtoffers van de Slag van Imde en de oorlogsslachtoffers in het algemeen.
Bij de viering geraakte het herstel van het gedenkteken op de valreep klaar. Zo kon de herdenking in alle luister doorgaan. Alweer een hoogdag voor de motor achter het gebeuren : mevrouw Van Assche – De Prins en de oud-strijders.

Reactie :

Van 1957 tot 1958 was ik gekazerneerd in Euskirchen. Ik was opgeleid in de pantserschool te Stokkem-Viville bij Aarlen. Hebben jagers te voet of jagers te paard iets gemeen? Ik ben een reccce(verkenner) bij de jagers derde CY. Fijne groet Pierre

448 Patattenkoers

Traditioneel regende het pijpenstelen bij de 9^de editie van de patattenkoers rond de Volle Pot in parochie Rode.
Er was ook een muppetshow met lokale bekenden. Een trio op de tandem was verkleed als Mega-Mindy team. Iemand reed twee rondjes verkleed als kuiken. De Wijk- en kermisburgemeester Jef nam samen met Jean-Pierre plaats op een tandem die bovenop een laadbak van een lichte vrachtwagen werd gemonteerd. 'Zo moeten we niet trappen en rijden we toch mee', zei Jef.
In de 7 andere parochies van de keizerlijke gemeente Meise zou er ook een kermisburgemeester moeten verkozen worden. Zo halen we de evenementen uit de gemeentelijke diensten en uit de politiek : terug tussen de mensen. Als daar dan ludieke activiteiten aan gekoppeld worden kan de leute niet op.
Nu worden de meeste activiteiten als het ware opgelegd en gedirigeerd vanuit de gemeentelijke ambtenarij.

449 Forel

Het lievelingsgerecht van Hitler mag dan al een rel uitgelokt hebben in de pers. De uitzending van deze aflevering van “Plat préféré” werd geschrapt. In ‘De Jaren Stillekes” heeft Steven Van Herrewege daar komaf meegemaakt in het bijzijn van kok Jeroen Meus.
Het toeval wil dat wij dezelfde dag onze familiebedevaart hielden naar Beauraing. Ik kocht er een Sint Annabeeldje voor de kapel in de Plantentuin van Meise.
Bij de terugtocht in Wellin hoort daar een “Truite à l’Ardennaise” bij : spécialité de la maison avec petits lardons et crème. De keuken is daar “exquise” en wie geen forel lust kan er ook een rist andere overheerlijke gerechten krijgen.
Het nagerecht kwam van onze bakkerin uit Meise en werd genuttigd bij mijn oudste broer in Daverdisse. Die betrekt daar een klein domein op een helling met uitzicht op Redu. Het welkomscomité bestaat er uit Finette en Noisette, de twee ezels van de buren. Buiten de Waalse hanen ontbreken er echter echte hanen!

450 Cyperzegge

In Bokrijk werd een plant die 120 jaar niet meer waargenomen was in België terug ontdekt. De Limburgse plantenwerkgroep van LIKONA, Limburgse Koepel voor Natuurstudie, zette dit op zijn palmares. Ongeveer 50 zeldzame plantensoorten worden niet meer gevonden in vergelijking met lijsten van plantensoorten van 30 jaar geleden. De streek bestaat o.a. uit voedselarmere droogvallende vijvers.
De plant is de lage cyperzegge (Carex bohemica), weinig opvallende plant en ongeveer 30 cm hoog. Hij werd ook reeds gevonden in Beloeil (1814, Henegouwen) en omgeving Hasselt (1890 en 1910). Hij staat op de Rode lijst van België als “uitgestorven”.
Andere zeer zeldzame planten die men in de vijver vond zijn : gesteeld glaskroos (Elatine hexandra), klein glaskroos (Elatine hydropiper) en naaldwaterbies (Eleocharis acicularis). Het internationaal belang voor de biodiversiteit van dit Westelijk Vijvergebied is hiermee aangetoond. Het huidige beheer bestaat uit het op regelmatige tijdstippen te laten droogvallen van de vijver.

451 Ikebana

De Ikebana school vierde haar 20^ste verjaardag met de jaarlijkse tentoonstelling in de Plantentuin. Onder het administratiegebouw stonden de werken netjes geordend tussen de betonnen steunpilaren. Deze tentoonstellingsruimte is uitgegroeid tot een prachtige galerij.
Atsuko Bermsa en haar studenten nodigden de gasten uit op 20.10.2010 op haar 40^ste huwelijksverjaardag. De echtgenoot en dochter stonden er fier bij.
Op Wikipedia vond ik in vele talen de verklaring van deze kunstvorm : “In Ikebana worden de vaas, de stelen, bladeren en takken, maar ook de bloemen, deel van de gehele compositie. Ook kunnen mossen, knoppen, dode bladeren of vruchten aan de compositie worden toegevoegd. Afhankelijk van het seizoen worden andere materialen gebruikt. De Japanners hechten meer waarde aan de vormen, dan aan de kleuren van de gebruikte materialen. Westerlingen zijn over het algemeen meer georiënteerd op de kleur van bloemen bijvoorbeeld.
De bloemen en takken worden geplaatst in een vaas, vaak is dat een platte schaal, maar het kan ook een hoge vaas zijn. Bepaalde scholen gebruiken een lage schaal, andere juist een hoge vaas. De vaas kan van glas of aardewerk zijn. Tijdens het bloemschikken wordt de vaas op ooghoogte geplaatst. Dit is dan ook de hoogte waarop de kunst moet worden bekeken.
Om de planten vers te houden, worden de stelen onder water afgesneden, zodat ze geen lucht opnemen. Ook wordt wel een beetje zoutzuur of zwavelzuur toegevoegd om de bloemen goed te houden, of wordt er wat zout in de snijwond gewreven. Vaak gebruikt men vanwege de duurzaamheid dan ook liever een knop dan een uitgekomen bloem.
Lees verder op : http://nl.wikipedia.org/wiki/Ikebana
De oorsprong van Ikebana ligt in de rituele bloemenoffers aan de geesten van overledenen in Boeddhistische tempels. Deze offers dateren al uit de 6e eeuw, toen het boeddhisme in Japan werd geïntroduceerd. Het boeddhisme kwam oorspronkelijk uit India, en bereikte via China Japan. Ook in India, de oorsprong van het boeddhisme, zijn bloemoffers in tempels gebruikelijk, maar daar worden de bloemen niet in bloemstukken geplaatst. Soms worden alleen de bloembladeren rondgestrooid.
In Japan begon men vanaf de 10e eeuw houders te gebruiken om de bloemen in te zetten. Men zorgde er bij de geofferde bloemstukken voor dat zowel de bloemen als de takken naar de hemel wezen, als een teken van geloof. De eersten die Ikebana beoefenden waren dan ook priesters. De eerst bekende priester die Ikebana beoefende werkte in de Rokkakudo tempel in Kioto. Omdat deze priester aan de oever van een meer, Ikenobo, woonde werd de naam Ikenobo voortaan in verband gebracht met priesters die de kunst van het bloemschikken beoefenden. Dit is ook de naam van de oudste Ikebana school.
Tijdens het Muromachi shogunaat van Ashikaga Yoshimasa (1436 - 1490) toonde hij zijn liefde voor eenvoud in zowel grote gebouwen als in kleine huizen. De kleine woningen bevatten een tokonoma, een alkoof waar mensen objecten of bloemstukken in konden neerzetten. Tijdens deze periode werden de regels van de Ikebana vereenvoudigd, zodat iedereen van deze bloemsierkunst kon genieten. De compositie bestond uit een middelste, lange, stengel, waarnaast twee kortere stengels geplaatst werden. De drie staan onder een vaste hoek ten opzichte van elkaar (zowel van boven gezien, als van opzij ten opzichte van de verticaal). Deze drie delen symboliseren, afhankelijk van hun hoogte ten opzichte van de vaas, de hemel, de mens en de aarde. De compositie kan worden uitgebreid door niet drie stengels te gebruiken, maar groepen van stengels en andere delen van planten.

De oudste tekst die over Ikebana handelt is de Sendensho, die geschreven werd tussen 1443 en 1536. Vanaf de 15e eeuw kwam een nieuwe vaste stijl van de Ikenobo school op, Rikka genoemd ("staande bloemen"). Deze stijl bestaat uit zeven takken of stengels, die elk een eigen betekenis hebben, zoals een heuvel, een waterval of een dal. De rikkastijl symboliseert elementen van de indrukwekkende natuur. Zo staan bijvoorbeeld de takken van dennenbomen voor rotsen en stenen. Witte chrysanten staan voor een rivier of beek. De rikkastijl werd populair in de 17e eeuw, toen men het begon te gebruiken als decoraties bij ceremoniële of feestelijke gebeurtenissen. De grotere bloemstukken pasten goed in de ruime kastelen. Tegenwoordig wordt het als een oude vorm van bloemschikken beschouwd. Men past het nauwelijks meer toe. Langzamerhand verloor Ikebana zijn religieuze betekenis.
Aan het eind van de 16e eeuw, tijdens de Edoperiode, kwam een nog simpeler stijl op, die "nageire" (ingooien) genoemd werd. Deze speelde een rol in de Japanse theeceremonie. De bloemen worden volgens deze stijl zo natuurlijk mogelijk in een vaas gezet. De stijl wordt ook wel cha-bana genoemd (茶花, letterlijk "thee bloemen").
Oorspronkelijk werd Ikebana dus alleen door mannen beoefend. De stoerste Samurais schrokken er niet voor terug. Later, aan het eind van de 19e eeuw, kwamen ook vrouwen in beeld. Net als de theeceremonie en kalligrafie, werd Ikebana een kunst die traditioneel door vrouwen werd geleerd als voorbereiding op het huwelijk. Tegenwoordig (2005) zijn de meest beroemde Ikebana beoefenaars in Japan nog steeds mannen.
In de jaren 1890, kort na de Meiji-restauratie die leidde tot de modernisering van Japan, kwam er een nieuwe Ikebanastijl op, die moribana genoemd werd, "'op een stapel gelegde bloemen". Deze stijl hing samen met de introductie in Japan van westerse bloemen, maar ook met het verwesterlijken van de Japanse leefstijl. De moribanastijl ging gepaard met een nieuwe vrijheid van bloemschikken. De bloemstelen worden met wiggen bijvoorbeeld in een gewenste bocht gelegd, of komen onder een hoek uit de vaas. Een Ikebana bloemstuk wordt gebruikt voor een landschap of tuin, maar kan aangepast worden aan zowel formele als informele gelegenheden. Vanaf dat moment vond Ikebana zijn weg naar de Verenigde Staten en Europa, net als de Japanse prenten.
Een moderne vorm van Ikebana, de Sogetsu school, dateert uit 1929 en is expressiever dan de klassieke stijl. Dit wordt aangeduid met zen'ei ikebana' of zen'eibana. Tegenwoordig (2005) wordt bloemschikken beschouwd als een van de traditionele Japanse kunsten. Er bestaan meer dan 2000 scholen waar Ikebana geleerd kan worden, en die ingeschreven zijn bij het Japanse ministerie van Onderwijs. Belangrijke scholen zijn naast de genoemde Ikenobo, Ohara en Sogetsu.

452 Stabiliseren

Al 12 jaar wacht onze nieuwe haan op de St.-Martinustoren op restaurering van zijn prachtige sokkel!
Nu is er een klacht bij de Raad van State van een aannemer die zich benadeeld voelt. Zo stond de schepen (DS) in de krant in dezelfde positie van enkele maanden geleden in Oppem, met de kerk op de achtergrond, om het slechte nieuws aan te kondigen.
Het vorige slechte nieuws werd door ex-burgemeester RH aangekondigd op Ring-TV. Sedert die datum worden de autochtone Meisenaars steeds ongeduldiger om de uitblijvende werken. Het signaal van het beeld van de beiaardier in de toren wordt door het stalen korset verstoord. In ’t Moment wachten ze dus ook ongeduldig, om de beiaardconcerten te kunnen volgen op de prachtige schermen.
De kerk moest verankerd worden omdat ze niet langer stabiel was. De zijbeuken en de toren werden uit mekaar geduwd . Daarom werden de muren verankerd met zware stalen balken om de kerk voor de parochianen toegankelijk te houden.
De voorbereidingen met een oproep aan vrijwilligers, om de missen te laten doorgaan in de turnzaal van de parochiale school werden afgeblazen!
Waar ligt de oorzaak van al die herrie ? Was het dossier, zoals gebruikelijk, kramakkig in mekaar geflanst ? Of ligt ze elders ? Daarover heerst onduidelijkheid. In oktober valt een uitspraak van de Raad van State en kunnen de werken in het beste geval opnieuw met twee maanden wordt uitgesteld. Als de aannemer gelijk krijgt, moet de hele procedure opnieuw starten. Dan zou de restaurering ten vroegste begin volgend jaar kunnen beginnen.
Dat duurt dan nog één jaar om de stabiliteit van de zijbeuken met versterking van de fundamenten te verzekeren. Alle waardevolle stukken worden door een verhuisfirma uit de kerk gehaald en speciaal ingepakt om tijdelijk te verhuizen naar een opslagplaats. We hopen dat ze niet verdwijnen, zoals de 8 klokjes van de oude beiaard!
Dat kost ons minimum 923.535 euro, inclusief BTW. De premie van het Vlaams gewest bedraagt 609.533,05 euro (60procent). De provincie Vlaams-Brabant zorgt voor 219.524,76 euro (20procent). Het overige deel is ten laste van de parochie en/of de gemeente. Dus : van onze belastingen!

453 Wolkenkrabber

In de parochies is het hoogste gebouw meestal de kerk. Het haantje op de toren heeft dan ook een goede uitkijk op de gang van zaken onder hem.
Op wereldschaal hebben we het over wolkenkrabbers. De eerste werden gebouwd in Chicago en New York. De Empire State Building, die regelmatig opgelopen wordt via de trappen door joggers, werd opgericht in 1930 en stond symbool voor de gespannen verwachtingen na de beurscrash. De twin towers (417 m), die neergehaald werden door de terroristen was het hoogste gebouw van New York. In Chicago bijt de Sears Tower de spits af met zijn 442 m
Stilaan ontstond er een wedijver om het hoogste gebouw ter wereld neer te poten. Aanvankelijk bleef dat een strijd tussen Chicago en New York, maar er doken andere kapers op aan de kust. In 1998 overtrof de Petronas Towers in Kuala Lumpur alle torens met 452 m en 5 jaar later was het de Taipei 101 in Taiwan die 509 m hoog is. Chicago pootte er nog twee neer : Chicago Spire en Trump International Hotel, maar de Burj Dubai breekt waarschijnlijk het record.
Gaat zich een dergelijk gevecht afspelen tussen onze kerktorens ?

Imde           :
Meise :
Meuzegem :
Oppem :
Rode           :
Rossem      :
Westrode    :
Wolvertem :

Wie helpt mij om de juiste hoogte te bepalen van waar onze 7 hanen de omgeving overzien?

454 St.-Annakapel

De Sint-Annakapel op de Nieuwelaan aan het voetgangersbrugje over de A12 aan de Plantentuin wordt verder gerestaureerd. De arbeiders van de gemeente overtreffen zichzelf en maken van deze opdracht een erepunt.
De kapel draagt onder de nis aan de voorzijde de datum 1767, maar ze zou zelfs dateren van 1690 volgens Edwin Ganz(+).

Als de kapel afgesloten wordt met veiligheidsglas of dik kunstglas komt hier het beeld van de heilige Anna ten drieën dat ik aankocht in Beauraing en dat betaald werd door Stef De Ridder en Valerie De Knop.

Voor de nis achteraan de kapel werd door een anonieme schenker een houten beeld uit Oostenrijk aangekocht. Als dat in de nis staat, waar 1837 onder prijkt, kan de kapel opnieuw, opgenomen worden in de historische wandeling van de Plantentuin. Want ze werd geschrapt, omdat de mensen uit de Plantentuin moesten, om de kapel te zien aan de voorzijde.
In het Nieuwsblad verklaarde schepen Jos Emmerechts :

“De Sint-Annakapel is eigendom van de Regie Der Gebouwen en we moesten eerst toelating vragen om de kapel te mogen herstellen. Dat doen we met ons eigen personeel. We hebben voor zo'n 1.500 euro bouwmateriaal gekocht, maar het merendeel zijn stenen die we hergebruiken en opnieuw inmetselen. Binnen twee weken zou de Sint-Annakapel volledig gerestaureerd moeten zijn', besluit Emmerechts.”

Voor een groot beeld in de kapel zijn er verschillende opties :

1. Een kopie van het originele beeld dat ergens bij een particulier in Meise zou staan

2. Een nieuw beeld waarvoor reeds een sponsor klaar staat. Ik denk aan een modern beeld op basis van de luchtwortels van de Moerascipres aan de Oranjerie. Dat duurt langer dan verwacht, omdat de gieter enkel een prijsofferte maakt op basis van een foto.

Wij hopen alles rond te krijgen tegen de feestdag van de heilige Anna op 26 juli 2011.

455 Bommelwoord

Op de Canvasquiz leer je af en toe iets interessants bij.

Zo ging een van de vragen over een bommelding. Een eigenaardigheid in onze taal, waarbij je samengestelde woorden op verschillende manieren kunt interpreteren.

Het woord “massagebed” betekent “massa gebed” of “massage bed”.

“Chocoladepot” staat voor chocola depot of chocolade pot.
Wie vindt er andere voorbeelden ?
Zouden er dergelijke woorden te vinden zijn met “haan”?

456 Ouroboros

De cyclus van de natuur gaat cirkelvormig en keert steeds terug. Zoals de kringloop van het water.

Andere voorbeelden zijn :

Een slang die in haar eigen staart bijt.

Een kraan waarbij het uiteinde op de kraan terug keert.

Een kat die achter haar eigen staart aan zit.
Een hondje dat achter zijn eigen staart loopt.

Dit zijn mooie afbeeldingen voor de slogan :”Alles komt terug”

457 België

Ons onbestuurbaar land kreeg een You-tube filmpje, dat eenvoudig illustreert hoe slecht we op bestuurlijk vlak bezig waren. De Waalse haantjes spelen daar een subtiel spelletje in.
Duidelijkheid, eenvoud en daadkracht zouden de sleutelwoorden moeten zijn van goed bestuur. We spreken dan nog niet van algemeen belang en goed management, of simpelweg de toepassing van de grondwet. Of is dat maar een vodje papier?
De CD&V kreeg genoeg van de politieke spelletjes en lanceerde de slogan : “radicale vastheid”. Bart De Wever zette zijn compromis eindelijk op papier als koninklijk verduidelijker en niet als NVA’er. Het zal pijn doen aan iedereen! Hopelijk doet hij niet te veel toegevingen over BHV, want daar moet simpel de grondwet toegepast worden en wordt geen prijs voor betaald. In de arena, met naar eigen zeggen 30 % slaagkans.
Ondertussen werd het voorstel van de tafel geveegd door de Franstaligen en trad Van de Lanotte op het voorplan.
Als het ondertussen niet duidelijk zou zijn dat ze de oplossing aan Yves Leterme niet gunden, is men blind.

http://www.youtube.com/watch?v=Ceg6NQKHd70

458 Nymphea

Deze vereniging van vijver-, aquarium-, en terrariumhouders verhuisde voor de tweede keer. Ze betrokken op 1 februari 1996 op initiatief van vijf mensen met een gemeenschappelijke interesse voor vijvers, aquaria en terraria een lokaal in het 'Oud Klooster' in Imde . Daarna belandden zij in de gemeenteloods in de Stationsstraat. Eind vorig jaar hebben we nu een nieuwe stek in de lokalen 'De Linde' in Rode.
In het nieuwe lokaal is er een bar geïnstalleerd, een veertigtal aquaria met vissen en planten en een winkelruimte met spullen voor vijver, aquarium en terrarium, negen grote bakken met zuiveringsinstallatie voor vijvervissen. Door al die strubbelingen daalde het ledenaantal van 360 naar 200. Ze zijn echter klaar voor een nieuwe start.
Het nieuw lokaal werd officieel geopend einde oktober. Ze starten hun activiteiten wel op dinsdag- en zaterdagavond vanaf 19.30 uur opnieuw met de werking. Er komen infoavonden en cursussen te over het houden van vissen in de beste omstandigheden
Het ontmoetingscentrum De Linde breidt zo zijn activiteiten uit en wordt een volwaardig sociaal centrum voor de parochie Rode (Eversem en Limbos) met een zeer verscheiden aanbod aan activiteiten

Info : http://www.nymphaea-wolvertem.be

459 Mediatheek

De bibliotheek van Meise zou veertig jaar bestaan en dat wordt gevierd met een groot bibfeest op vrijdag 17 december 2010.
De meeste directeurs beginnen de geschiedenis van hun instelling bij hun eigen aantreden. Ze gaan terug tot de start van de gemeentelijke bibliotheek. Dit gebeurde op voorstel van de Jeugdraad en dit zou vroeger zijn dan 1970. De archieven van de Jeugdraad berusten in de leeszaal van de bibliotheek die in polyvalent gebruik is met de zieltogende heemkundige kring Berla. We gaan dat eens exact opzoeken.
Maar de bibliotheek was vroeger een vrije parochiale bibliotheek, die bestond van voor de tweede wereldoorlog. Bewijs hiervan is de foto op pag. 13 van “Meise, onder de toren van St.-Martinus”. Daarna verhuisde de bib. naar een klein gebouwtje in de Limbosweg, waarvan eveneens een foto te vinden is op pag.13.
Onderpastoor Corbeel zou aan de wieg gestaan hebben van de parochiale bib. Meester Jean Van Gijseghem(+), Liza De Smedt en Georgette Maes herinner ik mij levendig.Ik heb het genoegen genomen om gedurende 25 jaar in de beheerraad te zitten van de bib. Daar heb ik er steeds mee naar gestreefd om geen halve oplossingen na te streven, maar efficiëntie in volwaardige en eigentijdse opties. De leeszaal die beter beneden achter de oude beiaard kon komen, is er één van. Dat zou twee problemen terzelfdertijd opgelost hebben en tevens zorgen voor energiebesparing via foto-voltaïsche cellen in het dak. Een volwaardige bibliotheek beschikt ook over eigentijdse presentatiemogelijkheden en compatibele ICT-voorzieningen. Dit is een optie voor het gouden jubileum.
Er is dus nog veel werk op de plank. Sla de hand aan de ploeg zou ik zeggen! Kwaliteitsverbetering eindigt nooit!
Haantje, zet er uw sporen in!

460 Cenotes

Het schiereiland Yucatàn in Mexico heeft geen enkele rivier. Het is zo groot als Groot Britannië. Toch overleefden de Maya’s er in de jungle, dank zij de onderwereld.
Je vindt er overal cenotes of poelen met glashelder water. Die zijn ondergronds verbonden via een netwerk van grotten. Het regent er gedurende 9 maanden op een jaar nooit. De planten boren hun wortels tot in de ondergrondse grotten gevuld met water. De cenotes beslagen 550 km, waarvan 133 km verbonden grotten verkend zijn.
Het leven van de Maya’s wordt gestuurd door de prachtige constructiekrachten van deze onderwereld. De cenotes vormen de poort naar de onderwereld.

461 Halloween

Toen ik een kleine jongen was, keek onze oude haan op de St.-Martinus verschrikt op, van het schouwspel dat zich onder hem afspeelde…
Na de nacht van de duisternis en de stilte, gaat Natuurpunt Meise de andere toer op : de nacht van het licht en het lawaai. Want Halloween werd gevierd in het hart van ons natuurreservaat. Er was een heuse wedstrijd om met pompoenen dit Angelsaksische feest te vieren in Rode. De feestvierders konden een heerlijke pompoensoep degusteren en een drankje als afsluiter.
Of de natuur en specifiek de dieren daar iets aan gehad hebben betwijfel ik.
Ik wil jullie echter het werk van de winnaar van de wedstrijd niet onthouden. Ter ere van de vierde telg Gilles Raùl van Sofie en Roel, maakten de jongens een prachtige constructie. Oordeel zelf! Er kwamen zelfs fotografen langs aan hun woning om dit werk op de gevoelige plaat te vereeuwigen.
… en ja! Wij deden het anders en luguberder. Toen het kerkhof opgeruimd werd lagen er her en der schedels van oude Meisenaren. Die stonden toen met brandende kaarsjes in de holte, waar eens hun hersenen zaten, op de resten van de muur rond de kerk. De andere jaren holden wij bieten uit, plaatsten er een brandend kaarsje in (gepikt in de kerk), met een minder luguber effect. Men had toen het oude kerkhof beter mogen beveiligen!

462 Sjotten

Wie heeft er destijds nog gevoetbald op een varkensblaas? Als kleine jongen hadden wij niet de luxe van nu. Plastiek was nog niet uitgevonden. Rubber was voor de banden en zeker niet voor speelgoed. Dus behelpen maar! Bij het jaarlijkse slachten van het varken, bliezen wij de varkensblaas op en knoopten die dicht zoals een ballon.
Het enige nadeel was, dat als wij op blote voeten de knoop troffen, een pijnscheut door onze voeten schoot.
In de pompoengekte die ik beschreef ging het van kwaad naar erger. Enkele snoodaards hadden er niets beters op gevonden, dan met een vermolmde schedel te voetballen. Als je dan bij toeval de tanden trof, ontliep je je straf niet : blauwe tenen en enkele dagen een pijnlijke voet.
Ondertussen misten Nederland en België de keuze van de Fifa om de wereldbeker in te richten. Zij kozen voor het kapitaal en dat zit momenteel in Rusland en in de Arabische landen. Ik blijf bij mijn stelling : voetbal = getolereerd geweld. Ik voeg er nog een aan toe : topvoetbal is omgekeerde discriminatie. Onze jeugd krijgt dank zij het kapitaal geen kans!

463 Seviceflats

Op zaterdag 6 november 2010 werd de eerste steen gelegd van 43 nieuwe assistentiewoningen op de OCMW-site aan de Godshuisstraat in Wolvertem, waar ook het dienstencentrum De Spil is gevestigd. De huidige OCMW-ploeg mag terecht fier zijn op deze realisatie.

Eind volgend jaar zouden de eerste bewoners er hun intrek kunnen nemen. Er worden 33 éénkamerflats van 60m2 en tien tweekamerflats van 70m2 gebouwd. Ze worden op maat gemaakt en beschikken over een aangepaste badkamer, keuken en de modernste domoticasnufjes. Dit is een investering van 5,5miljoen euro gemoeid.

Het evenement verliep vlekkeloos met een massa volk in het dienstencentrum De Spil. De naam van het project is “Ter Wolven” d.i. duidelijk een keuze met politieke inslag. Ik stelde voor “Knarrenveld” en “Spilleveld” had ook niet misstaan. Er was zelfs een benaming in het Latijn, waar de burgemeester na de toespraak van de O.C.M.W.-voorzitter en de afgevaardigde van “Vero” op alludeerde : “Tilia”. Maar we hebben al een “Linde” in Rode.

Vorig jaar viel een “Zuurstof” in onze bussen, waar flats voor onze ouderen aangekondigd werden in Meise voor de ingang van de Plantentuin op de Brusselsesteenweg. De autochtonen kijken hier met blijde verwachting naar uit! Is dat project aanvaard door de voltallige OCMW-ploeg ? Wij kijken er naar uit!

464 St.-Elooi

Onder de titel “40 jaar Sint-Elooiviering op de Hasseltberg te Meise” werd door VTB-Cultuur in het parochieblad de jaarlijkse bedevaart aangekondigd.
Geschiedenis begint echter niet bij de aanvang met de laatste inrichter. De traditie reikt veel verder. Reeds in 1955 werd met het inrichtend comité “Edele Brabant” (Bert Peleman) de viering nieuw leven ingeblazen. Het comité bestond toen uit : erevoorzitter Marcel Courbon, voorzitter Albert Van de Wijngaert, ondervoorzitter Jozef Goovaerts, bestuursleden Philibert Lettens, François De Kelver, René De Kelver, Jozef Heyvaert, Victor Van Hemelrijck, secretaris Jan Bogaerts, schatbewaarder August Moreau en barman Jozef Van den Breede.
De oude St.-Elooivieringen gaan al langer mee. Ik vond zo een tekening van Bert Van den Broeck van 11.11.1952. Er is het St.-Elooivaantje uit 1608.
De bestuursleden droegen vroeger het oude hoefijzer met kruis. Deze traditie zou ook nieuw leven mogen ingeblazen worden. De erfgenamen van de pioniers kunnen dit doorgeven aan de jongeren. Ik kreeg het kenteken van Philibert Lettens en ben bereid het te dragen.

Toen Meise nog een van de belangrijkste en oudste parochiën van West -Brabant was telde zij niet minder dan 5 altaria, waarover zij voorheen haar rechten kon laten gelden. Zij zijn in de volgorde van hun ouderdom : Oppem en Amelgem, Sint-Brixius-Rode, Nieuwenrode en Hasselt, dat een afzonderlijke plaats inneemt. Twee van deze altaria vervielen en verdwenen : Amelgem en Hasselt. Meise was tot 1132 de moederparochie, ook van Strombeek en Grimbergen.
Door het slechte weer ging de 40 ste verjaardag van de vernieuwde viering in mineur : er daagden maar 4 tractoren en 1 pony op.

465 Burns

Op 25 januari herdenkt Schotland in Edinburgh het leven en fantastische werk van de nationale dichter Robert Burns.
Men kan er genieten van een traditioneel Burns Supper in echt Schotse stijl. Of het nou om een volledige lunch met Haggis gaat of om een traditionele avond waarop Burns gedichten worden voorgelezen, de Burns Night is een waar feest voor alle liefhebbers van Schotland.
Tijdens onze poëziewandeling in 2008 rond de Oranjerievijver in de Plantentuin in Meise met als thema “Liefde in het park”, was Burns er niet bij. Wij selecteerden toen : Never give all the Heart van W.B.Yeats (1865-1939), Wild Nights van Emily Dickinson (1830-1886) en She walks in beauty van George Gordon Noel, Lord Byron (1788-1824). De gedichten werden uit “A joy for ever. De mooiste liefdesgedichten uit de wereldliteratuur” Prometheus 2009 gehaald.
In “Van Dante tot Neruda. Wereldgedichten om uit het hoofd te kennen” (Lannoo) staat één gedicht van Robert Burns (1759-1796) ‘A Red, Red Rose’. Dat had er zeker bij gekund.

466 Arseen

NASA deed zeer mysterieus over een ‘astrobiologische ontdekking’. Er werd zelfs beweerd dat er leven op Mars gevonden werd. Dat zou een nieuw model voor het ontstaan van leven opleveren. Het bleek om foto’s van een bacterie te gaan die het fosfor in zijn DNA kan vervangen door arseen, een voor de meeste levensvormen giftig element. De bacterie vermeerdert zich succesvol met het gif in zijn bouwstenen.
Dit ‘historisch nieuws’ betekent dat we in de zoektocht naar buitenaards leven op de planeten niet alleen moeten scannen op de zes elementen : koolstof, waterstof, stikstof, zuurstof, fosfor en zwavel, maar ook op arseen.
Het belang van deze ontdekking werd onderuit gehaald door biologen Bert De Groef en PZ Myers. De media zouden een en ander overschat hebben. Op de radio hoorde ik het nieuws, maar op TV werd er met geen woord over gerept.
Gisteren was het Chinees Nieuwjaar en startte het jaar van het konijn. Wanneer is het jaar van de haan ?

467 Academie

De Academie voor Muziek, Woord en Dans bevindt zich aan de Brusselsesteenweg in het centrum van Meise. Dat is een beschermd dorpsgezicht. Toen mevrouw Chabert, Cecile Boon, schepen was na de fusie, liet ze dat beschermen met het Verloren Uurke. We vonden dat toen wel wat overdreven, want het Willy Van den Berghecentrum zat gekneld in het centrum en barstte uit zijn voegen. Met de komst van De Muze van Meise is dat nog verergerd. Vroeger zouden de achtertuinen van de Boechtstraat zelfs voor de helft onteigend worden om plaats te voorzien.

50 jaar geleden, op 21 september 1960 begon ik mijn carrière als onderwijzer in wat toen het gemeentehuis was met de gemeentelijke lagere jongensschool in de achterbouw. Ik kwam terecht in het reeds bijgebouwde nieuwe lokaal achteraan in de eerste graad met meer dan de helft van de leerlingen (35 op 65). Zeer snel evolueerde de school naar 6 klassen.

Toen maakten wij reeds plannen om uit te breiden in de tuin van De Donder achter de speelplaats. Tot 1972 was het dan ook ons plan trekken in noodoplossingen : het Chiroheem en in 1968 het huis Janssens bij het AVC.

Volgend jaar wordt het gebouw gerenoveerd. Het is een van de grootste werken voor het einde van de legislatuur. Eerste raming is 1,5miljoen euro. De voorgevel van de academie behoort dus tot het beschermd dorpsgezicht en moeten behouden blijven.
Het gebouw is zeker ouder dan 70 jaar beweerde de burgemeester en het deed ook ooit dienst als kantoor voor de veldwachter (met een gevangeniscel in de achterbouw) en ook even als bib. Wat men vergeet is dat er ook de tweede jeugdclub “Gypsy” voor 16 – 18 jarigen in de kelder huisde.
Ik voel mee met de leerlingen en het personeel van de Academie. Want ik heb zelf 29 jaar lang mogen knokken voor lokalen en zelfs voor meubels, voor het AVC Meise. Toen de dagtaallessen van het AVC opgericht werden op initiatief van dezelfde Cecile Boon, moesten wij noodgedwongen ook de lokalen delen met de muziekschool. Dat heette toen polyvalent gebruik van lokalen.
Als kroon op het werk zou het geen slecht idee zijn een afdeling plastische kunst toe te voegen aan de academie. Want die bestaande privé initiatieven vallen duurder uit voor de bevolking.

468 Dictatuur

Het wordt stilaan traditie dat de voorzitters van beheerraden door 1 persoon aangeduid worden. Voor de derde maal op rij werd er een nieuwe afgevaardigde – bestuurder aangeduid voor een beheerraad in Meise.
Die komen allen uit een beperkte groep die zich opwerpt als service club van hun materie.
We hebben niets tegen de drie uitverkorenen, maar democratisch werken is helemaal wat anders. Voor ons mag het resultaat dezelfde persoon opleveren, maar het gaat hier over de manier waarop alles gebeurt.
De politiekers laten maar betijen, want die hebben het te druk met hun strijd voor de pikorde en het uitvechten van hun onderlinge veten.
De leden van de raad van bestuur vertonen gebrek aan assertiviteit om daar tegen in te gaan. Als je dat wel doet, wordt je niet meer uitgenodigd!
De top grijpt dat dan ook graag aan als alibi voor hun manier van doen : gebrek aan belangstelling.
Alles kan beter! Het zou anders moeten!

469 Grafeen

De boerderij in de film “Mini moys” zou kunnen uitgebreid worden met het miniscuul gaas dat grafeen heet.
Het is een flinterdun laagje grafiet van 1 atoom dik van een potloodpunt (grafiet). Het lijkt op minuscuul klein kippengaas. Het is sterk want het kan miljoenen keren zijn eigen gewicht torsen. Het is ook licht doorlatend (2.3 %). Het behoort tot de sterkste materialen en toch is het flexibel. Het weerstaat sterke deformatie en breekt slechts bij 15 à 20 %. Bij andere materialen is dat slechts bij 1 %.
De toepassingen kunnen voor een nieuwe revolutie zorgen. Het wordt gebruikt als touch- screen voor computers en in de chips zal het ook voor nog meer snelheid zorgen en kan het mogelijk silicium vervangen.
Om onder onze haan in de galmgaten van de kerk, de indringers buiten te houden zou het ook kunnen geplaatst worden. Dat zou uniek zijn, maar een zeer dure zaak!

470 Vedetten

De haan van de St.-Martinustoren is onbetwistbaar de vedette van het keizerlijke Meise.
Maar lang voor de Muze van Meise het culturele veld inpalmde werden er op dezelfde plaats met name het Willy Van den Berghecentrum reeds vedetten geprogrammeerd. Dimitri Van Toren beet de spits af in 1970 in de Kursaal. Het kersverse Kleinkunstcomité zorgde hiervoor.
De Georges Baker selection volgde in 1974. Zij traden op in de sporthal naar aanleiding van de voorzitterswissel in de Jeugdraad tussen mijzelf en Jaak Olbrechts.
In de overdekte speelplaats van het W.v.d.B.-centrum maakten wij Urbanus van Anus mee in een van zijn eerste shows. En zelfs Geert Hoste was twee maal te gast op dezelfde plaats tijdens de poëzieshows van het AVC . Hij deed toen mime met een vriend.
Maar belangrijker zijn eigen producties met mensen van bij ons voor mensen van bij ons. Kris Kras neemt daarin het voortouw. Recent dook er een nieuw gezelschap op in de Spil onder leiding van Cara Vissers. Wij kijken er naar uit!

471 Literatuur

Bij de dood van Mulish was er sprake van de groten der Nederlandse letteren. Ik pleitte reeds lang voor een vervolg op het pantheon van de Nobelprijswinnaars literatuur en ook voor een bijkomend hoofdstuk bij “De Bron”.
Het lijstje bestond uit : Harry Mulish (De aanslag), Hermans, Reve, Remco Kampert en Wolkers. Hugo Claus hoort daar ook bij.
Tijdens de voortijdige viering van onze bibliotheek (40 jaar is tien jaar te vroeg voor een gouden jubileum) werd een citatenboek voorgesteld, waarin ik een pagina vulde met 7 citaten uit de wereldliteratuur die mij aanspraken. Dit citatenboek werd in fotokopie afgewerkt en ondertussen is er een betere versie bedeeld.
Ik heb onlangs een interessant boek uitgeleend in de bib. : Vergeten Wetenschappen van Rens Bod. Aanbevolen!

472 Dans

De Bachelor.be-prijs ging naar Jan Wallyn voor zijn eindproef 'Autochoreografische technieken voor kinderen van de derde graad'. De student uit Meise laat de jongeren expressief bewegen om een verhaal te vertellen.

Jan Wallyn is de zoon van Dirk, onderwijzer aan de gemeenteschool Rode. Zijn vader is de drijvende kracht achter de music-halls die er elk jaar opgevoerd worden. De appel viel dus niet ver van de boom. Dirk speelde bovendien ongetwijfeld mee in het Circus Pat in 1965 in Meise.

Jan wil een vernieuwende dansdidactiek. Hij wil de choreograaf in elk kind naar boven halen. Hij doet dat via zijn workshopbox 'Van BinnenUit', bestemd voor onderwijzers en onderwijzeressen met of zonder danservaring.
Dans is in de eindtermen van de lagere school niet direct prioritair. Maar als het dan toch gebeurt, groeit het best vanuit pure creativiteit : het kind als choreograaf. Dat wordt dan expressief bewegen om een verhaal te vertellen, een gevoel uit de drukken of een boodschap te delen : dans als een uiting of expressie van jezelf.

Jan is niet aan zijn proefstuk en trad reeds verschillende keren op met zijn eigen dansgroep. Enkele werden uitgezonden door Ring-TV.
473 Cenakel

De haan staat geïsoleerd op de toren, maar overschouwt het landschap en is toegankelijk voor iedereen.

Met de cultuurtempels is dat anders gesteld. Zij zijn als cenakels, op bepaalde momenten open, maar meestal gesloten. Gooi dat open!

De geklasseerde gebouwen behouden zo mogelijk hun oorspronkelijke bestemmingen en benaming. Als dat niet meer zo is en de gelegenheid zich plots voordoet herstel je dat ! De pastorij St.-Martinus is daar een voorbeeld van. Er prijkt nu op de gevel een opschrift dat door zijn banaliteit het doel voorbij schiet.

De tentoonstellingsruimte van het vroegere AVC (nu CVO) zou optimaal moeten benut worden. Want dat is een podium, waar wekelijks 4000 mensen voorbij komen. De openstelling is maximaal, zelfs tot 22 uur. Het concept van andere openbare gebouwen zoals het AC, de Spil, de bib. had men beter kunnen doordenken en er een tentoonstellingsruimte mee kunnen combineren. Dat kan nog! Just do it!

Uitgerekend gisteren gaf Natuurpunt het voorbeeld met haar tentoonstelling in het paleis (administratief centrum) rond 10 jaar natuurbeheer en biodiversiteit. Proficiat!

De cultuurhaan zit ondertussen opgehokt. De vogelgriep is nochtans lang voorbij!

474 Paleodieet

In het decennium van de smaak, met dagelijks kookprogramma’s op T.V., moeten we het ook eens hebben over eten.
Waarom keren de mensen om te vermageren niet terug tot het oerdieet. De oermens at wat hij vond. Zijn menu bestond uit veel vis (omega 3 – vetzuren) en was sterk seizoensgebonden. In het voorjaar aten ze veel bessen en eieren. In het najaar stonden noten, vruchten en zaden op het menu.
Wij zouden alleszins minder onderhevig zijn aan de welvaartsziekten, die bij de intrede van de landbouw, door de introductie van melk en zuivel, onze gezondheid kwamen bedreigen.
De heilzame invloed van het paleodieet zorgt op 10 dagen voor een stijging van de insulinegevoeligheid, de bloeddruk daalt en de slechte cholesterol vermindert. Kortom : wij vermageren. Maar vergeet hiervoor niet te bewegen!
De aanbevelingen luiden : meer vezels, minder geraffineerde suikers en meer gezonde vetzuren in ons dieet.

Voor meer info : http://www.oerdis.nl

475 Gedachten

Volgens mijn scheurkalender zou een mens gemiddeld 40.000 gedachten hebben per dag. Niet minder van 70 % zou negatief zijn. Dat komt omdat angst onze grootste motivator is. Er was zelfs een website bij : http://www.denkwatjewilt.nl Ik vraag mij wel af hoe die telling gebeurd is ?
In een boek stond dat dat er 60.000 zijn en dat er weinig nieuws is onder de zon. Wij zouden onze gedachten van de vorige dag herhalen.
Conclusie : wapen u tegen het negatieve en denk positief. Creatieve geesten hebben veel nieuwe en hopelijk steeds betere ideeën.

Hoe zou dat met de gedachten van kippen en hanen zitten ?

476 Laudatio

Jullie weten wellicht waarom ik hier sta vandaag. Niet om terug te blikken op het voorbije jaar 2010, maar wel om terug te blikken op de 40 jaar actieve politieke loopbaan als raadslid, schepen en burgemeester van ons aller Marcel Belgrado! Op 12 mei 1932 werd Marcel Petrus Belgrado geboren als zoon van een metser en een huisvrouw die, zoals de meeste vrouwen toen, zorgde voor het gezin. Marcel volgde de lagere school in Meise Centrum en op 15 jarige leeftijd, via de “zes wegskes”, stapte hij dagelijks vanuit zijn Oppem naar de tram ‘de Londerzeel, ook genoemd den “L” of den”L Barré” in Meise om te gaan werken in Brussel.
Negen jaar lang volgde hij als Vlaming avondschool in het Franstalige “Arts et Métiers” om het diploma van drukker, boekbinder en lithograaf te behalen. Ononderbroken werkte hij daarna 43 jaar lang in de drukkerij van de Nationale Bank en werd er dé meester –drukker van onze bankbiljetten. Zijn uitgesproken kennis en ervaring brachten hem ook naar het buitenland waar hij o.m. in Marokko en Oekraïne op de handen werd gedragen en geprezen voor zijn sterk gewaardeerde inbreng. Maar ik begreep dat hij zich vooral in Kiev thuis voelde en woorden als dobro utra, dobro vecir, spassiba en dasvidania, zonder na zdrovje te vergeten, zijn hem zeer zeker niet onbekend en klinken nog altijd als muziek in de oren… Steeds is hij nog kampioen in schoonschrift en ook zijn sms-jes zijn echte volzinnen ! In Oppem waar zijn wieg stond onder de schaduw van het kleine witgekalkte pittoreske kerkje wonen tot op heden nog 3 van zijn 5 kinderen rond hem.

Marcel verloor vorige zomer zijn innemende en lieve echtgenote Mariette. Wisten jullie trouwens dat de eerste voornaam van Mariette eigenlijk Bertha was? Als hij 42 jaar als voorzitter van “De Goudvink “ veel weg was en daarenboven duizenden km per jaar fietste lachte Mariette ,als je haar opbelde, :”Hij is ‘t aan ‘t afbollen “. Vandaag heeft hij een nieuw houvast in Ingrid die nu het reilen en zeilen van een beroepspolitieker moet ondergaan. Politiek begon Marcel zijn loopbaan in 1971 (na de verkiezingen van 1970) als raadslid in Brussegem tot aan de fusie van gemeenten in 1976. Na de fusie van Oppem werd hij raadslid en schepen in Meise en kende hij ook 12 oppositiejaren die de toenmalige CVP niet hebben verzwakt: integendeel! In deze periode kwam zijn drijfkracht en sportkarakter als verwoed fietser naar boven en samen met zijn partij- en peletonmakkers wou hij de finish bereiken. Wat ook gebeurde. Hij werd niet alleen Wielerkampioen van België voor burgemeesters en mandatarissen, maar is nu ook al 4 jaar burgemeester van onze mooie landelijke gemeente Meise. Van zijn vader erfde Marcel zijn ‘metsers-oog’ én de liefde ‘voor de baksteen’. Het eerste gaf hem zijn klare rechte blik en het tweede werd duidelijk in zijn 18-jaar schepen zijn van Cultuur en Onderwijs.
Onder zij schepenambt werd de cultuurzaal ’De Muze’ en de bibliotheek gebouwd, breidde de fusieschool uit met kleuterklassen, werden de gebouwen voor het Audiovisueel Centrum (nu CVO) gekocht en de bouw af van het nieuw administratief centrum van Meise afgerond.
Historisch waren de vergaderingen van het schepencollege van toen met mevrouw Cecile Chabert ,die steeds pleegde te zeggen ‘Ik heb maar 1 puntje toe te voegen’ waarop prompt “haar twee puntjes” steevast enige bijklank en bijval kregen. Als iemand hem vroeg welke zijn schepenbevoegdheid was, volgde steevast zijn antwoord :”Schepen van onderwijs en vrouwelijk schoon “. Toen ikzelf met Marcel van 1994 tot 2000 in het schepencollege zat, heb ik hem ervaren als een politiek beest “pur sang” in de goede zin van het woord. Niet alleen was hij alomtegenwoordig op alle activiteiten in heel de gemeente, ook inhoudelijk was hij niet te kloppen als het op onderwijs of cultuur aankwam. En na lang vergaderen of na één of andere “jubilé” gingen er nog altijd één of meer Duvelkes in naast een onafscheidelijke spaghetti. In dit verband toch graag een kleine anekdote. Met Xavier Olbrechts zaliger en Marcel zat ik na een partijvergadering nog na te praten en door te spoelen in café “den Beiaard”, toen opengehouden door de gekende “Etienne” uit West-Vlaanderen (“allé how”) en zijn sterk bijziende madam. Wij bestelden en spaghetti; Xavier, een kleine eter, liet een heel deel onaangeroerd dat zonder problemen mee door Marcel werd binnengespeeld. Daar het laat op avond (of vroeg in morgen?) was, stelde Etienne aan Marcel voor: “Ik heb nog overschot van de spaghetti in de keuken: als ge die nog kunt opeten betaal ik een fles wijn!” …Wij hebben wijn gedronken!

Beste vrienden,

De tijd gaat snel en lange speeches zijn uit den boze. Graag nog meer anekdotes over de avonden bij Bresseel na de gemeenteraad en andere, straks tijdens deze receptie. In vorige verkiezingsuitslagen was hij lang de tweede, de Poulidor. Maar vandaag als burgemeester is hij de kampioen net zoals zijn dorpsgenoot en vriend Eddy Merckx,! Standvastig doorzetten ten dienste van zijn gemeente is en blijft zijn motto! Dank je Marcel voor alles wat je deed voor onze gemeente, voor onze partij, voor iedereen ongeacht kleur of overtuiging, voor alles.

Louis Van Schel

477 Torenspits

Hoe hoog staat onze haan boven de grond op de toren van St.-Martinus ? En hoe hoog zijn de andere torens in Meise ? De O.L.V.Katedraal in Antwerpen is 123 m hoog en er zijn 600 treden. Sint-Rombouts in Mechelen is 97 m hoog en daar zijn 538 treden. Er hangen 80 ton klokken in verspreid over 2 beiaarden. De oudste is nog een Hemony type.
Er is een methode om de hoogte van een toren te bepalen, van op de grond en gebaseerd op een wiskundige formule. Het zou met een rechthoekige driehoek te maken hebben.
Maar de gemeente moet toch over een lijst beschikken met de hoogtes van de hoge gebouwen, bestemd voor de regie der luchtwegen.
Ondertussen vond ik de methode om de hoogte te meten. Je plaatst een rechthoekige driehoeklat op het hoofd van je assistent. Je gaat dan samen achteruit en je volgt de schuine zijde tot de top van de toren in het verlengde ligt. Dan meet je hoe ver je van de voet van de toren staat en telt er de grootte van je assistent bij. En klaar is kees of is het klaar is de haan op de toren?

478 Geloofwaardigheid

Het vertrouwen in onze instellingen slinkt zienderogen.
De kerk geeft te toon aan door van 28 naar 8 % te dalen. Dat heeft uiteraard veel te maken met de misbruiken die bekend raakten.
De politiek zakte van 17 naar 6 %. Het onderwijs moet inboeten van 77 naar 64 %. De gezondheidszorg gaat van 83 naar 75 %. De topper is het bedrijfsleven dat stand houdt op 75 % (van waar ze komen ontging me).
Ik denk dat de pers daar een nefaste invloed in heeft. Ik kloeg reeds eerder het gebrek aan waardenvrije berichtgeving aan. Als de waarden verloederen komen ze uiteraard dichter bij de neutraliteit. Zou dat onze journalisten aanzetten om tendentieus te berichten?

479 Boommishandeling

Bij Natuurpunt gebruikt men een eigenaardige manier om exoten te verwijderen. Zij noemen het “bomen ringen”. Rondom de stam van de te verwijderen boom onderaan, wordt een groef rond de stam gezaagd, om de sapstroom af te sluiten. Zo sterft de boom langzaam af.
Dit getuigt van weinig respect voor het leven. Elke plant, elke boom is een levend wezen. Het is hoog tijd dat de groene jongens en meisjes eens te leer gaan, bij de Dalaï lama. Daar is elk leven heilig. Of zoals ik het formuleer : een boom is ook maar een mens!
De werkwijze is waarschijnlijk afgekeken van de spintkerver bij de olmen. Die zorgt ervoor dat er een schimmelziekte ontstaat die de boom verplicht zijn sapstroom af te sluiten. Die pleegt als het ware zo zelfmoord.

Ik dacht dat ringen op vogels sloeg. Wij hebben in de jaren 70 massaal mezen geringd. De bedoeling van het ringen is de populatie te verkennen, te beschermen en zo nodig te bevorderen.
Bovendien stelt zich de vraag : wat is een exoot? In een het Antwerpse Zoerselbos hebben ze onlangs ontdekt, via archeologisch onderzoek van houtskoolresten in houtskoolmeilers, dat de hulst geen exoot is. Die kwam reeds eeuwen voor in het Zoerselbos.

480 Rij

De rij van de mensen die zich voorbij gelopen voelen is langer dan de laureaten.
Enig aandringen helpt. Ofwel worden er steeds meer gelauwerd.
Naar tweejaarlijkse traditie werden de Cultuurlaureaten gehuldigd in de Muze. Het gaat om kortfilmmaker Nicolas Caeyers, choreograaf Jan Wallyn en Dance Company On the Roof, vrijwilligster Laura Junius, De Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia (175-jarig bestaan), regisseur, acteur en auteur William Van Hemelrijck, de Zusters Annunciaten, het Beiaardcomité en Julien De Roover.

Onlangs werd ik voor de tweede keer voorgedragen, opnieuw om de verkeerde redenen. Betaalde inzet moet niet beloond worden met een trofee. Bij mijn op pensioenstelling werd ik voldoende gevierd! Ze mogen mij altijd eens om de juiste redenen, onbezoldigde inzet, vieren!

481 Isola

In Vlaanderen Vakantieland lieten ze een reportage zien over “Isola del asinaro” op Sardinië. Dat is het eiland van de ezels. Als er een dier is dat ik graag nog zou koesteren, dan is dat een ezel. Maar, helaas! Mijn tuintje is te klein voor zo’n viervoeter. Bovendien balkt die dag en nacht, als hij geen gezelschap heeft.
Zou er ergens in de wereld een eiland der kippen of hanen zijn?
Op Rodos wemelt het van katten.
Lesbos in Griekenland kennen wij. Dat is het maagdeneiland van de lesbiennes.

482 Residentie

Onze reuzen Jan en Mie hebben een eigen residentie aan “’t Waterken”, dit is de vijver achter de bibliotheek van Meise. Dit 17^de eeuws tuinhuis wou ik destijds inrichten als vogelkijkhut. Mits er een venster in de deur op ooghoogte komt, is dat een uitstekend zicht op de vijver.
Het huisje staat ter beschikking van de vrienden van de beiaard. Daar worden de materialen ondergebracht van de concerten. Naast de bewoners rust er ook de oude haan van de St.-Martinuskerk en enkele vlaggenstokken en –staanders van de vaderlandslievende verenigingen.

Enkele jaren gelden werd het opengebroken door een koppel, dat afgedwaald was van de Hawaï-fuif van Knodde. Zij lieten er DNA en bewijsstukken achter. Zij hadden er duidelijk gepaard, want de kleren van de reuzen werden afgerukt en lagen op de grond. De bloemenkrans, waarschijnlijk van het hitsig meisje, bleef liggen. Of er een happy-end aan dit verhaal kwam weet ik niet. Wat zeker is : de gemeente beveiligde de deur grondig. Vrienden die er regelmatig komen chillen (dit is jeugdbargoens voor rondhangen), houden een oogje in het zeil. Er zou ook camerabewaking zijn.
Onlangs werd er opnieuw een ruitje vernield in de deur.

483 Psychologie

Om de persoonlijkheid te benoemen hanteert men in de psychologie tegenwoordig o.a. de vijf dimensies uit het big-five model ui 1990 van J.M.Digman:

1.     Zorgvuldigheid (tegenover laksheid)

2.     Extraversie (tegenover introversie)

3.     Vriendelijkheid (tegenover vijandigheid)

4.     Emotionele stabiliteit (tegenover neuroticisme

5.     Openheid voor ervaringen/intellect/creativiteit

Andere instrumenten zijn : de vier temperamenten van de oude Grieken, de 16 factortheorie van Catell en de 3 dimensionale theorie van Eysinck.
Wij deden het nog met de kubus van Heiman of met “der Baumtest”, van een of andere Duitse psycholoog.
Op mijn scheurkalender 2011, koos ik dit jaar voor Psychologie. Dat is een oude liefde uit mijn studententijd!

484 Thorium

Na de catastrofe in Japan valt het ons op dat er opnieuw weinig of niet gesproken wordt over de huidige kerntechnologie.
In China gebruikt men al lang kiezelbedcentrales, die veiliger zijn. Maar met de laatste bevindingen wordt kernenergie geproduceerd zonder afval in een eenvoudig te bouwen reactor, de zogeheten gesmolten zoutreactor. Hij kan niet ontploffen. Men kan er geen kernbommen mee maken. En bovendien is er geen nucleair afval.
Er is een blog : “energy from thorium”. De technologie is van 2000 van Kirk Sorensen van de Nasa.
Het schijnt dat de oude reactoren gemakkelijk kunnen omgebouwd worden voor deze nieuwe technologie. Waarom doet men dat niet ?!

485 Montessori

De leerlingen van het schooltje van Oppem herstellen met steun van de provincie een drooggevallen poel in de Pastorietuin. Er wordt een essenbos aangeplant met inheemse struiken. Daarbij plaatsen ze bijenkasten, een vlonder, een vogelkijkwand en educatieve panelen.

Dit initiatief vergroot de biodiversiteit

Educatieve houten panelen geven een didactische meerwaarde aan het project. Andere scholen van Meise kunnen op bezoek komen. De leerlingen zullen zelf instaan voor de gidsbeurten. Dat past prima in het pedagogisch project van de school die volgens de Montessori principes gerund wordt. Wij kunnen ons bij deze gelegenheid de vraag stellen waarom deze methodeschool niet onze eigen Decroly koos.
De school gebruikt ook een scholenkit -met een doe-boek, dat voor deze gelegenheid gemaakt werd.
Heel het opzet wordt ondersteund door Natuurpunt Meise, het Regionaal Landschap Groene Corridor, een intergemeentelijk natuur- en landschapsteam, ouders en een imker.
Dat de directeur van de school natuurgids is, is niet vreemd aan dit initiatief. Wij hopen dat deze school, in het kader van het gelijke kansenbeleid, dezelfde kansen krijgt als de andere scholen van Meise.

486 Geluidsschermen

De geluidsschermen tussen de wijk De Nekker en de A12 in Meise (richting Antwerpen) zijn geplaatst . Bewoners van aangrenzende straten vragen er nu ook.
Er zullen 1 kilometer geluidsschermen langs de A12 in Wolvertem en Meise geplaatst zijn vóór de zomer. De kostprijs bedraagt 1,2miljoen euro. Voor de derde fase is het wachten tot de lente van 2012.
Volgend jaar wordt de zone richting Brussel vanaf de Zonnelaan tot aan de carpoolparking en richting Antwerpen vanaf het domein Drytoren tot aan afrit3 (Meise) aangepakt. Het gaat om bijna drie kilometer'
De bewoners van de wijken langs de A12 zijn blij met de schermen. Er is beduidend minder lawaai. En in sommige buurten neemt het aantal inbraken af. De schermen vormen een extra hindernis voor dieven.
Volgens critici zouden geluidsschermen een invloed kunnen hebben op de snelheid van automobilisten. De geluidsschermen staan te ver van de autoweg om een tunneleffect te creëren. Er zou dan eerder trager dan sneller worden gereden.
Omdat het gezichtsveld niet verkleind wordt, is er geen invloed.

487 Burm

Cabaretier Jef Burm werd op zaterdag 9 april om 11.15 uur begraven in zijn geboortestad Sint-Niklaas. Hij overleed zaterdag ….. op 87-jarige leeftijd in het rustoord in Sint-Pieters-Leeuw. Jef Burm was ereburger van Sint-Niklaas en van Meise, waar hij jarenlang woonde. Het rouwregister werd aan het onthaal van het Administratief Centrum gelegd. Een delegatie van Meise woonde de begrafenisplechtigheid bij in de Sint-Niklaaskerk in Sint-Niklaas. Deze bestond uit burgemeester Belgrado, ereburgemeester Frans Kerremans, de gemeentesecretaris, Jef De Cuyper en Jan Van de Broeck (die de plechtigheid filmde). Afzonderlijk daagde ook oud-burgemeester Roger Heyvaert op.

De getuigenis van zijn kleinkinderen was ontroerend, evenals de geluidsfragmenten, waaronder de kleine harlekijn.

Jef Burm was de virtuele voorzitter van de virtuele “Jeffenclub”. Ik had regelmatig gesprekken met hem op de markt in Meise. Ook in de Kunstkring, waar hij regelmatig deelnam aan groepstentoonstellingen was hij een graag geziene gast.

Hij maakte een Meiselied n.a.v. de voorstelling van onze gemeente in Golfbreker in Knokke.

488 175

Ter gelegenheid van haar 175-jarig bestaan huldigde de koninklijke fanfare Sint-Cecilia uit Wolvertem haar verdienstelijke muzikanten die tussen 35 en 75 jaar muzikant of bestuurslid zijn.

Eredirigent Jean De Ridder spant de kroon: hij is al 75 jaar muzikant-dirigent-componist. Juul Robberechts is al 65 jaar muzikant en bestuurslid. Andere verdienstelijke leden kregen een speciale vermelding voor hun jaren onbaatzuchtige inzet.
Als apotheose van de avond huldigde het gemeentebestuur nog een diamanten paar: erevoorzitter Juul Robberechts en Denise Van Ossel.
Sint-Cecilia beleefde een tweedaags muziekfestival in de Ceciliazaal met 250 muzikanten. Die werd georganiseerd in samenwerking met het gemeentebestuur van Meise en de Vlaamse Amateur Muziek Organisatie.
Onze Sint – Annaprocessie op zondag 24 juli zou opgeluisterd worden door deze fanfare. Ik vond dat prima, want zij traden ook op tijdens de receptie voor mijn pensioen in 1996. Maar zij raken niet in getal. Het is dus afwachten voor een andere muziekensemble.

489 Aquafin

Mijn bemiddeling werd ingeroepen om een poel in de Berenput in Meise te laten verbeteren door de provincie. De eigenaar, Jef Gillisjans of “Jef va Jaak va kiek” was zo vriendelijk op onze vraag in te gaan. Snel werd de poel uitgediept en sterk verbeterd, maar … enkele weken later kwam Jef in allerijl bij mij, omdat hij een onteigeningsbericht gekregen had van Aquafin. Ze zouden voor de poel een betonnen reservoir installeren.
We zijn dan op de zitdag van de gedeputeerde geweest. Maar dat was boter aan de galg, want Aquafin heeft ondertussen de status van “staat in de staat” veroverd. We zijn nog eens bij de burgemeester geweest en daar bleef het bij. Later werd het veld voor de poel herschapen in een modderige werf. Uiteindelijk werden het 4 betonnen muren met afsluitmogelijkheid, om overstroming van de dorpskom tegen te gaan.

490 Moessonkas

De Plantentuin in Meise pakte recent uit met twee initiatieven.
De Moesson- en Savannekas werd op 20 mei 2011 geopend. Ze staat helemaal in het teken van de tropische gebieden die een afwisseling kennen tussen een droog- en een regenseizoen. De planten passen zich aan om te kunnen overleven. De Afrikaanse baobab – uit “Le petit prince” van Antoine de Saint Exypéry - heeft een stam vol water. In deze nieuwe serre moet je geen dicht woud verwachten, maar wel het typische bos en zelfs een termietenheuvel. De collectie telt meer dan 300 plantensoorten.

Weinig plantentuinen in de wereld hebben een Moesson- en Savannekas. Dat is omdat het niet zo eenvoudig is om de seizoenswisseling na te bootsen. In Meise hebben de tuiniers dat gefikst. In het plantenpaleis worden alle ecosystemen (biomen) van de wereld getoond, dus ook de moessonbossen en uitgestrekte Afrikaanse savannes.
Naar aanleiding van het “Jaar van het bos” werd een wereldwoudenparcours uitgestippeld. Elke dag verdwijnt 350 vierkante kilometer bos. Op jaarbasis komt dat overeen met de oppervlakte van heel België. In de Plantentuin worden al 200 jaar gegevens verzameld over de Belgische bossen, maar ook over de Afrikaanse. Waardevolle bossen worden beschermd. De collecties en de zadenbank dragen ook bij tot de bescherming van de bedreigde soorten.

491 Reekalfje

De voorzitter van de Wildbeheerseenheid Houthuys uit Meise voedt eigenhandig een reekalfje op. Om de vier uur geeft hij het speciale melk, ook 's nachts. Een hond vond het reekalfje in het bos. Het werd in een wasmand met dekens gelegd en het wordt groot gebracht met de papfles. Normaal eet het na twee maanden al klaver en een beetje gras. Na een jaar is het volwassen.
Het diertje kan niet in de natuur terug gezet worden. De moeder aanvaardt het kalfje niet meer omdat het in contact is gekomen met mensen. Wandelaars die een reekalfje in een bos zien liggen, denken dat het is achtergelaten. Ze laten het best gerust. De moeder weet zeer goed waar het diertje ligt. Raak zeker geen reekalfjes aan.

492 Acrobatie

Onze turnleraar Gerard Polet in het O.L.V. Instituut in Laken beloofde ons 10 op 10 voor het examen als we op onze handen konden lopen. Je moest mij maar uitdagen en ja … veertien dagen oefenen met mijn voeten tegen de wasdraad en ik kon het. Van toen af moest ik regelmatig demonstraties geven op de plint, tijdens de lessen. Dit lokte heel wat jolijt en naijver uit bij mijn medeleerlingen. Ze noemden mij toen “kattenjonk”, omdat ik zo lenig was.

In de Chiro trad ik op de feesten op met wijlen Michel Verbeeck. Ik stond dan op mijn handen op de voorarmen van Michel, die op zijn rug lag. Michel beoefende ook het lange afstand lopen, maar bezweek onder het stortbad aan een hartaderbreuk. Dat is althans wat ik hoorde zeggen.
Tijdens mijn carrière maakte ik grapjes tegen de poetsvrouwen. Ik vertelde hun dat ik waarschijnlijk de enige in huis was, die het kon klaarspelen om zijn voeten niet aan hun werk te vegen. Ik kon er inderdaad op mijn handen door.

493 Oxytocine

Dit is het zogenaamde knuffelhormoon. Wanneer je voldoende praat, knuffelt, vrijt komt dit hormoon vrij en krijg je kwaliteitstijd. Dat maakt ons milder, zachter en verdraagzamer voor elkaar.
In de tegenovergestelde situatie, onder invloed van het steeds maar jachtiger leven, ondergaan wij een schadelijke invloed op onze relaties. De gevolgen ervan zijn groter dan men denkt. Hier zou wel eens de oorzaak kunnen liggen van de vele echtscheidingen.

494 Appel

De appel van Eva, waar Adam in zou gebeten hebben blijft een raadsel.
Op het schilderij van het Lam Gods staat een Limonium pomul (citroenappel). Er bestaat een variante waarop een beet te zien is.
Op het werk van Lucas Granach (1526) staat een appel. Maar Michelangelo beeldde het tafereel in de Sixtijnse kapel uit met een vijg.
In de laatste EOS kreeg de redactie een reactie van een lezer die daarover publiceerde in 2002 in het tijdschrift Biekorf. Het zou gaan om Citrus hystrix (wilde limoen).
Maar de auteur van het artikel wijst dit af, omdat de kring onderaan ontbreekt. In de kunstgeschiedenis zijn er vele theorieën ontwikkeld.
In het boek “Het mysterie van het Lam Gods, Filips de Goede en de rechtvaardige rechters van Van Eyck beweert prof. Dequeker dat het om een “ethrog” gaat.
Of het nu een appel was of dat hij in iets anders gebeten heeft, mij om het even. Hij zou echter een uil geweest zijn, moest hij zijn kans laten liggen hebben bij de naakte Eva. En een uil staat in dezelfde categorie als een haan.

495 Wushu

In EOS mei 2011 staat de beschrijving van een onderzoek van de Harvard Medical School in Boston (USA), gevoerd op 50 hartpatiënten, om de invloed van deze Chinese krijgskunst op hun gezondheid te testen. Het verwondert mij dat slechts 50 proefpersonen representatief zouden zijn! Ik leerde in de VUB van wijlen rector Aloïs Gerlo dat 400 een minimum is.
In dit artikel definieert men t’ai chi als een sport die mediteren combineert met gecontroleerde, vloeiende lichaamsbewegingen en ademhalingstechnieken.

Volgens het onderzoek hadden de patiënten een betere levenskwaliteit, meer zelfvertrouwen, meer calorieverbranding en hun stemming was beduidend beter. Maar de conditie verbeterde niet. Dit werd onderzocht met een looptest, waarschijnlijk de “Cooper test”. Uw conditie kun je slechts verbeteren mits minsten 3 maal per week een half uur tot 50 minuten te joggen. Dan treedt een trainingseffect op.

496 Reservaat

Op zondag 5 juni 2011 stelde Natuurpunt een nieuw reservaat voor onder de naam “Land van Oppem”. Deze benaming is zo doordeweeks! Kon er geen originelere gevonden worden of een historische naam? De kerkfabriek van Oppem claimt deze naam ook al voor de tuin van de pastorie.
Dit is al het derde reservaat dat onze natuurafdeling op haar conto mag schrijven. Wij hebben nog de Birrebeek(vallei) en de (Wolvertemse) Beemden.
Met de “Birrebeekvallei” was er ook al iets mis. Dat mag dan al geografisch een vallei heten, maar de bezoekers denken direct aan de valleien in de Ardennen en keren met een lichte teleurstelling terug.
De samenwerking met andere verenigingen was positief. Pasar desmedtfrans@skynet.be schakelde 3 veldtuinen in : Rossem : Kerkevoetweg 5 (Van den broeck) -Rossemdorp 22 (Gregoir Paul)-Kleinendries 28 (De Cort ).

Zie voor het fotoverslag www.natuurpunt-meise.be

497 Luizenzak

In de N.C.C. (nu V.G.C.) stond in het beleidsplan Jeugd, Sport en Speelpleinen, dat het de bedoeling was te zorgen voor de “creatieve non conformist”. In gewone mensentaal noemen wij dat “ langharig werkschuw tuig” of nog plastischer “luizenzakken”.
Voetbal is een feest voor deze hangjongeren! Ze waren weer eens bezig in Gent en Antwerpen. Het rode bestuur organiseert dat als het ware op een naïeve wijze, door op pleinen reuzenschermen aan te brengen. De supporters van beide ploegen staan dooreen en bij de eerste goal is het startschot gegeven voor baldadigheden. Laat ze in de herbergen gaan kijken, waar ze geïsoleerd zitten in kleine groepjes. Dat is minder gevaarlijk.
Je ziet ze ook overal opduiken in betogingen. Daar zetten ze aan tot geweld en vreedzaam gestarte betogingen eindigen dan ook vaak op vernielingen. Het is dan alsof er een tsunami of een orkaan voorbij kwam. Een spoor van vernieling trok door de stad!
Ze krijgen dan ook nog eens het woord, in naam van de vrije meningsuiting, op het T.V. verslag.
Je vraagt je af of die jongeren niet moeten werken zoals iedereen. Als je er eens dieper op ingaat zijn die dan bovendien soms nog betaald met geld van de belastingen, om het systeem te bestrijden. Dat gebeurt via de wildgroei van de gesubsidieerde V.Z.W.’s. De cirkel is dan rond!

498 Boeken

Mijn zus en haar echtgenoot traden op Ring-TV voor het voetlicht onder de naam Luc en Marie Jeanne De Cuyper. Laat dat misverstand voor eens en voor altijd van de baan : Marie Jeanne is mijn zus en een rasechte De Cuyper.

Hun boeken- en cd-winkel in het centrum van Meise was na 41 jaar in de streek een begrip geworden. De klanten vinden het spijtig dat mijn zus er op 2 juli 2011 mee stopt.

Hun klanten zouden liever hebben dat de knusse winkel open bleef. Maar zij hebben samen de beslissing genomen. Wat gezondheidsproblemen en het feit dat ze 65 wordt gaven de doorslag. Het is echter met pijn in het hart. Er kwamen op het einde van het interview dan ook traantjes aan te pas.
Zij hadden een strikte taakverdeling : Luc de boeken en Marie Jeanne de platen en de winkel.

Zij gingen van bij het begin - in 1970 - voor het betere boek. Dat vergde veel investeringen. Omdat de stock echt onbetaalbaar geworden is, is het overlaten van deze zaak ook niet meer realistisch.
Wat zijn haar plannen naar de toekomst toe ? Ze wil nog Spaans leren omdat haar dochter An en zoon Jan in Madrid wonen. Ze droomt ervan om in een koor te zingen. Rock Werchter staat ook op het programma.
De laatste vraag klonk : wat is uw lievelingslied? Zij antwoordde : “Music is my first love and it will be my last”! Onder de toren van St.-Martinus verdwijnt een kleine familiezaak en ook “stamënee bai Kadeddër “sloot reeds de deuren!

En onze haan : hij kraaide voort!

49 9 Ei

Britse onderzoekers kraakten het eeuwenoude raadsel van de kip of het ei: de kip was eerst. Maar was de haan er voor de kip of omgekeerd ?

Want om een ei te bevruchten heb je een haan nodig. Anders legt de kip een onbevrucht ei en komt er geen kuiken uit! Dus dat is nog niet volledig opgelost, of toch ?
Bij pensioenen krijg je ook zo’n redenering. In de pensioendebatten hoor je wel eens zeggen dat de jongeren voor het welzijn de ouderen betalen. Maar ik heb heel mijn actieve loopbaan de helft en meer van mijn loon aan de belastingen afgedragen! Wat gebeurde er dan met dat geld. Ik heb zelf reserves laten aanleggen voor mijn oude dag! Wie betaalt voor wie ?
Nog een variante van dit fenomeen vinden we in de Wetenschap. De wetenschappers die de oorsprong van het leven onderzoek zitten met een kanjer van een ”de kip of het ei”, of beter “het gen of het eiwit” vraagstuk.

500 Parkies

Het gaat hier niet om parkieten, de gevleugde vriendjes van hanen, maar over iets helemaal anders.
Jean-Paul De Cremer, parkinson-patiënt, bleef niet bij de pakken zitten. Hij klom uit het dal en richtte Radio Parkies op, een internetradio voor en door Parkinson- patiënten. Ze draaien plaatjes en verzorgen interviews met dokters en professoren. Hun doel : Parkinson-patiënten een positief doel bijbrengen via leuke muziek en berichten
Jean-Paul (48) uit Meise kreeg heel wat te verduren voor hij aan zijn project begon. Hij moest zijn job aan de luchthaven van Zaventem opgeven toen de ziekte toesloeg. Hij verloor bovendien nog zijn moeder.
Na contact met de Vlaamse Parkinson Liga (VPL), waar hij heel wat info kreeg over Parkinson, kwam hij op het idee om een radiozender op te richten in teken van de ziekte.
Je kan hem beluisteren op http://radioparkies.playtheradio.com of via http://www.parkinsonliga.be

501 Vaderland

Zijn de haan en de leeuw te verzoenen? Zijn er nog echte Belgen ?
Volgens een enquête in het Nieuwsblad zou 70 % van de Vlamingen zich Belg voelen. Als je de cijfers echter beter analyseert is dat wel overdreven. Dat ligt aan de nuances en aan de vraagstelling. Zo snel kan het aanvoelen van de burgers niet veranderd zijn.
De beelden werden gekleurd met de lelijke Belgische driekleur. Het is tijd, dat we een nieuwe vlag hebben, die de twee landsdelen van onze hopelijk binnen kort confederale staat, verzoent. Waarom kan dat niet onze eerste Belgische vlag zijn : de gouden leeuw. Je ziet hem nog driedimensionaal op oude vlaggen van verenigingen. De gouden haan op een rode achtergrond. Zo hebben de Walen ook iets. Het lelijke zwart mag eraf. Dat doet toch enkel aan de dood denken! Rood doet aan strijd denken. Of is dat iets te links bekeken!
We mogen ook niet vergeten, dat in de tijd dat de gouden leeuw nog ons symbool was, Jette bijvoorbeeld een Nederlandstalige meerderheid had. De strijd in de randgemeenten zou omgekeerd kunnen gevoerd worden, als de Franstaligen bij hun eisen blijven om de faciliteitengemeenten bij Brussel te voegen.
Hanen worden echter door leeuwen gelust, zonder pluimen althans.

502 Black – out.

Mijn jeugd speelde zich af in en rond de Rozenboom. De Rozenboom was een herberg (“stamenee”) in een boerderij, in de Boechtstaat. Dat was een zalige tijd tussen 1945 en 1955. Ik bewaar daar zalige herinneringen aan. Ik publiceerde deze verhalen reeds in het plaatselijk krantje van Okra. Later stond het op mijn blog bij Telenet.
Op de zaterdagse markt kwam ik enkele weken geleden Frans Keppens tegen. Aangezien er in Meise twee met dezelfde naam rondlopen moet ik wat preciezer zijn. Het was de autochtone en niet de voorzitter van de Kunstkring. Die gaf mij een goed idee. Hij vroeg mij waarom ik nog niet vertelde hoe ons hondje Josette eens met zijn oor tussen mijn fietsketting geraakt was. Met de beste wil van de wereld kan ik mij dat niet meer herinneren.
Ik zal daarvoor nog eens naar Guilford in Engeland moeten bij Maya. Deze fitoterapeute slaagt erin de jongste herinneringen los te weken. Zij doet dit via “Emotional stress release”, een methode waarbij nare of aangename herinneringen terug in het bewustzijn gebracht worden. Dat schijnt te helpen bij emotionele problemen, waarvan ik gelukkig gespaard blijf.
Maar Frans K. bracht mij dus op een idee. Als de ooggetuigen van weleer, mij eens hun visie geven over mijn jeugdjaren. Dat zou ook al heel wat opfrissen.
Ik heb er een aantal onder jullie ook nodig voor een nieuw project van Jos Pauwels. Dat is de man die de “Waanzin van Charlotte” coördineerde, het boek dat in het kasteel van Boechout voorgesteld werd en dat handelt over onze dierbare keizerin van Mexico.
Het nieuwe geplande boek gaat over de wereldoorlogen.

Ik zou graag daarin mijn stelling bewijzen, dat de Koninklijke Maatschappij de Gewezen Soldaten van het Belgisch Leger uit de burgerwachten van baron d’Hoogvorst stamt. Onze voorzitster is de eredame van deze vereniging die in 2003 honderd jaar werd. Om alle misverstanden uit te sluiten : de vereniging werd dan 100, niet de eredame. Die moet voor die verjaardag nog wat wachten.
We zoeken dus ooggetuigen van wereldoorlog 1940-45 en mensen die wat weten over 1914-18, gebeurtenissen die zich afspeelden in Meise. Over de grote oorlog worden in 2014 herdenkingen opgezet door de provincie.
Het haantjesgedrag van onze soldaten zal dan in de verf gezet worden.

503 Cultuur
Kort na de 2^de wereldoorlog was er van Cultuur in Meise nog weinig sprake.
We hadden wel de parochiale bibliotheek in de Limbosweg. Maar daar waren vooral Hollandse meisjesboeken te vinden. Maar dat was een begin ! En de jaarlijkse boeken die bij de prijsuitdeling te verdienen waren stilden onze leeshonger amper. Wie een krant had thuis, kon daar zijn gading in vinden. Ik moest naar de overkant van de Cuyperstaat (nu Boechtstraat) om dagelijks de avonturen van Eric de Noorman te lezen.
Er was ook het Davidsfonds. Mijn vader was lid en bestelde elk jaar zoals gebruikelijk leesvoer van Vlaamse katholieke schrijvers. De anderen stonden op de index. Wij kregen niet de gelegenheid om die auteurs stiekem te lezen..

De Culturele activiteiten van het Davidsfonds lokten ons naar de parochiezaal. Er viel toch niets anders te beleven. Van op “den uil” (1^ste verdieping achteraan) luisterden wij met enig leedvermaak naar de toespraken van voorzitter. De man doorspekte zijn volzinnen, zoals alle grote redenaars trouwens, met af en toe een “eu”. Wij probeerden dat gelijktijdig met hem na te bootsen. Dat deed de arme man uiteraard regelmatig de draad van zijn betoog verliezen.
Maar met de komst van Herman Boon pr., werd onze culturele vorming drastisch bijgeschaafd. De kansen die wij via hem kregen tilden ons op ver boven de Vlaamse middelmaat. Hij verankerde de zin naar schoonheid zelfs muurvast in het Chiroheem dat wij zelf bouwden. De muurschildering van constructivist Jan Beekman, de metalen figuur op de gevel, het Mariakapelletje, de keramiek kruisbeelden en moeder met kind in alle lokalen, zijn hiervan de blijvende getuigen. En ook in het straatbeeld duiken her en der mooie kunstwerken op, die op zijn initiatief geplaatst werden.
In de Jeugdraad (1965 en later) hebben wij met onze proost allen samen aan culturele uitstraling gedaan. Wij hadden daar geen dure artiesten, gebouwen of cultureel web voor nodig. En dat was ook van de bovenste plank, met als meerwaarde onze eigen creatieve inbreng.

504 G

De 3 g ‘s. Het leven wordt beheerst en dikwijls bepaald door de 3 G’s : God, geld en genot. Mijn eerste kennismaking met deze drie wil ik u niet onthouden.
Toen ik als kleine dreumes begon te lopen en te spreken in het huis waar nu Marieke va Gerard (Teck – Brusselsesteenweg 128 ) woonde had ik leren vloeken. Regelmatig gaf ik een reeks Godsverwensingen ten beste als er publiek voorhanden was. Mijn moeder en Marieke kregen er stilaan genoeg van. Zij zaten mij voor Onze Lieve Heer op zijn kruis. “ Als je nu nog eens vloekt, zal ”Juzeke” van zijn kruis komen “, zeiden zij. Maar zij hadden hun rug nog maar pas gekeerd of ik was al in discussie met dat toch freler mannetje dat daar aan die twee stokjes hing. “ Kom er eens af als ge durft, godver ...” riep ik Jezus toe. Ik vrees dat dit het gevolg was van een verkeerde aanpak van mijn opvoeders.
’s Vrijdags was ik kajoebberair. De vuilnisbakken stonden dan op straat. Ik deed elke week mijn ronde, om schatten van uit de rommel te halen. Dat was een heel werk. Want van sorteren was er toen nog geen sprake. Ik verzamelde vooral oude uurwerken en al waar wielen onder stond. De straatkeerders veegden toen ook het vuil in de goot op hoopjes. Bij een grondige controle ontdekte ik, dat er nog al wat kleingeld tussen te vinden was. Hiermee heb ik als kleine jongen heel wat zakgeld verdiend.
En dan de derde G. In de volksmond gebruikt men hiervoor een ander woord, dat ik jullie laat raden. Maar ik zal het wel beschaafd houden. Tijdens de oorlog kregen wij van de Canadezen zwarte chocolade. Wij hadden dat nog nooit geproefd. Deze zaligheid streelde onze zinnen zodanig, dat ik er een verslaving aan overgehouden heb. Mijn zus zit daar ook mee.
Zo heb ik bij nieuwe ervaringen, steeds beter en soms slechter, leren omgaan met de 3 G’s. Zonder overdrijving uiteraard, want “te is trop en trop is teveel”, zei VDB.

505 Hospitaal

Mijn operatie aan mijn appendicitis heeft mij weinig trauma’s opgeleverd.
Het enige wat ik er lichamelijk aan overgehouden heb, is het kleine litteken. Met ouder te worden is dat opgeschoven tot op mijn bovendij. De specialist die mij opereerde was toen reeds gekend voor zijn minuscule insnedes. Hij was dan ook gegeerd door de dames, die al aan het uitzicht dachten, in de zomer, in bikini.
Het akeligste was echter dat masker chloroform dat ze toen over uw mond en neus hielden. Dan moest je tellen. Maar bij 3 was ik al in dromenland. Je kreeg daar hoge koorts van. Maar op mij had dat geen vat. ’s Anderendaags hing ik al tussen de bedden mijn trapeze-oefeningen te doen. Dit tot grote ontsteltenis van de verpleegsters. Wat zij nooit geweten hebben, is dat ik dat deed om hun te imponeren. Want ik was stapelverliefd op die prachtmeiden in witte kleren die mij verzorgden.
In het bed naast mij lag een kleine Brusselaar uit Neder over Heembeek van amper negen jaar oud. Die was verliefd op het kleine meisje, dat in de éénpersoonskamer naast ons lag. Het lieve wicht bracht het grootste deel van de dag bij ons door. Want zij verveelde zich stierlijk, alleen. Wat ik de verliefde jongen allemaal wijsmaakte, verklap ik liever niet. Maar als goede leerling van mijn meester Michel den “biënaaver” was dat van de opperste plank. Ik deed in dat mannetje de stoutste verwachtingen ontluiken. De romantische gedichtjes die ik hem toen deed opzeggen, overtroffen deze van de grote Franse liefdesdichters. Of daar iets moois uit ontloken is, heb ik nooit geweten.
‘s Zondags ’s middags kwam het engeltje met haar eten bij ons. Maar, o wee! Zij kreeg appelmoes met kip. En wij, de proletariërs, moesten het met gehaktballen stellen. We hebben ze net niet naar het hoofd van de lieve verpleegsters gesmeten. Ik was slim genoeg om te weten dat die daar niets konden aan doen. Ik heb de jonge patiënt dan maar naar de hoofdzuster gestuurd, om onze portie kip op te eisen, met de boodschap dat de Brusselse kiekefretters hun wekelijkse kip aan ’t spit moesten hebben.
Onrechtvaardigheden op sociaal vlak, zoals deze, heb ik nooit kunnen verdragen. Daar kom ik nog steeds van in opstand.

506 Straatrat.

Men beweert dat de kinderen tegenwoordig stouter zijn dan vroeger. Ik zou nochtans het tegenovergestelde durven beweren.
Toen ik nog een bengel was, werden er heuse oorlogen uitgevochten tussen de bendes van de verschillende wijken. Ik herinner mij twee confrontaties.
Het eerste slagveld bevond zich aan de zes wegjes tussen Oppem en de Mankevos. Daar was vroeger een steenbakkerij. En op de heuvels leemgrond stonden die van Wovertem, oog in oog met die van Meise. Onze wapens waren aardkluiten. Dit was intifada op zijn Meises. Zij noemen ons niet voor niets de klotboeren. Er vielen toen veel blauwe ogen en blauwe plekken. Er werd gevochten tot een van de boeren op het veld het welletjes vond en de bende naar huis joeg.
Een tweede gevecht ging door tussen die van Hasselt en die van het Dorp. Het slagveld was in de toenmalige Boechtstraat over de Nieuwelaan, achter en in de tuin van burgemeester Jules Van Campenhout. De tweeling Cleynhens voerde de troepen van het dorp aan. Wie de grootste belhamels waren voor die van de Hasseltse berg weet ik niet meer. Maar Wilfried De Goeyse maakte er zeker deel van uit. De wapens waren deze keer gevaarlijker. Wij hadden een hoop bonenstaken buit gemaakt in de tuin van een van de buren. Toen het gehuil tot de werkkamer van onze goede burgervader doordrong, kwam hij aangelopen en tekende de wapenstilstand officieel. Zijn zonen Jan en Fried behoorden tot het leger van het dorp. Die moesten uiteraard het gelag betalen.
Vreedzamer waren de Middeleeuwse veldslagen in de tuin van de Rozenboom. Wij bouwden er kastelen met de mutsaards (pakken dunne twijgen die met ijzerdraad gebonden werden). Met twee latten maakten wij onze zwaarden. En dan werd geduelleerd voor de plaatselijke schonen. Ik herinner mij nochtans niet of wij ooit als winnaar met een warme zoen beloond werden.
En als ik de verhalen van mijn nonkels mag geloven, dan overtroffen hun heldendaden de onze zeker qua wreedheid en vandalisme. Maar dat laat ik hun liever zelf vertellen. Wie komt er met het strafste verhaal voor de pinnen?

507 Kinderarbeid.

De jongste in het gezin wordt nogal eens ontzien. Niettegenstaande mijn zus nog 5 jaar jonger is, gold dat ook voor mij, dit tot grote frustratie van mijn oudere broers.
Wij mochten helpen thuis en op het veld.
Op het land bestond mijn bijdrage eruit het opruimen van het onkruid en het verzamelen van coloradokevers in de aardappelen. Ik hield helemaal niet van die vuile karweitjes. Ik wou, zoals mijn grotere broers, het echte werk doen : aardappelen rooien, graan met de pik afdoen en ons paard mennen, om het verse voeder te halen voor onze twee koeien en het paard.
Onze tante Katrien ( in feite een tante van mijn vader en een van de “drie maskes tërps ( –ë = doffe e) moedigde mij steeds aan. Zij zei : “Jefke, gij zijt kort bij de grond. Franske (mijn opgeschoten broer) moet zich te laag bukken”. Maar als ik mijn broer voldoende geplaagd had, mocht ik van haar vaak gaan spelen. Zij krijgt van mij daarvoor nog elk jaar een extra pot bloemen op haar graf met Allerheiligen.
In volle oogst, als Kuë distels kwam steken met de distelschup, ontsnapte ik ook regelmatig. Ik moest dan, met een blauwe stenen kruik, drinken halen in de kelder van onze herberg. Er stond toen een vaatje van 30 liter faro klaar. Mijn vader vond dat het vat altijd te vlug af (leeg) was. Wat hij niet wist was, dat ik voor dat ik de kruik vulde, op mijn rug ging liggen onder het tapkraantje. Zo vulde ik eerst mijn kruikje (buik) goed. Ik ben zo fijnproever geworden in alle afgeleiden van lambiek. De brouwers in de streek doen soms beroep op mij, als ze faro maken, om de juiste samenstelling : lambiek, gebrande kandijsuiker en suiker, te bepalen.
In onze “stamënee” werden de taken verdeeld volgens een beurtrol. Piet moest in de keuken helpen. En onze Frans en ik droegen de lege bierflesjes naar de kelder of legden de boekjes van de spaarders van Zorg Vooruit in volgorde. Wij hadden toen 160 spaarders in onze spaarkas, die dateert van 1907. De lege bierbakken droegen wij ook naar beneden. We stapelden er om ter ’t meest op onze tengere armen. Als de stapel hoger reikte dan de deur van de kelder, vielen ze over ons hoofd in de keuken.
Boodschappen doen voor ons ma, daar vochten wij soms voor. Daar waren altijd meer kandidaten voor, dan nodig.

508 Kleren.

Zo fier als een haan, klinkt het spreekwoord.
Als jongste van drie jongens, was je gedoemd om de kleren van je oudere broers af te dragen. Dat was niet plezant, ijdel als ik was, maar nood maakt deugd.
Thuis liepen wij op pantoffels. Als wij onze klompen (blokken) vergaten aan te doen, liepen wij daar ook mee op straat. Ik herinner mij, dat het in de winter een hele onderneming was , om geen “paling te scheppen”. Want met de strenge winters van toen, was het niet gemakkelijk om tussen de hopen ijs, in de plassen ertussen, geen natte voeten te krijgen. Vooral als het dooide was dat een onbegonnen zaak.
Voor mijn plechtige communie kreeg ik een nieuw kostuum. Onze nonkel Jef (den Dockx, broer van Florans), die bij ons woonde maakte dat in haute –couture op maat. Ik herinner mij dat de pofbroek toen in de mode was.
Maar toen ons ma mij in een nog niet afgedragen pelsmantel de straat opstuurde, was ik er niet graag bij. Tegenwoordig staat dat hip bij de popidolen op de internationale scène. Maar ik speelde in geen band. Van welk dier de pels kwam, weet ik niet meer. Maar Brigitte Bardot zou er niet gelukkig om geweest zijn als dierenwelzijnsactiviste. Prinses Mathilde kreeg zelfs voor een pelsen hoed een blaam, bij het huwelijk van Maxima.
Op oude foto ’s zoals in mijn streekboek, “Meise onder de toren van Sint – Martinus”, kun je de mode door de eeuwen heen aflezen. En geloof mij vrij : we zijn er toch op vooruit gegaan!
Ik had ook een hekel aan de blauwe korte broek van mijn Chiro-uniform. Want als ik in mijn apenjaren kwam (puberteit), kreeg ik nogal veel haar op mijn benen. Een lange broek was verboden.
Toen ik onderwijzer werd las ik het sprookje voor : “De kleren van de keizer”. Daar zat de oplossing in. Die beeldde zich in dat hij in prachtige kleren gedost voor zijn volk paradeerde. Maar hij vergat, dat hij spiernaakt in zijn koets zat.
Maar een geplukte haan is ook geen zicht.

509 Kuë

Onze belevenissen in de Rozenboom zijn te vergelijken met die van de helden uit het boek van Ernest Claes : “Wannes Raps”.
Wij hadden tijdens de oogst een seizoenarbeider : Kuë. Deze jonkman leefde bij Wis va Pitaiës, in de stamënee naast meester Rosiers (Nieuwelaan .). Wis vertelde ons eens dat Kuë, toen ze water uit “dën bërrë” putte vroeg, of hij zijn ezeltje ook eens mocht laten drinken?! Zijn specialiteit was het uitsteken van distels in het graan. Dat deed hij met een distelschup. Zijn instrument heb ik nog steeds in mijn bezit. Ik plaatste ondertussen mijn collectie in het landbouwmuseum in de hoeve in de Plantentuin in Meise.
Distelsteker

Ons ma had eens lekker stofvlees (kabbërnaan) gemaakt met geuze. Kuë wou niet verletten. Ik werd erop uit gestuurd om zijn eten op het veld te brengen. Hij was er bezig met onze tante Katrien. De pan ( “kassoeër”) met het eten bleef nog een kwartiertje staan tussen het stro. Een grote zwarte kever kroop in zijn eten. Ik hoor nog het gekraak van het dekschild van het beestje, toen Kuë hem tussen zijn aardappelen met stoofvlees plette! Ik wou hem er attent op maken, maar tante Katrien gebaarde van dat niet te doen. Hij speelde zonder te verpinken alles lekker naar binnen.
Kuë was ook de uitvinder van de verkeersremmende maatregelen. Als hij de Nieuwelaan overstak keek hij nooit of er gevaar dreigde. Hij beweerde, als iemand op het gevaar wees : “ze...ze...muttë maa wachtën”, “z’emmë miër taiët azëkik”. Maar dat is hem fataal geworden. Bij de zoveelste oversteek heeft een wagen hem overreden. Hij was op slag dood.
Wat zouden de hanen aan het restaurant “Napoleon” aan de Plantentuin in Meise daarvan denken ?

510 Respect

Wij stonden vroeger sterker tegenover het lot dat alle levende wezens wacht, dan de jeugd van tegenwoordig.
Bij onze opvoeding reeds werden wij gehard tegen alle onheil. Ratten doodknuppelen was een attractie, zoals verteld in een eerdere aflevering. Als onze poes gejongd had, was het geen enkel probleem om mijn moeder van de jonge poezen te verlossen. Ik was de killer van dienst. De techniek die ik hierbij hanteerde werd bij elke terechtstelling verfijnd en alles gebeurde op het eerste gezicht pijnloos, voor de arme schepsels. Met een nest jonge honden ging het iets moeilijker. Ik bespaar jullie de details.
Als het varken geslacht werd was het feest. Mijn leermeester, beenhouwer (“biënaaver”) Michel, liet mij eens assisteren toen ik amper zes jaar oud was. De grote houten hamer voor de verdoving was echter te zwaar. Het varken hield er enkel een buil aan over. Maar de slachter klaarde de klus onmiddellijk. Ik moest echter daarna het bloed opvangen ( “voiten”) in een kom. Van varkensbloed worden de heerlijke zwarte pensen gemaakt.
Toen ik misdienaar geworden was, werd ik eens in het holst van de nacht, voor de eerste maal geconfronteerd met het overlijden van een bejaarde. Dat beeld is mij nog steeds bijgebleven. Het was bij “Mariekë va Gëraar”, in het huis waar ik zeven jaar eerder geboren werd. Ik kan mij nog levendig voorstellen hoe ik op mijn blote knietjes voor het bed van deze stervende zat met het wierookvat. Onderpastoor Verstraeten diende hem het heilig oliesel toe. De man was echter reeds in het hiernamaals. Hij lag met de knieën omhoog en de mond wijd open. Dit beeld zal ik nooit vergeten!
In de kerk, bij de begrafenissen, gingen deze beelden vaak door mijn hoofd. Onder de hoge zwarte katafalk doemde het beeld van de stervende steeds op.
Of het weglaten van dergelijke confrontaties in de opvoeding van de kinderen een goede zaak is, laat ik in het midden. Maar alle leed vermijden maakt de kinderen toch kwetsbaarder dan wij waren.
Wat ik eraan overhield, kun je je afvragen : een grote bewondering voor Tibet met zijn onbeperkt respect voor levende wezens. Toen de Dalaï-Lama in de Potala zijn filmzaaltje liet bouwen, duurden de graafwerken maanden. Want bij elke spadesteek moesten de arbeiders al wat leefde in de aarde van een gewisse dood redden.
Een haan is ook maar een mens (= levend wezen zoals wij).

511 Klank

Muziek verzacht de zeden. Toen ik in de jaarmis van de Gewezen Soldaten zat, dwaalden mijn gedachten even af, naar de tijd dat ik daar vooraan op mijn knieën als misdienaar zat.
Hier kregen wij tijdens de missen muzikale feeling. Dat ging via het ritmische bewegen van allerlei bellen. In de week was het een enkelvoudig klokje met klepel. Maar tijdens de feestelijkheden bedienden wij de vieringen met een zilveren, samengesteld exemplaar, van wel 4 of 5 bellen. Er werd toen nog verschillende keren gebeld tijdens de mis. Deze taak werd door de misdienaars in rood kleed met wit ‘roquet’, met overtuiging uitgevoerd. De ingedommelde gelovigen schoten dan plots wakker van het hels (of was het hemels) lawaai.
De liturgische Gregoriaanse gezangen in het latijn hebben alleszins onze muzikale smaak verfijnd. Daarvoor moeten wij nu naar Grimbergen. Ik vind het wel fijn dat ons aller Bie Boon (Herman de 2^de) klassieke muziek laat weerklinken in de lege kerk.
De Verenigde Broeders (“ressën”) en Concordia (“ëzzëls”) hebben ook een niet onaanzienlijk deel gehad in onze muzikale vorming. Want toen was er helaas nog geen muziekschool.
’s Zondags, na de middag, luisterden wij thuis naar Belcanto op de radio. Als ik nu naar radio Clara luister, waan ik mij opnieuw in de Rozenboom.
Ik kreeg toen ik leider was in de Chiro, een oude grammofoon van in herberg (stamënee) Sedan. Daar speelden wij volksdansen op, onder het podium van de oude parochiezaal. Want dat was ons lokaal. Na de Chiro kwamen wij daar met de leidsters stiekem dansen op oude 78 toerenplaatjes.
Na de leiderskring moesten wij van Herman Boon pr. (Herman de 1^ste) eens blokfluit leren spelen. Wij kregen er elk een om op te oefenen. Maar daar kwam niet veel van in huis. Ik bezit ze nog altijd en heb mijn collectie uitgebreid met een echte Ierse fluit. In de muziekkapel daarentegen, sloegen de trommelaars er lustig op los. Ik speelde ruiterijtrompet. Elke zondag luister ik met plezier , naar de startparade van de Chiro. Dat is tot in de Mankevos, waar ik woon, goed te horen.
Wie herinnert er zich niet de onvergetelijke homilie met het 45 toerenplaatje “ Tom Dooly” in onze parochiekerk. Iedereen die dat meemaakte, spreekt daar nu nog van. In het Chiroheem maakten wij ook kennis, via ons radio-pick-up-T.V. – meubel, met de Everly Brothers. Die zijn in het leiderslokaal grijs gedraaid. En over de guitaarexploten van onze proost heb ik het reeds gehad. En wij werden zelfs naar de opera in Antwerpen gestuurd. Tijdens de pauze doken wij wel de dichst bij gelegen dancing in. Want de verboden vrucht lichtte daar, boven de in alle kleuren verlichte en doorschijnende dansvloer, in al haar glorie op.
Niemand kan beweren dat wij in onze jeugd van goede muziek verstoken bleven!

512 Onderwijs.

Alle kinderen worden getekend door hun leermeesters en – meesteressen.
In de kleuterklas herinner ik mij Germaine De Greef en zuster Mechtilde. Van de zuster mocht ik de vlechtmatjes uitdelen en ophalen. Dat was een grote eer. Want zo kon ik een hele tijd aan haar voeten vertoeven, voor haar grote zwarte rok. Want de zwart – witte matjes moest ik ordelijk aan haar voeten, onder de hoge lessenaar schikken.
In de eerste graad kwamen wij bij meester Rosiers. Ik kreeg nog les achter de Triomf en tussen de herberg (“ stamënee”) van De Donder en de danszaal Kursaal. Daar had een medeleerling eens een fout geschreven in zijn opstel over de trein. Hij schreef trien. De meester vroeg prompt aan de klas wat hij met een trien kon doen. Vliegensvlug antwoordde ik : “Mee trouwen, meester !” Dat leverde mij op het einde van het tweede leerjaar de eerste plaats op en de meester heeft dat vele malen verteld.
In de drie graden was het altijd een tweestrijd tussen Paul en ik voor de trofee : drie boeken bij de prijsuitdeling voor de eerste. In de onpare jaren was de eer voor Paul. Maar in het vierde leerjaar werd ik als tweede afgeroepen. Voor dat de boeken uitgereikt waren, had ik al stil herteld en stelde tot mijn ontzetting vast dat er een fout van tien punten in mijn nadeel geslopen was in mijn uitslag. Huilend kwam ik thuis. Ik voelde dat als een zwaar onrecht aan. Ons moeder heeft echter nooit durven zeggen tegen meester Ooms dat hij misteld had. Hierdoor werd ik opgezadeld met een onweerstaanbare drang die zich verzet tegen alle onrechtvaardigheid.
In het vijfde leerjaar bij meester Krokaert was de trofee voor Paul. Ik deed toen mijn eerste communie met onze Frans (een jaar ouder). In de catechismusles had ik toch weer prijs zeker. Pastoor Brams vond dat ik als kleinste van de hoop, zou mis staan, naast een lange zwik (mijn broer) als laureaat van de catechismusles. Maar in de processie stonden wij toch de eersten naast elkaar. Ons ma had toen mooie bekken in ons haar gedraaid.
In mijn vijf leerjaren in Meise heb ik in het totaal dus 11 boeken verdiend. De twaalfde heb ik nog altijd te goed. Ik plaatste deze kleinoden, toen wij naar de Rozenboom verhuisden, in twee sinaasappelkistjes onder het kaptafeltje van ons ma. Ik kreeg dat meubeltje als eerste bureau.
Bij het zesde leerjaar was de competitie voorbij. Ik werd met mijn broer naar het Onze Lieve Vrouwinstituut in Laken gestuurd. Enkele anderen volgden. Daar staken ze mij per vergissing in het vierde leerjaar. Ik behaalde op alle toetsen het maximum van de punten. Door mijn kleine gestalte viel ik als twee jaar ouder kind, niet op. Ze vonden mij echter uitzonderlijk slim. Meester Krokaert heeft zich hiermee bemoeid. Na drie weken zat ik eindelijk op mijn plaats in het zesde leerjaar.
Ik voelde mij hier goed thuis, want de prefect was niet groter dan ik. Zij noemden hem “ de mus”. Het was een broeder van de Christelijke scholen met zwart habijt en twee witte bavetten onder de kin. Wij moesten hen aanspreken met “frère ...”. Ik kreeg als bijnaam “het kattenjoenk” omdat ik in de turnles demonstreerde, dat ik heel wat leniger was dan mijn makkers.
Het lot besliste dat ik in 1960 onderwijzer werd. Mijn stage bij broeder Antoon en mijn eerste drie werkweken deed ik in Laken. Daarna kwam ik in mijn oude school, met meester Rosiers als schoolhoofd tot 1974.
513 Ronde

Herman Ooms, onze Chiroleider, voerde de groene trui in tijdens het bivak. Ik was vendelleider en wou dat mijn jongens elke dag de puntentrui omgordden. Daarvoor moesten wij stipt en snel zijn bij alle activiteiten.
Onze leider pikte het idee in de echte ronde. De geestdrift voor de competitie erfde hij van zijn vader, meester Ooms. Want al wie bij deze onderwijzer zat, weet dat de meester vooral in het rekenen; de wedijver opdreef tot ongekende hoogten.
Maar dat bleef niet zonder gevolgen in ons spel. Op mijn verjaardag kreeg ik een fietsje als geschenk. Ons ma vergat de verjaardagen door het vele werken. Maar als de krant het volk in de bus viel, herinnerde zij zich steeds mijn verjaardag op 7 september, als zij de foto van koning Boudewijn zag. Want die verjaarde op dezelfde dag. Maar dat jaar was een uitzondering door die tweewieler. Ik organiseerde zelf de overhandigingsceremonie. Om 20.30 uur stipt reed ik symbolisch mijn volgend jaar in, van in de koestal de keuken in. De rest van ons gezin zat daar gezellig rond de Leuvense stoof.
’s Anderendaags reed ik zo fier als een gieter rondjes. Ik startte vanachter op de hofweg door het achterpoortje voor de bibliotheek. In het “stroikke” (Limbosweg), richting kerk, reed ik altijd de lus rond de mesthoop van Jantje Coremans. Zoals gebruikelijk lag de mesthoop voor de voordeur, maar er was een padje rond. Op de hoek van de Limbosweg, testte ik de voorst rem en ik stuikte over mijn stuur tegen de kasseien. Maar dat hoort erbij voor een Flandrien en dat zal zo wat de 377ste buil op mijn harde, dikke kop geweest zijn. Ik reed over de” place Loens” (of “place Clémentine” = dorpsplein) de Cuyperstraat (Boechtstraat) in. De poort stond open bij Van Campenhout – Van Campenhout (zuster van Jules en getrouwd met een Van Campenhout). Daar testte ik de tweede keer de voorste rem. Ik vloog opnieuw over het stuur recht in de mesthoop.

Voordat ik de fiets kreeg speelden wij de ronde met knikkers. Met latten en planken bouwden wij een baan en lieten de knikkers wedrennen naar beneden. Dieren werden ook ingezet : pieren en meikevers. Zouden onze kleinkinderen nog zoveel plezier beleven aan hun speelgoed ? Ik vraag het mij soms af. Want al dat dure speelgoed geeft weinig kans aan hun fantasie.

514 Ratten

Vorige zondag zijn we uitgeregend op de achtste kerktorennatuurwandeling in Westrode. Toen we nog een pintje dronken, speelde de juke-box plots de “pied-piper”, een hit van reeds lang geleden en een moderne versie van de rattenvanger van Hamelen. Ik dacht dat dit ter mijner ere was. Of was het voor die andere rattenvanger ?
In de “Rozenboom” voerde mijn broer mij op als de rattenvanger van Meise. Ik ben dat inderdaad geweest, al zou ik nu geen rat meer kwaad willen doen. De inspiratie voor deze geweldloosheid vond ik in het Tibetaans Boeddhisme. Het is niet alleen Richard Gere die daar rust zoekt.
Ik heb lang gezocht naar een efficiënte manier om de ratten te lijf te gaan. Een stok leek mij het geschikte wapen. Maar als ik met ons Josette, straathond (“straton”) van een ongekende kombinatie, voor zo’n toch niet onaardig knaagdier stond, moest je zeer goed mikken. Ik sloeg er vaak naast en lukte er pas in, bij de tweede of derde slag, om het diertje te raken. Toen heb ik er iets op gevonden. Ik zaagde een dikke stok onderaan schuin af, zodat het raakvlak groter werd. De kans om de rat met één slag dood te meppen werd zo groter.
Theo Janssens vertelde mij, dat hij een andere manier had. De ratten kwamen vanuit de zolder van Den Beiaard bij hun. Hij knutselde met zijn vader een smalle doorgang in metaal. Daar zaten ze prompt elektriciteit op. Ze hebben dat ook eens toegepast op de dronken plassers, die hun overbodige exports loosden tegen hun poort. Als je al eens tegen een schrikdraad in de wei geplast hebt, ken je het effect wel.
Toen er bij ons een ware rattenplaag uitbrak was het feest. Alle graan werd in zakken geschept en afgevoerd naar de zolder van Jef de schoenmaker (rechtover ons). Maar de ratten vraten toen zelfs de bieten op. ’s Avonds staken wij het licht van de stal aan en loerden door het piepgaatje onder de klink. De ratten sprongen in een lange rij de eetbak (“krëbbë”) op en langs de paal naar de “tas” in het stro. Honderden sprongen in die file naar boven. Onze vader is dan beginnen rattenvergif leggen. Daar kregen ze dorst van.
Toen zagen we ze op een rij komen drinken in de dakgoot. De honderden staarten hingen over de rand. En als het water in de goot op was, kwamen ze naar beneden. Waggelend laafden ze zich in de goot achter ons hof.
Maar daar wachtte ik hen op. Hoeveel ik er toen doodgemept heb, kon ik niet bijhouden. Maar ik heb toen zeker een record voor het Guiness-boek gevestigd.
Een andere methode was de “slaper”. Dat was een lange, gesloten bak met een deksel. Aan de twee uiteinden was er een klein gat. De ratten kwamen daar jongeren. Af en toe haalden wij de slaper uit het stro. Het deksel werd eraf genomen. Dan zag je het ongedierte kruipen in de bak. Met een stok koterden we ze op, tot ze probeerden te ontsnappen door het gat. Maar daar stond ik met mijn trouwe teef Rosette klaar. Als ik ernaast mepte vloog het hondje er wel op. En dat beestje speelde ze alle binnen. De jonge ratjes uiteraard, want hij lustte enkel mals vlees. Het scheelde dikwijls niet veel of hij kon de stokslag op zijn snuit incasseren. Want het beestje had te veel temperament en wou mij steeds te vlug af zijn.

515 Reacties

In het verhaal van de” Rozenboom” van Piet De Cuyper staan enkele zaken die verkeerd of onvolledig zijn. Het gaat om de heldendaden van de kinderen van de Rozenboom en hun vriendjes en vriendinnetjes. Wij speelden op de hofweg, die van aan de bibliotheek in de Limbosweg (het “stroikke”) naar de achteringang van de Rozenboom liep, allerhande grote evenementen : Middeleeuwse kansspelen, ronde van Frankrijk, Olympische spelen, Willem Tell ...Een discipline van de Olympische spelen liep uit de hand. Toen het bij het kogelstoten de beurt was aan Jean De Donder, vatte” Jefke va Florans” post aan de streep die de verste worp aanduidde. Hij draaide zich om en de zware kasseisteen kwam op zijn achterhoofd terecht en botste over de draad de boomgaard in. Bij het Willem tell – spel schoot Piet naar de appel op Jefke zijn hoofd. Deze laatste werd in positie gehouden door Frans. De pijl, gekregen van “Jerôme de paiëlmaker”(pijlmaker), spieste zich onder het linkeroog in de oogkas van Jefke. Florans durfde de bloedende wonde niet nazien en “Michel den biënhaaver”(neenhouwer) kwam van voor de toog en loste de zaak op. De gebroken ruit in de voordeur werd veroorzaakt door een gevecht tussen Frans en Piet, binnen, voor de voordeur. Jefke wou meedoen en sprong vanop een “stamëneetafel” op de vechtenden, maar vloog door de ruit van de voordeur op straat. Bij een van de vele herkansingen schoot Jefke met zijn katapult vanuit de kerselaar een kersenpit juist op de neus van Piet. Deze raapte prompt een peer op en keilde die recht in het linkeroog van Jefke. Een blauw neuspuntje en een blauw oog waren het resultaat. ’s Anderendaags in de klas deed meester Krokaert controle van het resultaat op zijn gekende manier. Hij nam Jefke bij zijn strotvel en keurde zo de schade en de uitleg volgde uiteraard.
Over de benaming Kuipestraat is er nog geen uitsluitsel. De kuiperij blijkt niet bestaan te hebben. En over de andere versie : Cuyperstraat blijven ook twijfels bestaan.
Bij het ratten vangen had ik een viervoetige partner, ons Josette, een uit de kluiten gewassen kruising van een Bernard Rusell en een fox. Die assisteerde en speelde be buit schrokkerig binnen. Mijn wapen bestond uit een dikke stok, waarvan de breedste kant schuin afgezaagd was om meer grip te hebben. Kuë heeft eens vijf ratten tegelijkertijd gevangen : in elke hand één, onder elke knie één en één tussen zijn voorhoofd en de muur.

516 Verzamelen.

Zoals de eekhoorntjes eten hamsteren om de winter door te komen, verzamelden wij de gekste dingen om onze jeugd op te fleuren.
In ons geval viel er echter niet zoveel bijeen te halen. Waar zouden wij ermee gebleven zijn? Er was plaats genoeg op de boerderij, maar om schatten te bergen was dat wat moeilijk. Een eigen stek, zoals de kinderen nu hebben, was voor ons niet weggelegd. We sliepen allen samen in dezelfde kamer. Voor kasten en bureaus was daar geen plaats over.
De kleine voorwerpen konden wij uiteraard in onze broekzakken kwijt. De handtas van een dame valt te vergelijken met de broekzak van een zesjarige. De mijne stonden bol van zeer uiteenlopende dingen : knikkers, steentjes, vogeleitjes (al dan niet gebroken), bloemen, diertjes, slakken ... Toen ik ’s avonds, voor het slapen gaan, mijn broek op de stoel achterliet in de keuken voor de Leuvense stoof, kon ik niet vermoeden, dat de slakken van de warmte uit hun huisje kropen. Ons ma schrok zich een bult toen ze ’s morgens een orde huisjesslakken op de zoldering van de keuken aantrof. Wij verzamelden die beestjes op de muur rond de kerk met kerkhof van St.-Martinus Meise.
Later begon ik nuttigere dingen te vergaren. Met Artispunten leerde ik de bedreigde diersoorten en de vreemde verschijnselen van de natuur kennen. Van de Standaard der Letteren bezit ik nog een oude collectie. Ik heb dat tot enkele weken geleden volgehouden. Maar nu vind je alles op internet en stapels papier bijhouden en opbergen blijft ook niet duren.
En zoals iedereen plakten wij ook postzegels uit alle landen in oude schoolschriftjes.
Op latere leeftijd trekken wij dikwijls de lijn van onze jeugd door. De avonturen van Eric de Noorman uit het Laatste Nieuws, waarmee “Michel “den biënaaver” mij leerde lezen, heb ik in “het boektiekske” in Mechelen gevonden. Uurwerken, bierglazen, medailles en boeken over de natuur kun je bij mij ook vinden. Mijn laatste passie is echter alles over Tibet, het dak van onze wereld.

517 Ziekte

In mijn streekboek : Meise, onder de toren van Sint – Martinus, staat voor Raoul (de facteur) Van den Bossche per vergissing De Vroede.

Hoe is die fout daarin geslopen ? Wij noemden hem inderdaad Raoul van de Vroede, naar zijn moeder Esther De Vroede. Deze doodbrave vrouw heeft ooit mijn leven gered. Ons ma vertelde mij dat ik op 4 weken (tijdens de strenge winter van 1942) de “kaiëkhoest” (kinkhoest) kreeg. We zaten bovendien zonder kolen ingevolge de oorlog. Esther heeft toen een emmer kolen gebracht. Zo loop ik hier nu nog rond, want anders was ik er zeker aan gestorven.
Enkele jaren later kroop ik achter de kat onder de Leuvense stoof. Maar ik bleef met mijn linker oor in het haakje van de gloeiende koterhaak hangen. Ik rukte met een schreeuw mijn oor open. Dokter De Meuter vergat de wonde uit te wassen voor het hechten. Zo kreeg ik mijn merkteken : een zwarte streep in mijn oor. Hierdoor voel ik nogal mee met de koeien die deze operatie ook moeten ondergaan. Het Belgisch leger heeft mijn litteken nooit willen erkennen als bijzonder herkennningsteken van hun soldaat milicien.
Toen ik twaalf werd kreeg ik eens helse buikpijn. Ik kroop als een hondje dat gaat sterven weg onder de dekens op de tafel naast het bed in de Rozenboom. Daar vond mijn pa mij. De diagnose was snel gesteld : acute appendicitis. Zo belandde ik binnen het uur, op een zondagmorgen, op de operatietafel in de kliniek in de Assestraat in Brussel.
Buiten af en toe wat hoofdpijn of tandpijn, die met een asperine snel verdween, bleef ik van alle verder onheil bespaard.

518 Deskundig

In het beleid en in de organisaties is dit van essentieel belang.
Het is niet voor niets dat de diplomavereisten voor werknemers, die leiding moeten geven, objectief bepaald is. Dat is uiteraard om te kunnen zeker zijn dat deskundigheid de leidraad wordt.
In de politiek is dat anders. Men kan burgemeester of schepen worden, zonder enige opleiding. Bij het aantreden is een opleiding over het begrip deskundig een must. Dat kan ook voor wie de “vereiste” diploma’s bezit. Want het werkt in twee richtingen!
Bazen met een universitair diploma beschouwen zich al vlug als deskundige. Zij weten dan ook alles beter en leggen soms aan hun ondergeschikten niet uit, waarom iets vereist is. Dat zorgt dan voor de nodige wrevel.
Omgekeerd is het zo dat lagere ambtenaren of politiekers zonder opleiding zeer snel denken dat ze deskundig zijn. Als ze dan ondoordachte beslissingen nemen, zoals in het verkeersbeleid, kan dat desastreuze gevolgen hebben.
Permanente bijscholing voor iedereen is dan ook de remedie. In hogere posities is een degelijke managementtraining zoals de “Kwaliteitsrevolutie” van Tom Peters een must. Maar dat moet geregistreerd en opgevolgd worden!

519 P

Drie grote drijfveren in ons leven beginnen in de Engelse vertaling met een p : payement, prestige en pleasure.

Payement : geld. Hiervoor wordt veel getwist. Er worden zelfs oorlogen voor uitgevochten. Nochtans leerde ik in een cursus management dat geld niet de grootste drijfveer is van werknemers in bedrijven.

Prestige : Daarvoor gaat men over lijken. In de politiek speelt dat een grote rol, vandaar de strijd om de pikorde. Men vindt ook her en der de hypocriete vermelding van namen die in feite geen enkele verdienste hebben bvb bij publikaties.

Pleasure : genot. De amusementsindustrie staat aan de top in de economie. In de top 100 van de blogs vinden we ze ook terug, naast esoterie. Misschien is dat ook een vorm van genotsbeleving ?

520 WoMoA

Een van de Wolvertemse “haantjes” nam een interessant initiatief.

Architect Etienne Wijns kocht in 2008 het oude tramstation voor het Administratief Centrum in Wolvertem via een openbare verkoop van de gemeente. De ruwbouwwerken begonnen onmiddellijk, maar de Dienst Onroerend Erfgoed liet de werken stilleggen, stak stokken in de wielen. De houten vloer mocht niet vervangen worden door beton. Maar dat moest dan weer van de brandweer voor de brandveiligheid. Zo lag de renovatie 2,5 jaar stil. Maar nu is er een doorbraak. De werken aan het tramstation, dat dateert uit 1896, konden worden hervat.

Bij de zowat 1.200 nieuwe inwoners die erbij komen in verschillende nieuwe projecten rond het Administratief Centrum en het tramstation komt een kunstencentrum zodat het oude tramstation opnieuw een publieke functie krijgt. De expositieruimte wordt op de eerste verdieping ingericht en beneden is er plaats voor een wijnbar.

Uit liefde voor de kunst zal Wijns er bekende kunstenaars hun werken laten tentoonstellen. Jonge kunstenaars uit de regio zullen er ook een kans krijgen. Het nieuwe kunstcentrum zal “WoMA” ( Wolvertem Modern Art) heten, naar analogie met het grootste museum van New York, het Museum of Modern Art (MoMA). De opening is voorzien in september 2012. Er is echter vertraging opgetreden : nog niet opgen september 2013!?

WoMa zou taalkundig beter ogen als WoMoA Meise.

521 Kwintessens

Er is een vijfde element ontdekt. Het is een onbekende kracht en heet kwintessens. Naast vuur, licht, water en aarde komt er dus een vijfde element!
De Tibetanen gebruikten in hun natuurlijke geneeswijzen reeds een vijfde element : slijm. Maar dat werd niet weerhouden door de wetenschappers.

522 Planten

Er is een nieuw zoetmiddel op komst. Het wordt getrokken uit de stevia plant. Het is veel sterker dan suiker. Het komt uit Japan en is er al 40 jaar bkend. Bij ons werd hij enkel voor uitwendig gebruik toegepast.

De ayhazca is een bamboesoort die door de sjamanen gebruikt wordt om een roes op te wekken. Het werd vertoond in de film “The jungle prescription”. Tegenwoordig is het in de mode. Maar het is niet ongevaarlijk en bevat dmt dat als drug wordt omschreven. Daarnaast bevat het harmine en harmoline. Het brengt de mens in een psychotische toestand.

523 Turnhal

Naast de Sportschuur komt een nieuwe turnhal ter vervanging van de zaal van Sancta Maria in de Stationsstraat. Het wordt een zaal van duizend vierkante meter. De laatste nieuwe normen zullen er aan bod komen. Gym en Dans (408 leden), de Fusieschool Wolvertem en de mensen van Levedale, een woonvoorziening voor mensen met een beperking zouden de gelukkigen zijn die er zullen gebruik van mogen maken. Of er ook anderen in mogen is maar de vraag. Het gemeenschapsonderwijs moet dezelfde faciliteiten krijgen als de gemeenteschool. Boven het sanitaire gedeelte en de kleedkamers komt een danszaal en een tumblingzaal en het technisch gedeelte. Errond komt een parking met tachtig plaatsen. In de zaal komt een gepolierde betonvloer. De provincie verleent een subsidie van 150.000 Euro.

Gym en Dans zorgt zelf voor de afwerking.
Op de plaats van de oude zaal (Sancta Maria site) en het oude politiegebouw komt een nieuw sociaal wooncomplex van ongeveer zestig koop- en huur appartementen. Mensen met een binding met de gemeente zullen er voorrang krijgen. Ondergronds komt ook een openbare parking van een tachtigtal plaatsen. Daar mogen er gerust heel wat bijkomen. Het CVO zou er 400 parkeerplaatsen nodig hebben. Of wordt deze parking voorbehouden voor de bewoners ?
Begin 2012 zou met de bouw gestart worden, zodat uiterlijk tegen september 2012, en hopelijk nog voor de zomer van 2012 de turnhal in gebruik kan worden genomen. Volgens bouwondernemers is dit met systeembouw zeker mogelijk.
Info:www.gymendans.be

524 Brug

Er komt een voetgangersbrug over de Maalbeek aan de Fazantenlaan en de Roodborstjeslaan. Wandelaars en fietsers zullen zo vanaf veldwegen van Grimbergen naar Meise kunnen en omgekeerd.
Dit project is een initiatief van de werkgroep Trage Wegen in Meise. Het biedt een meerwaarde voor wandelaars en sporters en verkort de verbinding tussen de wijk De Nekker (verbinding Plantentuin Meise) en de onverharde buurtweg 11 langs de Maalbeek naar Grimbergen. Tot nu toe moesten mensen een omweg maken van 2,5 km.
Grimbergen draagt 25 procent van de totale kostprijs van 18.000 Euro. Het project wordt door Meise ook ingediend bij het gewest zodat een subsidie van 6.900 Euro mag worden verwacht. De rest (6.850 Euro) wordt door Meise gefinancierd.
Bij een fietstocht ter plaatse zag ik dat er reeds een viertal privé brugjes over de Maalbeek liggen. Waar de openbare brug komt was mij niet duidelijk. Over de beek ligt een brede veldweg die doorloopt tot de ’s Gravenmolen in Grimbergen. Er staan geen woningen. Enkel rond de reeds bestaande overweg zijn enkele huizen gebouwd.
Een vroeger voorstel vanuit de schoot van Natuurpunt zou in die omgeving ook kunnen uitgevoerd worden. Als men langs de bewuste veldweg vanaf de ’s Gravenmolen de gebruikelijke natuurwandeling gidst, komt men voorbij de samenloop van de twee Maalbeken (één uit Wemmel en de andere uit Strombeek). Het zicht op het openluchtsportcentrum de Nekker is er niet fraai. Daar zou een klein educatief arboretum kunnen komen, zodat het zicht natuurlijker oogt!

525 Neroke

Ons Neroke woont in Meise in de Neromstraat in Wolvertem.
De eigenaars vierden hun 50^ste huwelijksverjaardag met hun echte 'BV' in huis. Hun hondje 'Lily' speelde van 2004 tot 2011 de rol van 'Neroke' in de populaire TV-reeks FC De Kampioenen.
Zou men daarvoor ook geen standbeeld kunnen overwegen aan het AC? Een standbeeldenpark van bekende BV’s uit Meise zou er alleszins niet misstaan. En dat moet niet noodzakelijk geld kosten. Kunstenaars profiteren van de naambekendheid en kunnen voor een prikje een realisatie neerpoten. Meestal komt er een standbeeld er nadat de bekende persoon al enkele jaren overleden is. Denk maar aan baron d’Hoogvorst, onze betreurde burgervader van Meise, Wolvertem en Nieuwenrode. Zijn standbeeld werd jaren na zijn dood ingehuldigd en er werd een cantate opgevoerd van de hand van August De Boeck. Dat zou bij elke plaatsing ook moeten kunnen : een cantate op tekst van een plaatselijke dichter en uitgevoerd door een harmonie op een heuse kiosk.

In dit August De Boeckjaar zouden de drie cantates, die de componist voor Meise maakte moeten opgevoerd worden. Dat zou een mooie uitdaging zijn voor de koren in onze keizerlijke gemeente.
Ik ijver voor een kiosk tijdens de beiaardfeesten. Hopelijk komt ze er, want de reuzen zouden anders staken kunnen overwegen.

526 Speelplein

Op 18 maart 2012 werd het speelplein Grote Wyver geopend. Het ligt op het uiteinde van de Dennenlaan, aan de Parklaan, langs het voetwegje naar de vroegere wipweide.

Het eerste speelplein in Meise was aan de Onze Lieve Heerweg, op een terrein voor de garage De Coster. Daarna verhuisden wij naar een grond voor het kerkhof van Meise. De Sint-Sebastiaansgilde had daar ook haar wippen staan. Wij hebben bij een schieting op zondagnamiddag eens de weide bezet, omdat dan door de Chiro gespeeld werd.

In de jaren 60 lag ons speelplein in het dorp, waar nu het Willy Van den Berghecentrum op staat met de sporthal, het zwembad, de Leertuin en de Muze.

Jeugdraad Meise die opgericht werd op 6 september 1965, offerde zijn speelplein op aan dit grote project van Jos Chabert, die toen schepen van de jeugd was. Hij zorgde er later voor dat nieuwe verkavelaars verplicht werden gratis grondafstand te doen voor een speelplein. Zo kwam het openlucht sportcentrum De Nekker er. De volgende pleintjes liggen in de Kleine Wouwer en de Kraaienbroeklaan.
Er is ook een heus speelbos in het natuurreservaat Birrebeek in Rode. Maar dat ligt zo ver van de jeugdlokalen dat het amper bespeeld wordt. Dat zou beter natuurreservaat blijven, want toen het enkele jaren georganiseerd bespeeld werd, zag het er daarna uit als een stortplaats van afval.
Hanen onderhouden hun erf beter!
527 Jeugd
Voor de tweede keer werd een loopje genomen met de geschiedenis van het verenigingsleven in onze gemeente.
Deze keer werd een “gebeurtenis” uit 1987 gevierd. De gegevens komen uit een kartonnen doos met archieven. De geschiedenis begint NIET in een kartonnen doos! In de berichtgeving aan de pers klonk het als “ “Jeugdraad in zijn huidige vorm” .
Maar wij dachten dat de vorm verandert bij elke wissel van de voorzitter of de vertegenwoordigers in de Jeugdraad. Er zijn momenteel 12 verschillende jeugdverenigingen. In De Linde hielden ze een eetfestijn met een varken aan het spit, voor meer dan honderd leiders en leidsters van Meisese jeugdverenigingen. Er was ook een fuif in jeugdhuis Den Droes. Onze burgemeester zette in zijn toespraak een en ander recht! De Jeugdraad van Meise werd gesticht door Herman Boon pr. op 6 september 1965. Toen ik als 2^de voorzitter aftrad hielden wij het eerste popconcert in de kersverse sporthal in Meise met de Georges Baker selection. De data i.v.m. de ononderbroken Jeugdraad tot heden publiceerde ik op http://blog.seniorennet.be/erfgoedmeise

528 Paaseieren

In de jaren 60 werd er door de parochie een Paaseierenevenement georganiseerd. Dit werd gesponsord en gespijsd door de familie Van Gijsel. De Patklub werd belast met de organisatie. Toen werden de paaseieren nog door de klokken gebracht!
Nu hield de Middenstand een paaseierenworp op zaterdag 31 maart 2012 omstreeks 11.30u op het plein voor de pastorij St.-Martinus (ten onrechte nu nog enkel Cultuurhuis genoemd).
Onze tradities worden met de voeten getreden, door het opvoeren van de paashaas. Die gooit zijn eitjes in het rond. We dachten dat enkel de kippen eieren legden. Maar deze beperking slaat ook op de klokken. Zoals vroeger zijn alle kinderen tot 12 jaar welkom.
Een 50tal kinderen daagden op, om hun snoepvoorraad nog wat aan te dikken. De politiekers waren ook present met en drumden om op de foto te geraken. De haantjes de voorste slaagden daar ook in. De nieuwelingen hielden zich bescheiden op de achtergrond. Onze persfotografen zouden moeten leren de essentie van het gebeuren in beeld te brengen : de te betwisten paashaas, de kinderen en de snoep!
Een tweede evenement vond plaats op zaterdag 7.4.2012 in de sporthal in het Willy Van den Berghecentrum o.l.v. de dienst jeugd. De kinderen konden ‘s morgens allerlei spelen doen en kregen opnieuw paaseieren van …. dezelfde paashaas! Volgend jaar moeten de eieren uit de klokken vallen! Daar verwed ik een haan op!

529 Leertuin

De Leertuin in Meise viert het 175-jarig bestaan van de school. Deze school heette vroeger Gemeentelijke Jongensschool en bestond naast de Parochiale Meisjesschool die opgericht werd door de steun van burchtgravin van Boechout Roose de Baisy.
Ze zoeken nog materiaal voor een tentoonstelling: foto's, werkjes, anekdotes, plannen en ander materiaal van vroeger.

Op zaterdag 23 juni 2012 is iedereen welkom op een tentoonstelling, receptie, onthulling van het nieuwe schoollogo, barbecue, enz. Wie de school kan helpen, kan contact opnemen
Ik begon mijn carrière in het onderwijs op 2 september 1960 en ben nog de enige overlevende van dat tijdstip. Willem Rosiers was toen schoolhoofd en de school bestond uit 3 klassen. Ik kreeg de eerste graad en slaagde erin alle leerlingen van het eerste leerjaar te leren lezen op 2 maanden met een eigen methode. Ik trachtte die te publiceren, maar kreeg van de uitgever te horen dat Vlaanderen daarvoor nog niet rijp was en dat ik het in Nederland moest proberen! De tweede graad werd op zijn eigen wijze verzorgd door meester Van Eeckhout. Willem Rosiers deed de 3^de graad.
Elk jaar maakten wij een klas bij. Dat was vooral te danken aan onze inzet in de parochiale jeugdwerking o.l.v. Herman Boon pr. Wij verhuisden met zes klassen naar de huidige locatie in 1972. Schepen Jos Chabert schreef deze realisatie op zijn naam. Info stuur je best naar annelisededeckere@hotmail.com of gewoon aan de school zelf: Gemeentelijke Basisschool De Leertuin, Brusselsesteenweg 71, 1860 Meise, tel. 02 269 57 25.

530 Streekgerechten

Tegenwoordig slaan ze ons alle dagen op de meest onmogelijke uren rond de oren met kookprogramma’s. Daarin worden streekproducten aanbevolen.
De provincie Vlaams Brabant promoot ook intens streekproducten. Je kan ze bij een beloning in papieren zakken krijgen.
In het buitenland kennen we enkele typische streekgerechten. Scotland maakte op dat vlak naam met zijn Haggis. Dat is restvlees van de slachting, opgediend in een schapenmaag. De Spil in Meise hield eens een Haggisfestijn, maar dit werd niet hernomen, wegens geen zicht! Dat vind ik wel zwaar over het schaap getild!
Andorra is bekend met zijn Trinchat en varkenspoten. Spanje doet het met zijn visgerecht Zarzuela, Criadillos (stierenkloten) en …
Bij ons zijn er een aantal varianten bekend. De heemkundige kringen verzamelden oude recepten van deze delicatessen. Ik denk aan sjoeling (zwoerd van de pisblaas van het varken), varkenshersenen (basis voor de groene saus bij kalfskop) en varkenslever. Wie interesse heeft voor deze producten raadpleegt best de websites van onze heemkringen.
En een kip of haan aan ’t spit : dat is ook best lekker!

531 Coördinatie

Er waren weer twee activiteiten op hetzelfde ogenblik in Meise.
Aan het monument van baron d’Hoogvorst was het verzamelen blazen voor een wandeling bij gelegenheid van de Erfgoeddag. Dit was een organisatie van de Cultuurraad. Er daagden een 10tal geïnteresseerden op. Achiel Bettesone was de gids van dienst.
In St.-Brixius-Rode werd het Koesterburenpad geopend door burgemeester Marcel Belgrado. Dit is een uitloper van een initiatief van de provincie. Natuurpunt nam de gelegenheid te baat om een veldweg te heropenen. Die start aan het kruispunt van de Broekstraat en de Potaardestraat. Dit pad leidt naar een verloren gelegen terreintje van Natuurpunt, waar een oude vervallen barak het bezoekerscentrum moet voorstellen. Ware het niet beter het poorthuis van het Neromhof hiertoe te gebruiken ?
Voorbij de brug over de Birrebeek liggen twee poelen. De eerste is in feite een vijver, met een plastiek onderlaag.
De opkomst was groot. De Linde diende als onthaalcentrum. De pannenkoeken waren overheerlijk en te goedkoop om de kas te spijzen.
De twee activiteiten kregen een regenvlaag te verwerken. De zwarte lucht kwam uit Londerzeel. De snelsten, die de wandeling kozen en de uitleg van de twee gidsen oversloegen, ontsnapten aan de douche.

532 Galloway

Deze Schotse runderen van Natuurpunt kun je bewonderen langs het pas heraangelegde Beemdenpad tussen Neerpoorten en de Wolvertem in Meise.
Ze zijn al enkele jaren graag geziene gasten of veldwerkers in de natuurgebieden Beemden en Birrebeek. Ze begrazen ongeveer 10 hectare. In de winter worden ze een tijdje op stal gezet, maar nu zijn ze er terug. Ze zorgen voor de biodiversiteit, door het begrazen en zo wordt de verbossing tegengehouden en ruige landschappen met struiken en kruidige vegetatie blijven bestaan.

Conservator Julien Deroover verzorgt de dieren dagelijks in het natuurgebied Beemden. Je kunt nu tot vlakbij de dieren gaan. Het wandelpad is nu volledig toegankelijk is. Vroeger was het onbegaanbaar geworden omdat het regelmatig onder water stond. De Molenbeek en Meuzegembeek vloeien er samen en treden geregeld uit hun oevers bij hevige regenval. Er werden dijken aangelegd om dit te verhelpen. Wandelaars en fietsers kunnen nu Beemdenpad vlot doorkruisen.
Er zijn vier zachtaardige Galloway-runderen. Ze hebben geen horens, een dikke gekrulde vacht en kunnen tegen extreme koude. Aan de omheining laten ze zich aaien
De Aquafinwerken zuiverden de beken. De waterlopen in de Beemden zitten nu al vol kikkers, eenden en salamanders, anderhalf jaar nadat er nog enkel zuiver water in de beek loopt.

533 Profiel

De Vlaamse regering heeft een aangepaste versie van de gemeentelijke profielschetsen online gezet. Hierin vind je statistische informatie over een gemeente. Ze zijn bedoeld voor de lokale besturen. Mandatarissen en personeelsleden vinden er cijfergegevens in die zij kunnen gebruiken voor het lokale beleid. De 308 gemeenten en OCMW’s krijgen zo een belangrijk instrument om aan kwaliteitsverbetering te doen. Ze bevatten onder recente cijfers over kinderopvang, onderwijs, milieu en criminaliteit.
Weten is de basis voor vooruitgang. Dat geldt voor materies die algemeen zijn. Het is echter bedroevend hoe weinig de mandatarissen en toekomstige kandidaten over hun gemeente weten. Een “inburgeringscursus” dringt zich op!

http://blog.seniorennet.be/erfgoedmeise

De nieuwe profielschetsen zijn gratis opvraagbaar via de website www.lokalestatistieken.be

http://www.worldometers.info/nl/

534 Save

De Ouders van Verongelukte Kinderen – Save – ondertekende een charter met de gemeente Meise. Meise is de eerste Vlaams-Brabantse gemeente die dat doet. Voor ons land staan we in de top 5. Gedelegeerd bestuurder Koen Van Wonterghem en burgemeester Marcel Belgrado tekenden het document, in aanwezigheid van een aantal genodigden. Het viel op dat de opkomst niet zo groot was. Ligt dat aan de P.R. of aan het publiek, Joost zal het weten!

De overeenkomst beoogt meer en betere aandacht van het gemeentebestuur voor verkeersveiligheid : veilige en brede voetpaden, beschermde fietspaden en veilige wegen. De aanbeveling van het B.I.V.V. voor voetpaden die minimum 1.5 m breed en obstakelvrij zijn verdient in dit kader zeker meer aandacht!
Het Kollege koppelde deze gebeurtenis aan de actie “Met belgerinkel naar de winkel”.

535 900

Op 11, 12 en 13 mei 2012 vierde Meusegem 900 jaar kerkgemeenschap.
Er was reeds een openingsreceptie en een winterwandeling in januari, uilenknutselavonden in februari en paaseieren rapen. Hier werd de Paastraditie in ere gehouden!
Wim De Ridder vond dat de oudst gekende oorkonde over de kerk van Meusegem dateert van 1112, 900jaar geleden.
Er is een feestbier gebrouwen. De kerk werd drie dagen opengesteld. Kunstvoorwerpen, oude voorwerpen die zijn gevonden bij opgravingen, kerkelijke en notariële akten vanaf de dertiende eeuw, oude kaarten, kerkelijk zilver en kerkelijke gewaden uit het parochiearchief, informatie over de plaatselijke mascotte van de uil en herinneringen aan onze wielerlegende Miel Van Cauter werden getoond.

Zondag 13 mei was er rommelmarkt rond de kerk van 10 tot 18uur. Je kon er hapjes en de twee Meusegemse bieren (blond en bruin) proeven. Zondag vertrokken wielertoeristen om 9uur om de streek van Miel Van Cauter te verkennen. Om 13.45 uur luisterde de Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia uit Londerzeel de feestelijkheden op met een concert. Na het concert vertrok om 14.30 uur de gezinsfietstocht.

www.meuzegem900.be

536 Rood

Niet rood, geen brood!
De salonsocialisten zullen het nooit leren! Twee ervan beweerden in de media dat je rood en socialist moet zijn om 1 mei te vieren. MR wil in Wallonië ook meedoen en dat is een doorn in het oog van links. Het Vlaams Belang houdt al enkele jaren een alternatieve viering in Antwerpen.

Niemand heeft het monopolie op de kalender! Als ik morgen een 1 mei viering wil opzetten is dat mijn democratisch recht!
Herman Boon pr. (+ 5 mei 2005) richtte in Meise reeds jaren geleden een 1 meiviering in, boven het politieke gekrakeel en gekakel, van mensen die mekaar bestrijden. Ze zouden beter samenwerken voor het algemeen belang.
Ondertussen is het weer hommeles in de Vlaamse regering. De socialisten zijn weer tegendraads en “lieten” hun ware aard weer eens zien.

537 Zeepkistenrace

Toga Max2, een team uit Wolvertem was de snelste en Blue Balls Airlines kreeg van de jury de prijs voor originaliteit.
Oliver Auwerx zei dat ze eigenlijk één groot team vormen. De twee piloten hebben gekozen voor een spectaculaire vlieger.
Zonder motor spreken wij van een zeepkistenrace. Maar daarvoor heb je een helling nodig. Op de zomerse spelen op T.V., vooral in Nederland, werden spectaculaire afdalingen gereden. In onze streek, heb je her en der ook nog zo’n organisatie.

Wij bouwden met de jongerenklubs in de jaren 60 een go-cart met de motor van een vespa. Herman boon pr. organiseerde met de Chiro go-cart races in het Kasteelveld.

538 Gekko

Via een milieuvergunning van de provincie Vlaams-Brabant kan de Plantentuin in Meise nu gekko’s houden in de serres. Het zijn tropische hagedissen die ingezet worden om kakkerlakken te bestrijden. Deze schuwe, gecamoufleerde nachtdieren verminderen of voorkomen het gebruik van bestrijdingsmiddelen.

Er werden ook reeds vlinders ingezet in de waterplantenkas. Daar was echter het probleem, dat ze moeilijk in één serre te houden waren. Dubbele doorgangen met vluchtbeveiliging dringen zich dan ook op. De introductie van vlinders werd geen succes.

Het milieu kan maar wel varen bij deze initiatieven..

539 Otter

Na 20 jaar is de otter weer gespot in het broek De Naeyer, een moerasgebied aan de Rupel. Het zou een beest van 1 m lang zijn, met zwemvliezen tussen de tenen.
Het is een schuw dier, dat enkel ’s nachts actief is. Dus is het niet gemakkelijk waar te nemen. Sedert de jaren 1970 is de otter een uiterst zeldzame verschijning. Men dacht dat het dier in België uitgestorven was. Of het dier een vaste stek in de Rupelstreek heeft gevonden of dat het om een toevallige passant gaat die op zoek is naar een gunstig leefgebied, zal nog moeten blijken. De verbeterde waterkwaliteit speelt hierbij een rol en de vervuiling van het waterslib werkt nadelig. Doorwerken. Voedseltekort en persistente gifstoffen zorgen voor voortplantingsstoornis en sterfte bij otters. Hij staat ook voor talrijke barrières die hem met de dood bedreigen. Om een geschikt leefgebied te bereiken en te doorkruisen moet een otter veel wegen oversteken. De kans dat hij aangereden wordt is dan ook groot. Er ontbreken ook nog steeds grote, aaneengesloten waterrijke leefgebieden.
In Nederland is de otter al langer aan een come-back bezig is. Maar dat er zo snel eentje zou opduiken in Vlaanderen, en dat hij dan nog gefilmd zou worden ook, hadden we niet verwacht.
De bever werd ook reeds gespot in Wallonië. Maar die zou uitgezet zijn en kwam niet op een natuurlijke wijze terug.
Onze bedreigde zoogdieren zijn aan een opmars bezig.

540 Limerick

Vannacht stierf Gerrit Komrij, Nederlands dichter en gevierd schrijver. Het toeval wil dat uitgerekend vandaag dit cursiefje over een poëzie gaat.

De limerick is een dichtvorm van 5 regels met een vrij strak metrum. Twee drievoetige amfibrachen (∪—∪ ∪—∪ ∪—∪), twee regels amfibrachen en jambe (∪—∪ ∪—) en afgesloten door weer een drievoetige amfibrachys”, zo lezen we op Wikipedia.
In de eerste regel wordt (meestal) een persoon of dier geïntroduceerd met een plaatsnaam. De regels 1, 2 en 5 rijmen met elkaar en er is een ander rijm tussen de kortere regels 3 en 4 (rijmschema: a a b b a). Voorts heeft een limerick vaak een wat dubbelzinnige inhoud, of kan zelfs zeer grof zijn. De laatste regel is een soort pointe of uitsmijter. Het is in 2011 precies honderd jaar geleden dat de limerick in Nederland werd geïntroduceerd door Ko Doncker.

Er was eens een boertje uit Meise,

die maaide per dag twintig roeden.

Hij kreeg pijn in de rug,
het ging niet meer vlug
en keerde stijf naar huis terug.

541 Hoogterecord

Wij mogen jullie zeker de hoogste toren ter wereld niet onthouden.

Wolkenkrabber Burj Khalifa in Dubai meet 828 m met zijn 160 verdiepingen. De sjeiks wilden daarmee de wereld imponeren met een toren waarin alles extreem is. Het is een verticale stad geworden. Op de 76^ste verdieping kun je aan fitness doen. Op de 100^ste verdieping kunnen daarna de calorieën bijgevuld worden in Atmosphère, het hoogste restaurant ter wereld. Om zo hoog te geraken zijn er 59 liften, waaronder de snelste ter wereld met een snelheid van 10 m per seconde. De winddetector sluit automatisch als het te fel waait. De vloer vertoont 27 soorten tegels.
De toren bestaat uit 3 vleugels . De eerste bevat 900 appartementen. In de tweede huizen luxe kantoren en in de derde het 5 sterren Armani hotel.
Voor het hotel spuit een gigantische fontein van 100 m hoog.
Men noemt het terecht “het juweel van Dub ai”.

Ik vraag mij af of er een haan bovenop staat ?

542 Anamorfose

Niets is wat het lijkt!
Een anamorfose is een vertekende afbeelding, die er slechts gezien vanuit een bepaalde hoek of onder bepaalde optische voorwaarden realistisch uitziet.
Het woord stamt van het Griekse 'ana' (terug) en 'morfein' (vormen).
Bepaalde tekeningen kun je vanuit verschillende gezichtspunten anders interpreteren of zien. Vervorming van de tekening geeft vanuit een ander standpunt duidelijkere beelden op. Dit lijkt op gezichtsbedrog.
We kennen ze vanuit de psychologie. Daar zijn testen waarbij men een tekening op twee verschillende manieren kan zien. Een kruik om wat errond ligt. Een trap die omhoog of omlaag leidt.

www.anamorfose.be/

543 Skeeleren

Skeeleren is in-line skating op hoog niveau. Het is een variante van het rolschaatsen in onze jonge jaren. Maar bij deze “rollers” staan er maar 4 verschillende wieltjes onder elke voet. Je zou het kunnen schaatsen op wieltjes noemen.

In Meise hebben we ook een top sporter in deze discipline : Tiana Troch. Zij vertrekt einde juli 20012 naar het Europees kampioenschap in Szeged in Hongarije. Ze hoopt in de top-vijf te eindigen. Zij behaalde op het EK met de Belgische skeelerploeg zelfs brons.

Zij moest bij gebrek aan club in onze gemeente naar Reko in Zemst, waar ze lid van de club werd in 2005. Ze kreeg interesse voor competitie en trainde hard om mee te kunnen met de top. Ieder jaar maakte ze iets meer progressie. Na enkele provinciale titels, zowel op de weg als op de piste werd ze in 2010 werd Vlaams Indoor Kampioen. Ze behaalde twee keer brons en drie keer zilver op de Belgische Kampioenschappen. Op internationale wedstrijden in Nederland, Duitsland, Frankrijk, Portugal, Italië en Hongarije blonk ze ook uit. In Portugal won ze zelfs zilver. Een selectie om voor de Belgische ploeg te rijden op de Europese Kampioenschappen in het Hongaarse Szeged mocht dan ook niet ontbreken.

Haar sport vergt uiteraard conditie en techniek. Vijf keer per week oefent ze. In de aanloop naar het Europees Kampioenschap zelfs elke dag. Buiten conditie en techniek mag durven niet ontbreken op de eigenschappen van een goede skeelster.

Een haantje de voorste zou men ze kunnen noemen!

544 BHV

Op vrijdag 13 juli 2012 werd Brussel-Halle-Vilvoorde eindelijk definitief gesplitst. Zouden de Franstaligen het met opzet getrokken hebben tot “vendredi treize “?
Michel Doomst diende de kritikasters van antwoord : krokodillensmoel, maar te korte pootjes om iets te realiseren.
We zijn dus aan onze 6^de staatshervorming. Het begon onder het bewind van Gaston Eyskens in 1960. De tweede in 1970 verdeelde ons land in twee gemeenschappen met beperkte bevoegdheden. De derde in 1988-89 voegde onderwijs bij de bevoegdheden van de gemeenschappen. leverde drie gewesten op : Nederlands, Frans en Duits. De vierde in 1993 , het St.-Michielsakkoord voegde er een vierde hoofdstedelijk gewest aan toe : Brussel. De vijfde in 2001-2003 gaf via het Lambermontakkoord bijkomende bevoegdheden aan de geweste en de zesde in 2012 splitste het kiesarrondissement en het gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde.
Alle goede dingen bestaan uit 7 : nu op naar de confederatie!

545 Vangst

Onder de titel “Toon je vangst van de dag” gaf de provincie een variant op het uitdelen van geld in crisistijd! Onze gemeente was er ook bij, en ontving 300 Euro omwille van de samenwerking en netwerking tussen sociaal-culturele , sport- en jeugdverenigingen en vrijwilligers van het O.C.M.W., Ziekenzorg en …
Het was tijdens de week van de vrijwilliger dat de campagne van start schoot. Voor 30 juni moest een leuke foto over het thema opgestuurd worden. De 10 creatiefste foto’s konden elk de prijs binnen rijven. De ingediende foto voor onze gemeente werd in de hal van ons administratief paleis tentoon gesteld en verschijnt wellicht in het volgend infoblad.
De getoonde samenwerking, als die er dan ook was, is uiteraard een voorbeeld van hoe het moet. In Grimbergen passen ze dat reeds jaren toe voor de beiaardconcerten. Daar komt nog privé sponsoring bovenop, zodat de belastingbetaler minder moet bijdragen.
De haan vangt zijn graan!

546 Coloma

De rozentuin Coloma in Sint-Pieters-Leeuw is een bezoek waard.
De vrijwilligers van de Plantentuin in Meise hielden er reeds een geleid groepsbezoek. Wegens nakend onweer nam ik er niet aan deel. Ik kreeg gisteren een rondleiding van mijn vriend amateur-filmer Jan. Enkele indrukken :
Je plant een bezoek best in de maand juni bij de opening van het seizoen. Dan staan de rozen in bloei. In de vakantiemaanden zijn er al heel wat uitgebloeid , maar als je niet speciaal voor de rozenvariëteiten komt loont het toch de moeite. Er staan ten andere ook enkele merkwaardige bomen zoals de varenbeuk, een Fagus sylvatica met bladeren als varens.
Het kasteel, in 1745 residentie van barones Eugénie Roose en haar echtgenoot Karel de Coloma, kan als voorbeeld dienen van hoe het in Meise ook kon. Er worden regelmatig tentoonstellingen in gehouden op het gelijkvloers, in een prachtig kader. Dit is heel wat beter dan de bekrompenheid waarin onze tentoonstellingen gevat zijn in de pastorij St.-Martinus. Toen Jos Chabert minister van Cultuur was vond de toenmalige Cultuurraad het aanbod om het gelijkvloers van het kasteel van Boechout om te vormen tot Cultuurtempel te min.

Er is ook een 19^de eeuwse donjon met het museum van de roos. Poëzie ontbreekt nog op het appel. Haiku’s zouden niet misstaan in de Japanse rozentuin. Wij bezochten het domein speciaal voor de Chinese rozentuin die onlangs geopend werd. Een prachtig glaskunstraam met de Chinese dierenriem en centraal het Ying Yang teken staan prachtig ingeplant in openlucht.
In de taverne De Koetsier is het aangenaam vertoeven bij een streekbier, een thee of een kop koffie.
En onthoud het : rozen hebben geen doornen, maar stekels!

547 Kamishibai

Kamishibai is een eeuwenoude verteltraditie in Japan. Het is een soort poppenkastspel waarin kleurplaten één voor één achter een raam geschoven worden.
Een studente van de katholieke hogeschool in Aalst ontwikkelde dit didactisch procedé voor de godsdienstles. Kerk en Leven berichtte hierover. Het is een houten lijst met zijluiken. Kleurrijke prenten beelden een bijbelverhaal uit en het gaat gepaard met uitgewerkte lessen en leerdoelen. Het is in feite een vorm van audiovisueel onderwijs.
Ik herinner mij dat ik in de Normaalschool en daarna graag vertelde uit de bijbel. Ik gebruikte daarvoor eigentijdse boeken die ik kreeg van Herman Boon pr. De bijbel bevat voldoende vertelstof om vele lessen bezig te zijn. De visuele omkadering maakt het voor de kinderen aangenamer en zij onthouden zo ook veel gemakkelijker de boodschap.
Het is een goed idee om dat eens uit te proberen met kinderverhalen in de vertelhoek van de bibliotheek.

548 Lasagne
Haantje de voorste spelen is O.K., maar dit is wel andere koek!
Jos Brouwers uit Meise speelde de hoofdrol in een opmerkelijke promofilm voor de internationale lancering van een nieuwe lasagnesoort met granen.
Via een advertentie in een vakblad geraakte hij bij een firma die op zoek was naar een stuk graanveld om er een promofilm te maken en een tijdelijk openluchtrestaurant in te richten voor de lancering van een twee nieuwe volkorenlasagnes.
Hij moest vijf uur acteren. Hij had al wat ervaring opgedaan in “Man Bijt Hond” , maar dit was toch wat anders. Onze landbouwer maakte professioneel filmen mee, waarin alle details tellen. Zijn duim was wat vuil en dat mocht niet in beeld gebracht worden. Ook een spinnenweb in het graan werd verwijderd. Ze draaiden tijdens de opname voor het licht zelfs met de zon mee.
De promofilm werd via verschillende kanalen gelanceerd met op een dag 1.000 reacties Foodgroep Ter Beke, een grote internationale groep stond achter het initiatief.
Zo werd Jos Brouwers de spilfiguur van de lancering van hun nieuwste lasagne. bovendien hielden ze twee weekends het tijdelijk openluchtrestaurant ‘Ristorante Del Grano’ op een graanveld van hem van 1,7 hectare groot aan de Lovegemblokstraat in Brussegem uitbaten. Onze streek wordt zo via die film gepromoot.
Het lasagnemerk is internationaal bekend. Een en ander werd via www.comeacasa.be geregeld. Slechts 400 gasten worden toegelaten.
En de haan kraaide in uitbundige vreugde in zijn boerderij!

549 Charisma

Zou een haan ook charisma kunnen hebben?
Volgens huidig onderzoek wordt je niet met charisma geboren. Het ontstaat in interactie met anderen. Het gehoor of de volgelingen reageren op de charismatische leider en bevorderen aldus zijn charisma.
Het treedt vooral op als de leidinggevende zijn eigen belang ondergeschikt maakt aan het belang van de groep. Die praat vooral met anderen over hun belangrijkste overtuigingen en waarden. Hij laat zich optimistisch uit over de toekomst en spreekt met enthousiasme over de doelen die hij wil verwezenlijken. Hij stelt tevens nieuwe manieren voor om taken en uitdagingen aan te pakken en slaagt erin door zijn persoonlijkheid indruk te maken op anderen en ze te fascineren.
Haantjes de voorste hebben alleszins charisma.

550 Marathon

Kiptroch uit Uganda won Olympisch goud in de marathon in 2.08.01. Hij liep fier met zijn vlag rond : twee maal zwart, geel rood met in het midden een haan in een cirkel.
Er waren deze keer geen Belgen van de partij, als ze al een partij zijn voor de zwarte atleten. Kenia en Ethiopië werden dan toch gevloerd. Haile Gebre Selassië zal er niet blij mee zijn. Alhoewel zijn wereldrecord stand houdt!

551 Konijn

Volgens Jozef De Leu is 85 % van de poëzie op internet waardeloos.
Hij was hoofdredacteur van Ons Erfdeel, werd tijdens de poëziedagen in Meise eens wakker in de zetel van onze living en houdt zich nu nog bezig met “Het liegend konijn”.
Volgens hem is de Vlaamse vijver te klein en kunnen wij hem groter maken. Hij gaf in Ons Erfdeel plaats voor onze drie taalgebieden : Frans, Nederlands en Duits, maar ging veel verder tot alle Europese talen. Engels kreeg een prominente plaats. De onafhankelijkheid van het blad kwam er in 1994.
Zijn website is www.hetliegendkonijn.be tijdschrift voor hedendaagse Nederlandstalige poëzie. Twee keer per jaar brengt het blad nieuwe, niet eerder gepubliceerde Nederlandstalige poëzie. Sinds 2003.
Dit blad had ook de liegende haan kunnen heten.

552 Dag

Echte Meisenaars begroeten mekaar met “ça va!”. Het antwoord luidt : “ça doit va!”, waarop de andere antwoordt : “Si ça ne va pas, on pousse!”
De derde repliek kreeg ik toevallig gisteren te horen. Ik was er al lang naar op zoek. Frans De Donder had mij verteld dat er een derde repliek bij hoorde. Maar ik had te lang gewacht om die te noteren en Frans verwisselde helaas het tijdelijke voor het eeuwige. Hij vertrok naar de eeuwige jachtvelden. Of vervoegde hij zijn makkers van de para’s ?
Ik vroeg het enkele weken geleden aan de weduwe van Frans. Maar die was het vergeten. Het geluk heeft mij dan toch bij de oplossing van dit raadsel gebracht.
Je kan je afvragen, waarom dat in het Frans moet. Dat heeft niets te maken met politiek, maar veeleer met het Meisese dialect. Dat stond door de nabijheid van Brussel nogal fel onder invloed van de taal van Molière. Om met het gebrekkige Frans van de opportunisten te spotten, werd bewust een taalfout ingelast in de tweede repliek.

553 Inburgering

De meeste partijen die zich aandienen voor de gemeenteraadsverkiezingen kennen niet eens de naam van de gemeente : Meise.
Er zijn twee mogelijkheden. Ofwel kennen ze die niet of willen ze die niet kennen.
De NVA Meise-Wolvertem vergeet wat er op de identiteitskaart staat of erger negeert de andere zes parochies die we rijk zijn. Tellen Oppem, Meuzegem, Rossem, Rode, Imde en Westrode niet mee ?
In éénzelfde pamflet vinden we soms twee verschillende benamingen.
Groen pakt uit met Meise-Wolvertem-Oppem. Dat is de samenstelling van de gemeente voor de fusie met twee gemeentes : Meise en Wolvertem en één deelgemeente Oppem die tot Brussegem behoorde. Dus : kennen ze de gemeentenaam niet of laten ze de 5 andere parochies in de kou staan ?
Het is tijd dat er een einde gesteld wordt aan deze chaos in de nomenclatuur. Ik ben zelfs bereidt hen gratis een inburgeringscursus te geven.

554 Pamper

Wildbreien is aan de orde vandaag. Ze zouden wel wat meer respect mogen tonen voor kunstwerken.
Toen de Muze van Meise het prachtige beeld van Henri Lenaerts voor de deur kreeg, hadden stiekemerds de neiging om het een pamper om te doen. Want het beeld stond daar te pronken met zijn naakt lid. Nu hebben de cultuurminnaars hem een broekje en een sjaal omgordt.

Ik vind het wel jammer dat ze niet zijn ingegaan op mijn voorstel, om een nieuw kleed te breien voor reuzin Mie. Haar oude kleren tonen slijtage. Dat was alleszins nuttiger geweest dan wat je nu ziet. Voor zover ik zag, zijn ze wel van de boomstammen afgebleven!

555 Redactie

Op de redactie.be verschenen tot nu toe ongeveer 35 voorstellen voor de verkiezingen van 14 oktober.
De reacties zijn maar magertjes. De hoogste score bedraagt amper een hondertal stemmers. Dat is een te verwaarlozen fractie van het stempotentieel. Bovendien wordt het reageren gemanipuleerd. Zo kreeg ik een oproep van Natuurpunt Meise, op aangeven van het Boskantcomité en de schepen die er woont, om positief te reageren op de industriezone van Westrode. De schepen keurde dat echter goed in het bestuursakkoord. Het comité gebruikte de legale middelen om te protesteren. Natuurpunt kreeg echte inspraak en bekwam dat er een brede groene zone rond komt en dat het niet vervuilend zou zijn. Bovendien komt er een veiliger kruispunt aan de afrit van de A12.

Natuurpunt hoort zich op de vlakte te houden in dergelijke manipulaties. We zullen het niet hebben over consequentie in het bestuur en over het principe “niet in mijn achtertuin”.
Zo kwamen enkele betere voorstellen die het algemeen belang dienen op het achterplan. De vraag naar degelijke jeugdlokalen werd door manipulatie verdrongen van de eerste plaats. Polyvalent gebruik van bestaande lokalen biedt onmiddellijk de oplossing.
Mijn voorstellen waren :
1. Rekening houden met de aanbeveling van het B.I.V.V. i.v.m. voetpaden “1.5 m breed en obstakelvrij” zeker voor nieuwe of heraanleg.
2. Eenvoudige verkeersregeling met zo weinig mogelijk platen.
3. Bezettingsgraad van gebouwen opmaken en leegstand optimaal benutten.
4. Ontmoetingscentra zoals De Spil spreiden over onze 8 parochies.
5. CVO NW Brabant via convenant uitbouwen.
6. Indijken van de wildgroei van projecten.
7. Opwaarderen van de Seniorenraad feitelijk en administratief in het belang van echte inspraak en informatie.

556 Grens

Brigitte Raskin heeft een nieuw boek uit over de taalgrens. Zij beweert dat er in feite drie taalgrenzen zijn : een geografische, een sociale en een politieke.
De gordel perikelen van de laatste editie illustreren ten voeten uit haar stelling.
Ik heb ook zo eens een driedelige opdeling gemaakt van het fenomeen groen. Ik moet dat eens dringend uitdiepen. Het ging over de echte groenen en Natuurpunt, de groene actiegroepen en de politieke groenen. Deze laatsten zijn die van het vermanend vingertje.

557 Allochtoon

De Morgen wil het woord allochtoon schrappen uit de woordenlijst.
Afkomst zou dan niet meer belangrijk zijn. Ze willen onze roots verloochenen. Nochtans is de drang naar de roots ingebakken in onze genen!
Ze willen het onderscheid maken tussen Belgen en niet Belgen met een andere huidkleur. Dat is in tegenstrijd met wat ze doen bij gemeenteraadsverkiezingen. Dat ze daar eens enkel wie een Belgische identiteitskaart heeft laten stemmen.
We zouden kunnen spreken van Belgen met een vreemde origine en vreemdelingen.
en het is niet omdat ze Frans spreken dat ze in de politiek bij de Walen moeten geteld worden. Want dat is wat in Brussel gebeurt! De Walen zijn er in de minderheid, zoals de Vlamingen. Brussel is een multiculturele stad.

558 Blauw

Gunter Pauli promoot de blauwe economie. Groen pleitte voor een groene economie. Maar dat is simplistisch. Groen was vroeger de kleur van de CVP en het ACV. De dikke truien en wollen sokken aanhangers hebben dat op een listige manier gerecupereerd. Voor dat Agalev ontsproot uit de fantasie van pater Versteylen, congresseerde de CVP toen reeds over het milieu, met als slogan “Milieu, natuurlijk!”. Het is tijd dat de kleuren losgekoppeld worden van de partijen!
De kleur blauw in de blauwe economie spruit uit de blauwe planeet. Als voorbeeld stelt de auteur de Himalajastaat Buthan. Die wordt de beheerd volgens de “ Gross National Hapiness Index”. De slogan luidt : “Think global, act lokal!”. Voer nooit in, wat je zelf hebt! De meerwaarde van mens en milieu, zonder onnodige grondstoffen te verbruiken is primordiaal! De prioriteiten zijn :
1. Drinkbaar water
2. Gezonde voeding
3. Huisvesting
4. Energie
5. Gezondheid

559 Napoleon

De broers Jan en Gilles Stallaert renoveerden de Auberge Napoleon in Meise. Het restaurant opende opnieuw zopas de deuren. Napoleon ligt naast de Plantentuin aan de Boechoutlaan. Het ligt in parkgebied en is beschermd. Zelfs een deel van de bomen was geklasseerd. De buitengevel is volledig heropgebouwd in de oorspronkelijke stijl en het interieur werd helemaal vernieuwd. Binnen is het minder donker gemaakt en jonger, meer tijdloos met een grote luster en heel veel wit. De keuken blijft zoals ze was: een heel traditionele Belgische-Franse keuken.
Het gebouw dateert uit de negentiende eeuw. Het verwijst naar Napoleon met een borstbeeld en verschillende kleurrijke tekeningen die in het restaurant hangen over Napoleon.
Meise was een landelijke gemeente en Brussel lag met paard en kar ver weg. Toen de stoomtram aangelegd werd van Brussel naar Londerzeel, kwamen hier vele Brusselaars op uitstap. Toen heette het ‘Café Napoleon Laiterie’. Je kon er bier drinken, maar ook melk en eieren kopen. Dit “stamenee” stond bekend als “bij bëstël (Meise, onder de toren van St.-Martinus van Jef De Cuyper pag. 86.
Bij de opening in 1939 van de Plantentuin kwam het zondagstoerisme echt op gang. Er was hier zelfs een benzinestation en in 1960 werd de café-hoeve gerenoveerd tot restaurant Auberge Napoleon.
Het restaurant behoudt dezelfde naam en traditie.

560 College

Het college van burgemeester en schepenen ziet er voor de komende 6 jaar in Meise als volgt uit :

Burgemeester, burgerlijke stand, personeel, politie, veiligheid, begraafplaatsen, landbouw
 Jos Emmerechts

schepen Ocmw, sociaal beleid, senioren, gelijke kansen en tewerkstelling
 Herwig Cornelis

schepen Woonbeleid , RO, gezin, informatie & communicatie, monumenten en patrimonium  Sonja Becq

schepen Openbare werken , regies, milieu en duurzaamheid
 Paul Van Doorslaer

schepen cultuur, onderwijs, toerisme, eten scholen en busvervoer
 Marcel Belgrado

schepen Financiën, mobiliteit, vlaams karakter, ontwikkelingssamenwerking, integratie
 Willy Kerremans

schepen Sport – Jeugd , feestelijkheden en middenstand
 Wim Verbeke

561 Nachtrust

De Halloweenhappening die Natuurpunt organiseerde in natuurgebied De Beemden, zette kwaad bloed bij de jagers. Natuurpunt vindt dat ze overdrijven.
Ze zouden beter samenwerken voor een betere natuur!
Zo een activiteit kun je klasseren bij de Kerstman en andere uit vreemde continenten overgewaaide commerciële activiteiten. De rootskalender noemt dit initiatief : “platte commerciële griezeltroep”. Het komt niet van de Amerikanen, maar ban de Kelten : Samhain! Het einde van de zomertijd en het begin van de donkere winter betekenen voor de natuurvolken de aanzet van het nieuwe jaar. Het is ook een overgang van leven naar dood.
De Westerse versie is een gekte waar je je beter van onthoudt!
De jagers vinden een natuurgebied ongeschikt. Vogels en andere dieren zullen in het donker door de fakkels, lampen en het lawaai verschikt worden. Het tegenargument van schieten in het weekend in de bossen is op zijn plaats, maar gebeurt bij mijn weten niet ’s nachts.
Natuurpunt vindt dat de jagers spijkers op laag water zoeken. Ze zouden het commerciële karakter rond Halloween anders invullen door er een leerrijk evenement van te maken, zoals in 2010 in het Velaartbos. Maar kan dat niet buiten een natuurreservaat? Waarom worden er anders stiltegebieden aangelegd. Een speelbos in een natuurgebied is ook zo een tegenstrijdigheid met natuurbescherming.
Vertellen over het nachtleven is een goed argument pro, maar dat kan beter in een gewone natuurwandeling met gids ’s nachts in kleine groepjes. Waarnemingen kunnen enkel in volstrekte stilte. Probeer maar eens tijdens de dag vogels te beluisteren in het bos. Gegidste wandelingen in de Plantentuin zijn niet voor niets gelimiteerd tot 16 deelnemers. Dat ze geen vuurwerk gebruiken zou er nog aan ontbreken, maar fakkels houden toch gevaar in! Het in de hand houden van 200 deelnemers vormt alleszins een probleem. Beperking van een aantal deelnemers per gids, ook bij paddenstoelenwandelingen, waar achter de rug van de gids lustig geplukt wordt, is aangewezen. Verkleedpartijen horen beter thuis op dansavonden

562 Kadee

Zondag 28 oktober 2012 organiseerde het gemeentebestuur van Meise van 10 tot 17 uur opnieuw de tweejaarlijkse 'Kaduuk&Kadeedag'.
Het was een speelse dag vol sport, cultuur en natuur voor jong en oud het Willy Van den Berghecentrum (sporthal van Meise en GC de Muze van Meise). De deelnemers konden dansen, rope-skippen, nestkastjes maken, muurklimmen, circustechnieken uitvoeren, light grafitti, theater, film, zeepbellen blazen en nog veel meer. Het was een samenwerking tussen sport-, cultuur-, jeugd- en milieudienst.

Het initiatief wordt weer duidelijk overgenomen door de gemeentelijke diensten. Waar zijn de jaren zestig? Toen namen de jeugdverenigingen zelf de initiatieven en dat leidde tot een rijk palet aan activiteiten. De Jeugdraad nam enkel initiatieven voor gemeenschappelijke manifestaties. Alles gebeurde door vrijwilligers. De gemeentelijke diensten zorgden voor de administratieve en technische omkadering.
Nu worden vrijwilligers ingeschakeld in de diensten. Er is zelf een dag van de vrijwilliger. We gaan meer en meer naar sturing vanuit het bestuur. Is dat de goede weg? Het is zeker niet de betere!

563 Zingen

Sing for the climate werd uitgevoerd. In Meise was de opkomst bevredigend. Onze reuzen Jan en Mie waren er ook bij en dansten lustig mee. De presentatie gebeurde door Bruno Wijndaele. Die woont in Meise op de Brusselsesteenweg in de voormalige smidse, die later de villa werd van steenkapper Bottemane.
Op Uyoutube staat de verfilming :

http://www.youtube.com/watch?v=3MTrL1aKfY0

Ondertussen startte een nieuw zanggroepje met zeven vrouwen. Zij treden in het voetspoor van Sympathica dat destijds spontaan ontstond. Dit cabaret was een idee van enkele vrienden, waaronder Jos Lettens, onze eerste belleman. Zij traden op voor seniorenclubs in Westrode en Wemmel. Er kwam ook een benefiet optreden voor de MS-kliniek in Melsbroek.
Deze keer ontsproot het initiatief na het optreden van “de valse teefjes” in de Muze. Het opzet is even professioneel en met dezelfde zangcoach.

564 Nabada

In Syrië hebben ze speciale ezels, de Kunga equiden, in Nabada. Het is een kruising tussen de wilde Aziatische ezel (nager) en de gewone ezel.

Omwille van de oorlog werden de archeologische opgravingen gestopt. Er zijn ruïnneheuvels (Tell) te vinden met een onschatbare waarde op archeologisch gebied. Hopelijk maakt de aanslepende oorlog het niet onmogelijk om de opzoekingen verder te zetten.

565 Evolutie

De evolutie is ook te merken in de politiek. Er zijn 7 indicatoren :

1.alfa
2. pikorde
3. macht
4. the survival of the fittest
5. changing
6. toeval
7. voordeel

566 Paal

Aan de vorige gemeentehuizen werden oplaadpalen voor elektrische fietsen geplaatst. Aan de pastorij St.-Martinus, vroeger gemeentehuis en nu gelabeld als Cultuurhuis, staat die nogal ongelukkig, deels voor het venster.
In het kader van energiebesparing stelde ik reeds lang geleden voor, fotovoltaïsche zonnecellen te plaatsen op de bibliotheek. Die zou volgens het oorspronkelijke plan kunnen afgewerkt worden en een oplossing bieden aan het uitblijven van de eisen van monumenten en landschappen aangaande de oude beiaard. De leeszaal kan verplaatst worden naar beneden en Berla (erfgoedcel Meise) behoudt dan zijn lokaal, dat het nu helaas moet delen met de leeszaal. Met een kleine zonneranda voor het klavier en de wekkering van de oude beiaard, kan het momument speelklaar gemaakt worden, zoals vereist!
Maar toen de zonnepanelen nog gratis waren heb ik in mijn advies de voorrang gegeven aan het Chiroheem dat de grootste nood had en bovendien over voldoende dakoppervlakte beschikte. De kerkfabriek volgde niet en de Chiro ontdekte slechts enkele jaren later de voordelen van zonneënergie.
De oude beiaard staat momenteel verweesd bij, zoals een haan zonder pluimen

567 Ingewikkeld

Op 7 december kon de overheveling van de Plantentuin van het federale naar het Vlaamse niveau ondertekend worden. Na een het akkoord op een speciale ministerraad in Namen tussen Vlamingen en Walen, moeten de verschillende parlementen nog groen licht geven. Hierover is er al elf jaar communautair geruzie. Verschillende politici passeerden gedurende deze tijd regelmatig de revue om publiciteit te rapen uit dit probleem. De lijst is te lang om op te noemen!
De overdracht van de Plantentuin als federale overheidsinstelling naar de Vlaamse overheid moest eigenlijk al gebeurd zijn met het Lambertmontakkoord in 2001.
Waarom alles zo ingewikkeld is, mag de burger worst wezen. Het is alleszins opnieuw koren op de molen voor de NVa.
Jan Rammeloo beet op dit dossier reeds zijn tanden stuk. Huidig directeur Steven Dessein hoopt dat er nu een einde komt aan de onzekerheid.
De Plantentuin van Meise dateert uit 1788 en bezit verscheidene collecties met internationale faam. Er werken 184 vaste medewerkers, gidsen en vrijwilligers al dan niet inbegrepen. De tuin en serres worden jaarlijks door 110.000 mensen bezocht.
De Vlaamse regering en de regering van de Franse gemeenschap hebben gisteren een samenwerkingsakkoord goedgekeurd die de overdracht van de Nationale Plantentuin van Meise naar de Vlaamse Gemeenschap regelt. Het samenwerkingsakkoord voorziet nu dat de Plantentuin van Meise een Vlaamse instelling zal worden. Het wetenschappelijk patrimonium, dat voornamelijk bestaat uit planten en uit de bibliotheek, blijft eigendom van de federale staat, maar wordt voor ‘onbeperkte tijd in bruikleen gegeven' aan de Vlaamse gemeenschap. De parlementen langs Vlaamse en Franstalige kant moeten hierover nog hun goedkeuring geven.
De raad van bestuur van de instelling zal volgens de afgesproken regeling bestaan uit negen leden, van wie er vijf aangeduid worden door de Vlaamse regering. De vier overige leden worden verdeeld tussen vertegenwoordigers van de wetenschappelijke raad en leden die worden aangeduid door de Franse Gemeenschap. Voor de 160 personeelsleden zou er weinig veranderen.
De Nederlandstaligen worden overgedragen naar de Vlaamse gemeenschap en de Franstaligen naar de Franse gemeenschap. Bedoeling is om het akkoord in de loop van volgend jaar verder uit te werken en om de overdracht te finaliseren tegen 1 januari 2014. De kwestie wordt ook geagendeerd op het eerstkomende Overlegcomité tussen de federale regering en de deelstaten.

568 12

12 december 1212 was een dag die maar eens per honderd jaar voorkomt.
Getallen, numerologie, wiskunde spelen een fundamentele rol in ons leven. Zo woon ik in nummer zeven. Mijn jeugd bracht ik door in Boechtstraat 21.

13 is voor velen een ongeluksgetal. In de liften in Amerika ontbreekt steevast verdieping 13. Bijgeloof of niet ? Wie zal het weten?

569 Celp

In “bottles for bottles” in Grimbergen, dat helaas op de fles ging, liet ik mij enkele jaren geleden een Whisky aansmeren met zeewier in. Op internet vond ik de verklaring van het ontstaan van deze godendrank uit Scotland.

Het ontstaan van deze bijzondere spirit is een reis terug in de tijd. In de 17e eeuw werd whisky vaak illegaal gestookt voor eigen gebruik. Het Uisge Beatha was in die tijd een drank die door iedereen in Schotland gedronken werd. Het distilleren was dan ook een echte huisnijverheid die in menig huishouden plaatsvond. In die tijd waren er nog weinig doktoren in Schotland en kende het levenswater vaak ook een medicinaal gebruik. Net als overal in de wereld waren er in Schotland vrouwen die een ruime kennis hadden van het gebruik van planten voor medicinale doeleinden. Volgens overlevering was er ergens op de Schotse Hebriden een vrouw die de voor die tijd bijzonder hoge leeftijd bereikte van 99 jaar. Deze Schotse Iana McClannaghan bleek een geheim te hebben. Zij deed aan hekserij, maakte kruidendrankjes, gebruikte haar ruime kennis van planten om mensen te genezen en, volgens de overlevering, gebruikte zij ook vaak levenswater om haar kruiden en planten op te leggen. Haar geheim om gezond te blijven was een bepaalde zeewiersoort die zij liet "trekken" in een hoeveelheid Uisge Beatha. Omdat in die tijd alle whisky gestookt werd met turf, kon het nu niet anders dan een geturfde whisky zijn en wel een jonge single malt cask strength van Laproaig.

Een van haar nazaten heeft ooit documenten ontdekt waarin beschreven is op welke plek zijn overgrootmoeder zeewier plukte. Deze Cameron Hendry is vervolgens op zoek gegaan naar de plek waar dat bijzondere zeewier groeide en is gaan experimenteren met de manier waarop Iana whisky maakte. De whisky met zeewier had volgens zijn overgrootmoeder een zuiverende werking op het menselijk lichaam. Uit dezelfde documenten heeft hij kunnen terughalen dat zeewier vooral goed was tegen aderverkalking en een verhoogde bloeddruk. Er zou een sterk genezende werking uitgaan van het gebruikte zeewier. In onze moderne tijd is bekend dat zeewier mineralen bevat, calcium, ijzer, jodium en grote hoeveelheden vitamine A(bètacaroteen), B-complex en vitamine C.
Zeewier is één van de rijkste natuurproducten als het gaat om het brede scala aan mineralen, sporenelementen, vitaminen en aminozuren. Al eeuwenlang oogst men overal ter wereld zeewier om als voedsel te gebruiken. In zeewier worden tijdens de groei anorganische mineralen uit het zeewater omgezet in organische mineraalzouten en aminozuren. Zeewier stimuleert de schildklier en verhoogt de ruststofwisseling, ook wordt het wel geadviseerd bij hart en vaataandoeningen. Hoe het ook zij, het zeewier van zijn overgrootmoeder is een gezonde toevoeging aan de ouderwetse turfgestookte jonge single malt cask strength van Laphroaig.
Kleur: zeewier groen. Neus: stevige turftoets en intense aroma's van de zee. Smaak: stevig, complex, turf, hout en zilt, met een volle krachtige en lange afdronk met turf, kruiden en vooral zeewier.

“Slang civa” zou ik zeggen.

570 Spilleke

Er werd een eigen bier getapt in het dienstencentrum De Spil in Wolvertem. Het komt van een micro-brouwerij, waar men zelf de smaak kan kiezen. Enkele tooghangers van de Spil kregen het voorrecht mee te gaan bepalen wat het werd.
Bij de viering van het 5-jarig bestaan op zondag 16 december 2012 kon iedereen het proeven en eventueel kopen. Vooraf werd er een oproep gedaan om een passende naam te kiezen.
Ik diende er twee in. Ze werden echter niet weerhouden. De eerste was “de knar” naar oude knar, verwijzing naar ouderen. De tweede Jefke geraakte er ook niet door, behalve de verkleinvorm “ke”. We zijn met weinig tevreden! Jefke verwijst naar de stilaan uitstervende voornaam voor jongens. Er zijn er hoe langer hoe minder. Het is hoog tijd dat er een geschenk of aankoopbon voorzien wordt voor jonge gezinnen, die hun zoon Jefke willen noemen.
Een verloren gelopen schildpad, die geadopteerd werd door een fervente dierenliefhebber kreeg de naam Jefke.

571 Opknappen

Sinds 1998 stond de Sint-Martinuskerk van Meise op het lijstje van te renoveren monumenten. Eindelijk is de kerk gerestaureerd. Op 25 december 2012, Kerstmis, was ze voor het eerst open voor de gelovigen. Ze werd al eens open gesteld voor een concert van Europalia. Voor de begrafenis van onze pastoor kon dat niet. Die moest doorgaan in Grimbergen!?

In de jaren negentig van vorige eeuw merkt een architect tijdens een huwelijksviering dat één van de spitsbogen in de Sint-Martinuskerk een kleine ‘knik' vertoonde. De Kerkfabriek liet de zaak onderzoeken. Er was een verzakking door een daling van het grondwaterpeil. De kerk bleek ook niet meer stabiel: de zijbeuken en de toren werden uit mekaar geduwd. De muren werden onmiddellijk verankerd. In april 2011 werd ze gesloten om de renovatiewerken te kunnen aanvatten. De turnzaal van de Sinte-Maartenschool werd gebruikt als ‘noodkerk'. Na een vertraging door een geschil tussen twee aannemers over de gunningswijze begonnen de werkzaamheden na12 jaar. De restauratie is op kleine details na rond. Er staan wel nog twee steigers omdat de grote muurschilderingen -die in 1993 zijn gerestaureerd- schade hebben opgelopen. Dat wordt zo snel mogelijk hersteld. Het Beiaardcomité zorgde voor nieuwe stoelen. Eén van de in totaal dertien gerestaureerde ramen werd reeds herplaatst.
De muurschilderingen werden helaas door het overplakken beschadigd!
Zou er bij deze restauratie ook kunnen gedacht worden aan Petrus op de paal. Of zal de haan eerst drie maal moeten kraaien ?

572 Klucht

Op donderdag 27 december 2012 werd de gemeenteraad samen geroepen door de oppositie en één lid van de meerderheid. Deze laatste zou een nota van 14 bladzijden klaar gehad hebben.
Wat op 20 december de laatste gemeenteraad onder voorzitterschap van Marcel Belgrado, de oudste burgemeester van Vlaanderen, had moeten worden, werd overschaduwd door politieke strategie. Voor dat de oppositie haar vragen kon stellen trapte de CD&V het af. Maar zij hadden niet gerekend op het feit dat er één militant bleef.
De week erop werd de zaak overgedaan. De raadsleden bleven opvallend stil en vriendschappelijk. De punten werden zonder discussie afgehaspeld. Resultaat : een zitpenning meer en de punten van de oppositie haalden de pers. Iedereen tevreden ?

573 Magneet

Het OCMW van Meise deelde magneten uit aan anderstaligen die Nederlands leren of al spreken. Het is één van de te vele acties om anderstaligen op weg te helpen naar integratie en werk.
Het OCMW Meise werkte een taalbeleidsplan uit. Het nam ook andere initiatieven. Anderstalige personeelsleden van het woon-zorgcentrum volgen een cursus Nederlands op de werkvloer, onder leiding van een lesgever van Vokans vzw. Het taalgebruik daarbij is specifiek gericht op hun job. Waarom dat niet in het CVO kan, maakt deel uit van de versnippering van dergelijke initiatieven, waar een kat haar jongen niet meer in vindt.
Er hoort een Pictogrammenboek bij. Hopelijk maakten ze hierbij gebruik van standaard initiatieven die reeds hun nut bewezen met o.a. de basiswoordenlijst van gesproken Nederlands op het 0-niveau. Wanneer gaat het eindelijk eens doordringen dat mits een degelijke cursus Nederlands aan anderstaligen op het 0-niveau, waarbij de cursisten op 4 maanden vlot Nederlands spreken, de basis is voor alle verdere stappen. Dat kan enkel als er op basis van een geëigende didactiek Nederlands aan anderstaligen gewerkt wordt. Helaas is de omgekeerde beweging aan de gang en keert men terug naar Nederlands leren volgens de didactiek van Moedertaal!

Sib (jefldc.blogspot.com) AVC

http://jefldc.blogspot.com Didactica cybernetica

574 Rotonde

Rode heeft er met de heraanleg van het kruispunt Ossegemstraat – Verbindingsweg een prachtige rotonde bij. Dat kan de omleiding langs de brug over de A12 verbeteren.
Na alle verkeersellende die dat meebracht, mogen wij besluiten dat het de moeite waard was. Als we ze vergelijken met de twee miskleumen op de Mankevosstraat, mogen ze in Rode niet klagen. Wij hopen wel dat de voetpaden de norm van het B.I.V.V. halen : 1.5 m breed en obstakelvrij.

En er staat nog meer klaar : het kruispunt Wilgenlaan/ Hoogstraat wordt ook aangepakt.
Deze werken zullen minder hinder veroorzaken en maar een zestal weken duren. Het verkeer vanuit de Wilgenlaan krijgt voorrang te geven op het verkeer komende van de Hoogstraat. Zo zal het centrum minder belast worden. De middenstand, de eeuwige klagers, blijft uiteraard optimaal bereikbaar.
Het grote voorbeeld blijft Groot-Britannië. Daar zijn er zelfs rotondes op de autostrades. De voorrangsregeling is éénvormig en het verkeer verloopt er vlot.

575 Hapjes

Tegenwoordig krijgen we bij de Nieuwjaars- en andere recepties allerlei hapjes voorgeschoteld. Sommige geven blijk van amateurisme en andere zijn het resultaat van professioneel werk. Vlaamse hapjes zouden op het menu moeten staan, gemaakt door vrijwilligers van bij ons! Breugheliaanse smaakoppeppertjes zouden we ze kunnen noemen. De streekgerechten zijn dan ook weer regelmatig van de partij.
Op de viering van de cultuurlaureaten werden tijdens de receptie lekkere hapjes opgediend van de hand van Grecy Malfliet uit 't Moment, waar tegenwoordig toneel opgevoerd wordt van Kris Kras. De geitenkaas in een stukje hesp gerold en rolmopsstukjes op een bedje van aardappel waren overheerlijk.

Italiaanse hapjes noemen ze cichetti en Spaanse tapas.
Maar recent kwamen er nieuwe hapjes opduiken. In Tournée générale werden “bapas” getoond. Dat zijn tapas met bier bereid. Oesters met geuze Cantillon met passievruchten en ansjovis, maatjes of sardienen met ajuin, granaatappels en Duvel.
Dit is een goed idee voor bierkenster Grecy.
Laat het u smaken!

576 Duizendpoot

Een duizendpoot heeft 64 paar pootjes. Een miljoenpoot heeft er nog meer.
Maar de Illacme phanipes in de USA heeft het record voor de meeste pootjes. Het vrouwtje heeft er 562 en het mannetje zelfs 750. Waarom het mannetje er meer heeft dan het vrouwtje weet ik niet.
Een haan heeft er zoals wij maar twee. Maar deze zijn voorzien van stevige sporen!

577 Parochie

De landelijke gilden houden een studiedag over “Dorpenbeleid.
De titels van mijn twee streekboeken “Meise, onder de toren van …(parochie) liegen er niet om. Ik had al snel door dat om zo’n project succesvol af te sluiten, je best met iemand werkt die geboren en getogen is onder die kerktoren. Voor dat er sprake was van de indeling in gemeenten bestonden de parochies reeds lang. Zij zijn van ver herkenbaar aan de kerktoren. Om een of andere reden schuwt men tegenwoordig het woord “parochie”. Ik niet! En dan daagt het begrip “dorp” op.
DORP: (bebouwde kom van een) gemeente op het platteland, kleiner dan een stad en groter dan een gehucht; in historische zin: iedere plaats zonder grachten, muren en poorten; of de gezamenlijke bewoners van een dorp… (uit het Van Dale woordenboek)

Nu wil het toeval dat de landelijke gilden in onze gemeente de enige zijn die een afdeling hebben in elk van de 8 parochies. Zij zouden daar beter bij blijven. Hun identiteit is zo nauw verbonden met het parochieleven dat ze dat beter niet verloochenen. Paus Benedictus waarschuwde reeds voor de dictatuur van het relativeren. Wij blijven best kordaat trouw aan onze roots.

Naast rust, ruimte en boerderijen wordt het platteland ook getypeerd door dorpen. Veel plattelandsbewoners zeggen dat ze in een dorp wonen. Dat zo’n dorp dan enkele honderden of duizenden inwoners telt, is van geen belang. Ze zeggen ‘dorp’ omdat ze zich daar iets kunnen bij voorstellen, omdat het overzichtelijk is. Structuurplannen hebben het nog wel over ’hoofddorp’ en ‘woonkern’ maar buiten dat, is er weinig animo voor een beleid dat dorpen aanbelangt.

In West-Vlaanderen bestaat een beleid voor dorpen. De insteek vertrok van een leefbaarheidstrategie en evolueerde naar een integrale aanpak. Een groep professionals helpt plattelandsgemeenten om de sociaal-economische en ruimtelijke uitdagingen van dorpen aan te pakken. In Nederland is een dorpenbeleid veel gebruikelijker. Zo kent de provincie Noord-Brabant een integrale manier van werken.

578 Melkkoe

De Plantentuin Meise stelt aan de gemeentebesturen van Meise en Wemmel voor om jaarlijks 1,2 euro per inwoner te betalen, in ruil voor gratis toegang voor de inwoners van Meise en Wemmel. Geldt dat ook voor alle gemeentes in Vlaanderen ? Gelijke kansen voor iedereen zijn hier aan de orde!
Op 15 januari schreef de waarnemende directeur van de Plantentuin Meise een brief aan onze gemeente met de vraag om de samenwerkingsovereenkomst die afgesloten werd op 27 december 2001 met de gemeente Meise te herzien en om tot een nieuwe regeling te komen.
Vanuit de oppositie stelt men dat de Plantentuin nu de gemeente als melkkoe probeert te gebruiken. Maar had de gemeente haar beloftes nagekomen, dan was er nu geen herziening! Ik was onrechtstreeks betrokken bij het toenmalig voorstel. De directeur toen, wou op personeel besparen door de inkom Meise-dorp af te schaffen. Wij lanceerden via ’t Cursiefje het idee om een elektronische toegang, zonder personeel te voorzien, op kosten van de gemeente. Toen werd in de begroting 10000 Euro voorzien. Later resulteerde dit in een afspraak van 27.12.2001
De Plantentuin is in de eerste plaats een wetenschappelijke instelling en geen recreatiepark! Bij de argumenten i.v.m. tussenkomst van de gemeente : parking, het opruimen van bladeren, de veiligheidsgarantie bij vergaderingen van de Europese top werd de inbreng via de restauratie van de St.-Annakapel vergeten.

Men zou ook de vijver achter de bibliotheek - als men die zelf niet kan of wil onderhouden en die nu ontaard is tot stort – kunnen schenken aan de Plantentuin. Een gebruik van de infrastructuur (pastorij St.-Martinus) behoort dan tot de mogelijkheden en de oude droom van Jos Chabert – Plantentuin tot aan de kerk – wordt dan werkelijkheid. Als de oude gebouwen voor de bibliotheek afgebroken zouden worden en vervangen door geïntegreerde mogelijkheden voor de bib., ’t Moment en de oude beiaard, zou dat iets moois kunnen opleveren, in het kader van de Groene Rand en toerisme, dat aan de belastingbetaler van Meise minder kost.
Ziedaar enkele denkpistes bij de discussie.
De haan op de toren van onze kerk kijkt hierop neer!

579 Jong

Enkele jonge talenten traden op het voorplan bij de verkiezingen. Zij werkten hard en brachten heel wat stemmen aan voor hun partij. Sommigen werden verkozen en andere staan vooraan in de pikorde.
Maar worden ze rechtvaardig behandeld als het om de knikkers ging ? Als afspraken klaar en duidelijk op papier staan en door iedereen ondertekend werden kan er geen probleem zijn. Maar meestal is dat niet zo en wordt inzet afhankelijk van willekeur! De oude krokodillen verdelen dan de buit en bevoordelen hun protégés.
Dat blijkt bij nader toezien een constante te zijn in alle politieke partijen. Geen enkele gaat vrijuit, tenzij er niets te verdelen valt.
Bovendien ontbreekt het aan doorgroeimogelijkheden. Voor de meerderheid zou elke schepen effectief enkele jonge talenten moeten onder de vleugels nemen en inwerken naar de toekomst toe. Maar zolang het spook van de vrees voor wijzigingen in de pikorde blijft aanhouden krijgt dit vernieuwend voorstel geen kans.
Ons haantje, hoog op de toren van de St.-Martinuskerk, zal er in Si-mol op toezien!

580 Laureaten

De week van de vrijwilliger, was het gepaste moment om de tweejaarlijkse 'Huldiging van de cultuurlaureaten' te houden.

De gemeente zette de volgende zes laureaten in de bloemetjes:
Leonie Van Lint (vrijwilligster uit Rossem, actief in Vrouwen met vaart en voormalig gemeenteraadslid voor CD&V),
't Verloren Uurke (atelier voor creatieve en beeldende expressie),
Hilde Schillebeeckx (voorzitster Carminakoor, ),
Marcel Cloots (oprichter LAK, amateurkunstenaar houtsculptuur en maakte het Mariabeeld van de Boskapel in Imde en het Sint-Anna ten drieënbeeld Plantentuin Meise en de kerststal van Rode),
Marie - Jeanne Van Buggenhout (Vrouwen met vaart Wolvertem)
Willow (muzikanten).
De inzet van het gemeentebestuur had tijdens deze viering wat duidelijker mogen blijken!

581Balto

Als je eens naar New-York reist kun je in Central park het beeld van Balto gaan bewonderen.
Dat is een van de honden die de fameuze sleeëntocht van Nenana naar Nome over 1100 km volbracht. Die was nodig om de nodige vaccins tegen difterie naar het hoge Noorden te brengen, wat op een andere manier onmogelijk was.
Nog steeds wordt de Great race of Mercy gehouden over hetzelfde traject, een titanische onderneming die nu als sportwedstrijd de nagedachtenis in ere houdt.

582 Water

Het was op 22.3.2013 internationale waterdag.
We zagen op de televisie kinderen betogen met veel lawaai voor een rechtvaardiger wereld, waarin de mensen geen 6 km meer moeten lopen om drinkbaar water te vinden. Een kraantje in elk huis in de wereld! Zij liepen effectief 6 km en verkleedden zich in het blauw. De tekeningen en andere creatieve werkjes logen er niet om.
Het is inderdaad juist dat drinkbaar water op nummer één moet staan in de ontwikkelingssamenwerking. Ik heb daar vroeger reeds voor gepleit in de Gemeentelijk Raad voor Ontwikkelingssamenwerking en een top 5 opgemaakt voor de projecten.
Ik zamelde toen sponsorgeld in voor Artsen zonder Grenzen en met het waterputten in Tibet gemaakt. Want daar is nog een bijkomend probleem. De grond is er het grootste deel van het jaar bevroren. Gedurende slechts enkele weken kan er gegraven worden.
Medische verzorging staat op nummer drie in de top 5.

583 Judo

Judoclub Mansio zal zijn vertrouwde zaal in het Willy Van den Berghecentrum(sporthal) van Meise verlaten. De gemeente zal er voor De Leertuin drie klaslokalen bouwen tegen 1 september 2013. Mansio verhuist naar de Sportschuur in Wolvertem.

De 82-jarige voorzitter, Jozef Aerts, is hiermee niet tevreden. Judoclub Mansio telt 150 leden.

Een vertrouwde stek verlaten, is nooit prettig. Als de verhuis kwaliteitsverbetering inhoudt, is dat echter beter! Op het gelijkvloers is alleszins een goede stap in die richting.
Bovendien had de judozaal daar nooit mogen komen. Een school is een school! Het was een voorbeeld van op een onvolkomen wijze iedereen tevreden proberen te stellen. Het AVC had in die tijd die ruimte ook nodig. Als de judo bezig was, werden de klassen eronder herhaaldelijk gestoord, door de kloppen op de mat. De 2500 studenten van toen, die eronder huisden, zullen zich dat wel nog herinneren. Mansio moet uiteraard een nieuw, maar vooral beter onderkomen vinden. Meer dan 42 jaar activiteit in Meise is niet niks. Zij behoort tot de drie grootste judoclubs van Vlaams-Brabant.
Wij begrijpen echter niet waarom Judoclub Mansio geen plaats kreeg in de nieuwe sportzaal in Wolvertem.
Op het seniorenfeest stelde Jef Aerts alvast zijn jongste judoka’s voor aan de oma’s en de opa’s.

584 Restauratie

De restauratie van de Sint-Laurentiuskerk-Wolvertem is klaar. Er was een investering van 34.790 euro (40 procent Vlaamse onderhoudspremie) mee gemoeid. Verdere aftakeling van het interieur, een zeer waardevolle klok en het mechanisme van de wekkering is voorkomen. De duiven kunnen niet meer in de kerktoren. Daarvoor werden speciale netten geïnstalleerd. Hopelijk zijn de mazen uit muggengaas, want anders vliegen er bladeren binnen. De toren werd grondig opgekuist, de vloer van de klokkenkamer werd hersteld en de leien dakjes en dorpels werden vervangen.
Na de restauratie van St.-Martinus-Meise zijn 2 van onze 8 kerken opgeknapt. St.-Stephanus-Oppem staat nog in de steigers.

585 Paashaas

De actie van de Middenstand van Meise was weer een groot succes.
Er werden paaseieren geworpen aan de pastorij St.-Martinus. Die ingevoerde paashaas was wel een brug te ver. Waarom onze eigen traditie van “ de klokken van Rome”, zeker nu er een nieuwe paus is, niet in ere houden.
Bovendien gebeurde dit vroeger door de parochie. Jan Van Gijsel schonk aan de parochie een massa paaseieren. Die werden dan door de Patklub bedeeld. We verstopten die rond de kerk en de kinderen konden die zoeken.

Nu werd de snoep binnen een nadarafsluiting geworpen, waarbinnen de kindjes mochten plaats nemen. Om een leeftijdsverschil te hebben, mochten enkel de kinderen die onder de koord konden zonder zich te bukken, in het eerste vak. De worp werd echter ontsierd door enkele volwassenen, die gretig tussen de kleuters eieren opvingen. Dat lokte heel wat kritiek uit!
Bij de beiaardbespeling ’s anderendaags, stonden de afsluitingen nog steeds voor de beiaardbanken. Het concert begint nu altijd om 11.15 u. Want door gebrekkige informatie nam het aantal luisteraars stelselmatig af. Als de mensen niet meer naar de beiaard komen, dan moest de beiaard maar naar de luisteraars komen, dacht men. De Paasmis duurde echter tot 11.30 u. en er zat geen kat op de beiaardbanken op het aangekondigde uur, dat enkel in de kerk werd meegedeeld! Promotie van de concerten kan beter door de Muze in het kader van klassieke concerten, waar de beiaardconcerten bij horen!

586 Verdwaalpaal

De verdwaalpalen aan de kust schieten hun doel voorbij.
Deze merkpunten voor verdwaalde kinderen, een initiatief van een kwieke burger, die met sponsoring gratis ter beschikking gesteld werden aan de kustgemeenten, krijgen de klappen van de crisis. De overheden zouden nu de kosten zelf moeten dragen. Dat komt op 3 Euro per dag.
Die zien dat niet zitten, omdat de verloren gelopen kinderen toch eerst naar de redders gaan. Als ze nu eens de reddersposten zichtbaarder maken en goed plannen, zijn die kermisattracties die verdwaalpalen genoemd worden overbodig.
En ouders, pas beter op uw kinderen! Dan zullen ze niet verloren lopen!

587 Opening

De St.-Martinuskerk is op 27.4.2013, na 12 jaar en 20 maanden restaurering, eindelijk officieel geopend door monseigneur Leon Lemmens, in concelebratie met federatiepastoor Jan Lagae en magister van St.-Elooi Frans Stoffelen.
Alle vrijwilligers en sponsors werden in de bloemetjes gezet door de voorzitter van de Kerkfabriek Wilfried Van Campenhout. Hij refereerde nog eens naar pastoor Herman (Bie) Boon die regelmatig herhaalde “Houd de parochie levend”. De kinderen maakten een maquette van de kerk in karton en bij het buiten gaan na de mis kreeg iedereen een doosje met twee merci-pralines.

Na de mis was er nog een verzorgde receptie in de noodkerk.
Het is wel jammer dat de glasramen nog niet terug geplaatst zijn en dat de muurschilderingen beschadigd werden tijdens de werkzaamheden. Hiervoor rekent men op het nieuwe gemeentebestuur.
Tijdens de dienst rijpte bij mij een idee. Het is een doorn in mijn oog, als ik naast de rechtse muurschilderingen de paal bekijk, waar destijds St.-Petrus op prijkte. Die zou niet meer te restaureren zijn. Als we nu eens een doorschijnende foto zouden projecteren op de paal, dan blijft er toch nog iets over van die erfgoedschat!

588 Hoevemis

De parochie Rossem organiseert al 27 jaar een hoevemis aan de Grotendries nr.9 ("Schermanshoek"), bij Takeldienst De Nil..
Deze parochie, één van onze 8, leeft! De processie vertrekt aan de kerk van Rossem om 19 u. en om 19.30 u. is er viering. De Rossemse koren zingen samen tijdens de mis. Daarna is er een hapje en een tapje voorzien, voor de gezelligheid.

Hoevemissen zijn een oude traditie. Aan de kapel van Amelgem en de boskapel in Imde bestaat die nog jaarlijks. Andere parochies mogelijk ook, maar daar heb ik het raden naar. Wie bezorgt ons inlichtingen ?

589 Meisekes

Op 5 mei 2013 kregen we de primeur van het optreden van een nieuwe cabareteske groep in Meise : de Meisekes, onder de deskundige leiding van Rik Debonne, professionele zangcoach.
Die oogstte reeds succes met de “Valse teefjes”, die in Meise optraden op het feest van 10 jaar de Muze van Meise en met de “Singhet ende weset vro” (volksliedjes) in de K.V.S.
Elke Van Campenhout, Linda Van Keymolen, Ingrid De Bondt, Ingrid De Ceuninck, Malaurie Geldof, Robin Verrezen en Ilse Pauwels.

Hun voorstelling bestond uit drie covers, waarop ze zelf tekst zetten en die gearrangeerd werden door Rik De Bonne. Superwijf (Poker Face van Lady Gaga), Ik em ë lief ( I’m into folk van Bart Peeters) in het dialect en het Meisekeslied “Verwacht van ons geen wereldhit” (Lady Song van James Brown)

Dit is opnieuw een parel aan de kroon van het keizerlijke Meise en Cultuur in Meise mag hier terecht fier op zijn. Schepen van Cultuur Marcel Belgrado kwam ook luisteren met zijn fietsvrienden in uitrusting!

http://youtu.be/LYhOmqVGhhl

590 Kampioen

In 1^ste provinciale werd F.C. Wolvertem kampioen. Zij behaalden de titel in hun wedstrijd tegen Jette.

Voorzitter Jan Lathouwers was bijzonder fier met de prestatie van zijn ploeg onder de deskundige leiding van trainer Vito Simone. Sinds hij voorzitter is, kon hij nog nooit een titel vieren maar wel drie eindrondes. De trainer had de groep stevig in de hand en hij bekeek het allemaal van wedstrijd tot wedstrijd en nam geen grote uitspraken in de mond.
Voor volgend seizoen blijft de kern zoals ze is. Zij hopen in vierde klasse niet uit de toon te vallen. Bovendien is de club met enkele trouwe kleine sponsors financieel gezond.

591 Fietspad

Het fietspadenrapport leerde ons wat het slechtste en het beste fietspad is in Meise en andere gemeenten.
De Kardinaal Sterckxlaan is het slechtste fietspad van Meise en ligt in Oppem. Het is geen geschenk voor fietsers. Het bestaat uit stukjes, ze zijn onveilig en oncomfortabel als er andere wagens passeren.
Het beste fietspad van Meise ligt aan de Strombeekbeverselaan. Het ligt op de parallelweg van de A12 en biedt een snelle en veilige doorsteek. Er is een verhoogde berm, maar geen fysische afscheiding t.o.v. het verkeer.

Ik belichtte reeds vroeger het feit dat het voetpad ontbreekt (1,5 m breed en obstakelvrij volgens de aanbeveling van het B.I.V.V. ). Koning fiets heerst alleen in Vlaanderen! De zwakke weggebruik(st)er blijft op zijn of haar honger zitten!
In de Mankevosstraat hebben de bomen voorrang op de voetgangers naast wat wat ze gemakshalve een fietssuggestiestrook noemen.

Zie : http://www.surveymonkey.com/s/KVRPWFT

592 Berla

Ze geraken er maar niet uit onder de kerktoren van St.-Martinus!
Er werd door de gemeente beslist dat de heemkundige kring zijn thuishaven kon vinden in de bibliotheek, op de eerste verdieping, in co-habitation met de leeszaal. Hadden ze destijds, voor dat de bibliotheek er stond, het voorstel van de schepen in de Cultuurraad gevolgd, dan hadden ze nu in een afzonderlijke ruimte kunnen zitten. Maar ze wilden meer! De volledige pastorij leek te hoog gegrepen.
Alle materieel werd verhuisd naar de leeszaal van de bib. Maar alle activiteiten vielen stil! Zo blijven de leden op hun honger zitten voor hun geliefd tijdschrift. Het laatste nummer verscheen in juni 2009 met nummer 96. Een werkgroep “erfgoedcel” wou nog enige dynamiek ontplooien, maar bleef bij gebouwen en architectuur. Stappen om een officiële erfgoedcel op te richten strandden. De enige activiteit die nog doorloopt is de dienstverlening van vrijwilliger Jan Bogaerts, specialist in gaenalogie, elke eerste woensdag van de maand om 14 u.
Ondertussen heb ik al meer bijeen geschreven en gehaald dan in de 96 nummers stond. Ondertussen startte ik 8 blogs, overeenkomstig de acht parochies die onze gemeente rijk is :

            Erfgoed Imde           http://www.bloggen.be/erfgoedimde
            Erfgoed Oppem       http://www.bloggen.be/erfgoedoppem
            Erfgoed Meise         http://www.bloggen.be/erfgoedmeise
            Erfgoed Meuzegem http://www.bloggen.be/erfgoedmeuzegem
            Erfgoed Rode           http://www.bloggen.be/erfgoedrode
            Erfgoed Rossem       http://www.bloggen.be/erfgoedrossem
            Erfgoed Westrode    http://www.bloggen.be/erfgoedwestrode
            Erfgoed Wolvertem http://www.bloggen.be/erfgoedwolvertem

Ik stelde voor aan de parochie om op hun website hiermee een link te plaatsen. Op de gemeentelijke website zou dat ook niet misstaan!
De dienst cultuur   nam ook een initiatief. We volgen op wat daaruit voortvloeit.
Zij start met een blog www.meerovermeise.be . Er ging ook een bestuursvergadering door van Berla. De VZW krijgt in september een doorstart en het lokaal in de snipper moet voor 15 juni ontruimd zijn.
Wildgroei heet dat ! Op de kerktoren staan toch ook geen verschillende hanen!

593 Duiven

De kerktoren van Wolvertem werd na de restauratie dicht gemaakt voor de duiven, die er huisden. Die zoeken nu elders hun toevlucht. De inwoners van het centrum zijn er het slachtoffer van. Her en der laten ze een en ander vallen op de stoepen.
Wolvertemmenaars, vergeet uw bijnaam niet! Maar de gemeente moet het doen! Ze zullen de duiven laten vangen. Wij hopen dat eraan gedacht wordt deze klus te laten klaren door de duivenliefhebbers. Die kunnen zo hun duivenrassen veredelen indien er waardevolle varianten tussen zitten. Er wordt een duivenvangkooi aangekocht en een gespecialiseerde firma zal instaan voor de goede afloop. Geringde duiven worden afgevoerd naar de Duivenbond, niet-geringde duiven zullen naar het Vogelopvangcentrum in Malderen worden gebracht.
Al bij al wordt er nogal veel kabaal gemaakt voor een natuurlijke zaak. Niemand kon voorzien waar onze gevleugelde vrienden naartoe zouden vliegen. Zij blijven natuurlijk liefst in hun hun gekende omgeving.
De gemeente zal de weg reinigen en vraagt aan de eigenaars om hun stoep te kuisen.

594 Okelaar

Er komt een ecologisch co-housingproject met de naam De Okelaar in Wolvertem.
Op de “Open Dag Samenhuizen” konden de belangstellenden er een kijkje nemen achter de schermen. Vroeger was dit een oud klooster met aanpalende schoolgebouwen. Het werd nu een woongemeenschap met een twintigtal wooneenheden voor bewoners van alle leeftijden. De gedeputeerde voor Milieu en Duurzaamheid opende dit nieuw initiatief.

De ecologische aanpak valt op. Er zijn het autodeelproject, een sterke beperking van energie- en materiaalverbruik, gebruik van milieuvriendelijke projecten en heel wat gemeenschappelijke voorzieningen. Met het Provinciaal Steunpunt Duurzaam Wonen en Bouwen worden dergelijke nieuwe woonvormen gepromoot. Cohousing zorgt ook voor een belangrijke daling van de woonkost.

www.okelaar.be

595 Snelheid

Het is hoog tijd dat Meise het aantal verkeersongevallen terugdringt. Een analyse zegt genoeg :
Bij 10 snelheidcontroles zijn 5.088 wagens gecontroleerd

16 % procent of 821 chauffeurs van de automobilisten rijdt in Meise te snel en zijn geverbaliseerd en er werden 11 rijbewijzen onmiddellijk ingetrokken.
De hoogst gemeten snelheden bedroegen 120 km/u op de Merchtemsesteenweg en 102 km/u op de Temsesteenweg en de Veilingbaan.

De laatste drie jaar hadden we 580 verkeersongevallen met 4 doden en 141 gewonden.
Op de gewestwegen in Meise deden zich het meeste ongevallen voor :
Vilvoordesteenweg 28 ongevallen
Nieuwelaan 17, waarvan zeven met fietsers
Merchtemsesteenweg 7 ongevallen
Paardenweide 2 met dodelijke afloop
Veilinglaan 11 ongevallen, waarvan twee moet dodelijke afloop
kruispunt Meuzegemstraat-Neerpoorten-Veilinglaan , zwart punt en nu verkeerslichten
Kapellelaan 8 ongevallen waarvan er vijf met fietsers
Drijpikkelstraat 3 ongevallen met fietsers
De politie zal gerichte controles houden en de resultaten zullen telkens in het gemeentelijk infoblad worden bekend gemaakt.

596 Grootouders

Karlien Hamilton stelde haar werken met als thema 'meter en peter' tentoon in Residentie Van Horick.
Zij studeerde sociaal cultureel werk en bracht toen tweewekelijks een bezoek aan haar grootouders. Al snel bracht ze elke week haar camera mee en portretteerde hen. Daarna, tijdens haar studie aan de kunstacademie, bleven haar grootouders een bron van inspiratie.
Het thema ouderdom staat ook centraal in haar schilderkunst met experimentele technieken.
De onderwerpen zijn portretten, meubelen, spulletjes en kleding uit de omgeving van haar grootouders Jef van den Brande en Greet Van der Zeypen.

De tentoonstelling is een ode aan haar grootouders. Jef is er ten andere vrijwilliger en is er alle dagen een graag geziene gast. Jef houdt zich ook bezig met het verzamelen van gegevens, vooral over de parochie Wolvertem, voor de heemkundige kring. De heilige Anna, patrones van de grootouders, waakt vanuit de St.-Annakapel, onder de toren van St.-Martinus over alle ouderen.

597 Elektrisch

De gemeente Meise schafte een elektrische auto aan. Het is een Renault, kost zo’n 30.000 Euro en hij zal vooral worden ingezet voor korte ritten. De bode kreeg de sleutels van de burgemeester.

Er stond al een oplaadpaal aan de pastorij St.-Martinus. Of er op andere plaatsen in onze gemeente nog bijkomen is maar de vraag. Want overschakelen op electrisch vervoer is alsnog een dure aangelegenheid.
Zo kiest de gemeente Meise wel resoluut voor groene energie.

598 Metro

De trams werden destijds afgeschaft en vervangen door bussen. In Meise lag de lijn Brussel – Londerzeel langs de Nieuwelaan. Een rit over dit traject werd gefilmd en vinden jullie op You-tube : ……
Voor de Boechtstraat (toen in de volksmond Cuyperstraat genoemd) was er een afslag naar Grimbergen, langs het toenmalige voetbalplein en verder langs de Kasteeldreef.
Hierove zien we vele oude foto’s in de Sib - collectie uit “Meise, onder de toren van St.-Martinus”, waarvan de volledige reeks op DVD vertoond wordt op vraag in “’t Moment”.
Nu zou het traject naast de A12 lopen, wat logisch lijkt. Maar had men er niet beter en ondergrondse metro van gemaakt?

Buurtbewoners uit de Jan Crockaertstraat starten meteen met een petitie. Het infomoment van De Lijn ontredderde hun door de voorgenomen onteigeningen. De schepen kreeg zelf maar nieuws twee weken geleden en begrijpt de woede van de mensen. Volgens dit scenario zijn er tuinzones en ook enkele woningen bedreigd in de Hoogstraat, Wilgenlaan, Astridlaan, Crockaertstraat en de Amerijckxstraat.
Op het einde van de Van Dievoetlaan, aan de voetgangersbrug, zou 15 m onteigend worden en de brug zou afgebroken worden.
In Wolvertem steekt de sneltram de Vilvoordsesteenweg over. Er komt een halte aan de Wilgenlaan in Wolvertem en aan de carpoolparking in Meise.

599 Gilde

Op dit ogenblik worden er pogingen ondernomen om de schuttersgilden van Meise te verenigen.
Door de strenge milieunormen en verkavelingen allerhande verloren zij hun terrein of konden zij om veiligheidsredenen niet verder.

Enkele jaren geleden werd er reeds gepoogd om een staande wip te zetten op het Openluchtsportcentrum De Nekker in Meise voor de schutters van de St.-Sebastaansgilde in Rode. Er werd niet op in gegaan omdat die activiteit onder de kerktoren thuis hoort. De Sportraad voorzag toen reeds een half miljoen Belgische oude franken voor de realisatie.
Ik ondernam nog een poging om het recht te verkrijgen om op het nabij gelegen natuurreservaat in de weide de wip te mogen plaatsen.
Ondertussen dook een nieuw initiatief op. We werden lid van de zieltogende Sint-Sebastiaansgilde. Danny van de 51 tracht nu de verenigingen toe een fuzie te brengen. Maar de rekening voor één staande wip loopt ondertussen op tot 800.000 oude Belgische franken.

600 Kerken

Wat zal er gebeuren met onze kerkgebouwen en hoe zal de nieuwe parochie Meise met acht parochies eruit zien?

Hier geeft onze pastoor zijn eigen mening en hij hoopt dat de bisschop kan akkoord gaan.

In de acht parochies zal er volgens pastoor Lagae in de eerstvolgende tien jaar geen enkele kerk gesloten worden, tenzij het bisdom er anders over beslist. Wel dient met de nota Bourgeois rekening gehouden te worden volgens de bisschoppelijke nota “Nieuwe wegen banen”.0

Wolvertem St.- Laurentius is de centrumkerk van de federatie Meise. Zij blijft open als de parochiekerk voor zondagsmissen, gebedsdiensten, begrafenissen en huwelijken.

Imde blijft open voor zondagsmis, begrafenissen en huwelijken en wordt als eenbeukige kerk ook aangepast voor concerten en kleine toneelstukken

Meuzegem blijft open als parochiekerk voor gebedsdiensten en begrafenissen en huwelijken.

Rossem blijft open als parochiekerk voor af en toe een zondagsmis, begrafenissen en huwelijken. Hier kunnen we denken aan een herinrichting als tentoonstellingskerk voor eigen religieuze waardevolle voorwerpen en archiefstukken

Eens de boskapel hersteld is zal zij net als de kerk van Oppem en St.- Elooikapel hoofdzakelijk gebruikt worden voor ceremonies, zondagsdiensten, dopen en huwelijken en begrafenissen

St.-Martinus- Meise en St.- Brixuis-Rode en Westrode blijven open voor zondagsdiensten, gebedsdiensten, begrafenissen, dopen en huwelijken.
Ik heb voor onze pastoor een fietstocht van ongeveer 30 km heruitgewerkt : de 8 kerken en kapellekensfietstocht voor deze gelegenheid.

601 Getallen

De zes eerste reeksen cursiefjes van onder de kerktoren van Meise zijn klaar. Nu op naar de 700!
De aanleiding was de belofte, bij het neerstorten van de haan van de toren van St.-Martinus, om in ’t Cursiefje maandelijks een aflevering te maken, tot de haan terug op zijn plaats stond. Maar ik had de smaak snel te pakken. De nieuwe haan kwam na lang wachten terug op zijn toren. De oude werd opgeborgen bij de reuzen Jan en Mie van Meise.
Bij elke aflevering hoort een foto. Ik slaag er helaas nog steeds niet in, om die foto in de tekst te plaatsen. In de marge, links of rechts, blijft die niet naast de tekst. Bovendien ben ik voorstander van het midden.
De haan staat toch ook, hoog op de toren, in het midden van de parochie.

602 Drastisch

De naam van onze gemeente zou nu stilaan moeten ingeburgerd zijn. Het argument dat gehanteerd werd, voor de voorrang van benaming om wille van het feit dat het het vredegerecht had, vervalt als men verder terug gaat in de geschiedenis. Meise zou vroeger het vredegerecht gehad hebben. De parochie St.-Martinus was moederparochie van de streek tot 1132, Grimbergen incluis. Alle St.-Martinusparochies waren in dat geval.
Had men destijds voor een 9^de benaming, anders dan de 8 parochies geöpteerd, dan was iedereen misschien tevreden geweest.
Ondertussen zitten we met de dubbele benaming van Meise : naam van de gemeente en van de parochie. Om het onderscheid te maken, zou het wenselijk zijn, de deelgemeenten cursief te drukken. Dan is de twijfel over de bedoeling weggenomen.
De oorspronkelijke benamingen leveren ook heel wat inspiratie op. Neem nu “Berla” dat op “’t waterken’ slaat. De vijver van de pastorij ? Deze is op dit ogenblik in een lamentabele staat.
Permanente kwaliteitsverbetering zou deel moeten uitmaken van onze bedrijfscultuur. En er moet voor gezorgd en over gewaakt worden dat alle info correct en volledig is.

603 Vlog

Regelmatig moet er eens veranderd worden, maar kwaliteitsverbetering is een beter en doordacht woord.
De website van onze gemeente is aan vernieuwing toe. Een kat vindt er haar jongen niet meer in. Neem maar het voorbeeld van de Seniorenraad.
Op de startpagina zouden de rubrieken alfabetisch mogen staan. Dat is een basistechniek die in het tweede leerjaar aangeleerd wordt. Is men die al te snel vergeten of verleerd ?
Interactief en cross-mediaal zijn de eigentijdse meerwaarden. “Meer over Meise “ geeft hier het voorbeeld. Dat moet uitgroeien tot een forum, waarin alle reacties structureel worden verwerkt en bijgehouden. Een stevige en deskundige redactie is een must. Dat kan niet overgelaten worden aan toevallig aanwezigen op vergaderingen.
Ondertussen staat onze haan toch mooi te blinken boven op de toren van St.-Martinus Meise.

604 Archiveren

Een degelijk archief is een must voor elke goed werkende organisatie.
Neem nu ons erfgoed. De opdracht van een heemkundige kring, die naam waardig, bestaat hieruit : op een gestructureerde wijze ons erfgoed te archiveren en te zorgen dat iedereen die erin geïnteresseerd is, snel en efficiënt vindt wat hij zoekt.
De bibliotheek is daarvoor de geëigende plaats. Maar als er tunnelvisie heerst, wordt dat moeilijk. Open geest en kwaliteitsverbetering zijn hier op hun plaats. De opdracht wordt ruimer ingevuld en verbetert met kleine stappen.
Een historicus – archivaris kan een bibliotheek zich misschien niet permitteren. Maar vrijwilligers kunnen dit op zich nemen.

De gemeentelijke administratie zou best via de website de invoer en uitvoer van gegevens, die anders zouden verloren gaan, bewaken. Als zij dan goed samen werken, wordt alles systematisch opgetekend in een degelijke database. Er is dan wel een “eiland” in onze gemeente, maar als iedereen op zijn of haar eiland gaat zitten, zijn we wel af, maar ver van het einddoel.
Er zou ook moeten gebruik gemaakt worden van de subsidiëring door de hogere instanties. Erfgoedcel verleent de nodige middelen en dit al vele jaren. Maar als men via navelstaren enkel met eigen middelen (van de plaatselijke belastingbetaler uiteraard), dan mist men vele kansen!
Een haan ruift elk jaar opnieuw, maar later verschijnt een blinkend nieuw verenkleed.

605 Schuur

De culturele activiteiten keren terug naar hun roots.
Op de Erfgoeddag ging er een activiteit door in de schuur : projectie van oude dia’s. Het gebeurde wel met beamer en het was er vrij koud. Om enkele honderden meter hiervandaan werd voor miljoenen Euro’s De Spil gerealiseerd. Comfortabel en warm kan men er activiteiten organiseren.
Inhoudelijk beperkte de vertoning zich tot Wolvertem. De rest van de gemeente bleef in de kou (buiten)staan. Er werd verteld, zonder beeld, over herbergen in Wolvertem. Getuigenissen van mensen die dat meemaakten, ondersteund door beeld, was beter geweest. Ik had bovendien een déjà-vu! Wij deden dat reeds is De spil over alle “stamënees” van onze gemeente.
Het was ook dag van de landbouw. Dat verklaarde de terugkeer naar de schuur. De Breugelmaaltijd op het erf was alleszins een succes. Bovendien was het optreden van de Meisekes een overdonderend succes. De schuur was tijdens het optreden alleszins te klein!
Alles inspireerde mij tot een haiku :

Het leven is duur
miljoenen infrastructuur
terug naar de schuur

606 Sluikstorten

Men wil camera's gebruiken om sluikstorters te beboeten.
Een nieuw groot sluikstort langs de Beekstraat vlakbij het voetbalveld in Imde is de aanleiding. Er lag een wc-pot, een wc-bril, twee matrassen, twee vuilzakken, oude dozen, vliegenvangers en nog een hoop kleine spullen, een deel in de grasberm en de rest in de beek. Dit wordt een groot probleem want vorig jaar werd er een 250 ton op het grondgebied van Meise ingezameld.
Er zou ook een systeem GAS-boetes uitgewerkt worden, om de overtreders effectief te straffen.

Achter de bibliotheek en de Pastorij St-Martinus is de vijver herschapen tot een vuilstort. Daar zijn het de hangjongeren, chillers zoals ze zichzelf noemen, die blikjes en zakjes van chips achter laten. Vorige week lag de luisterplaats van de beiaard nog vol afval. De jongeren verzamelen er op de banken. Enkele stappen tot aan de vuilnisbakjes zijn er te veel aan.
Moest het afval eetbaar zijn, dan konden we de hanen van de Brusselsesteenweg inzetten.

607 Tuinen

Op 10 oktober 2013 werden in de Muze de prijzen uitgereikt voor de bebloeming van de huizen.
Reeds vele jaren werd deze wedstrijd georganiseerd door de groendienst van onze gemeente. Tijdens de maand juni komt de jury langs bij de deelnemers. Die zetten hun beste beentje (of is het bloemetje) voor om indruk te maken. Er zijn verschillende categorieën.

De foto’s werden in een mooie Powerpoint presentatie getoond aan de toeschouwers. Het viel op dat het alle nogal kunstmatige tuinen waren. Daar moet veel werk in kruipen. Er zou een nieuwe categorie kunnen bijkomen : de natuurlijke wilde planten tuin. Daar kruipt niet zoveel werk in en ze zijn ook best mooi. Misschien een idee voor Natuurpunt. Schepen Belgrado en schepen Paul Van Doorslaer, geflankeerd door raadslid Veerle De Cuyper rijkten de prijzen uit.
Als intermezzo traden de Meisekes op in een aangevulde bezetting en met drie muzikanten. Dat werd door de toeschouwers op spontaan applaus onthaald.

608 Autoloos

Op 28 september 2013 hield men in Meise de autoloze zaterdag i.p.v. - zondag.
Graag enkele hints voor kwaliteitsverbetering, moest men het initiatief herhalen. De publiciteit kon veel beter. Waarom niet in de 8 dorpskernen ? De mensen leven onder hun kerktoren. Waarom moeten er steeds 6 of 5 parochies in de kou of in het autoverkeer blijven staan?
Het shuttle verkeer tussen Meise en Wolvertem kon beter aangeduid zijn. Ik zocht een uur lang naar het vertrektpunt. Toen ik van in de Boechtstraat de grote bus van Patsy-Rours zag staan, aan de bushalte, viel mijn frank of Euro en haastte ik mij ernaar toe. Ik was de enige passagier en de bestuurder kloeg over de verveling om met een lege bus de twee dorpskernen te bedienen. Bovendien zou er ook nog een dubbeldekker gereden hebben en paard en kar.
In Wolvertem stopte en vertrok de bus aan het tramhuisje, dat stilaan gerenoveerd is. Dat wordt geopend op 18 oktober! Hier ook geen aanduiding van stop- en vertrekplaats. De Stationsstraat lag er bovendien desolaat bij!
Het gezellig samen zijn op de standjes, was wel een opsteker. De CD&V fietsers waren de enige politiekers die er te bespeuren vielen. In Meise had groen een vast standje. Dat hield wel de beperking in, dat je niet op twee plaatsen kunt zijn.
In Meise was er meer volk, door de markt. Maar een deel van de marktkramers daagde niet op en er was minder volk dan op gewone zaterdagen. Koning auto was hier zeker de oorzaak van.
De samenwerking tussen de handelaars is alleszins gebleken en spoort aan om dit initiatief toch te hernemen.

609 Tramstation

Het oude tramstation Tramlaan 2, voor het Administratief Centrum in Meise opent op 16 oktober 2013.
Het gebouw is al wat er rest van de tramlijn Brussel – Londerzeel. Het werd geklasseerd en is van 1896. Het heeft zeer lang geduurd om het gerenoveerd te krijgen : 5 jaar! Het tramhuis is in zijn oorspronkelijk uitzicht bewaard. Zelfs de oude kasseistenen werden herbruikt.

De galerij heet 'WoMA' mee ( 'Wolvertem Modern Arts'). naar analogie met 'MoMA'( New York). Het zal op vrijdag, zaterdag en zondag open zijn. Misschien ook op dinsdag. Het wordt een oase voor kunst en wijn. Koffie en single malt whiskey zouden er ook niet misstaan. Het zou een meerwaarde betekenen als het een plaats wordt waar de inwoners van de parochie Wolvertem, hun oude gemeente kunnen herontdekken. Dat kan via presentaties op scherm van oude films en foto’s. De You-tube film van de tramlijn Meise-Londerzeel ligt alvast klaar. Wat tegenwoordig in het kader van de Sib-presentaties in ’t Moment gebeurt, kan hier ook!
Zondag werd de eerste tentoonstelling geopend met GuyVandenbranden. Zijn werk doet denken aan Mondriaan en Roger Verstockt(+) uit Meise.
Etienne Wijns, initiatiefnemer en eigenaar, is een kunstliefhebber die heel wat bewondering heeft voor plaatselijke kunstenaars zoals constuctivist Jan Beekman. Hij kocht het geklasseerde tramstation in 2008 voor 240000 euro. Het was sterk vervallen. Het moest een publieke functie krijgen, én aan het uitzicht mocht niets veranderd worden. De restaurering duurde vijf jaar.
En toch had “MeiMA” een progressievere naam geweest.

610 Lounge

Voor een goede babbel en alles wat erbij hoort kun je voortaan terecht vanaf 1 november op de hoek van de Boechtstraat en de Brusselsesteenweg. Dit was vroeger de boeken- en C.C. – zaak De Cuyper. Carina Cammu (51) zal de zaak runnen. Zij is een autochtone Meisenaar en in het zoveelste knoopsgat familie van de vroegere uitbaatster van het winkelpand. Zij heeft ervaring in de horeca.

Het is alle open dagen, uitgezonderd zondag, tot 20 uur en op de zaterdag-marktdag al om 7 uur. Op de kaart staan : pannenkoeken, ijs, twee lunchen, snelle happen, een broodje om mee te nemen of een bordje tapas, wijnen, trappisten en bieren.
De sfeer mikt op het authentieke en autochtone Meise. Het is jammer dat de naam niet beantwoordt aan deze doelstelling!? “Stamënee”, dialectwoord uit het Meises dialect, had een goed alternatief kunnen zijn. Er komt een foto van twee bij drie meter van een dorpsgezicht van Meise uit 1904 naast een gezellige zithoek op een verhoog met zetels. Voor de zaak komt een zomerterras. In de winter zal dat verwarmd worden voor de rokers.

611 Gevechtsport

Elke vrijdag om 15 u. doen een aantal senioren t’ai chi in De Spil in Meise.
Van oorsprong is dat een Chinese gevechtsport, maar de bewegingen worden traag, op het ritme van de ademhaling uitgevoerd.
In het eerste deel van de les “chi kong” worden alle gewrichten los gemaakt en warmt men op, met trage bewegingen op het ritme van je ademhaling.
Daarna volgt een moment van meditatie, waarin de gedachten leeg gemaakt worden en de buikademhaling gestimuleerd.
Als slot volgen een aantal vloeiende bewegingen die berusten op 8 fazen in het begin of 24 voor gevorderden. Het geheel wordt omlijst door Chinese muziek.
Beginnen is geen probleem. De nieuwelingen worden opgenomen in de groep en traag maar zeker beheersen zij deze sport na elke maanden. Het positief effect op je gezondheid werd onderzocht. De resultaten blijken schitterend! De heilzame effecten werden beschreven in een wetenschappelijk artikel in EOS.
Overtuigd om mee te doen ? Bied je dan aan in De Spil en je betaalt 4 Euro per les van anderhalf uur. De leerkracht is Patrick Van Campenhout, voorzitter van Wushu Vlaanderen.

612 Verwendag

Op 12 oktober 2013 was het opnieuw verwendag in de Bibliotheek van Meise.
Ik was natuurlijk weer te laat voor de twee door mij voorgestelde lezingen : “De teloorgang van de Nederlandse literatuur in het middelbaar onderwijs” en “Obstakels bij het leren lezen van kinderen op het 0-niveau”. Maar alles kan beter en waar een wil is, is een weg.
Het evenement zat verstopt achter de reuzentent, waarin de avond tevoren de voetbalmanie hoogtij vierde. Bovendien ontbrak de zo gesmaakte en gegeerde soepstand voor de bib.

Ik luisterde dan maar naar de herinneringen van bibliothecaris Anne. De plaats was nogal ongelukkig gekozen achter de voordeur en naast de eet en drinkstand. Want de conversaties overstegen in ruime mate de lezing. Er werd gratis koffie met een koffiekoekje aangeboden.
In de kinderafdeling was de gebruikelijke schminkstand. In de leeshoek werd voorgelezen. Een mooie meerwaarde hier zou poppenspel zijn!
In de leeszaal – Berla - werd aan bloemschikken gedaan, wat mij tot een haiku inspireerde :

Bloemen rond een hoofd
van oranje soepgroente.
Pompoenconstructie.

Ik ga met mijn idee van lezingen alleszins verder. Ik ga een power-point presentatie maken op grond van “De Bron”, mijn cursus Nederlandse literatuur uit de Normaalschool, met een overzicht van de Nederlandse literatuur door de eeuwen heen. Enkel het laatste hoofdstuk zou nog moeten bijgewerkt worden : na 1960.

613 Honger

Dit week-end 19 en 20.10.2013 waren er twee activiteiten in Meise –over dit onderwerp.
De sociale dienst van het O.C.M.W. organiseerde een fototentoonstelling. Bewoners van de service-flats werden erop afgebeeld. Zij vonden dat ze er beter opstonden dan ze in werkelijkheid zijn! Er was bovendien een receptie voor deze dag van de armoede. Werd er enkel kraantjeswater gedronken? Want de kosten van zo’n evenement zouden beter besteed worden aan actie tegen armoede.

Het tweede event was 30 jaar GROS. Wij hadden het eerder reeds over het overdadig vieren van verjaardagen van verenigingen. Konden ze na de viering van 25 jaar niet wachten tot 50? We vragen ons ook af of de optredens kosten meebrachten. Want er werd nogal ongepast aan politieke inmenging gedaan, door de vraag op het budget niet te besparen. De kosten van dergelijke vieringen, als ze er zijn (maar dat weten we niet), gaan beter rechtstreeks naar projecten.
11.11.11 was er reeds in Meise in 1966. De leerlingen van het eerste leerjaar met hun onderwijzer van de jongensschool namen dat op zich vanuit de Jeugdraad. Dat was een initiatief van de gemeente op vraag van 11.11.11.
Als info-avond met debat o.l.v. Bruno Wijndaele, buur van de Muze, was uitstekend. De optredens van het kinderkoor en het harpensemble van de Academie zorgden voor een magnifieke omkadering. Proficiat voor de vrijwilligers die zich gratis en belangloos blijven inzetten.

614 Ijzer

Er worden vier ijzeren bomen in Wolvertem geplaatst op de Wilgenlaan. De kostprijs is 16000 Euro! De vorige bestuursmeerderheid Groen (?) en kartel CD&V-NVa bestelden die nog. 4.200 Euro per stuk kosten is voor de schepen van Financiën in tijden van besparingen te veel. Op de gemeenteraad werd beweerd dat ze aan de belastingbetaler van onze gemeente echter geen Euro meer kosten: de pseudo kunstwerken waren voorzien in de prijsofferte voor de werken aan de straat van de laagste bieder. Maar als ze in de aanbesteding reeds voorzien waren, klinkt dat wel anders.
De buurtbewoners reageren pro, contra of niet geïnteresseerd.

Echte bomen waren beter en gezond. Het is onbegrijpelijk dat Groen dat goedkeurde. Er wordt zelfs geopperd dat het idee er klimop te laten op groeien, van hun komt.
Men had beter op de rotonde een kunstwerk geplaatst. Want als kunstwerk stelt die ijzeren boom niet veel voor. Op het eerste gezicht lijkt het kerstverlichting. Misschien is het een goed idee om met die ijzeren bomen een compositie te maken op de rotonde aan de Lidl.
Wat ook vergeten wordt is, dat dit weer een obstakel vormt op het voetpad. Wat met de aanbeveling van het B.I.V.V. 1.5 m breed en obstakelvrij ? Dat werd echter vergeten, want er is geen voetpad!?

615 Fragmenten

Er werden unieke muurschilderingen uit de 16de eeuw bloot gelegd, tijdens de restauratiewerken in de kerk van Oppem.
Dat zou de renovatiewerken die twee jaar zouden duren, aanzienlijk kunnen rekken. Bij het wegnemen van de lambriseringen werden ze ontdekt, op houten panelen tegen de muur.

Er zijn twee hondenkoppen, een slang en een deel van een draak, met daarnaast tekst te zien. Schilderingen gaan meestal verloren. Hier lijken ze op de eerste pleisterlaag te staan. Dat doet vermoeden dat ze dateren van bij de bouw of de verbouwing van de kerk. De deskundige meent dat ze van het jaar 1500 zijn.
De kostprijs van de restauratie van het kerkje van Oppem bedraagt 1 miljoen Euro. Het werk voor de studie van de muurschilderingen kost al 19.000 Euro. Dat prijskaartje zal dus flink oplopen en de 20 % bijdrage van de kerkfabriek en de gemeente dus ook.

616 14-18

Oud-strijder Frans Leemans in Oppem werd tijdens de herdenkingsdienst van 11 november 2013 extra herdacht. Alle jaren worden ALLE oud-strijders uit Meise herdacht.
Schepen Xavier Olbrechts (+) startte de traditie dat op 11 november alle oud-strijders van de gemeente herdacht worden in Wolvertem op de dag van de Wapenstilstand. Op 8 mei gebeurt dat in Meise. Voor Imde wordt elk jaar op 25 augustus, verjaardag van de slag van Imde, hetzelfde gedaan. Men had toen misschien beter de derde viering in Oppem laten doorgaan. Maar als men doordenkt heeft elk van de 8 parochies die onze gemeente rijk is recht op een viering. Men zou kunnen roteren van parochie tot parochie, maar dat wordt ingewikkeld.
Binnen de V.V.V. werd besloten de steen van voorzitter Frans Van Beneden te voorzien van een gedenkplaat met een tekst van dr. Jan Vanden Eynde. Deze tekst werd aangepast als volgt : "Meise eert zijn helden, soldaten en al wie leed onder een oorlog." Er werd bewust het woord oud-strijder weg gelaten, omdat te veel mensen dat statuut opeisen, terecht of onterecht!

Frans heeft de plaatsing helaas niet mogen meemaken. Toen hij overleed verwittigde ik zijn vriend van Alu-glas in Grimbergen en herinnerde hem aan zijn belofte om de tekst op glas aan te brengen op de steen op het kerkhof in Meise. Hij deed dit gratis.
Frans Leemans werd in 1940 in de grachten van Maldegem door een Duits vliegtuig neergeschoten. In de gang van het plaatselijke klooster, waar de overledenen gebracht werden, herkende een zuster van dat klooster (oorspronkelijk van Oppem) onmiddellijk de naam Frans Leemans. Zij heeft de familie op de hoogte gebracht.
De lijst van de oud-strijders werd in Meise door Jan Vanden Eynde samen gesteld en gepubliceerd. Er is vraag naar een correcte lijst voor Oppem en de resterende 5 parochies uit de oude gemeente Wolvertem. Voor Oppem kan die in Brussegem bestaan. Voor Wolvertem kan men misschien terecht in de geschiedenis van Wolvertem van t’ Kint.
Er mag zeker niet beweerd worden dat er in Meise oud-strijders vergeten worden. Als de V.V.V., die door interne twisten uiteen viel, dan al iets positiefs gerealiseerd heeft is het wel dat!

617 Tolheffing

Onlangs werd de Mankevosstraat naar de 6 wegjes afgesloten voor autoverkeer. In de Kaarlijkstraat gebeurde dit reeds vroeger. Deze wijk is op dit vlak goed bedeeld. Want in de Wijnberg staan in het midden van de straat ook drie paaltjes! De leveranciers die de verkeerde arm nemen, klagen hierover steen en been.

Op de Nieuwelaan in Meise werd tijdens het bewind van baron d’Hoogvorst ter hoogte van de Plantentuin een bareel geplaatst waar men tol diende te betalen. De mensen moesten er tol betalen, om door te mogen. Dit is misschien een goed idee om de gemeentefinanciën weer gezond te maken.

618 Erover

Mijn Kerst- en Nieuwjaarswens was erover, volgens mijn jongste.
Ik wou origineel uit de hoek komen. Bij gebrek aan passende foto of haiku greep ik maar naar mijn visitekaartje. En inderdaad, dat is nogal veel in één keer. Maar dank zij de links geeft het de mogelijkheid te kiezen, uit het brede gamma.
Toen bij de fusie van gemeenten in 1976 een nieuwe coalitie aan de macht kwam, heb ik dat ook eens gedaan. Ik had de plannen van ons AVC, gedragen via een enquête bij alle studenten en leerkrachten, ineens doorgespeeld. Dit was in het verkeerde keelgat geschoten van Noël Catry. Hij kwam mij furieus de les spellen. “Weet gij wat dat aan de gemeente kost om één brief te behandelen Ge moet dat allemaal niet in een keer door mijn keelgat proberen te wringen! ? Il faut saucissoner!”, riep hij.
Als rasecht Volksunieboegbeeld sprak hij graag Frans. Hij bedoelde natuurlijk dat een worst schijfje per schijfje opgediend wordt.
Mijn verontschuldigingen, als jullie mijn wensen ook zo zouden ervaren.
Ik kreeg enkele originele wensen terug. Frank van Natuurpunt pakte uit met een selfie -boom.

619 Zwanenhalsagave

In de Moessonkas van de Plantentuin in Meise bloeit de 105 jaar oude zwanenhalsagave (Agave attenuata).
Dat is uitzonderlijk, want de vorige keer gebeurde dit in januari 1981. De bloeistengel van de plant illustreert duidelijk haar naam. Hij is meters lang en sierlijk gebogen. De tuinier die hem verzorgt wijt het bloeien aan de 'stress' die de agave doormaakte toen hij zo'n drie jaar geleden naar de nieuwe moesson- en savannekas werd overgeplant. De bloei duurt enkele weken.

De agave is bekend omdat men er tequilla van maakt in Mexico. Maar de soort die hiervoor in aanmerking komt, kun je bewonderen in de woestijnkas.
Dit is opnieuw een meevaller voor de Plantentuin, die vorige dagen nog in het nieuws kwam in verband met de toegekende centen door de Vlaamse regering, die niet zouden volstaan.

620 Reeën

Overstekend wild werd een plaag op de Merchtemsesteenweg. Er werd opnieuw een ree doodgereden. Daarom komen er borden die automobilisten waarschuwen. Niet alleen de dieren, maar ook de chauffeurs zijn in gevaar. Als je met zo’n dier in aanraking komt of moet uitwijken, kunnen er zware gevolgen zijn.

Er zouden 60 reeën rond lopen in Meise. In de Plantentuin zitten er ook. Zij houden zich op in de bossen, maar ook op velden waar nog maïs staat. Als de groep te groot wordt , vechten ze en zitten ze achter elkaar aan. Ze rennen dan ook soms blindelings de straat op.
De gemeente zou wildspiegels plaatsen en waarschuwingsborden. Wildspiegels doen de reeën geloven dat er een roofdier zit, door de weerspiegeling van het licht ’s nachts.
Een aangereden hert moet naar het OCMW gebracht worden. Pas vanaf 1 januari mag op de reeën gejaagd worden

621 Besparingen

De gemeente zit er slecht voor. Ofwel worden de belastingen verhoogd men zet in op besparingen. Extra inkomsten kunnen bekomen worden via de verkoop van gebouwen en gronden, die hun bestemming verloren.
De schepen van financiën heeft de zware taak deze klus te klaren. Hij moet ervoor zorgen dat het financieel draagvlak van de gemeente groter wordt dan de leninglast.
Er komen geen ontslagen bij het personeel maar de werknemers die met pensioen gaan, worden niet vervangen. Er wordt ook gereorganiseerd. Er komen geen loonsverhogingen in de volgende jaren. Ook op de subsidies wordt bespaard : energie, ontwikkelingssamenwerking, sport-, cultuur- en jeugdverenigingen. Verder volgt een besparing op de werkingskosten van de interne diensten, zonder de dienstverlening af te bouwen. Ook festiviteiten zoals de jaarmarkt en de avondmarkt, de beiaardfeesten, Jââzz in Mââzz, het seniorenfeest en de 11 juli-viering worden afgeslankt
Extra inkomsten komen er via bijsturing van bepaalde belastingsreglementen en retributies zoals op de inname van openbaar domein, tweede verblijven, leegstand, rioolaansluiting van gebouwen en onbebouwde percelen en de verkoop in van de pastorie van Wolvertem, het oud gemeentehuis van Wolvertem en drie bouwgronden in Meise.
Grote investeringen komen er niet. Het project voor extra sociale wooneenheden in de Stationsstraat (achter het C.V.O.) blijft prioritair. De gemeentelijke website wordt vernieuwd, inclusief een e-loket en een systeem voor klachtenbehandeling. In de bib komen zelfscanbalies en het lezen van e-boeken via tablets. Er komt ook een opslagplaats in de Veilinglaan en het Neromhof wordt aangepast, zodat Levedale kan uitbreiden.

622 Selfie

Dit woord haalde 32% van de stemmen en zo is selfie winnaar van de verkiezing als het officiële Van Dale Woord van het Jaar 2013. Ruim 22.000 mensen namen deel.

De top drie van 2013 is :

1. selfie
2. socialbesitas
3. sletvrees

Definitie van selfie: fotografisch zelfportret, vaak gemaakt met de camera op armlengte en gepubliceerd op een sociaalnetwerksite
Eerder werd selfie door de Britse Oxford University Press gekozen tot Engels woord van het jaar. De Engelse invloed op onze taal wordt hierdoor officieel.
Tijdens de A.B.N.-weken werd dit soort woorden en uitdrukkingen anglicismen en dus fout, genoemd. Wij hielden toen in de normaalschool wedstrijden om de –cismen te achterhalen en uit te roeien. Onze groep was toen onklopbaar.

623 Spinet

’t Spinet was een “stamënee” op de Brusselsesteenweg in Meise.
Toneelkring Kris Kras, opgericht door Piet De Cuyper, kreeg de beschikking over het podium van de sporthal van het Willy Van den Berghecentrum. De vrijwilligers bouwden de scheidingswand tussen de sporthal en ’t Spinet. Louis Dierickx, Jos Lettens, Jef De Cuyper, … kweten zich van die taak. Er werden metalen elementen aangebracht met cyproc platen om de wand te maken.
Jos en Jef gingen in Antwerpen 100 zetels kopen van een failliete cinemazaal. De “uil” ,of beter regie, werd achteraan in het zaaltje gemaakt en gesponsord door het AVC. De samenwerking tussen de” taalschool zonder eigen lokalen” en de toneelkring, was een win - win situatie. Want tijdens de week konden de studenten in ’t Spinet terecht voor extra initiatieven. De Poëzieavonden in 7 talen kenden er veel succes. Ook de Meficlub sprong mee op de kar. Wijlen Michel Wijns zorgde ervoor dat de filminstallatie van de Jeugdraad er aangebracht werd. De cinemascope projector kreeg er ook zijn onderkomen. Zo konden er ook films vertoond worden vanuit de regie. ’s Woensdags in de namiddag werd er verder elke maand een jeugdfilm gedraaid. Zo kon de traditie van de jeugdfilms van de Patclub voortgezet worden. De Jongerenclubs kregen een voorstelling op vrijdagavond en de studenten van het AVC konden tijdens de week authentiek films in de aangeleerde taal komen bekijken.

Dat was de voorbode van het huidige cultureel centrum “De Muze”. Het enige verschil ligt hierin, dat in ’t Spinet de activiteiten volledig onbaatzuchtig door vrijwilligers in stand werden gehouden.
Nu zou Kris Kras dit lokaaltje of wat ervan rest willen gebruiken als repetitieruimte. Ook “de Meisekes” zouden hier terecht kunnen.

624 Bonobomaatschappij

Permissiviteit is heden ten dage aan de orde. Evolueren we naar een bonobogemeenschap ?
Er zijn tegenwoordig meer samenwonenden (16255) dan gehuwden (12186). Dat betekent 57% tegenover 43%.
De zeventigers van nu komen uit een maatschappij waar jongens en meisjes strikt gescheiden opgevoed werden. In de kerk namen de leden van het vrouwelijk geslacht links plaats, de mannen rechts. Er waren jongens- en meisjesscholen. Ik heb nooit les gegeven tijdens mijn 14 jarige loopbaan in de lagere school aan meisjes. Behalve voor de opleiding voor de eerste communie en de Franse les in het talenpracticum. Maar dat waren meisjesklassen en dat gebeurde buiten de lesuren. Ook in de jeugdbeweging werd deze scheiding gehandhaafd.
Later werd het gemengd onderwijs ingevoerd. Een natuurlijke omgang tussen de twee geslachten werd zo bevorderd. Is dat beter ? Joost zal het weten.

625 Lelijk

De blokvis werd verkozen tot lelijkste dier op aarde.
Hij leeft 800 m diep in de oceaan en behoort tot de bedreigde diersoorten.
De kakapo kreeg

Kan een torenzilver. Het is een vogel die niet kan vliegen.

Wat is het mooiste dier op aarde ? Of zouden wij niet spreken van het mooiste levend wezen op aarde.
De mooiste mens wordt reeds verkozen via de miss- en mister Universe verkiezing.
De mooiste plant zou kunnen een opdracht zijn voor de Plantentuin Meise, die sedert 1 januari 2013 zijn nationaal kleedje afwierp. Er was een blad postzegels te koop bij B-post met 5 exemplaren onder de titel “Fantastische flora” : de reuzenaronskelk, lithops of levende steentjes, een tropische bekerplant, een mierenplant en de jaderank. Deze laatste heeft prachtige blauw-purperen bloemen.
Elke categorie verdient zo’n nominatie. Eén moeders mooiste, voor alle levende wezens, is misschien te hoog gegrepen.

626 Torenkruiers

Kan een toren verplaatst worden ?
In Bocholt deden ze dat! Ze vertrokken de toren 9 m met trekpaarden voor de weg naar de brouwerij Martens.
In Wikipedia staat het enigszins anders :
De bijnaam Torenkruiers voor de Bocholtenaren komt voort uit het feit dat de toren van de Sint-Laurentiuskerk in 1910 werd verplaatst teneinde de vergroting van de kerk mogelijk te maken. Hiertoe werd de hulp ingeroepen van de Amerikaanse ingenieur Henry Weiss en de Italiaanse aannemer Alberto Morglia. Van 28 juli tot 5 augustus van dit jaar werd de 26000 ton wegende toren, nadat hij was opgevijzeld en op rails was gezet, in zijn geheel verplaatst over een afstand van 9,4 meter, wat geschiedde met een snelheid van enkele centimeter per uur. Hierna konden twee traveeën aan de kerk worden toegevoegd.

627 Quinoa

In Bolivië in het Andesgebergte (1/10 van Frankrijk) bloeit dit zaad. Het wordt ook gierstmelde genoemd en is van de familie van de spinazie.
Het heeft een hoge voedingswaarde, want het bevat alle aminozuren, veel vitamines, mineralen en vooral geen gluten.

Het zaad heeft oorspronkelijk een bittere smaak, die vooral in het schilletje zit. Het duurt één uur eer die smaak weg is.
Daarom kweekt men in Wageningen een variëteit zonder bittere stoffen.
Jeroen Meus gebruikte het voor een warme salade met pompoen.

Eos 2014.1

628 Koolstof

Hieruit zijn verschillende materialen samengesteld o.a. diamant, buckyball, nanobuis en grafeen.
De meest complexe koolstofketens die we op aarde produceren, komen in gaswolken (oude sterren die meer koolstof dan zuurstof bevatten) voor.
Met koolstof -60 (buckyball) zou men snel en goedkoop zonnepanelen kunnen maken, geprint op een laag plastiek. Dit bestaat in enkelvoudige, dubbele en driedubbele binding.

Eos 2014.1.99

629 Gemeenterapport

75 % van de Meisenaren vindt dat de gemeente er financieel ronduit slecht voorstaat en dus moet besparen ( 65 procent).

Het onderhoud van wegen en voetpaden kan beter.

Voor sport en cultuur is de score goed : 70 %. De inspanningen gedurende jaren i.v.m.   infrastructuur en de subsidiëring van sport en sociocultureel beleid was altijd onze prioriteit In het nieuwe beleidsplan wordt bespaard op een aantal subsidies en werkingsmiddelen voor sport en cultuur.
Betaalbaar wonen vormt een probleem. Een enquête in 2009 en het onderzoek in 2013 toonde aan dat ruim 46 procent van de ondervraagden betaalbare woningen in Meise zeer moeilijk vinden. Ook het onderhoud van wegen en voetpaden scoort minder goed dan in 2009. Een derde van de Meisenaren vindt nu dat de gemeente dit goed aanpakt.   In 2009 was dat nog 48 procent.
De vroegere werkwijze voor het onderhoud van onze 300 km gemeentewegen wordt door getrokken en krijgt dezelfde finaciering.
De voetpaden zullen beter opgevolgd worden.   De nutsmaatschappijen bezorgen ons op dit vlak vaak heel wat last. Voor de staat van de gewestwegen wordt ook naar de gemeente verwezen. De aanbeveling van het B.I.V.V. “1.5 m breed en obstakelvrij” zou dringend als norm moeten gelden!

630 Magnolia

In de Plantentuin van Meise staan de Magnolia’s al in bloei evenals de camelia's, narcissen, krokussen en rododendrons, gele sleutelbloemen en witte tapijten van bosanemonen. De lentewandelingen werden daarom vroeger georganiseerd. Normaal is dat begin april.

Aan de kassa krijg je de circulaire van de Magnolia themawandeling. Je volgt de paaltjes met het embleem van de Magnolia. Zo kun je veertig verschillende soorten magnolia’s bewonderen. Een van de blikvangers is een prachtige gele Magnolia genoemd naar onze troonopvolgster prinses Elisabeth.
Er is ook de expo Machtige Magnolia's van de Aalsterse schilder André Van Schuylenbergh. Deze tentoonstelling vindt plaats van 29 maart tot 4 mei in de Oranjerie van de Plantentuin.

631 Bevolkingsaantal

In Meise was het totaal aantal inwoners op 31.12.2013 : 18.610 (t.o.v. 18.421 inw. op 31.12.2012). Er is een groei van 189 inwoners in 2013.

Het aantal mannen bedraagt 8.994 en 9.616 vrouwen

Er zijn 17.475 Belgen, 699 vreemdelingen in het bevolkingsregister en 436 in het vreemdelingenregister.

Per deelgemeente zien we Meise 9.767, Wolvertem 7.668 en Oppem 1.175.

We zouden deze verdeling ook eens willen hebben per parochie en per leeftijdscategorie. Dat zijn nuttige indicatoren met het oog op de spreiding van de inspanningen van de gemeente Maar die cijfers zijn niet beschikbaar.

632 Valentijn

Keizer Claudius II veroordeelde priester Valentijn ter dood, omdat hij het verbod op het huwen van koppels overtrad.
Tijdens zijn gevangenschap werd hij bevriend met de dochter van de gevangenisbewaarder.
Op de dag van zijn executie 14 februari, liet hij een bericht voor haar achter dat hij tekende met ‘van jouw Valentijn’.
Volgens de legende is deze dag nu de dag van de liefde, waarop geliefden
elkaar kaartjes sturen, ev. getekend ‘jouw Valentijn’.
Claudius II bleef slechts 16 maanden keizer. Er bestaan maar weinig munten met zijn portret, het portret van de beul van Sint-Valentijn.

633 Regenwoudkas

In de Plantentuin Meise zijn er op dit ogenblik reeds hele tapijten met krokussen en narcissen, de rododendrons, de camelia’s, wilde gele sleutelbloemen en witte tapijten van bosanemonen te bewonderen.

Ondertussen is ook een deel van de Regenwoudkas open voor het publiek. Er is ook animatie voorzien. Het gaat om de kassen C epifyten (klimplanten) en F Afrika.
Een misverstand, dat uit de wereld moet, is dat het Regenwoud een ondoordringbare jungle zou zijn. Dat is juist voor de randen, maar als je er dieper in dringt, zijn er veel open plaatsen. We vinden wij er een enorme variëteit aan bomen. Laat uw groep eens gidsen, dan verneem je er meer over!

634 Zuurbos

Meise kapt vijftien hoogstammige bomen naast de verkaveling Zuurbos, omdat ze een veiligheidsrisico vormen voor de omliggende woningen.
Natuurpunt Meise betreurt de kap in Sint-Brixius-Rode omdat ze er sinds mensenheugenis staan. Het is er bosgebied dat opgenomen is binnen het VEN-gebied (Vlaams Ecologisch Netwerk).
In 2006 werd er een verkavelingsvergunning afgeleverd. Het was levensgevaarlijk en het Agentschap Natuur en Bos is gaan kijken. Er viel een tak op een dak met schade als gevolg. Kinderen liepen er gevaar
Als compensatie komt er heraanplanting van andere hoogstammige bomen. Natuurpunt vraagt het beheer van het stuk bos na de kapping, zodat het deel kan gaan uitmaken van natuurgebied Birrebeek.
Ze moeten wel beseffen dat de mens nog altijd voor de bomen gaat. De politiek bemoeide er zich ook mee. En dan is het hek van de dam.
Samen overleggen en kwaliteitsverbetering realiseren is ons motto!

635 Panda

Op 23.2.2014 kwamen Hao Hao en Xing Hui uit Sichuan (China) naar Pairi Daiza. Ze kregen een staatsonthaal op Zaventem. Elio Strik (di Rupo) was er zelfs bij om ze te verwelkomen.
Hij denkt zo stemmen te ronselen voor zijn slabakkende partij. Heeft de premier niets beters te doen?
Dat ons dat een bom geld kost is geweten. De politiekers verdedigen dit door dat in te schakelen in politieke betrekkingen en public-relations. En dat het bijna een communautaire rel werd, omdat een dierentuin in Wallonië voorrang kreeg op een uit Vlaanderen, Brussel of het Duitstalig gebied was te verfwachten.
De natuur is van iedereen, en daar geldgewin uit putten is uit den boze!

636 Graffiti

In Grimbergen en Meise stelde de politie twintig feiten vast van graffitiplaag.
Openbare gebouwen en verkeersborden werden beklad.
Het zijn zeker geen artistieke werken, maar vegen en letters. Het zou het amateuristisch werk kunnen zijn van jongeren. De bewoners vrezen voor hun eigen gevel. Houd zelf een oogje in het zeil!
Ondertussen stortten de vandalen zich op de bushokjes, waarvan ze het glas stuk slaan. Ook het geklasseerde tuinhuisje van de pastorij St.-Martinus moest eraan geloven.
Te weinig toezicht zegt de oppositie. Maar de politie kan niet overal tegelijk zijn.
Misschien moeten we terug de burgerwacht installeren. De aanvoerder heeft zijn standbeeld onder de toren van St.-Martinus “Maas”.

637 K.L.E.

Het woonzorgcentrum Residentie Van Horick kreeg een aantal bomen en struiken bij. De vrijwilligers van Natuurpunt Meise en De Spil hebben samen met de bewoners, hun familieleden en personeelsleden honderden plantjes, struiken en bomen aangeplant rond het woonzorgcentrum. Er komt ook een bijenhotel, een bloemenweide, een boomgaard, nestkastjes voor zwaluwen en de waterpartij zal verrijkt worden met waterplanten.
De keuze viel op inheemse soorten die ook dieren aantrekken die zeldzamer worden in onze streken. Het extra groen zal een grote meerwaarde opleveren.
Regionaal Landschap wou er ook koeien bij. Dat is een prima idee, want in Nederland kennen ze al jaren de formule van woonzorgboerderij. Hun ervaring leert dat de ouderen een heilzame invloed ondergaan van de nabijheid van dieren. Naar de toekomst toe zou dat moeten bekeken worden. De huisdieren komen reeds regelmatig op bezoek, maar dat vraagt meer!

Wij hopen dat men het overzicht niet verliest van de kleine landschapselementen die aangebracht worden, her en der in de gemeente. Bovendien zou de verbinding met natuurreservaat “De beemden” moeten gerealiseerd worden. Dat kan gemakkelijk langs de beek, waar ook aanplantingen gebeurden. Het project moet echter uitgebreid of voltooid worden rond de sportschuur en de nieuwe danszaal.
De sneeuwklokjes en de krokussen bloeien ook reeds enkele weken. Er was een massale toeloop van bezoekers tijdens het weekend van 15 maart.
Mocht het nu toch nog plots vriezen, zou dit zeer schadelijk zijn voor de planten.
De sleedoorn ontplooide ook reeds zijn witte bloemenpracht her en der.

638 Klachten

De inwoners van Meise krijgen een centraal klachtenmeldpunt om hun ongenoegen te ventileren over de gemeentelijke diensten of personeel.

De klacht moet schriftelijk worden overgemaakt, of via een e-mail naar secretariaat@meise.be. De gemeentesecretaris wordt klachtencoördinator, over eigen diensten!? Zij verwijst de klacht door naar de bevoegde dienst. De klager krijgt binnen de drie dagen een ontvangstmelding en in principe binnen de dertig werkdagen een inhoudelijk antwoord.
De klager moet zijn naam en adres geven en zijn belang aantonen. Anonieme klachten zijn niet welkom en de feiten mogen niet langer dan één jaar geleden zijn.
Kon dat niet positiever ? In het hedendaags management spreekt men van hints tot kwalitieitsverbetering. Dat is een veel efficiëntere benadering en leidt tot participatie en betrokkenheid. Het management van Tom Peters heeft in Meise al verbluffende resultaten resultaten opgeleverd in het Audiovisueel Centrum.
Zie : Kwaliteitsrevolutie op http://blog.seniorennet.be/cl
Ik herwerkte na een studiedag de theorie van de kwaliteitsrevolutie voor het onderwijs en later voor de zachte sector.

639 Stemmen

De uitslagen op 25 mei, dag van de vermiste kinderen, voor de kandidaten uit Meise zijn :

Sonja Becq 14878 voor CD&V Kamer
Marie Van de Cauter        4115 voor Open VLD Vlaams parlement
Leticia Seré 3447 voor Groen Kamer
Roel Anciaux                 3035 voor SP.A Vlaams Parlement
Jörgen Noens                     637 voor Vlaams Belang Kamer

Onze jonge kandidaten steken met groene vlag en blauwe wimpel Rood en bruin Vlaams voorbij en dit voor de 1^ste keer dat ze opkomen.

640 Circus

In 1965 tijdens de grote vakantie pakte de Patklub uit met Circus Pat. Deze vrijetijsbesteding was een uitvloeisel van de Chiro. We filmden het evenement met een 8mm – camera en zetten hem op DVD. De opa’s en de oma’s van nu treden erin op. Voor het geluid zorgden Paul Claes ( later RTL) en Paul Van Keer van de Jongerenklubs. Op ons speelplein, waar nu het Willy Van den Berghecentrum staat, maakten wij met de schaarse middelen van toen zelf een tent. Een paal met linten en zand in het midden. Alle namen van wie op de film staan zijn bekend.
Patclub Circus https://www.youtube.com/watch?v=ExOzlBbOREU&t=281s

Enkele jaren later hield de Chiro zijn eigen sirkus Sapristie.
Nu konden we genieten van circus Talentino in de Sinte – Maartenschool. Mijn kleindochtertje trad er op met de “toffe trommelaars”. Als je ziet wat er met de middelen van nu mogelijk is, staan we versteld. Een hartelijk proficiat voor de juffen en meesters die dit mogelijk maakten.
Met enige nostalgie dacht ik terug aan Circus Pat.

641 Twaiku

De Dikke Van Daele voegt regelmatig nieuwe Nederlandse woorden toe aan zijn woordenboek.
Opvallend deze keer was het woord twaiku. Het is een haiku in de vorm van een tweet. Oude Japanse dichtkunst en moderne techniek verenigen zich hierbij
Er zijn bijna 1000 andere nieuwe woorden toegevoegd.
Neem gerust een kijkje op nieuwewoorden.vandale.nl. en bezoek ook eens mijn Haiku’s poëzieforum : http://blog.seniorennet.be/ikoe

642 Foor

Leca pakt uit met een heuse foorkrant.

http://lecavzw.be/sites/default/files/foorkrant_lr_2.pdf

Tijdens de 19de eeuw onderging de Paasfoor een ware transformatie. Voor die tijd was de kermis vooral een jaarmarkt waar goederen werden verkocht. Door de opkomst van winkels werd dat steeds minder interessant. Daarom kwam de nadruk op spel en plezier te liggen. Toch had de kermis ook een educatief aspect. Wassenbeeldenmusea lieten de bezoekers kennismaken met vreemde volkeren of de groten der aarde. Dioramashows toonden beelden uit verre landen. De eerste filmvoorstellingen illustreerden het leven van alledag. Maar de rariteitenkabinetten spraken misschien wel het meest tot de verbeelding. Buitengewone mensen en dieren werden er voorgesteld als ‘wonderen der natuur’. In Kortrijk konden mensen zich verbazen over reuzen, dwergen, Siamese tweelingen, een meisje met drie benen, een geit met twee koppen en ga zo maar door.
Sinds het midden van de 19de eeuw kunnen mensen hun schietkunsten testen op de kermis. Tussen 1870 en 1930 werd geschoten op mechanische doelen: blikken dieren en figuren bewogen snel van de ene naar de andere kant van het kraam. In 1914 kwam de cinematografische schietstand op de markt. Vanaf dan konden kermisbezoekers op filmbeelden van wilde dieren schieten. Het meest iconische schietkraam is uiteraard de automatische fotoschiettent. Bij een schot in de roos werd een foto gemaakt van de schutter en zijn publiek. Tot in de jaren 1980 waren deze kramen op de kermis te vinden.

De jaarlijkse kermissen in Meise zijn :

Meise :
Wolvertem :
Oppem :

643 Voetbalmanie

Tijdens een van de vorige wereldbekers, waaraan de Belgische ploeg deelnam, publiceerde "De Standaard"" mijn lezersbrief : voetbal is getolereerd geweld.
Voetbal hoort een feest te zijn. Maar als we het geweld zien, dat op en naast het veld gepleegd wordt, geeft dat toch een bittere nasmaak!
In Meise is er een organisatie “Meise boven” die de voetbalmanie nog eens exrta zal aanzwengelen, onder de toren van St.-Martinus. “ Meise Boven. Meise d’abord” was de slogan van wijlen meester Van Eeckhout. Zijn leerlingen moesten ’s morgens groeten met deze tweetalige slogan. Hij hield er een soort militair regime op na in zijn didactisch plan. Of zijn oud-leerlingen hem hiermee willen gedenken, laat ik in het midden.
Zou voetbal niet mooier zijn als de reglementen van zaalvoetbal toegepast worden? Voetbal zonder contact moet toch mooier zijn. Kijk maar naar onze wereldspits!
De voetbalgekte zal alleszins te horen en hopelijk niet te voelen zijn, onder de toren van St.-Martinus, waarop de haan al dat lawaai en gedrink zal aanschouwen.

De voetbalmanie,
het getolereerd geweld
door mijn strot geduwd.

http://fotoalbum.seniorennet.be/JefDC/torenriephaan/643 Voetbalmanie

644 Middeleeuwen

De beiaardfeesten 2014 in Meise stonden in het teken van de Middeleeuwen.
Wij hopen dat dit thema onze politiekers niet geleid heeft tot de klachtenbank. Hiermee zijn we op weg naar andere Middeleeuwse tradities, zoals de schandpaal.
De reuzen stonden niet op het programma. Daarom gingen ze in staking en stelden zich als piket op voor de pastorij St.-Martinus (ten onrechte Cultuurhuis gelabeld!). Aangezien de schuilplaats van ons duo vernield werd en dringend opgeknapt moet worden kwamen zij op het idee om zich voorlopig in de pastorij te nestelen. Daar is een mooie plaats voor hen, naast de open haard op het gelijkvloers, links en rechts. Zie fotoblog Torenriephaan http://fotoalbum.seniorennet.be/JefDC/torenriephaan en Reuzen : http://fotoalbum.seniorennet.be/JefDC/reuzenmeise Deze verloren hoeken passen perfect en storen geenszins de tentoonstellingen en andere evenementen, maar betekenen een meerwaarde, ook vooral voor onze gemeente.
Ik was zo naiëf te denken dat met het bijvoegen van de foto, het schepenkollege tot het inzicht te brengen, dat deze plaats definitief een meerwaarde zou betekenen voor onze keizerlijke gemeente.
Maar dat was zonder de waard gerekend. Er kam een incident en het college besliste dat de reuzen mochten blijven staan voor 24 u., dat ze geen geschikte plaats hadden in de vele leegstaande locaties die onze gemeente rijk is en dat ze daarna terug in het door vandalen vernielde tuinhuis moesten. Ze waren echter na een nacht op deze heerlijke plaats, waar ze ten volle tot hun recht kwamen, reeds ontmanteld. De kwetsbare stukken staan in veiligheid. Het onderstel prijkt tussen de glasscherven en stukken hout die door de vernielde ruiten naar binnen gegooid werden.
De reuzen zullen hun eigen weg gaan. Zij worden lid van “Reuzen in Vlaanderen” waarvoor we sponsoring zoeken voor een bedrag van 245 Euro jaarlijks voor verzekering en lidgeld. We zullen ze onderbrengen in een bestaande V.Z.W. en zullen enkel optreden voor hen die ons erfgoed zonder hypocrisie waarderen!

645 Smidje

Meise is een kunstwerk rijker.
Op 6 juni 2014 werd een nieuw beeld ingehuldigd van Smidje Smee op de Hasseltberg.
Het is van de hand van de Grimbergenaar Frans Mertens. Hij sculpteerde het in paradoux hout. Zie : http://fotoalbum.seniorennet.be/JefDC/torenriephaan
De euforie van Frans Heyvaert van de St.-Elooiviering nam ongeziene proporties aan, toen hij aankondigde dat de Hasseltberg St.-Elooiberg zou moeten heten! Dat is een brug te ver. De historische topografische benaming moet intact blijven.
Ondertussen heeft het kunstwerk 'de orkaan doorstaan'. Het was maar pas ingehuldigd en het kreeg al een storm over zich heen. De vandalen, die alle glazen bushokjes en het tuinhuis van de pastorij St.-Martinus vernielden, bleven gelukkig uit de buurt.
Onze haan kan er trots over zijn.

646 Fietsroute

De boskapel in Imde trekt heel erg op die van Heverlee. Pastoor Jan Lagae, die van daar afkomstig is, zou daar zijn roeping gevonden hebben. Van daar zijn inzet en verering van deze 17^de eeuwse kapel.
De restauratie is voltooid en wordt gevierd op 14 en 15 augustus. Een persconferentie die inderhaast opgezet werd gaf hierover uitsluitsel.
Na de redevoering van de pastoor, waarover de inleiding, nam de voorzitter van de cultuurraad het woord. Die had het over de 1^ste wereldoorlog, want de feesten worden gekoppeld aan de herdenking van de slag van Imde.
Hierover gaf Ragna Van den Bergh van de Brabantse kouters uitleg. Zij stelde de fietsroute voor, die volgens de Cultuurdienst niet zou doorgaan. Ik had daarvoor voorbereidend werk gedaan en een fietsroute met begeleidende uitleg samen gesteld, langs de plaatsen die in onze gemeente van belang zijn i.v.m. W.O. I. In de uiteindelijke Brabantse fietsroute zijn mijn gegevens over Meise gelukkig opgenomen. Maar de historische plaatsen in Wolvertem zijn onvolledig!
Frank Vermoesen gaf dan nog uitleg over Natuurpunt, want zij krijgen van onze pastoor het beheer over het bos achter de Boskapel.
Wij verwachtten nog een kort woordje van de schepen van Cultuur of de Burgemeester, maar die werden niet gevraagd!?
De aanwezige pers nam een foto van enkele werkers en werksters en partners.
In de brochure “Maria viert vrede” ontbreken de historische plaatsen i.v.m. W.O. I in Meise.
Alles kan beter, maar alle haantjes op de 8 kerktorens van Meise verlangen gelijke behandeling! http://fotoalbum.seniorennet.be/JefDC/torenriephaan

647 Vluchtelingen

Meer dan 51 miljoen mensen zijn op de dool en dat is meer dan tijdens de 2^de wereldoorlog!
De stijging in 2013 bedraagt het aantal inwoners van België. Dat komt vooral door de oorlog in Syrië. Zij worden voor 85 % opgevangen in ontwikkelingslanden.
Op de dag van de vluchtelingen voerde het UNHCR actie.

648 Schoonmaak

Ook de schoonmaaksters hebben hun dag.
Zij worden vloer hostessen of sanitaire zorgassistenten genoemd.
Laat ons een kat een kat noemen : schoonmaakster of schoonmaker of kuisvrouw of kuisman.
Want de appreciatie van hun werk gaat niet via woorden, maar via echte waardering voor hun werk.
Tijdens mijn loopbaan tapte ik regelmatig voor hun een mopje met een kleine demonstratie. Ik vertelde hun dat iedereen zijn voeten veegt aan hun job. Ik vroeg wie in staat was zijn voeten niet te vegen aan hun werk. Dat was ik uiteraard, want ik kon op mijn handen lopen. Ik gaf hun dan ook vaak een demonstratie. Maar gezien mijn leeftijd, durf ik het niet goed meer!

649 Intenties

De 5 goede resoluties voor het nieuwe jaar zijn :
1. Opstaan al zingend
2. Glimlachen naar het leven
3. Zich verrijken met vriendschappen
4. Uw dromen realiseren
5. Simpel kiezen : het geluk!

650 Josette

Tijdens mijn jeugdjaren in de Boechtstraat in ‘De Rozenboom’ hadden wij een hondje Josette. Dat was de rattenvanger van Meise.
Toen wij noodgedwongen onze heimat moesten verlaten voor de Mechelsebaan op Rode, moest ons hondje wennen aan zijn nieuwe omgeving. Hij volgde mijn vader op de reuk tot in Grimbergen. Maar het noodlot sloeg toe. Hij werd op de Vilvoordsesteenweg dood gereden.

Toen ik getrouwd was kochten wij in Brussel Tanja, een doberman-pincher in zakformaat. Hij zat op de terugweg op de tram in de binnenzak van mijn jas. Zijn kopje lokte heel wat bewonderende blikken. Op een appartement van een jong koppel dat bovendien werkt is dat niet te doen. Daarom gaven wij hem aan mijn schoonmoeder in Haaltert. Maar het noodlot achtervolgde ons, want hij onderging daar hetzelfde lot. De arme sukkel werd vermorzeld door een vrachtwagen op de steenweg naar Geeraardsbergen.

651 Kwakzalverij

Jaarlijks wordt de prijs van de kwakzalverij uitgereikt : de Meester Kackadorisprijs.
Wie het afgelopen jaar de kwakzalverij heeft bevorderd komt in aanmerking.
Veel homeopaten en fitoterapeuten kunnen die prijs krijgen. Want wat ze allemaal aan de goedgelovige burger durven aansmeren is niet te tellen. Er moet wel veel geld voor neergeteld worden.

Het komt er dus op aan van het kaf van het koren te scheiden. Haal de rijpe appels uit de mand en laat de zure liggen.
Kackadoris speelde de hoofdrol in “Meester Kackadoris ende een doof wijf met eyeren” van Marnix van Sint – Aldegonde.

652 Hoofs

Het “Boec van Seden” van … is een Middelnederlands handboek voor goede manieren.
Het wordt bewaard in de Enaamse codex van ca. 1290. De foto komt uit het stadsarchief van Oudenaarde. Zelfs Erasmus ging erin lezen als hij het over beschaafde zeden had.
In de XIIde eeuwse literatuur was dat revolutionair. Want de zeden waren toen nog collectief en van privacy was er amper sprake. Dat was een overblijfsel van de Romeinse beschaving. Denk maar aan de collectieve W.C.’s in de Romeinse badsteden in Turkije.

In de Normaalschool kregen wij tijdens onze opleiding ook een boekje over ‘goede manieren’. Want als toekomstige opvoeders van onze Vlaamse jeugd, vonden ze dat belangrijk. Dat was in de gouden jaren 60, toen “Hier spreekt men Nederlands “ nog op de buis kwam.

653 Bidden

De Moslims bidden 5 maal per dag, op hun matje op de knieën en gericht naar Mekka. De moderne technologieën helpen hun daarbij in de vorm van apps.
In de strenge kloosterorden bij ons bidden de monniken 7 maal per dag. Dat zijn de metten, lauden, terts, sext, none, vespers en completen.

In onze catechismus leerden wij :
Wanneer moe(s)ten wij bidden ?
‘s morgens en ’s avonds, voor en na het eten, bij het beginnen van een belangrijk werk, in bekoringen en gevaren.

654 Anders

Special Olympics (SO) is actief in 178 landen. Ze organiseert voor atleten met een verstandelijke beperking (in tegenstelling tot de Paralympics die Spelen organiseren voor mensen met een fysieke beperking) de spelen. Kapelle-op-den-Bos, Londerzeel en Meise ontvangen de delegatie uit Kroatië gedurende 4 dagen (van 9 tot 13 september). Deze delegatie bestaat uit 21 personen (14 atleten + coaches en begeleiders).
http://fotoalbum.seniorennet.be/JefDC/torenriephaan
De “Games of the heart” door in Antwerpen van 13 t.e.m. 20 september 2014.

Op 10.9.2014 kwamen ze op bezoek in de Plantentuin Meise.
Meise had van 1968 tot 5.8.2008 een nauwe band met de universiteit van Zagreb via het Audiovisueel Centrum Jos Chabert Meise en Jette. Daar werd door Petar Guberina de audiovisueel structureel verbale methode voor talenonderwijs aan anderstaligen gefundeerd. Ze kwam via Parijs, Mons naar Meise. Dit is een van de peilers waardoor ons CVO bekend werd. De eredirecteur van het AVC, tevens gids en vrijwilliger in de Plantentuin Meise Jef De Cuyper, bood hun een herinnering aan.

655 Mobiliteit

Tijdens de vakantie duiken ze weer op!
Her en der worden wij gewaarschuwd voor spelende kinderen, om de bestuurders aan te zetten om trager te rijden. Dat gaat gepaard aan politiek getouwtrek.
De K.W.B. startte een tiental jaren gelden met een opgemerkte campagne : graag traag, bedankt met de gekende schildpad in de vorm van een auto. Deze affiche viel goed op omdat ze heel oranje was. Toen groen de schepen geleverd had moest dat veranderen. Als verandering verbetering inhoudt zijn we akkoord. Maar de affiche werd flets geel met twee te kleine spelende kinderen. Wie ze toch opgemerkt had dacht dat het Suske en Wiske waren. De vorige affiches vielen meer op en waren alleszins duidelijker!
Nu dook in Wemmel een faciliteitengemeentevariant op.

In Grimbergen zijn ze ook al afgestapt (wellicht ook om politieke drogredenen, van het originele concept met de schildpad). Zo’n goed voorbeeld is de gemeente Grimbergen dan ook weer niet! Maar het origineel hangt er, zoals bij mij, toch her en der!

656 Jubileumwoorden

Van 28 augustus t/m 22 september 2014 kon gestemd worden op honderdvijftig Jubileumwoorden. Dat zijn zijn Nederlandse woorden die voor het eerst werden gevonden of gebruikt werden tussen 1864 en 2014.

Promotie werd gevoerd op internetsites, weblogs, Twitter, Facebook en in radio- en tv-programma’s en er werd opgeroepen tot stemmen. Er werd ruim 12.500 keer gestemd op de Van Dale Jubileumwoorden. De uitslag werd via een filmpje bekendgemaakt door Ton den Boon, Nederlands hoofdredacteur van de Dikke Van Dale en Ruud Hendrickx, Vlaams hoofdredacteur van de Dikke Van Dale. http://jubileumwoord.vandale.nl/nl/

De top vijf is :

1.     Bolleboos : een van de oudste 1866, komt uit het Hebreeuws en betekent daar “heer des huizes”

2.     Regelneef

3.     Bekokstoven

4.     Selfie

5. Prima

657 Perikles

De priesteres voor de tempeldienst van de polis werd geselecteerd met lootjes uit alle Atheense vrouwen.
Iedereen die een Atheense vader of moeder had behoorde tot de polis. Dat is alleszins democratischer dan de afstamming te moeten bewijzen met een kwartierstaat, vier generaties !
De burgerschapswet van Perikles (451 voor Christus) vormde het zwaar getroffen Athene om tot ’s werelds meest bloeiende democratie. Deze wet werd in steen gegrift op de Acropolis.
De democratische politiek en staatsvoering, de beeldende kunst, architectuur, natuurwetenschappen, geschiedschrijving en theater kwamen zo tot een ongekende bloei.
Perikles is de stamhouder van de Westerse Cultuur.

658 Boechout

Er was al een tijdje een rondleiding voor mensen met een visuele beperking in de Plantentuin Meise.
Nu heeft Rotary club Meise-Boechout voor slechtzienden en blinden een voelmaquette van het Kasteel van Boechout in de Plantentuin laten plaatsen.

Marcel Belgrado (schepen en oud burgemeester), Steven Dessein (directeur van de Plantentuin Meise) en Hubert Briers (voorzitter Licht & Liefde) dankten de initiatiefnemers.
De voorzitter Lydia Cnapelinckx van Rotary club Meise-Boechout legde uit hoe het idee tot stand kwam. Zij loofde tevens het prachtig domein en wees er nog eens op dat de laatste bewoner van het kasteel Charlotte, de zus van Leopold II, tevens echtgenote van Aartshertog Maximiliaan van Oostenrijk, keizerin van Mexico nog steeds erg tot de verbeelding spreekt.
Er werd mij ondertussen gemeld dat er een fout staat op de plaat :

Mijn Braille is niet zo goed maar op de andere plaat staat een blunder van jewelste.

“ 1849 – Leopold ll koopt het domein om er zijn zus in onder te brengen.”

Hij was bij mijn weten nog maar een prinsje van 14 jaar in 1849.

En Charlotte amper 9 jaar

Kan je iets doen om die flater te vervangen door 1879.

659 Jaquemart

In de toeristische steden zie je soms van die mannetjes, die op de tonen aangestuurd door de wekkering van de beiaard, een wandeling maken rond de torenspits. Ze noemen dat jaquemarts.
In Vlaanderen Vakantieland lieten ze ons die van Dyon zien. Die werden gestolen uit de toren van het belfort van Kortrijk. Nu maken Manten en Kalle daar de dienst uit.
Op onze St.-Martinustoren zie je enkel duiven. Nu de reuzen Jan en Mie in verdrukking komen zou een copie onze mooie toren kunnen opsmukken. Met de huidige software is het bovendien mogelijk de beiaard te laten spelen zonder beiaardier. De oude wekkering (die nog steeds staat te verkommeren onder een hoop platen in een Wolvertemse loods) kreeg een elektronische versie. Sjoeter in Westrode heeft die al jaren op zijn privé beiaardje. Ik kaart dat aan op het Beiaardcomité en hoop dat de echte beiaardvrienden dat idee volgen.
En Jan en Mie. Ik vroeg officieel aan het college van burgemeester en schepenen om de reuzen een plaats te geven in de pastorij St.-Martinus. Het antwoord was neen en er werd zelfs geen alternatief aangeboden. Dat is jammer.

Aangezien onze gemeente in geldnood zit, begrijp ik wel de weigering op mijn tweede vraag : lidmaatschap bij Reuzen in Vlaanderen en verzekering ten last nemen. Ik werd doorverwezen naar Berla. Hopelijk wordt dat geen spelletje ping – pong!?
Ondertussen hebben de reuzen een definitieve plaats gekregen, dank zij Jaak Wouters, bij beslissing van de gemeenteraad in de pastorij St.-Martinus!

660 Belgrado

Het boek van Maria Willems en Eric Van Baelen met de genealogie van het geslacht Belgrado werd voorgesteld. Ex-burgemeester Marcel Belgrado is trots en ontzettend blij met het resultaat.
Er staan enkele honderden afstammelingen in vermeld, waarvan 178 leden van de familie Belgrado, allemaal afstammelingen van vondeling ‘Augustinus Belgrades’ uit de 17de eeuw, werden erin samen gebracht. Er zijn er nog een veertigtal in leven en tachtig procent van hen woont in een straal van 15 kilometer rond Meise. Maar sommigen moesten nagespeurd worden van de Kanaaleilanden en tot in India toe.
Het verhaal van alle ‘Belgrado’s’ begint bij Augustinus Belgrades in 1749, met zijn begrafenisacte.

De bekendste onder hen is zeker Marcel Belgrado, fervent kanariekweker, fietser en destijds de man achter de kleuren van onze bankbiljetten in de Nationale bank. Zijn politieke carrière begon hij in Brussegem. Bij de fusie kwam Oppem bij Meise en belandde hij op de CVP-lijst. Hij werd schepen van onderwijs van 1976 tot 1982. Na een oppositiekuur nam hij dat schepenambt terug op in 1995. Hij werd burgemeester en bevoegd voor onderwijs in 2006 tot 2012, toen hij opnieuw schepen van onderwijs werd.
Het verhaal van alle ‘Belgrado’s’ begint bij die Augustinus die in 1711 in Strombeek-Bever met een plaatselijk meisje trouwt en zich dan in Meise komt vestigen (in de huidige Van Doorslaerlaan). In 1749 sterft hij er en de toenmalige pastoor vermeldt in zijn begrafenisakte dat hij een vondeling was… Zijn acht kinderen zwermen overal uit, maar slechts één zoon (die naar Wemmel trok) is de volgende voorouder van alle huidige Belgrado’s. En gedurende enkele generaties blijft het allemaal heel onzeker dat de familienaam wel kan blijven voortbestaan: pas vanaf pakweg het midden van de 19^de eeuw zijn er voldoende naamdragers om met enige zekerheid te stellen dat de naam niet meer zal uitsterven.
De auteurs zijn trots op vierde boek dat ze na zeven jaar opzoekingen samen schreven.

661 Landbouwers

De Vlaamse boeren die geen eigen boerderij meer vonden in Vlaanderen, weken meestal uit naar Frankrijk of Wallonië.
De Salische wet schreef voor dat de jongste telg uit de familie de boerderij kreeg. Dat was zo omdat de oudere jongens vaak moesten gaan vechten in de oorlogen (Oostenrijk, Spanje, Nederland…). Wie niet sneuvelde viel dan buiten de boot en emigreerde.
Een van de pioniers is Dorsan Neyrinck. Over hem verscheen een bijdrage in “De roets”. Hij kwam uit Tielt en belandde in 1945 in Pont – à – celles in de historische ferme de Courriaulx, ooit eigendom van de abdij van Heverlee. Er zouden minstens 45000 Vlaamse boeren uitgeweken zijn naar Wallonië. In die tijd dook een uitdrukking op in Wallonië : “Les Wallons se sont faits manger par les Flamands”.
Dorsan Neyrinck stichtte de Broederschap van O.L.V. van Halle. De Waalse boeren trekken nog elk jaar op bedevaart naar Halle.

Uit Meise vertrokken er ook enkelen naar Wallonië. Ik herinner mij Etienne Verhest uit de Mankevosstraat, maar dat was een garagehouder. Een boer uit Limbos zou ook uitgeweken zijn. En mijn eigen broer Piet verhuisde met hebben en houden naar Daverdisse op de grens met de provincie Luxemburg. Hij had daar zicht op het boekendorp Redu. Hij had daar wel een grote tuin, maar hing er meer de toerist uit.

662 Vosje

Bij de vlindertelling was de “kleine vos” de talrijkste vlinder in Vlaamse tuinen. Ook in de
Waalse en Nederlandse tellingen was dat zo. Er was al een sterke afname tussen 1990-2010. Maar nu is hij sinds 2011 aan het toenemen. Het overwinnen van een eerdere ziekte en het zachte weer helpen deze vlinder vooruit.
Er werden minder vlinders geteld dan vorig jaar. In 1500 tuinen werden 12 exemplaren van 4 verschillende soorten gezien. Vorig jaar werden per tuin gemiddeld 26 vlinders van 6 verschillende soorten geteld.
Dat betekent niet dat onze vlinders plots sterk achteruitgaan. Door de zachte winter en het warme voorjaar vlogen de meeste soorten dit jaar 2 tot 3 weken vroeger dan gemiddeld. Hierdoor is de zogenaamde ‘piek’ in de vliegperiode al voorbij voor verschillende soorten.

De ”atalanta” stond op nummer 2 ruimste verspreiding maar was wel de meest verspreide.
De “dagpauwoog” is slechts 1 op 3 tuinen gespot, terwijl hij in 2013 op nummer 1 stond.
Het is een grote zwarte vlinder met oranje en witte banden .
Op de derde plaats stond het “oranje zandoogje”.
De ”gamma-uil”, werd dit jaar slechts in 1 op 10 tuinen gezien. Nochtans was 2013 een uitzonderlijk invasiejaar voor de soort, maar dit jaar kreeg de trekkende nachtvlinder te maken met een ongunstige noordenwind.

663 Lawaai

Het kwaad met het kwaad bestrijden, zegt men in de homeopathie.
Tegen het vliegtuiglawaai gaat men hetzelfde ondernemen. Elke maandag om 5 voor twaalf zullen de klokken luiden in verschillende gemeenten van de Noordrand. Het lawaai wordt dus met lawaai bestreden.
Er zou beter werk gemaakt worden van het afwerken van de oude beiaard. Monumenten en Landschappen stelde de eis dat hij : volledig moest blijven, eigendom van de parochie en bespeelbaar. Er zijn 8 klokjes vermist, hij staat op grond van de gemeente en het klavier en de unieke wekkering staan te verkommeren in een loods in ,Wolvertem! Goede zorg voor ons erfgoed ziet er wel anders uit.

Als de bibliotheek afgewerkt wordt zoals op het oorspronkelijk plan, kan de leeszaal achter de oude beiaard komen. Berla zou dan autonoom kunnen beschikken over het lokaal boven ’t Moment. Er is zelfs een afzonderlijke ingang mogelijk, als een deur geplaatst wordt in het huidige raam tussen ’t Moment en de Wereldwinkel. Het klavier en de wekkering kunnen in een kleine uitbouw of een veranda geplaatst worden. Als de klokken ermee verbonden worden is ons stukje erfgoed af! Plaats er dan nog de reuzen achter, altijd zichtbaar voor iedereen, en we zijn allen tevreden.

664 Orchideeën
In de Plantentuin van Meise is Flori Mundi neer gestreken, een prachtig orchideeënspektakel Meer dan 10.000 bloemen en planten werden hiervoor gebruikt : tientallen verschillende soorten orchideeën, bromelia's en cyclamen.
Er werden spectaculaire constructies en bloemencomposities aangebracht. Ze storen echter soms de vaste collectie.
- de 'piramide': een constructie van 3,5 bij 3,5 meter met bijna 700 Cymbidium-orchideeën
- de bol op de Victoriavijver met een doorsnede van bijna 3 meter en zo'n 2.000 kleine vlinderorchideeën. D
- de Phoenix-palm met zo'n 3.000 kleine bromelia-achtigen en 200 Vanda-orchideeën,
- het 'lentekleed' met 200 cyclamen
- drie triomfbogen van 3 meter en één van 4 meter hoog met zo'n 1.000 Guzmania-planten.
Zie : http://fotoalbum.seniorennet.be/JefDC/plantentuin_meise

Er zijn 25.000 verschillende soorten orchideeën in de wereld, dat is 10 procent van de plantendiversiteit op aarde. Eén plant op tien is een orchidee. Het is echter een erg bedreigde plantengroep. Vooral de wilde Europese orchideeën en de soorten die in de toppen van de bomen in het tropisch regenwoud groeien zijn bedreigd.
Een van de missies van de Plantentuin Meise is de biodiversiteit beschermen. Daarom heeft de Plantentuin Meise - binnen én buiten - zo'n 1.800 orchideeën van een 1.000-tal verschillende soorten en cultivars. De orchideeën in Flori Mundi zijn gekweekte orchideeën.

665 Pub

Een goede publiciteit voor uw activiteiten vergt veel werk.

Persberichten in :
parochieblad informatieblad
partijkrantjes
Ring rond
Streekkrant
Rondom ons
Nieuwsblad
Laatste Nieuws
Ring-TV

Op straat :
platen
affiches
plaatjes
flyers
programma

Penetratiegraad :
VlaVak
Brabantse Kouters
Groene gordel
Klassiek

Uiteindelijk is het het resultaat dat telt. Veel te vaak wordt er heel wat gepraat en gemaakt, maar het resultaat blijft ondermaats. Dat wijten we enkel aan onszelf!

666 Neerhof

In Rossem (Slozen - Meise) sloot de herberg 't Neerhof zijn deuren. Gedurende bijna 50 jaar baatten Frans De Schouwer (77) en Maria Verbelen (75) deze pleisterplaats uit. Zij stopten om gezondheidsredenen.

Na de zomervakantie zou de herberg weer openen. maar het liep anders. De kracht ontbreekt hun om verder te doen. Het was er zeer gezellig met veel filosofen die er hun wijsheden kwamen verkondigen. Er waren er ook die te biecht kwamen bij Maria. Ze kregen allen altijd absolutie zonder penitentie. Ze beleefden er een mooie tijd. ook Gedurende vijftien jaar lang organiseerden we mosselfeesten. In 1976, het jaar van de fusie, werd de lokale PVV (nu Open-VLD) afdeling er opgericht. Verschillende verenigingen hadden er hun lokaal : de duivenmaatschappij, de boogschutters op de liggende wip, de vogelpikclub, de spaarkas en natuurlijk de wielerclub Slozen Sportief, organisatoren tot dit jaar van het na-Tourcriterium in Wolvertem. De wielerclub zoekt nu een ander lokaal.
In de Slozenstraat gaat zo een traditie van honderd jaar verloren. De herberg startte toen onder de naam “De Sportwereld” en werd het van 1933 tot 1966 uitgebaat door Wiske Laenens. Wij namen over en openden op 29 april 1967. De naam ’t Neerhof kozen we omdat het de naam is van een weggetje dat hier in de buurt ligt’, zegt Frans.

667 Kernfusie

Binnen de 10 jaar zou kernfusie mogelijk moeten worden.
Dat is het omgekeerde van de kernsplitsing, die afgebouwd wordt wegens te gevaarlijk en te vervuilend.
Het voordeel van kensfusie is dat het kan met eenvoudige materialen. Het werkt zoals de zon en er is geen kernafval.
Dat men daar eens werk van maakt dan hangt de afschakeling niet boven onze hoofden.
Lampiris nam een opmerkelijk initiatief. 140000 vrijwilligers bespaarden op 27.11.2014 twee uur stroom. Dit toont aan dat als we zelf energiezuinig zijn, het onheil kan afgezworen worden.
In alle geval : einde 2014 geen kerstverlichting. Koop er eentje op een zonnepaneeltje.

668 Beau

De echte Neroke in FC De Kampioenen is niet meer. Het is het troeteldier van Alfons D'Hollander (77) en Hilda Tourné (77) uit Meise. Zij houden reeds sinds 1975 Yorshire-hondjes. Zij is van de vijfde generatie na Lady, Dior, Yorki, Sibi en Lily en Beau. De hondjes waren een deel van de familie en het valt hun zwaar hun te moeten missen.
Zoals veel oudere hondjes had ze een probleem aan de nieren. Zij hebben er alles aan gedaan om het diertje in leven te houden, maar bij een reis naar zee stierf ze.
De regisseur van de reeks verkoos Lily omdat ze zo goed kon stilzitten en goed luistert.
Elke opnamedag gingen ze mee. Nu kijken ze naar de herhalingen om hun hondje nog eens te zien. Lily ging overal met ons mee. 14 keer ging ze mee naar Lourdes. Ze werd 15,5 jaar. Lily is in de tuin begraven.
Iedereen heeft zo wel een verhaal. Bij ons begon het met Mira, Tanja, …

669 Logo

In het kader van de vernieuwde huisstijl vond men het nodig een nieuw logo te laten ontwerpen. De herkenbaarheid zou moeten vergroten.
Dit zou in samenspraak met de personeelsleden, de gemeenteraadsleden en de gemeentelijke adviesraden gebeuren. Er werden formulieren rondgedeeld in de Seniorenraad. Die moesten onmiddellijk ingevuld worden, want anders kregen ze er geen terug, werd gezegd.
Het nieuwe logo geeft het vertrekpunt voor vernieuwde communicatie. Het komt op de gemeentelijke website, die al jaren dringend aan hernieuwing toe is. In mei 2015 zou die online gaan en beschikken over een elektronisch loket. Voor wie over een P.C. beschikt, zal heel wat administratie van thuis uit kunnen gebeuren.
Bij eerdere vragen voor kleine aanpassingen aan de website werd gezegd dat er een werkgroep opgericht werd. Wij zijn twee jaar verder en eindelijk komt er iets van. Waar blijft het modern management : just do it !?

De 'M' in het logo vormt twee halve groene cirkels en verwijst naar de deelgemeentes Meise en Wolvertem, die samen met de andere deelgemeenten één geheel vormen. Waar bleef Oppem, het derde fusiegedeelte. En om de hetze te doorbreken, die er nog steeds huist in onze gemeente, waren de 8 parochies beter benadrukt.
De kleur verwijst naar de groene rand. Of is het toch naar wit – groen van de oude vlag van de oude gemeente Meise ? Groen zal blij zijn en Natuurpunt ook!

De pluspunten van Meise worden :
1. goed om in te wonen
2. geen slaapgemeente aan de rand van de stad
3. de Plantentuin Meise,
4. de dorpen (beter ware gehuchten of 8 parochies)
5. ons cultureel erfgoed,
6. groen,
7. culturele en sportieve activiteiten
8. zeer goed bereikbaar.

Dit is maar een gebruikelijk en mager beestje!
Meise is meer dan gewoon. Maar dat is niet genoeg! Wij zijn uniek! Wij excelleren. Wij zijn een keizerlijke gemeente!

670 1-2-3-8

Politiekers vonden een nieuw spelletje uit : 1 – 2 – 3 – 8
Het gaat om de benaming van onze gemeente. Volgens de mogelijke stemmenwinst veranderen zij strategisch de naam van hun werfgebied. Enkel domme kiezers trappen in die val!
Onze gemeente heet Meise.
Om het in het kraam van Wolvertem te laten passen wordt dat Meise – Wolvertem.
Maar dat is zonder die van Oppem gerekend. Want bij de fusie waren er 3 partners : Meise – Oppem – Wolvertem.
De variaties zijn legio. Zo ontdekte ik Meise – Wolvertem - Westrode en adres 1861 Westrode? De geschiedkundige timing is in deze constructie helemaal door elkaar geklutst.
8 staat voor de 8 parochies : Imde, Meise, Meuzegem, Oppem, Rode, Rossem, Westrode en Wolvertem. Dat is een flinke meerwaarde, of is het meerkost, voor onze gemeente. Want 8 kerkfabrieken moeten onderhouden worden.
Bij gebrek aan voldoende priesters zijn ze dat op parochiaal vlak aan het vereenvoudigen. Later wordt dat voor Meise : “kiemkracht”, een vondst van onze pastoor..

671 Serendipiteit

In Eos 12/ dec. 2014/ pag.47 staat een artikel over dit onderwerp.
De meeste ontdekkingen worden gedaan op basis van toeval. Het grote voorbeeld is penicilline, waarbij de ontdekking kwam door drie verschillende wetenschappers en toevallige omstandigheden. De voornaamste is Fleming.
Het woord serendipiteit betekent Sri Lanka.
In een Perzisch sprookje komen de drie prinsen van Serendip voor.

672 Boomhuggen

In Engeland werd de boom van het jaar verkozen.
Er waren 7 kandidaten en de “major oak” uit het Shirwood forest werd uitverkoren. Hij heeft een stam met 10 m. diameter, 30 m kruin en is 1000 jaar oud. Hij is zo sterk uitgeroeid doordat hij voldoende ruimte had. Regelmatig komen er “tree huggers” langs.
In Meise staat een prachtige linde aan de Okay. Ik heb die al voorgedragen om te beschermen. En achter de pastorij St.-Martinus (ten onrechte ook Cultuurhuis genoemd!) staat een beschermde hulst te verkommeren. Daar kwamen ze van einde en ver met bussen naar kijken!

En in de Plantentuin in Meise komen aan twee oude wilde kastanjelaars regelmatig “huggers” langs. Die voelen dan de sapstroom, die van in de wortels naar het kruin stijgt en terug naar beneden komt.
Daar zouden wij ook eens een verkiezing moeten organiseren. Ik zet al vast bij de genomineerden :
1. Moerascypres aan de Oranjerie
2. Mammoetboom
3. Beuk
4. Wilde kastanjelaars
5. Venijnboom
6. Taxus baccata
7. Gingko biloba

673 30

De dorpscentra in onze gemeente worden zone 30.
Na de wildgroei aan verkeersplaten, waardoor onze ouderen en zelfs jongeren er niet meer aan uit kunnen, hopen wij dat alles eenvoudiger wordt. Toen de zone 70 ingevoerd werd was dat zo. Zo weinig mogelijk verkeersplaten was toen het opzet en dat was goed.
Bijkomende maatregelen om de verkeersleefbaarheid van de dorpskernen te verhogen zijn uitstekend als ze kwaliteitsverbetering inhouden. Meise en Wolvertem krijgen een algemene zone 30. Wegversmallingen of een verbod voor verkeer zwaarder dan 3,5 ton helpen ook. Blauwe zones worden gecontroleerd worden door een privé-firma.
Wolvertem krijgt een verbod voor vrachtwagens zwaarder dan 3,5 ton om nog door het centrum te rijden. Wegversmallingen zijn voorzien in de Hoogstraat ter hoogte van de Fusieschool en in de Merchtemsesteenweg met een voorrangsregel voor het verkeer dat het centrum verlaat. De Mangelschotsstraat wordt gedeeltelijk éénrichting.
In Meise centrum komt er in de Boechtstraat alternerend parkeren. Het doorstromend verkeer zal omgeleid worden met behulp van signalisatie en wegwijzers.
In Wolvertem worden verkeerslichten geplaatst aan het kruispunt Driesstraat- Verbindingsweg. Er komen ook nieuwe maatregelen in Rossem, Meuzegem, Westrode en Eversem. Met Eversem bedoelt men waarschijnlijk Rode. Imde en Oppem worden weer vergeten in het lijstje.

674 Muurschilderingen

Er werden zestiende eeuwse muurschilderingen ontdekt in kerkje van Oppem.
Tijdens de restauratie van de Stefanuskerk in Oppem zijn goed bewaarde, unieke en zeldzame middeleeuwse muurschilderingen ontdekt : heiligenfiguren, waaronder een Sint-Kristoffelfiguur ter hoogte van het doksaal, heiligen in religieus habijt en een boogschutter zien en een fragment van een drakenfiguur.". Dit zijn 30 m² laatmiddeleeuwse muurschilderingen uit de vroege 16de eeuw of vroeger.
Er zal een deskundig vooronderzoek van het kerkinterieur uitgevoerd worden.
Daardoor zullen de gelovigen nog wat langer in de noodkerk moeten vertoeven.

675 Groen

Joos Vereertbrugghen (64) en Dirk Snauwaert (61) geven de fakkel door aan Leticia Seré (28) en Thomas Goethals (31).
Dirk heeft er 26 jaar op zitten als gemeenteraadslid. Na jaren oppositie werd hij schepen van ruimtelijke ordening, erfgoed en ontwikkelingssamenwerking. Nu geeft hij er de brui aan, in navolging van velen die na een uitvoerend mandaat opnieuw in de oppositie belandden.

Joos was gemeenteraadslid sinds 2001. Hij was als schepen van financiën, cultuur, toerisme en volksgezondheid.
Zij werkten binnen het schepencollege, dat feitelijk als team moet functioneren, aan kwaliteitsverbetering van dossiers die eerder opgestart werden.
Jonge krachten krijgen de kans om de kwaliteit van de oppositie te verbeteren. Wij hopen dat ze zullen zorgen voor een positieve inbreng. Te vaak ontaardt oppositie in een conflictmodel. Dat kan beter!

676 Oorbellen

Goudsmid Lore Van Keer (29) heeft Koningin Mathilde blij gemaakt met een zelfontworpen juweel. Dat gebeurde in het kader van de ontwerpwedstrijd Belgian Beauties : twee oorbellen in witgoud en diamant die bij haar passen. "Uiteraard zeg je 'ja' als ze je zoiets vragen. Je krijgt niet elke dag de kans om een juweel te ontwerpen voor onze koningin", lacht Van Keer.
Ze werden overhandigd tijdens de Belgian Beauty Awards op het Kasteel Hertoginnedal in Oudergem. De koningin vond de oorbellen ongelooflijk mooi en stelde vragen o.a. of de ontwerpster die helemaal van A tot Z zelf had gemaakt en ook of ze een eigen zaak heeft.

De koningin komt soms fietsen voorbij de winkel en de ontwerpster nodigde haar uit om eens langs te komen. Of dat zal gebeuren hangt van vele omstandigheden af.
Lore Van Keer werkt nu al vier jaar als zelfstandige juwelenontwerpster. Sinds oktober heeft ze haar eigen zaak met atelier in de Hoogstraat in de deelgemeente Wolvertem in de gemeente Meise. Ze verkoopt zelf en ook via andere verkooppunten.
Het paar van de koningin is uiteraard een uniek stuk en er zijn geen dezelfde te koop!

677 Vogelweekend

Het weekend van 18 januari 2014 hebben al meer dan 16.000 mensen in ruim 8500 tuinen vogels geteld tijdens “Het Grote Vogelweekend” van Natuurpunt. De resultaten liepen binnen via www.vogelweekend.be. Na 300.000 getelde vogels is al duidelijk dat de huismus net als vorig jaar de meest getelde vogel is in de Vlaamse tuinen. Het zachte winterweer zorgt ervoor dat bosvogels als de vink minder op zoek gaan naar voedsel in de tuin.

De andere twee koplopers voeren een nek-aan-nekrace: de koolmees staat momenteel op twee, de vink op drie.
De gegevens worden gecorrigeerd door de experts van Natuurpunt Studie, ondermeer op onwaarschijnlijke aantallen en andere meldingen. We kunnen dan ook de vergelijking met Nederland maken, waar dit weekend ook geteld werd. Telgegevens per provincie of gemeente worden deze week woensdag verwacht.
Met Het Grote Vogelweekend wil Natuurpunt wetenschappelijke gegevens verzamelen over de toestand van onze tuinvogels. Met enkel professionele biologen zou het onmogelijk zijn om de honderdduizenden gegevens te verzamelen. Tegelijkertijd wil de natuurvereniging mensen de schoonheid van de natuur in hun eigen tuin laten ontdekken en hen aanmoedigen om vogels te voederen gedurende de wintermaanden.

678 Weer

Ga met je rug in de wind staan. Nu heb je het lagedrukgebied aan je linker hand en iets naar voren en het hogedrukgebied aan je rechter hand en iets naar achteren. Dit is de wet van Buys Ballot. Dit is een weetje dat ik jullie niet kon onthouden.
Onze weerman had enkele dagen geleden de wind waar hij hem niet wou. Hij viel tijdens zijn dagelijkse fietstocht naar zijn werk.

Hij verwacht onze foto’s van het weer. Deze morgen had ik er een mooie kunnen maken. De gele opgaande zon toverde een prachtig tafereel door de naakte struiken in de Wijnberg. Maar ik had geen laddertje bij en van op de grond zou te foto te laag bij de gronds geweest zijn.
Ondertussen draait de haan op onze toren rondjes van Noord naar West door de vele veranderingen van windrichting. Laat ons ons hierop vooral niet inspireren, maar houd de koers die we namen standvastig aan.

679 Charter

De gemeente Meise kreeg als eerste in Vlaams-Brabant het SAVE-label van het OVK (Ouders van Verongelukte Kinderen). Het SAVE-charter bevat 7 doelstellingen om een betere veiligheid voor elke weggebruiker en voor kinderen in het bijzonder te realiseren.
Het OVK zet zich al jaren in, om het aantal verkeersongevallen bij kinderen en jongeren drastisch te doen dalen. Steden en gemeenten worden hierbij betrokken.
De uitreiking van het SAVE-label is voor Meise een bekroning voor de inspanningen die de gemeente de voorbije jaren leverde.

De huidige schepen verloor zelf zijn zoon Bart in 2003 tijdens een tragisch verkeersongeval. Hierdoor is hij extra gemotiveerd.
Permanente kwaliteitsverbetering inzake mobiliteit is aan de orde.
De aanbevelingen van het B.I.V.V. zijn een interessante leidraad om dat te realiseren!

680 Lindeboom

Louis Quatau baatte tot in 1990 samen met de grootmoeder Ursula van Jan Seghers de zaak uit. Jan, de oudste van zeven is de derde generatie die in Imde in de Lindenboom achter de toog stond. Hij was ook politieagent, maar 25 jaar geleden, in 1990, nam hij met Annie het roer over.
Ze verkochten het gebouw aan de brouwer Vercauteren. Aangezien zij stoppen zoeken Jan en Annie een opvolger.
Jan is in de Lindeboom, net als zijn moeder geboren. Aan de herberg is een feestzaal die door zijn vader in 1967 gebouwd werd. Zij wonen erboven en trekken af en toe naar hun huis in Oostduinkerke om uit te rusten.

Eind 2015 is het zover. In 2011 is Jan ziek geweest en zijn gezondheidstoestand belet hem verder te doen. Ze willen absoluut een overnemer, want het zou spijtig zijn, als de Lindeboom in Imde zou verdwijnen.
Het is de vaste stek voor eetfestijnen van verenigingen, maar ook van privé- en familiefeesten. De zaak draait goed en is de moeite waard. Zoon Nico, die kok is in de zaal, zou ook kunnen helpen.
Er werden ook optredens georganiseerd zoals Jo Vally, Gunther Neefs, Geena Lisa, Lisa Del Bo, Luc Steeno en Helmut Lotti.
In Imde waren vroeger tien cafés. De Lindenboom is de laatste. Er zou toch één herberg voor de kerk moeten overblijven!
Op zondag 21 en 22 maart zijn er nog mosselen en de datum van het afscheidsfeest is 19 december 2015.

681 Confetti

De straten in Meise lagen weer bezaaid met confetti, want de kinderen hielden een carnavalstoet.
In Grimbergen verbood het gemeentebestuur het strooien met confetti op straat. Dat is een goed voorbeeld. Want milieu is belangrijk. Gekleurde confetti maakt de straten vuil en bezoedelt het leefmilieu. Dat mag men de kinderen niet leren. En het zijn toch weer de gemeentewerklieden die de smurrie mogen opkuisen. Dat is een meerkost op onze kosten!

Zaterdagnamiddag houdt de Jeugdraad ook een carnavlalstoet. Wij hopen dat ze geen confetti strooien. Op 6.9.2015 bestaat de Jeugdraad 50 jaar. Dat zullen we zeker vieren!
De archieven van de carnavaltraditie voor volwassenen in Wolvertem werd mij overgemaakt door Julien De Roover. Er hoort een verzameling medailles bij over carnaval in onze zustergemeente Waalre. De tweede collectie zijn herinneringsmedailles aan carnaval in Wolvertem. Bovendien is er een uitgebreide collectie over carnaval in de buurgemeenten.
Waarom moet daar zo nodig confetti bij? Dat kan toch even plezant zijn zonder!
En als ze het dan toch niet kunnen missen, dat ze het dan ook maar opruimen!

682 Kunstspectrum

Enkele maanden geleden is het Kunstspectrum ter ziele gegaan. Dit was een cultuursatelliet van de Academie van Meise. Jammer!
Toen Maurits Naessens zaliger er nog deel van uitmaakte en wij startten met de Jules Van Campenhoutprijs in het AVC, vroeg ik de oprichter van het Mercatorfonds in het Osteriethhuis in Antwerpen, om in de jury te zetelen van de prijs Plastische Kunst. Hij kwam daarvoor de zaak bespreken in mijn bureau, dat in feite het bureau van Sport en Recreatie was. Frans Van den Boeynants was er toen directeur. Ik mocht ’s avonds zijn bureau gebruiken, echter zonder meubilair van onze school.

Ons kandidaat jurylid kwam met zijn chauffeur bevestigen dat hij akkoord ging. Hij vroeg mij toen of ik geen zin had om in het kunstspectrum met hem te komen. Hij beweerde dat hij iemand zoals ik nodig had om de organisatie met de voeten op de grond te houden.
Ik heb daar later niets meer van gehoord.

683 Concept

Paul De Grauwe kwam op T.V. zijn visie geven over de recente beslissing van de Vlaamse regering over U-Place. Ze zouden volgens hem beter scholen bouwen, want zo’n megalomaan project is minder nodig.
Zou men niet beter de scholenbouw koppelen aan kleinere schoolprojecten. Als men nieuwe scholen voorziet met herberg, winkelruimtes, restaurant (ontmoetingsruimte voor senioren) … dan slaat men twee vliegen in een klap. Als de projectontwikkelaars daar een groot deel van de kosten willen dragen, is iedereen tevreden.

Als men aan de ring een Brussels project zou toelaten met dezelfde omvang als U-Place, is het hek echter van de dam. Bovendien horen wij niet klagen over de milieu- en mobiliteitseffecten bij de bouw ev. van een nieuw stadion aan de parking van de Heysel.
Het bestuur van Grimbergen verzet zich niet meer tegen dit project. Wemmel blijft tegen. Zo komt er de facto een uitbreiding van Brussel, ter ere van het voetbal of getolereerd geweld.

684 Kappen

Als je een boom wilt kappen, moet je een kapvergunning aanvragen.
We vragen ons af of dit gebeurt is, links van de Kapellebaan voor de brug over de A12. Dat was in de jaren 60 het eerste natuurreservaat, een klein arboretum, van de jeugddienst Natuuronderzoek van Jeugdraad Meise (op 6.9.2015 : 50 jaar!).
Ik vroeg ooit aan de gemeente om de wild opgeschoten populier aan het kruispunt Strombeek Beverselaan, St.-Martinusbaan, Veldweg te verwijderen. Hij verhinderde de uitgroei van een mooie linde, waarop het kapelletje en de herdenkingsplaat voor de daar dood geschoten prinz Wilhelm zu Schoenaich – Carolath (W.O. I). Eerst weigerde men. Later zou hij gekapt worden, maar er moesten 2 inheemse bomen in de plaats komen. Maar prompt werd dat opnieuw afgeblazen!?

In de Mankevosstraat zouden de bomen al lang moeten geveld zijn. Want zij zijn reeds breder dan het mini – voetpad en de wordtels duwen de tegels omhoog.
In de Kleine Wouwer staan bomen op het voetpad dat helaas niet breed genoeg is volgens de aanbevelingen van het B.I.V.V.
En in de O.L.Heerweg werden 2 prachtige inheemse bomen, witte abeel, gekapt voor het voetpad. Toen zegde de toenmalige schepen dat ze beter bleven staan. De mensen moesten maar op de rijbaan lopen. Zijn bomen belangrijker dan mensen ?
Op het eerste speelplein in onze wijk, dat gratis verworven werd door de Jeugdraad in de jaren 60, werd een notelaar en een eik aangeplant. De uitrusting van dit sportplein laat al 50 jaar op zich wachten!

685 Heilig

Paus Franciscus kondigde het heilig jaar aan : 8.12.2015 – 20.11.2016
Het wordt het heilig jaar van barmhartigheid en mededogen. Dat laatste begrip vinden we permanent in het Bhoedisme.

Hij kwam grappig uit de hoek. Volgens hem hebben Argentijnen een groot ego. Als ze zelfmoord plegen kruipen ze op hun ego en storten zich in de diepte.
Hij verklapte ook dat een van zijn wensen is : anoniem een pizza gaan eten in een echte pizzeria.

686 Cantate

Na het herdenkingsjaar 2012 van August De Boeck hebben ze in Merchtem niet stil gezeten.
Het kwam zo waar tot een slotconcert van werk van August De Boeck in Gdansk in Polen in de Vlaamse Week.
Een muziekuitgeverij uit het Duitse München gaf ondertussen De Dahomese van De Boeck uit. De dirigent van Brassband Buizingen ontdekte verloren gewaande partituren in een oude uitgeverij in Brussel. Die ontdekking resulteert nu in een cd in samenwerking met de Gidsen. Wie weet zit de cantate voor gravin Roose de Baisy uit Meise er niet bij ?

In oktober zal in Merchtem de permanente tentoonstelling August De Boeck (1865-1937) in het August De Boeckhuis worden geopend met een academische zitting en concert. De cantate Baron d' Hoogvorst wordt op 17 oktober in Meise opgevoerd en op 31 oktober in Merchtem met driehonderd uitvoerders.
Info: www.augustdeboeck.be

687 Lijn

Het laatste hoofdstuk van de tramsaga in Meise is nog niet geschreven.
Waarom trekken ze de metro niet door tot Antwerpen? Dat zou pas goed bestuur zijn!
Na een informatieronde kwam er een bevraging bij 510 Meisenaren.
Twee op drie Meisenaren willen de sneltram gebruiken en 80 procent zal te voet of met de fiets naar de halte gaan. Dat blijkt uit een enquête die tussen 16 en 20 maart bij 510 Meisenaren uit de verschillende deelgemeenten en van alle leeftijdscategorieën werd afgenomen. Dat gebeurde in opdracht van De Lijn, weliswaar door medewerkers van een extern onderzoeksbureau. Zo’n 63 procent van de ondervraagden Oppem, Meise en Wolvertem zouden de tram gebruiken. Ongeveer 21 procent (2.400 reizigers) van hen gaat dit volgens de enquête zelfs dagelijks doen. 80 procent (dagelijkse) tramreizigers zal te voet of met de fiets naar de halte komen. De anderen zullen de auto nemen om aan het vertrekpunt te geraken.
Het andere traject aan de andere kant van de A12 blijkt voor 23 procent te moeilijk omwille van het oversteken en 77 procent van de Meisenaren zien dat niet als een barrière. De Lijn zegt rekening te zullen houden met de resultaten.

688 Hoogbouw

Bruno Wyndaele richtte een actiegroep op 'Voor een leefbaar Meise'. Naast hem op de Brusselsesteenweg worden appartementen opgetrokken, te hoog naar het oordeel van de omwonenden.
Het Ruimtelijk Uitvoeringsplan werd echter onder de groene schepen vastgelegd. Daar was toen een openbaar onderzoek en konden betrokkenen bezwaar aantekenen.
Het aantal bouwprojecten swingt inderdaad in de gemeente Meise, vooral in de parochie Wolvertem, uit de pan.
De aanvraag gaat over de bouw van een blok van 4 hoog met 11 appartementen. Dat is enkel op de Kleine Wouwer zo. Toen ik daar bouwde vergat ik het verkavelingsplan goed te bekijken. Toen de bouw verrees schrokken wij ons dan ook een bult! Wij hebben het opgelost met de aanplanting van dennen en laurier.
Meise moet leefbaar blijven. Aan de overkant staat en appartementsgebouw met 4 lagen. Dat is meer dan genoeg!
Een projectontwikkelaar nam de verdediging op zich. Volgens hem wordt in Meise centrum de volledige zone, waaronder heel wat oudere en historische gebouwen, rond de kerk beschermd. De vraag naar appartementen is echter vooral bij oudere inwoners reëel.
De gemeente Meise vergunt een project op de Brusselsesteenweg en in de Onze-Lieve Heerweg en de Krogstraat. De dienst Stedenbouw heeft gunstig geadviseerd en de projecten voldoen volledig aan de normen en eisen van het RUP.

689 Trofeeën

De eerste prijzen in Meise waren de Jules Van Campenhoutprijs voor poëzie en schilderkunt. Die ontstond en werd ingericht door het Audiovisueel Centrum Jos Chabert Meise (en Jette). De prijs werd gefinancierd door de gemeente.
In dat kader ontstond de Maurits Naessensprijs die gesponsord werd door het Mercatorfonds.
In 1998 vond men het nodig de prijzen te bundelen. De expertenjury’s werden opzij gezet en zelfs niet bedankt! In de nieuwe plaatselijke jury’s daagden inwijkelingen op, die een graantje wilden meepikken. Zo ontstond de prijs voor kortverhalen de Ward Ruyslinckprijs.

De cultuurraad eigende zich op een handige manier de Maurits Naessensprijs toe, maar verspeelde de sponsoring. Dat werd dan maar opgenomen in de begroting Cultuur.
De nieuwkomers werden op het verhoog geplaatst en de initiatiefnemers werden opzij gezet, naar oeroude Vlaamse traditie.
De nieuwe inrichters hebben niet te klagen. Ze werden uitvoerig gevierd. Als dank kwamen zij op tegen de meerderheid, wat hun goed recht is uiteraard. Nu klagen roept wel bedenkingen op! Maar er zijn nu eenmaal veel tafelspringers die denken dat zij alleen in het voetlicht passen!

690 Strijders

De kerk zat afgeladen vol voor de viering van 10 mei Moederdag, 8 mei Wapenstilstand en 6.9 .2015 Jeugdraad bestaat dit jaar 50 jaar.
De fanfare van Westrode was van de partij en luisterde met aangepaste muziek de misviering op.
Van het politieke front daagden op : burgemeester Jos Emmerechts, Sonja Becq, Paul van Doorslaer en schepen van de jeugd Wim Verbeke. Raadslid Veerle De Cuyper was verontschuldigd wegens immobiliteit. Raadslid Gunther Van Doorslaer en ex voorzitter Paul Verdoodt verontschuldigden zich per e-mail.
Magister Frans Stoffelen ging voor. Hij verraste iedereen op het einde van de viering met hulde aan de stichters van de Jeugdraad op 6.9.1965. Hij vroeg aan de getuigen van dat heuglijke en historische feit recht te staan. Die kregen een hartverwarmend applaus. De helft van de aanwezigen maakte in de jaren zestig de activiteiten van de Jeugdraad mee. De senioren van nu waren de jeugd van toen!

Zo gaf de parochie blijk van dankbaarheid, respect en erkenning van puur vrijwilligerswerk.
Na de mis en de ceremonie aan het monument was er nog een receptie in ’t Moment. Schepen Herwig Cornelis daagde daar op.
Schepen van de jeugd Wim Verbeke had geen tijd voor de gelegenheidsfoto. Hij had het te druk achter de toog. Want hem kennende sprong hij in tussen de mensen om mee te werken om alles vlot te laten verlopen.
Nu ligt het verdere initiatief voor de viering van het gouden jubileum van Jeugdraad Meise bij de huidige Jeugdraad en het gemeentebestuur. Wait and see!

691 Volksverhalen

In haar thesis voor professor Top behandelde leerkracht Nicole Coremans van het CVO Meise en Jette dit onderwerp voor Meise. Jules Van Campenhout, burgemeester van Meise tot de fusie, vertelde het verhaal van de zes wegjes en tekende het op. Dat gaat over de Diepestraat, een van de laatste hollewegen van Meise. Het is een kruispunt aan de heirbaan waarvan de zes wegjes (5 asfaltwegen en één kerkwegel leiden naar Oppem, Wolvertem, Mankevos en Hasselt, Meise, Kaarlijk en Amelgem, Ossel (via de heirbaan).
Ring TV gaf mij de gelegenheid om dit verhaal te vertellen. Ik zette het om in authentiek Meises dialect voor de werkgroep dialect N.W.-Brabant, die helaas niet meer actief is.
http://www.ringtv.be/video/de-zes-wegskes-van-meise

Henricus Van Dievoet zou ook een aantal verhalen opgetekend hebben.

Robert Mac Farlane beschreef op een grandioze wijze in Wild Places de sensaties die je kunt meemaken in een holleweg. Dat inspireerde mij om haiku’s te maken over de wilde natuur.
http://blog.seniorennet.be/ikoe
Scan

692 Aquarel

Piet Van Aken is heden ten dage alomtegenwoordig.
Een aangename verrassing ondervond ik bij een bezoek aan zijn tentoonstelling in de Pastorie St.-Martinus. Naast elke aquarel hangt een gedicht van deze kunstenaar. Ik suggereerde hem van er haiku’s van te maken : één bij elke schilderij.
Bij de oprichting van de Jules Van Campenhoutprijs voor poëzie en schilderkunst pleitte ik reeds voor woord en beeld. Ik bleef dat herhalen tot de prijs voor plastische kunst Maurits Naessensprijs werd, dank zij de toelating die ik verkreeg van de weduwe van onze mecenas. Doordat de prijzen georganiseerd werden in het kader van onze taalschool bleef ik aandringen op de combinatie gedichten – afbeeldingen (audiovisueel).

Wij zetten het idee om in de tentoonstelling in het kasteel van Boechout in 1992. We vierden 25 jaar AVC Jos Chabert cl met een academische zitting waarin de rode draad was : “AVC podium1982” van onze betreurde laureaat Gerry Florizoone met “Dat alles is voortdurend”, maar dan de combinatie met ballet. We vertaalden dat gedicht in de 6 onderwezen talen + Russisch. De dans gebeurde door de groep van Kesteman van “Het Goudblommeke” van papier.
Ik heb later voor elk werk van Ikebana in de Plantentuin Meise een haiku gemaakt. Maar tot een tentoonstelling kwam het niet.
Ondertussen werd Herman Van Rompuy haiku - ambassadeur voor Japan.

693 Excelleren

Zondag 12.4.2015 werd K.F.C. Meise kampioen in derde F na een 0-0 op het veld van Beigem. Ze begonnen de wedstrijd met schrik omdat ze in de heenronde verloren met 1-3.
De toeschouwers kregen geen waar voor hun geld, want Beigem trapte één keer op het doelhout en Meise bleef bij een poging van Stuckens op de lat.
Bestuur, trainers, spelers en supporters vierden de titel in The Lounge in het centrum van Meise.
Voor trainer Peter Van Hove was het zijn eerste titel in zijn eerste seizoen bij de club. Die wist dat Meise een goede ploeg was en vond er zijn ambitie.
De overwinning zat er niet in en tijdens de tweede helft gingen ze voor gelijkspel.
Het feest achteraf liep de spuigaten uit. De voorzitter danste op de tafels en vierde zo zijn 10 jaar als voorzitter.

Nu zal Meise aantreden in 2^de provinciale. Men wil de jeugdspelers laten doorstromen. Dat is een nobel doel. En de ambitie is : doorstoten naar 1^ste provinciale.
Zou het niet aangewezen zijn een fusie aan te gaan met Wolvertem. Dat is wat te vroeg volgens insiders. Maar er is alvast een een samenwerkingsakkoord voor de jeugdwerking.

694 Pluimen

Een Belgisch-Russisch onderzoeksteam ontdekte een fossiel met eigenschappen die suggereren dat alle dinosauriërs, ook de primitieve soorten, pluimen konden ontwikkelen.

695 Midzomer

Enkele oud-leerlingen van de Gemeentelijke Jongensschool in Meise namen het initiatief om een WK-feest in Meise centrum te organiseren op een groot scherm en met de nodige randanimatie. Dat werd een groot succes en de opbrengst ging naar het goede doel.
Tijdens het weekend van 26, 27 en 28 juni komen er voor het eerst Midzomerfeesten in de gemeente. Birgen Wyns, Bram De Ridder en Tom Heyvaert zijn de organisatoren. Deze vervangen de zomerkermis.
De slogan “Meise boven” komt van onderwijzer en schoolhoofd Van Eeckhout, die op een nogal verouderde wijze zijn leerlingen ’s morgens voor de aanvang van de les, de slogan liet scanderen in twee talen. Daarvoor is hij zich ooit voor het schepencollege mogen komen verantwoorden. Maar zoals u ziet blijft de ludieke kant van deze actie hangen.

Op vrijdag 26 juni om 17 uur wordt de aftrap gegeven met de 'After Work' , een kinderdisco in de grote tent en dat wordt afgesloten met Discobar Solution Studio Brussel-dj Gunther D.
Op zaterdag 27 juni is er de gebruikelijke markt en ’s avonds treden Charles (voormalig frontman van de 'Magical Flying Thunderbirds', John Dennis & Ziva en afsluiter DUK op. Tussendoor zorgt DJ Stafke De Proft voor ambiance. De toegang gratis."
Zondag 28 juni zorgt Chiro Meise voor activiteiten voor jong en oud én houdt een een gezellig streekbierencafé open.
De opbrengsten gaan naar het goede doelen 'Build A Wall'. De de Meelopers Meise, Chiro Meise en de gemeente Meise verlenen hun medewerking.
Of onze reuzen Jan en Mie van de partij zullen zijn hangt af van de verzekering die moet afgesloten worden.

696 Brand

Op woensdag 3 juni brandde de Lotuskoekjesfabriek in de Ossegemstraat in Meise volledig uit.
Twee brandweerlui zijn woensdag bij het blussen zwaargewond geraakt, maar zijn buiten levensgevaar. Tom De Cooman, een 32-jarige brandweervrijwilliger, en zijn collega liepen tweedegraads brandwonden op aan de handen toen ze twee collega's vanonder het puin van een ingestorte muur wilde halen.
Lotus Bakeries is sinds 1979 actief in Meise. Het nam toen Biscuiterie Ribert over. Er werden vooral suikerwafels van het merk Suzy, vanillewafels en Brusselse wafels gebakken, goed voor een jaarlijkse productie van vijf miljoen kilogram.
Cafébazin Ann Ferré van 'De Volle Pot' was één van de 25 bewoners die heel de dag niet meer in hun woningen mochten. Ze moest met het haar 8-jarig dochtertje de nacht doorbrengen op hotel.

697 Merckx

Eddy Merckx belandt op woensdag 17 juni 2015 op tram 70.
Eddy behaalde 525 overwinningen op de weg. De lezers van “Het Nieuwsblad” kozen de vijf allermooiste. Van maandag 15 juni tot en met vrijdag 20 juni wordt de vijf bekend gemaakt.
De persoonlijke fotoselectie van Eddy en commentaar krijgen we op zaterdag 27 juni gratis bij “Het Nieuwsblad”in onze Tourgids.

Zaterdag 13.5 werd het kunstwerk Eddy baron Merckx van Paul Gregoir ingehuldigd onder het motto “Als topsport kunst wordt”.
De initiatiefnemers waren bijzonder tevreden. De opkomst van de fans en de pers was zeer groot. Ik was bijzonder fier dat mijn kleindochter Hannah en haar vriendje geïnterviewd werden op www.zoomin.tv

698 Bemoeizucht

Het groene vingertje. Zouden ze dat niet beter op hun initiatieven zetten. De Romeinen gebruikten dat teken al.
In Meise gaan ze zich al bemoeien met de warme maaltijden in de scholen. Ze willen dat er wekelijks een vegetarische maaltijd geserveerd wordt. Zouden ze dat niet beter overlaten aan de oudercomités.
Inzake mobiliteit ergeren wij ons nog dagelijks aan de wildgroei van verkeersplaten. Resultaat : vooral de oudere bestuurders kijken meer naar hun snelheidsmeter en de platen dan naar de weg.

699 Troje

In de raden in Meise wordt het systeem D’Hondt toegepast. Dat houdt in dat volgens een verdeelsleutel gelinkt aan de voorgaande verkiezingen, de fracties van de gemeenteraad vertegenwoordigd zijn. Die hebben enkel een waarnemende functie.
De bevoegde schepen behoort ambtshalve tot de raad.
Voor raden en verenigingen zouden de verkozen mandatarissen best niet actief deelnemen. Want dan zijn ze rechter en partij. Het gekende verhaal van het paard van Troje is hier van toepassing.
Je kunt ten andere geen haan en kip zijn, tegelijkertijd.

700 Meidoorn

De Meidoorn zou volgens een Germaanse legende ontstaan zijn uit een bliksemschicht.
De rook die hierbij ontstaat zou de doden naar het Walhalla voeren. Op begrafenisrituelen gebruikte men Meidoorntakken om het vuur voor de verassing aan te maken.
Er was geen Meidoorn op de crematie van twee vrienden van het geboortejaar 1941 : Chris Wijns uit Wolvertem en Raoul Moyson uit Meise in het Crematorium in Zemst. Dat is moeilijk te vinden, want de aanduidingen op de wegen ontbreken grotendeels. Het is wel een functioneel betonnen gebouw met een parking onder het volledige gebouw. Zou het geen goed idee zijn daar Meidoornn aan te planten ?

701 Scouts

Het gaat uitstekend met de 'Skoetë van Roi'. Voorde jongste groep ‘de kapoenen’ bieden zich steeds meer kandidaten aan, van 25 naar liefst 70 kinderen. Reeds in de winter contacteerden de ouders de groepsleiding reeds". Er zou een ledenstop moeten komen.
Het is wel vervelend als we geen kinderen meer kunnen toelaten. Maar de veiligheid en de werkbaarheid 70, conform onze huidige leidingbezetting. Daarom roepen ze doen nieuwe leiders op van 18 jaar of ouder. Ervaring bij een andere scoutsgroep is een pluspunt.

Wat is de oorzaak van dat succes ? Iedereen heeft zin om naar de scouts van Rode te komen. De mond-aan-mondreclame werkt zeer goed. In de Sint-Maartenschool in Meise volgen de klasgenootjes het voorbeeld van wie reeds lid is.
De Scouts van rode waren er reeds bij in 1973 voor V.V.K.S. met Akela Myriam Van der Stighelen en Edwig De Valck aan het roer.
702 Buurderij
De loods van Fernand Ringoot onder de toren van St.- Martinus Meise stond te verkommeren. Hij was al eens afgerand. Nu gaan lokale boeren vanaf nu elke vrijdag tussen 17 en 19 uur hun artisanale producten aanbieden. Ze kunnen ook online bestellen en elke vrijdag afhalen aan de Brusselsesteenweg 54.
De initiatiefnemer is leerkracht Alain Spinnoy (56) uit Londerzeel. Hij promoot al een tijdje artisanale producten van lokale boeren. Hij leerde het concept kennen in Frankrijk. In België zijn er ondertussen reeds 30 'buurderijen', maar Vlaanderen hinkt achterop. Consumenten zoeken kwaliteit, betrokkenheid en eenvoud.
De leden van een 'buurderij' hebben vijf dagen om hun boodschappen te doen op de site en de producent bepaalt de prijs, de productiemethode en het aanbod. Tussen Meise en Mechelen zijn een tiental landbouwers die mee werken.
Inschrijven is gratis en zonder verplichtingen.

703 Komboloi

Dat is de voorloper van de gebedskettingen van de Islam en komt uit Griekenland. De kralen zijn van amber, koraal, hoorn, hout of zilver. Ze produceren alle een apart geluid.
De Arabieren spelen ermee in hun hand. Deze gewoonte voldoet de behoefte van de mens om met zichzelf te communiceren. Je vindt ze in verscheidene godsdiensten : Hindoeïsme, Boedhisme en Christendom.
Bij ons zijn de paternosters wat op de achtergrond geraakt. Ken je nog de tientjes en de rozenkrans. Het aantal gebeden zorgt voor de benamingen.

704 Treintje

Door het slechte weer moest ik gidsen op het treintje in de Plantentuin Meise.
Er zijn twee wagonnetjes en als de bezoek(st)ers verspreid zitten is het een marteling voor mijn stem om iedereen te laten ‘genieten’ van mijn uitleg.
De audiovisuele middelen – waar ik mijn tijdens mijn levenswerk intens mee bezig was – kunnen soelaas bieden.
In elk compartiment is een luidspreker. Naast de bestuurder is een geluidsinstallatie met cassettes. Er zou ook een micro bij kunnen.
We vertrokken aan de Oranjerie, waar ik voor het vertrek een algemene inleiding gaf over de Romantische Plantentuin en de Engelse landschaptuin.   De drie beelden van Henri Lenaerts geven aanleiding tot wat de Plantentuin doet :
1.     Vruchtbaarheid :            missie 1 : Planten bewaren
2.     De Vorser :                    missie 2 : wetenshappelijk onderzoek
3.     De menselijke bestemming : missie 4 : educatie
Tijdens de rit uitleg geven vergt wel aanpassing. We overschrijden de Maalbeek (grens twee types tuinen) en de drie dreven Koninginnendreef, Kathedraaldreef en Eredreef.
Aan de halte kan even uitleg gegeven worden over administratiegebouw en herbarium.
De volgende stop aan het kasteel van Boechout vraagt om een korte historische uitleg over de waterburcht en haar bewoners en bewoonsters. Keizerin Charlotte van Mexico, laatste bewoonster mag niet vergeten worden.
Er kan even gewezen worden op de aanwezigheid van de tuinwinkel en het klein landbouwmuseum.
Tot aan de serres wijzen we op de verzameling Magnolia’s en themawandelingen.
Een bezoek aan de serres van 1 uur is doenbaar en dan kunnen de bezoek(st)ers opstappen het volgende uur.
Toon de Elisabeth magnolia en geef uitleg over het Coniferetum.
Aan de stop Ballatkas hebben we het uiteraard over de Fruticetum, de tuin met geneeskrachtige planten en het Herbetum.
In wild Meise stootten we op een versperring met een afgebroken tak, die we gelukkig snel konden opruimen.
De oor de collectie levende planten komen we aan de ingang Meise – dorp. Hier kan een woordje historische uitleg over het verdwenen kasteel te Meysse, de ijskelder (Dianatempel) en de Oranjerie.
In het voorbij rijden wijzen we op de Watercipres (sequoia) en de Moerascipres met de fameuze luchtwortels.
Je kunt uiteraard niet stilstaan met het treintje en je moet dus je uitleg aanpassen aan het ritme van het elektrisch aangedreven treintje. Voor we nog een mijlpaal nemen in de digitale wereld, waarbij de bezoek(st)ers hun uitleg zelf kiezen op hun smartphone, kunnen we alvast een eerste stap zetten.

705 Monumentendag

Op 13.9.2015 toont Berla enkele verscholen parels van ons erfgoed in Meise.
In de St.-Martinuskerk geeft Johan Grootaers uitleg over de tempera’s. De verdwenen H. Perus op de paal wordt even belicht. Het verband met de monumentale muurschildering van Meisenaar constructivist Jan Beekman God is liefde wordt gelegd met Het Laatste Oordeel op de muurschilderingen in de kerk.
Wil je die bezichtigen dan begeef je je naar het Chiroheem, oploopafstand Krogstraat 7.
In de Jeugdclub Knodde (bestaat dit jaar 52 jaar en Jeugdraad Meise 50) verdween een zwart – wit muurschildering “Het laatste avondmaal”, die je op foto kunt zien.
De derde locatie is de St.-Stephanuskerk in Oppem. Hier krijg je deskundige uitleg over de recent ontdekte muurschilderingen.

Vervolgens is een bezoek aan het tramhuisje in de Stationsstraat aangewezen. Er worden oude foto’s van de tram in Meise getoond.
Daarna kun je nog naar de kerk van Rossem, waar ook oude muurschilderingen zijn. De parochieploeg houdt er een parallel evenement. Bezichtig zeker eens het beeld van de H; Anna ten drieën op de eerste zuil links.

706 King

Het haantje uit Memphis Martin Luther had een droom.
Ik had er ook een. De reuzen van Concordia werden opgenomen in het immaterieel erfgoed van Vlaanderen. Binnen kort volgt UNESCO.
De dienst informatie vroeg mij plots hoe hoog de reuzen zijn (3,97 m), of ze draagbaar zijn (uiteraard) en wie ze normaal draagt. Dat viel samen met de toewijzing van de titel Cultuurlaureaat, voor de derde keer en hopelijk goede keer.

En daar was mijn droom. Waarom vroeg de gemeente dat nadat ze plaatsing in de Pastorij St.-Martinus en betalen van de verzekering afgewezen hadden? Ik dacht naïefweg dat ze iets van plan waren voor de uitreiking van de prijs. Misschien mogen de reuzen aanwezig zijn? Ze zouden in de foyer van de Muze (van Meise) een mooie publieke plaats kunnen innemen!
Op de 50 jarige huwelijksjubilea van sympathisanten van Jan en Mie waren ze aanwezig. Dat zou nu ook een mooie verrassing zijn.
Wait and see, kraaide de haan!

707 Bier

De hop staat in bloei aan mijn voordeur op ons balkon. De laatste authentieke brouwer van de Mort Subite kwam hem keuren. Het is een lichte hop.
Gistcellen zijn ook een deel van het brouwproces. De ontdekker ervan was Antonie van Leeuwenhoek in 1680. In 1857 zou Louis pasteur aantonen dat de gistcellen leven. Eduard Buchner behaalde de nobelprijs scheikunde in 1907 door aan te tonen dat gistcellen enzymen produceren : dat was het biochemisch fundament van het fermentatieproces.

In The Lounge in Meise tappen ze Rodenbach van ’t vat.
Inbev staat met 20 % op 1, Sabmuller op 2 en Heineken op 3 in de wereldtop.
Gezondheid! Santé! Salud! Gesundheit! Salute!

708 Fierlejeppen

In Nederland springen ze met een lange stok over een beek. Dat noemen ze fierlejeppen en het is een sport. Als je je misrekent belandt je in het water.
Je kunt het vergelijken met polstok springen. De polstok is echter veel langer en je moet hem overstijgen. Je hangt er niet haan maar staat er als het ware op je handen bovenaan op. Een goede techniek brengt je hoger.

Boebka was daar jaren lang een kraan in. Hij verbeterde het wereldrecord centimeter per centimeter! Nu staat er een Fransman aan de top.
In de parochies blijft de haan op de kerktoren bovenaan! Hij blijft rustig op zijn plaats. Hij moet daarvoor niet fierlejeppen of polstokspringen. Tenzij hij eraf waait of afgebliksemd wordt!

709 Maquette

Ik heb twee maquettes gemaakt van houten theedoosjes. De schaal is in verhouding tot de hoogte van de doosjes : een kubus van 7,9 cm hoog, 10,4 cm breed en 9,3 cm diep, zonder deksel.
De eerste maakte ik op grond van een oude foto en postkaart van de verdwenen hoeve De Waet.

De tweede is de Rozenboom, de herberg of ‘stamënee’ met boerderij, toen Boechtstraat 21. We groeiden daar op toen onze grootvader overleed in 1945. We woonden daar en hadden er een prachtige jeugd tot 1955. Toe kocht mijn nonkel Jean, de echtgenoot van mijn meter, het gebouw en de grond. Ons gezin zat op straat en we verhuisden naar de Mechelsebaan.
Mijn broer Piet schreef erover in “Verhalen van mijn jeugd” en ik vervolledigde met “Vertellingen van een straatrat”.
Ze werden gepubliceerd in ‘het gazetteke”, de Okra – krant.

710 Chromosomen

De verschillende levende wezens hebben een ander aantal chromosomen.
mens                     46
tetraploïde aardappel      48
maïs                     20
ui                          16
zwarte moerbei         308

711 Lonely

Ik voel mij een “lonely boy”.-, zoals de haan op de toren.
In mijn jeugdjaren, de gouden jaren 60, had Paul Anka een wereldhit met “I am just a lonely boy”. Zou die geïnspireerd zijn door een haan?
Iedereen denkt dat we dat doen om in de belangstelling te komen. Niets is minder waar! Als je aan de vierde halte van tram 70 zijt, heb je die belangstelling niet meer nodig. De haan staat al eeuwen op de toren, onveranderlijk! Die heeft ook geen nood meer aan erkenning.
Waarvoor doen we het dan?
Uit respect voor de echte vrijwilligers, die nog wat idealisme vertonen. Die worden echter gebruikt en misbruikt voor eigen belang! Zij moeten vaak in minderwaardige omstandigheden presteren. Zij verdienen meer!
6.9.2015
Jeugdraad Meise
50

712 Hypocrietenfestival.

Het uitreiken van een prijs wegens bewezen verdiensten heeft deze synoniem.
Want als je iets bereikt hebt in het leven, wordt je benijdt. De meeste mensen houden de schijn op dat ze je sympathiseren. Maar niets is minder waart. Hypocrisie viert hoogtij. Het spreekwoord “hoge bomen vangen veel wind” is hier van toepassing.
Uit empathie doen velen daaraan mee. In plaats van recht voor de raap te zijn, denken zij de medemens te moeten sparen. Ze draaien dan ook steeds rond de pot. Je weet dan ook amper war je eraan hebt.

De mensen dragen een masker zoals in Venetië gebruikelijk is.
We moeten ons dan ook op de 5 % echte vrienden richten die het je gunnen. Maar waaraan herken je die? Want een erkenning gaat via een herkenning.
Dat doet me plots denken aan de drie rondjes rond de toren en de kerk van St.-Martinus die zou helpen tegen bedwateren. Wat dat te maken heeft met het beschreven fenomeen is me vreemd. Of zou dat ook daartegen helpen?

713 Eeneiïg

Bij mijn wekelijks Schots ontbijt op zondagmorgen kreeg ik een verrassing voorgeschoteld, letterlijk en figuurlijk.
Schots ontbijt bestaat ui ontbijtspek en eitjes. Gemakshalve bak ik mijn ontbijtspek en kieper er daarna een ei bij. Dat ei noemt men in het dialect een “pjêroeëch” of vrij vertaald een “paardenoog”. Tot mijn verbazing vielen er twee eigelen in de pan. Dat was dus een eeneiïge tweeling.

Ik zou die ook wel eens willen zien uit het ei komen. Maar begin daar maar aan! Dat is quasi onmogelijk waar te nemen.

714 H2O

In Canadese mijnen is drie kilometer diep miljarden jaren oud water gevonden. De levenskracht ervan maakt buitenaards leven een stuk waarschijnlijker.
Deze zomer is nogal droog. De vijver van Julien stond droog. In de Beemden moet hij alle dagen water aandragen, want de poelen staan ook droog. De Schotse koeien die aan die poelen drinken, worden door onze conservator van de Beemden goed verzorgd. Ik vind dat hij wat faciliteiten moet krijgen voor de zorg die hij eraan besteed. Transport van water zou kunnen! Of is het niet mogelijk om daar een regenwaterput te boren ? Je goudhaantjes moet je verzorgen in de verenigingen.

De Schotse koetjes ontsnapten ook weer. Het bracht dan ook heel wat voeten in de aarde, om ze terug in de beemden te krijgen. Deze runderen willen ook, zoals iedereen, ook eens een stapje in de wereld zetten. Voor de haan op de toren hoeft dat niet! Want die kan alles van boven overzien!

715 Kindaros

Tegenwoordig hoor je enkel negatieve geruchten over Griekenland. Het is dan ook eens wat anders als er een reeks komt over het toerisme in de bakermat van de democratie.
Op 1 mei worden in de cycladen de ezels op het dak gezet. De kinderen dansen op traditionele muziek.
Het is de streek van de prachtige marmergroeven, waar nu nog enkel een groot meer overschiet. Er is ook een internationaal befaamde marmersculptuuracademie.
Ik zag dat in de prachtige reeks op ‘Eén’ over de Griekse eilanden. Een eilandhopping is zeker een must. Maar dit valt nu samen met de onophoudelijke toevloed van migranten die vanuit Turkije de oversteek naar Kos wagen. Zo belanden ze langs de kortste oversteek Europa. De toeristen doen dat ook vanuit Turkije. Ik deed daaraan ook eens mee, toen we onze vakantie in Bodrum afwerkten. Voor ons was het van raki naar ouzo!
Wat opviel toen we in Kos aanmeerden waren de vele zwerfkatten die er rondliepen. Hanen heb ik er amper gezien en zeker niet op de torens.
716 Vouwlelie
Na de prachtige reeks op Eén over Griekenland trokken ze naar Wales.
Een van de afleveringen ging over de Vouwlelie. Dit is als het ware een variante op Edelweiss.
Je vindt ze in Snowdonia op de beschutte N.O. kant in de bergen, uiteraard op stille, verlaten plaatsen. Ze zijn een overblijfsel uit de ijstijd. Het is als het ware alsof ze uit de rotsen groeien. Het groen lijkt ietwat op bieslook. Dat duidt er inderdaad op dat het hier op een plant uit de oertijden gaat. Bladvorming is zeer primitief hierbij.
Zouden we die ook in de Plantentuin van Meise aantreffen. Ik ga eens navraag doen. Maar ik betwijfel dat.

717 Einde

Er werd mij een “ long live time achievement” toegekend door de Cultuurraad van Meise. Ik heb dat opgedragen aan de jeugdverantwoordelijken die gedurende de laatste 50 jaar het beste van zichzelf gaven voor de jeugd van onze gemeente.

Daar zijn natuurlijk twee kanten aan : waardering voor wat voorbij is of blij zijn dat ze ervan af zijn! Maar ik ben nog niet klaar!
Paul Gregoir, Guido D'Haens, Godelieve De Thaey, Raf De Zutter, Hilde Desmedt, Frank Vermoesen kregen elk de titel van Cultuurlaureaat 2015. Zij moesten aan enkele criteria voldoen: al lang cultureel actief zijn, een duidelijke band hebben met Meise en actief zijn binnen de gemeentegrenzen.
De huldiging was op vrijdag 11 september in GC de Muze van Meise. Ze kregen een boeket bloemen, een boekenpakket en een kunstwerk van Walter de Hollander. Walter de Hollander baseerde zich voor het kunstwerk op een gedicht van Toon Hermans.
Wij poseerden fier als haantjes voor de gelegenheidsfoto.

718 Cultuurbarbaar

Bij de open monumentendag stelde het publiek vast dat er op de prachtige muurschildering “ God is Liefde” in het Chiroheem twee radiatoren voor de verwarming aangebracht werden!

Dat werk is zeer waardevol, op doek geschilderd door constructivist Jan Beekman uit Meise, die het in Amerika gemaakt heeft.
Toen ik enkele jaren geleden de religieuze kleine keramieken restaureerde, lag er een elektrische leiding op het doek. Dat hebben ze toen verplaatst op mijn aandringen.
Als dit prachtwerk niet kan gerespecteerd worden, zou men het beter verwijderen en op een veilige plaats aanbrengen.
Herman Boon pr. (+2005) zal zich in zijn graf in Zaventem gedraaid hebben!
Hij werd door enkele betweters als cultuurbarbaar afgeschilderd, omdat hij in de sfeer van het concilie de kerk versoberde en de tempera’s liet overschilderen met latex. Hij deed dit met medeweten van de kerkfabriek en zijn pastoor Brams. Volgens de restaurateur was dat een goede bescherming. Bovendien waren ze vroeger reeds twee maal overschilderd.
Onze haan op de toren zal het geweten hebben!?

719 Meiske

Grecy, het meisje dat de Oranjerie van de Plantentuin Meise uitbaat creëerde een nieuw bier : “Meiske”. Dit is waarschijnlijk een beetje geïnspireerd door “De Meisekens”, ludieke zangroep uit Meise. Die traden reeds op, op het terras van de Oranjerie.
Het gerstenat ontstond in samenwerking met de gemeente Meise en de Plantentuin Meise.
De Plantentuin Meise wou al langer een eigen bier produceren en deed daarom mee.
'Meiske van de streek' wordt gebrouwen door de microbrouwerij Den Triest in Kapelle-op-den-Bos. Het is een fruitig, met aroma's van pompelmoes en passievrucht. Het is bedoeld voor mannen en vrouwen. Planten uit de Plantentuin hadden ook kunnen gebruikt worden, maar de hoeveelheid en kwaliteit kunnen ze niet garanderen.
Voor elke verkochte fles wordt één euro aan 'Scale Dogs' , een goed doel dat sinds 1990 gratis geleidehonden ter beschikking stelt aan personen met visuele beperkingen over het hele land, om hun mobiliteit en onafhankelijkheid te verhogen.
Waar kun je proeven ? Voorlopig enkel in de Oranjerie van de Plantentuin Meise .

720 Jacquemart

Dit torenuurwerk met mechanische poppen, dat uren slaat, zou uit Brugge komen. Op bevel van hertog Filips de Stoute werd het ontmanteld en aan Dyon in Bougondië geschonken.
We stalen gisteren de show in Dendermonde met onze poppen. Die staan wel niet op de toren. Ze stammen echter uit een authentiek guignoltheater uit Brussel. Bij de teloorgang schonk een inwoner uit Meise die aan mij. Ze dragen dezelfde kledij als de reuzen uit Meise en de begeleid(st)ers (members).

In de Ros Beiaardstad werd gisteren 14.11.2015 de jaarlijkse reuzendag gehouden. Aangezien onze reuzen nog in staking zijn tekenden we met twee afgevaardigden present. We kregen twee oorkondes n.a.v. de opname in het immateriëel erfgoed van Vlaanderen en de Cultuurprijs van Vlaanderen.
Een meerwaarde voor de toren uit Meise zou eruit kunnen bestaan dat we een jacquemart installeren bij onze twee beiaarden, met de 5 originele houtgesneden guignols.

721 City

Het gemeentebestuur van Meise huldigde Jo Vally voor het liedje 'Wolvertem City'.
Had dat niet beter “Westrode city” geheten? Er zal onderzocht worden of het geboortehuis van de zanger in Wolvertem of in Oppem staat.
Aan alles zijn twee kanten, ook hier.

Valère Lauwers mocht ook het Gulden Boek van de gemeente ondertekenen en wordt ereburger van Meise. Een tegel met zijn naam en geboortedatum werd onthuld. De tegel zal in het voetpad voor Vally's geboortehuis in de Oppemstraat gezet worden. Leonie, de moeder van de charmezanger, woont er nog steeds.
Valère leerde zijn Engels correct spreken in het Audiovisueel Centrum Jos Chabert Meise en Jette, toen dat nog gebeurde via de audiovisuele methode en het talenpracticum.
De rij van de ereburgers die begint met Eugène Hemeleers (voor de fusie) wordt dus eentje langer. Zij bevat drie nog levende ereburgers. Maar de rij van zij die dachten dat zij er ook in thuis horen wordt eveneens langer!
Wij feliciteren onze oud-student van harte.

722 Kraamkost

Het woord van het jaar 2015 is “kraamkost” met 28 % van de uitgebrachte stemmen. Het staat voor een alternatief geschenk bij geboortes. Maak een lekker eetmaal klaar, dat de gelukkige moeder of vader enkel moet opwarmen. Dat spaart heel wat tijd uit en maakt tijd vrij voor de nieuwe burger(es). Een zeker Kim Leysen vond het uit.
Op nummer 2 stond ”flitsmarathon” en op 3 “sjoemelsoftware”.
De andere woorden die in aanmerking kwamen waren : kibbelkabinet en turteltaks.
De internetwoorden van het jaar zijn de woorden die het meest gegoogeld werden in zoekopdrachten. Hierin vinden we “nurfen”, “taks shift” en”tinder”.

723 CD&V

De politieke fracties in de gemeenteraad dragen hun fractieleider voor.
In opvolging van Valérie De Knop (als gemeenteraadslid ontslagnemende fractieleider) heeft CD&V unaniem Veerle De Cuyper voorgedragen. Zij is de derde vrouwelijke fractieleider op 5 in de gemeenteraad van Meise.

Veerle is geboren en opgegroeid in Meise en kent de gemeente door en door. Zij wil zich verder inzetten voor onze gemeente en helpen aan het uitbouwen van een gemeente waar het voor jong en oud goed is om te wonen en werken. Zij zal trachten de standpunten van CD&V duidelijk te verwoorden naar de leden van het college en de raad en verder in overleg gaan met onze coalitiepartner NVA. Zij deed dit al via de website van haar partij.
Als bruggenbouwer wil zij samenwerken naar de drie andere fracties in de oppositie Open VLD en Groen en Sp.a met het oog op het algemeen welzijn.
Veerle De Cuyper zal haar gedrevenheid, die ze ook in de Multinational Sarens ten toon spreidt, ten volle inzetten voor een beter beleid.
Zij wordt ten volle gesteund door haar echtenoot Dirk Lamberts die werkzaam is in de internationale IT sector en een schattig dochtertje Hannah.
Veerle is de dochter van Linda en Jef De Cuyper – Van Keymolen. Linda was jaren lang de drijvende kracht achter de feesten van de toenmalige CVP. Zij werkte nauw samen met Willy Van den Berghe. Zij bood zich ook aan bij de verkiezingen na de fusie met vijf vrouwen, maar werd niet verkozen.
Jef De Cuyper stampte samen met Jos Chabert het Audiovisueel Centrum van Meise, Jette en Strombeek uit de grond. Dat heet nu CVO Meise en Jette.
Veerle is ook door de goede raad die ze van haar ouders krijgt, een meerwaarde betekenen voor de huidige gemeenteraad.

724 Jules

Van Ernest Salu (ontwerper reuzen Jan en Mie en kerkhof Meise) is geweten dat hij een buitenverblijf had op de Zonnelaan in Meise.
Nu dook er in de Roetskalender 2016 een bekende persoon op die eveneens een week-end optrekje had in Meise : Jules de Saint Genois.
Deze baron stond mee aan de wieg van het Willemsfonds. Hij was in 1851 de eerste voorzitter van deze vrijzinnige culturele beweging, die de verdediging van de Nederlandse taal promootte.
Als adellijke persoon, bewoner van het kasteel de Man d’ Attenrode in St.-Kwintens Lennik in het pajottenland, was hij een vurig verdediger van het Nederlandse taalgebruik.
Hij studeerde Letteren en Recht, maar hij beet zich vast in de geschiedenis en werd provinciaalarchivaris in Oost – Vlaanderen.. Van hem is “Histoire des avoueries en Belgique”. Later werd hij hoogleraar in Gent.
In de Academie Royale des Sciences, de Lettres et des Beaux – Arts was hij de vurige verdediger van het Vlaams.

725 7

De 7 werken ?
De oudste schepen wil nog de Muziekacademie en de klassen van Westrode realiseren. Ik stel hem echter 7 werken voor :
1.     Academie
2.     Klassen Westrode
3.     Stripoteek volwaardig in de bibliotheek
4.     Beiaardconcerten via de Muze
5.     Michiels beiaard afwerken
6.     Berla eigen lokaal
7.     Reuzen Jan en Mie publiek plaatsen v

726 Sterzingen

In het dialect van Meise is dit woord niet gebruikelijk. Wij noemen dat “draakeuningëzingën”.
In kerkelijke geschriften is er nergens vermelding van drie koningen. In de 5^de eeuw werd het aantal 3 voor het eerst gebruikt. De Engelse monnik Beda gebruikte in de 8^ste eeuw als eerste de drie namen : Gaspar, Melchior en Belthazar.

Er is wel in het evangelie sprake van drie offergaven : goud, wierook en mirre. Wie welk geschenk aanbood kunnen we zien op gravures en schilderijen. Dat ligt dus ook niet vast. Mirre en wierook worden gemaakt van gomharsen, afkomstig uit de gebieden aan de Arabische zee als Ethiopië en Jemen.
In Zoutleeuw doen ze aan bedelzingen. Het is een overblijfsel van een eeuwenoud mysteriespel, waarbij ze rond trekken met een “stak – het – oep”, een uitgeholde biet met een brandende kaars erin.

727 Karolientjes

De kleine koekjes, die mijn papegaai Joke lust, heten Karolientjes.
Wij kennen ze onder de naam “nik-nakjes”. Het zou nuttig zijn eens na te gaan hoe die in andere dialecten heten. De varianten in de 8 parochies die onze keizerlijke gemeente Meise rijk is, interesseren mij ook.
Bij mijn presentatie over het dialect in Meise, brak ik het record met 52 toehoord(st)ers. Er kwamen al verschillende positieve reacties. Enkele medewerkers dienden zich aan. Oud burgemeester Kerremans beloofde mij de nota’s van zijn grootmoeder.
Dat is echt heemkundig werk, waar men een fier mag over zijn als een haan.

728 Nek

Na mijn presentatie over het dialect van Meise kreeg ik van een inwijkeling volgende mail :
“Het gaf dus de tegenstelling aan tussen de welstellende ‘dikke nekken’ van Meise en de bescheiden, hard werkenden van Wolvertem”.
Deze tegenstelling klopt niet. Ze speelde zich af onder alle kerktorens. Tussen Meise en Wolvertem kwam er een hetze naar aanleiding van de fusie in 1977. Dat ging omdat de naam van de fusiegemeente Meise werd. De Wolvertemmenaars vonden ten onrechte dat zij recht hadden op de naam. Maar Meise had toen meer inwoners en kreeg de naam.
In Meise was er vroeger de tegenstelling tussen de ressën (de meer begoeden in de fanfare De Verenigde Broeders) en de ¨ëzzëls (de kossaten van de fanfare Concordia). De eerste groep heulde samen met de heren van het kasteel van Boechout. Die hadden het zover geschopt, dat ze een vorm van sociale controle uitoefenden over onze parochie.
Een tweede vorm van dikke nekkerij vinden we bij de intellectuele inwijkelingen, die zich superieur voelen t.o.v. de autochtonen. Om hieraan te verhelpen stichtten we de Sibemol. Als ze inwijken en een toontje lager zingen, op het niveau van de autochtonen, zijn ze welkom. Vooral Antwerpenaars en Hollanders vertonen tekens van dikke nekkerij. Er zijn gelukkig veel uitzonderingen.
Onze haan zingt in sibemol. Neem er een voorbeeld aan!

729 Geluidsbrakers

Zangers scoren hits met geluid waarvan je niets begrijpt.
Zouden ze niet beter in hun Moedertaal zingen en goed articuleren, zodat we begrijpen wat ze zingen.
Laura gaat naar het Euro-songfestival met een lied geschreven door Sella-Su. Dat is veel lawaai, het klinkt mooi, maar weinig verstaanbaar. Gaat het enkel om de show en de muziek ?
Zou dat het succes van het levenslied niet kunnen verklaren. Dat klinkt mooi en het is te begrijpen.
Will Tura heeft een nieuw album. Aan stoppen denkt hij nog lang niet. Niettegenstaande zijn promostunt in zijn Geboorteplaats Veurne. Hij sprak van een sabbatjaar. Maar ondertussen werkt hij aan een musical met studio 100 over W.O. II.
Eens haantje de voorste : altijd haantje de voorste!

730 Jumelage

In een beleefd schrijven liet het gemeentebestuur van Waalre (Nederland) weten dat het de formele stedenband met Meise opzegt. “De contacten waren nog minimaal, en dus is een officiële verbroedering niet nodig”, klinkt het in de brief.
Meise en Waalre een verbroederden in 1980 onder burgemeester Armand Van Vuchelen. Huidig schepen Marcel Belgrado had deze bevoegdheid en zegt dat de verbroedering van onderuit kwam. We bezochten mekaar af en toe en keken hoe zij op vlak van OCMW, rusthuizen, dienstverlening… te werk gingen. Zo leerden we van mekaar. Zo ging de voltallige Seniorenraad op bezoek en kwam er een tegenbezoek in Meise, met lunch in restaurant Napoleon. De groepsfoto werd gemaakt voor het standbeeld van baron d’Hoogvorst.

De lagere scholen bezochten ook mekaar. De kinderen uit Waalre leerden toen onze Belgische frieten kennen.
Ze waren ook te gast op de Beiaardfeesten van 2005. Er speelde toen een Nederlandse beiaardier.
De Fietsvrienden van Wolvertem reden regelmatig naar Waalre.
Elk jaar gingen de carnavalverenigingen vieren in Waalre met een volledige bus Meisenaren. Maar de laatste jaren zijn de contacten verwaterd.
Er bestaat nochtans een Meise-Waalre comité, dat initiatieven diende te nemen. In de begroting is een bedrag voorzien voor uitwisseling.
De eerste voorzitter was Alfons van den Steen, die opgevolgd werd door Lode Verdoodt.
In 2012 was er brandstichting in het gemeentehuis van Waalre. De administratie werd elders ondergebracht. Door een wissel van het bestuur met andere wethouders en bij gebrek aan initiatief in Meise is het contact uitgedoofd.
Meise stuurde vorig jaar nochtans een brief om de collega's uit Waalre uit te nodigen. Maar die reageerden niet! Het is spijtig dat de verbroedering wegvalt.

731 Samenvoeging

K. Wolvertem S.C. uit de gemeente Meise gaat een fusie aan met Merchtem.
Waarom doen ze dat niet met K.F.C. Meise in eigen gemeente? Is dat een blauwe politieke zet, om de liberalen terug aan het bewind te krijgen ? Nieuwe fusies van gemeenten worden overwogen en dat zou wel eens de aanloop kunnen zijn naar een fusie met Merchtem, waar de liberalen het voor het zeggen hebben!
Onze jeugd zal voortaan naar Merchtem moeten. Het is dan ook vanzelfsprekend dat de club de royale subsidies van onze dienst Sport aan zich laat voorbij gaan. Of willen ze de gemeente Merchtem subsidiëren ? Ons belastingsgeld moet in eigen gemeente blijven!
De orde van de Sibemol – de virtuele orde van de autochtonen – veroordeelt deze zet! K. Wolvertem S.C. krijgt een min op haar request! De Wolvertemse haantjes kraaien in mineur!

732 Benelux

We gingen gisteren een lekkere Rodenbach drinken in deze volksherberg.
Het gerucht deed de ronde dat deze gezellige ontmoetingsplaats zou stoppen. Niets is minder waar!
Het viel ons op dat het uitgerust is om presentaties te geven. Er hangt een scherm met twee luidsprekers ernaast. Aan de zoldering prijkt een beamer. Dit kan als voorbeeld dienen voor De Spil en ’t Moment. Want de praatcafés van Erfgoedkring Berla zijn nogal amateuristisch qua inrichting (opstelling).
Hadden ze ’t Spinet, aan de parking van het zwembad, maar gelaten zoals het was! Maar de verlichte geesten van toen, in de dienst cultuur, wilden verandering naar eigen behoeften : het moest een repetitieruimte worden voor opkomende groepjes. Het onbaatzuchtig werk van vrijwilligers met inbreng van sponsors werd zo teniet gedaan. Jammer!
De vroegere uitbaatster Yvonne van de Benelux is er niet meer. Vandaar het gerucht. De accoustiek van de herberg kan beter. Maar dat weegt niet op tegen de positieve punten!

733 Rozenboom

In 1945 stierf mijn grootvader. Hij woonde in De Rozenboom Boechtstraat 21. Dat werd afgebroken en bevond zich op de huidige nummers 27 tot en met 35. Het terrein liep door tot in de Limbosweg. Dat heette in het Meises dialect : “bai Waikkë Cuypës”.
Mijn grootmoeder was al eerder overleden en Joannes De Cuyper liet een boerderij met herberg achter en nog twee inwonende volwassen kinderen : Amelie en Jef. Mijn vader trok noodgedwongen als oudste in en zo belandden wij in onze biotoop.

Amelie en Jef hadden allebei verkering en trouwden zo snel mogelijk. Zo kwam ons gezin in een van de gezelligste herbergen, waar het sociale leven welig tierde. Het was de ontmoetingsplaats van de fanfare Concordia en de Oud Soldaten (Koninklijk Maatschappij der Gewezen Soldaten van het Belgisch Leger 1903) waar Jean muziekchef van was. Het was een gelegenheidsfanfare van de ‘ressën’ (Verenigde Broeders) en de ‘ëzzëls’(Concordia) die bij de vaderlandse plechtigheden broederlijk samen optraden.
Mijn broer Piet en ik schreven onze jeugdherinneringen op. De mijne verschenen reeds eerder in deze ruriek en Piet gaf een brochure uit “De historie van ‘stamënee’ de Rozenboom in de Cuyperstraat”.
Ik maakte een maquette van dit verdwenen erfgoed en verzamelde foto’s.

734 Rustplek

Op 1 november 2013 opende The Lounge, een praatcafé.
Vroeger was het de opslagplaats van de brouwerij aan de overkant, waar nu De Donder gevestigd is.

Er was een onderaardse gang naar de overkant, waarlangs de vaten bier naar de opslagplaats aan de overkant gerold werden. Je kunt de toegang nog zien aan beide kanten. Maar toen de riool aangelegd werd de toegang aan de riool dicht gemetst.
Mijn vroegste herinneringen aan dit gebouw gaan terug tot W.O.-II toen er een vliegende bom viel aan het kerkhof. Toen was er een kruidenierszaak uitgebaat door Josephine Van Keer-Weymans, de schoonzus van mijn moeder. Ik liep er voorbij en zag mijn nonkel grote platen zetten voor de vernielde ruiten van de winkel.
Een mail naar mijn nicht Maria Van Keer leverde wat volgt op :
Voor zover ik weet is dat ons ma en pa gehuwd zijn in 1936 . Pa woonde toen met meter (Leonie Cammu) en nonkel Jef Van Keer bij Kaddeder. Ons moeder kwam inwonen en had daar een pantoffelwinkel terwijl pa schoenen herstelde. Meter en nonkel verhuisden naar de Brusselsesteenweg 118.
In 1942 kochten zij de hoek waar zij de eerste keer veranderingen deden . De Boechtstraat moest veel breder worden omdat er vroeger maar een kar door kon. Er bestaan nog oude foto’s van. Het huis had een blinde muur langs twee kanten. Ze begonnen er de winkel met voeding in 1942. Ik ben daar geboren. In 1949 hebben ze de gevels opgetrokken en een nieuw dak gelegd, zoals het er nog uitzag in 1969 toen ze verhuisden naar de Cardijnlaan 7.
Als je nieuws uit Meise wou weten, ging je voor een babbel bij mijn tante. Zij kochten het huis van De Donder, verbouwden het en baatten de zaak uit van 1949 tot 1969.
Toen trok mijn zus Marie-Jeanne erin, samen met mijn broer Piet. Het werd een boeken-en platenzaak en copy-center. Maar in een familie zaken doen, brengt verdeeldheid en mijn broer trok eruit en vestigde zijn drukkerij en copy-center naast de Muziekacademie.
Uitstalraam van de boeken- en platenzaak De Cuyper. Vanaf 1981 zou mijn zus de winkel uitbaten gedurende 40 jaar.
Vorig jaar op 1 november 2013 begon Carine Cammu the Lounge. De Meisenaren hadden liever een Vlaamse naam gezien bijvoorbeeld “’t Stamënee”.

735 Digitaliseren

Er moet dringend een hulpcentrum komen om oude dragers te digitaliseren. De archiveringsdiensten met vrijwillig(st)ers zouden daarmee sterk gebaat zijn.
Klank is al een probleem. Op de P.C. wordt voorkeur gegeven aan muziek. Maar zuivere klank - het gesproken woord - blijft marginaal. Het omzetten van cassettes en klankbanden blijft een probleem.
Foto's kun je gemakkelijk van je fototoestel downloaden. Maar met de recentere apparaten krijg je reeds problemen met het archief. Oude foto's kunnen ingescand worden. Dat gaat vrij vlot. dia's is dan weer een probleem.
Film is het grootste probleem. Met gewone fototoestellen werkt het naar behoren als je ze op P.C. zet. Maar met oude films is er een probleem. Je moet een goed systeem vinden om ze om te zetten in een compatibele modus. Als je ze dan al wil presenteren moet je ze eerst streamen. Maar dan heb je software nodig.
In de bibliotheek zou dat kunnen voorzien worden of in een ontmoetingscentrum. Maar waarom niet via een samenwerkingsverband. De erfgoedkringen zouden ermee gediend zijn.

736 Brons

Dit was het lokaal en verzamelplaats van KFC Meise. Toen ik bij de veteranen speelde, kwamen wij daar altijd samen voor we op verplaatsing vertrokken. Daar leerde ik het Alpendrankje “Almdudler” kennen.

Toen Daniël Dobbé en José Lenaerts het uitbaatten van 1978 tot 1993 was het de repetitieplaats van Cabaretgroep Sympathica, waar onze Belleman Jos Lettens de hoofdrol vertolkte. De bazin van het café speelde hierin zwarte Lola.
Moerenhout nam het over en een viertal maanden later in 2006 startten Chantal (52) uit Dilbeek en Stephan (49) uit Strombeek-Bever.
In 2015 kwamen er opnieuw nieuwe uitbaters : Christos en Kostas Loulas. De mannen van Griekse afkomst zijn al 24 jaar eigenaar van de gekende brasserie 'Le Saint Georges' in Schaarbeek.

737 Beiaard

Vroeger was dit een winkel met ‘stamënee’ van Jan en Alice De Waet.
De volgende uitbaters waren : Lisette Haeck (° 27 april 1917), Maria Straetmans en Isidoor Haeck .
Op een oude foto zien we de zaak bij de oude St.-Elooiviering met Bert Peleman en Philibert Lettens. Twee huizen verder zien we ook de staminee “Au vélo” nog en verder “Kursaal”.

In 1951 werd het “Den Beiaard” toen het stamcafé werd van de Beiaardvrienden uit Meise. Die realiseerden de oude beiaard (nu aan de bib.). Onze eerste bei aardier Jef Rottiers heeft er menig pintje gedronken na de zondagavondconcerten op de beiaard.
In … werd de zaak verkocht aan Guy Van Eyck.
Op 18.2.2008 werd het overgenomen door de huidige uitbaters Bavo en Bastiaan Vandeperre
738 Ogenblik
De Locatie van ’t Moment : anno 1717 staan er 3/4 woningen op deze kavel .Hofstede Vanden Eynde Adriaan, huysstede Crockaert Gheeraert en huysstede Van Hemelrijck Hendrik, mogelijk ook Leemans. Blijkbaar neemt Crockaert de volledige straatkant.
In “Meise, onder de toren van St.-Martinus staat op pag.15 : Deze herberg, naast de oude pastorij, noemde aanvankelijk “A la cantine”. De uitbaatster verhuisde, met naam en al, naar de Nieuwelaan, waar nu de bank is.
Op een oude foto van toen het ‘Au vieux Meysse’ en ‘In ’t oud Meysse’ heette staan de uitbaters Louis Huygens, Karel Huygens, Nicole Coremans en Clairette Coremans-Huygens
De zaal Triomf kwam er op deze plaats. Na een brand werd het afgebroken.
De Oud-Soldaten van Meise (K.M.G.S.B.L.1903) hadden hun lokaal in de zaal Triomf. Dit was ook het lokaal van de fanfare De Verenigde Broeders (bijgenaamd “de ressën”). Achter het “stamënee” was een danszaal. Die werd achtereenvolgens uitgebaat door … , Louis Huygens, Fernand Coremans, Domien Van Opstal. In 1941 waren hier nog klaslokalen boven de danszaal.

Naast de Triomf was het ‘stamënee’ van de gezusters De Cuyper (waar nu het funerarium is). Nu is hier sedert 2000 de nieuwe bibliotheek met ontmoetingsruimte “’t Moment”. In de eigendomsakte staat vermeld dat dit vroeger eigendom was van keizerin Charlotte van Mexico. De akte werd opgenomen in het schrijn, waarin de voorwerpen die door de keizerin aan Madeleine De Cuyper geschonken werden. Dit bevindt zich aan de trap en lift van de bibliotheek. In ’t Moment hangen de foto’s van twee Meisenaren : Piet Van Campenhout en René van Haeck. Hier vergadert de Cultuurraad en gaat het mandelijkse praatcafé van Erfgoedkring Berla door.

739 Bonaparte
Vroeger lag dit op het domein van de Plantentuin, die veel groter was dan nu. Het landgoed van baron Jean Paul Van Gijsel met al wat ertussen ligt, was één grote eigendom.
Het was de eerste jeugdclub van Meise in de tijd van de jeugdjaren van burgemeester Jules Van Campenhout. Het Chiroheem was toen in de schuur van Van Gijsel, op enkele tientallen meter op de Koninklijke Kasteeldreef. De A12 was er nog niet en de huidige Boechoutlaan liep van aan de inkom van de Plantentuin door en vormde de Koninklijke Kasteeldreef.
Daarna werd het een herberg “stamënee bai bëstël” uitgebaat door de familie Huygens. Jef en Jeanne Olbrechts-Huygens(?) baatte het een tijd uit (kinderen Isidoor, Lea x Frans Michiels, Roger.
In “Meise onder de toren van St.-Martinus” staat op pag. 86 een foto van de buren uit de Boechtstraat.

Wij vonden een circulaire uit de jaren 1969 waarin Auberge Napoleon beschreven werd toen het van een eenvoudige "stamënee" restaurant werd. Van 1969 tot 2011 werd het uitgebaat uitgebaat door Paul Vandersypen.
Hier was ook het eerste benzinestation van Meise van het merk Caltex.
Het gerucht deed ook de ronde dat Napoleon daar zou geweest zijn, voor zijn nederlaag in Waterloo.
Restaurant Napoleon werd ondertussen overgenomen door Jan en Gilles Stallaert. www.aubergenapoleon.be

740 Kaberdoes

De Kaberdoes op de Nieuwelaan, waar oud-voorzitster José De Greef van Okra opgroeide, is het verst van het centrum afgelegen lokaal van de fanfare Concordia en de Reuzen Jan en Mie. In mijn streekboek “Meise, onder de toren van St.-Martinus” vinden jullie op pag. 57 een van de oudste foto’s. De “oud-soldaten” poseren er voor hun lokaal. wij beschikken nog over een andere reeks.

Kaberdoes is dialect voor bordeel of hoerenkot. Of er in dce geschiedenis prostitutie is bedreven, daar hebben we het raden naar. De ligging doet dat wel veronderstellen. Want de huizen van plezier liggen buiten de stad meestal:langs een grote baan.
Toen de tram daar nog voorbij reed, was het keerpunt van het openbaar vervoer in de "rue Zérozo", aan het Noordstation in Brussel. Hij deed als het ware een ereronde voorbij de meisjes van plezier, achter de vensters. Daar hebben ze eens een verloren gewaande bus van Sport en Recreatie terug gevonden. De chauffeur was er blijven slapen.
De haan in het bordeel is de pooier.
741 Barok
De vroegste bewoner van dit pand, die ik nog gekend heb, heette “Fidel”. Hij baatte er een krantenwinkel uit. Zijn zoon André had een krantenronde in Meise. Eerst woonde die ernaast.
Frans Janssens (de vader van Theo) kocht het gebouw in 1934 en er werd een paardenstal aangebouwd, omdat ze plaats tekort hadden er rechtover. Het werd in 1936 afgebroken. Hij was gehuwd met Louise Van der Hasselt en had vier kinderen : Anna, Theo, Godelieve en Hendrika (Hariette).
In 1960 bouwden ze op het terrein een woonhuis met winkel .
In 1961 werd het gelijkvloers ingericht als winkel, want stedenbouw legde nogal strikte verplichtingen op.
In 1967 verhuisden Theo en zijn twee zussen Hendrika en Godelieve naar de winkel.
Zo kwam hun huidige woning vrij en kon daar in 1967 het Audiovisueel Centrum (nu CVO) starten. Toen de familie Janssens stopte, verhuisden ze terug naar hun woning. Want in 1972 verhuisde het AVC naar het Willy Van den Berghecentrum, waar nu de Muze verrees.

Een oud-studente Engels van het AVC huurde de winkel in 1986 en vestigde er Taverne Christie’s. Toen zij aan haar directeur vroeg, wat hij van haar taveerne dacht, kreeg zij te horen dat er in Meise enkel “stamënees” zijn.
In 1996 nam Roland De Munck uit de Tuinwijk de zaak over .
In 2008 nam Daniëlle Vander Putten de zaak over en werd het Barok bar Brusselsesteenweg 49.

742 Chinees

Het huidige Chinees restaurant op de hoek van de Strombeek Beversebaan en de Private dreef was toen de verkaveling de Nekker er kwam een restaurant.
Al snel evolueerde het naar Ô bar, een club voor holebi’s.
Later werd het een rendez – vous huis, waar regelmatig feestjes werden georganiseerd zoals in Italië met Berlusconi. Iemand vertelde mij dat de bazin zich eens liet bespringen door haar Duitse herdershond.
Nu is het China town.
743 Wilgenhut
Aan de leertuin maakte Natuurpunt een wilgenhut met de leerlingen van het zesde leerjaar.

Juf Joke was fier om met haar leerlingen en de vrijwillige werkers van Natuurpunt te poseren voor het resultaat. Zij kregen de raad mee het geheel regelmatig te voorzien van water. Want wilgentenen groeien en bloeien als je ze in de grond steekt. Zo wordt het op termijn, mits voldoende zorg, een heuse natuurlijke hut.

744 Oase

Dit rusthuis, gelegen in Eversem op de Kapellelaan kreeg een nieuwe stek in Wolvertem.
Met ziekenwagens en een bus verhuisden ze op woensdag 9 maart naar de Tramlaan. Het voltallige team en medewerkers klaarden de klus.
Het heeft 15 jaar geduurd om een geschikte locatie te vinden en de nieuwbouw opgetrokken te krijgen.
De uitbaters van het zorgcentrum broers Bart en Stefan Peeters, de 80 bewoners en het personeel zijn blij met het resultaat. Hun intrede ging met fanfare sint-Cecilia en de rode loper bij de verhuis.
De twee jaar geleden overleden vader heeft het spijtig genoeg niet meer kunnen meemaken.

Zij geven een ouderenkrantje uit : het Oasekrantje. Daarin nis er een vaste rubriek “Lief en leed in de Cuyperfstraat in Meise Frans Peeters (den Binner) en buren. Ik was een van de buren en ik heb den Binner gekend. Hij kwam in de Rozenboom regelmatig zijn pintje drinken.
Herinneringen over het leven in de Cuyperstraat werden reeds door mijn broer Piet beschreven in “De historie van Stamënee de Rozenboom” en “Meise belevenissen”. En ik heb ook mijn jeugdherinneringen opgeschreven “Jeugdherinneringen van een straatrat”. Wij moeten dringend eens gaan samen zitten om onze krachten te bundelen.

745 Moutershof

De bouw van de derde Zorgresidentie Moutershof is gestart aan de Zep in Wolvertem in de buurt van het gemeentehuis (administratief centrum Meise). Er komen een honderdtal zorgflats. Het worden 3 gebouwen die met elkaar verbonden worden. Het is een project van Realis Peter Vanmaldeghem.

De nood voor een dergelijk project blijkt uit een bevolkingsonderzoek van vorig jaar, waarbij 25 procent van de bevolking in Meise 60-plusser is. Dit procent zal niet afnemen, rekening houdend met de algemene vergrijzing over heel Vlaanderen.
Een team van artsen, verplegers en zorgkundigen staan de klok rond klaar om de bewoners bij te staan.
Senior Assist zorgt voor de uitbating en de ontwikkeling

746 Website

Meise stak zijn website in een nieuw kleedje.
Hij is opgebouwd via drie rubrieken : wonen en leven, vrije tijd en uw gemeente. Er is oog voor informatie, stratenplan, e-loket,…
We onderwerpen hem even aan de kwaliteitskontrole op Evaluatie website http://www.surveymonkey.com/s/75M6T3Q

1. Taal
2. Penetratiegraad : zie teller bezoek(st)ers
3. Lay-out :
4. Video’s :
5. Foto’s :
6. Correct en volledig :
7. Up-to-date
8. Links
9. Statistiek
10. Frekwentie update

Op de Seniorenraad kwam dat reeds ter sprake. Er worden twee termen gehanteerd : senioren en ouderen. De Seniorenraad zou een prominentere plaats moeten krijgen, op het niveau van de andere raden. Bovendien zou men het de ouderen uit onze gemeente gemakkelijk en eenvoudig moeten maken. We deden reeds een voorstel om via 1 klik te zijn waar je moet zijn : op de zoekfunctie “ouderen” (als voorbeeld). De alfabetische keuzelijst staat eronder. Iemand merkte op dat de voorzitter van de Seniorenraad niet klopt!

747 Arterossem

Tijdens het paasweekend hield de parochieploeg van Rossem een merkwaardige tentoonstelling.
Er werd opnieuw aangeknoopt met een rustend initiatief van enkele plaatselijke kunstenaars : arterossem. Paul Grégoire, Jeanne De Buyser, Willy Kerremans hielden op regelmatige basis een groepstentoonstelling. Dit is een waardige opvolger van de eerdere kunstenaarsroutes van de Kunstkring en LAK.
Er was ook plaats voorzien op de tentoonstelling voor het erfgoed van Rossem. Onder het prachtige beeld van de heilige Anna ten drieën werden merkwaardige stukken erfgoed getoond.
Ondertussen hebben een 40tal vrijwilligers de parochiale feestzaal heropend. De inhuldiging gebeurde met een eerste Rossemcafé.
Opp 18 en 19 juni zijn er parochiefeesten.
Zie facebook : rossemleeft en http://www.feestzaalrossem.be
Op http://www.rossemleeft.be kunnen we het leven onder de kerktoren van Rossem volgen. Bij mijn bezoek merkte ik op dat er opnieuw plantengroei bulkt uit de galmgaten.

748 Hapkin

De graaf met de bijl kreeg de bijnaam Hapkin.
Een hapkin zou een bijl zijn waarmee men de bomen merkte die in aanmerking kwamen om er een galg van te maken. Bij ons was kapaf de bijnaam van August Van Doorslaer, die kapaf zei als een boom moest gemerkt worden om te kappen. Of ze er toen galgen van maakten is niet geweten. Die waren alleszins al uit de mode.
Hapkin was in 1111 de bijnaam van BoudewijnVII van Vlaanderen. Toen hij in 1118 zich in een oorlog stortte tegen Normandië werd hij zwaar gewond. Hij bleef doorvechten, maar stierf 9 maanden later kinderloos. Hij was ondertussen monnik geworden, om zo het recht op de eeuwige gebeden van zijn confraters te verwerven.
En ja, Hapkin is ook de naam van een stoer bier. Hoe kan het anders in bierland. Of de hanen dat lusten, valt uit te proberen.

749 Aprilvis

Op 1 april is het uitkijken geblazen. Want snoodaards proberen ons te foppen.
Zo was het vroeger de gewoonte om iemand op te sturen om “een zakje knoopsgaten” te halen. Een variante hiervan was “ een fles droog water gaan kopen”.
Michel Van der Veken, de plaatselijke beenhouwer in de Boechtstraat ten tijde van de “Rozenboom” vroeg ons het vierkant – rond te gaan kopen. Recent hoorden wij er nog een : “de sleutel van de kerkfabriek “ afhalen.
Maar in de media lanceerden ze een prijs. Wie zich het eerst aanmeldde kreeg een beloning. Zo daagden rijen luisteraars of kijkers op.
De kinderen bedachten ook een spelletje. In ’t geniep werd een papieren vis gekleefd op de rug van het niets vermoedende kind. Er zijn er heel wat met dat papieren visje op de rug huiswaarts gekeerd, na schooltijd.
Of er een variante met een haan bestaat, daar hebben wij het raden naar!

750 Klimop

Eindelijk is het zover. De kleuters van Westrode hebben hun nieuwe lokalen betrokken. Een van de 7 werken van de schepen is voltooid.
Sedert het begin van dit schooljaar zaten ze in de beschuttende werkplaats in de Neromstraat. Nu beschikken ze over vier klassen en een polyvalente ruimte, die als binnenspeelruimte en er turnzaal wordt gebruikt. Directrice Griet De Roos is blij voor haar kleuters en hun juffen.
Ze hebben voor de gelegenheid de rode loper uitgerold. De kleuterleidsters hadden er zelfs hun Paasvakantie voor over om alles in orde te zetten. Proficiat voor deze onbaatzuchtige inzet!
Het groen errond wordt ook al aangelegd. Er komt voor elke klas een eigen tuintje met zandbak. En volgend jaar krijgen ze ook een aparte kinderspeelplaats.
Om het landelijke karakter uit te spelen as troef, legt men ook nog een groene weide met speeltuigen aan. En door de lage vensters kunnen de kleuters van in hun klas de koeien, paarden en schapen observeren.
Of er ook ezels en hanen komen is voorlopig niet geweten.

751 Jenatzy

Op 18 juni 2016 trokken we met Berla naar het kerkhof van Laken. Theo Swinnen was onze uitstekende gids.
We bezochten het graf van de eerste rode duivel: Jenatzy. 1899
Aan de ingang van het kerkhof vinden wij de zaak van de nakomelingen van Salu Ernest. Die had zijn buitenverblijf in de Zonnelaan in Meise. Hij was ook de ontwerper van het kerkhof van Meise en de oorspronkelijke reuzen Jan en Mie.
Theo blichtte naast de wetenswaardigheden rond de grafmonumenten en de crypte de links met Meise. Zo bezochten wij het graf van Lucien Acou, schoonvader van Eddy Merckx. Er was ok het graf van Balat. Die zou iets te maken hebben met de ballatkas in de Plantentuin Meise, waarvan de foto nu als logo dienst doet.
Jos Chabert huldigde destijds het grafmonument in voor Pleyel op 15.9.1996. De foto moeten we zeker toevoegen aan het Liber Amicorum Jos Chabert.
De gids uit Meise verzamelde volgende gegevens :
MARIE PLEYEL Moke 1811-1875
Dochter van een diplomaat en uitzonderlijk begaafde pianiste.
Speelt als 14-jarige solo pianoconcert in De Munt.
Tegen de zin van haar moeder verloofd met Hector Berlioz.
Moeder arrangeert huwelijk met de Oostenrijkse toondichter en pianobouwer Camille Pleyel – zij is 20 en hij 53 jaar.
Na 4 jaar gescheiden en is erg bevriend met Chopin en Liszt met wie ze gedurende 10 jaar door Europa toert en op alle grote podia concerteert.
Krijgt in die periode een kind van ???
Ze behoudt de artiestennaam Pleyel.
Vanaf 1848 pianoprof aan het conservatorium van Brussel en dat gedurende 24 jaar.
Felix Mendelson draaide graag haar partituurbladen om.
Het monument is een initiatief van haar leerlingen van het Conservatorium daar ze geen verwanten meer had.
Beeld van de Brugse beeldhouwer Henri Pickery naar Italiaans model. Restauratie door Epitaaf in 1986.
Symboliek : fakkel – lier – palmtak – lauwerkrans – leeuwenpoten.
Bösendorfer – Steinway - Maene

752 Picnick

Plantentuin Meise brak op zondag 26 juni 2016 het wereldrecord “langste picknicktafel “. Momenteel staat het op naam van een organisatie uit Koeweit met 194,7 meter.
Er staat een driehonderd meter lange constructie. Op 26 juni ’s middags werden duizend mensen verwacht. Het werden er 500.

Deze wereldrecordpoging, past in de ZomerFloridylle. Met dit feest wil de Plantentuin het startschot geven voor de zomeranimatie. Iedereen kon zich inschrijven voor de picknick. Men bracht zijn eigen picknick mee, maar elke deelnemer kreeg een goodiebag met lekkers. Op de tafel stonden potten met vergeten groenten en eetbare bloemen. De picknicktafel blijft de hele zomer staan.
Hiermee zet de Plantentuin in op kwantiteit, zonder de kwaliteit uit het oog te verliezen. In het recent uitgegeven Jaarverslag 2015 wordt dat en volle aangetoond.
Ondertussen staat de Reuzenaronskelk weer in bloei. Allen daarheen !

753 Zalm

Ik kan aan het lijstje van mijn “eretitels” er eentje toevoegen : zalm.
Inderdaad, ik zwem regelmatig tegen de stroom in. Dat wordt door velen niet geapprecieerd. De andere helft bewondert dat.
In mijn geliefde Scotland bezocht ik 3 maal falls of Shin in Sutherland waar de zalmen de watervallen over springen. Ik trachtte dat te fotograferen, wat niet gemakkelijk is. Ik heb het ook eens gefilmd.

Voor alle duidelijkheid : de andere eretitels wil ik jullie niet onthouden.
De inspectie onderwijs betitelde mij als eredirecteur van het Audiovisueel Centrum (Jos Chabert) Meise en Jette.
De bediende van de dienst cultuur schreef in een opdracht in een uitgave : aan Jef, de eeuwige rebel.
Ze noemen mij ondertussen ook “het geheugen van Meise”. Ik heb dan wel een fenomenaal geheugen dat ik bij mijn geboorte meekreeg, maar dat geheugen vertoont veel gaten die ik via mijn blogs wil opvullen.
Officiële eretekens zijn aan mij niet besteed. Moest ik die opsteken zou ik mij in het wereldje van de hypocrisie begeven. Liever niet!

754 Renners

Het monument voor Eddy Merckx aan het Administratief Centrum van de gemeente Meise in Wolvertem krijgt heel wat bekijks.
De reacties zijn dan ook niet uit de lucht gegrepen. Zo stonden de senioren op hun fietstocht op de Sporteldag ervoor. De schepen van Cultuur gaf toelichting en verklaarde dat de renner links onderaan hijzelf is. Dat kun je zien, zei hij, omdat die opzij kijkt om te zien of er een stamenee te zien is, om even te stoppen.
Hoe kunnen we de anderen benoemen? En welke anekdote past erbij ? Misschien kunnen we plaatselijke renners uit het verleden nomineren.
Een van onze vroegere burgemeester, een fervent fietser past er alleszins bij.
Staat er ook geen vrouw bij ?
De kannibaal himself staat er prominent op.

755 Pastorie

Het kerkbestuur van Sint-Laurentius-Wolvertem is vernieuwd. Er verscheen een foto hierover met v.l.n.r.: penningmeester Erwin Philips, lid Nadine Roels, voorzitter Pol Aerts, lid Leo Robberechts, federatiepastoor Meise & Wolvertem Jan Lagae en secretaris a.i. Luc Van Ophalvens. Het bestuur wacht onmiddellijk een aantal zware taken, zoals verwerven en renoveren van de Pastorie van Wolvertem in de Oppemstraat. Daar werd bezwaar tegen ingediend, maar dat is ondertussen verworpen door de gouverneur.
Federatiepastoor Jan Lagae van Kiemkracht zou beter zijn intrek nemen in de pastorij St. - Martinus. Die heeft standing en zou toch niet verkocht worden.
Er zou ook 1 federatie moeten komen die samen valt met de gemeente. Bij de post zou dat voor de postnummers ook zo moeten. Nu hebben we er 2 : 1860 en 1861. Waarom moet men alles nodeloos ingewikkeld maken ?

756 Optocht

Bij een samenkomst van de gidsen van de Plantentuin Meise stootten we op een groep bloedcicaden, die op de stam van een Linde kruipen.
Het is de tijd van de processies. Zouden de mensen deze traditie afgekeken hebben van de dieren? Dat zou wel eens kunnen, want planten en dieren gedragen zich dikwijls zoals mensen. Of is het omgekeerd ? In de Evolutiekas kunnen we het volledige verhaal van het ontstaan van het leven analyseren.

De H. Anna – processie die door de Plantentuin trok en die we op zondag 24 juli 2011 opnieuw lieten doorgaan, met groot succes, gaat niet meer door. De parochie vond dat er geen traditie is. Nochtans is dit een eeuwenoude traditie, die terug gaat tot de XVIde eeuw. We zouden die graag opnieuw laten uitgaan als de H. Anna op een zondag valt.

757 Volksheil

Nicolaas Cupérus (° 1842 - + 1928) was de grote promotor van de Zweedse gymnastiek in Antwerpen.
Zijn vader was een Fries en baatte een theehandel uit op de suikerrui. In het atheneum krijgt zijn zoon de turnmicrobe te pakken van zijn leraar Jozef Isenbaert. Hij richt de eerste Vlaamse gymclub “Gymnastische volkskring” op. Hij leert de Sinjoren gezond bewegen en een goede houding aannemen. Hij wordt de turnpromotor van Vlaanderen en geeft het eerste Vlaams gymnastiektijdschrift “Volksheil” uit. Hij determineert de Nederlandse turnvaktaal. In 1881 richt hij de Belgische Turnbond op en staat mee aan de wieg van de Internationale Federatie voor Gymnastiek.
In de Zweedse gymnastiek geldt de borstademhaling. In de lessen t’ai chi leren wij nu de buikademhaling. Dat zou gezonder zijn.

Ik had dank zij mijn turnleraar Richard … ook de turnmicrobe te pakken. Ik kreeg 8 jaar les van dezelfde turnleraar. Hij gaf ons het maximum van de punten als we op onze handen konden lopen. Aangezien ik ga voor elke uitdaging, leerde ik dat op de hofweg in de Rozenboom, met mijn voeten tegen de wasdraad. Maar daar is het bij gebleven. De Chiro ging voor het sporten in een turnclub. We traden elk jaar wel op met acrobatie op het jaarlijks Chirofeest.

758 Wonderweekend

Op maandag 22 augustus 2016 bleven tweehonderd gezinnen bleven overnachten in de Plantentuin Meise. Geen gewone tenten, maar kartonnen tenten waren hun verblijf tijdens dit familiefestival “Wonderweekend”. Vier vaders wilden wat meer tijd met hun kroost doorbrengen. Het hele gezin kon van alles beleven en ontdekken o.a. eten in een restaurant zonder bestek of een toertje maken op het water in een rijdend bad. Er was ook een fakkeltocht en een spectaculaire acrobatieshow. Slapen 's nachts deden ze per twee in een waterdichte kartonnen tent. Ze moesten die eerst zelf beschilderen. Een echte Indiaanse tipi kon als intrek dienen voor het hele gezin.

Dit was niet gratis maar voor een gezin van vier personen kostte dat voor een nacht 210 euro. De helft van de opbrengst gaat naar SOS Kinderdorpen.
Dit initiatief vulde de diversiteit van de nieuwe initiatieven om meer volk naar de Plantentuin te trekken aan!

759 Ekecheiria

In Griekenland werden tijdens de klassieke Olympische spelen de wapens stil gelegd in Olympia.
Dit initiatief zou door de Verenigde Naties kunnen hernomen worden tijdens de Olympische spelen in de zomer. Of dat realiseerbaar is, is maar de vraag. De landen in oorlog liggen niet wakker van dit mondiaal sportevenement.
Bovendien leven we onder hoogspanning sedert de dopingperikelen van de Russen.

760 Ontdiering

De voorbije 500 jaar zijn 322 soorten gewervelde landdieren uitgestorven. Wetenschappers spreken over ‘ontdiering’ - een knipoog naar 'ontbossing'.
Ondertussen heeft de panda in Paradaiza op het Chinese “halve maanfeest” een naam gekregen : Tian Bao of schat van de hemel. Het is dan toch niet Elio geworden.
Het snoetje van dit schattige dier trekt heel erg op dat van mijn leeuwhondje : Faffifournik.

761 Parking

De directrice van gemeentelijke basisschool De Leertuin lanceerde een tegenstrijdig bericht in de pers. Zij pleitte voor verkeersveiligheid door gebrek aan parkeerplaatsen, maar koppelt daaraan een uitbreiding van de school met speelruimte. Er is al geen plaats om te parkeren in het centrum.

De schoolomgeving is een leerschool voor verkeersonveiligheid. Dat is al meer dan een halve eeuw zo. In de jaren 60 deed de VZW “Wakkere Burger” een onderzoek van de omgeving. De parking voor de school is een flessenhals die dood loopt. Een uitgang voor die parking zou kunnen tussen het Verloren Uurke en De Snipper. Dat was toen ons advies. Maar politieke bekrompenheid besliste anders . Het werd een schijtweide voor honden.
De parking afsluiten tijdens de schooluren met een bareel is ook zo’n niet doordacht idee. Als daar een ondergrondse parking zou komen, waarvan de handelaars ook al jaren dromen, is alles mogelijk.

762 Administratie

Het oud gemeentehuis van Wolvertem stond op het programma van de Open Monumentendag. Het gebouw wordt openbaar verkocht door de gemeente. Er kwamen veel bezoekers op af.
De gemeenteraad van de vroegere gemeente Wolvertem besliste op 8 augustus 1836 dat een nieuw gemeentehuis aan de orde was. Het gebouw diende als gemeentehuis, schoollokaal, zetel van het vredegerecht en archief. Het gebouw stortte twee keer in, door stormweer in 1876 en door een slechte toestand van de waterput in 1925, maar werd telkens weer opgebouwd. Nu staat het gebouw leeg. De gemeente kan moeilijk twee oude gemeentehuizen bewaren en onderhouden. Dat zou op onze kosten gebeuren en in tijden van besparen zet men de tering naar de nering!

Onder druk van enkele nostalgische burgers, die nochtans tegen verhoging van belastingen zijn, werd verkregen dat in de verkoop de gevel moet blijven en de gedenksteen van de gesneuvelden. Ze zouden die beter verhuizen naar het gemeentepaleis (administratief centrum). Dat bespaart inspanningen van de ouderen die deelnemen aan de plechtigheden.
Er is dringend nood aan een ernstige en wetenschappelijke evaluatie van gebouwen en monumenten die bescherming verdienen. Daar zouden de heemkundigen misschien werk kunnen van maken. Er bestaan lijsten van allerlei instanties, waarbij zelfs vragen rijzen hoe het in godsnaam mogelijk is dat krotten beschermd zijn.

763 Transacademia

Jan Govaerts componeerde een geheel van lievelingsstukken voor de opening van de Academie in Meise. Het voltallige korps : leerkrachten, administratief personeel en onderhoudsvrouw stonden op de planken van de Muze voor de uitvoering.
De plechtige opening gebeurde door directrice Eva Vermeiren, Marcel Belgrado en zijn opvolger Emiel De Boeck. Zo is het 2^de werk van de 7 van Belgrado gerealiseerd.

764 Blog

Het Nieuwsblad onderwierp de websites van 308 Vlaamse gemeenten aan een grondige test. 32 criteria telden mee voor de evaluatie van de websites o.a. Kan je online een adreswijziging doorgeven? Staan de openingsuren en de uitzonderingen op de homepage? Staan alle recente nieuwtjes uit de gemeente erop?
Meise behaalde 7,3 op 10.
Op   M.C. Gemeente Meise

Parochie Meise    https://forms.office.com/r/nQgCJjjMiyM.C.
Gemeente Meise https://forms.office.com/r/nQgCJjjMiy

Heb ik eigen criteria in een meerkeuzetest verwerkt. Ik zou de criteria van Het Nieuwsblad eens willen vergelijken met de mijne.
We hebben in de Ouderenraad enkele voorstellen gedaan om de toegankelijkheid van de senioren naar deze informatiebron te vereenvoudigen. Een klik zou moeten volstaan. Maar dat werd niet aangepast : een minpunt!
Het resultaat van de vernieuwde website is wel een verbetering tegen de vroegere. Je kunt nu via het e-loket belangrijke gemeentelijke documenten opvragen.   De interactie met smartphone of tablet is mogelijk. Het formaat van de website wordt automatisch aangepast aan het toestel waarmee je de pagina opent.
www : witte wijn wijf

765 Kleinkinderen

Het is bekend dat kinderen bij uw kinderen ons leven grondig veranderen.
Mijn eerste kleinkind werd geboren en woonde in Brussel : Laura. Ik ging regelmatig naar daar om haar uit te nemen in de kinderkoets. Ik kuierde langs de ring en aan het justitiepaleis.
Van mijn tweede kleinkind werd ik peter : Gilles. En nummer drie was ook een jongen : Adriaan.

Bij mijn jongste dochter lukte het niet. Noodgedwongen kozen ze voor adoptie. Dat bracht mijn vierde kleinkind : Hannah uit China.

Doordat zij in mijn buurt woonde, gaf meer gelegenheid tot contact. Ik leerde ze vlot lezen op 1 maand. Mijn professionele ervaring en didactisch inzicht en haar talenten maakten dit resultaat mogelijk

766 Zusters

In aflevering 146 van Toren roept haan belichtte ik reeds dit onderwerp. Maar 50 jaar zusters in Meise vraagt om meer. Ik laat zuster Veerle aan het woord :
De zusters van Meise en ikzelf waren blij verrast dat jullie deze dankdag bedachten. Wij weten wel dat danken deugd doet, maar ouder wordend ervaren wij ook dat dankzeggen maar gelukkig maakt als het van twee kanten komt.
Jullie danken ons. Ik wil ervan profiteren om jullie allemaal te danken en ook onze oprechte genegenheid en waardering te verwoorden naar deze parochie en naar de Meisenaars toe.
Toen we hier in ’66 kwamen wonen, had zuster Dominica Meise al 3 jaar verkend, samen met zuster Mathilde.

Pastoor Louis Geysen had de Annuntiaten naar hier gelokt. Hij was begaan met de Sinte-Maartenschool. In de visie van de toenmalige Algemene Oversten en van de directies van de Moutstraat waardeerde hij het zoeken naar kwaliteitsonderwijs, gekoppeld aan het consequente pedagogische handelen van het gezag van het hart dat wonderen doet. En zoals jullie weten, die zorg is er nog en de visie doet het vandaag ook nog.
Bij de start deed zuster Yvonne Poelmans de keuken en zij fietste elk vrij moment naar ouderen en zieken. Haar zorg werd later overgenomen door zuster Laurence en zuster Roberta.
Na vele jaren in de kleuterschool verlegde Zuster Dominica haar werkterrein naar een voltijds engagement in de parochie.
Zuster Lydia begon 50 jaar geleden haar kloosterleven bij ons in Meise. Na de onderbreking voor haar noviciaat in Heverlee, kwam zij terug naar de Sinte-Maartenschool. Bij haar op pensioenstelling werd de catechese haar belangrijkste opdracht.
Zuster Marita verving mij na jaren in het derde leerjaar, in 1980, als directrice. Nu biedt zij dagdagelijks hulp in de school en toont zij heel betrokken, fier en gelukkig hoe de school werkt en steeds verder groeit.
Wij begonnen 50 jaar geleden met drie lagere en drie kleuterklasjes waarvan er slechts vijf erkend werden door de staat.
Zuster Hilde Metdenancxt en zuster Paula Thomis, zuster Lutgardis, zuster Roberta en zuster Noëlla waren hier slechts voor een kortere periode.
De band tussen de Annuntiaten en Meise werd nog intenser toen onder de stimulans van Jef Moens en anderen ook RIGU en GROS de zending van zuster Mia en mezelf ondersteunden. Onze Afrikaanse medezusters vragen me nog steeds naar Meise. Ik moet er destijds te pas en te onpas verteld hebben over: ‘chez nous à Meise’.
Nog niet zolang geleden sprak iemand nog zijn bewondering en dankbaarheid uit voor wat de zusters hier een halve eeuw lang deden. Hij vond dat Meise geluk heeft gehad met zijn zusters. Bij de zusters beluister ik hetzelfde. ‘Wat een geluk dat wij in Meise terecht zijn gekomen’ herhalen zij!
Daarbij zijn wij er ons toch wel van bewust dat het God was die zijn wonderen deed in, met, dankzij, en zelfs niettegenstaande de zusters.
Is het in dit jaar van barmhartigheid, waarin paus Franciscus het zo dikwijls heeft over zorgende nabijheid, over tederheid en bemoediging die uit onze ogen zouden moeten stralen, over handen die redden, helen en helpen niet goed dat wij mekaar daarvoor danken? Over de jaren heen hebben parochianen en zusters terecht veel van mekaar verwacht en mochten zij mekaar veel geven.
Maar wij hebben ook ervaren dat we daarin ook wel tekort schoten en de hoop in mekaars hart misschien niet altijd brandend hielden.
Daarom vind ik het gepast dat we bij gelegenheden als vandaag complementair bij het dankwoord ook sorry durven zeggen aan mekaar om wat mis liep, om wat we niet zagen of wat we verwaarloosden.
Misschien is er niet dat méér onze verbondenheid versterkt dan een dankbare vergevingsgezindheid. Het zijn immers Gods levenwekkende krachten bij uitstek. Hij legt ze in ons hart. En dat is ook al een reden om te feesten!

767 Proxima b

Deze Exoplaneet werd recent ontdekt. Zij is 1.3 x zo zwaar als de aarde. Zou er een
atmosfeer zijn en vloeibaar water.
Ondertussen is er ook een satelliet aangekomen op Mars. De lander crashte waarschijnlijk. Maar de hoofdmissie, cirkelen rond Mars is geslaagd.

768 Slang

In onze steek leven drie slangen : de adder (Vipera berus), de gladde slang (Coronella austriaca) en de ringslang. Zij hebben een unieke rugtekening, waardoor de onderzoekers ze kunnen herkennen. Zelfs bij vervelling kan men herkennen van welke slang dat vel komt.
De bruine tot grijszwarte hazelworm is geen slang (Anguis fragilis) . Dat is een hagedis die zijn poten verloor in de evolutie.
Er zijn dan ook nog de nieuwe soorten : inwijkelingen of exoten. De Russische rattenslang heeft zich in Nederland gevestigd. In België is er ook een nieuwkomer : de Taiwanese rattenslang (Ortriophis taeniurus) nabij Hasselt.

769 Pietenpact

Het is ver gekomen! De druk vanuit Nederland werd te groot. Wij dreigen onze roets te verwaarlozen. Het Pietenpact afgesloten door het Vlaams Nederlands huis de Buren gaat mij te ver! Dat Ketnet en het Vlaamse onderwijs daarin volgden is een brug te ver.
Is het geen omgekeerd racisme, dat wij onze gebruiken zouden moeten aanpassen aan de nieuwkomers ?

Zwarte Piet, de kindervriend, zou teken zijn van racisme!? Waar halen ze het. Hij is de trouwe gezel van Sinterklaas. Het is een erefunctie gegund aan een sympathieke zwart gekleurde medeburger. En zij die dat om allerlei, ook politieke redenen misbruiken, zullen later nog wel iets uitvinden! Want het zogezegde compromis gaat nog niet ver genoeg volgens het Minderhedenforum!?
Ofwel passen andere culturen zich aan ons aan of wij passen ons aan !? Dat is de vraag!

770 Chitwan

In het hart van de jungle van het Bardia national park in Nepal leven neushoorns, Bengaalse tijgers, luipaarden, lippenberen, …
Een hoorn van een neushoorn is meer waard dan goud : 55000 Euro per kg. Dat komt omdat vooral China invoert als afrodisiacum!? Het is nochtans alleen verdroogd haar!
Nepal is een voorbeeld in de strijd tegen stroperij en bescherming van bedreigde diersoorten. Dat gebeurt collectief. Iedereen wordt erbij betrokken.
Er zijn daar 3 religies : hindoeisme, boedhisme en toerisme.
Als ze voort doen, zoals ze bezig zijn met het ontkerkelijken, komt de kerktorenhaan ook nog op de rode lijst!

771 Stromatoliet

Wetenschappers vonden een bacteriële afzetting in 3.700 miljoen jaar oude rotsen. Tot nu toe lag het ouderdomsrecord 220 miljoen jaar lager.
Zo stond het in EOS.
Een stromatoliet is het oudste fossiel ter wereld, een bolvormige structuur die ontstaat door toedoen van een kolonie bacteriën. De microben vormen een laag, waarin deeltjes sediment vast komen te zitten. Als de eerste laag bacteriën sterft en het oppervlak verhardt, komen er weer bacteriën bovenop groeien. Een stromatoliet groeit in laagjes, die zichtbaar zijn op een doorsnede.
Ze vonden ze in de Groenlandse ijskap toen die smolt. Het fossiel is officieel de oudste levensvorm die wetenschappers ooit vonden. Het eerste leven zou ontstaan zijn 4.000 miljoen jaar geleden. De oermoeder van al het leven zou ‘slechts’ 300 miljoen jaar ouder zijn dan de stromatolieten.

772 Verdict

Het Nieuwsblad publiceerde de resultaten van de grote gemeentetest. Voor Meise luidt het verdict :
1. Openbaarheid van bestuur : 0
2. Bibliotheken : 5
3. Bereikbaarheid burgemeester : 0
4. Kostprijs documenten : 6
5. Website : 7,1
6. Beltest (snelheid hulpverlening) : 9
7. Hulp aan ondernemers : 6
8. Groentest netheid begraafplaatsen : 10
9. Toegankelijkheid gemeentehuis : 9,5
10. Belastingen : 6,5
Er is werk aan de winkel!

773 Rituelen

Op 13 mei 1917 verscheen O.L.V. in Fatima. Dat was het begin van een voortdurende verering tijdens bedevaarten. Een ritueel dat ze uitvoeren bestaat hierin dat ze kaarsen in het vuur gooien bij de kaarskensprocessie.

Herman Boon pr. had een bijzondere verering voor O.L.V. van Fatima. Hij ging er op bedevaart en bracht medailles mee. Een ervan liet hij inmetsen in de muur op het einde van het Chiroheem. Die viel bij de aanbouw om, zonder slachtoffers. Onze proost kweet het feit dat er geen gekwetsten waren, aan O.L.V. van Fatima.

774 Pijlgifkikker

In de Mabundukas van het plantenpaleis in de Plantentuin Meise leven nu 40 geelgestreepte pijlgifkikkertjes (Dendrobates truncatus). De kikkertjes zorgen er voor de biologische bestrijding. Zij eten vooral mieren en andere kleine ongewervelden. Door de uitschakeling van mieren, zullen bladluizen verminderen.
Er wordt ook gedacht aan het uitzetten de kikkertjes in de serre met de reuzenwaterlelies en de regenwoudkassen.
Ze komen van hobbykweker Olivier Anseeuw, die haalde bij een duurzame kweker in Colombia (Tesoros de Colombia, zie http://www.tesorosdecolombia.com/) en een (CITES)vergunning verkreeg.
De geelgestreepte pijlgifkikker woont op de bodem van de onderste meter van het regenwoud en klimt dus niet. Men hoopt op spontane voortplanting. Hiervoor werden enkele bromelia's op de voet van een paar bomen geplant om voor kleine poeltjes te zorgen waar de kikkervisjes kunnen opgroeien. De diertjes houden zich overdag schuil en zijn vooral 's nachts actief. De kans dat bezoekers de kikkertjes zullen zien is dus miniem.

775 Naledi

Twee jaar na hun ontdekking in een Zuid-Afrikaanse grot hebben onderzoekers 1.500 fossielen toegewezen aan een nieuwe mensensoort: de homo naledi. De vondst kan de nu al ingewikkelde stamboom van de mens grondig door elkaar schudden, want het gaat om een mix van menselijke en aapachtige kenmerken. De voeten, handen en enkels lijken op die van de Homo-soort, maar de heup en schouders meer op die van de Australopithecus, de voorloper van Homo. De onderzoekers vermoeden dat de soort, , ongeveer anderhalve meter groot en een brein ter grootte van een sinaasappel, helemaal aan het begin van de stamboom van het mensengeslacht Homo zou kunnen staan. Een nauwkeurige datering is vrij moeilijk door allerlei omstandigheden.
Lees ook:
* Biologe Evie Vereecke (KU Leuven) blogde op Scilogs al over de vondsten in de Rising Star grot
* Gezocht: stamboom van de mens
* Sediba, ongeziene mix van aap en mens

776 Logicomix

Apostolos Doxiados en Christos N. Papadimitriou maakten een strip, waarin de Wiskunde en de moderne filosofie vervat zit.
Het is een prachtige beeldroman over de spirituele odyssee van Bertrand Russell. Die zocht als filosoof naar de absolute waarheid. In zijn zoektocht stootte hij op grote denkers zoals Frege, Hilbert, Gödel en Wittgenstein. Zijn doel : het bepalen van onwrikbare grondslagen voor de Wiskunde bleef echter buiten bereik. Door vastberaden bij zijn missie te blijven, zette hij zijn carrière en zijn persoonlijk geluk op het spel. Het dreef hem bijna tot waanzin!

Een overzicht :
Russell “Principia” (Jena)
Leibniz “Begriffschrift” Beschrijving der begrippen – streven naar een volledig logische taal
Aristoteles – Boole syllogismen + variabelen
Gausz Laat je nooit rechtstreeks in met oneindigheid
Georg Cantor Gradaties in oneindigheid – schepper verzamelingenleer
Mittreg – Leffler Parijs
Henri Poincaré bevrijder van het belang van de menselijke intuïtie
David Hilbert apostel van het exacte logische bewijs
Verzamelingen tot Cantor : getallen, vormen, begrippen
in de XIXde eeuw op grond van wetenschappelijke eigenschappen
Frege en Peano theorie van getallen
Eubolides Russells paradox : zelfverwijzing
Cantor
Peano Turijn
David Hilbert Göttingen

Gottlieb Frege Jena
1903 Whithead – Russell Typentheorize – premissen
Het vat der Danaïden vullen Pribncipia
Christos algoritmes
Ludwig Wittgenstein “Tractatus” premissen van de typentheorie
Hilbert proposities – beeldtheorie
Yeates Gödel Axioma

777 Jumping

Een opmerkelijke sportprestatie werd door Gilles Thomas uit Meise geleverd. Ook Zoë Conter viel in de prijzen.
Hij werd door de Vlaamse Jumpingsport verkozen tot meest talentvolle junior. Dat verdient de sportverdienste voor 2016.

Hij werd Europees en Belgisch kampioen bij de jumping junioren. Hij trad onlangs op in de Kerstjumping.

778 Yoga

Deze discipline ontstond in India 2000 jaar geleden. De basisgeschriften zijn Yoga Sutras van Patanjali. Ze stellen een 8 stappenplan voor met ademhaling, mediatie en ethiek.Er bestaan verschillende vormen :
hatha yoga (ademhaling – asana’s = lichaamshoudingen)
vinyasa (beweging)
yin yoga (langzaam stretchen)
ashtanga Yoga (vaste reeksen asana’s)
bikram yoga (26 vaste asana’s)
zwangerschapsyoga ( 90 minuten op 40 °)
yengar yoiga (iedere houding lang aanhouden (blokken, stoel of dekentje)

779 Vogeltelling

Op zaterdag 28 en zondag 29 januari 2017 gebeurt de grootste vogeltelling in Vlaanderen. Iedereen kan mee tellen tijdens Het Grote Vogelweekend van Natuurpunt? Ga naar http///www.natuurpunt.be
Het is reeds de 18^de actie.
Elke teller maakt kans op deze Swarovski verrekijker t.w.v. €1000. Zo krijg je elke vogel haarscherp te zien.
De Belgisch cartooniste Eva Mouton maakt voor de gelegenheid een vogelposter
Eva Mouton maakte een vogelillustratie ter gelegenheid van de tuinvogeltelling.
Natuurpunt haalde gisterenavond het scherm op Een om de actie voor te stellen. Dat gebeurde met een oude vogelgids met aquarellen en de nieuwste apps.

780 Klokkenslagers

De jacquemarts tronen hoog en droog, onder een afdakje, op de toren van het middeleeuws belfort van Kortrijk. Ze heten Manten en Kalle. We zouden in de St.-Martinustoren in Meise ook zoiets kunnen installeren. Het Beiaardcomité heeft toch geld genoeg! De twee figuurtjes zouden Jan en Mie kunnen heten. Dan slaan we vier vliegen in één slag : de reuzen, de members, de poppen en de klokkenslagers.
Dan staat de haan niet meer eenzaam aan de top.

In 1382 werden ze na de slag van Westrozebeke meegenomen naar de O.L.V.-kerk van Dyon. Maar in 1853 liepen Manten en Kalle mee in de vastenavondstoet. In Kortrijk hadden ze toen al hetzelfde idee als in Meise, maar daar in 2015 : reuzen Jan en Mie 4m, de members tot 2m en de poppen 30 cm.
her en der zie je klokkenslagers op de torens verschijnen bij de beiaarden. Zou daar ergens een inventaris van bestaan.
De haan op de toren houdt immers van gezelschap.

781 Schobbejak

Dit woord was de benaming voor de stropop waarop schildknapen met de lans oefenden.
Later werd de term overgenomen in het dialect. Enerzijds betekende schobbejak schurk. Maar er was ook een zachtere variant : guitig iemand.
Zo zou je in Meise Piet, de leider van de Straatmus destijds; kunnen noemen. En Jos, onze belleman, was zeker ook een guitige schobbejak.
Het is een eretitel geworden. We zouden de orde van de schobbejakken moeten stichten.

782 2017

Het is niet toevallig het jaar van de haan in de Chinese kalender. Alhoewel ik liever de Tibetaanse gebruik. Daar zijn er twee elementen : vuur – vogel. De haan komt er niet in voor.

Elementen

Dieren

vuur

haas

vuur

draak

aarde

slang

aarde

paard

ijzer

schaap

ijzer

aap

water

vogel

water

hond

hout

zwijn

hout

muis

os

tijger

Dit jaar, op 1.11.2017, wordt ons CVO Meise en Jette 50. Het is een jubileumjaar. Maar het oorspronkelijke Audiovisueel Centrum is maar 41 jaar geworden. Op 5.8.2008

783 Bobo

De bo-bo was de goudsmid van koning Dagobert.
De eminente leden van bestuursorganen worden soms ook smalend bo-bo’s genoemd. Maar de volksmond zal dus een andere benaming moeten zoeken. Want de oorspronkelijke term houdt toch te veel eer in.
Misschien zou het Sint – Elooi comité de titel kunnen invoeren binnen de eregezellen.
In het Frans betekent bobo “bourgeois bohème”. Chansonnier Renaud zingt er een liedje over. Misschien iets voor de Meisekes?
Ondertussen is het standbeeld van de eerste magister van de St.-Elooiviering nog altijd verdwenen. Vandalen hadden het van zijn voetstuk gehaald. Gelukkig heeft de gemeente het gerecupereerd.
Laat ons maar hopen dat het niet even lang duurt om het terug te plaatsen, als de tijdspanne dat we moesten wachten op onze nieuwe haan op de kerktoren van St.-Martinus. En de afwerking van de oude beiaard conform de uitspraak van de Commissie voor monumenten en landschappen laat ook op zich wachten.

784 Baphomet

Baphomet was een god voor de Tempeliers. Hij had een bokkenhoofd, een vrouwenlichaam en gespleten hoeven. De Tempeliers werden daarvoor veroordeeld.. Het woord Baphomet is waarschijnlijk een verbastering van het Arabische woord abufihamet, dat in het Noord-Spaans werd uitgesproken als bufihamat. Het betekent “Vader van het Begrip” of “Vader van de Wijsheid”. Het woord vader betekent in het Arabisch tevens “bron”.
Het zou ook kunnen dat de betekenis uit het Grieks komt : “Onderdompeling is Wijsheid”.
Of de logebroeders daar tegenwoordig nog rekening mee houden is maar de vraag.

785 Mening

De ontkenning van de klimaatopwarming door Trump en een aantal medestanders vraagt enige reflectie.
Na Reizen Waes in Tuvalu en het afscheuren van de ijskappen zou dat toch duidelijk moeten zijn!
Maar het is wel arrogant dat mensen beweren dat ze de natuurkrachten naar hun hand kunnen zetten.
De morele stam van de entourage van de Amerikaanse president creëert een effect ter ontkenning en het negeren van wetenschappelijke feiten. Maar de believers zijn in hetzelfde bedje ziek. Hun moreel stamgevoel, leidt hun tot hetzelfde effect : blind geloof!
De jiujitsu aanpak langs beide kanten is aangewezen. Speel in op hun onderbuikgevoel! Gebruik de kracht van de tegenstander.
Laat ons eindelijk de wetenschap niet meer zien als een verzameling van in steen gebeitelde waarheden, maar als een betrouwbare manier om kennis te vergaren. Dat zal ons al heel wat vooruit helpen.

786 Plantenschikkunst

Op zondag 26 februari kwam Ikebana headmaster Eikou Sumura samen met Yuka Okubo naar Plantentuin Meise voor een Ikebanademonstratie. Ze is één van de bekendste Sogetsu Ikebanakunstenaars.
Eikou Sumura begon pas op latere leeftijd met Ikebanakunst. De laatste twee decennia is zij niet alleen een voorbeeld en inspiratie voor degene die Sogetsu Ikebana beoefenen maar voor iedereen die ervan geniet.
Ikebana betekent "de bloem tot leven brengen". De Japanse Ikebanatraditie legt de nadruk op de schoonheid en de expressie van planten.
Eikou Sumura is een "ambassador for design", een programma van het Japanse ministerie voor economie, handel en nijverheid. Het is dankzij dit programma dat zij samen met Yuka Okubo een demonstratie komt geven om de Ikebanakunst te promoten. Tijdens de demonstratie gebruikt ze typische Japanse voorjaarsbloeiers en worden er enkele speciaal in Japan gecultiveerde bloemen geïntroduceerd
Voor meer info: http://www.sogetsuazaleastudygroup.be/
www.plantentuinmeise.be
Nieuwe Japanse cultivars
Japan staat bekend om de kersenbloesem en azalea's. De lente in Japan is een stuk uitbundiger dan wij in ons land gewoon zijn. Van oudsher zijn bloeiende Japanse lentetakken belangrijk in de Ikebanakunst. Vanaf 1868, het begin van de Meiji-periode, gebruiken de Japanners meer en meer soorten bloemen die uit het westen zijn ingevoerd. Dit beïnvloedt uiteraard de manier van bloemschikken enorm.
Vandaag maken we de omgekeerde beweging. Japanse boeren vinden de weg naar de snijbloemenhandel over heel de wereld met hun nieuwigheden. Een voorbeeld is een hele grote cultivar van de reukerwt die ze op de markt brachten en die tijdens deze demonstratie veelvuldig gebruikt zal worden. Voor Japan is het experimenteren en kweken van nieuwigheden voor de snijbloemenhandel belangrijk. Het zorgt voor een extra winterinkomen voor de rijstboeren in het deel van Japan waar slechts één rijstoogst per jaar mogelijk is.

787 Statistiek

Meise 31.12.2016
Inwoners : 18959
Meise :                    9747
Wolvertem :            8041
Oppem :                  1171
jonger dan 18 :   3990
65 – plus :    3624   v : 1985
                               m : 1639

788 Natuurbeheer

Op dinsdag 28.3.2017 werd de 100.000ste natuurbeheerder in Vlaams Brabant gevierd.
Dat gebeurde in het Land van Oppem van Natuurpunt. Roos Verschure, een leerling van Montessori in Oppem, viel de eer te beurt. Gedeputeerde Tie Roefs bracht een kruiwagen vol geschenken mee voor de methodeschool en voor alle deelnemende kinderen. Want de leerlingen waren een hele dag aan het werk in dit prachtige natuurreservaat.
De vrijwilligers van Natuurpunt Meise waren paraat om de leerlingen en de juffen te helpen met raad en daad.
Dit kwetsbaar stiltegebied in het hartje van het schilderachtige Oppem is uitgegroeid tot een pareltje. Conservator Jerôme mag er fier op zijn. Natuurpunt Meise heeft de Birrebeek, de Wolvertemse beemden, de Buitenweide, de Berenput en dit land van Oppem in beheer. Scholen en verenigingen helpen regelmatig met het natuurbeheer.
789 Plant
Een plant is ook maar een mens. In het Boedhisme is alle leven heilig. Het is bekend dat toen de dalai lama zijn filmzaal bouwde in Lhasa, de werken 2 jaar duurden, omdat de arbeiders elke spadesteek moeste analyseren en alle levende wezens eruit moesten filteren.
Tijdens mijn examen voor Plantentuingids moesten we van wijlen Gerd Ausloos uitleg geven door plantengedrag te vergelijken met ons gedrag.
Onderzoek op planten leert ons dat ze vriend en vijand herkennen. Ze hebben een immuunsysteem dat vreemde indringers herkent en vervolgens aanvalt. Hoe ze dat precies doen, is nu volledig uitgeklaard.

789 Mobiliteitsplan

Ik was gisteren in Gent. We namen de tram 1 naar het historische centrum. Dat is een akelige tocht. De trams scheren op enkele centimeter van geparkeerde wagens. En in de autovrije zone is het nog erger.
Ik stelde ernstig de vraag of deze zone niet, eerder vrij gemaakt is van auto’s ten voordele van de trams i.p.v. de voetgangers. De trams scheren er kris kras door de straten. Aartsgevaarlijk!? Ze zijn wel vergeten ze groen te herschilderen!
We zagen de prachtige tentoonstelling OER, de wortels van Vlaanderen. Het middagmaal in De Kuip van Gent was overheerlijk. ’s Namiddags brachten we een bezoek aan de fototentoonstelling van Michiel Heyndrickx in de St. – Baafsabdij. Prachtig Michiel! Hartelijk gefeliciteerd!

790 Muonen

Door de kosmische straling schieten voortdurend muonendeeltjes door alle materiaal heen, ook door ons lichaam. Uranium en plutonium treken ze aan of stoten ze af.
Dit fenomeen wordt gebruikt om in scheepscontainers en in kerncentrales om nucleair materiaal op te sporen. Want muonen worden aangetrokken door nucleair materiaal.
Ze vliegen los door ons heen, zonder ons te schaden.
Ze gebruiken ze ook voor onderzoek van pyramiden. Dat gebeurt met een muonendetector. Ook vulkanen worden ermee bestudeerd.

791 Cacao

Om chocolade te maken heb je cacaobonen nodig. Die zijn afkomstig van de cacaoboom (Theobroma cacao = uit het Grieks godenspijs). De bonen zijn bitter en geurloos. Ze worden gedroogd, gebrand en vermalen en leveren zo cacaoboter en cacaopoeder op. Dat zijn de basisingrediënten van chocolade.
Witte chocolade krijg je door cacaoboter, suiker en melkpoeder te mengen.
Melkchocolade vereist cacaopasta of cacaopoeder?
Bij zwarte chocolade wordt geen melkpoeder gebruikt, maar wel meer cacao.
Er zit ook lecithine in. Bij witte chocolade komt ook vanille.

792 Haas

De streekvreemde paashazen doken weer overal op met Pasen. Bij ons zijn het de klokken die de paaseieren werpen.
De paashaas zou internationaler zijn. De klokken daarentegen zijn sterk verbonden met het katholieke geloof. Ik herinner me dat ik als kleine jongen met de misdienaars met de ratel in de hand, eieren ging halen bij de boeren.
Er zijn stille krachten bezig om ons erfgoed onderuit te halen. Daar moeten we ons tegen verzetten. Onze oereigen gewoontes moeten voorrang behouden op import!

793 Kruisweg

De parochie St.-Martinus Meise hield de traditionele kruisweg de vrijdag voor Pasen om 3 u. in een modern kleedje.
Op twee schermen werden bronzen beelden geprojecteerd van een prachtige kruisweg in …
Korter bij vinden wij er een bij de O. L. V. Kapel aan het kanaal in Humbeek.
De oude schilderijen in de kerk hingen er wel desolaat bij. Die hadden toch wat meer aandacht verdient. Misschien kon dat met aangepaste verlichting voor de gelegenheid.

794 Sibemol

Sibemol; is het logo van de autochtone Meisenaars.
Toen onze heemkring Berla stil lag, door intern gekibbel, nam ik het initiatief om een virtuele orde van autochtonen op te richten. De sibemol stond er als symbool voor. Waarom? Migranten die naar Meise komen beweren dat ze moeilijk kunnen integreren. Ze leggen de schuld bij de autochtonen. Niets is minder waar. Moesten zij zich wat nederiger opstellen en een toontje lager zingen, blijkt er geen probleem. Meisenaars houden niet van dikke nekken of mensen die zich beter achten dan anderen. Doe gewoon en de rest komt vanzelf. Van daar de filosofie achter de sib : zing een toontje lager in sib!
We hebben tijdens de beiaardfeesten een ritueel bedacht. Beiaardier Eddy Mariën en Kamiel De Vos zijn inwijkelingen of migranten. We namen ze publiek op in de orde van de autochtonen op de trappen van de kerk.
Reeds eerder had ik bij de voorstelling van het boek “De heren van Boechout en hun waterburcht” auteur Constant Noppen vereremerkt met een nogal primitief pinnetje met de Sibemol. En ook bij de Oud Soldaten bijeenkomsten tussen 1993 en 2003 (aar waarin ze 100 werden) kwamen de autochtonen aan bod. Wij zongen elk jaar een nieuwe strofe bij ons lijflied.
Om de orde geldig te maken voor heel de gemeente Meise, kregen de 8 parochies van Meise elk een muzieknoot toegewezen. Bij de uitgave van mijn tweede streekboek kreeg Sint – Brixius – Rode het label re – bemol. Er zijn maar 7 noten op de notenbalk. Voor de 8^ste parochie wordt dat noodgedwongen de hoge do.
Ondertussen hadden we een beter idee. Alle parochies krijgen het embleem Sibemol met elk een ander kleurtje.

795 Toekomst

Waar willen we naartoe ? Wat zijn de noden van onze bevolking? Welke prioriteiten leggen we vast?
Drie vragen voor onze politici.
In de steden kampen ze met gebrek aan plaats. Groentetuintjes bij de huizen zijn er amper. Daarom kiezen ze resoluut voor de ‘Urban grown up farm’.Ze kweken groenten in lagen naar omhoog met hydrocultuur.
Parkeren kan gemakkelijker gemaakt worden door op de parkeerplaatsen sensoren te plaatsen. Met een app kan men dan geleid worden naar een vrije plaats.
Een betere gids voor visueel gehandicapten vinden we in het project ‘citys unlocked’.
Aan de nieuwe straatverlichting met LED is er overschot aan energie aan de palen. Als men op de verlichtingspalen stekkers voorziet om op te laden, zal elektrisch rijden zeker een boost krijgen. Want nu vreest men tussen twee opladers stil te vallen.
Werk aan de winkel voor onze beleidsmensen.

796 Cacao

Het roze of wit bloemetje dat de cacaovrucht produceert bloeit slechts één dag. De cacaobloesem heeft maar 5% kans om uit te bloeien tot een cacaovrucht.
De Belgen zijn na de Zwitsers de grootste chocolade-eters van de wereld met 5,66 kilogram per persoon per jaar. De teelt van cacao in Afrika gaat gepaard met verlies van regenwoud en sociale problemen, zoals kinder- en dwangarbeid.
Je leest er meer over in Tracé en ook over chocolade. Ze gaan ook dieper in op bepaalde pijnpunten binnen de cacao-keten. Dat vind je in EOS.

797 Stripoteek

De Stripoteek van Meise vinden jullie sedert 2000 onder de bibliotheek van Meise. Hij begon in Jeugdhuis ’t Sloefke in Wolvertem. Momenteel hebben ze ongeveer 19000 strips in hun aanbod.
Die wordt nog gerund door echte, onbezoldigde vrijwilligers. Ze barst momenteel uit haar voegen. De oude meubels worden nu vervangen door nieuwe met drie verdiepingen. Zo kunnen drie maal meer strips een plaatsje vinden. Het werk wordt opgeknapt door de vrijwilligers. Oud meubilair kan opgehaald worden.

We tellen tegenwoordig 470 leden. Wie twee jaar geen strip ontleent, wordt uit het bestand gehaald, maar kan zich wel terug inschrijven. Een stripverhaal ontlenen, kost tussen de 25 en 80 eurocent. Cd-roms en dvd's kunnen ontleend worden aan 1,25 euro per stuk.
Op zondag 28 mei istonden ze op de Beiaardfeesten in Meise-centrum met een hele voorraad - dubbele strips,
Info: www.stripbib.be of www.facebook.com/stripbibmeise

798 Asbest

De Openbare Vlaamse Afvalstoffenmaatschappij begon met asbestsaneringen in Meise.
In de jaren 60 stortte Eternit alle landbouwwegen in Limbos, Eversem en Rode vol afval, om het de boeren gemakkelijker te maken om hun veld te bereiken. De toenmalige schepen was zich uiteraard niet bewust van de gevolgen. Het enige voordeel was dat de tractoren niet meer in de modderige landwegen wegzakten.
Wij woonden toen in de Mechelsebaan. Ik herinner mij de stortingen tot een halve meter in de Oude Vilvoordsebaan, een parallelweg van de Vilvoordsesteenweg.
De homogene ophooglagen vormen ook vandaag nog een gezondheidsrisico wanneer asbestvezels vrijkomen en ingeademd worden. Het verwijderen van die laag neemt het risico weg.
Want het moet u maar overkomen! Ik verloor enkele vrienden aan longvlieskanker!

799 Fantasia

De dansafdeling van de Akademie voor Muzische Kunsten Meise pakte uit met Fata Morgana. De leerlingen gaven het beste van zichzelf in een subliem optreden. Iedereen deed me. De familieleden van de leerlingen konden 2 maal komen kijken mits voorinschrijving om 11 en 19 uur.
Tijdens het optreden gingen mijn gedachten naar de jaren 60. Toen was er op deze plaats in open lucht het Cirsus van de Patclub. Met de beperkte middelen van toen creëerden wij met vrijwilligers iets gelijkaardigs.
Ik dacht ook aan de openlucht optredens ingericht door Herman Boon pr. met de jeugd van toen.
Had Fata Morgana in open lucht opgevoerd geweest tijdens de Beiaardfeesten, had iedereen het kunnen zien. Het had de belastingbetaler van Meise minder gekost. Want de optredens tijdens de Beiaardfeesten van groepen kosten (te) veel geld. En het wordt ook een verkleedpartij met gehuurde kledij! Maar 325 Euro voor de reuzen Jan en Mie is er te veel aan! De Reuzengilde Concordia Sibemol is veroordeeld tot de bedelstaf!

800 1967

1967
1.11.1967 Start Audiovisueel Centrum Meise 50 jaar
lees : http://www.avc-jos-chabert-cl.jouwweb.nl
https://www.tumblr.com/blog/aacc-laboratory
https://jefdecuyper.wordpress.com/
http://blog.seniorennet.be/cl
http://fotoalbum.seniorennet.be/JefDC/avclmeise
http://www.surveymonkey.com/s/R57Z68R
https://www.youtube.com/watch?v=sXDrscHBdfw
1967 18.5. geboorte van mijn dochter Veerle
Ze is nu gemeenteraadslid in Meise.
22.5.1967 brand in de Innovation

Ik was ooggetuige van uit de Sint - Janskliniek.

801 Zalm

Ik kan aan het lijstje van mijn “eretitels” er eentje toevoegen : zalm.

Inderdaad, ik zwem regelmatig tegen de stroom in. Dat wordt door velen niet geapprecieerd. De andere heft bewondert dat.
In mijn geliefde Scotland bezocht ik 3 maal Falls of Shin in Sutherland waar de zalmen de watervallen over springen. Ik trachtte dat te fotograferen, wat niet gemakkelijk is. Ik heb het ook eens gefilmd.

Voor alle duidelijkheid : de andere eretitels wil ik jullie niet onthouden.
De inspectie onderwijs betitelde mij als eredirecteur van het Audiovisueel Centrum (Jos Chabert) Meise en Jette.
De bediende van de dienst cultuur schreef in een opdracht in een uitgave : aan Jef, de eeuwige rebel.
Ze noemen mij ondertussen ook “het geheugen van Meise”. Ik heb dan wel een fenomenaal geheugen dat ik bij mijn geboorte meekreeg, maar dat geheugen vertoont veel gaten die ik via mijn blogs wil opvullen.
Officiële eretekens zijn aan mij niet besteed. Moest ik die opsteken zou ik mij in het wereldje van de hypocrisie begeven. Liever niet!

802 Sibemol

Sibemol; is het logo van de autochtone Meisenaars.
Toen onze heemkring Berla stil lag, door intern gekibbel, nam ik het initiatief om een virtuele orde van autochtonen op te richten. De Sibemol stond er als symbool voor. Waarom? Migranten die naar Meise komen beweren dat ze moeilijk kunnen integreren. Ze leggen de schuld bij de autochtonen. Niets is minder waar. Moesten zij zich wat nederiger opstellen en een toontje lager zingen, blijkt er geen probleem. Meisenaars houden niet van dikke nekken of mensen die zich beter achten dan anderen. Doe gewoon en de rest komt vanzelf. Van daar de filosofie achter de sib : zing een toontje lager in sib!

We hebben tijdens de beiaardfeesten een ritueel bedacht. Beiaardier Eddy Mariën en Kamiel De Vos zijn inwijkelingen of migranten. We namen ze publiek op in de orde van de autochtonen op de trappen van de kerk.
Reeds eerder had ik bij de voorstelling van het boek “De heren van Boechout en hun waterburcht” auteur Constant Noppen vereremerkt met een nogal primitief pinnetje met de Sibemol. En ook bij de Oud – Soldaten bijeenkomsten tussen 1993 en 2003 (jaar waarin ze 100 werden) kwamen de autochtonen aan bod. Wij zongen elk jaar een nieuwe strofe bij ons lijflied.
Om de orde geldig te maken voor heel de gemeente Meise, kregen de 8 parochies van Meise elk een muzieknoot toegewezen. Bij de uitgave van mijn tweede streekboek kreeg Sint – Brixius – Rode het label re – bemol. Er zijn maar 7 noten op de notenbalk. Voor de 8^ste parochie wordt dat noodgedwongen de hoge do.

803 AVC Jos Chabert cl 50

Het ontstaan van onze aanvankelijke taalschool staat uitvoerig uitgelegd op YouTube.
https://www.youtube.com/watch?v=sXDrscHBdfw
Het is een interview van 24 minuten waarin eredirecteur Jef De Cuyper zijn lijdensweg van 29 jaar doorloopt in het zoeken naar lokalen. Hij werd “bezetter” genoemd, omdat hij noodgedwongen elk leegstaand lokaal inpalmde voor zijn leerkrachten en studenten.
Maar het verhaal van ons AVC, zoals het kortweg genoemd werd, beperkt zich uiteraard niet tot infrastructuur.

Het idee kwam van Jos Chabert, jonge schepen in Meise bij het begin van zijn briljante politieke carrière. Hij wou een cultureel initiatief nemen i.p.v. de gebruikelijke wegenwerken. Het zou een talenpracticum worden. Op de trappen van de St.-Martinuskerk, na de mis van 10 u. sprak hij mij daarover aan. Ik was toen voorzitter van de Jeugdraad in Meise. Ik vertelde hem dat ik een studiedag gevolgd had met de voorzitter en de secretaris van het oudercomité van de gemeentelijke jongensschool. Hij wou dat ik zijn idee in de praktijk uitwerkte. Dat groeide vrij snel uit tot een volwaardige taalschool. De missie werd het aanleren en inoefenen van Europese talen op een efficiënte wijze.

In 1968 volgden Rik De Graef en ik zelf het postgraduaat SGAV in Mons. Wij maakten kennis met de internationaal gereputeerde audiovisuele en structureel-globale methode in het Centre de Phonétique Appliquée van de Université in Mons. Deze internationaal gewaardeerde methode stamt uit Zagreb en kwam via Paris naar Mons. Ik ben er fier over dat ik als eerste en enige deze methode in Vlaanderen introduceerde. Het was het logische vertrekpunt om talen aan anderstaligen aan te leren. De koppeling met het inoefenen via ons uniek talenpracticum was de waarborg voor ons succes.

Louis Becq beschreef in “Meise, een fuzie met Wolvertem en Oppem bloemlezing politieke en sociale geschiedenis Deel I : 1921 – 1982” op pag. 20. De tekst over mijn ambtsperiode : directeur van 1967 – 1996 en voorzitter van de Bestuurscommissie 1996 – 5.8.2008 kwam in nauwe samenwerking met mij tot stand. Mijn opvolgers stonden in voor het vervolg.

Op 5.8.2008 werd de naam van de school veranderd en het logo afgevoerd. Jammer genoeg volgde het opgebouwde didactische profiel : de objectieve meerwaarde van de school tot dan!

Maar ondertussen werd er niet stil gezeten. Het volledige didactische verhaal publiceerde ik op het seniorennet onder de titel Collegium Linguarum http://www.avc-jos-chabert-cl.jouwweb.nl
en later kwam er   een website in het Nederlands  https://jefdecuyper.wordpress.com/     en in het Engels https://www.tumblr.com/blog/aacc-laboratory   bij.
Bij een viering van een van de pioniers publiceerde ik alle foto’s in mijn bezit op het fotoblog  http://fotoalbum.seniorennet.be/JefDC/avclmeise
en om het didactisch af te maken een test over de kennis     http://www.surveymonkey.com/s/R57Z68R

804 Stamtisch

In elke herberg was er vroeger de familietafel. De uitbater en enkele vrienden namen er plaats. Dat is een ronde tafel dicht bij de toog.
Ik bewaarde deze tafel van Estaminet De Cuyper (later Rozenboom) die zich bevond tussen Boechtstraat 33 en 29 en doorliep over de hele breedte tot de Limbosweg. We zoeken nog steeds de oorspronkelijke bouwheren en eigenaars. In 1927 en later tot 1955 werd de herberg uitgebaat door de familie De Cuyper. Ze werd verkocht aan Jean Leemans door de gezusters Baudewijns, die in ’t Verloren Uurke woonden.

Ik nam destijds plaats aan de stamtisch van café de la gare in Esch sur Sûre (Luxemburg). Jos Lettens en ik waren de eregasten. We werden door iedereen getrakteerd op autentieke Quetsch. Dat is een brandewijn met plaatselijke pruimpjes. Zo werd ik er ereburger.
Zo'n traditie zou hier bij ons, in de weinig resterende herbergen, moeten ingevoerd worden.
Een haan zou er trots op zijn!

805 Priesters

De kerk van St.-Martinus-Meise zat stampvol voor de viering van Frans Stoffelen (85 jaar en 60 jaar priester) en Jan Lagae (70 jaar en 45 jaar priester) op zondag 25 juni 2017.
Ik had het eerder al over vieringen. Tegenwoordig viert men om de haverklap, om de 5 jaar. De waarde van deze attenties gaan dan snel devalueren. Het wordt alledaags en er komt sleur op.
Ik wil daarmee niets afdoen aan de verdienste van deze twee priesters en goede vrienden.

Magister van St.-Elooi Frans Stoffelen springt eruit met zijn diamanten of 60 jaar priesterjubileum!
Betty De Vriendt hield een toespraak in naam van de parochie.
De H. Mis werd opgeluisterd door het kerkkoor van St.-Brixius - Rode en begeleid door feestelijke orgelmuziek

806 Beauty

Een haan op een toren is feitelijk kleiner dan je denkt. Maar hij staat alleszins groots in de belangstelling.

Ik had een lief, klein hondje. Het was de moeder van Boomer, waarover ik het reeds had in bijdrage … van het merk poedel. Haar naam Beauty van Meise. Het hondenhaantje dat voor dat nageslacht zorgde toen hij nog maar 9 maanden oud was heette Jekyl, een raszuiver Leeuwhondje, autochtoon Vlaams ras.

'Beauty of Meise' is een nieuwe halfhangende, grootbloemige Fuchsiacultivar met als kenmerken een dubbele bloem met oudroze kelk en phloxpurperen tot lavendelpaarse kroon.
Ze werd geselecteerd door een particuliere fuchsiakweker Marcel Michiels uit Koningshooikt. Ze is tevens de hybride van de fuchsiacultivars 'Jef Vander Kuylen' en 'Hilda'. Op 16 september 2006 werd ze erkend door de Nationale Belgische Fuchsiakeuringscommissie en geregistreerd onder het nummer 6550 van de American Fuchsia Society.

Op 24 juni 2007 werd ze gedoopt in de Oranjerie van de Plantentuin van Meise met als doopmeter actrice Vanya Wellens en als dooppeter zanger Jo Vally. Vanya is de dochter van de gereputeerde kunstenaar Jan Wellens, die zelf enkele jaren bloemen tekende in de Plantentuin van Meise.

Ik kocht een exemplaar van de ‘Beauty of Meise’ aan en volg nu dagelijks zijn ontwikkeling. Daarbij denk ik vaak terug aan de Vlaamse Beauty van Meise.

Zou er ook ergens een haan met dezelfde naam te vinden zijn ?

807 Afval

Ik bracht zaterdag een bezoek aan de parking aan het zwembad.

De Hawaifuif heeft ongeveer 6.000 bezoekers gehad. In 2009 waren dat er nog maar 1.500. Er mag dus van een stijgend succes gesproken worden.
De Honolulubaar op vrijdagavond voor de volwassenen werd ook een succes. De chaos die ze er achter lieten is wel een minpunt.

Volwassenen klagen over zwerfvuil op hun stoep, in hun straat en in hun voortuin. Maar als je ziet wat ze hier achter lieten, stemt dat wel tot nadenken. De 250 vrijwilligers van Chiro Meise en jeugdhuis Knodde konden dat ’s morgens opruimen.
De opbrengst is ten voordele van beide verengingen.

808 Matrijs

Ik verzamel al heel lang herdenkingsmedailles. Ondertussen is dat een heel museum geworden.
Zo kreeg ik de hele voorraad matrijzen van de Melio in Strombeek. Dat was een winkel van sporttrofeeën met atelier om munten en herinneringsmedailles te slaan. De bedoeling was om er een museum van te maken. De afgewerkte stukken vormen een hele verzameling.

Ik heb een reeks foto’s gemaakt van het atelier van de Melio. Die breidde dat fel uit n.a.v. expo 58. De medaille wordt op basis van een tekening gemaakt in het groot in klei. Daarna wordt deze figuur gegraveerd in zacht staal. Deze matrijs verhard via een procedé dat trimmen genoemd wordt. Daarna wordt de afbeelding geslagen in een metaal.
Ik zou mijn hele verzameling matrijzen willen onder brengen in een museum. Maar dat lukt voorlopig niet. Iemand een idee ?
En ja! Er zitten hanen tussen.

809 Bomen

Er zijn 60.065 boomsoorten op aarde. Zo leren we uit de wereldwijde databank voor boomsoorten. Brazilië, Colombië en Indonesië herbergen het meeste aantal soorten, elk meer dan 5000. Het Amazonewoud telt 16000 boomsoorten
Enkele merkwaardige soorten : Mammoetboom sequoiadendron giganteum, Eucaliptus regnans, Sequoia sempervirens Hyperium 116 m, Helios 114 m en Icarus 113 m hoog.
En op de Nieuwelaan in Meise staat een prachtige Linde die bescherming verdient. Ze zouden daar een mooie rotonde kunnen rond maken.

En nog een weetje : K O M kort omloop hout (populier, wilg) 2 tot 8 jaar.

810 Cacao

De roots van de cacao liggen in Midden Amerika.
De Azteken bereidden reeds een drank Xocoatl, die de oervorm is van chocolade. Het recept : peper, vanille en cacaobonen. De Maya’s gebruikten de bonen als betaalmiddel.
In 1753 gaf Linnaeus het de latijnse naam “ Thaobroma cacao”.
In de mythologie was cacao de gift aan Guna van de moedergod Nana en de vadergod Baba in Panama.
De cacaoteellt keert terug naar Midden Amerika met de biologische teelt van Criollo chocolade. In West Afrika was het Forastero.

Bij een lekkere koffie past een zwarte chocolade of een droog koekje.

811 Landjuweel

Reeds in de XIVde eeuw hielden de Schuttersgilden hun landjuweel. Zij reikten bij wedstrijden zilveren schalen uit. Het waren schutterswedstrijden tussen graafschappen en hertogdommen.

In de XVde XVIde eeuw verschijnen de rederijkers, (amateurdichters, en voordrachtkunstenaars). Die stichten hun eigen landjuweel. Het beste “spel van zinne” krijgt daar ook de zilveren schaal. Een zinne was het thema waarond gewerkt moest worden.

De bekendste winnende stukken zijn Elcerlijc” en “Marieke van Nieumeghen”.

Antwerpen mag pronken met het beroemdste landjuweel in 1561 van de Violieren. De rederijkerskamer uit Turnhout “De Heybloem stal de show in de grote optocht.

Door de goedsdienstoorlogen kwam er een zwart gat in deze geschiedenis. Maar in 1922 werd in Brussel door “De Noordstar” nieuw leven ingeblazen. Maurits Sabbe, Oskar De Gruyter en Herman Teirlinck vormden daar de jury.

Piet De Cuyper maakt deel uit van de hedendaagse Orde van het Gulden Masker. Dat is een voortvloeisel van de oorspronkelijke toneelwedstrijden.

812 Pavese

Cesare Pavese leefde van 1903 tot 1950. Hij zet ons aan het denken met zijn uitspraak. “De grofste belediging van een mens is te ontkennen dat hij lijdt. De enige vreugde op aarde is het beginnen. Twee dingen interesseren me : de techniek van de liefde en de techniek van de kunst.”

Op Wikipedia vinden wij meer over hem.

813 Volksgezegden

In Oost Vlaanderen gebruikt men volgende gezegden. Ik pikte ze op van mijn schoonmoeder uit Haaltert.

Ons Heer moet van ieder zijn getal hebben.
Een man zijn broek moet af en toe in de wind hangen.
Je moet voor een duivel een kaars branden en achter zijn gat uitblazen.
Je denkt dat je ons Heer bij zijn tenen hebt, maar je hebt de duivel bij zijn haar.
’t Zijn allemaal geen vrienden die op u knikken.
Je moet een vogel niet pakken op zijn pluimen.
’t Zijn niet allemaal schoon schotels die smaken.
Is het gezwollen, dan is ‘t goed. Maar moet het nog zwellen dan ben ik eraan.
Je bent beter met een brok dan met een brèzeling.
Je moet nooit het vlees van uw bord laten pakken.
Weet je wie uw beste vriend is ? Aa eigen.
De wereld is intrest. Je moet de kat niet bij de melk zetten.
Een visje gooien om een paling te vangen.
De liefde is blind,. Zij is door de wijsheid de ogen uitgestoken.

814 Planten

De eerste verwijzing, dat alle leven ontspringt via planten, schreef de profeet Jesaja. Dat was 7 eeuwen voor onze jaartelling. Hij vertelt het verhaal van de stronk van Jesse. Koning David stamde daarvan af.
In EOS staat een prachtig artikel over de stamboom van de bloemen.
Van de huidige plantensoorten maakt 90% bloemen. Zaadplanten gaan al zeker 300 miljoen jaar mee, maar bloemen doken ten vroegste 250 miljoen jaar geleden op. Er zijn geen fossielen uit die tijd gevonden. Hoe ze eruit zagen blijft een raadsel. Met behulp van statistische technieken en computers reconstrueren wetenschappers bloemen van bijna 800 bestaande planten Zo hopen ze de eerste ‘oerbloem’ te vormen.

Foto : EOS

Alle moderne bloemen stammen af van één voorouder die 140 miljoen jaar geleden leefde.
Een internationaal team van onderzoekers ontdekte dat verschillende methodes en scenario’s een vergelijkbaar eindresultaat opleveren: een tweeslachtige bloem met minstens 10 stuifmeeldraden en zeker 5 onvergroeide vrouwelijke ‘vruchtbladen’ (die bij veel bloemen samen de stamper vormen).
Vooral de voorspelde schikking van een klein dozijn identieke bloemblaadjes was echter een verrassing: die bleken niet, zoals bij veel hedendaagse bloemen, in een spiraal ingeplant - wat door veel botanici als primitiever gezien wordt – maar vormden daarentegen vier concentrische kransen.
Dat werden er in de loop van de evolutie steeds minder, suggereren de wetenschappers in ‘Nature Communications’, vermoedelijk omdat het specialisatie mogelijk maakt, bijvoorbeeld tot kleurrijke kroon- en beschermende kelkblaadjes. Voordelige veranderingen in een gen dat slechts één van de kransen beïnvloedt, konden zich zo voltrekken zonder dat het in de bloem meteen een boeltje werd.

815 Geur

Reuk speelt een rol in entertainment, geneeskunde en godenverering.
We kennen goud, wierook en mirre uit de religie. De drie koningen brachten deze schatten naar Jezus in Betlehem.
Napoleon staat bekend om zijn parfums, maar ook Lodewijk XIV maakte er gretig zijn hofhouding volgde hem.
De geur van kaneel doet ons dan weer aan de Sinterklaasperiode denken met speculaas.
De Antwerpse kunstenaar de Cupere had een groots opgezet project “Smalling flowers”.
De wetenschap ontsnapte er ook niet aan. Hippocrates herkende ziektes via vier geuren.
En in de ouderenzorg kennen we “World sensorum” met Gayil Nalls waarin dementerende hun weg terug vinden naar hun kamer via de geur van de wereld.
En tot slot mogen we Linnaeus niet vergeten. Die deelde het plantenrijk in via zeven geuren.

816 Oud

Alles is binair ook de ouderdom.
Er zijn twee opa’s : een van vaders kant en een van moeders kant.
De andere opa van mijn kleinkinderen (tak oudste dochter) kwam bij de specialist. Hij zei “Dokter ik wordt oud!”. De dokter antwoordde : “Neen. Gij zijt oud!”.
Als je oud wilt worden moet je er de aftakeling bijnemen. Daar zijn dus ook twee kanten aan.
De positieve attitude gebiedt je elke dag geestelijk een dagje jonger te voelen!
1. Zich minder aantrekken van de mening van anderen
2. Prioriteiten hebben in het leven
3. Minder belang hechten aan het uiterlijke
4. Minder keuzestress
5. Zich zelf beter kennen
6. Emoties beter onder kontrole hebben
7. Je bent wijzer

817 Haiku's

Als Herman Van Rompuy haiku’s kan schrijven, dan kan ik dat ook, dacht ik.
Herman publiceerde een boekje in 4 talen. De uitdaging is echter in alle Europese talen.
Het gedicht “AVC Podium 1982” hebben wij in de 6 talen waarmee het Audiovisueel Centrum voor volwassenenonderwijs in 1967 startte is van de hand van de West Vlaamse dichter Gery Florizoone. Wij gebruikten het als rode draad door de academische zitting bij het 25 jarig bestaan van onze taalschool. Het werd gecombineerd met ballet van een dansgroep van Emile Kesteman, bedrijvig in ”Het goudblommeke van papier” in Brussel.

Als je je haiku’s vertaalt, houdt dat je geest open en fris. Het is de beste remedie tegen ouderdomsdementie.

Haiku’s poëzieforum : http://blog.seniorennet.be/ikoe

818 50

Op 1 november 2017 wordt ons volwassenenonderwijs 50. Dat valt wel in twee delen. Het Audiovisueel Centrum 41 jaar en het CVO 9 jaar. Want op 5.8.2008 werd het logo afgevoerd, de naam werd gewijzigd en de facto verdween de Bestuurscommissie.
Maar ik zat niet stil. Ik startte bij mijn pensioen een blog om vanuit de luwte de opdracht van stichter Jos Chabert verder te bewaken. Daarom werd ik ook van 1996 tot 2008 voorzitter van de Bestuurscommisie. Ik maakte ook een fotoblog en een multiple – choise test.
Naar aanleiding van het gouden jubileum heb ik mijn blog herwerkt tot een handboek voor talenonderwijs aan anderstaligen. Dat zou kunnen uitgegeven worden voor een goed doel.

•       De inhoud is als volgt :
1. Home 2. Historiek : 43 items
3. Didactiek : 78
4. Training :    1967 – 1996
5. Pers :           45
6. Adviezen : 130
7. Bibliografie

Omdat de periode dat onze school AVC heette niet door de mazen van het net zou glippen of op de achtergrond zou verdwijnen publiceerde ik in maandelijkse afleveringen de herwerking van ons logboek van bij 25 jaar AVC in de Okra krant. De VZW Erfgoed Berla publiceerde het verhaal in hun Nieuwsbrief. Bovendien hielden zij een praatcafé over “Volwassenenonderwijs in Meise”. De afwezigen hadden ongelijk. Over de opkomst zullen wij zwijgen.
Wat was de objectieve meerwaarde van het Audiovisueel Centrum en het Collegium Linguarum ?

1. Aanleren met de gemoderniseerde Audio Visuele Structureel Globale methode met PPT
2. Inoefenen met het A.A.AC.ZC. talenpracticum, zelfs op APP
3. Het administratie programma dat we zelf ontwierpen
4. De evaluaties in multiple – choise met software van den huize
5. Het Collegium Linguarum met eigen opleidingen
6. Ons logo dat als model gebruikt werd bij de lancering van Windows in de streek
7. De kwaliteitsrevolutie als intern management

Wij riepen het alom gekende logo uit tot kwaliteitslabel voor kwaliteitsvol talenonderwijs aan anderstaligen

819 Belgrado

Het ereburgemeesterschap werd toegekend aan Marcel Belgrado. Het voorstel kwam van politiek rivaal Roger Heyvaert. Hij heeft er zelf nooit om gevraagd. Het punt werd op de gemeenteraad unaniem goedgekeurd.
Hij zette een stapje terug toen hij zijn schepen-sjerp doorgaf aan Emiel De Boeck. Hij zetelt nu nog als gemeenteraadslid. Van 2007 tot eind 2012 was hij burgemeester van Meise. Hij is sterk ontgoocheld dat er overlopers zijn. Hebben die dan geen ruggengraat. Maar het zijn die mannen die hem bij de vorige verkiezingen zonder afspraak naar het lijstduwerschap duwden. Dat kostte hem de sjerp.

Hij blijft alleszins zijn partij ondersteunen. Daarom zou hij nog eens willen opkomen. Want hij zou het sterk betreuren dat de jonge idealisten het slachtoffer zouden zijn van dat politiek gekonkel!
Als hij verkozen wordt als gemeenteraadslid en nog twee jaar zetelt is hij 50 jaar onafgebroken gemeenteraadslid geweest. Dan houdt hij zijn jubileum.

820 Wip

In Meise waren 4 schuttersgilden actief : 2 in Rode en 2 in Meise.
Door de Vlarem wetgeving kwamen zij in financiële problemen. Voor de veiligheid moesten ze nieuwe installaties voorzien met opvangkorven voor de pijlen. Dat was een te dure aangelegenheid.
1. Gilde Sint – Sebastiaan Meise 1572
2. De vrienden Meise
3. Sint Sebastiaansgilde Rode 1412
4. De
Die van Meise weken uit naar Hiekruis. De gilde van Rode hield op.
Op het openluchtsportcentrum De Nekker is er plaats om een staande wip te plaatsen. Dan kunnen de 4 verenigingen daar samen of afzonderlijk hun schietingen organiseren!

Er zou een V.Z.W. komen : De sociëteit
Daarin zouden ook de Reuzengilde Concordia Sib Jan en Mie van Meise ondergebracht worden. Want die dragen dezelfde klederen.

821 Pokeren

Het rommelt al jaren achter de schermen in de politieke partijen. Zij zijn alle in hetzelfde bedje ziek : hypocrisie - syndroom.
Sommigen kunnen niet meer door dezelfde deur, maar als het in hun kraam past staan ze wel broederlijk of zusterlijk op het podium, voor het nietsvermoedend kiesvee.
Overlopers zijn om een duistere reden mistevreden.
Gebuisden, bij de voorgaande verkiezingen ruiken hun kans.
Wat zal het hun opbrengen? Wat zeker is : aversie voor het politiek gepoker!

822 Kalender

De Romeinse kalender liep van maart tot maart.
De 9^de maand november was de slachtmaand.
Je hebt ook nog :
bloedmaand
nevelmaand
jachtmaand
loefmaand
zieltjesmaand

De kalender 2018 van de Reuzengilde Concordia Sib is uit. Hoe we hem aan de man of vrouw zullen brengen hoort u later!

823 Kojibiose

Wij staan op de 6^de plaats qua suikerverbruik : 95 gram toegevoegde suiker per dag. De WHO beveelt een maximum van 50 gram aan voor een goede gezondheid.
Kojibiose, een suiker die goed is voor de tanden en de darmflora, is misschien de oplossing. Wetenschappers aan de UGent ontdekten per toeval hoe ze de suiker in grote hoeveelheden kunnen produceren.
Ze onderzoeken nog hoeveel calorieën kojibiose bevat, hoe het verteerd wordt en hoe het de darmflora beïnvloedt.
Het zal nog tot zes jaar duren vooraleer een van onze suikers in de winkelrekken ligt.

Er zijn nog andere plantaardige zoethouders.

824 Reuzenvriendelijk

De reuzen Jan en Mie waren oorspronkelijk van de fanfare Concordia uit Meise. Na een ruzie in de fanfare werden ze vervreemd en zouden aan de kust vertoeven. We hopen ze terug te vinden!

In 1980 werden ze hermaakt op basis van foto’s door nonkel Wally Laureys, poppenspeler uit Sint-Niklaas. Ze traden opnieuw op in het kader van de Beiaardfeesten. Ze kregen een onderkomen in het tuinhuis van de pastorij St.-Martinus. Maar de vandalen sloegen toe en ze stonden in de regen. Na de beiaardfeesten plaatsten we ze in de pastorij met akkoord van 3 schepenen. Maar ’s maandags besliste het kollege dat ze binnen de 24 u. het pand moesten verlaten en dat voor de financiering beroep moest, gedaan worden op Berla.
Ondertussen kreeg reuzen in Vlaanderen, waarvan ze lid zijn, de Cultuurprijs en werden ze opgenomen als immaterieel erfgoed.
In de Plantentuin kregen jan en Mie een nieuw voorlopige residentie : de Vriendschapstempel.
Nu kreeg de gemeente Meise het verzoek om erkend te worden als reuzenvriendelijke gemeente. Maar ze moeten voldoen aan :
1. De Reuzengilde Concordia Sib moet erkend worden als cultureel ambassadeur of als lid van de Cultuurraad. Ze is echter een fictieve vereniging.
2. Als kind van de gemeenschap nemen ze actief deel aan het socio-cultureel leven. Maar ze mogen deelnemen aan de beiaardfeesten maar dat mag niets kosten voor het Beiaardcomité!?
3. De Reuzengilde heeft het erfgoedzorgplan voor reuzencultuur in Vlaanderen onderschreven waardoor de reuzen drager zijn van de medaille van Immaterieel Erfgoed Vlaanderen. Hieraan is voldaan.
De gemeente kreeg dit verzoek, maaar het strandt op het feit dat ze geen erkende vereniging zijn!

825 Redteaming

Constante wisselwerking tussen digitaal en analoog, virtueel en kinetisch, mentaal en fysiek.

826 Vergroening

Vlaams-Brabant helpt om de speelplaatsen te vergroenen. Tien scholen kregen samen 43.302,13 euro voor natuurprojecten. In Meise deelde basisschool De Zonnebloem in Wolvertem(3.885,05 euro) in de subsidies.
Er waren reeds vroeger initiatieven in die zin. In de Leertuin werden tuintjes aangelegd en er was zelfs een kip. Die kreeg priviléges zoals de koeien in India. Ze liep overal rond en deponeerde haar behoeften in de gangen. Het onderhoudspersoneel weigerde toen dat op te kuisen.
Recenter kreeg de school een wilgenhut op initiatief van Natuurpunt.
Sinte – Maarten heeft een heus schooolbosje. En Montessori Oppem kreeg een mini natuurrreservaat achter de pastorij. Dat ligt er echter verwaarloosd bij.
Westrode staat in volle natuur.

827 Kersthappening

Het Beiaardcomité van Meise pakte weer uit met een kersthappening.
Het kinderbeiaardconcert ontbrak op het appel. Wij stelden destijds voor om de kinderklas van de beiaardschool uit Mechelen bij die gelegenheid te laten spelen. Maar tot nu toe is er dat nog niet van gekomen. In Grimbergen deden ze dat al verschillende keren, met succes!
Er waren dit jaar opnieuw vuurspuwerts. De fanfare zorgde voor de muzikale noten. En er waren ook standjes in tenten, waar de verenigingen en allerlei handelaars hun steentje bijdroegen. Ook voor de “Warmste Week” was er een initiatief.

De leden van het Beiaardcomité liepen er gewoontegetrouw verkleed bij.
In de Pastorij St.-Martinus zat de kerstman en er werden foto’s genomen met de kinderen.
Reuzen Jan en Mie waren de grote afwezigen. Wanneer treden zij terug toe tot de beiaardevenementen, zoals in het verleden. De kerststal voor de kerk stond verlaten in de schaduw.

828 Overkapping

In het kader van de sneltram zouden wij een oud voorstel van Simon Février willen oprakelen : de overkapping van de A12.
De Plantentuin Meise zou in de toekomst kunnen uitbreiden tot zijn oorspronkelijke staat.
Want hij bestond uit het domein van Boechout met kasteel, het domein van Meysse met zijn kasteel (afgebrand in 1944)) en het domein Van Gijsel.
En waarom kunnen de Meisenaars de oprit naar de A12 niet nemen aan de ring? Dat zou veel eenvoudiger zijn en waar de oprit nu ligt kan alles in zijn oorspronkelijk staat hersteld worden : bomen!

829 Faciliteiten

De faciliteiten houden in dat de Franstaligen hun documenten in hun Moedertaal kunnen aanvragen. Dit is volgens mij een ongelijke behandeling van de anderstaligen.
Ondertussen doet zich een ander fenomeen voor : omgekeerde faciliteiten. Als een Nederlandstalige overheid in Vlaanderen ééntalige Franstalige documenten stuurt en je protesteert tegen deze schending van de taalwetten, dan krijg je een bericht met “undiscribe”. Je moet je dus uitschrijven uit de e-mailgroep! Is dat normaal? Neen!
Maar als de politieke buit binnen is verzwakt de waakzaamheid.
Zijn anderstaligen (ev. Franstaligen) te dom of willen ze geen Nederlands begrijpen? Een minimum respect t.o.v. de autochtone medeburgers bestaat hieruit, dat minstens de Nederlandstalkige benamingen gebruiken en ze dus niet vertalen! Maar wat zie je : ze lappen dat aan hun koppigelaars.
De Waalse haan kraait enkel in het Frans. Die op de kerktoren is echter een autochtone, rasechte Vlaamse haan!

830 Vrouwen

Zeven dingen die vrouwen nooit mogen vergeten :
1. Geef hem geen advies.
2. Help hem niet.
3. Geef hem geen kritiek.
4. Geef hem geen preken.
5. Doe geen klusjes voor hem.
6. Probeer hem niet te ‘redden’.
7. Kies altijd zijn kant.

831 Nieuwjaar

Het nieuwe jaar 2018 begint in Oakloand Nieuw Zeeland om 11 u. op drie eilanden : Kirbatië, Samoa en Tonga. Van daar gaat het naar Australië Sydney, waar ze met 8 ton springstof het vuurwerk aanstaken. Dan is Hong Kong aan de beurt en zo verder van O naar W.
Ondedertussen kregen we de somberste december sedert 1934 over ons heen. Gebrek aan vitamine D is het gevolg.. Maar overdrijf niet met vitaminen slikken!

832 Geld

In 118 voor Christus werden in China reeds bankbiljetten gemaakt van stukjes, wit, hertenkruid met een kleurrijke rand.
In 806 kwam daar het eerste papiergeld.
In de XIII de eeuw bracht Marco Polo het concept papiergeld naar Europa.
Bankbriefjes worden meestal gedrukt op katoen. Maar nu gebruikt men meer polymeren.
Ondertussen wordt vaker betaald met een bankkaart, alhoewel Belgen meer cash betalen.(63 %).

834 Palmolie

Dit product heeft een negatieve bijklank omdat het symbool staat voor het verdwijnen van het regenwoud.
Maar het kan anders en beter! Wij kunnen palmolie gecontroleerd kweken.
In Dosan (Sumatra) verzorgt men een duurzame productie. Dat gebeurt op imperata graslanden of op veengrond. In Indonesië is dat 8.6 miljoen ha. Veengrond stoot wel CO uit bij brand en droogte.
Als die gronden beplant worden met palmolie kan je in 25 jaar 135 megagram CO2 per ha uit de lucht halen.
De RSP (Roundtable on Substantainable Palm Oil waakt hierover, maar kent veel problemen en heel wat tegenwerking.
Verduurzaamheid is het doel.

835 Criteria

Het zou nuttig zijn enkele; criteria in acht te nemen voor het toekennen van het ereburgerschap!
De denktank Sib stelt voor :

1. Band met de gemeente : voorstel : 1 punt
2. Verdienste voor de gemeente : 1 punt
3. Bijdrage tot het internationale imago van de gemeente : 7 punten
4. Verdienste binnen de gemeente : 1 punt
5. School gelopen in de gemeente (kleuterklassen) : tot 3 punten
6. School gelopen in de gemeente (lager onderwijs) : tot 6 punten
7. Kwartierstaat : tot 7 punten

Men moet minstens 21 punten behalen.

836 Confetti

Karnaval 2018. De gekte voorbij!
Er was één positief punt : verbanning van de confetti ten voordele van het milieu. Sinte – Maarten gaven het voorbeeld. Confetti was verboden, naar het voorbeeld van een aantal Vlaamse gemeenten. Maar wat zagen we? Deze morgen lag Meise vol confetti. Was het verbod niet geldig voor de gemeenteschool ?

De gemeente zal weer veel werk hebben om de straten proper te maken. Dat gebeurt van ons belastingeld !

837 Lawaai

Waarom worden hanen niet doof van hun eigen gekraai. Dat bedraagt soms 140 db gemeten met een decibelmeter. Dat is zoveel als een straaljager op 30m.
Met een scan onderzocht men de opening van het oor van de haan. Daar komt een stop in de gehoorgang. Bij de mens heb je hamer, aambeeld en …Bij de haan heb je maar 1 onderdeel voor het trommelvlies.
Ondertussen is er nog steeds geen oplossing voor het vliegtuiglawaai. In de natuur zoeken de mensen vaker stilteplekken op, als ze er nog zijn.

838 Koekoek

Is het nu een Merchtemse of een Mechelse koekoek ?
Kippen of hanen worden over de hele wereld gegeten. Maar Brussel is de stad van dit gevogelte door zijn bijnaam : de kiekenfretters.
Norbert Schollaert uit Vlierzele schreef “de geschiedenis van de kip”.
De kip, een wilde vogel, werd ongeveer 6000 jaar voor Christus tam gemaakt. In de Middeleeuwen brak ze bij ons door. Ze werden gehouden voor de eieren, maar eens uitgelegd verdween ze in de pot.
De vleeskip brak door in 1850. Toen werd de Mechelse koekoek gekruist met de Brahmakippen uit Indië. In 1989 kwam Leopold II zelfs naar Merchtem om er de Internationale Pluimveetentoonstelling te bezoeken.
In alle gevel was de regio Merchtem en Londerzeel op het einde van de 19^de en het begin van de 20^ste eeuw de leverancier van slachtkippen voor de hoofdstad. Merchtem had een bloeiende kippenmarkt, maar het plein, noemt varkensmarkt.
Sporen van kippenverkoop vindt je in Brussel : “Poularde de Merchtem, en in de marollen is er een zijgevel met “poularde de Merchtem”.
Mijn vol au vent heeft deze middag alleszins gesmaakt. Of het van een haan was laat ik in het midden.

839 AVC

Wat was de objectieve meerwaarde van het Audiovisueel Centrum Meise

A.A.AC.ZC. – talenpracticum :

https://jefdecuyper.wordpress.com/ https://www.tumblr.com/blog/aacc-laboratory

AVSG methodiek – didactisch profiel
Leerplan Nederlands vanaf het 0 –niveau
Basiswoordenlijst in 12 Europese talen
Collegium Linguarum bijscholing : http://www.avc-jos-chabert-cl.jouwweb.nl
Management Peters Delight the student ! Just do, it! … in excellency!
Didactica cybernetica

840 ICT

We waren toonaangevend inzake Informatica in het AVC

1. ADM cl Administratie (eigen systeem)

2. EVA cl Evaluatie met multiple choise

3. VGL cl Vergelijking basiswoordenlijsten

4. AACC cl

5. AVSG op PPT Italiaans – Spaans

6. Computerklassen

7. 3D - printing

841 Zirkoon

Een juwelier plaatste in twee pins van het AVC een zirkoon.

Dit element ontstond door inslag van sterrenstof in de ruimte, waaruit de maan ontstond. Het is 4.4 miljard jaar geleden. Het is het mineraal element zirconium met volgende kenmerken : hittebestendig, chemisch inert en heel hard. Het weerstaat erosie e.a. geologische processen.
Men vindt het in de natuur op aarde. In tegenstelling tot diamant is het dus niet ontstaan door koolstof die door de enorme druk deze edelsteen voort brengt.
Tegenwoordig kan men van stoffelijke resten een diamant persen. Maar of de nabestaanden die zouden willen dragen, is maar de vraag.

842 Kot

In de reeks “Neighbours” kwam de ‘Man cave’ ter sprake. Daar is het een groot tuinhuis dat ingericht werd voor de mannenclub.

Ik kreeg van mijn vrouw een metalen plaat cadeau met in het Engels : “Welcome in the man ‘s cave. Ik wou het in mijn tuinhuis aanbrengen, maar het is te mooi. Het hangt in mijn bureau.

De tekst luidt als volgt :

Welkom in het mannenkot.
De regels :
- Koude bieren
- Enkel echte vrienden
- Krabben waar het jeukt.
- Wat in het kot gebeurt, blijft in het kot : omerta!

843 Beiaard

Het beiaardseizoen opende in Meise onder een nieuw logo en onder voogdij van de Cultuurdienst van Meise. Klassieke muziek hoort thuis in “de Muze van Meise”, dat blijft mijn standpunt. Het Beiaardcomité werd opgericht door echte vrijwilligers, met het doel de beiaardconcerten te promoten en te steunen. Ondertussen zijn we van 50 concerten per jaar gezakt !!!!!!!?????? Voor de tweede maal werd de vrijwilliger – coördinator van vorige jaren afgewezen!

Ondertussen blijft de Michielsbeiaard onafgewerkt staan voor de bibliotheek. Erfgoed Vlaanderen zou daar moeten optreden. Want deze unieke beiaard moet compleet blijven (8 klokjes vermist!), eigendom blijven dan de kerkfabriek St.-Martinus (staat op gemeentegrond!) en moet spelen (unieke wekkering en klavier staan in het tuinhuis van de pastorij St.-Martinus te verkommeren!).
De verbinding met de toren, via het TV – toestel in de pastorij is nog steeds niet verwezenlijkt. De kinderklas van de beiaardschool van Mechelen trad nog steeds niet op. Het automatische klokkenspel werd nog niet gerealiseerd.
Wie ook coördineert : just do it! But do it in excellency (Tom Peters management).

844 Bezettingsgraad

Als we op een excel tabel de lokalen van de gemeente en de parochie (openbaar domein) eens samen brengen en het gebruik ervan 24 u. aanduiden, dan zouden we verschieten van de mogelijkheden die zich aandienen.
Destijds werd het polyvalent gebruik van lokalen in de Leertuin – Audiovisueel Centrum ingevoerd door toenmalig schepenen Olbrechts en Belgrado. Dat was een goed voorbeeld van optimaal gebruik van lokalen die door de belastingbetaler gefinancierd werden. Maar door onduidelijke afspraken kwam daar enkel miserie van. Tot schepen Catrry orde op zaken zette. De strubbelingen bleven aan een zijde hangen!

Neem nu ’t Moment. Bij een van de eerste nummers van “’t Cursiefje editie Meise werd het idee gelanceerd om dat onder de bibliotheek door vrijwilligers te laten uitbaten. Nu zou het een Spilletje in Meise kunnen worden.
Het Chiroheem staat de ganse week ongebruikt. De verenigngen moeten voor hun vergaderingen betalen. De Meisekes repeteren in een oud kot, dat beter zou afgebroken worden om een uitgang te realiseren voor de parking van het Willy Van den Berghecentrum.
Als ik doorga wordt dit een witboek. Maar er is geen haan die ernaar kraait!

845 Haiku’s

Toen Herman Van Rompuy haiku’s publiceerde, dacht ik : “als die dat kan, ik ook!”.
Na een barbecu in de Plantentuin Maakte ik mijn eerste Platentuin Haiku aan de Maalbeek, onder het lover.

En toen mijn kleindochter Laura het boek “Wild Places” van Robert Mac Farlane meebracht uit London, was ik vertrokken. Dit boekje bevat pareltjes van natuurbeleving gelardeerd met Engelse Literatuur. Ik begon Engelse haiku’s te broderen.
Trouw aan mijn levenswerk, het AVC Meise, Strombeek en Jette, probeerde ik in onze 6 talen.
Ik maakte een reeks haiku’s over de Plantentuin Meise. Ik vertaalde ze via google en verbeterde. Maar ik ben streng voor mezelf. Een van mijn pioniers uit het AVC, leerkracht Engels verbeterde de Engelse vertaling en liet ze nog eens finaal verfijnen door een vriendin ex. Professor in Cambridge.
Op 24 april vertelde ik in het Goudblommeke van papier voor Fedos en VTB Cultuur over Ikoe, mijn blog waarop ik mijn haiku’s publiceer.

Bij een bezoek van de gidsen de plantentuinen van Firenze en Madrid trachtte ik deze autochtonen te motiveren om mijn Italiaanse en Spaanse vertalingen kwalitatief te verfijnen. Maar tot nu toe tevergeefs. Voor Duits heb ik enkele medewerksters uit mijn familie gevonden.
Bovendien is vertalen de beste remedie tegen dementeren!

846 Penetratiegraad

Wat is het effect van de initiatieven die genomen worden? Ik ben op een leeftijd gekomen dat enkel het resultaat telt.

Een voorbeeld : bezoek aan blogs.

ErfgoedMeise	50790


Erfgoedimde	1936	15,19981
Erfgoedmeise	6084	47,76635
Erfgoedmeuzegem	304	2,386747
Erfgoedoppem	1406	11,03871
Erfgoedrode	526	4,129701
Erfgoedrossem	852	6,689173
Erfgoedwestrode	295	2,316087
Erfgoedwolvertem	1334	10,47342
Totaal	12737	100%

847 Tonspreker

De tonspreker was de nar in de Middeleeuwen. Vaak sprak hij vanuit een ton en mocht hij de vrije meningsuiting beoefenen.
Tegenwoordig noemt men dat “stand-up comedian” in het Engels (Anglicisme of verloedering van het Nederlands).
De dag van de persvrijheid was op 3 mei.
In raden en verenigingen zou men ronduit zijn gedacht moeten uiten. Maar hypocrisie viert vaak hoogtij. De mensen die recht voor de raap voor hun mening uitkomen worden dikwijls als lastigaards bestempeld.

848 Bedreigd

Er is heel wat te doen over bedreigde dier- en plantensoorten.

We moeten echter een onderscheid maken tussen massa extinctie en de 6^de ontstaansgolf. Want in de evolutie verdwijnen er soorten, maar dagen er ook nieuwe op. We moeten dat beoordelen op hun impact. De mus wordt aanzien als bedreigd. Maar er is een mussensoort in onze streken bijgekomen. Dat is de Italiaanse mus, een kruising tussen een Italiaanse en Spaanse soort. Er is een boek over verschenen : “Erfgenamen van de aarde” van Chris D. Thomas, een optimistische kijk op de natuur in het tijdperk van de mens.
Genetische uniciteit is voor de auteur het belangrijkste criterium om te bepalen waarvoor we moeite moeten doen.

849 O.L.H. beestje

In “Lieveheerbeestjes in beeld” , een INN uitgave van KNNV (vereniging voor veldbiologie) , staan 60 soorten beschreven die in Nederland en België leven. Zij worden verdeeld in 5 soortgroepen.

1. Dwergkapoentjes (20 soorten)

2. Nepkapoentjes

3. Breedkopleiveheerbeestjes

4. Echte lieveheerbeestjes

5. Bladetende lieveheerbeestjes

De echte lieveheerbeestjes behoren tot de grootste groep. Ze hebben kale en meestal mooi gekleurde dekschilden.

Onze blikvanger is het zevenstippelig lieveheerbeestje, Coccinella septempunctata. De tekening zou echter eventjes moeten bijgewerkt worden, want op ieder dekschild zitten 3 zwarte vlekken vooraan zit één gemeenschappelijke vlek. Het is de meest voorkomende soort. De meeste individuen overwinteren onder bladeren en plantenafval op de grond.
Ze zijn de partners van veel biologische boeren die voor geschikte plaatsen zorgen om in te overwinteren, zoals houtwallen en hagen.
Want de kevertjes eten bladluizen en andere schadelijke beestjes voor de oogst. Er is wel eens geschat dat er in een graanakker 250000 zevenstippeligen voorkwamen.
En nog dit … zij worden gezien als boden van voorspoed en geluk. Zo zouden vrij gelaten lieveheerbeestjes naar toekomstige geliefden vliegen.

850 Houvast

Peter Adriaenssens, de gekende kinderpsychiater, maakt zich zorgen over wat er loos is in onze maatschappij.

Een gebrek aan houvast zou de oorzaak zijn van een aantal hedendaagse problemen.

Vele mensen willen vroeger op pensioen. Maar eens zover gaan ze aan het werk in vrijwilligersorganisaties of tegen betaling in een vrijwilligersstatuut.
Hij schreef hierover een boek : "Verbolgen verbonden. Opgroeien in een complexe wereld."

851 Kloosterjubileum

Zusters Marita en Dominica vierden op zondag 3 juni 2018 hun 60jarig kloosterjubileum.

Tevens werden de nieuwe glasramen van ontwerper Vanoppen ingehuldigd in de St.-Martinuskerk. Paul Van de Velde was in zijn nopjes, want het had lang genoeg geduurd eer ze geplaatst werden.
Tijdens een dankviering die opgeluisterd werd door een sopraan Sylvia Boone en pianist Michaël Boone werden enkele toespraken gehouden. Opvallend was ook het kinderkoor op het groot scherm, waarop ook de glasramen geprojecteerd werden..

Na de misviering was er nog een receptie in de pastorie St.-Martinus, die nu na Berla ook door de parochie ten onrechte als Cultuurhuis gelabeld wordt!?

852 Overkapping

Natuurpunt Meise voert actie voor de overkapping van de A12 ter hoogte van de Beemden in Wolvertem. Zij zijn in de leer gegaan bij de Wildbeheerseenheid, die statistieken bhijhoudt van verongelukt wild op de A12.

Waarom werd er destijds geen geluidsmuur doorgetrokken vanaf St.-Maarten tot voorbij de Plantentuin? Zuilenpolitiek? De overkapping zou daar beter gebeuren. Als je in de Plantentuin aan de Oostzijde wandelt, wordt je overstelpt met autolawaai!
Aan de overkant heeft baron Van Gijsel zelf betaalt. Zijn domein maakte destijds deel uit van het hof te Meysse. Als hij verkoopt zou de Plantentuin terug zijn historische grootte herwinnen.
De overkapping op die plaats is zelfs een oud idee van de jaren 60. Simon Février stelde dat voor in zijn programma naar de gemeenteraadsverkiezingen met de toenmalige P.V.V. Men noemde die partij toen smalend : Pest Voor Vlaanderen.

853 Ei

In 1565 schrijft Grolamo Benzoni in “Historia del Nuevo Mundo” over het ei van Colombus. Was dat echt of een verzinsel ?
Hetzelfde fabeltje, duikt op in de hoofdrol van Filippo Brune – Elesschi, de bouwmeester van de Duomo in Firenze.
In 1893 verschijnt dit verhaal weer in de Wereldtentoonstelling in Chicago. Nikola Tela laat een stalen ei met de frequentie van het elektro magnetisch veld draaien in een inductiemotor.
Je kan dus met enige inventiviteit een ei recht opstellen.

854 Bijen

Op zondag 27 mei was de Week van de Bij in Plantentuin Meise, een organisatie van het Departement Omgeving van 27 mei tot 3 juni 2018.
‘Zonder bijen, geen lekkernijen’ : de vruchten staan centraal.
Appelen en peren, kiwi’s, rode en blauwe bessen, aardbeien en ook kersen hebben de bestuiving van de meer dan 300 soorten solitaire bijen en hommels nodig.
De planten zullen na kruisbestuiving zaden en vruchten kunnen vormen. Vermindering van bestuivende insecten in de boomgaard, doet de vruchtzetting en de fruitproductie dalen. Bijenkasten plaatsen kan helpen. Het afsterven van bijenvolken (wintersterfte, verdwijnziekte) kan zo verholpen worden.
Veranderingen in landgebruik, gebruik van pesticiden en vermindering van onkruiden kan helpen. Nadelige effecten komen door toename van menselijke bevolking en exotische parasieten zoals de Varroa-mijt.

Maya de bij was niet op het appel. Maar er waren wel twee interne vervangstersz : Jutta de bij en Iris de bij.

855 Oorlogskoekje

Bakker en oud-burgemeester Frans Kerremans (87) en zoon Willy (63) werken samen met de Heemkring Berla aan de herintroductie van een honderd jaar oud oorlogskoekje. Eric Van Baelen (61) van Berla vond het recept na een heel lange zoektocht terug. Het oorlogskoekje is heel voedzaam, zoals een energiereep .

Tijdens Wereldoorlog I waren de voedseltekorten in ons land enorm. België kreeg Amerikaanse hulp via graanleveringen. Er was ook soepbedeling, kleding werd uitgedeeld en er werd gezamenlijk aangekocht. In heel het land maakten bakkers speciale koeken. Deze werden uitgedeeld aan schoolkinderen. De Heemkring Berla wou voor de herdenking die koekjes opnieuw laten maken. Maar nergens was het recept te vinden. Een docent van de bakkerij van Syntra kende echter een bakker uit Machelen die het recept van de honingkoek van honderd jaar geleden nog op een papiertje in zijn archieven had staan.
Na het beiaardkoekje van de klokkenworp beschikt Meise nu over een tweede lekkernij.

856 Schuilplaats

In Amsterdam vinden wij schuilkerkjes met mooie namen : de papegaai, de duif, Paradiso.
In de XVIIIde eeuw verbood het gereformeerd Nederland het katholieke geloof openlijk te belijden. Tegenwoordig kun je er een huwelijk aangaan. Er worden ook concerten gegeven. Waar niet ? Of je kan er eenvoudig overnachten.

Het zijn dus ook liefdesnestjes geworden.

Hier bij ons zou men beter de kerken openstellen voor alle religies. Zo voorkomt men gettovorming via de bouw van moskeeën, Joodse gebedshuizen en vrijzinnigentempels. Dan kunnen er uiteraard ook concerten gehouden worden. Fuiven zijn een brug te ver!

857 Stank

De Reuzenaronskelk staat weer in bloei.

Deze keer haalde hij 2.18, wat een record is. De eerste keer dat ze hem in bloei kregen was in 2008. Dit is dus de negende keer. Ook in de Plantentuin Gent staat er een.
Het publiek zal gedurende twee dagen, want anders is het voorbij, zich kunnen laven aan de wansmakelijke lijkengeur, alhoewel dat wat overdreven is.
In 1878 werd deze plant herontdekt in het tropische regenwoud in Sumatra (Indonesië). Het is de grootste bloem in de wereld.

858 Tibet

Ik kreeg een boek over Tibet cadeau, opgepikt in de kringwinkel voor 1 Euro.

Mijn verzameling boeken over Tibet groeit dus aan met 1. Maar wat voor een ?!

“Het verhaal van Tibet. Gesprekken met de dalaï lama” van Thomas Laird. Deze verslaggever voor Asiaweek en, Time en Newsweek was gestationeerd in Katamandu. Hij voerde drie jaar lang en meer dan zestig uur gesprekken met de Dalaï Lama.Zo kwam hij tot de persoonlijke visie van de Dalaï Lamaop het verleden van zijn land. Veertienhonderd jaar beschaving, mythes en spiritualiteit vn het Boedhisme kwamen zo tot leven.

859 Spelling

Petrus Paardekooper verdedigde het beste voorstel voor Nederlandse spelling reeds in 1962.
Hij stelde voor de gesproken taal korter te brengen bij de geschreven taal. Dat beperkt het aantal fonemen. Schrijf een woord zoals je het uitspreekt. Waarom een c schrijven als je een k hoort ? Dat maakt het voor iedereen gemakkelijker! Vooral de vele anderstaligen, die het met het huidig Nederlands al zo moeilijk hebben. Eenvoud siert!

Als je dan het dialect op het weerbericht ziet, is het hek van de dam. Wie verstaat daar iets van. Dialect wordt bovendien in essentie NIET geschreven!

860 Wegaanduidingen

Voor wandelingen en fietstochten zie je her en der aanduidingen om de weg te volgen.
Vroeger had je de GR – routes : eenvormig rood-wit.
Nu wordt het moeilijker. De gemeente had vroeger haar eigen systeem. Toen de provincies ermee begonnen, namen ze een ander systeem. Vlaanderen kwam daarna ook op de proppen, en ja, terug anders Of dat beter is laat ik in het midden.

Nu werden recent nieuwe palen gezet. Kan een kat er haar jongen nog in vinden?
Vernieuwing moet kwaliteitsverbetering inhouden. Dat doe je beter doordacht.

861 Gereon

Mijn vriend Norbertijn Gereon stierf op 5 juli 2018.
Ik heb hem leren kennen via een kleine jongen die bij mij toen in het eerste leerjaar zat. Zijn vader troonde mij mee naar Grimbergen, om de duivel onder de preekstoel te bewonderen. Gereon was er vriend van den huize en zo leerde ik hem kennen.
Later zat hij mee in de werkgroep die de leeftijd voor de Eerste Kommunie in Meise optrok.

Toen Herman Boon pr. stierf heb ik aan Gereon een bijdrage gevraagd voor het Liber Amicorum voor onze onderpastoor. Hij heeft dat met overtuiging gemaakt.

Hij was via de heemkundige kring Berla bevriend met José Anne de Molina. Ik bezit nog een foto van op de presentatie van het boek van Constant Noppen “De heren van Boechout en zijn waterburcht”.

Bij de familiefeesten bij mijn broer in Grimbergen leerden wij hem van zijn plezante kant kennen. Hij was toen pastoor van Grimbergen, wat hij zeer ter harte nam.

Wij situeren Gereon Van Boesschoten in de rij van de bekende Noord – West Brabanders.

862 Expressionisme

De grote oorlog, W.O. I, had ook gevolgen voor de Beeldende Kunst.
Onze bekende schilder Gust De Smet evolueerde door dit conflict van Impressionisme naar Expressionisme.
Hij schilderde naar het voorbeeld van Emile Claus voor de oorlog in sint Martens Latem.
Maar door de oorlog belandde hij in het neutrale Nederland, waar hij andere kunsticonen leerde kennen. Hij maakte zo een ommezwaai van Impressioinist naar Expressionist!
Na W.O. I trad hij toe tot de Sélection – beweging met Constant Permeke en Frits Van den Berghe. Hij had een villa in Deurle en boerde goed.
Maar door de recessie van de jaren 30 liep het fout . Hij moest zijn villa verkopen en trok in een klein huisje. Dat kun je bewonderen op een wandelroute met unieke kijk op de schilder.

863 Embleem

Jan Wellens tekende het embleem van de Cultuurraad Meise toen hij nog bediende was op deze dienst. Dit werd toen Ingrid Devriendt overnam verwerkt in een medaille van 5 cm diameter in brons. Ze werd geïnspireerd door de medailles die uitgereikt werden bij de joggings van Jogclub Meise. We wilden toen alle belangrijke monumenten van Meise laten slaan in een medaille. Er bestaan er tien op basis van tekeningen van onze plaatselijke kunstenaars Jan Wellens, Achiel Bettesone en Willy Kerremans.

Het oorspronkelijke embleem bestond uit 5 torens met een artiest op de top. Maar er zijn 7 klassieke kunsten. Uit verveling op de Cultuurraad tekende ik er twee torens bij. Ik vond die onlangs terug en Julien De Roover tekende de twee overblijvende artiesten.

864 Blotevoetenpad

Het eerste blotevoetenpad in Meise werd gerealiseerd door Julien De Roover van Natuurpunt Meise. Het bevond zich in de Beemden. Dat had een enorm succes. Er werd een soort dagboek bijgehouden, waarin de bezoek(st)ers hun ervaringen konden opschrijven. Dat verdient publicatie.
Op 17 augustus 2018 werd in de Plantentuin Meise een tweede initiatief in Meise genomen : Verwonder-Je-Voeten-Pad, nieuwe publiekstrekker voor, Brantano en WonderWeekend Het biedt ruim 1 kilometer wandelpret en is aangelegd met uitsluitend natuurlijke materialen. Bezoekers lopen - zonder schoenen uiteraard - ook een stukje door de vijvers van de plantentuin, over “coco-de-mer” en gaan ook de hoogte in door twee klimbomen.

Maarten De Cuyper, mede-oprichter van WonderWeekend zegt dat het de bedoeling is ouders en kinderen te inspireren om zelf verwondering op te zoeken. Dit Verwonder-Je-Voeten-Pad is daar een mooi voorbeeld van. Het Verwonder-Je-Voeten-Pad is vanaf nu het hele jaar lang vrij toegankelijk voor alle bezoekers van Plantentuin Meise. Het WonderWeekend boek is uitgegeven bij Lannoo en vanaf vandaag te koop in de betere boekhandel. Jan Van den Broeck filmde het hele gebeuren (Sib 2018).

865 Paradijsvogels

Wie herinnert zich niet de wondermooie VRT – uitzending van de Paradijsvogels met mijn goede vriend Jef Burm.

De auteur van dit toneelstuk heet Gaston Martens. E, ja, het werd verfilmd in het Frans met Fernandel : Les Gueux au Paradis.
Al wat je erin ziet heb ik meegemaakt tijdens mijn jeugd van 1945 tot 1955 in De Rozenboom in de Boechtstraat in Meise.

866 Rodin

Mijn nieuwe hond Lex kreeg een eigenaardige gewoonte. Hij ligt op de vensterbank in de houding van een beeld van Rodin.

Hij rekt regelmatig zijn lange poten en sluiert zich met de gordijnen.
Aanbevolen : een hond in huis. Gezelschap en zekerheid van beweging. Hij is mijn personal fysical coach!

867 Fusie

Wij waren bij de eerste fusie met drie personen voorstander van Grimbergen bij Meise : Guido Erard, Jos Chabert en ikzelf.

Omwille van het groene, landelijke karakter van de gemeente, dat werd verkozen, koos men voor Wolvertem. De impuls ging vooral uit van Jef en Irma Claes. Wat rest daar nog van, na de bouwwoede van enkele bouwpromotoren die doordrongen in het bestuur!

Naar de toekomst toe zou een fusie met Londerzeel en Kapelle op den Boss aangewezen zijn. Ze werken al samen in de politiezone.. Bovendien strekte het historische Meise zich uit tot aan het kanaal.

Voor de naam hebben onze toekomstige bestuurders een inburgeringscursus nodig. Want een aantal onder hen blijken de naam van hun gemeente niet te kennen. Foei!

868 PaREL

Ik was er niet bij toen de parochie St.-Brixius-Rode haar nieuw parochiecentrum opende en inwijdde.

Het oude bleek niet meer te voldoen aan de behoeften. Bij gelegenheid zal ik de mogelijkheden op een objectieve wijze evalueren. Ik hoop dat het voldoet aan de kwaliteitsnormen : auditorium, vergaderruimte , polyvalentie …

Dit initiatief voegt opnieuw een publieke ruimte toe aan ons patrimonium. Ik hoop dat het niet zoals de andere van gemeente en parochie voor het grootste gedeelte van de dag leeg staan!?

869 Management

Vele organisaties werken bewust of onbewust volgens het aquarium principe.

Stakehoulders (zoals ze die nu noemen) zwemmen zoals vissen rond, schijnbaar of echt zonder doel. Af en toe duikt er een key-note speaker op die het nieuwe evangelie verkondigt.
Waar zijn de goede, oude organigrammen gebleven? Just do it! But do it in excellency.
Hou het vooral simpel. Vooral in de publiciteit is het “bon ton” te paraderen met termen die bijna niemand verstaat. Dan is men nog verrast van de neerwaartse trend!

870 Bin

Het gemeentebestuur startte een Buurt Informatie Netwerk in de wijk “Mankevos”.
Hiervoor werden weer palen geplaatst op de voetpaden met een onduidelijk bericht. Het volstond om op het kruispunt Brusselsesteenweg – Mankevosstraat en Wijnberg – Kleine Wouwer een camera aan te brengen met nummerplaatherkenning.

De bewoners wordt verzocht een oogje in het zeil te houden en verdachte feiten te melden. Regelmatig zal er vergaderd worden. De betrokkenheid van de buurt speelt een hoofdrol.

871 A.R.

Wij waren in 1967 toonaangevend in ons AVC op het gebied van persenteren. Toen werkten we nog met diaprojectoren, bandrecorders en overhead – projectoren in alle klassen.
Ondertussen tracht ik , met vallen en opstaan, onze praatcafés binnen de VZW Erfgoed Berla (Meise) met beamer, T.V. en internet het voortouw te houden.
Een nieuwe technologie dringt zich op : Augmented Reality Magic leap preszenteerde zijn eerste AR-headset. Maar opnieuw loopt alles niet van een leien dakje! (EOS 2018/10/65)

873 Deugden

De kardinale deugden zijn :

Wijsheid

Moed

Maat

Rechtvaardigheid

Rik Torfs schreef er een boek over.

874 Oneindig

Het begrip oneindigheid … de nacht wordt uitgedrukt in verschillende talen. Het is samengesteld uit de letter n en het cijfer 8, de twee symbolen voor oneindigheid.
Duits n-acht
Engels n-ight
Frans n-uit
Italiaans n-otte
Nederlands n-acht
Portugees n-oite
Spaans n-oche

Slaap z-acht!

875 Vleermuizen

Er zijn 1200 soorten vleermuizen op aarde. Dat betekent 20 % van onze zoogdieren.
Die verdienen dus meer bescherming. Een recent initiatief in dit verban bestaat hierin led lampen die gekleurd licht uitstralen op de wegen. Omdat de vleermuizen onderhevig zijn aan infrarood licht, worden ze door dit initiatief niet meer gehinderd door de straatverlichting.
in de Plantentuin Meise zijn twee toegankelijke ijskelders die bewoond worden door vleermuizen. De verlichting in de Plantentuin zou ook kunnen aangepast worden.

Aanbevolen! Overal in Vlaanderen!

876 Kost

“Koocboec oft Falilieren keukenboec” is de titel van een kookboek uit de XVIIde eeuw van Antonius Magirus. Er staan 170 recepten in met dagelijkse kost. Hij haalde inspiratie o.a. uit “Opera dell’ arte dell cucinare” uit 1570 van Bartolomeo Scappi, de persoonlijke kok van paus Pius V.
De KUL heeft een eerste druk op de kop getikt in 2015. Het boekje is amper 15 cm groot.
Zou Jeroen Meus dat kennen? Haalt hij er misschien ook inspiratie uit? Wie weet!

877 Pulcinella

Pulcinella is een komische bediende met hoge bochel en puntige buik uit de Italiaanse Commedia dell’ arte.

De Antwerpse Poesjenel, de Franse Polichinelle en de Engelse Punch zijn gebaseerd op Pulcinella. In Nederland vonden we in de Jordaan in Amsterdam het poppentheater met Jan Klaasen. De naam stamt uit de trompetter van prins Willem II. Hij blies het Wilhelmus aan de stadspoorten van Amsterdam bij de belegering. Maar na die mislukking begon hij zijn poppenspel. De opvolgers zijn nu nog te bewonderen in Het Land van Jan Klaassen in Braamt.

In Meise speelden wij poppentheater in de Chiro. Legendarisch is onze reeks rond de rode hand. Daar kwam zelfs Bengaals vuur bij kijken. Vader Swinnens schonk mij een volledig poppentheater waarmee wij optraden voor Chirofeestjes. Ik speelde ook in de het eerste leerjaar. Ik schonk ze in de jaren 60 aan de Chiro, maar ik kon ze van de vuilnisbak redden. Nu heb ik ze nog alle vijf : hand gesculpteerde koppen. Jan en Mie vervangen de reuzen op reuzendagen in Vlaanderen.De drie andere : de duivel, de koning en de boer vervolledigen het vijftal. Zij zijn mooier dan de werldberoemde poppen van Lyon.

878 Cynomonica

Op www.wijzerweb.be vinden we info over zonnewijzers.
Bij de voornaamste zijn er 4 soorten :

1. horizontale : op een sokkel

2. verticale : tegen de muur

3. equatoriale : met ringvormige band

4. analemmatische : op de grond

In de ontworpen rozentuin in de Plantentuin Meise komt er ook een.
Op Open Monumentendag met als thema “tijd” werden ze geteld in Limburg. Er waren er 54. Ondertussen werden dat er 150.
De 160 oudste worden tentoon gesteld in het Rubenshuis in Antwerpen.

879 Isogram

Dat is een woord dat uit allemaal verschillende letters bestaat.

Een goede oefening zou er kunnen uit bestaan een rij woorden te verzinnen van 1 tot X aantal letters die hieraan beantwoorden. Dat kan eventueel volgens een bepaald thema. Laten wij “voornamen” nemen :

Jo, Jef, …. , Jozef, …… , Josephus, …….
mus, vink, , ..... , ...… , parkiet
kril, zalm, snoek, …… , dolfijn
koe, stier, ….. , varken, olifant

Wie maakt de langste rij? Een aangenaam taalspelletje?

880 Vuurspuwen

De opbrengst van de beiaardfeesten en rommelmarkt wordt vooral besteed aan het huren van kledij voor verkleedpartijen en het inhuren van duur betaalde straatperformers, al dan niet creatief.
Wij betreuren dat de historische reuzen van Meise afgevoerd werden. Zij staan nu in de historische pastorij St.-Martinus in Meise.

Pastoor Jan Laga bekloeg er zich over in het parochieblad dat de eigen traditie i.v.m. Kerstmis verwaterd. Hij gaf als voorbeeld dat bijna niemand “zalig Kerstmis” gebruikt. Met de kerststal is het al even erg gesteld. Op kerstmarkten, gepromoot door handelaars uit winstbejag, neemt de kerstman de plaats in van de kerststal. Zie ook www.kerststallenvrienden.be

Daarom doen we een oproep om de traditionele kerststal aan de St.-Martinuskerk op te waarderen. Dat zou kunnen via een opvallende verlichting met kerstboom. Dan kunnen ze er op het kinderbeiaardfeest niet naast kijken.

881 Beroemd

Op T.V. zie je altijd dezelfde gezichten. Ze doen altijd de toer van de B.V.’s van alle netten. Ofwel zijn het de verkozene politici, meestal dezelfde.

Enkele programma’s doorbreken dat stramien. Blokken met ben Crabbé is zo’n succesnummer. Iedereen beroemd gaat van deur tot deur. Dit in navolging van Martin Heylen die dat deed voor Man bijt hond en ook 20 jaar later : een succes.

Radio Gaga verdient ook een pluim.

Op het gebied van diversiteit mogen we niet klagen. Ze overdrijven soms wel.

Voor het taalgebruik zou men zich wat meer op de Nederlandstaligen mogen richten. Vooral op T.V. BRUZZ is dat het geval. Op de andere, zenders pikken ze er vooral Hollanders uit. En op Ring TV mogen ze de gezichten ook wat meer afwisselen!

882 Douglas

De douglas spar werd in 1827 door David Douglas ingevoerd van de USA naar UK
Plantenverkeer verloopt in twee richtingen : van buiten uit naar ons en van ons naar elders. Door het toenemende vrachtverkeer en via de havens en de luchtvaart wordt dat bevorderd.
Zo kreeg ik van een collega zaden die ingevoerd werden in de luchthaven. Zij werden in beslag genomen. Ik gaf ze aan de toenmalige directeur van de Plantentuin om ze op naam te brengen. Deze dienst wordt nog steeds geleverd aan de douane. Maar ik heb er verder niets meer van gehoord.
Men noemt dat Invasieve Planten. In Zuid Amerika werden zo Europese planten ingevoerd zoals witte klaver en populier.

883 Spijbelen

Via een bericht op facebook gaan de tieners nu spijbelen voor het klimaat!
Zouden ze eerder niet beter en objectief geïnformeerd worden?
Bovendien zouden ze beter op woensdagnamiddag of tijdens het week-end betogen. Neen! Ze brossen liever ten koste van hun eigen opleiding. Amusement en festivalitis zijn niet ver weg.
De Vlaamse regering ontving hun. Dat is een goedkeuring. Waar gaan we naartoe. Dit is verloedering van hiërarchie en gezag.
De scholen die er een didactische uitstap van maken zijn hypocriet.

Ik vraag mij af of ze niet door een of anderen politieke beweging gemanipuleerd worden? Zo onnozel zijn ze hopelijk niet!

884 Vrijheid

Toen ik mijn kleindochter afhaalde op school, vertelde ze mij dat ze gedichtendag hielden. Zij citeerde een gedicht dat ze leerden. Het thema is “vrijheid”.
Wat ze niet wist was wat Meise op het gebied van poëzie betekent.
In de jaren tachtig startten wij de Jules Van Campenhoutprijs voor poëzie en een jaar later hielden wij poëzieshows in 7 talen.
Toen de dienst cultuur de prijs afnam daalde het peil snel tot een plaatselijke prijs. Ik zette ons initiatief verder met “Poëzie in de vitrien” en bracht goede gedichten aan op de uitstalramen van winkels.
Later hernamen wij poëzie in 7 talen in de toen nog Nationale Plantentuin Meise. Het motto was ”Liefde in de Plantentuin”. Wij brachten rond de Oranjerievijver de mooiste liefdesgedichten uit de wereldliteratuur.
De JVC – prijs werd om wlle van besparingen en onbegrip, afgeschaft.

De Akademie van Meise heeft een afdeling Woord en daar wordt nog aan poëzie gedaan.

885 Koffie

Heeft zijn roots in Ethiopië.
Het wetenschappelijk personeel van de Plantentuin Meise is wereldvermaard voor het onderzoek van koffie. Zo vonden ze via DNA onderzoek in het herberium een koffiesoort die van nature geen cafeïne bevat.
De schimmel koffieroest belaagt de koffieplant. Hij heeft ook te lijden onder een kever, de koffieboorder .
In Midden Amerika vinden we de Arabica . Die kan niet tegen de volle zon, en hoge temperatuur.
Bij rondleidingen van studenten wordt de koffievrucht getoond. Daar is veel variatie in : o.a. rood, twee bonen …

886 Azolla

De sierlijkste plant in onze wateren heet Azolla. Maar dit plantje heeft bijzondere eigenschappen. 50 miljoen jaar geleden koelde de Noordpool aanzienlijk af. Het plantje kan broeikasgassen uit de atmosfeer halen en opslaan. Men noemt dat het Azolla evenement.
Men kan het inzetten voor biodiesel en milieuvriendelijk veevoeder.
De kracht van Azolla zit hem in het blad. De onderste kant heeft de vorm van een boot en drijft. Het bovenste staat als een zeil en vangt licht. Er is een holte in het blad bewoond door een bacterie (cyanobacterie). Die vangt stikstof uit de lucht, zet het om en geeft het terug aan de plant. Dat geeft het een enorm concurrentievoordeel.
Men kan van de Azolla ook Azollaburgers maken : een plantaardige variant van de hamburger.

887 Thee

Thee maakt men met bladeren van de struik Camelia sinensio.
Voor witte thee gebruikt men de witte knoppen. Die worden gedroogd in de zon of de oven.
Groene thee komt van de geplukte bladeren die een stoombehandeling krijgen.
Bij zwarte thee worden de bladeren volledig geoxideerd waardoor ze een bruine kleur krijgen.
Oolongthee houdt het bij gedeeltelijke oxydatie.
Je maakt groene en witte thee best met water op 80 graden. De andere mogen op 100 graden. Bij het trekken komen de polyfenolen, cafeïne entheanine vrij.

888 CVO

Het AVC Meise, Strombeek en Jette had een gespecialiseerd centrum voor talen aan anderstaligen moeten blijven met Informatica als sluitsteen!
De objectieve meerwaarde in Meise gerealiseerd luidde

AVSG

AACC

EVAcl

Kwaliteitsrevolutie

Maar ze ging helaas teloor.
Het centrum had toonaangevend kunnen blijven. Mits betere onderhandelingen had ze hoofdschool kunnen zijn voor de regio. Maar nu wordt ze opgeslorpt door het CVO Vilvoorde of wordt het CVO NW Brabant ?

889 AVSG

Aanleren van een taal aan anderstaligen gebeurt volgens de principes van de AudioVisuele Structureel Globale methode. Dat is ons inziens de beste internationaal gereputeerde werkwijze.
Het is simpel : men leert op het 0 – niveau in het begin enkel spreken en luisteren. Men gebruikt daarvoor dialogen uit het werkelijke leven gekoppeld aan beelden.
Met lezen en schrijven en zeker de theorie begint men later, als die geen negatieve invloed meer hebben op het vlot en correct spreken.

890 AACC

Inoefenen deden we in het Audio Actief Actief Comparatief Zelfcorrectief talenpracticum. Tijdens een langdurig onderzoek konden wij de werking bijstellen en verfijnen. Het onderzoek werd beschreven in : https://jefdecuyper.wordpress.com/ Wij waren de enigen die uit het analoog talenpracticum systeem Ley het maximum haalden. Het systeem werd digitaal geprogrammeerd door de firma Divace in Finland.

891 Cybernetica

Didactica cybernetica is een eigen didactisch profiel dat wij stelselmatig uitwerkten voor taalonderwijs aan anderstaligen.
Het staat uitvoerig beschreven in http://www.avc-jos-chabert-cl.jouwweb.nl

1. De aan te leren taal is de voertaal, altijd.
2. Native speaker heeft prioriteit als hij beschikbaar is, life of opgenomen.
3. Voorrang van de gesproken taal d.i. voorrang voor het spreken door alle studenten
4. Geschreven taal in functie van de gesproken taal.
5. Geen theorie, maar functioneel taalonderwijs. Leer de studenten, wat ze zullen gebruiken.
6. Basiswoordenschat d.w.z. geen onnodige ballast, ook in hogere niveaus. Dit is echte aanpassing aan het niveau van alle studenten. Uitgaan van de student.
7. Democratische opstelling : iedereen is gelijkwaardig.
8. Reikwijdte vergroten :
8.1. Zoveel mogelijk, maar doordacht, audiovisueel en interactief werken d.w.z. uitgaan van authentieke situaties (prioritair life) met aanwending van een brede waaier van alle mogelijke audiovisuele (of multimediale ) middelen buiten tekst.
9. Professioneel didactisch werk leveren d.w.z. het hele didactische proces grondig afwerken;
10. Fouten voorkomen ("Van alle fouten van de opvoedelingen, is de opvoeder de oorzaak" , uit "Het Mierenboekje" van Salzmann)

http://jefldc.blogspot.com Didactica cybernetica

892 Kwaliteitsrevolutie

Door een toeval kon ik deelnemen aan de presentatie van de “Kwaliteitsrevolutie” van Tom Peters.
Toen ik na een dag brain-stormen in het AVC kwam, was ik een gelukkig man. Ik had er de bevestiging gevonden van mijn ideeën en de uitwerking ervan in het AudioVisueel Centrum, mijn levenswerk.
Ik heb in een eindwerk “management in het onderwijs” de Kwaliteitsrevolutie aangepast voor het onderwijs.
Wij hebben toen alle slogans van dit type management vertaalde in de aangeleerde talen en in alle lokalen aangebracht.

893 VTR

Ik bezit nog 7 banden van mijn eerste filmopnamen :

1. Scènes uit een huwelijksleven 16.11.1980 Kris Kras Meise met Jeanne Streulens en Louis Dierickx
AVC november 1980 – 81 maa. 450 D2A F3A

2. Klassen AVC Meise november 1981 1982 don..

3. Klassen AVC Meise november vrijdag

4. MT 15.1.1981 EVD Exploitatie VDE I 9 10Klassen AVC Meise november 1980 – 81 andere dagen 15 jaar Crea oefenband

5. Professor Engels 15.1.1981 I

6. Professor Engels II

7. Professor Engels III

894 Duurzaam

De metalen voor windmolens en elektrische auto’s zijn massaal nodig.
Ze worden gewonnen via de mijnen in Kongo (kobalt), Zuid – Afrika (4), Rwanda (lithium) en China (6). Maar daar worden mensenrechten en milieu niet belangrijk bevonden. Daarom zou het beter zijn ze te recyclen. Bovendien zou de ontginning in Europa (bvb. Zweden) in de hand kunnen gehouden worden. Maar daar stootte men op verzet van actiegroepen : not in my back yard!

895 8mm

896 Foto’s

Fotobestand
AVC	237
Beiaard	296
Chabert	17
Chiro	188
Crypte	45
Erfgoed	196
Fanfares	50
Gemeente	33
H. Boon pr.	83
Imde	65
Jaarmarkt	23
Jeugdraad	52
KMGSBL	14
Kunst	61
Landbouw	366
Lenaerts	19
Madeleine	12
Meise na 1978	626
Meise 1	197
Meise 2	92
Meise 3	55
Meise 4	144
Meise 5	84
Meise 6	70
Meise 7	85
Meuzegem	2
Muziek	2
Natuur	280
Niewelaan	38
Oppem	144
O.S.	308
O.S.adm.	99
Plantentuin	784
Politiek	126
Postkaarten	71
Reuzen	257
Rode	365
Rossem	45
Scans Meise	406
Speelpleinen	14
Spil	40
St.-Anna	212
St.-Elooi	208
Stamboom	53
Stamboom	60
Stamboom	19
Stamenees	1
Toren	261
Westrode	12
Wolvertem	16
W.wonderen	76
W.parochie	12
W.verenigningen	29
W.mensen	13
W.cultuur	2
W.feesten	154
W.bibliografie	1
	7220

Fotopresentaties

AVC MSJ

Chiro

Herman Boon pr.

Ikebana

Meise

Meise Eddy

Meise, na 1976

O.S. 2.5.2012

Plantentuin Meise

Privé 2009-2011

St.-Annakapel

St.-Annaprocessie

Stamënees

Toren roept haan

Wolvertem

Fotobestand

AVC237

Beiaard296

Chabert17

Chiro188

Crypte45

Erfgoed196

Fanfares50

Gemeente33

H. Boon pr.83

Imde65

Jaarmarkt23

Jeugdraad52

KMGSBL14

Kunst61

Landbouw366

Lenaerts19

Madeleine12

Meise na 1978626

Meise 1197

Meise 292

Meise 355

Meise 4144

Meise 584

Meise 670

Meise 785

Meuzegem2

Muziek2

Natuur280

Niewelaan38

Oppem144

O.S.308

O.S.adm.99

Plantentuin784

Politiek126

Postkaarten71

Reuzen257

Rode365

Rossem45

Scans Meise406

Speelpleinen14

Spil40

St.-Anna212

St.-Elooi208

Stamboom53

Stamboom60

Stamboom19

Stamenees1

Toren261

Westrode12

Wolvertem16

W.wonderen76

W.parochie12

W.verenigningen29

W.mensen13

W.cultuur2

W.feesten154

W.bibliografie17220

897 Klank

Klank
Afrodisiac
Beiaard
de Melio
Dierickx
E.U. hymne
Golfbreker
JVC-MN-P 4
Lettens Jos
Ley
Loge
Meise-Waalre
Neefs Louis
Stamënees
Teck ressen


DID	28
SIB	9
JVC	11
OEF	3
ITA	11	AVSG	SSSS/
BLI	24
NED	8	AVSG
DUI	5
NED		uitspraak
ENG		Jc	V.Herrweghe
ENG	5 demo
St.-Elooi	2
HSHA	1	test
AACC	1
DUI	1	Carchon
NED 5	1	demo
2 ?	6

898 VT-6H

Scènes uit een huwelijksleven Kris Kras

AVC Klassen nov. 1981 maa.

MT 15.1.1981 EvD Exploitatie VDE I 9,10

Prof. Engels Evolutie onderwijs in vreemde talen 1 15.1.1981
Prof. Engels Evolutie onderwijs in vreemde talen 2 15.1.1981

899 Geluid

Afrodisiac
Beiaard
Carnaval Wol
de Melio
Dierickx
E.U. hymne
Golfbreker
JVC-MN-P 4
Lettens Jos
Ley
Loge
Meise-Waalre
Neefs Louis
Stamënees
Teck ressen

Toren roept haan 900 klokkenluider

Het gevallen haantje heeft ook reeds een andere bestemming. Met de goedkeuring van het Beiaardcomité wordt het een attribuut voor de beiaardfeesten. De nieuwe belleman werd opgenomen in de orde van de si-bemol. De ceremonie werd na zijn keuring aan de toog van het stamcafé van onze reuzen Jan en Mie, opgevoerd (zie de foto van de baardkeuring door Piet De Cuyper - hij vergelijkt de baarden van Jos Lettens, de oude belleman, en kandidaat Jan De Haes ). Voor het stamenee , tussen de reuzen, nam de voorzitter van het Beiaardcomité Lisette Haeck, de eed af met de volgende bewoordingen : “ Ik neem u op in de orde van de sibemol. Vanaf nu zul je een toontje lager, maar luid en verstaanbaar, zingen.” De opname werd bezegeld met het in één teug uitdrinken van een Maes (bij gebrek aan Mort-Subite ) en de voorzitter tikte hem driemaal aan met ons haantje op de staf, op elke schouder en op het voorhoofd. Daarna werd de bel plechtig overhandigd door Jos Lettens met de woorden : “ Ik, Jos de eerste, geef u Jan de eerste, de officiële bel door en benoem u tot tweede belleman van Meise.” Daarna proclameerde de nieuwe belleman de festiviteiten van de beiaardfeesten 1998.

Ondertussen zit het Waalse haantje onder onze kerktoren niet meer alleen. Heel de kroost haantjes met kippen, die de ingang van ons dorp op de Nieuwelaan aan de Plantentuin opfleuren, vluchten ’s avonds in de bomen van de tuin van onze pastoor Herman Boon II. Daar zingen ze elke morgen samen in sibemol en overtreffen het lawaai van het aanstormend geweld op weg naar Brussel op de A12. Hun jubellied dragen ze op aan onze nieuwe belleman Jan De Haes.

901 Houtlab
Op 2 mei 2019 werd een gloednieuw en uniek museum geopend in Plantentuin Meise! Op interactieve wijze kun je er kennis maken met alle aspecten van hout: van duurzaam bouwmateriaal dat mee het klimaat helpt stabiliseren tot de microscopische geheimen die de eigenschappen van hout verklaren.

De Plantentuin beheert belangrijke historische houtcollecties, in totaal ongeveer 7.500 houtmonsters van boomsoorten van over de hele wereld. De historische kern van deze collectie, ca. 4.500 houtmonsters, bestaat uit collectiestukken behorend tot het voormalige Bosmuseum. Dit museum bevond zich in de Brusselse Kruidtuin en werd in 1902 officieel geopend. Na de verhuis van de Plantentuin van Brussel naar Meise werd het Bosmuseum nooit heropgebouwd. De collectiestukken zijn na meer dan een halve eeuw vanonder het stof gehaaldOp de foto zie je een 5 ton wegende schijf van een 2000 jaar oude mammoetboom (Sequoiadendron) met een diameter van meer dan 4 meter, geschonken door de Verenigde Staten bij de ontmanteling van het Amerikaans paviljoen de Wereldtentoonstelling van 1958

902 Erkenning

Op 22 mei 2019 - Internationale dag van de biodiversiteit – erkende het

BGCI (Botanic Gardens Conservation International) Plantentuin Meise als een Advanced Conservation Practitioner : Plantentuin Meise is een botanische tuin die op wereldschaal het verschil maakt als het gaat om het behoud van plantendiversiteit!

De organisatie overkoepelt 2000 botanische tuinen ter wereld. Ze kent de Plantentuin deze erkenning toe na een diepgaand onderzoek over de conservatiewaarde van de levende collecties, het wetenschappelijk onderzoek, de opleiding en specialisatiegraad van het personeel, de geleverde inspanningen voor educatie en bewustmaking, het naleven van de internationale conventies, enz. Hiervoor schakelde BGCI een internationale adviescommissie in en liet de anonieme doorlichting over aan expertteam.

In het rapport kan je ondermeer lezen dat Plantentuin Meise maar liefst 1079 soorten planten in collectie heeft die in geen enkele andere Plantentuin bewaard worden en 3227 soorten planten die telkens in minder dan vijf botanische tuinen in de wereld bewaard worden. 285 soorten uit de collectie staan op de IUCN-lijst van wereldwijd bedreigde plantensoorten, 6 daarvan worden enkel in Meise gekoesterd en 39 hooguit in vijf andere tuinen. 2409 soorten uit de collectie hebben een nationale, regionale of wereldwijde graad van bedreiging; 45 daarvan zijn uniek voor Meise, 246 daarvan komen telkens in hooguit vijf andere tuinen voor. Daarnaast heeft de Plantentuin nog een zadenbank waarin honderden bedreigde plantensoorten worden bewaard.

903 Koningskaars

Voor mijn brievenbus schoten plots twee planten op. Ze stonden tussen de keitjes, een ongewone ondergrond. Het eerste jaar bleven ze beperkt tot een kleine plant met enkel bladerenn.
Het was de Koningstoorts.

Dit is een tweejaarlijkse plant, die het tweede jaar uitgroeit en kleine gele bloemen heeft. Het is een geneeskrachtige plant. De bladeren zouden een helende kracht bezitten tegen aambeien.

904 Leeuw

De eerste Vlaamse leeuw is die van de oorkonde van graaf Filips van den Elzas uit 1162.
Hij heeft een geel veld met klimmende zwarte leeuw en rode tong en nagels.
In 1830 was onze nationale vlag een gouden leeuw. Die zag men later nog terug op de Brabantse vlag.

De Vlaamse raad nam destijds de Vlaamse leeuw aan als officiële vlag voor Vlaanderen.
Maar we zien toch nog de zwarte leeuw op gele achtergrond, zonder rood. Dat is omdat de Walen een rode haan hebben. Tijdens de Ronde van Frankrijk zie je hem overal opduiken in beeld.
Wanneer komt er orde in de chaos?
905 Roos

Op 5 juni 2019 opende de nieuwe Rozentuin in Plantentuin Meise.
De Rozentuin biedt de bezoeker een wandeling door de diversiteit en de ontstaansgeschiedenis van wilde en gecultiveerde rozen. De Plantentuin Meise heeft een uitgebreide collectie wilde rozen aangelegd, bestaande uit 125 van de bij schatting 200 gekende soorten. Het labyrint in het centrum, gevormd door twee spiralen, vertelt het verhaal van het ontstaan en de evolutie van de wilde rozen en toont hoe ze verwant zijn. In de perken rond de zichtheuvel komt men te weten hoe vanuit de wilde rozen de tuinrozen werden geselecteerd en ontwikkeld. Pal in het centrum van de tuin groeit de oudste van alle nog bestaande rozen: de ‘woestijnroos’.

De buitenkant van de tuin vertelt het verhaal van de cultuurrozen. Dit verhaal start met de historische Chinese en Europese rozen en ontplooit zich naar het ontstaan van de moderne rozenhybriden en hun evolutie.

906 Lotus

Een van de eerste moderne kunstwerken in de Plantentuin Meise dateert nog van de tijd van directeur Petit.

Het waren monumentale drijvende Lotus I, II en III uit polyester in de vijver voor de oprit van de A12. Nu liggen ze te verkommeren. Daarom heeft de directieraad beslist ze te schenken aan de Verbeke Foundation in Westakker (Kemzeke). Daar kunnen ze in een soort kunstreservaat van 12 h natuur en 20000 m2 overdekte ruimte.
Het werk was van kunstenares Hilde Van Sumere (+ 2013).

907 Biomimicry

Planten en dieren passen zich al 3 miljard jaar aan om te overleven.
De natuur is ons voorbeeld om circulaire veerkrachtige en zelfregulerende ecosystemen te maken. Enkele voorbeelden :
Ontsmettingsmiddelen en antibiotica overbodig maken door de microstructuur van de huid van haaien te imiteren : bacterieafstotend maken.
De kleur van de chipszak : chitine bespaart 350 polymeren.
Bijproducten CO2, fijnstof en nitraat in water : levensvriendelijk en levensbevorderend maken.
Fotosynthese van bladeren : inspiratiebron voor efficiënte zonnepanelen.
Voor ventilatoren de design van schelpen gebruiken.
De Japanse kogeltrein heeft vooraan de kop van een ijsvogel die in het rimpellos water duikt.
De natuur is sterker dan we dachten!

908 Molens

In Nederland zien we veel molens. Wij denken dan onwillekeurig aan het malen van graan.

Maar deze windmolens zijn echter geplaatst om water over te malen. Jan Adriaanszoon Leeghwater vond in de XVIIde eeuw een windmolen uit om de Beemster ten N.O. van Amsterdam droog te malen. Dat was een meer dat droog moest gelegd worden. De Beemsterpolder staat sinds 1999 op de werelderfgoedlijst van de Unesco.

Onze watermolens en windmolens malen graan. En recent zijn er ook de windmolens bijgekomen om elektriciteit te produceren.

909 Zeewier

We eten zeewier als we shusi eten.
Het telen van zeewier verbruikt geen zoet water. Maar 75 % van pet water gaat naar de landbouw.
Toepassingen met zeewier leiden tot eetbaar plastiek. Het kan ook in de kleding gebruikt worden. Het is een bron voor biogas. De slierten zeewier zijn voedzaam. Door de aanwezigheid van veel eiwitten is het veggie en vegan proof.

910 Boeken

Robert Macfarlane inspireerde mij met zijn boek “The wild places” om haiku’s te maken in het Engels.
Ondertussen heeft deze bekende schrijver een aantal andere boeken uitgegeven :
1.Underground
2. The old ways
3. Mountains of the mind
Wie van de natuur houdt vindt hier zijn of haar gading. Deze gedreven trekker, professor aan de Cambridge universiteit, slaagt erin om ons te begeesteren.
De Nederlandse vertalingen zijn ondertussen ook op de markt. Maar ik zou het toch bij het origineel houden!

911 Zwaartekracht

Alsof Michelangelo zelve er de hand in had – zo indrukwekkend zijn sommige van de natuurlijke bruggen die je her en der in dorre of rotsachtige gebieden tegenkomt. Hoe komen ze tot stand?
Ik zag deze wzeek een prachtig landschap in de outback in Australië op T.V.
De Gorgesdu Tarn in frankrijk zijn er ook een mooi voorbeeld van

912 Underland

Robert Macfarlane beschrijft 5 ondergrondse rivieren.

De wateren van de Lethe zijn de wateren van amnesie, uit de tinten van de doden moeten wij drinken om ons aardse bestaan te vergeten. Het Griekse woord lethe betekent oblivion en vergeetachtigheid. Het is het tegengestelde van het Griekse woord aletheia, het niet vergeten en ook de waarheid. Door middel van de lethe vermag Aeneas te reizen om te voldoen aan de geest van zijn vader - een van de vele zielen - in de grote katabasis van boek VI van de Aeneis.
Charon, de Veerman, draagt de zielen van de nieuw dood over de Styx. Het is vereist, voor veilige doorgang een obol of munt te plaatsten op de lippen van de overledene om te betalen voor transport naar het ondergrondse.
De Plegethon is de rivier van warmte, vlammend vuur en bloed, dat thooght is te stromen in spoelen en spiralen, descenduing in de dephts van de Tartarus, de afgrond van de verdoemden koken.
De Cocytus is de koudste van de vijf, de rivier van jammerklacht, ontvet door bevriezing van winden, gehard in plaatsen van ijs. Waar de Cocytus draait, de corrents constante kreten van pijn als roepen ze mompelen over stroomversnellingen en wervelen rond bochten.
De Acheron is de zachtste van de starless rivieren, de rivier van wee, waarover Charon ook plies zijn handel. Het loopt zo diep in de hel dat het soms synoniem met het, als het als Juno in de Aeneis zegt is gemaakt, 'Als ik niet kan de goden bovenstaande van mening te veranderen krijgen, ik zal aanspreken tot de rivier der hel'.

913 Mantelzorgwoning

In Actueel, het infoblad van de Vlaamse Ouderenraad verscheen een artikel over een mobiele mantelzorgwoning.

914 Tupoteek

In Strombeek was er een sportwinkel, uitgebaat door de Melio.
Toen ons AVC 10 jaar werd, maakten wij het gekende embleem in een bronzen medaille met 5 cm doormeter. Ze werden aan elk personeelslid dat 10 jaar dienst had plechtig overhandigd.
Later liet ik de medailles van de joggings die wij inrichtten op dezelfde manier maken met de Meisewonderen.
Tot drie maal toe wilde de Melio zijn volledig atelier overmaken aan mij. De derde keer was het gratis en bij een lekker Malt Whiskey in de golf club van Breamar besloor Dirk De Donder om er een museum van te maken in de kelder onder zijn zaak. Ik haalde al vast alle matrijzen (de stalen blokken waarmee de medailles geslagen worden) weg en plaatste ze in mijn kelder.

Van de belofte voor een museum kwam niets in huis. Daarom wil ik er toch nog een ev. virtueel museum van maken. Eddy Beernaert gaat alle matrijzen fotograferen. Zie : eddy's artistic photo corner
De inventaris staat op een excel – tabel.

915 Trofeeën

Medailles werden via een stalen matrijs geslagen in metaal.
In de sportwinkel de Melio werden sporttrofeeën volgens hetzelfde procedé getooid met symbolen en teksten.  Hiervoor werd  de matrijs met een kracht van 20 ton in een metalen plaat geslagen.  Maar hiervoor moest er eerst een matrijs gemaakt worden.
Het procedé met hoe dat gebeurt kreeg ik via Fibru uit Anderlecht op videoband.  Recent liet ik hem digitaliseren, zodat hij voor het nageslacht ev. in het virtueel museum bewaard blijft.

Ondertussen is Eddy B. alle matrijzen aan het fotograferen.  Daarna draait hij de foto om, zodat ook de tekst leesbaar wordt.

916 Indeling

Alle matrijzen die ik bezit zijn gecatalogiseerd op excel – tabellen.

1
Albert I
15
2
Leopold
9
3
Figuren
19
4
Schilden 3/2
15
5
Schilden 3/2
13
6
Schilden 3/2
12
7
Schildjes
23
8
Schildjes
24
9
Schildjes
23
10
Schildjes
21
11
Schildjes
24
12
Schildjes
16
13
Vlagjes
11
14
Everzwijnen
18
15
Dieren
18
16
Dieren
24
17
Dieren
8
18
Herten
23

Eén rek moet ik nog doornemen.  Daar zitten veel commerciële emblemen tussen.  Die gaan naar de ijzerhandelaar.

917 Geluidsoverlast

Op het Ile d’ Oléran kwam het tot een geschil met de buren omwille van het kraaien van de haan. De rechter verwierp de klacht tegen de de haan Maurice en “momo” kraait nu lustig voor.
Het is ver gekomen, als de stedelingen dit als last aanzien. Dat doet mij denken aan de klachten tegen het bespelen van de beiaard. Hoe ver gaat de verzuring ons nog brengen.
Ondertussen merkte ik drie hanen op in school Sinte – Maarten. Zij kuieren rustig rond in het speelbos van de school.

918 Purmululu

In Australië zijn er rotsschilderingen die 30000 jaar oud zijn.  Ze werden aangebracht door de aboriginals, de oorspronkelijke bewoners.  Dat is reeds van voor de ijstijd.
Overal in de wereld, tot in het koude Noorden, worden sporen van menselijke aanwezigheid terug gevonden in grotten.  Speleologen stoten daar regelmatig op.  Moest ik jonger zijn – zaterdag 7 september wordt ik 78 en ik kreeg al een hartinfarct – dan zou ik zeker gaan kijken.  Ik kreeg een hooflamp van mijn goede vriend Eddy om mij aan te moedigen.  Maar die gebruik ik nu om mijn  matrijzen in mijn tupoteek te identificeren.
Graffiti kun je  een verre uitloper van deze kunst noemen.

919 Enigma

Bij de 75^ste verjaardag van het einde van Wereldoorlog II trekt een stoet door de plaatsen waar een bevrijdingsstoet gehouden werd. Die wordt zo getrouw mogelijk nagebootst.
Er verschenen ook enkele artikels over de oorlog. Bijvoorbeeld de manier waarin in codetaal gecommuniceerd werd tussen de eenheden. De vijand mocht de berichten niet onderscheppen en zeker niet ontcijferen.
Hiertoe werd een elektromagnetisch encriptieapparaat uitgevonden. De letters van een bericht werden verplaatst bijboorbeeld 7 plaatsen naar links in het alfabet. Dat bleek gemakkelijk te ontcijferen. De Polen verfijnden de methode en zo kwam men tot het enigma.
Later werd op basis hiervan “the boombe Turing” verfijning ingelast.

920 Chrysant

Er zijn meer dan 1000 chrysanten te bewonderen in Plantentuin Meise
Twee weken lang, van 28 september tot 13 oktober, kan men genieten van de mooiste producten van chrysantentelers: van bolchrysanten tot snijbloemen. Verrassende bloemencreaties toveren het Kasteel van Boechout om tot een kleurrijk chrysantenkasteel.

België speelt een belangrijke rol in de veredeling van sierplanten. Op vlak van bolchrysanten nemen onze Belgische vermeerderingsbedrijven een prominente plaats in. Vele chrysantentelers telen chrysanten in alle maten, kleuren en vormen. Plantentuin Meise draagt de sierteelt een warm hart toe. Twee jaar geleden organiseerde Plantentuin Meise samen met de sierteeltsector een mooie expo over azalea's die zeer gesmaakt werd door het grote publiek. Dit jaar zijn de chrysanten aan de beurt. Het doel is om het grote publiek te laten kennismaken met de chrysant als ideale balkon/terras - en tafeldecoratieplant.

921 Donker

De tuin van de pastorij St.-Martinus ( ten onrechte  als geklasseerd monument Cultuurhuis genoemd) is een oord van hangjongeren, vandalisme enz.  Dat is eenvoudig op te lossen door de muur vanaf de achteringang af te breken.  Die stond er oorspronkelijk niet.  De gemeente maakte er al een gat in om achteraan binnen te rijden.

Toen ik nog in het Beiaardcomité was, ging ik dagelijks kijken naar het tuinhuis.  Alle ramen werden reeds ingegooid.  Met het bijsnoeien langs de bib. van de overdadige struiken, wordt dit juweeltje zichtbaar.  Maar ook de aangebrachte graffiti zal te zien zijn.
Dat kan zonder kosten door de werkmannen gebeuren.  Maar blijkbaar zijn gratis projecten niet in de planning.  Het moet belastingeld kosten!

922 Vernieuwend

Het polyvalent gebruik van lokalen werd in de jaren 60 ingevoerd door X.  tussen het AVC en de GJS.  Het bestuur had echter niet de moed om scheidsrechter te spelen tussen de beide partijen.
Toen C. schepen werd maakte hij daar onmiddellijk komaf mee.  Hij zei tegen mij : als je nog over de drempel van uw bureau komt hang je.  Ik vroeg of dat ook voor de overkant geldde.  Natuurlijk zei hij!  Van toen af was alle overbodige last voorbij.
Zo eenvoudig is het!
De jeugdhuizen en de ouderen kunnen perfect samen huizen in de voor het grootste deel van de dag leegstaande openbare lokalen van gemeente en parochie..   En wie komt er beter overeen dan oma en opa met de kleinkinderen?
Dus : de jeugdclubs samen in de ontmoetingscentra met een gemeenschappelijk beheer.  Dat is een betere en kostenbesparende formule.
Indien dat onder de vlag van het O.C.M.W. zou gebeuren kan het tarief voor drank en maaltijden éénvormig zijn in heel de gemeente.  Een bijkomend ontmoetingscentrum in de parochie Meise en Rode zou aangewezen zijn.  En daar staan gebouwen grotendeels leeg.  Just do it!  But do it in excellency!

Zo vernieuwend is dit niet echt. Vlaanderen werkt al volop aan "ruimtelijk rendement". "Verweving" is hier wat jij aanhaalt. Het is het samenbrengen van verschillende activiteiten in dezelfde ruimte. Activiteiten mogen elkaar niet in de weg staan en de…Paul De Boelpaep

923 Indeling

In de kloosters en abdijen in de Middeleeuwen werd de dagindeling bepaald door de gebedsdiensten.
Middernacht   : metten
zonsopgang     : lauden
6 uur               : priemen
9 uur               : tertsen
middaguur      : sexten
15 uur             : nonen
18 uur             : vespers
21 uur             : completen

924 Berlijn

Op 9 november vierden wij de 30^ste verjaardag van de val van de Berlijnse muur.
Dat gebeurde inderdaad op 9.11.1989.
Wanneer valt de muur in Meise (of liever alle drie).
1. A. Van Doorslaerlaan
2. Oud Strijdersplein
3. Brusselsesteenweg

Ik voer al jaren actie om de muur tussen de Plantentuin en de Brusselsesteenweg te vervangen door het doortrekken van de mooie afsluiting rond de Plantentuin.  De droom van Jos Chabert zou dan werkelijkheid worden :de Plantentuin reikt tot aan de St.-Martinuskerk.

Maar die muur staat symbool tussen twee bevolkingsgroepen : de eenvoudigen mensen en de anderen.  Dat stond indertijd voor de twee fanfares : de ressen en de ëzzëls.  Toen de keizerin Charlotte nog op het kasteel van Boechout woonde vond het onheil plaats.  Zij bezat een groot deel van onze gemeente.  Haar staf, gelegerd in het oudste gebouw van Meise, de Spaanse hoeve aan de inkom Meise-dorp , verhuurde grond aan de kossaten (kleine, eenvoudige landbouwers).  Maar zij verbonden daar een voorwaarde aan.  Ze moesten lid worden van de fanfare “De verenigde Broeders (en zusters).  Dit gebeurde zeker buiten weten van de keizerin.  Die zou zo’n onrechtvaardige manipulatie van de bevolking zeker niet goedkeuren.
Laat ons dit symbool slopen.  Meise wordt er mooier op!

925 Allergieën

Er zijn 8 voedingsstoffen waar een aantal mensen0 allergisch aan zijn :

Koemelk
eieren
vis
schaal en schelpdieren
boomnoten
pinda’s
tarwe
sojabonen
Door toch kleine hoeveelheden te geven aan jonge baby’s kan dat voorkomen worden. Zo blijkt uit een onderzoek van Gideon Lach LEAP en EAT. Maar het zit niet in onze cultuur om dat te doen.

926 Praalgraf

Filips de Stoute, een van de grote hertogen van Boergondië, ligt in zijn praalgraf in Dijon. De Haarlemmer Sluter maakte dit in opdracht van de hertog. Het blinkt uit door oog voor details en is een voorloper van de minutieuze detailkunst van Jan Van Eyck en de Vlaamse primitieven. Hij maakte de afwerking van zijn graf niet meer mee. Jan zonder Vrees volgde hem op.

927 Stilte

Er verscheen een recente studie over stilte.
Want de plaag van de smartphones begint buiten proportie te lopen. 78 % van de volwassenen kijkt al op zijn smartphone bij het opstaan.
Naar stilte wordt meest gezocht in de natuur. Maar de natuurliefhebbers beginnen ook al te overdrijven. Door overbodige toegevingen aan het toerisme duiken her en der initiatieven op die haaks staan op het natuurbehoud. Voor de subsidies worden te veel toegevingen gedaan aan andere sectoren.

928 Taal

In onze hersenen wordt taalverwerving aangestuurd door Broca (kunnen spreken) en Wernicke (begrijpen). Zo werd althans aangenomen. De linker hersenhelft stuurt echter meer gebieden.
Peter Hagoort van de Radboud Universiteit in Nijmegen publiceerde in MIT-Press 3 Human language : from genes and brains to behaviour”. Zijn studie houdt rekening met recent genetisch onderzoek. Daarin werd aangetoond dat in de hersengebieden nood is aan interactie. In het Engels noemt men dit interactional engine.
Ons taalgen is Fox2p

929 Bestuur

Tijdens een CVP-congres toen Tindemans voorzitter of premier was juichten wij met een staande ovatie het invoeren van confederalisme goed.  Het is nooit uitgevoerd o.i.v. de Belgicisten in de partij.  Die vreesden het einde van België.
Hoe zou dat kunnen?
Schaf de overbodige regeringen en parlementen af.  Behoud enkel federaal een mini-regering onder leiding van de koning.  .Die zou uit 7 man bestaan : de koning en twee per deelstaat.
Een aantal bevoegdheden kunnen overgeheveld worden naar Europa.  Enkel wat door de aard van de materie federaal moet blijven blijft.  Alle andere bevoegdheden gaan naar Vlaanderen, Wallonië en Brussel.
Men kan natuurlijk Brussel afstaan aan Europa, als Europese hoofdstad.

930 Vitalo

Het hek is van de dam. De haan kakelt vanop zijn mesthoop om de recente initiatieven uit te jouwen.
Nederland kiest voor vitalo. Dat zou moeten staan voor 55-plussers. Maar wanneer houdt men eens op met die 55 te hanteren. Dat is uit de tijd van de brugpensioenen. Toen sprak men nog van senioren en medioren. Maar iedereen moet zeker blijven werken tot 65. Stop daar dus mee.
En wat is er mis met de term ouderen. Wie de 65 passeerde is oud en blijft het hopelijk, want anders leef je niet meer. Jong kun je best blijven voelen, maar niet meer dan dat.
De werkelijkheid ontkennen is uit den boze!
Nu haalde de lawaaizender bij uitstek het in zijn of haar bol om ook een ander woord voor ouderen of senioren te kiezen. Het wordt JAGGER. De afkorting klopt zelfs niet
Natuurpunt had een betere benaming : JASSERS. Dat is alvast beter en correcter.
Oude knarren, stop ermee met het zonlicht te ontkennen. We zijn oud en we zijn blij dat we zo oud konden worden in goede gezondheid liefst!

931 Diesel

In heel de discussie rond het verbod om met dieselmotoren niet meer te mogen rijden binnen een stad, focust men op de daling van de verkoopprijs voor die auto’s. Als men ze niet verkoopt en een elektrische motor inbouwt, zou dat niet beter zijn? Iedereen tevreden.
In Gent zijn ze een deel van de camera's vergeten te plaatsen. Half werk als je het mij vraagt.

932 Oriflamme

Dit was de benaming van de banier van Karel de Grote.
Filips de Goede richtte de orde Orde van het Gulden Vlies op. Dat sloeg op de afgeknipte wol van schapen. Later wees het op een dun laagje membraan van de ram met de gouden vacht. Dit stamt uit de klassieke mythologie.
Vlaggen en symbolen zijn dus al lang bekend.
In Meise hebben wij de Sib, de orde van de autochtonen.

933 Alg

Microcostatus elisabethianus, een nieuwe kiezelalgensoort opgedragen aan kroonprinses Elisabeth10 jaar na de opening van de Elisabethbasis. Een magnolia draagt ook reeds haar naam.
Bioloog Bart Van de Vijver (Plantentuin Meise) ontdekte samen met zijn collega Luc Ector (Luxembourg Institute of Science and Technology) dit jaar een nieuwe algensoort op de Crozet-archipel in de Indische Oceaan en is tot nu toe de enige soort uit zijn groep in het hele gebied.
Kiezelwieren of diatomeeën zijn microscopisch kleine algen die gekenmerkt worden door hun uitwendig schaaltje dat volledig opgebouwd is uit siliciumdioxide (SiO₂), zeg maar glas. Wereldwijd zijn ze één van de meest diverse algengroepen. Ze dragen een belangrijk steentje bij in de strijd tegen de CO₂-toename en zijn daarbij ook verantwoordelijk voor bijna 25% van de wereldzuurstofproductie. Kiezelwierschaaltjes hebben een zeer sierlijke tekening die uniek is voor elke soort en die het mogelijk maakt om de soorten van elkaar te onderscheiden. Het zijn vaak echte natuurlijke juweeltjes.

934 Sterven

Hoe kun je sterven in de bergen ?
dood vriezen
dood vallen
bedolven onder een lawine
hongerdood
door uitputting sterven
bedolven onder rotsen
bedolven onder ijs
hoogteziekte met longoedeem of hersenoedeem
Hoeveel ?
Mont blanc 1000
Matterhorn 500
Everest 170
K2 100
North face Eiger 60
Zwitserse Alpen 200

935 Roos

België telt 19 soorten inheemse wilde rozen. Volgens een lijst van de Plantentuin Meise zijn het er 22 en nog eens 20 hybriden. Kraagroos, Beemdkroon en Blauwe knoop worden vermeld.
Behaarde struweelroos
Hondsroos
Heggenroos
Beklierde hondsroos
Beklierde heggenroos
Kale struweelroos
Schijnheggenroos
Kleinbloemige roos
Egelantier
Schijnegelantier
Kraagroos
Bergroos
Stijlroos
Gewone viltroos
Ruwe viltroos
Bottelroos
Berijpte viltroos
Duinroos
Rimpelroos
Bosroos
Veelbloemige roos

Rozenbottels werden naar de zadenbank van de Plantentuin in Meise gebracht

936 Kaartspel

Ik heb mijn jeugd van 4 tot 14 doorgebracht in de Rozenboom, het pré – cultureel Centrum van Meise tussen de kaarters. Ik hoor ze nog roepen : pandoer nondedju!
De eerste kaarten werden in de lage landen in 1379 gesignaleerd. Ze stonden symbool voor :
Harten : geestelijken
Schoppen : adel of militairen
Koeken : kooplieden
Klaveren : boeren
De eerste handgemaakte kaarten waren prachtig.

937 Vogels

Er werden vijf nieuwe vogelsoorten ontdekt in geïsoleerde regenwouden in Indonesië. Sinds 1990 werden wereldwijd slechts vijf à zes nieuwe vogelsoorten per jaar beschreven worden. In de afgelegen bergregenwouden van het eiland Peleng maakten ze geluidsopnames van een waaierstaart (een zangvogel die qua gedrag lijk op de vliegenvangers).
In de hoger gelegen primaire bergbossen, ontdekten ze in het bladerdak een nog onbekende soort boszanger. Dit is een zangvogeltje dat verwant is aan de Europese tjiftjaf.
De Peleng boszanger werd gefotografeerd op het moment van de ontdekking op 27 maart 2009.
Eind 2013 vonden ze een nieuwe soort struikzanger, een vogel met een uiterst verborgen levenswijze en de dwerghoningeter.
https://drive.google.com/drive/u/1/folders/17jBAaSBfhhG0zWMKMW0ZOugFKDwrIz

938 Klokken

Kerktorens hadden vroeger drie soorten klokken.
de stormklok om onheil aan te kondigen
de kerkklok diende als auditief uurwerk
de feestklok krikte het humeur naar een blij niveau

Wekkering Michiels beiaard
Later werden het er dat meer en ontstond de beiaard. De beiaardier kon dan deuntjes spelen via het klavier.
Momenteel kan dat zelfs automatisch en is het mogelijk alles te spelen.

939 Chicxulub

De gevolgen van de inslag van deze meteoriet, 66 miljoen jaar geleden in de Golf van Mexico waren desastreus.
Daarom draagt hij ook de naam van doder van de dinosauriërs.  Hij voegde wel een succesvolle lijn toe van de dino’s naar moderne vogels.
De eerste vogels daagden 150 miljoen jaar geleden op.  Ze evolueerden van de vleesetende dino’s (theropoden) naar een grote diversiteit.
Vandaag kennen we meer dan tienduizend vogelsoorten.  De helft ervan zijn zangvogels.  Ze komen  aanvankelijk uit Australië.
DNA – onderzoek bracht dat aan het licht.

940 Ferm

Verenigingen vernieuwen, maar verbeteren ze ook?
Vernieuwing betekent voor velen naamsverandering en verandering van logo.
Zo kregen we recent Ferm voorgeschoteld. In Meise was dat vroegere achtereenvolgens :
Boerinnenbond
St.-Annabond
K.V.L.V.
Ferm
Organisaties hebben de sterke neiging om hun naam onverstaanbaar te maken. Dat is hier ook zo. En dan verschieten ze dat hun ledenaantal plots daalt!
Neem nu Semper. Had dat niet beter Centrum Volwassennenonderwijs Noord, - West Brabant geheten? En het oorspronkelijke logo was ook klaar en duidelijk!

941 Groenwieren

Onderzoekers van Universiteit Gent en Plantentuin Meise hebben voor het eerst de oorsprong van groene zeewieren opgehelderd. De evolutie van groene zeewieren was cruciaal in de ontwikkeling van complexe mariene ecosystemen en speelde waarschijnlijk een sleutelrol in de vroege evolutie van dieren.
Groenwieren zijn meer dan 1 miljard jaar geleden ontstaan. Een splitsing vroeg in hun evolutie gaf aanleiding tot twee groepen. De ene waaruit zo’n 400 miljoen jaar geleden de landplanten zijn ontstaan, de andere gaf aanleiding tot een grote diversiteit aan groene algen, waaronder de groene zeewieren (macroscopische mariene algen) die een belangrijke rol spelen in mariene ecosystemen.

943 Ganz

De nieuwe zijstraat, tweede links  in de Mankevosstraat in Meise heet Edwin Ganzweg.
Deze Zwitserse landschapsschilder woonde in de Oranjerie van de Plantentuin.  Meer over hem kun je vinden op  http://www.bloggen.be/erfgoedmeise nr.404
Hij wandelde vermoedelijk langs de voetweg die helaas verdween, van zijn woonst naar Oppem.  Want daar woonde zijn vriendin.

Speciaal aan de straat naar hem genoemd is de bestrating.  Geen asfalt noch beton maar dikke tegels.

944 Jury

Toen wij nog de JVC-prijs voor poëzie van Meise uitreikten in het AVC (nu Semper) was een van onze juryleden Marcel Wauters. Dat was een goede vriend van Louis Paul Boon. Hij woonde in Jette.

Ik lag aan de jury eens enkele gedichten en teksten voor van mijzelf. Marcel zei toen dat ik talent had voor korte teksten. Toen de haan van de kerktoren viel ben ik met deze reeks begonnen (zoals eerder uitgelegd in nr. ).

Ondertussen heb ik 944 weken een cursiefje geschreven : een scherm vullende tekst met mogelijk een foto en een titel bestaande uit 1 woord. Het motto luidt : komisch en kritisch.

945 Tram

In 1867 reed de eerst paardentram.
In 1877 werd het een stoomtram.

Wanneer reed de eerste bus ?
Nu gaan ze terug sneltrams invoeren en lange trambussen. Dat is een stap terug of niet ?

946 Muziek

Een piano heeft 88 toetsen. Daarom wordt elk jaar op de 88^ste dag pianodag ingericht.
De top 3 van de instrumenten bestaat uit piano, gitaar en drumstel.
Maar een symfonisch concert wordt met heel wat meer instrumenten gespeeld . In de normaalschool kregen wij muziek van Wie Pée. Een van zijn lessen ging over de samenstelling van een klassiek concert.

Boven het orgel.
5^de trap : contrabassen, slagwerk en pauken
4^de trap : contrabassen, hoornen, bas tuba en bazuinen
3^de trap : contra bassen, klarinetten, fagotten contra fagot en trompetten
2^de trap : picolo, fluiten, hobo’s, Engelse hoorn en celesta
1ste trap : cello’s, altviolen
beneden : 1^ste violen, cello’s, alt violen, 2^de violen vooran : dirigent, en zijn drie orkestmeesters

947 Klank

Ik heb een collectie klankbanden, die ik in de jaren 80 opnam bij allerlei evenementen in Meise.
Momenteel ben ik die aan het digitaliseren. Door de Corona ophokplicht hebben wij toch een zee van tijd.
JVCb.+
JVC b. 30a
JVC b. 30b
JVC b.30c
AVC10
DOKUS
Scènes
St.-Elooi
JVC 25

948 Torpor

De ruimtevaartdeskundigen inspireren zich andermaal op de natuur.

Zij onderzoeken of ze ruimtevaarders in een winterslaap kunnen brengen voor de verre ruimtereizen. Deze hibernatie waarin de kosmonauten slapend de ruimte ingaan heeft voordelen. Deze toestand beschermt tegen de afbraak van de spiermassa en botdensiteit, maar ook tegen kosmische straling.
Zij gingen hiervoor te rade bij de beer en vleermuizen.
Deze kunstmatige slaap ontstaat door leptine. Dit is een hormoon dat hoge vetreserves nabootst. Om het herstel te bewerkstelligen gebruiken ze ghreline, het hongerhormoon.
Zo komen de verre planeten een stap dichter.

949 Zon

De kracht van de natuur mogen we zeker niet onderschatten. De supervlammen en explosies in de zon werden reeds lang bestudeerd.
In 1128 zag John of Worcester reeds zwarte vlekken in de zon. De Chinezen en Koreanen noemden die rode damp.
In de 17^de eeuw bracht Galileï met zijn telescoop beter zicht.
In 1843 ontdekte de Duitser Heinrich Schwabe de elfjarige zonnecyclus.
En op 1 september 1859 zag Carrington een grote zonnevlek die het poollicht veroorzaakt.
Op Vlaanderen T.V. gaven ze deze week uitleg over de schade die het in de zon kijken kan aanrichten op ons zicht.

950 Modulor

Van Le Corbusier kennen we dit verhoudingssysteem. Het bestaat uit twee lijsten van getallen. De ene lijst bevat de dubbelen vn de andere, bij benadering. Elk getal in een lijst volgt uit het voorgaande door het te vermenigvuldigen met de gulden snede : 1.1618 en het al of niet af te ronden.
De ideale schoonheid volgens hem is een mens van 1.61 waarvan de navel precies op 1 m staat. Dat geldt volgens hem niet voor Joden en Afrikanen. Hier herkennen wij zijn facistische trekjes.
Alle mensen verdienen gelijk bekeken te worden. Dat geldt evenzeer voor alle leven. In een ideale wereld zou dt zo zijn!

951 Gekko

De Gekko inspireerde de makers van Spider – man.
Aan hun pootjes werken drie krachten :
1. Van der waalkracht door de haartjes die erop staan
2. Capulaire kracht door het vocht dat er zich tussen zet
3. Elektrostatische kracht

Zo krijg je cohesie en adhesie

952 Goodall

Er zijn volgens haar drie redenen om te blijven hopen :
1. Energie van de jeugd
2. Kracht van het menselijk brein
3. Veerkracht van de natuur

953 Vijver

Er werden mij inlichtingen gevraagd over de pastorijtuin in Meise.
Ik beheerde jaren het tuinhuis van de pastorij St.-Martinus voor het Beiaardcomité. Daar stonden de reuzen van Meise tot dank zij Jaak Wouters ze hun definitief onderdak vonden in de pastorij. Momenteel staan er twee onderdelen van de historische Michiels beiaard : het klavier en de unieke wekkering.

Ik blijf bij mijn standpunt dat de vijver overgedragen moet worden aan de Plantentuin. Hij is deel van de waterhuishouding van dit wetenschappelijk instituut. Dat zou het onderhoud garanderen voor de toekomst.
Vroeger hielden wij in de vijver een mannelijkheidsproef voor 14 jarige kerels inde Chiro. Het kwam erop aan een wimpel te bemachtigen die in het midden van de vijver opgesteld stond. Wat ze niet wisten was dat er meer slijk dan water in de vijver stond. Dat is nog altijd zo.

954 Virus

In 1979 reeds deed Peter Rottier onderzoek naar Coronavirussen. In 2023 werd hij door de Chinese ambassade in Brussel gesommeerd. Ze hadden toen moeten luisteren!
De rol van de sociale achtergrond in de verspreiding van Covid19 werd opnieuw sterk benadrukt. Ik kan mij niet van de indruk ontdoen, dat dit om politieke redenen op de voorgrond geplaatst wordt. Bizarre VZW’s spelen daar ook een rol in.
Sociale achtergrond is er altijd, dus ook nu.
Op T.V. maakte een kleine jongen zijn beklag over het feit dat ze te weinig eten hadden. Hij deed dit met zijn smart phone in de hand. Die heb ik zelfs niet! En dan maar klagen over gebrek aan middelen.
Als de ouders werken en hun karige middelen efficiënter inzetten, zijn we al een stap verder. En laat ons ons concentreren op de echte schrijnende gevallen. Daar helpen wij graag!

955 Wuhan

In 2004 ontdekte Shi Zhengli in Zuid-China dat vleermuizengrotten een natuurlijk reservoir zijn voor coronavirussen. Het Corona virus Covid-19 is de 7^de in de rij van uitbraken die veroorzaakt zijn door vleermuizenvirussen :
1994 hendra
1998 nipha
1998-2000 marburg
2002 sars
2012 mers
2014 ebola
2020 Covid-19
Het probleem ontstaat als de mens ermee in aanraking komt. Zeven op tien infectieziekten komen van wilde dieren.

956 Afstandsonderwijs

Een heeft kansen laten liggen om in Corona tijden een vooraanstaande rol te spelen. T.V. heeft quasi iedereen. Waarom de lessen niet geven via de T.V.
Universiteit Vlaanderen is een goed voorbeeld. Twee korte vragen worden er door wetenschappers toegelicht. Kan dat niet voor alle leerlingen. Het zou zeker puzzelen zijn om ieder leerjaar aan bod te laten komen. Een gemiste kans V.R.T
Bovendien is het hoog tijd dat het onderwijs zich concentreert op het essentiële. Vele vakken kunnen via multimedia en I.C.T. beter en grondiger aan bod komen. Verspil daar in het onderwijs geen tijd aan!
Aggiornamente van de lestabellen :
Sport eruit : naar de sportclubs!
Religies eruit. : naar de kerken , moskeeën, synagogen, …
Kunst eruit : naar de academies!

957 Ann

Een van de vorige besturen wees het voorstel om het plein voor het Willy Van den Berghecentrum de naam te geven van de zangeres. Dit oud voorstel van Guido Van den Troost en niet van Berla zou weer opgenomen worden.
Ik beschouw dit als politieke spelletjes of vergis ik mij ?
De fundamentele vraag is : welke objectieve criteria worden gebruikt bij de toekenning van namen aan straten, monumenten, … Zijn er die.
Een van de criteria zou kunnen zijn : onbaatzuchtige verdienste ten gunste van Meise.
Voor Ann Christy, die ik ten andere volop waardeer, moet ik helaas negatief oordelen. Een standbeeld, al dan niet van een roos, lijkt mij overdreven, want er staan er daar al drie verwaarloosd bij.

Zij leende zich destijds bij het inrichten van de eerste zesurenloop in het centrum van Meise (initiatief van de handelaars en de Jogklub van Linda) via het Gemeentekrediet, samen met Eddy Merckx om de aftrap te geven.
Naar mijn weten trad zij nooit op in de parochie Meise, maar wel in de parochie Rode (Eversem) op het jaarlijkse jaarmarktbal o.i.v. Fred Van Campenhout.
Voor de rest verbleef zij op de Zonnelaan en later op de Brusselsesteenweg.
Een straatnaam in Eversem lijkt ons dan ook realistischer bij gebrek aan vrouwelijke prominente figuren.

958 Petrus

Eddy Beernaert, gekend van “Groeten uit Meise”, gaat Petrus op de paal proberen in kleur te zetten.
Toen onze heemkundige kring een opendeurdag hield in de St.-Martinuskerk deed ik reeds het voorstel om Petrus op de paal terug te brengen digitaal. Julien D.R. kreeg een afdruk van de postkaart en wou van de vergroting een schilderwerk maken. Maar hij gaf dat op.

Het tweede voorstel was om mijn optreden op Ring-TV over de muurschilderingen af te spelen op het scherm in de kerk. Wegens allerlei duistere rivaliteiten ging dit niet door. Jammer!
Ik deed op 28 mei een oproep via facebook om een recentere foto, dia, negatief of film te pakken te krijgen. Want dat zou een beter resultaat opleveren.
Petrus werd door de kerkfabriek overschilderd en werd helaas niet opgenomen bij de restauratie van de muurschilderingen. Dit schilderij is nochtans historisch van een veel grotere waarde. Want lang geleden zou op elke paal een apostel afgebeeld zijn.

959 Uitstapstrook

De politiekers zijn ook creatief om nieuwe Nederlandse woorden uit te vinden. Dat zij dat ook als alibi (reden om iets niet te doen) gebruiken is er luchtig bijgenomen. Zo heb je “uitstapstrook” i.p.v. voetpad.
Toen de eerste groen schepen aantrad nam hij het initiatief om een voetpad aan te leggen in de Mankevosstraat. Het advies van het B.I.V.V. (nu VIAS) werd niet gevolgd en er werd een smalle strook ingenomen. Als groene schepen moesten daar dan nog eens bomen op. De coalitiepartners gunden hem waarschijnlijk niet om het breder te zien. Bij de eerste reclamaties, nu nog, werd steevast gezegd dat dit geen voetpad is, maar een uitstapstrook.

Nu de elektrische wagens hun opwag maken wordt dat zeer gevaarlijk. Je hoort ze niet komen. Maar voor je kunt opzij springen is het te laat, want je hoort ze niet afkomen.
Het is hoog tijd dat er eens een ernstige studie gemaakt wordt van alle voetpaden. Je zult versteld staan van wat je ziet. Dat weggegooid geld van de registreercamera zal geen aarde aan de dijk brengen. En de haan, hij kraaide voort!

960 Tweeney

In een Ierse sage Buile Suibhne, gaat over tweeney, een Ulsterse koning.
Omdat hij een christelijke priester had tegen gewerkt rustte een vloek over hem. Hij zou veranderd worden in een schepsel van de lucht en zou enkel kunnen leven in de wilde natuur van Ierland of West Scotland.
Zoals een zwerver zou hij mensen schuwen. Hij werd opstandig bij de gedachte van bekende plaatsen en droomde van vreemde migratie. Zo begon hij zijn omzwervingen naar bergen, vergeten oorden, smalle valleien en donkere wouden.

961 Dumbo

Planckendael is in rouw.
Dumbo, de matriarch olifant stierf. Het was een vrouwtje, zoals gebruikelijk in de hiërarchie bij de olifanten.
Wie gaat hem opvolgen ? Dat is een raadsel. Misschien Kai Mook of een ander vrouwtje.
De haan is altijd de alfa in het kippenhok!

962 Slangen

Er zijn drie inheemse soorten slangen :
Gladde slang lijkt opeen adder
Ringslang
Adder
Er zijn ook heel wat liefhebbers die slangen als huisdier houden. Daarom werd een positieflijst opgesteld, om te voorkomen dat het uit de hand loopt. Er staan 107 soorten op. Enkel zelf gekweekte slangen mogen gehouden worden.
Als die in het wild ontsnappen sterven ze of passen ze zich aan. Dan vinden we ze in composthopen en in spoorwegbermen. Daar zoeken ze de warmte op.

963 Sib

De orde van de autochtone Meisenaars heet Sib.
Dat staat voor Sibemol. In een van de eerste afleveringen verklaarde ik de oorsprong en de betekenis ervan. De filosofie die erachter zit is inburgering op de juiste manier.
In de roetskalender staat de filosofie van Mon De Clopper i.v.m. zijn Europeade. Dat is een vereniging die de oorspronkelijke volksdans propageert. Hij haalde de filosofie hiervoor bij Thomas van Aquino.

964 Plantentuin

25 ha van de Plantentuin Meise bestaat uit wild Meise.
Hier groeien 586 soorten spontane wilde vaatplanten, meer dan een derde van de Belgische flora :
151 soorten bladmossen
20 verschillende levermossen
776 paddenstoelen
175 korstmossen
Via de app obsidentify kun je ze op naam brengen.
Twee oude kasteeldomeinen werden samengevoegd. Het deel dat bewoond wordt door baron Van Gysel hoorde er ook bij. Het zou fijn zijn dat het oorspronkelijke domein terug verenigd wordt. Maar de A12 snijdt erdoor. Dat zou kunnen opgelost worden via een overkapping of een tunnel.

965 Boin

Hij was journalist en nam deel aan de Olympische spelen in 1920 in Antwerpen. Hij mocht de vlag met de 5 ringen dragen voor België en legde de eed af in naam van de deelnemers. Voor de eerste maal werden er duiven gelost bij het begin van den spelen.
Hij nam ook deel als atleet en behaalde zilver in het schermen en het zwemmen. Hij nam ook al deel in 1908 en 1912.
Hij was voorzitter van het B.O.I.C.

966 Uilen

In de special van EOS “Onze wildernis” verscheen onder de titel Check een artikel van Scarlett Vanuxem.
Zij heeft het over het spotten van de 8 uilensoorten die in België voorkomen.
1. Velduil
2. Kerkuil
3. Ringpootuil
4. Ransuil
5. Oehoe
6. Steenuil
7. Bosuil
8. ?
De andere worden niet vernoemd. Want zij schakelt over op waarnemingen van haar netwerk “De duifkes” en verliest haar opsomming uit het oog.
Sib, de orde van de autochtone Meisenaars, kende aan de 8 parochies van Meise een muzieknoot toe. Maar er zijn er maar 7.
Bij deze kennen wij een uilensoort toe per parochie. Meise krijgt de kerkuil, die in de toren van Stt.-Martinus broedt.

967 Meysse

Tijdens de 5^de rit van de Ronde van Frankrijk viel het mij opdat de renners op km 160 door Meysse reden.
Onze naamgenoot gemeente ligt ten W van de A7 en van Montélimar op de D66. Montélimar kennen we van onze ritten naar het Zuiden door Frankrijk en van de nougat. De naam van deze stad komt van de samentrekking van Montaigne en Adhemar.

Adhemar was een kasteelheer uit de buurt. We zitten daar in département 7 Ardèche.
Mijn vader verbleef daar in de buurt met de trammannen tijdens WOII. Hij werd met zijn collega’s opgeroepen voor het vervoer, maar de oorlog was zo snel voorbij in België dat ze zelfs geen soldatenuniform kregen.

968 Teirlinck

Een van mijn lievelingsschrijvers, toen ik in 1960 afstudeerde, was Herman Teirlinck.
Nu vond ik in “De zes” een kerntekst van een plechtig manifest dat hij als raadgever aan het koninklijk hof van Albert I, Leopold III en Boudewijn samen met Stijn Steuvels uitbracht. De tekst luidt als volgt : "Laat iedere Belg vrij uitgaan door het land en zich vestigen waar hij wil. Hij verlieze echter nooit uit het oog dat hij een onschendbaar taalgebied is binnen getreden, waar hij hoe dan ook geen voorrechten voor eigen taal heeft te doen gelden. Er mag onder geen voorwendsel worden getornd aan het heilig recht voor beide taalgemeenschappen om de volstrekte onaantastbaarheid op te eisen van beider geboortegrond."

969 Mijolclub

In het stamcafé van Herman Teirlinck, de drie Fonteinen aan de kerk in Beersel, was deze club kind aan huis. Ze werd gesticht in Brussel in 1935 en verhuisde naar Beersel. Een selecte club van Vlaamse schrijvers en kunstenaars waren lid. Elke vrijdag kwamen ze bijeen in het café : Gerard Walschap, Willem Pée (mijn oud muziekjleerkracht in de St.-Thomasnormaalschool), Ernest Claes, Karel Jonckheere, Maurice Roelants, Libera Carlier, Marcel Poot, Marc Galle, Felix De Boeck en nog enkelen.
Mijol heeft wee betekenissen : vagina en caféspel.

970 Helaas

Er was een tijd dat om een andere taal te leren in België twee adressen belangrijk waren : Spa en Meise.
Helaas ! Op zwarte zondag 1 september 2019 verloor Meise een van zijn meerwaardes. Zij gaf haar inrichtende macht door aan het groter geheel : Semper. Financieel deed de gemeente een goede zaak. Ze verhuurt de lokalen en verwerft zo inkomsten. Zij moet ook niet langer betalen voor de huur van de lokalen in Jette. Zo doet de gemeente een goede zaak voor de begroting. Daar wordt echter in alle talen over gezwegen.
Maar reeds langer werd het belangrijkste, het didactisch profiel, van de gespecialiseerde talenschool voor anderstaligen ondergraven. Wij ontwikkelden een nieuwe didactiek. Met het inoefenen in een volledig talenpracticum was dat baanbrekend! Sluipend werd het ondergesneeuwd onder de nieuwe initiatieven.

971 Wild

Er resten nog overblijfselen van de wilde natuur van weleer.
Heuvels, hol of grot, bos, heide of veen, rivieren, valleien en moeras zijn stille getuigen van toen.
Steen, bos en water zijn er de elementen van.
Robert Mac Farlane behandelt die in “Wild places”. Dit is een mooi onderwerp voor onze keizerlijke gemeente Meise. Maar wie schrijft het ?

972 Sherlock

Het onderzoek naar de daders van misdaden berust grotendeels op sporenonderzoek.
Dat zijn voornamelijk :
schotresten (balistiek)
handschriftanalyse
typemachine analyse
gebruik van codes (cryptologie)
voetsporen
vingerafdrukken DNA analyse
telefoonberichten
P.C.

973 Dashboard

De welvaart van een land wordt bekeken via het Bruto Nationaal Product. Dat is echter onvoldoende om de echte welvaart in al zijn facetten te meten.
Daarom stellen wetenschappers een dashboard van 11 indicatoren voor :
Huisvesting
Inkomen
Werkgelegenheid
Gemeenschap
Onderwijs
Milieu
Burgerlijk engagement
Gezondheid
Levensvoldoening
Veiligheid
Werk – levensbalans

974 Nobel

Ik houd de lijst van de Nobelprijswinnaars bij vanaf 1980.
De Nobelprijs literatuur ging in 2020 naar Louise Glück uit de U.S.A. voor haar onmiskenbare poëtische stem die met sobere schoonheid het individuele bestaan universeel maakt. Deze dichteres is de 16^de vrouw die deze hoge onderscheiding ontving. De uitreiking gebeurde aan de Yale University.
Haar talent bestaat uit de technische precisie, gevoeligheid en inzicht in eenzaamheid, familierelaties, echtscheiding en dood.
Haar werk : essayboek Proofs and Theories (1994) en Gedichten 1962-2012 (2012).

975 Pisa

De achterstand van anderstaligen in het onderwijs wordt toegelicht in het Pisa-onderzoek van de Oeso.

976 Emsicar

Er is heel wat te doen geweest over Leopold II in Congo 1885-1908.
Standbeelden werden beklad en weggehaald. Voor mijn part mag men alle standbeelden en straatnamen van personen verwijderen.
Dat werd dan ook snel in verband gebracht met racisme.
Ik hoop dat we niet vervallen in omgekeerd racisme.

977 Sleedoorn

Deze blauwe bessen van onze wilde hagen met stekels bevatten giftige stoffen en zijn geneeskrachtig.
Ötzi, de ijsman, had er enkele gedroogde in zijn tas. Hij zou die gebruikt hebben tegen ouderdomskwalen en spijsverteringsproblemen.
De geneeskrachtige werking ziet er als volgt uit :
Ontskekingsremmend
Antibiotisch
Bloeddrukverlagend
Antiviraal
Ik maak er Beemdendrupke en Kaarlijkdrupke van. Dat gebeurt op basis van een recept van sloe – gin uit Ierland. Ik gebruik echter de enige echte graanjenever van De Kuyper.

978 Berenput

Vaststellingen :
Natuurgebied op wandelafstand van 3 scholen
Bestaat uit drie eigendommen
Door advies van de Jeugdraad in 1974 opgenomen in de te beschermen zones
Natuurpunt kreeg het via onderhandse overeenkomst in beheer
Terreinstudie in opleiding natuurgids bij Natuurpunt
Advies : overjaarse populieren weg en te vervangen door inheemse in kwelgebied gedijende bomen.

Oktober 2020 : volledig kaalgekapt!

979 Vingerling

Ik wens een nieuw woord aan onze Nederlandse taal toe te voegen : vingerling.
Dit gaat over de vingerbewegingen die onze jeugd en ouderen vaak maken bij het gebruik van hun Smart-phone. Vingervlug bestaat reeds. Maar diegenen die zo vingervlug de toetsjes weten te betokkelen noem ik vingerlingen.
Ondertussen kiest Van Dale het nieuwe woord van het jaar. https://woordvanhetjaar.vandale.nl/nl/stemmen
Wat zal het worden?

980 Logboek

Bij het 25 jarig bestaan van het Audiovisueel Centrum maakte ik een logboek met alle data over de school tot dan toe.

Ik hoopte dat na mijn pensioen verder bij te houden. Maar door gebrek aan belangstelling en administratieve obstakels viel dat stil. Ik had toch graag bijgewerkt tot alle personeelsleden die onder mijn bewind actief waren.
Elke vereniging zou een dergelijk archief moeten bijhouden en bijwerken. Want er gaat veel verloren. Maar als je dat goed wil doen, moet dat volgens een systeem of een vast stramien.
Weinigen hebben daarover inzicht.
Onze heemkundige kring gaat zijn archief verhuizen naar het Gemeentehuis (of Administratief Centrum) van Meise in de deelgemeente Wolvertem. Wij hopen dat de leeszaal en het beperkt archief in de kelder van de bib toegankelijk blijven. Want daar ontbreekt ook een organigram en systeem.

981 Erkenning

Op 22 mei 2019 - Internationale dag van de biodiversiteit – erkende het
BGCI (Botanic Gardens Conservation International) Plantentuin Meise als een Advanced Conservation Practitioner : Plantentuin Meise is een botanische tuin die op wereldschaal het verschil maakt als het gaat om het behoud van plantendiversiteit!

De organisatie overkoepelt 2000 botanische tuinen ter wereld. Ze kent de Plantentuin deze erkenning toe na een diepgaand onderzoek over de conservatiewaarde van de levende collecties, het wetenschappelijk onderzoek, de opleiding en specialisatiegraad van het personeel, de geleverde inspanningen voor educatie en bewustmaking, het naleven van de internationale conventies, enz. Hiervoor schakelde BGCI een internationale adviescommissie in en liet de anonieme doorlichting over aan expertteam.

In het rapport kan je onder meer lezen dat Plantentuin Meise maar liefst 1079 soorten planten in collectie heeft die in geen enkele andere Plantentuin bewaard worden en 3227 soorten planten die telkens in minder dan vijf botanische tuinen in de wereld bewaard worden. 285 soorten uit de collectie staan op de IUCN-lijst van wereldwijd bedreigde plantensoorten, 6 daarvan worden enkel in Meise gekoesterd en 39 hooguit in vijf andere tuinen. 2409 soorten uit de collectie hebben een nationale, regionale of wereldwijde graad van bedreiging; 45 daarvan zijn uniek voor Meise, 246 daarvan komen telkens in hooguit vijf andere tuinen voor. Daarnaast heeft de Plantentuin nog een zadenbank waarin honderden bedreigde plantensoorten worden bewaard.

982 Hop

In de wilde natuur vinden we natuurlijke hop.
Maar hop wordt ook geteeld om het bier te verrijken. De hopvelden zijn echter bijna overal verdwenen.
De dienst erfgoed van de provincie Vlaams-Brabant verzamelt gegevens over hopboerderijen en hopvelden. Ik gaf hun volgende info door : “Ik herinner mij hopteelt op de Heirbaan in Meise (parochie Oppem). Als je in Meise (zie kaart) de Mankevosstraat neemt kom je op het einde aan de zes wegjes, een kruispunt van enkele wegen en een veldweg. Daar begint de Heirbaan. Hier is het hoogste punt van Meise : 95 m boven de zeespiegel. Het waren vrij uitgebreide hopvelden. Ik herinner mij de vele staken (telefoonpalen) die schuin geplaatst waren tegen elkaar.
Ik zal eens navraag doen, wie de eigenaars waren. Marcel Belgrado (ereburgemeester en schepen – eerstdaags 50 jaar in de politiek) zal dat wel weten. Ik zal ook eens navragen bij André De Keersmaeker of zij daar hop van gebruikten in de Mort Subite brouwerij.

983 Zeewier

We eten zeewier als we shusi eten.
Het telen van zeewier verbruikt geen zoet water. Maar 75 % zoet water gaat naar de landbouw.
Toepassingen met zeewier leiden tot eetbaar plastiek. Het kan ook in de kleding gebruikt worden. Het is een bron voor biogas. De slierten zeewier zijn voedzaam. Door de aanwezigheid van veel eiwitten is het veggie en vegan proof.

984 Kapping

Ik werd bij mijn dagelijkse wandeling opgeschrikt door het geluid van een kettingzaag. Na de Berenput bleek de Buitenweide aan de beurt. Er zat een man met een kettingzaag in een grote populier in dat bosje. Ik erop af natuurlijk.

Na een klacht van een buur werden twee populieren kaal gemaakt. Enkel de stammen bleven staan. Moderne kunst ?
De andere populieren blijven voorlopig staan. Aan het bos wordt gelukkig niet geraakt.

985 Ikaria

Een meercellig organisme ligt aan de evolutionaire basis van alle dieren.
Ongeveer 540 miljoen jaar geleden, in het Cambrium, vond de oerknal van het leven plaats.
We weten dat via fossielen. De Ikaria, de ronde platworm, zou verantwoordelijk zijn voor kruipsporen van voor het Cambrium.
De Dikinsonia legde een eerste link naar de dieren van, tijdens en na de Cambrische explosie.

986 Reïncarnatie

Tijdens een bijscholing voor de gidsen van de Plantentuin Meise kreeg ik inzicht in het begrip reïncarnatie.
Ze geloven daarin in Tibet en omgeving. De reïncarnatie van eminente lama’s wordt opgezocht na overlijden.
Ik wil zover niet gaan. Maar als in de levenscyclus de planten een bijzondere plaats innemen, kan daar een verklaring voor reïncarnatie gevonden worden. Planten herleven elk seizoen. Al wat sterft dient gereïncarneerd via planten – dieren – mens.

987 Wapenschild

ls voedsel voor nieuw leven op aarde. Zo worden wij

Het officiële wapenschild van de gemeente Meise voor de fusie was een perfecte combinatie tussen de gemeentelijke en parochiale macht.

Het huidige is meer bekrompen en refereert naar tegenstellingen. Zo zit er een wolf in die verwijst naar Wolvertem. Maar de derde partner in de fusie Oppem, blijft in de kou staan.
Maar alles kan nog beter. Er zou een wapenschild moeten komen dat de 8 parochies verzoent met de huidige gemeente Meise.

988 Regio

Elke regio heeft deze drie componenten : naam, inwoners en taal.
Tibet Tibetanen Tibetaans
Peu gul Peupa’s Peuke
Bod yul Bodpa’s Bod skeed
Maar zoek het niet te ver :
België Belgen ?
Vlaanderen Vlamingen Vlaams of Nederlands
Wallonië Walen Waals of Frans
Brussel Brusselaars Brussels of ?

989 Kursaal

Het huis De Donder “Carpet 2000” heette vroeger Kursaal. Wij richtten er “Ontdek de ster” – wedstrijden in. Mijn oudste broer Piet deed er eens een act met een ladder met Wilfried De Goeyse als partner. Hij beklom de ladder en moest eraf vallen. Wilfried, die hem moest opvangen, draaide zich op het cruciale moment om, en Piet kwam plat op de planken terecht. Gelukkig zonder ernstige gevolgen. Ik ben toen opgetreden met Michel Verbeeck, met acrobatie.

Wij hebben daar ook eens poppenkast gespeeld voor de volledige Chiro met de ouders en sympathisanten. We speelden “de wraak van de rode hand”. Het spel werd opgefleurd met het ontsteken van Bengaals vuur, als de hand verscheen. De poppen kwamen van een oorspronkelijk Brussels theater en zijn nog steeds in mijn bezit.

990 Didactiek

Cybernetica houdt het reguleringssysteem in van o.a. centrale verwarming.
Dit bracht mij op het idee om dat toe te passen op de didactiek die wij in het AVC Meise toepasten in het talenonderwijs aan anderstaligen. De principes ervan had ik reeds onder de knie in mijn leesmethode.
Didactica cybernetica is een didactiek waarbij elk aanbod onmiddellijk geïntegreerd wordt (integratie in de betekenis van het vierde gedragsniveau De Block).
Herhalen en inoefenen zijn de sleutelwoorden in het didactische proces. Wat je leert wordt onmiddellijk gebruikt en is dus functioneel. In het leesonderwijs aan kinderen worden de leessymbolen die aangeleerd worden onmiddellijk gelezen in woorden en zo snel als mogelijk in zinnen. Alle theoretisch mogelijke woorden worden ingeoefend.
In het taalonderwijs aan anderstaligen wordt wat men leert begrepen via beeld en de klank en het wordt aangeboden in zinsverband. De dialogen worden onmiddellijk in de praktijk gebruikt.
http://jefldc.blogspot.com Didactica cybernetica

Reikwijdte en operationele doelstellingen zijn essentieel voor de leerkracht. Moderne hulpmiddelen via P.C. zijn daarbij een enorme vooruitgang. Woorden die buiten de basiswoordenschat vallen kunnen in teksten aangeduid worden.
De leerkracht wordt zo researcher van eigen werk. Hij(zij) beantwoordt zo aan het profiel van de ideale leerkracht : op elk ogenblik weten hoever alle studenten staan.

991 Tanghe

In Nederland werd vastgelegd in de grondwet dat Nederlands de officiële taal is. Maar welk Nederlands ? Want ook over het Fries komt er een bepaling in die grondwet.
Was dat niet het moment bij uitstek om het standaard gesproken Nederlands vast te leggen. Als het van mij afhing werd dat het Nederlands van Martine Tanghe.
De taalkundigen zouden een voorbeeld kunnen nemen aan het Tibetaans. Want dat is een fonetische taal. Hun schrijfwijze hoeven we er niet bij te nemen.
Ondertussen voelen burgemeesters zich geroepen om Nederlands te evalueren voor allochtonen, die willen inburgeren. Zouden ze dat niet beter aan leerkrachten overlaten. Welke criteria gaat men hierbij hanteren? In de handen van politici spelen andere motieven!

992 Wreed

In het tantrisch Boedhisme worden in de kunst wrede godheden afgebeeld. Er zijn invloeden uit India, Mongolië en China. De authentiek Tibetaanse afbeeldingen werden door Tucci bestudeerd. Om dat grondig te onderzoeken is wel een grondige kennis van het Sanskriet en Tibetaaans nodig.

Er zijn schrikwekkende goden, beschermgoden, bewakers van religie, en de dakini’s.
Terreur en magie beheersen het Guimet museum.

993 Trappist

Echte trappisten worden gebrouwen onder toezicht van de paters en de opbrengst dient om de kloostergemeenschap te onderhouden en goede doelen te sponsoren. De paters trappisten zijn Cisteriënzer monniken aan de abdij van La Trappe , die gesticht werd in 1140 in Frankrijk.
Trappistenbier krijgt een typisch zeshoekige trappistenlogo. Als ze niet meer aan de vereisten voldoen verliezen ze dat en wordt het abdijbier. Dat is het geval voor Grimbergen en recent voor Achel. Er resten :

Achel
Chimay
Orval
Rochefort
Westvleteren
Westmalle

994 Fietsroute

De bordjes van de gekende Eddy Merckxroute van 37 km in Meise en omstreken zijn vervangen. Het zijn nu anonieme bordjes van de fietsenknooppunten : 60-37-56-54-57-58-69-70-26-27-36-40-37-60 en is nu 41.3 km lang.

Daar is sterk tegen geprotesteerd. Maar een kwaliteitsverbetering houdt in dat op de nieuwe plaatjes een vermelding komt van de oude benaming.
Wij zouden die ook kunnen opeisen. Want oorspronkelijk was dit traject de 8 kerkenloop van Jogclub Meira in Meise ter voorbereiding van de marathon. De trofee voor de deelnemers bestond uit een bronzen medaille met de St.-Elooikapel. De toenmalige dienst cultuur vroeg ons om dat traject te gebruiken.

995 St.-Elooi

Door de Corona maatregelen ging de St.-Elooiviering 2020 niet door. De ononderbroken reeks vieringen werd zo doorbroken.
Ondertussen wordt de XVIIde eeuwse kapel in al haar glorie gerestaureerd.

Oorspronkelijk was deze kapel waarschijnlijk een heidense bidplaats die in de VIIde en VIIIste eeuw gekerstend werd. In 1222 werd de naam “Capelle de Hasselt” voor het eerst gebruikt. Het werd een religieuze bidplaats. In 1652 werd het huidige gebouw opgericht. Ze is gelegen op de Nieuwelaan, op het kruispunt van drie oude parochies.

996 Kriek

De beste kriek ooit kon je gaan degusteren bij Jeanneke Vertongen“In Sint-Gillis” naast het Groot Hof in Amelgem en “op ’t hoekske” in Wemmel. Er was een familieband tussen hen en ok met Ossel-star.

De brouwerij Heyvaert in Wambeek brouwde deze kriek op kleine schaal. Heyvaert was een landbouwer die alle ingrediënten zelf verbouwde. Ik had de gelegenheid hem te ontmoeten toen hij blind was. Dat was op een kroegentocht met de dj van Zebedeus. Hij beloofde mij toen het recept. Maar hij stierf even later en het is er niet van gekomen.
Schuins over de hoeve bevindt zich de brouwerij De Troch. Daar kon ik de laatste niet gefilterde kriek kopen. De zoon van de oude brouwer moest ze gaan halen. Hij zei :”Vader, ge gaat die vuiligheid toch niet verkopen aan”. Hij antwoordde : “Ja. Want deze meneer weet wat goede kriek is!”.

997 Itre

Het energieprobleem van moeder aarde kan via een internationaal project opgelost worden. De Internationale Thermonucleaire Reactor is de grootste en meest ambitieuze onderneming ooit, om energie op te vangen als atomen fusioneren. Het project is van Europa, de Verenigde Staten, Rusland, China, India, Zuid-Korea en Japan. Het kost 25 miljard dollar en wordt momenteel opgezet in het zuiden van Frankrijk .
Ze bouwen als het ware een kleine ster.

998 Keizerlijk

Onze familie De Cuyper kwam via mijn overgrootvader van Wemmel naar Meise. Hij is geboren in Wemmel op 26.2.1846, huwde op 1.9.1851 met Anna Maria Hellinckx en stier fin KeizerlijkMeise op 29.12.1897. Hij betrok daar een kleine boerderij, waar momenteel het funerarium is. In de boerderij was ook een herberg met de naam “Laiterie impériale”. De namen van de herbergen waren toen nog in het Frans. Je kon er vers melk van de koe krijgen. De naam werd uieraard geïnspireerd door het feit dat de grond zich op het op het domein van keizerin Charlotte bevond.

Zij kregen 9 kinderen waarvan wij er nog 3 hebben gekend. De drie ongehuwde zusters De Cuyper Catharina, Anna en Maria. Die drie hebben tot aan de verkoop aan het funerarium de herberg verder uitgebaat.
Zien jullie nu de connectie met mijn uitspraak : keizerlijk Meise ?

999 Missie

De missie van de Plantentuin Meise is drieledig. Zij wordt gesymboliseerd door de drie bronzen beelden van Henri Lenaerts.
De eerste staat nu in de nieuwe inkom dorp Meise die geopend wordt op 25 april 2021 : “De vruchtbaarheid” , symbool voor de bewaring of het in leven houden van de collecties planten.

Een beetje verder staat “De Vorser”, symbool van het wetenschappelijk onderzoek op wereldniveau dat door de wetenschappers van de Plantentuin gerealiseerd wordt.
En juist voorbij de ingang van het Houtlab vinden we “De ultieme bestemming”, symbool van de educatie door de gidsen.

1000 7

De 7 carriéres van Jefke va Florans va Jean va Waikke Cuypes

Jeugd : Patclub 1965 - 1973 en Voorzitter Jeugdraad 1966 - 1974
Gemeentelijk Jongensschool 1960 - 1974
Audiovisueel Centrum Volwassenenonderwijs Directeur 1967 – 1996 Eredirecteur Voorzitter Bestuurscommissie 1996-5.8.2008

Nederlandse Cultuur Commissie Jeugd, Sport en Speelpleinen 1974 - 1980
14 Marathons en voor Artsen zonder Grenzen – Project Tibet 1992 - 2002
Vrijwilliger Child Focus
Voorzitter Natuurpunt 1997 – 2000
Natuurgids 2000
Plantentuingids 2007

De haan viel van de toren en ik beloofde aan de Meisenaars dat ik elke week, tot dat de haan terug op zijn plaats verrees, een cursiefje zou schrijven en publiceren in ’t Cursiefje. Dat zou kritisch, humoristisch en actueel zijn : audiovisueel : korte tekst met actuele foto. Na 21 afleveringen en de breuk met ’t Cursiefje startte ik mijn blog “Toren roept haan “ op het recente opgestarte Seniorennet. Toen de haan opnieuw pronkte op de St.-Martinustoren kreeg ik er niet genoeg van en ging door tot vandaag!

Publicaties

Via uitgever gedrukt

Meise, onder de toren van St.-Martinus
Meise, onder de toren van St.-Brixius-Rode
Madeleine in De waanzin van Charlotte Jos Pauwels e.a.

Digitaal

C.L.

Interactieve verbale leerprocessen in het A.A.AC.ZC.-talenpracticum C.L.
Interactive verbal learning processes in the A.A.AC.SC. – language laboratory C.L.
Kwaliteitsrevolutie in het onderwijs De Cuyper Jef C.L.
Logboek AVC Jos Chabert cl Meise De Cuyper Jef C.L.
Aanvankelijk lezen De Cuyper Jef 1966 – 2014
Nederlands cl I
Basiswoordenlijst Nederlands cl 1
Leerplan Nederlands aan anderstaligen niveau 0
Leerplan Nederlands aan anderstaligen niveau 1
Leerplan Nederlands aan anderstaligen niveau 4
Didactticca cybernetica

Erfgoed

Dialect van Meise De Cuyper Jef Sib
Herman Boon pr.
Het leven is te kort om klein te zijn Liber amicorum Herman Boon pr. De Cuyper Jef Sib
Jeugdraad Meise 50 De Cuyper Jef Sib 2015
KMGSBL 1903 De Cuyper Jef Sib
Liber amicorum Jos Chabert
Madeleine en de keizerin De Cuyper Jef Sib
Meise Jan Van den Eynde update De Cuyper Jef Sib
Meise, St.-Brixius-Rode
Stamënees in Meise De Cuyper Jef Sib
Toren riep haan De Cuyper Jef Sib
Beiaarden Meise met CD-rom De Cuyper Jef Sib
Muurschilderingen in Meise Sib 2015 Jef L. DC
Jeugdraad Meise 50 Sib 6.9.2015 Jef L. DC
Reuzen Jan en Mie Meise Sib 2015 Jef L. DC
Cultuur in Meise Sib 2015 Jef L. DC
De heren vanMeysse en hun waterburcht in Meys

Literatuur

Gedichten van Jef Lettens De Cuyper Jef Sib
Wild places haiku’s over het boek van Robert Mac Farlane De Cuyper Jef Sib

Eindwerk Terreinstudie Buitenweide Meise CVN De Cuyper Jef
Verkeersdelicten van 16-18 jarigen V.U.B. Jef L. DC

USB

Berla

Baron van der Linden d’Hoogvorst verschillende auteurs update
Brochure toneel versie 9 maart 05 Piet De Cuyper
Keizerin Charlotte en Meise Bettesone Achiel
Sint – Sebastiaansgilde Rode Meise Van Hoeck, De Cuyper Jef, Van den Troost
Oorlogsdagboek W.O. II van Peter Huygens De Cuyper Jef Sib

Natuur

Terreinstudie Berenput Meise De Keersmaeker André CVN

Terreinstudie Buitenweide Meise Jef De Cuyper CVN

Elementen	Dieren
vuur	haas
vuur	draak
aarde	slang
aarde	paard
ijzer	schaap
ijzer	aap
water	vogel
water	hond
hout	zwijn
hout	muis
	os
	tijger

1	Albert I	15
2	Leopold	9
3	Figuren	19
4	Schilden 3/2	15
5	Schilden 3/2	13
6	Schilden 3/2	12
7	Schildjes	23
8	Schildjes	24
9	Schildjes	23
10	Schildjes	21
11	Schildjes	24
12	Schildjes	16
13	Vlagjes	11
14	Everzwijnen	18
15	Dieren	18
16	Dieren	24
17	Dieren	8
18	Herten	23

vrijdag 29 juli 2016

Toren roept haan 49 : Klank

Toren roept haan 65 : Zilver